장음표시 사용
321쪽
uam retinen veram & aeternam amittunt,ad gloriam currunt, sed gloria eorum in confusione erit. Christus iubet tunicam proximo
dimitti,quippe & in facie percuti, ne litiget,
isti elisunt percutere, quam parcere, malunt periclitari ecclesias, quam non honorari.
Tertio, ille hominum status nedum dissicilis 3c laboriosus, sed & periculosus videtur , ex quo plures seductores , it schismatum se-
Dinatores,in ecclesia oriuntur,quos certe en acerdotum & episcoporu statu prodrisse co-γerimus. unde Hierony. Veteres perscrutans 1istorias, reperire non Valeo , alios ecclesia
et scidisse, populos seduxisse, praeter e S, acerdotes appellati sunt. Accidit quoniam ile videtur periculosior, dissicilior atq; incomnodior vivendi modus,de quo plures cadusit plures periclitantur. Constat autem plures adere in uia salutis,& longe plures ex statucclesiastico periclitari, propter plurima, seraesertim propter temporalium assuetiam .icut certe plures deuiant in prosperis, quami aduersis, de quibus putandum est prophe- .m dixisse,cadent a latere tuo mille, & deceillia a dextris tuis. Dexteram quidem ho- ratiorem partem, episcopi praelati in ec-esia tenent,caeteri sinistram. Si igitur de caeris statibus ad sinistram cadent mille, pro-cto de istis cadent decem millia. Quarto, eligere curam animaru nihil aliud, quam exponere se ad manifesta, & indurata pericula: quia, ut inquit Grego. talia petere, est mentis tempestas. Nam nihilud est potestas culminis, quam tempestas:ntis. Quis enim tam audax, aut Verius is tam temerarius est, qui in alto & tem tuoso mari nauigare peroptat λ uuis il-s nauis cupit fieri gubernator, quam pe- aram de proximo conspicit λ Τeste Gre- . quieto mari imperitus nauta nauem diere potest, turbato autem tempestatis fu-Κ v
322쪽
'dilbus, ctiam peritus nauta se confundit ar que perturbat. Profecto nil aliud est curam animarum suscipete, sacerdotium aut pol .tificatum sumere, quam scienter se nauis piis mergere. Solent homines de tempestate in portum fugere, qui vero animarum pastores fieri desiderant, de portu in tempestateni ibenter fugiunt. De quibus propheta dicere..videtur, qui descendunt in mare in nauibus, facientes Operationes in aquis multis & de cendunt Vsque ad abyssum, quoniam anima Psa I 6. c in eis tabescit propter negociorum multiplicium procellam. quare turbati sunt & motistiit sicut ebrius, & tandem omnis sapientia
eoxum deuorata est. Mirum certe videtur, ut non satis difficile aut graue videatur, Uni episcopo unius animae curam sumere, nisi
omninm curas in se suscipiat, Unde quidam sapiens de tam grani sarcina dicebat, fortes humeri qui talia sustinent,aut inrtis ambitio
ad id animos cogens, ubi futurum periculusciunt. Quod si Pontifex in altum se locatum gaudeat, consideret, quia tanto erit ei casus grauior . Vix enim ex alto sine labore aut periculo desceditur. Sed ut paucis concluda, cura animarum si recte geritur summus est honor: sed summus labor, summum onus, summa seruitus. Si vero male agitur , summum animς periculum, summum malum , quia anceps ex omni parte negocium est. Quinto, non est proposito alienum considerare, quoniam,ut ait Chryso. in canone, homo Christianus fortiter cadit in peccatu propter duas causas: aut propter magnitudine peccati, aut propter altitudinem dignitatis. H ς igitur duc periclitandi caust ecclesiasticos 'iros sertiter ruere cogunt. Primo , magnitudo peccati: scientur enim & ex contentu peccant. Nam qui scit voluntatem domini , & non facit, iuxta verba saluatoris , vapulabit plagis multis. Secundo, altitudo
323쪽
lignitatis: quia quantum dignitas altior anto casu grauior. Et teste Greg. quanicluis in sede superiori locatus es tanto in Daiori periculo versatur. Et Aug. sublimitas
Duorum agnitudo scelerum pertis
ri maiori gradu maior est sine dubio poena 1t iterum Chryso. in canone honoris magnuudo his q. indignὸ vivunt honore, maxim tam Ius incipit esse poenarii. Et iterum Ierici ossicium,si perfunctorie geritur nil a
ninistratione, eericula, dissicultates. & in-ommoda apertissimὸ demonstrantur. Nonnim Episcopi & Clerici domini sunt bono
atores seu dispensatores rerum alienarum. e velut sacrilegos plectendos esse, si quo auperibus est erogadu,sibi retinent' pl uEus statui sussicit. Quomodo ergo securi non solum ex mala aut destallosaadministratione, sed ex cupida reten-ione damnaturΘ Unde pulchre de se & ea te- is prae byteris dicebat Hier. quomodo potauinus aliena fideliter distribuere, qui nostraimide reseruamusρ Hinc Aug. ad Episcopos
c pr Ibyteros altissimentitit: panis est, quεu detines: nudorum vestimentum. quod tu ecludis: miserorum redemptio ed pecunia. uam tu refodis: infirmorum solatia sunt doreiae,quibus tu lasciuis: tantorum ergo sciasona te inuadere, quantis possis praesta o
mait: ne ti bi O pontifex, o sacerdos,
