장음표시 사용
421쪽
M L I R. II. hereditates eonfiscabat , vel uno exiliente, qui
diceret audisse se ex destincto cum viveret, liri redem sibi esse Caesarem. Sueton. in Domitiano, ea o. rh. Boni Principes ex jactatione aut nuda aIicuius voce haereditatem numquam admiserunt, I. ult. qui test. De. i. pen. de bar. inst. I. ret qua. 22. f. t. de jur. c. f. ult. ins quib. mod. test. infTEXTUS.
Σ. Ruinimmo in muttis ex surdus milit tes- ramenIum facere potes. COMMENTARI Us. a Natura surdos σ mutos in militiam legi non
a auem natura voce π auditu privavit , eidem
denegasse in facultatem testandi. 3 Eos quoque qui casu aliquo muti in furdi facti sunt , suprema condere non posse , nisi scrib
re sciant. 4 Notatur oscitantia eompositorum.
HIc s. male a veteribus interpretibus, Jo.
Fabro , Porcio , Aretino , acceptus est de eo milite , qui natura surdus & mutus est. Nimirum cum paganis mutis & surdis , quibus non naturalis calamitas, sed morbus su- erveniens vocem abstulit, auretque concluit , permissum sit testari , modo ei , quibus
hoc accidit , scribere sciant, I. discretis. I o.
c. quites. De. putaverunt illi , hic militibus aliquid jure singulari concedi, quod jure communi eaeteris denegatum est : videlicet posse milites etiam mutos & surdos natos ex privilegio testari , ut voluntatem suam per signa
ostendant a cujusmodi signa ajunt intellisi &explicari posse ab iis , qui cum muto & surdo
familiariter vixerunt. Sed primum bene a Uiglio caeterisque melioris aevi interpretibus observatum est, natura mutum & surdum in numeros recipi aut in militiam legi non posse tui pote qui nec sacramentum praestare , nec imperium Ducis aut signa audire , tesseramve accipere & reddere queat : ejusque rei etiam argumentum est , quod milites, qui in hane calamitatem inciderunt , ob eam causam ut bello inutiles dimitti solent , I. 4. hoe fit. ἁ-
τοπιν γὰν inquit Theophilus, τίς τε sos τρατιιεθ M. Deinde non minus absurdum est, quod Putant, eum , quem utraque illa facultate nat ira orbavit, testamentum facere posse : nam
de signis quod asserunt, commentum est. Quae-T I T. XI. so enim , quibus signis is, eui nee audire nee loqui a natura datum est, sententiam suam de eo quod post mortem fieri velit, alteri explicare possit , qui, ut ipse Faber fatetur ignorat quid sit testamentum Ae proinde etiam παράδε ιν hoc Fabro videtur , nobis autem
ἀδυνατον; cum , quod natura negavit, beneficio Principis concedi non possit. Quod cum I robe animadverteret Iason in add. ad pore.
ocum hunc , repudiato exemplo communi,
accipiendum credidit de iis militibus , qui ex
accidenti, accepto puta vulnere aut morbo
aliquo in castris affecti , facultatem loquendi& audiendi amiserunt. Et quia paganis etiam Icasu aliquo mutis & surdis factis , si litteras sciant, testari concessum est , dicto ι. di feretis.1 . C. quites. De. privilegium militum isto
vitio affectorum in eo consistere putat , quod iis, etiamsi seribere nesciant, testari liceat, &haeredem per notas aut signa demonstrare; quod etiam Cantiunculae placere video. Uerum enimvero qui litteris non potest , quibus ille notis certam dabit hoc enim omnino nocessarium est ex constitutione Traiani voluntatis suae supremae significationem Signis vero testari quemquam mortalium Posse , utinusquam traditum est , ita nec admittendum, ut possit. Nam cum nulla signa idonea sint ad voluntatem ultimam alteri certo significandam, in re tanti momenti fides habenda esset divinationi quorumdam ineptorum hominum pro arbitro suo hujuimodi signa temere in terpretantium. Putaverunt igitur alii, nullum
hic novum privilegium proponi, sed idem iulud , de quo supra dictum, tantum porrigi ad eos milites , qui muti & surdi facti sunt, ut
nimirum his etiam liceat ante causariam minsionem in numeris manentibus iure militari testamentum facere , contemptis solemnitati bus juris communis , d. I. 4. boe tit. ne quis
sorte putaret , desectum sensus ac loquelae solemnitate juris supplendum , aut quia ob id vitium mox dimittendi sunt , privilegio minon posse. Sed nimis evidenter hoc loco novum privilegium profertur , quod ad personas militum & potestatem testandi , non tantum ad formam & remissionem solemnium pertinet. Ego arbitror , peccatum hic aliquid esse Aoscitantia Compilatorum. Certum est , olim
paganum mutum aut surdum testamentum facere non potuisse , nisi ut liceret sibi facere specialiter a Principe impetrasset, ι. . qui test.
De. militem autem mutum & surdum potuisse citra novam concessionem ex privilegio militari , I. 4. boe tit. Nec minus hoc certum
habeo , neque Paganum mutum simul & surdum
422쪽
DE Mi LITARI TESTAΜENTO. 38 sdum natum, aut factum quidem , sed qui scri- qui iustam missionem legitimis impletis stibere nesciret , hoc unquam ex speciali gratia pendiis consecuti sunt, I. a. D. de veteran. I. obtinere potuisse, qui nec petere hoc potuit, I. C. de exe. vet. ἀφέσεωs ἐντιμου τυχοντες. neque militem in casu umili habuisse ex Julian. orat. I. v. Eies. ad I. annual. σ E-
Privilegio. Justinianus primus generali lege H . Tac.
