Matthaeii Deuarii Liber de Graecae linguae particulis. ..

101쪽

tribuitur in constructionis distributione. Vnde colligitur, non exceptiuum, sed condicionale esse τι A . ut si dicas, ποίησον τοῦτο ει μη ξεις με ποθαν&ν Quae locutio sic resolui

finitiuo es, quod potius astirmare intendit qui loquitur sed verbosξεις quod in clausula principem locum

habet, tribuitur.

iam sex incondicionali,& me limitatiuo constans, simpli ucis condicionis plerunque inotam habet limitatione tantum ab est differens. In qua significatione duplicemi Mes dii patitur, in diuersis loquendi formis. aut enim verbum subaudiendum eliderat, ut apud Aristophanem in Nebulisa Ar το Γρρου- ρω , M. Dro της γ' am. Vbi verbum βουλοι subintelligitur cum repetitione verbi Ἀλφεινῆν ut sit integra locutio, ἀπύου sic uam βουλει οβφρονῶν, si modo, si tandem despicere vis. Plena locutione usus est Aristoph. in Ranis, ist, ΘΣο

102쪽

ζωρ. Uς Sta, se Eπειτα τρνltata V 2 χ ρηmν, άM en ου G.Vbi in Niciasito ex superioribus repetendum est. Dicitur etiam cum α' praeposito, propter negatio

nem praecedentem, ut eiusdem tractatus libro quarto. Ω teraria 'si se patitur particula me, cum totum consequens locutionis omittitur, in hypotheticis locutionibus ut apud Homerum Iliad.ά.αμ' si ἀγα-m Ἀγαθυ- My α, ο αρσυ ς τα Θυγών εχπους πιταξio ες bi deest consequens, m, ut Grammatici vocant .sic in

usurpatur.

li, praepositio, prout compendioss locutionibus seruit, in hoc Commentario locum habet qualis est illa locutio apud Pausaniam. υ τα ἐώς εύουσα ουτως IB. vel o τυς ξροθω in cuius inodi locutionibus adiectivum nomen vel participium articulo τα ubi j ciendum subauditur visit, Ut ταμ, εις εδου Πινώηκοντα, vel veta in m. id est, ea quae ad Medusam attinent. Ei, , cu Emm .di Iaz, αε, ad uerbia sunt ταξεως Quae praeter notam signi acionem, interrogatione cum quadam indignatione & vehementia proferuntur ut apud Aristophanem in Pluto.ῶνια tu τε αἰδεῶν ἁπάντων τεούγας Πλουτος ω,&infra, ειr'ου πιμπεις ηαλανὸς - λ 64φιutes,4 in Nebu

103쪽

lis . Drασθα GJ iamin Hii πειπν ουδί ε c. In quo sensu accommodatur etiam hi, Ni de ipso dicetur. Praesesert autem indignationem vehementiam, tum propter vim interrogationis tum etiam quia illativum est,& ex quibusdam praemissis subsequitur.ex praemissis autem veris nostro iure videmur aliquid in serre, ideoque illatum sub terrogationis serma pro maiori efficacitate proserimus.Alioquin si praemissae, aut antecedes dubiit,&inualidii esset, ridiculu esset interrogatiue inferre ali lii id. Iuxta igitur sui etymologiam iraTipuam significationem . particula prout consecutionem significat 'sic quoque secudarium sensum habet quippe cum illatio natura praemissis posterior sit. Porro interrogatiuam formam si detraxeris,particula εἶ idem erit quod ουκο-,de τοίναι & reliqua particulae,quas m ογm Graeci grammatici vocant. Isocr. in Panegyrico, cum multa crimina obiecisset his qui Atheniensiuina Imperium incusabant, insertr

sensus est, cum igitur proprias ipsi patrias adeo male tractarint, sequitur ut pudere ipsos conueniat ciuitati nostrae maledicere atque ita Italorum illi sermula respondet. e pol non si vergognano traitando cosi iniqua mentele loro citia c. De quo particulae huius sensu nonnulla in or particula dicta sunt di Abundare etiam videtur interdum particula Im, ut apud Aristophanem in Ranis ob die δὴ γελῶον II εἰ odio

δὴ - νοἰ αώ. Vbi simpliciter consequentiam lignificat,cui fortasse respoderet latina particula tamen. Alibi consequentiam cum emphasi absurdi quando videlicet aliquid ex non causa sequitur ut apud Aristophanem in

- τωρων cis . neque enim ex eo quod nihil ad

104쪽

Sycophantam illum pertinebant negotiationes; sequi deberet, ut sibi inimicitias comparare velit nec ex eo quod Rethor esset alius quidam sequitur ut comicorum mercedem usurpare debeat . Atque etiam tum Latina parti-ticula tamen ,respondebit. cum sit rethor, comicorum a me mercedem usurpat ac deuorat. Accipitur etiam, II, pro demum, denique, Ceterum.

vi apud Aristophanem in Auibus Sycophania quidam

interrogatus quis nam esset, quorsum venisset respon.

