장음표시 사용
381쪽
sost eam novis spoliationibus,&frequenti bellione multiplicster licet violata
ab haereticis,Catholici semper fidem seruarunt Paciscuntur ergo seri, siue cunimientiisne implendi,non solum ex natura paesi secundum se , verum etiali contra illius naturam Cum haereticis fidem stangentibus fidem seruant,quamnec dare potuerunsinec si dare potuissent,ad alterius partis perfidiam,ea tenerentur.
Tertib denique , semel concedimus posse pactum ex se illicitum e uiam
quod paciscentes sciant, ad perfidiam alterius partis idnon fore observanduin licebit quantumus impias conditiones pacis causa sancire, cum quibusvis hostibus,quos constet ob notam perfidiam mox forte foedifragos Fas ergo erit Turcis v. g. aut Ethnicis, si pacem aliter non admittane, spondere nos Mahometum . veridola culturos, pro Religione Christiana Alcoranum observaturos isodo conitet , Pace mox ab illis violanda conditiones tam impias non fore implendas Vel enim orianes condiciones illicitae sic'urgantur, vernullae. Haec sciscet praxis estnovae Theologiaeloedera cum haereticis sinciendi, Ecclesiae Dei, omni is ne retro Orthodoxis Theolrigis ignota,&praeceptoe prositendae fidei adverti. Ouam hInpra 'recipimus neo sumus,ut Pacis studio a fide deficiamus
mendacio, quod necessitatis causa licere negant Catholici
I REnclicium ex genereseo,una solum inordinatione faboras,qubdali iii
2Vacessignificet id,quod non habet in mente ut ait S Thom.2.2. q.iIo,a. ἰ Ob hunc 'erborum abusum', naturas eorumpinstitutioni repugnantem Aristoteles .Ethico.c. 7.naturam Vrsiripronunciat mendacium ess e per se pravum&silien- m. nesque ho die Catholici cumS August.lib.contramendacium, de inci dacio uxta cap .supereo De usuris,consentuintillud ex genere suo esse peccatum, neq; eusius boni intentionc aut mali vitandi causa,licere me iti contra Cassiarium,qui collat.s7.caph7.18. I9.2o .usum mendaci, perinde ut hellebesios insolidam veteres,quoium error licet in levibus mendaciis fuit se tolerabilis,adgravia tamen pernitiosa blasphema fide saIur extendi non posset Nunc multiplicem Pacis , quam desiderant protestantes inordinationem cian uia mendaci imordinatione componamus.
382쪽
I. Ax ejusmodi repugnat ordini luminis naturalis,quod non sol iam monastrat malum non esse faciendumsed neque cidem cooperandum , sustragante Apostolo.I.R.om .s .uli. Multiplicem autem cooperationem cum haeresi malorum pessiimo,in tali pace contineri, demonstravimus AT 1ONE LII. Violat ordinem Caritatis divinae&Religionis monubium in utriusque injuriam haeresi cooperando,ucrum etiam verae Religioni falsam exaequando,inui gnitate illaesi famae,libertate eam profitendi,defensione,perpetuitate, Sescientque juris publici autoritate,ut ostensium est RAT. II. III. Evertit ordinem Caritatis proximi,non solum per haeresin cooperando perditioni animarum,sed etiam velut ex Oilicio,ad haeresin vel iniustam emigrati onem si haererico Principi placeat compellendo. Catholicam deinde Religionem&Catholicos,ex bonis S locis legitime recuperatis expellendo, ut ostensum est RAT. III. Iv. Excedit ordinem Iustitiae, usurpando jurisdiistionem non competentem in causas Religionis , Personas Ecclesiasticax, iona ac jura Ecclcsiarum, ut declaravimus RAT. IVV. Peccat infidelitate, contra ossicium Mobligationem C. aesaris statuumque Catholicorum,maxime Episcoporum,ut liquet ex R. T. V. VI. Denique veritatis quoque ordinem perturbat; est enim frustratoria sive fallax: adeoque grande mendacium formale quidem apud intelligentes,materiale apud eos , qui defectum materiae S potestatis ignorant, ut manifestum ex RATIONE VII. Ex qua tam multiplici,gravissiimaque inordinatione,necessarid ita concludimus.Deus unicam , levissimamque ocos vel osticiosi mendacii inordinationem publicis Ecclesiae aut Reipublica necessitatibus non condonat Esed neutram vult