iplas. Rapis enim cum luxurias, ut de altari quibus quod praeter necessariu , rςζmel, tuum non est, 'λpma est, & sacrilegium: habentes inciuit
rnat 'no delicias,no veste quibus lasciuia
324쪽
natis. Et iterum idem Bernard. ad Senonensem archiepiscopum, clamant nudi, clamant famelici, conqueruntur pauperes,dicunt: dicite
pontifices in templo quid facit aurum, nobis fame, frigore, miserabiliter laborantibus 8Quid conserunt tot mutatoria,vel extensa in porticis,vel plicata in manicis p nostrum est, qa effunditis , nobis crudeliter subtrahiturbs, immaniter expeditis. Hinc & Hierony. potifices & clericos cominans ait: ecclesiae principes qui delitiis affluunt,propheticus sermo
describit, quod eijciendi sunt de spaciosis domibus,lautisq; conuiuijs.Et sequitur,si vis scire qub eijciendi sunt, in tenebras videlicet, exteriores,ubi erit fletus, & stridor dentium. Item idem Bernard. ad clericos ait,multiplica praebendas,habe archidiaconatum, aspira ad episcopatum gradatim ascende,& in pu cto ad inferos sine omni gradu descendes. Septimo, pericula, incommoda, aculei, dedissicultates huius status clesiastici ex eo ex identius apparent: quoniam si prophetarum,.
si patriarcharum totius sacrae scripturae repetuntur animalia,nultu reperiemus genus hzminum, quos Deus vehementius arguat,& saverius comminetur, & crudelius puniat, qua Pontifices, pastores, & sacerdotes. Discurre
per prophetas,& scripturam lege,quid audis Iare. r. b nisi pastores populi mei prevaricati sunt in
me. Propterea adhuc in indiciobcontendam vobiscum. Er iterum: stultὸ egerunt pastores. Et sequitur: propterea euellam eos de terra. Rursus ad eos: omnes pastores meos pasci ellae. 3 . a Ventus. Et alibi,Vae pastoribus qui disperque' gregem meum. Et iterum, vae pastoribus Is rael,qui pascunt seipsos. Et sequitur. collidi Ioel, I I .c in te pastorem sic gregem. Denique ad Ioel e prophetam transi, quid nisi comminationis' poenas, quid nisi clamores plangentium sacerdotum ,& Pontificum audis Ait enim: .. plangite sacerdotes, ululate ministri altaris
325쪽
Ausculta Etechielem. Vae pastoribus IsraeI ui pascunt seipsos. Et iterum. super pa-ores iratus est furor meus . Malachias quoque non tacet eorum exterminium. Ad
Vos, Inquit,sacerdotes qui despicitis nomen meum,ad vos est mandatum. O sacerdotes , ecce ego proijciam vobis brachiu irae meae,& dispergam super vultum vestrum stercus. Et iterum.dedi vos contemptibiles omnibus populis. Sed & Amos propheta, quam durὸ praelatos & pastores ecclesiae comminetur, audiamus. Ait enim:vat vobis qui opulenti estis in Sion,& confiditis in monte Samariae, Optimates capita poPulorum, inSressi etes eo 'atice domum Dei: qui dormitis in lectis e- Iurneis,& lasciuitis in stratis vestris. Deinda ontra huius status & vitae homines scriptum ist: quicunque desiderauit primatum in te a , Inueniet confusionem in coelis. Et iteria. nter seruos Dei non computabitur, qui da,rimatu tractauerit. Sed & Christus in euan-;elio has illis poenas dc comminationes conirmat. Ait enim, Vae vobis qui diligitis prinas cathedras. Sed quid haec conina emoranus 3 Plena est sacra scriptura huiusmodi inrepationibus,& commemorationibus. Quisrgo dubitat Periculosum,difficilem, & cun- his aculeis miserijs refertum esse illum h ainem statum,cui tot maledictionum,& anahematum, tot comminationum genera, tot
cenarum & sipeliciorum mala, prothetae, atriarchς,sancti, ipse quoq; Deus in icriptuis sanctis imprecanturὸ Unde Chrysostomusiper illud,Obedite praepositis vestris.O PonfeX,D praelate , conspice quanto igni sup-onis caput tuum. Et subdit; Miror, si quem 6tingat saluari de his qui principantur &raesunt in tantis minis: & in tanta pigritia, i tantis increpationibus, & in tanta desidia. ideo tamen currentes, & sponte se subi nid- uates Periculis , contra quos durissii num
326쪽
sus C. VIT Ap HVM A. iudicium his qui praefuit scilicet male. De
bonis vero scribitur Pouerbiorum duodecimo. Nouit iustus animas iumentorum suorum. Sed quid de periculo & incommoditate, & aculeis escIesiastici status dicam, cum episcopis.clericis ipsa simonia quae haeresis appellatuo tam familiaris & cara sit, ut vix sine illa in domo domini incedantὸ Quibus etiam inuidia domestica, auaritia ann xa, libido ira,& superbia in rerum abundantia videtur a Sunt in hoc statu Patriarchae poposi,episcopi negligentes, decanus timidus, archidiaconus elatus,canonici extra chorum vacantes, vicarius in litibus, tabellio falsus, presbyter mPrudens, curtius ignarus, con fessor leuis, diaconus euangelia nesciens,subdiaconus epistolam ignorat, cantor latrat, thes aurarius fabricas defraudat,sacerdos sacrameta Vendit capellanus venalis,ut statim Iatius tangemus in capitulis sequentibus,ubi
singulariter de quolibet gradu & officio ec cleliastici status succincte agemus.