βων κυκλο a meaσοβειν ταὶ λ . t ui υος. Vbi MG. ias Γυλριοπν,ceterum,alas ut mihi commodes opus est, ut sursum deorsumque celeriter cursitem ad homines in ius vocandos. Et sica , causativum sensum habet pro quare dc

quapropter.

v ny dativus prima personae pronominum quod Sc ιυι line prima syllaba dicitur, ii impliciter primam pers na sine emphasi aut oppositione designare opus sit,posta

ponitur semper cuidam orationis parti, cui proprium ac centum transmittit. Contra i , quod semper proprium accentum obtinet, semper itidem emphasim aut oppositione designat. Si enim dicas mλ tvι, vel ι ληM lGi, simpliciter curae tibi esse aliquid ,vel sere asseris. Si vero, ἐνοι χέλης , tibi soli, vel tibi prae ceteris aliis curae sore significas Neque parum interest utri μελησιἰ is dicas an ει ριγαελη . Nam hoc maiorem cmphasim habet Idem accidit σοι, secundae personae,quod semper νυνο αμαβον est sol m. accentu denotata a tαm aut oppositionem. Nam simpliciter acceptum, semper εγκλίνεSi, idest praecedetis dictimnis accentu nititur, vel certe suum praecedenti transmittit. Sin εμφοι- aut oppositionem denotare opus sit, pro. prium accentum retinet, verboque plerumque proxime praeponitur Aristoph. in Pluto, ita εψι. Hac eadem ratione numero multitudinis utriusque pronomi

105쪽

nis voces ini structionem veniunt. idcirco illud.Lucia. I a Gmυτο ηολε-matore emphasim,habet, quam si, ita πυῆ, λιμυμ, dixisset. 's t

et νε πεμ se dicituro H tum in me est, vel quod ad me attinet Aristoph. in Acharnensibus. βεγ'ἐjus κυνην. Sic Xenoph. α'λλ' illiαι η ἰν ε νου ἔν es u es σμειξ επι γ ἔνευε AHωνὰ Pr ς πολεως. Vide in dictionem i, particula in ordine orationis, voca- tur a grammaticis, ut quae in condicionalibus locutio nibus antecedenti seruiens,ipsam conecti cu consequente Potestate autem est αιτιολογκη . ut quae non solii in consequentia causa est in condicionalibus, sed etiam essentiae rei causam reddit in implicibus locutionibus ut apud A ristophanem in Pluto: νθ ρ. τού να- σφας ταυτο Gῖτο δρῆν wμ ου G γε χρη υς, α Mi ta ἀρνοtς ἐπιι αἰτουρπν,κ αργυειον οἱ χρηςοὶ ac si dixisset, κλατουρο αργυ&αν eἰis .in infra. GH m ὀσROMUN δκ. G ροσαγγους.λυ Γιοῖτονάμπιχπιι ειβωνιαν; quoniam huiusmodi pallium induitur. Seruit etiam probationiblis in allegatione gni alicuius, eo modo quo etiam si, ut de pio dictum est Ariastoph. in Pluto: Ormi ταλας, Mi *Gἐm πιθεν Θριψίτιον Mλwpας αδ ;εχθει ρήγνra si ἐγω Κωπιον. Vbi Sycophanta probare intendit id quod interrogative proposuit, μων - σι αεττους probatio autem est, επει- μετιεχς, ποθεν, ἔσχ nisi πον- nam nisi partia ceps esses c. sic Isocrates, exculans se non infenso animo in Lacedaemonios inuectum suisse, increpationemque a calumnia dis se ire docens, m illis verbis, τον ναυτον M' γγ omlio χπουαβιυ ν ιη Q τῆς Mnης Δαν, ακι μυογ,subdit ε siviris Θαυτο Q.Vbia confirmat

106쪽

firmat quod dicit se non ad detrahendum Lacedaemoni js

dixi me ea quae dixerat, na cum multa alia posset recessere, tame omittit. In quo sensu acceptu mussit ut in probationibus affirmativarum propositionum idem fere significet quod ιι si κ. Plato in Gorgia κκ-m εξεληλεγχλιωσάκρα- της ὁ Γ τοιαυται λιγη α ι φη εν αἰθ - suam ἔρου νάτου πιν quod si mihi non credis,percontare horum alique. Advertendum autem, si ad affirmatitiam positionem pro bandam adhibeatur particula, tunc pro A ui accipit ut proximo exemplo latonis in quo interrogatio affirmationem inferr Valeteriim acri ci&isset,ὁ ν πιλλα λε- γη d σύκα τε ea ελt η Καυλ . Cum vero ad negatione probandam adhibet iri, pro M. . accipitur Aristoph. in

triarici γνάμ-.α, quod si negas har esse masculina, die quarto quo nam modo vocares Amyntam pus in Vespis.