mcntiendo conservari Ergo multo minus alterutram,vel utramque vult conservari hac inordinatis lima Pace, quae ordinem Naturae,Rcligionis, Caritatis D ci& proximi,Fidelitatis, S ipsius d nique Veritatis gravissimc violat. Neque vero ratio reddi potest,cur in summa licet necessitate , inordinatum, adeoque peccatum sit,aliud verbis significare, illud in mente habere non sit autem inordinatum seu peccatum,coopcrMimalo contra lumen Natur e; verae Religioni falsum aequare; proximum in ruinam spiritualem impellcre, usurparcioicitatem non competentem; in perpetuum spondere, iliae ossicio rc pugnam, paetum denique frustratorium,&tallax inire Tam cnim intrinsece laborat PAX ejusmodi , sextuplici hάcinordinatione, luam in cndacium una simplici. Aut ergo licitum est mentiri
Reipublicaevi Religionis causa,aut illicitum est sic pacisci.
383쪽
PAX elusinod Eroteliae Dei, Stim mori in Pon si cum,SS. Patruin, veruitim i su stragio de si .c Hur
SS. Patres. Nullum exemplum aut i inragium S S. Paterum, Vetrum DD Summorumque praecipue Pontificum, pro h. ic p. ace allegari potest, ctii tot haeresium , haereticorumove procellis Ecclesii Dcij. ctata suerit,ut dubium non sit,iale remedium Spiritu S. luggerente saepiusqhiaesturos falsi e eius Antistites &do istores, si legitumum esset.Non solum autem O nun litam usi sunt, sed etiam oblatum constantissime reiecerunt,expeditumqtic damnarunt Cujus rei exempla rariora extant, quod ejusmodi pacta Lcgibus Divinis tam manifeste repugnareVeteres crederent, ut nec haeretici quidemia postulare auderent,de Pace autem perpetua, absoluta ocinconditionata impetranda ne quidem somniarent, S. Ambrosius Valentiniano Imp. EcclesiamMediolani pro Arianis postulan ti,intrepide id negavit, malia perictili sit habita ratione. Responsum tuum ipse commemorat Epist.33 ad Marcellinam adegatur,ait,Iinperatori licere omnia; ipsius a. versa. Resipondeo Noli regra rure Imperator inplueste mea,quae bipinasunt, Imperia te aliquod Iru habere. Sed hanc prolixclaronius An Christi,ue oo Nobis licet sciscitari; Si Imperator tempore S. Ambrosj nullum in Divina Ius Imperiale habest, quo postea anno,quo Privilegio, quo Pontifice illud acquisivit λS Joannes Chrysostomus,uti refert Sozomenus I. s.c. . Gaynae summo ex excitus Caesarei Duci Ariano Ecclesiam Constantinopoli concedere noluit,etsi Arcadius Imp. ob Gaynaerebellionem,in extrema Imperii, imo a eligionis necessitate,id impensissime'. igitaret.Respondit vero S. Chrγsostomus datius IImp.rto cedere quamprodere dominii Dei cta Ruigiaene disits,Non quod Arcadius afide Catholica deficcre cogitarct, sed quod Religionis citaedam violatio S. Chrysosto-mijudicio foret,si Imperator quidquam uti tibi in ecclesias usurparet. Hunc ricus convocatis univers, AfricaeS vicinarum Insillarum Episcopis ablatas Ecclesias se redditurum promisit; Si iurarent, si desiderare, ut livi Hunericus ei in
Regno Iucadat, O ad Regionis transimarinas epistola non uicturει sed prater aliquot
384쪽
'Impliciares qui verebantur trepapula Dei in posterum diceret, quod vitis super brum εὐκιsumnt Ecclesia restιturae,i et qui lanctitate Hodiri nain martyrio delii de illiust res esse Victore Vticensi lib. 3. de persecut Wandalorum , sentientes dolum fraudis, iurare noluerint et sit eo juramento Religionem, Ecclesias,exilium, mortem, famamque Episcoporum redimi non solum potuisse, verum etiam debuisse, hester
ni,hodierniqueTheologii solitici judicabunt. De aliis PP. MDD. qui ante Pacenm Religionis scripserunt, id universim duxisse susticiat: nullius Orthodoxi Scriptoris Theologi sustragium pro tali Pace posse produci Cujus praecipuos articulos decem fere annis antequam PAx Religi nis conderetur,confutavit libris sex adversus haereticos Conradus Brunus
tonis Cardinalis Tnichsesij, Episcopi Augustani Canos larius.