surdis dc mutis exceptis iis , quos modo dixi facultatem testandi dedit, d. I. discretiι. COMMENTARIUS.I O. C. qui test. De. ex quo cum etiam pagani hoc jus habuerint, id inter privilegia milita- r Falli tam eos, qui putant, bune g. folὴm per-ria , ut olim , amplius referri non debuit. tinere ad miIites surdos ty mutos militia mi Clim igitur nihilominus appareat, id hoc lo- fos, quam qui negant ad bor pertinere omnino..co factum esse a Compositoribus, oportet eos, et An σ quatenvi milites capitis damnati jure cum haec vel ex responso Ulp. In d. I. . vel militari tesandi licentiam retineant
ex alio veteri Jurisconsulto describerent, non 3 An huc pertineant qui successoribus aceeptis meminisse constitutionis illius Iustinianeae r militare desinunt quae tamen iam dudum edita erat , ut apparet ex subcripione. Fallitur autem Bacho - TUIla ratio est cur dubitemus , utrum hie ivius , qui eam etiam priori Codici insertam 1 η g. cum superiore connectendus sit, re- fuisse opinatur, eum primum edita sit bien- ferendusque solum ad milites mutuos & surnio post editionem illius Codicis , anno sci- dos , an Feneraliter ad omnes militia missos.licet primo post consulatum Lampadii & Quippe cum justior causa dubitandi sit de m Orestis. ViNN. Justo saepius compilatores iis & surdis Propter incertitudinem volunta- vellicat Uinnius noster , & aliquando nihil tis eorum quam de reliquis 3 & quotquot sunt tale meritos. Possunt surdi & muti pagani hac de re loci in Pand. illi generaliter loquun-
testari , si vitium sit dilere tum di milites etiam tur de omnibus , qui honestam vel causariams conjunctum , dummodo, quid agant intelli- misit Onem meruerunt, ι. quod eonstitutum. 2 riagant. Illi non nisi in scriptis r ni di nota. i. testamenta. 2 c. I. quod dicitur. 38. hoe tit. Quidni enim miles vulneratus, amisso linguae neque absurdum est aut supessuum repeti, quoare aurium usu , praesentibus commilitonibus, semel dictum est , si id fiat alterius rei signifi-sgnis quibusdam evidentissimis ostendere pos- candae gratia , quam quae praecessit, ut fit hoc
siit , quas res suas cuivis relinquere velit, si loco. Sunt ex contrario qui putant, ea quae rationis usus ipsi salvus fit 3 Denique nec opus hic traduntur , ad mutos & surdos milites di- est , ut id militibus vulneratis , mortuis ante missos aut extra castra versantes non pertine- missionem , concessum dicamus. Nihil enim re οῦ sed eos etiam post missionem aut alibi de- impedit , ut quaestio haec oriri non possit , si gentes reti sere facultatem jure militari testan- in eo periculo testatus miles missionem impe- di quod, ut unus error plerumque plures pa- ravit, & paulo post ex vulnere decessit. HEIN. rere solet, ex eo natum est, quod crediderunt, mutos & surdos milites, sive ita natos sive T a x T v s . factos etiam litterarum ignaros , jure militari
De militibus & veteran s. xςstandi licentiam habere : quos si missos di
camus , non aliter testari posse , quam jure 3. Sed bactenus hoe lilii a Prine'al bus eon communi. Negamus, eos ullo modo posse titutionibus eonceditur , quatenus militant, in testari οῦ quia nec possunt iure communi,ι. di in eastris degunt. Post missionem vero veterani, cretir. IO. C. qui test. De. & hoc verissimum vel extra eastra at i, si faciant adbue militantes est : fallum autem quod pro vero assumunt , resamentiam , communi omnium civium Romano- posse ejusmodi mutos & surdos tute militari rum jure id faeere debent. Et quod in eastris fece- testari , ut abunde probavimus f. praee. rint testament m non communi jure , sed quomo- Post missionem vero Huic rei obstare vide- do voluerint , post missionem intra annum tantum tur, quod etiam is miles , qui capite damna- valebit. 22id ergo si intra annum quis decesserit, tus est , iure militari testandi licentiam habet, conditio autem haeredi adscripta post annum exti- i. ex militari. I l. boe tit. qui tamen maximexerit An quasi militis testamentum valeat Et pro misso & exauctorato haberi debet. Non ερIacet valere quasi militis. unum est , quod hic respondeatur. Nam primum miles capite damnatus privilegium tes-N o T AE. tandi non retinet , nisi id nominatim senten-3. Veterani οἰ απιλυ-θεντες τὴs τραπὼας Suid. tia comprehensum sit, I. st quis. χα. f. i. de Tom. I. Ccc Ie-
423쪽
350 I s. II. Iegat. 3. aut petierit & impetraverit, ut sibi iure militari testari liceret, ι. eum bie. 3 a. s. si mIles. 8. de donat. int. vir. σ uxor. I. s. g. sed etsi. s. de injust. rvt. irr. test. Deinde necis miles retinet, qui ex delicto communi capite puniri meruit, sed tantum, qui ex militari , G. II. & ι r. de vet. σ mii. Dceus nec eo quovis: non eo, quo fidem sacramenti rumpat , d. l. I r. hoc tit. Verum ex leviore aliquo e sunt enim multa malitiae delicta minus atrocia , quae tamen ut capite puniantur , rigor disciplinae militaris postulat. Denique tentandi ius his tantum conceditur de bonis castrensibus , quae non vindicantur fisco ; sed ab intestato ad proximos cognatos pertinent, d. I. I. & I. 2. de vet. mil. Dce. quod cum
unicuique permissum sit a successione sua excludere iacto testamento , id militi etiam in Proposita specie permitti placuit. In annum , ta c. Testamentum in eastris iure militiae factum jus suum etiam post minsionem intra anni spatium retinet, vel eo usque , dum institutionis conditio extiterit, I. quod constitutum. et r. I. testamenta. 2 s. I. quia dicitur. 3 8. boe tit. De anni spatio haec causa affertur , quod privilegia absentibus Rei p. causa quales etiam sunt milites, concessa post reditum usque ad annum perseverant, s. item 2. fur. de exe. tui. De conditione hac , quia conditio quandocumque existens retrotrahitur , atque exinde perinde habetur , ae si ab
initio pure institutio facta suisset , i. si pupil-
Iur. 2ς. de cond. inst. I. II. g. I. qui pol. inpign. I. s. de per. com. rei vind. Caeterum mitasonem intelligi oportet , vel honestam , quae emeritis stipendiis indulgetur I vel 'causariam, quae propter valetudinem. Nam eorum testamenta , qui ignominiae causa missi sunt 3 statim desinunt militari iure valere. d. I. testamen-ra. 26. hoe tit. Consule de hoc I. I. b. a. de his qui not. infam. Lipsum in I b. I. Annal. Tacit. Quaesitum est , an quod hic traditur etiam ad eos pertineat , qui non missione, sed successoribus acceptis militare des nunt, quales sunt duces exercitus , tribuni cohortium , aut legionum , vel praesecti , nam tentari quidem hos omnes iure militari posse, quamdiu exercitui , legionibus , aut cohortibus praesunt, certum est. l. tribunu3. 2Ο. I. Titius L s. hoe tit. I. 4. C. eod. Et Asricanus
respondit , non pertinere, sed statim atque successorem acceperint, horum testamenta jure militari valere desinere , d. l. quod constitutum. II. hoe tri. Ait autem non pertinere, uantum ad verba constitutionum attinet, quae
e missis Ioquuntur, non quibus succetar da- IT. XI. tur. Quid si igitur nos eum Calacio ad d. L.