& praerogativa ossicij decanatus , in ecclesiar& de illius honore, & veneratione, & de his quae ei comPecunt. Demum de pluribus oneribus, & afnictionibus,ac deseciibus,& perieulis decanorum.
des, necnCn excclientia,praeemi nentia,ac sanctimonia natus ecclesiastici in gene e & communi. - Auditae sunt depique. eius vita formurae, incommoda, calamitates, & mite
viae,afflictiones,& pericula Quo fit ut facit. eiusdem status dulcia & amara cuilibet recte intuenti patere possitnt. Verum quanqua ea, quae in ea re breui disserta sunt, ad omnes ecclinae status secundum ordinum, x ossicioru
327쪽
differentias applicari possunt, qui omnes clericorum nomen,& ministrorum officium, in ecclesia sortiti sunt, quia tam e particularius episcopos & praelatos respicere videntur, superest ut ad caeteros inferiores eccclesiae status, gradus,& ordines,breuis,& singularis sermo decurrat. Consuetum igitur ordines sequentes, Vnum quenque inferiorum clericorum gradum siue statum tangeruus, dc quid laudis,quid excellentiae, quid utilitatis , demum,quid calamitatis,afflictionis,dc periculi habeat, sed & quot defectus in eos damna - iliter committantur, succincte afferemus. Frimo igitur post episcopum decantis siue 3ςaepositus existit,nec id ratione caret, quia, re inquit canon Calixti Papς & martyris, da anorum dignitas recte maior post Pontifi- alem aepellatur. Nam Decano post Pontifi em maior ac principalior cura , dc collegii id ministratio congruit. Rursus proximi orta Episcopo dignitate dc honore,cui propinluior est in consilio & assistentia. Iple collerium , necnon personas ac res collegi j iudi-
at,& tuetur. Hinc in exodo , inter iudicanes uniuersitatem decanus constitui iubetur. luare sacri canones venerandam eam digni atem decreuerunt. Est enim decantis colle-pj caput, de quo scripturia est,constituit eum lominus in caput,non in caudana,qudit caeteis corporis membris auctoritate, di iudicio, raecellit, idque primitias loci in ecclesia inlicat. Habet denique decanus in capitulo, diollegio primana voce, primas salutationes,
Sed iam audi huius dignitatis onera,huius latus calamitates, mi serias, defeetiis, di periula. Imprimis igitur fateor, grandis est hu-us status praerogativa. Sed utinam tam be-e huius dignitatis onera agnoscerentur .uam iesa appetitur. Dicam verius,tam Vti ter ei incumbentia implerentur, quam ab
328쪽
omnibus sciuntur. Gaudent certe Decani, repraepositi de honoris excellentia, sed utinam dignitatem virtus sequeretur. Virtus enim ut quidam ait saeiens non solet esse iactatrix aut sit miratrix, sed alieni imitatrixmode extrinseco honore, sed de conscientiet onere cogitatisi illud delectat, istud cruciat. Virtus de se non confidit, non arrogat, scit hoc esse tempus militiae & laboris , non delectationis, non pompae, non fastus. Fateor denique Decanus collegij & capituli caput existit, sed vide, ne dignitas ipsa,qua tantopere delectaris, conterat caput tuum. Sic age, ne de te ecclesia dicat quod icriptum est .caput meum doleo. Videat decanus qui se collegi j caput iactat, ne caeteri de improuido capite capita sua moueant. Cernat si eius facta ingerunt commotionem capitis in populis,quia omne caput languidum a pede usq; ad verticem no est in eo sanitas. Caueat' decantis,ne sit illud caput, te quo scriptu est. Facti sunt hostes eius in caput eius. Advertat
decanus ne caput sere entis sit caetera mebra, nedum vegetans,sed inficiens quia Deus confringet capita draconum in aquis.Verendum
est plurimum, ne sint illa caelia, de quibus
scriptum est, in uniuersis capitibus eius calvitium, id est, deformitatis vitium. Decanus siquidem si recte agat ebo odiosus sit necesse est.adeo ut illius sit hostis,si colle j amicuseta cupit. Si vero a Praesule amatur, a caritulo odietur. Pro eo enim caput capituli es coni tutus,ut nonnunquam cupiditatibus, aut