Summi Pontificςs. Joannes Papa.I.5 Martyr Anno Christi 326. a Theodorico Rege Italiae M
.riano Constantinopolim ad Juilinum Imp ire compulsus, cum eo inre ali amandato: ut Imperatorempermoreret ad denisArriandu Ecclam in panibitiorientu Mni faceret,si totam Italiamgladioperditurum: impi,in datu non olum etiam si ragante sibi I nop mo imperatore,quas que illis inpartibus Arrianorum mel a reperire patuis, Catholicavi consecravit. Ita ipse testatur in Epist ad Eoiscopos Italiae,qua postreditum in carcerem a Theodorico conjectus , eosdem hortatus est, ne periculi aut necessitatis causa Tyranno ced eren t. Et quanquam, ait, radictis Theodoricus Rex,eorum Arianorum peste tactus intrinsesus, sis ommm Regionem stram perdιre,ogladios en consumere minetur,nolite tamen propterea deficeresed viriliter in agro Dominico elaborarestudete. Et iuxta reritatu vocem: Nolite timere eos, qui occiduηt corpus, dcc Quae verba in Pacis , quam hodie desiderant Protestantes conde- innationem,paulo post gloriosus Martyr suo sangue ine obsignavit Ut ruborem intade mutventrix, qui adversus autoritatem rationem frontem persticuerunt. Sed de S. Joaniae prolixe Baronius Anno Christi 32 .&323. Paulus Iu Carolum .sraviter reprehendit, ob eosdem fere articulos,qui postea paci Religionis inserti iunt , ad tempus haereticis concessos in Comitijs Spirensibus Anno Christi is 4. Qui idei niam ante, cum ex sententia Statuum in Comitiis Ratisbonens bus Anno Christi is i. quorundam articulorum ab Ecclimilisntiolium,quoasper pecum nicum Concilium cstarcmur,tostrantia abeopeteretur, id facere c
385쪽
ficere recti vit,quὸ neque Christiana ct Cattirua perita ,neque ua solita Sesu dignitas id rmitterent ut ait in Bullia indictionis Concilis Tridentini. Paulus IV edita Bulla luci Religionis quae ipso 23.Martii An isss ad Pon-ficatum eve6to,quatuor post naenisibtisas. Septein b. Augustae in Comitiis conclusa fuit)contradixisse postea sertur. Nam ipsis Comitius Legatus Apostolicus non intersitit. Cardinalis enitia Moronus adca missus , audita Raoite Julij IIl quias Mariij decest crat, mox in Urbem ad novi Pontificis electionem rediit, comite Ottone Cardinate Truclassessio,&Episcopo Augusta: o. Sed ante corum Adventum 9. Aprilis electus est Marcciliis II ipsoque Pontificatus initio 1 Masi vita functus. Quae duorum Pontificum imors,&terti electio recens pcracta, causa fuit, tuo miniis Legatus Apostolicus ad Comitia denuo mitterclusi& nomine Sedis Apostolicae Paci Resigionis se opponeret. Etsi vero Pauli I V. Bullam, seu litcras ad Carolum; nobis vidcre non contigit cjus tamen de Pace Religionis sentcntia ex Epistola Antoni Possievini ad Regem Poloniae,quae habetur in fine operum ipsus , manifesta est. Possevinus enim Regi Stephano, ne haereticis Poloniae libertatem'. aeresis ac Resigionis simit pira concederet, non aliis argumentis persuasit , quam qu. Cardinalem Ho- sum a Paulo V. de memorata P iccitateri malum,protulisse testatur. Praecipue notanda sunt ea verba. Non ignorat Sanctos vestra,quod N agnoment, quam absurda, quamque multa impia decretum hoc inse contineret, quodquι multum renitens, multisprius