tract. Φ. ad African. tentemus , ex sententia
constitutionum etiam ad hos beneficium illud pertinere Cur enim verba legum captamus Aut quid in proposito refert , utrum quis dimittatur an successorem accipiat Certe UI-pianus non dubitat edictum de iis , qui notantur infamia, quod de missis loquitur, ad eos extendere , quibus successores dantur. d. I. t. s. t. de bir qui not. in m. TEXTUS.
Si testamentum factum ante militiam.
4. Sed π si quis ante militiam non jure feterestamentum , in miIes factus , T in expedirione degens resignavit iliud, in quae/am adjecit , sive detraxit , HI alias manifesta es militis voluntas
hoe valere voIentis , dicendum est , valere hoc testamentum , quasi ex nova militis voluntate. NOTAE.
. Ante mἰIitiam Id est , qui elim adhue
paganus esset, non iure communi testamentum fecit. Resignavit Resignare est fgnatum aperire, ἰ πεσφραγίων , I. I. s. 36. depos let. si is
Manifesta milit a moluntas Utique igitur semper necesse est, ut miles postea factus tempore expeditionis nova aliqua testatione voluntatem declararet, alias id testamentum ad privilegia militaria non pertinebat, i. s. s. I.
I. 2Ο. g. I. I. 21. hoe rit. Nec obstat, L Is.f. 2. eod. ibi , si militis voluntas eontraria non
sit. Hoc enim se accipiendum, quasi IC. dixisset : si militis voluntas , quae postea secuta est , priori non sit contraria , ita eam confirmet. COMMENTARIUS.
1 Testamentum non rite a pagano factum jure militia valere , si is , miles postea factus ty in castris degens , recenti aliquo judicio priorem
voluntatem eo robaverit. a Si nulIa nova voluntatis declaratio intervene
rit , testamentum illud ad privilegia militum
ALiud privilegium militare spectans con
firmationem testamenti ante militiam non iure ordinati, quod tale est : Si quis, cum paganus esset, testamentum non jure comm
424쪽
DE MILITARI ni civium feeit, & postea elim militare coepinset , in castris aut expeditione degens , quovis recenti judicio , & sive voce , sive facto aliquo declaraverit , se id testamentum valere velle, valebit ex nova militis voluntate et atque ita videbitur testatus per relationem. Est vero hoc superiori omnino consequens e nam cum militi nuda voluntate testamentum facere permissum sit, ei etiam permittendum fuit, testamentum , quod ante militiam secit, nuda voluntate postea comprobare : quoniam haec militis voluntas testamentum est, L i. in M. pr. I. in fraudem. I s. g. 2. boe tis. Resignaυit illud , Er quaedam aleeit sive δε- raxit , vel alias manifessa , tre. γ Ad confirmationem testamenti , quod quis inutiliter ante militiam fecit, uti nihil amplius requiritur , quam ut miles postea factus tempore expeditionis id valere voluerit 3 ita etiam necesse est, ut hoc nova aliqua testatione voluntatis declaret. Duo enim semper in omni militari testamento exigimus 3 ut de voluntate E militis constet a ut in expeditione testatus sit. At in proposito neque de voluntate militis constare potest, si nulla nova testatio intervenerit , quin potius tunc censendus est , priorem inutilem voluntatem, qualem esse sciebat, talam manere voluisse : nec dici potest in expeditione testatus, a quo neque iactum quic quam est , neque dictum , quod ad comprobationem prioris voluntatis pertineat. Enimvero non praecise requiritur , ut miles recentem voluntatem aperte & verbis declaret, sed
lassicit, eam realiqua & facto significari, unde commode intelligi possit : cuiusmodi saeta sunt, si testament. resignaverit, legeritque, ac rursus suo signo signaverit, si aliquid adiece-
rit,detraxerit, interleverit, induxerit, emendaverit. Alterutrum autem horum omnino necessarium est, ut hic locus aperth ostendit,& ape eius adhuc Jψrisconsultus, i. Tribunus. Lo. 6. I. eod. diserth scribens , si nihil eorum , quae diximus intervenerit, testamentum ad privilegia militum non pertinere : quibus similia Ieguntur in I. quod dicitur. 38. g. r. in M. eod. . 8. f. 4. de jur. eod. omnium autem aperintissimus in hanc sententiam locus est Marcelli in I. Titius. 2 s. boe tit. ubi sic scribit: Testamentum, quod Titiuio ante tribunatum fecisset, nibil si postea ab eo factum, dictum esse probaretur, ad
jur eommune pertinet. Constitutionibus enim Principum non militum testamenta , sed qme a militibus facta sunt, confirmantur. Cur igitur in re manifesta laboramus Propter responsum Ulpiani , quod extat in I. fraudem. 24. g. 2. eod. tit. in haec verba s Testamentum ante militiam