ἁ vel potius es ἐφαάξυμβαλὼν αο, πιαύετε . quod si consi cere vos posse arbitramini, facite periculii vel, ali vi quin, facite peliculum . Sic apud Synesium de quodam seruo vinoso intimo δεμἴνο ἐπιῶ - ω, osse. μὴ μ

ηοη. Vbi sit ad praeceptum affirmativum referatur e particula, pris, ει δμη accipitur.sin ad propinquius ιη νγὶς κοίλην ναῖν, cum negatio praecedat, pro usi, positumeri r repetitur enim tota propositio cum contraria qualitate, triau κοίλην ναυν et υτεται. Dicitur & Izra ι.Lucian. in Epist. Saturnalibus. ἀρουῆ mi Q ἀφοβοα β τα μευμνασα ἔχουm, πάνυ αγυιῶν τά κάαν λαλουτος δεξεν. ἐ--τονοι Asiata αι ἀνί se αν τε κοηυί-- υ, ωreliqua. Vbi pro ειδόμη, vel εἰ sitit ponitur probat enim affirmativam positionem φευκάον ἄνα si πλουτον . cuius contrarium deis

struens infert εἰ si ιι id φευκάον, quod nisi ita esset, censes me&c. Habet autem p μεπιλημ sensum hunc parti- a cula

107쪽

8 Exa, metres h .cula isti quatenus idem valet quod quod pro ali quin accipitur. ut de ipso dictum est . Accipitur etiam οἰοι, in sensu adverbii temporis, pro quum, posteaqua.

simul atque potestas facta est, vel, itatim ut potestas data est. In qua significatione interdum infinitivo iungitur ut apud Platonem in Sympos ἐπειδβεδεα e τηοικια του ἀγαφώνος ιεωγ v ην- ιυμβάνω χυρον Idem in o. de Repub ἐπε δε χολην σκε lαιθί πβ ντε οφ R. In cuiusmodi locutionibus verbum extrinsecus est subintelligendum . di πειδε ex δ& particu Ia constat. pro, ut con- iunctio est, Κυαναῆκ μέρος a grammaticis appel- Iatur quo nomine positi uas condiciones constituit. in antecedenti parte primum locum obtinet. consequens aliquod promittit ut, ἐπειδε το ἀδένα το ni α συμ- βαων-ατατα τα μεθοδεας post quae consequens pars

clausulae expectanda est. nam si sine επειδὴ dixisset, τοειδέναι nim Pt, συμβών c. clausula ibi per se terminaretur, nec ipsi subsequens aliquod deberetur Cum itaque particula haec nexu afferat orationi, 4ba , qui

ita Latinae particulae,quonia,rci pondet, S Italicet causali, iche. Nec cosequentia inodo causatiuii est, sed rei quo que modo causam designat,modo sgnum. Vnde saepe pro causali, vel δα το -- accipitur. Et tunc postponitur in serie orationis Accipitur etiam pro adverbio c- Poris, ut deletea dictum est, a cui detiuatur iri cui si add

108쪽

addatur αἰ particula,sic δα, adverbium temporis. quod propter, A, οια ογικώ, semper futurum respicit . a 4- circo subiunctivo iungitur Lucian Arsi si is Sua, νσύ, παρηηλυ os miti που οα--Hμα mandatum ipsis fuerat ut ubi holles viderint, insurgerent. quod per Optatiuum aptius diceretur, ἐπιιών 1δειεν, simul atque hostes vid illent, si rei praeteritae narrationem respiciamus sed respectu temporis quo mandatum dabatur, recte per subiunctivum dictum est, ἐmιδὰν ιδ nν, ac si ποτανὶδ Πν,

dimιτα, etiam eiusdem cla suis cum Min ipsum quoque interrogatiue cum quadam indignatione,& vehementia, quemadmodum M prosertur Aristoph. in luto: ἔmn ἀχαλι- τοαὶ Θεθα c. Θαδε . Mir.& in Nebulta. i'α, Γρρο πις λαι --νεις, ἀήουκ ἀπο τῆς γῖς πιο uaritalice, epol tu dispregi&c Ponitur etiam praepostere in sua propria significatione . quod liquis non animaduerterit, putabitabundare adverbium hoc, aut certe haerebit circa eius significationem ut apud Aristoph. in Pluto inducitur quidam qui adolescentem laudat,quod se a vetulae cuiuidam consuetudine subtraxerit, δῆλόν Οἀπο τώ κπς, AIN mi δεουr6ῖν ουκ ἐθ'ηδετοι φακῆ. περ τριδ'' πο

bium erit.Quet ignificatio in narrationum transitionibus quibusdam obscuratur, propter praeposterum figuratuordine narrationis. ut in illis carminibus Osiori est. νη - ἐπέ