profusis lacu mi invitus sub cripsierit Et paulo infit: Certe concedere, qualiasuerunt in illis Comiti,spostulata.mbitalis ait. qu.im Christum negare sec. Et si vero Posthvinus, neq; Caesaris FERDINANDI nomen, ncque Pacem Religionis exprimat, evidens tamen esst,tempore Pontificatus Pauli IV.&mentione rerum Germanicarum , quod calibertas Consessioni Augustan. e in solo Imperio receptae , concessa dici-rire quod denique articuli ab Holio Producti, in Pace Religionis reperiuntur,eam ipsam ejusque Mitorem FERDINANDUM condemnari. Pius V. Anno Christi 16ς. Cardinalem Joannem Franciscum Commendonum Augustam ad Comitia ablegavit,pauloque post perlitteras eidem mandavit. ut si quae adversus Concilium Tridentinum decreta ferent, eaque Cardinalis impedire non posset, nomine Sedis Apostolicae protestationem interponeret.Quod lais praecipue verbis fecit:Itaqueut muneris mei partes h se in re prestem at eiusdem S. D.
386쪽
aiqua ratione νιIm timinima etiam in parte Concilirridentini decressi rotirtim is eiae Dogmatibus praejudicari ρ t. Et cummibiis. ultas non detri, bo inficini a praestare ulu
statione ambigat , noverit ejus exemplum authenticum in Archivio Episcopatus Augustani siervari,unde haec exscriptimus. Urbanus VIII. datis litaris,quas Nuntitis Apostolicus Alino IGII .Francosur-ti Legato Cartiris exhibuit; neque Caesarem reqviam ratus, aut vi sivo potestatem. habere de Ecclesiae bonis aut Julibus quidquam hostibus Ecclesiae in eius praejρῶ-crum pιrpacta tradendi auipermirenti, aperte tignificavit. In eandem sententiam respondit Rorrum Anno 6 4. Legato Electoris Moguntini: nimirum Catholiιωηρ a. posse cumbareticu de bono Eccusa,σRιligionepacisii nis ne Papam posse dare consiensium, , autpotestatem, Na. Ejusdem Pontilacis nomine adversus Amnistiam nuper R tisbonae conclusim protestationem Gaeseri obtulit illustrissimus ac Reverendis samus Dorvinus, Dominus, Caspar Archi-Episcopus Albenarum ad S.C. M. cum ipotestate Legati de Latere Nuntius, in haec crba. tam inpra ratibus Imperiatibur Omiisse de mandato V. C. M. in hac Ratis bonensi C. visitate convocatis, conclusium finitsuper Ammsta iustascripti stuasterivi tenoris, s ac d
verssuerint ab Haeretis sproducta in Drrectayys, ut vocant,gra ramina ciemque hMIint con tra SS. Patrum Decreta,Concilia Oecumenica Generalia, o ConstitutionesSummorum Pnse.