litari viaere, si militis voluntas contraria non sit, Divus Pius reseripsit. Ecce, non novam hievoluntatis declarationem Jurisconsultus exigit , sed tantum ut nulla contraria voluntas secuta sis atqui hoc etiam tunc fit, cum nulla omnino secuta est. An dicimus , Jurisconsultum loqui non de eo , qui ctim paganus enset, testamentum secit, sed de milite , qui testatus est ante militiam Ita quidem Gloss. Jo. Fab. & alii. Sed ego hoc non capio, neque intelligo, quomodo miles dici possit ante militiam testamentum fecisse , nisi militem accipiat κατ' ἀναφορὰν qui nunc miles est, cum tempore facti testamenti esset paganus : nec illa Ulpiani verba, testamentum ante militiam factum a milite , aliter accipi debent aut pota sunt, quam si dixisset, testamentum a milite factum antequam miles esset, seu chm adhuc esset paganus : quibus etiam verbis ille ipse utitur , idem hoc rescriptum D. pii reserens,
in I. I. g. s. eod. Hoc clam animadverteret Franciscus Hotomannus, ἄν-ομίς esse prΟ- nuntiavit , quem secutus est Ant. Matthaeus. Verum enimvero si hic antinomiam admittimus , ubi non admittemus Mille loci sunt, in quibus major in speciem cum aliis pugna est , quam in loco Ulpiani cum iis , quos an tea allegavimus. Fatetur Hoto mannus, Julianum , Marcet Ium , Paulum, atque adeo ipsum Justinianum hoc Ioco exigere argumenta recentis iudicii & prioris apertam comprobationem : sed ait, ita ius vetus fuisse ν novum autem constitutum esse a D. Ρio sola taciturnitate , quasi perseverantia iudicii contento; quod ius proferatur ab Ulpiano : quam ob causam etiam Justinianum reprehendit, quod contra quam in prooemio recipit, jus obsol tum hic nobis obtruserit. Si a solo Iuliano, qui caeteris antiquior fuit , id proditum esset, poterat videri speetem aliquam veri habere, quod Hotomannus dicit. Sed cum etiam Madicellus , quo consiliario usum esse D. Pium testis est Capitolinus, & post hunc etiam Paulus : qui assessor Papiniani, & Ulpiani in ansessura collega fuit , auctore Lampridio in
Alexand. idem affirment, nullus color relinquitur , qui opinioni Hotomanni praetexiqueat. Utique enim nimis putidum est dicere, aut ignorasse eos ius , quod D. Pio constitutum erat, aut contra expressam constitutionem Principis respondisse. Quin etiam ipse
Ulpianus in I. s. g. r. boe tit. diserte in hac eadem specie exigit prioris voluntatis expressam approbationem , idque, ut testatur , secundum D. Pii rescriptum. Ait enim, testamentum fa-
425쪽
LIR. II.ctum a pagano, qui postea militare coepit, iure militari, valere , si miles factus hoc maluit , ut a D. Pio rescriptum est. Quid vero hoc aliud est, quam si dixisset , si miles factus
indicio aliquo novae voluntatis ostenderit; se id velle valere λ Significantiora certe sunt veris ha Jurisconsulti, quam ut de simplicἰ flentio, aut voluntate in mente retenta intelligi possint. Atqui idem rescriptum est, idemque auctor, qui eius meminit in d. I. fraudem I s. q.
a. eod. ut Proinde eumdem utrobique etiam
sensum esse, licet verba diversa sint, oporteat. Quod cἰim dicimus, hoc dicimus , verborum in d. I. t s. g. si militis voluntas eontra-νia non sit 3 & illorum in d. I. s. I. I. si hoe -- luit miles, unam eamque esse sententiam, quemadmodum ab uno eodemque prolata esse constat ad rem eamdemque significandam. Plus nimirum sensit Jurisconsultus in d. l. I s. g. 2. quam lacripsit; quod cum manifestum sit tum ex aliis locis, tum ex d. l. s. f. I. quae est ipsius Ulpiani, cur verba urgemus , quae & ipsa insuper ambigua sunt, & sic quoque accipi possunt, non ut nulla nova voluntas exigatur , sed ut saltem aliqua , quae tamen priori contraria non sit, sed eam confirmet Quamobrem minor, quid Hotomanno& Ant. Matthaeo , summis alioqui viris , in mentem venerit, quod eos, qui aiunt: Ulpianum & secum& eum caeteris de re proposta convenire, conistentionis quam veritatis cupidiores esse , tam Praecipites pronuntiaverint. TEx TUS.
s. Denique π si in adrogationem datus fuerit miles 3 vel mius familias emancipatus est , testament n ejus quasi ex nova miIitis voluntate va- Iet ; videtuν evitis deminutione irritum fieri. N O T AE . s. aeuasi ex nova miIitis voluntate J L. 2 2. eod. ut capitis minutione secuta , voluntas repetita censeatur : nam jure communi requiritur nova voluntatis declaratio , I. II. S. I. feci tab.