episcopi insoletijs resistat:qui priuilegia,quilioertate qui bona,qui redditus ecclesiae plerunq; usurpat.Ideo certὶ Decanus caput est,
ut collapsa collegij erigat, sparsa coIligat,
cecuperet perdita , deformia remrmet. Ca-s ut tunc eise desinit, cum singulorum de colegio crimina paleat, ne eorum fauores per
329쪽
nr. Sed lateor labiis honorabunt,no animor or autem longe est ab eis. Collegium rurarum rependum decanus suscipit. imo verius eram indomitam gubernanda. Parua eniintonius aegre & dissiculter regitur. Magna colegia, praesertim sine sapientia, aut uirtute, into reguntur dissicilius, quanto quot sunt Muli, tot singularibus feruntur opinionius. Si igitur Decanus laetatur de honoris dinitate, metuat onera, metuat pericula, quae int ut enarrari facile non possitnt. Quisiim est decanus qui ePiscopo non sit grauis contumaxὸ quin potius contra eum conbit, qui in eius contemptum non abstinet a uinis, qui sigillae literas sine capituli alieny qui sibi communia ecclesiae appropria ii non residentes agit ut percipiant fructus, et non facietes seruitium,qui grauat subdis,qui eos non defendit,qui eos tolerat pro cunia in peccatis, qui inhoneste incedunt,
Paucula huius dignitatis onera, pericula, irelictiones, atque defectus enarrauimus: ia in sequentibus ecclesiae ossicijs & gradii,elurima adducemus, quae merito eidem nitati aptari possunt. Qui igitur aures haaudiendi audiat,& inter tot periculorum Factus, sit cautus. Facilὸ enim uitabit cru-mm, si velit vitare reatum.. P. XXIIII. DE DIGNΙΤΑΤΕ ΕΤ rogativa ossici; archidiaconorum, ac dolore & Veneratione ei debitis, & de his ad eum spectant. Demum de plurimis
ribus, & amictionibus, defectibus, & daculis archidiaconorum.
- nec infimum honoris gra dum habere dignoscitur. I sc enim praecipuus oculus
330쪽
epistopi dicitur, pro eo q= cuncta ad episcopum expectaritia videre,ac solerter prouidere tenetur;Veluti qui a canonibus vicarius est illius cossitutus. Ad archidiaconum siquidem prae caeteris ecclesiae gradibus pro singulari quadam excellentia examinare pertinet ordinandos , idoneosque admittere, inhabiles Vero repellere. Qui , Ut canones aiunt,praelatus merito existit, quia post episcopum praeminentiam, iurisdictionem, d authoritatem obtinet, praesertim coersivam ct contentiosam. Rursus, illi corrigendi atque visitandi non tam clerum, quam populum fas est. Ipsi denique praesider e debet, cum archipresbyter eligitur. Ipsumq; instituit, & pro meritis destituit, si contrar1a non extet consuetudo. Ιpse tandem tantae dignitatis est, ut coadiutor episcopi ecclesiet Principis recte dicatur Sed &ad eum pertinet vacantes custodire ecclesias. Ex ouinus, praefatae dignitatis eximius homis, simul di utilitas, facile comprehenditur .
Verum audi amara huius status,tu qui dulcia degustasii,atque imprimis ea repete, quae silpra proxime attuli mi , signanter in praecedentibus capitulis, ubi de episeopis & clericis in genere egimus. Sed di illa hic insere, quae pauloante de decanis diximus. Adde, quia fateor archidiaconi ampla, sed & honoranda est dignitas, si tu ea dignus existis,non parita est pr minentia, si quos potestate regis, virtute praee mines. Honoris est praerogatiua, si caeteros humilitate praecellis. Quod si secus agis, utique experieris illud sapien iis Senatoris; quia dignitas ipsa parem vicem iii probis reddit, quae non tam a possidente deturpatur,quam ipsiam deluseat. denique non parum eos cruciat ipsa allidua,diraq: ambientium crux. Quis enim est archidiaconus,qui non praepositus aut deG nus,il