gna ct resisto; meqausemper repugnare Or serινιlle profiteor , pro ut ceνtussum , quod idem S. D. M. Mesudatis Anflausa ruri bitis, si et Datum Rato bona 8. 'dixi Sane quo animi sensu se Sanctitas acceperit id quod epulati FrancostiGsia Augussi, 6 3.Anm,suBer bonis Ecclesiae Protestantibns tradendis, stari
387쪽
rruerunt. S. Caesare e Majestati approbarulum obtulerent, patet ex brevi A stolico ad Reverendissimum illustristin um Dominum Episcopuia August num ex Uibe 17. Odiob datur in haec verba VR ANu PP. VIII. Prvom tam Francorti desulio uulonissae ericorum testiti mori nausententiam ex Fra-umitaturve sitem umeriam exsuπlisi bello-ad nos traminisse non sine ingenti ο- destia audivimus. N: fasileest coni,cere que am inde animarumper inus, Osa ricultus imminutu exspectanda cis t. Ea tamen Imperator testu pietate pollit,eam erga Ecclesiasti-sosFritpropensionem olim me Perendum arbitremur,ne myrokum DdCon hum constanti simulo relinate νιφMi. Nos 3, idem vi Pontifici muneris partes impliamin, cuncta quae restresiunificasti οἱ ista accuratDdhibuimus, Deliinspretamur, toptatus exitusgrarsimo negoti hau quaquam desit. Interim qua rest laudeprosequι' urinsignem eterum Fraiιrnitasutia, jugem a Dirina Cistranti elicuatim petim Apsoluamben. i. ionem ex
Adversus tot Pontifices Pacem talem, qualem desiderant Protestantes, seu suadere seu probare , est viam sibi aliisque ad supremam in Ecclesia alitoritatem enervandam aperire. Profecto ambigua μνε Dei erga&cli ηπονι enua, si Christi Uicarium in tantis Relitrionis Catholicie nec Gitatibus decipi pateretur in ea P.ice repudianda, quam Theologi& Politici huius saeculi sal vaconscientia non Elim iniri posse, sed etiam illicitu recusari pronuntiant
f. LCaesares&Principes Statusque Catholici.
Honorius ivp. Attalo Tyranno Africam tentatum Religionis libertatem rescripto Donatistis concesserat. Id cum teste Baronio Anno Christi Io. iii magnum Relisionis Christianae disjwndium redundaret , rogantibus Episcopis rescidit,postridie eius diei,quo Ronia suta stabala1M ut constat exi. si . C.T'heodccde haereticis Palilo post missis Marcellino Tribuno , eosdem Donatistas,ad Collationem illam celaberrimam cum Catholicis adegit. Praeclare vero expendit Orosius i. 7.c.2 .Honorium,quod licet silique bessis obrutin, cta multis Tyranni oppres , a Musonis Catholis in persin barrium tum iis , se non possis; ahurreri, misist a Deo beneflcia consessuum Aparuit sane , quam erissimum atque cersissimumst, is 'mam curare ac tueri renuipa Regm cumi Principesρν Religione laborant. Contraseris iam id negligitur.HIbumana prudentiai qua ex Apostolisententia Dis inimicaret .mRἀ-
388쪽
sigismundus Imp. cum post mulias clades ab Hussiitis acceptas, nec inducia quidem ab ijs impetrare posset,nisi Religionis libertarem, .utriusqu speciei sum indulgeret,Ecclesiasticos praeterea nis externis ablatis, ad vitam scilicet postolicam redigeret,&c.nihiI horum concessit, in summa licet dissicultate constitutus. Nihilominus Deoconstantiam remiser te, iniquis postulatis maturioris
deliberationis sipe elusis,in Urbem Pi agensem receptus , cra ex hemi. Ecoro nat est,referente BZoviolom.Is.An. Christi l 22.n. 9. Utinam sicut Protestantes , Pacis,quam desiderant,ideam ab Husiitis cum multis erroribus acceperunt;
ita Sigismundi Successbres, neganda eiusnodi pacis xemplum ab eodem suis