TEx Tus. JUre communi testamentum irritum fit etiam minima capitis diminutione testatoris, puta si se adrogandum dederit, g. 4. ins quibus modis test. U. militare non item. Sed & si
fuerit aut emane Iparus, placet testamentum eius valere , nec capitis diminutione irritum fieri, i. miles 12. π t. seq. boc tit. Ut autem huic quaestioni locus sit, oportet , testamentum factiim statuatur de bonis castrensibus: nam filius quidem familias de aliis bonis testari non potest, pater autem familias, etsi potest, si tamen de omnibus bonis testitus sit, necesse est tale testamentum infirmari per adrostationem : quippe cum quicquid extra peculium castrense est, id acquiratur patri adrogatori ; qua de causa etiam Jurisconsultus in I. 23. hoc tὶ t. expresse meminit militis de eastrensibus dumtaxat rebus testati. Quamvis autem quod hoc loco de d. t. 22. Ur l. ρε proponitur , inter privilegia militaria referatur : idem tamen postea, neglecta subtilitate juris, productum videtur ad veteranos iure communi de bonis castrensibus testantes , L ria f. exigit 8. de bon. pusus see. rab. I. 6. S. Mu- de injust. rvt. testament. TEXTU s.
De peculio quasi castrensi filiissem. testari permissum , sed jure communi.
6. Sciendum tamen est , quod , eum ad exemplum caprensis peculii, tam anteriorer I e3, fyam principales constit titiones, quibusdam quo corin fla dederant peculis,m horum quibusdam permissum fuerat etiam in potesate degentibus testari, nostra constitutio id latius extendens permiserit emnibus, in hujuscemodi peculiis testari quidem, sed
iure communi. Cujus eonstitutionis tenore peros cto , licentia est, nihil eorum , qua ad pr sarum jus pertinent , ignorare. N o T AE .
s. Nostra consitutio D. I. uti. C. de inessis. I. ult. C. qui test. De. COMMENTARI υ s. I Prio legium jure mditari testandi etiam nostri
DE differentia & qualitate peculii fili
rum fami l. actum stip. f. r. per quas perfetiiq. aeq. hic tantum quaedam monentur propter id peculium , quod ad exemplum castrensis filiissem. cone essum fuit, olim eorum quibusdam dumtaxat eum potestate de eo testandi , a Iustiniano cum eadem potesate omnibus, i. Mu. c. de in . s. Lia . C. qui testinae.
426쪽
Dg ΜILITARI Anter erre leges Pandectas intelligo cum Culacio. Etenim etiam ea , quae legibus continentur , de hoc quasi castrensi peculio3 non esse ex lege aliqua ad populum lata , sed ex
Constitutionibus , argumento est , quod ipsum peculium castrense, cuius exemplo comparatum est quasi castrense, ex constitutionibus est. Ita Pandectis autem non semel tantum, aut ad summum iterum , ut falso Munsingerus existimat, sed saepius huius quasi castrensis peculii mentio fit , ut in I. i. g. in βii. s. ad senat. Treb. I. 3. g. dari s. de bon. pus. I. I. f. nec ca-Frens et s. de collat. I. Uiuinam. I. f. Mit. de donat. VINN. Recte Vinnius negat, peculium
quasi castrense esse ex lege libera re p. condita, s de vocabulo quaestio sit. Id enim omnino inventum ad exemplum peculii castrensis. Res. ipsa tamen locum habuit in virginibus Uestalibus , Flaminibus , Dialibus , aliisque sacer dotibus , qui veteri ritu capiebantur. Gell. lib. I. cap. ii. Hi enim licet patriae potestati subessent, tamen poterant de peculiis suis testamentum condere. Dicuntur quidem patria potestate exi i ta: Ulp. Frag. tit. X. g. s. sed Gel Ilus addit: sine capitis diminutione , ne eos iura familiae amisisse existimes. Quum itaque hoc privilegium sacerdotum admodum simile fuerit et , quod postea constitutionibus Principum filiis familias in peculio quasi castrensidatum novimus : non absurde existimari poterit, has anteriores leges haec scribenti vel Τriboniano , vel Cato , vel alii cuicumque veteri JCto , antiquitatis gnaro in animo suisse.
Auam principaIes eonstitutiones Constitutiones intelligit recentiorum Imperatorum, quarum quaedam etiam extant in posteriore Codice , I. velut r. cod. de U . I. 4. Cod. de adυ.
div. jud. I. l. tin. C. de casse. omnis Palat. pec. I. ult. C. de castr. pee. lib. I 2.
Et borum quibusdam ) Veluti consulibus, proconsulibus , legatis & praesidibus provinciarum , caeterisque in universum omnibus, qui positi erant in eminentiore aliquo dignitatis aut administrationis gradu e patronis ve-
ro causarum, memorialibus , agentibus in rebus , magistris liberalium artium , archiatris,& id genus aliis in tam ampla dignitate non constitutis, ea quidem , quae hujusmodi operam Reipub. navantes paraverant, plena proprietate concessa fuerunt ut haec etiam patremoria o quasi peculium quoddam castrense Iraeciperent: caeterum jus de his rebus testant iis datum non fuit , i. vlt. C. de in . test. Hinc apparet , non satis validum este argumentum , quo nonnulli filiissa milias jus testandi defendunt etiam in peculio adventitio iis ea sibus: quibus plena eius proprietas illis concessa est: de quo amplius rit. proximὸ seq. Testari quidem , sed jure communi D. I. ult. C. de in . test. d. ι. uit. C. qMi test. De. Quare filii fami l. omnes, qui quasi castrense peculium habent, idem per omnia in eo ius habent ex constitutione Justiniani, quod filii-fam. veterani in peculio castrens: jure autem militari testari non possunt: hoc enim privilegium illis solis tributum est , qui sub armata militia stipendia merent: neque simpliciter, sed tunc, cum expeditionum Iaboribus occupantur, ut inepti snt, qui hoc extendunt ad alias militiae species , togatae Icilicet aut alias imaginariae, cujus crebra mentio in tribus p sterioribus libris Codicis. Illud nihil refert,
utrum quis pedes mereat, an eques. In clans bus omnes nautae & remiges milites sunt, Lun. f. I. de bon. p . ex res. mil. Quidam negaverunt , privilegia jure militari testandi competere militibus nostrorum temporum, eo quod vetus ratio legendi & ritus allu mendi militem in desuetudinem abiit. Sed hoc argumentum nullius momenti est : durat enim nihilominus caula privilegii, laborum N periculorum functio, cum in expeditionibus sunt, ubi armorum strepitus vocem uris civili et e naudire non patitur, Vigi. ad cis. Me. Gail
a. obf. II 8. Vaud. I. q. s s. Christin. volum. 4. decis. 3. Sichard. ad rub. C. b. t. n. y. Grassi s. substitutis, quas. 66. Grol. v. introd. 7. PereRC. de res. mii. in M.