Vbi etiam in describenda Insula illa, multis versibus coria sumptis,subdituit, υτε εο , , Θεος η γ νευ . quae

109쪽

reliqua si lic ordinaretur narratio , manifestum esset, ἔαι- adverbium, id quod ordine temporis prius, posterius est significare, iro, μετα accipi. Viderii etii uo date in illo carmine had.ε. ου γέ-: Tυ ἔκ κγο- νθ - wiun tamen illatiuumst,&pro quare&qua propter ac ripiatur Inducitur enim ibi Minerua ad Diome

λυαὶξ,ti δέδυκεν, ab H που δ'ος ωάχΜειον ου Gγίm ire Τυδ ος ενιγενος πιι .Quorum verboriim sensus ell,Cum ego tibi semper assistam teque tuear, nimirum vel propter asia situdinem a pugnando destiteris,uel propter timiditatem: quod si ita esset, sequeretur imisume d Tydeo procreatus esse dicerere.Illative ite accipitur Iliad. .es O NI -

praeponam . sit οδερ, α πως - ἔπειτ' ο σῶος ἐγὼ Θειοι λαλίρον ς me ι ρ νόον Ismοῦν. Sc reliqua.cu lysses talis& talis sit, sequitur ut non ostiuiscar causam eius. In eo dem libro temporis consequentiam gificat in sermone hypothetico si si si h Γοῖτο φιλαν μαι-- Θεοῖσινο - σαιο δυσκα, P a A e ita imis νησον Ἀγωγιην τρυνον, idest, si lyssem ad sua reducere statuimus, sequitur,idest, reliquum est, ut Mercurium ad insulam, in qua commoratur lysses,mittamus ex quibus patet duplicem esse consequentiam: illationem, alteram quidem rationis, ipssio aliquo sequatur ex proposuis, alteram temporis, ut

post aliquod sequatur aliud faciendum.

110쪽

De particulis Eξἄν, Γων, ωεξω, alijsque nonnullis. - Cap. X. k 'δν quasi Armales & complexae voces describuntur a Budaeo. Quarum cxempla affert ex Demost uti ἀιες- τοῖς Gηθριας δεησε θυλκοῖο ν άφ, ν ἔαeαΠονου St, ἀυssi cor ν ἰτέροις ξύν ἐπει thio etsi . Et rursus, ιρ ξ δ ος Quas voces per μηm etiam e Iegantius eliseri docet ut apud Demosthenem, I Γι συνεΩλεειν, pro abi ,4 alibi: c enων ὐγως ἐοA ἔ - . pro αβν sic ιγ ὼν, apud Herodianum proeξων o.Quae quidem μησας, nihil aliud est, niti redustio praedictarum coniunctionum, si videlicet, di, locum sibi congruentem Vt dictum est de vocibus M δήούλ ,ωtici R. Ceterum cum uniuscuiusque praedictarum vocum singula partes in constructionis distributione ad diuersa reserantur, seorsumque singulae suum officium praestent, hi hil est cur ipsas ut complexas tormales describamus. Nam sic μώων, ωχαθ'ὼν,& ἄγων, Malias huiusmodi

describere oporteret nec enim ut de υθ Θν, in qua I genitivus nonnunquam nulli antecedenti respondet: Sic de his dici potest . in quibus tib genitivus praepositioni se utens adiuncti quoque e ibi calum introducit puta supra dicta exempla piari εορας ον ουτοι, sic resoluimus, ἀπ' ἐώινων δὲ πιατβ ουτοι, ea cist im eo , ἴξήκεινων ortam vel αιέ. γ ιατ πειθέντες usi. Qua e illud Isocratis in Panegyrico, - κοινώ δ α ,- οὐδε τοιοῖο κρουσκευα Om ela αυτοῖι reliqua, rectius ξου sortasse legeretur mini si υ ο idest propter quod. M. His adverbium locale, extra significat, interdum pro ultra, vel praeter additamentu significat, & idem quod amplius sonat ut apud Isocratem in Panehyr π α νὴ H , sam rasντων; ad ea quae uobis ad sunt Θ ac si lixisset