CarolusV.aConstantia reprimendi liaereticos,in nimiam adversus eos indulgentiam deflexisse visiis est,cum Anno is Spirae in Conaitiis iisdem fere conditionibus pacem temporariam sanxit, quas postea PAX Religionis aeternitate donavit.Harum vero conditionum non sollim illum deinde poenituit, vorum etiam plerasque defectu maxime potestatis imitas declaravit in instructione, quam otioni Cardinali& iscopo Augustano, suo ad Comitia Augustana Anno is soLegato, Briixellis misit o.Aprilis,Anno Iss Anno deinde sequente, Comitiis iam coeptis adeundem Cardinalem,&Legationis socium Iurisconsultum Bruxerulis s. Juniit, cscripst,quae ex Germanico reddimus. Cum praeterea sciamus quomodo tractaturi praesertim in causa Reli Gu, iactis ci- tib*aessurisint o tamen vereamur , ne abiliquibus tam grariapuncta propenantur, qvibvssicoram a semus staramneassentiri possemin, et deleremus ideoque praefatum Dilectum Fratrem no rum Roma orum Rurim prociddubio contra Dilectionu sua mentem Othlantatem, utpote quem perpro Christiano Rege tabuimino habem ha ui si rus relaminiissime urgeant; hans ob causam neque Dilictio tua , neque Tu illi rei Nostro Nomine auraritatempraestabitis. Se dilectione uam cum etiam orerum potestatem se facultatem riseruie tractandio deceremia tritaimio, rariquam Romanorum Regi Opes si Imperi capitis non bolum quantam in sis scire o obtinere poterit, num a-ium in omni in rebus o currentibus abfilate tractare, decernere permittatis. Neque Nos o Nomine quicquam addetis, ni ut dilectiomsulsubjecti Imam operam Exhibeatis: Ornmmsproymbin adoptimum exitum deducere laboretis. mae uerae una cum instructione extantin Archivio Episcopatus Augustani,& habentur in appendice m- rositionis Pacis.lit. B.&D. Ex quibus apparet Carolum V. insimmisitIorum temporum necessitatibus acem Religionisillicitam iudicas: ideoque in eam consensurum non filisse , si pro
389쪽
ne ratam haberi noluerit is Regi Ferdinando potestatem talis Pacis sanciendae
minime contulerit, quam sibi non competere,in Instructione&literis ad Cardi nalem Otipncm paulo ante phonunciavit. Sed ncque Ferdinando autori suo eam Pacem probatam fit sic non ignoravit Paulus IV. quὸinistrum agnoverit,quam absiuria, quamque impia musta decratum hoc Pacis Reli ionis,mse contineret,quoqκe multismyestitans,multupriud prchum inνit Usiri erit. Ciam a nulla re magis,quam a talistbscriptione mens illius abhorret,ut memorato Pontifici respondit Cardinalis Hosius teste Possevino in Epist ad Stephanum Regem Poloniae. Cui ergo eiusmodi PAX arrideat,quam ipse
Conditor poenitentis animi lachrymis deploravit ZEiusdem rei argumentum quoque est, quod cumCarosus v. An.i3 .absque consensit Statuum, explenitudine praetenis potestatis, eosdem articulos de Religione&bonisEcclesiasticis,quos postea irritos declaravit,sanxisset.FERDINANDus sciens, ipso Carolo teste,tantam potestatem,neque illi neque biceni ter absque Arctii- Episcoporum&Episcoporum consensu , Pacem Religionis inire noluit.Pro neroso reputetur,quod C. M. sicuti ante Anno .faetum est, quidquam in se suscipiat; Epis opis omnia agenda sunt,ait Conra dus Brunus in literis ad Cardinalem Ottonem, Anno Issue die Pentecostes datis: sed cima Episcopi neque dispensandi
neque renuntiandi Ius habeant,ut ostendimus RAT. .noc exonerandae conscientiae consilium frustra susceptum esse apparet. vi magis pareat rus FERDINANdi Primi circa potestatem principum Genlarium in bona Dei&Ecclesiae , sinui uc contra Goldasti pudendam calumniam vindicetur Egregii cincipis pietas S conscientiae studium, libet subiicere
extractum Testamenti ipsius e Germanico in latinum versum eorum qui modo Pablicae Pacificationis Consilia tradiant, lectione ac imitatione dignissimum,
Is talis est Carerum ad animum nostrum Regium reduximus, qualiter Statu nostri Regni Aohemici optuentur usim ac laetudinem obtinuis quod'ndalienes, Monasteria MD EN astica inter Camerasianestra bona menstredont, adeoque Nobis relati et Bolamia rus comperat,etismodi Uva non tantum ad te rus etiam heredituri se in perpetuum mutandi atque ad alios a libitu tranfrendi. Quod insuper tempore nostri Regin inis in tabulas Regni publicas articulus irrcpserit, quo Ecclesiasticis prohibeantur bona Ecclesiastica a nobis& Praedecessoribus aut Succetaribus Nostris Bohemiae ad
alios translata aut transferenda, repetere.