QUIBUS NON EST PERMISSUM FACERE TESTAMENTUM.
Dig. I b. 28. Tit. I. C. Lib. 6. Tit. 22.
a in testament- eo stat, quanam in pers a
a Damnatos capite Olim certo Iure testandi s evitatem amisisse.
427쪽
3 An novellis legibus ab eo jure reeessum.
REdi xv d jus commune. Desseruit titi
ro. de forma Sc modo testandi: progreditur nunc ad personam testantis; quod est alterum ex tribus illis, quae in omni testamento consideranda esse diximus sub rub. d. tit. In periona testantis duo exiguntur : unum est , ut conditione sit civis Ro-1 manus; quod indicat primum & secundum caput legis Falcidiae , t. i. ad leg. Fale. Proinde testamentum facere non possunt peregrini, ad peregrinitatem redacti, ut deportati, l. 8. g. r. in a. b. t. qui res. fac. I. I. f. t. de legat. 3. nam servi aut capti ab hostibus, d. l. 8. g. tili. I. Uius mil. I s. hoe tit. f. iat. ins eod. nec obsides , n i si eis permittatur l. o. eod. Ac
ne is quidem, qui de statu suo & conditione
incertus est , testari potest, L I . seq. eod. ι. I. in pr. de legat. I. Alterum est, ut sit sui juris , uno verbo pateriam. de quo statim in pr. hujus tit. Qui patresfamiliarum sunt, omnes testamentum facere possunt, exceptis iis, ut voluntatem suam recto certoque judicio gnificare aut exprimere nequeunt, de quibus in b. I. σ 3. seqq. nec non aliis quibusdam, quos lex ob delictum admissum , aut aposta-sam haeresimve nominatim testari vetat, L is
eui I 8. S. I. I. cum lege 26. boc tit. I. I. C. de apostat. I. 4. C. de baret. σ Manieb. ι.ε. in au
ιb. seq. C. de incest. not. Olim omnes capitali crimine damnati certo iure testamenti factionem amittebant , quoniam statim atque sententiam passi essent, libertatem , & civitatem Perdebant , d. t. s. f. iat. l. 6. S. 6ed ex s. derriusi. rvt. test. i. o. ι. qui ultimo 2 s. de poen. Ajo damnati: nam si quis indemnatus, quantumvis post accusationem & in custodia decessisset, eius testamentum valebat, i. s. hoc tis. uti & damnati appellatione interposita , medioque tempore pendente appellatione testati& defuncti , leg. II. g. iat. eod. Quaeritur autem , an novellis legibus, Nov. IT. e. l 2. Nov. 22. cap. g. item I Φ. cap. ult. unde autb. sed hodie , C. de don. int. vir. ex ux. in auth. bona, C.
de bon. proscript . ab eo jure recessum sit Nam his constitutionibus & servitus poenae tollitur, di bona capite damnatorum non publicantur, extantibus liberis Se parentibus. Sed tamen quia eis bona adimuntur, Sc in liberos vel Parentes transferuntur, ne hodie quidem eos testari posse dicendum videtur , D. Tulden. hic cap. 6. add. Salicet. in dict. autb. sed hodie. Va'. 3. contr. illust. 96. Grais. f. testamentum,
ubi notat, in his regionibus damnatos capite, quorum bona publicata non sunt, testamenti factionem retinere.
Non tamen omnibus licet testamentum faeereis Statim enim ei, qui alieno juri subjecti sunt, testamenti faciendi jus non babent: adeo quidem, Me quamvis parentes eis permiserint, nihilo magii jure testari possint: exceptis iis , quor antea enumeravimus , ty praeipue militibus , qui in potestate parentum sunt: quibus de eo , quis in eastris e qμi erunt, permissum est ex constitutionibus Primcipum tes amentum faeere. Ruod quidem jus ab
initio tantum militantibus datum est, tam ex auctoritate Divi Augusti, quam Nerva, nec non optimi Imperatoris Trajani: postea vero subscriptione divi Hadriani etiam dimisis a militia , id est, Veterani, eoneessum es. Itaque siquidem fecerint de castrensi pecuiἰο testamentum , pertinebit hoc
d eum , quem baredem reliquerunt. Si vero inte- .
stati decesserint, nullis liberi, veI fratribus superstitibui , ad parentes eorum jure communi pertinebit. Ex boe intelligere possumus, quod in castriss quisierit miles , qui in potestate patris es , ne qμς ipsum patrem adimere posse, neque patriι creditorei id vendere vel aliter inquietare , neque ire mortuo eum fratribus commtine es : sed scilia et proprium esse ejus , qui id in castris aequisserit: quamquam jure ciυili omnium , qui in ρο- testate parentum sunt, pecul a perinde in boni
parentum eo utentur , ae fervorum peculia in bonis dominorum numerantur; exceptis videlicet , qua ex facris eonstitutionibus tν praecipuὸ nostriι propter diversas eausas non aequἰruntur. Prae
ter bos igituν, qui castrense peculium , vel quasi castrense babent , si quis alius Uiuifam. testa mentum feceris, inutile est , licet suae potestatis factus deeesserit. N o T AE
mentum facere non possunt , I. s. b. t. .pen. C. eod. de olim quidem vel ideo non poterant,
quia nihil suum habebant. Ulp. rit. 2Ο. f. s. Hodie non possunt, quia ne nunc quidem quicquam pleno jure tamquam patresfam habent , excepto peculio castrensi & quasi a deuo ob id etiam testati iis permissum. Testani autem facultas solis patribus tam . lege concessa : Paterfam. uti legasit , ine. Cic. ad --
Auamvis parentes permiserint Quia testamenti factio iuris publici est, I. 3. hoe t. id est, ei soli competit, cui jure publico permissa.
Ex quo efficitur , ut nec consentiente Patre codicillos facere, legatumve aut fidei commis-
428쪽
m Issum relinquere filiussam. possit, ι.ε.
de jur. eod. t. et s. g. I. de mori. ea . don.
Iure communi Id est, iure haereditario, post
Iiberos & fratres intestato mortui, ut est intextu , I. 3. I. . C. de bon. quae lib. iure novi iasimo a liberis soldm ; non etiam a fratribus Parens excluditur , Nov. I I 8. e. 2. Explodendum igitur, quod Culac. Pac. Fabrot. in margine notant, jure communi, id est, jure patrio, ure peculii , ex veteri & rogato jure in I. 1. de
Proprium ejus use Ita ut in eo vice patrisfam. fungatur , ι. a. de SC. Mae. quod ius &quasi in castrensibus ei postea tributum b. uis. sis. v. stuamquam Iure civili oratio perplexa, sententia tamen Iustiniani ex iis quae antecedunt & mox subjiciuntur , satis manifesta.
COMMENTARI Usώ, cis filiis milias testamenti factionem non habeant a cur ne patre quidem eonsentiente rectὶ restentur , eum ita mortis ea a recte donent
3 an testamensum a missam. factum eum e-- sensu patris propter adscriptam clausulam, ut id valeat cujuscumque ultimae voluntatis vi, saltem sustineatuo in lim donationis ea a
4 Intestato filio mortuo , pe Iium eastrense jure Codieis ad patrem non redisse jure peculii; sed
liberis tr fratribus non extantibus , jure sue-ressionis ad eum devolutum. s Peculio pagano adsentitio cum eastrensi com
c Plenius ae plantas quam vulgo ostenditur , 'Ilum m. ne de iis quidem adsentitiis testari posse , quorum fructus patri non quaeritur. an de bis eodicillos Deere , aut sine patris consensu mortis causa bae donare posit 8 Ruid bie moribus harum regionum receptum
Ui alieno juri subjecti Lex duodecim tabularum liberam testandi facultatem civibus concedens praecise ac definith de patribustam. locuta est : Extat integrum legis caput apud auctorem ad Herennium , lib. I. c. I 3 . in haec Verba : PaterfamiIias uti lega
sit super familia pecuniave sua , La jus esto. Ex eo , quod Decemviri hoc jus nominatim concesserunt patrifami l. hoc est, civi Romano, qui sui iuris est , satis intellieitur , idem eos filii stam. permittere noluisse. Qi in imo non potuerunt nisi ridicule testandi facultatem per-
mittere iis , qui nihil suum habebant , de tuo testari postent: quippe notum est , filio Dam. olim omnia parentibus , quorum in potestate erant, pleno iure acquisivisse; quae etiam ratio , cur filii tam . testari non possint, reddita est ab Ulpian. in fragm. tit. ΣΟ. f.'iressam. s. duratque eadem etiam nunc. Quicquid enim hodie filiussam. proprium est, in eo non ut filiussam. sed ut pater sam. consideratur. Et
peculium quidem castrense & quasi castrense sub qualitate patrissam. ei plenissimo jure
concessum est e caeterum & in adventitio qua- dantenus vicem patrissam. sustinet: cum alioqui ne proprietas quidem hujus peculii penes
eum esse posset, pugnatque cum conditione filii iam. aliquid proprium habere. Hoc autem osito, filiosiam. ius testamenti faciendi non
abere, consequens est, eos nec Iegatum audi fideicommissum relinquere , aut codicillos facere posse : quippe quae iis demum permissa
sunt, qui & testamentum condere possunt,
La. de legat. I. I. I. g. a. de tegat. I. ι.ε. g. pen.
de jur. eod. Denique in his etiam Iocum habet ratio Ulpiani, quod filii sam . nihil habent proprium. Auamvis parentes eis permiseνint L. c. eod. Atque hoc etiam ut consectarium ex superiori deducitur. Etenim permissio illa patris non efficit ut filiusfam. incipiat esse pateriam. Lex autem duodecim tab. non aliis, quam patribustam . testandi potestatem concessit: eoque
pertinet quod Papinianus scribit , L 3. eod. Testamenti factio non privati sed publici juris est, hoc est, ius testamenti faciendi non privatorum auctoritate, sed iure publico & legibus cuique tribuitur. Adde , quod ne sic quidem filiolam. quicquam acquiritur, de quo testari, aut in quo haeredem habere possit. Ex quo
iam etiam efficitur, ut nec consentiente patre codicillos facere , legare aut fidei comminsum relinquere valeat. Eadem enim utrobique ratio est. An igitur filiosam. nec mortis causa donare volente patre permittendum Ita videri potest , cum mortis causa donationes per omnia sere ultimis voluntatibus comparentur , 6. I. sv. de donat. l. ult. C. de mors.ca. don. Placuit tamen posse filium iam . permittente patre mortis causa donarer nimirum quia donatio mortis causa , etsi in plerisque jure ultimae voluntatis censetur, in quibusdam tamen naturam negotii inter vivos di contractus habes, i. senatus 3 s. g. 3. de mori. ca.don. maximeque in eo, quod eam perficiendam traditione aut conventione opus est , ut pluribus ostendimus in a. f. I. ac proinde hacianus etiam eodem jure cum conventionibus
429쪽
haberi ,hoc est, privatorum arbitrio regi debet perindeque habendum , ac si pater ipse per interpositam filii personam donasset, in eoque usus esset filii ministerio , I. s. f. h. de donat. Atque hanc ob causam , etsi filii quoque persona in hac donatione spectatur, tum in ea perficienda , tum infirmanda, putarem tamen, etiam patrem eam revocare posse, cum Bart. in I. h. s. t. de donat. Ang. dc Jo. Fab. bie. Nam quod traditum est de testamentis, ea non debet pendere ex alieno arbitrio , I. illa constitutio 3 a. de bar. inst. protinus ad mortis causa donationes trahendum non est. Non obstat iis , quae diximus , argumentatio Ulpian. in I. r. f. I. de tui. σ rat. distr. concludentis, ei, cui testamenti factio permissa non est , nec permittendum esse mortis causa donare. Pro edit enim ista argumentatio in patre fami l.