Sed quando jam rem accuratius expendimus , deprehendimus sane bona quidini Ecclesiasticasib saecularium Principum potestate constitutas in sustentationem famulorum Dei ad ipsius Omnipotentis honorem destinata, a saecularix PO-
390쪽
otestate,non minus, quam ipsi propria Principum bona Cameralia protegiae
Iefendi debere. Sed qua aequitate lubueri aetextu oscum H hemicis Nostris Statibus aut ouivis alius Magistratuis aecularis, pota statem iobis arrogemus h na omnipote ui Deo in augmentaim divini sui cultus sustentation om mi strorum Ecclesiae S Deo dicatarum personarum cultata ac donata, Bonis Nostris Cameralibus aequalidi aut accensendi,adco ut liberiimn ussit illa pro libitu mutatare alienare ac transferre,aut cuilibet alterica bonari de xsecura conseientia ac iam re penitus non despicimus, Cum potius Omni Iuri, aequitati congruum sit, utilia quae sein et Deo dicata &in ejusd a cultum dcstinata sunt , nec os nec ullus alius alio transferat;multo minas veluti sita attrectς , expendri aut dilapi det Quapropter cum nemo non aequum aestime quod nullus prorum suo id nilod plaus est invito eripiat aut etrediet Hrit ac deliberatissuua mente con cludimus ricque Nobis neque Succcssoribus, aut subditis nostris Statibus Boli
miae licereDeo Omnipotenti, Creatori ac Redemptori nostro aut ipsius Ecelesiae ive ipsi devotis personis Ecclesiasticis, quod psorum est, erimere, attrectare
aut transiiciae. Neque excusire Nos aut Nostros Status Regni Boheminae potest nostrum aut ipsorum supradictum privilegium uses sive coni tudo , aut Tabulaepublicae Regni,cii inctiam inmere et Toralibu ac profanis causis inferiori aut subdito non comperat ullii in Ius circa bona Superioris live Magistratus di
sponendi ade5quc neque Nobis .ies 'ostris liceat ulla ratione Bona Dcia rimino nostro,aut Iustitiae cjus semeitrata. a eluti Hostra propria tractare, in nare aut mutare. Idcirco cum errorem suum fateri ac mendare nemini grave aut probrosum esse debeat,Nos pro nostra parte raedictam libertatem,consitio tudinem, articulum Tabulis Regni infertum, nullarum virium aut valoris esse decernimus quin imis ex animo dolemus mos illum articulum consensiisse, eius vigore aliqua Bona Ecclesiastica haereditario abis tradete animum indiaxisse rini quantum est cx parte Nostra datis literis Nosti Srgillo munitis aliqua
de facto tradidisse ' Hinc Filios Nostros charissimos paterndi equarimus a m nemus,ut prudenter considerantes, quantis patii , opibus, ac faelicitate Domi nus Deus eos Auxcri qui loca&bona ipsi dicata favore , homines vero Ecclesia sticos amorere honore prosccuti seerunt , contra Veio quam horrendis poenis multati fuerunt omnes illi,qui Ecclesias Ecclesiiasticos lacera utit , aut inho noraru ictonaque ipsorum ausu temeratio attrectarunt, & in uos usus impc
clerunt , supradictam Ordinationem provincialem, quoad illum articulum ne sequantur sed dimittant, neque ulla bona Ecclesiiastica haereditariis vendere laueti ansferre praesumant,sed eiusmodi Bona potuistis Benefici ac Motu, steriis