qui bona propria habet, sed testari non potest propter aetatem& desectum judicii, qualis est pupillus , de quo etiam Jurisconsultus 3 loquitur. Hinc iam illud quaesitum est , si filius fanai l. testamentum cum consentu patris condiderit adscripta clausula: si non valeat jure testamenti , valeat jure eodicillorum , aut cujuscumque ultima voluntatis vi, num in hac specie voluntas filii substineri debeat saltem in vim donationis causa mortis Et vulgo placuit, debere : quoniam appellatione ultimae voluntatis etiam mortis caula donatio continetur , & in proposito clausula illa , aut cujuscumque ultima voluntatis , in nulla alia specie ultimae voluntatis verificari potest , quam in donatione mortis causa : quae utique patris consensu facta valet, ut jam demonstratum est. Ita D. Vigi. hie n. Io. Clar. 6. donatio. quas . s. n. g. Thesaur. decis Iso. Fac hin. s. contr. 64. VINN. Caeterum in eo, quod ne permittente quidem patre testari potuerunt filii familias , deterior suisse videtur eorum conditio , quam servorum, quos permittentibus dominis condidisse quasi testamenta , docet exemplum apud Plin. lib. 8. Epist. Is . HEIN. Exceptis iis , quos antea numeravimus Qui scilicet castrense Se quasi castrense peculium habent. In his enim bonis filiatam. beneficio Principum testamenti factionem habuerunt,
s. ult. prae. tit. I. ult. C. de inis test. I. pen. σult. C. hoe tit. I. I. g. ult. de donat. de quoad
caetera quoque in hoc peculio plenissimo jure patrumfam. usi sunt, i. t. de Sen. Mac. I. .. de judie. excepto quod intestati morientes in eo etiam exitum filiorum familias patiebantur, Ieg. 2. de east. pecMI. de quo mox uberius. Luod jus ab initio tantαm militantibus, Ure.
Refert Imperator , quibus gradibus ad lum-ΤIT. XII. mum ejus juris , quod filii Am. in eastrensibus
habent, perventum est. Initium eius Augusto tribuit , Ulpianus Julio , t. i. de test. mil. progressum Nervae de Traiano, Ulpian. d. Ioc. etiam Titi & Domitiani meminit patetque
ex illo Juvenalis sal. ult. v. s 2. Solis praeterea testandi militibus Ius Vivo patre datur , σc.
sub Domitiano idem obtinuisse e consummationem Hadriano : quippe illi militantibus tantum , hic etiam veteranis , de eo , quod in castris acquisiverunt, caeteroque peculio, quod militiae beneficio adepti sunt, I. O. de capr..pec. vivis parentibus , quorum in potestate sunt, testandi facultatem dedit, ita ut quod antea solorum militum erat, id bonorum privilegium rescripto Hadriani factum sit. Illud interest , quod veteranis non nisi jure communi, militibus etiam suo , id est, militari jure , testamentum facere permissum est. Veterani autem dicebantur , qui vel exauctorati sub vexillo adhuc retinebantur, caeterorum
immunes, nisi propulsandi hostis a vel qui consectis legitimis stipendiis protinus dimissi
erant, ἀφέσεως ἐντίμου τυχόντες. Consule commentaria D. Lipsi in lib. I. Annal. Taciti, ubi& de annis legitimae militiae. Ad parentes eorum jure communi pertiner Ut pater in peculio castrensi vivente filio nihil juris habuerit, ipsique filio concessum, in eo,uem vellet, haeredem sibi insti tuere : tamen iv jus vetus hactenus patri conservatum fuit, ut filio intestato mortuo , jure peculii etiam
bona castrensia ad patrem redirent, eademque hoc casu adhuc esset conditio castrensis peculii & pagani, nec in illo magis, quam in hoc
filiustam. haeredem ab intestato haberet, I. a. I. s. I. 14. de castr. pec. Caeterum huic juri po- steriorum Principum constitutionibus derogatum est ι & primum liberis militis aut veterani intestato mortui : deinde fratribus bona castrensi iure haereditatis delata, & tertio ordine parentibus: id quod hic Iocus aperthostendit, atque ex eo etiam perspicuum est, quod filii tam . etiam in bonis adventitiis, maternis de materni generis 3 lucrisque nuptialibus , eosdem haeredes habere placuit, L . I. 4. C. de bon. qua lib. I. ult. C. comm. de succus quibus tamen in bonis plus patri relictum, quam in castrensibus. Igitur quod hic Imp. ait, filiorum iam. intestato decedentium bona castrensa , non extantibus liberis aut fratribus, ad parentes pertinere iure communi, non sc accipiendum est , ut Cuiae. Hotom. Pacius, Fabrotus, de fere quotquot sunt , secere , jure peculii secundum jus antiquum, quo
430쪽
Qurgus Nos ΕsT PERΜISSUM FACERE TESTAΜ. 393filii morte et Iam peculium castrense, non olim in castrensibus iuris erat, ut fratribus non quasi haereditas , sed quasi peculium & quasi conferrentur , ι. r. f. nec eastrense I s. de collat. a patre prosectum ad patrem redibat; verum idem hodie obtinet & in adventitiis, t. nit. C. iure successionis leu haereditatis, quae tertio eod. tit. In solo prosectitio peculio nihil mu- loco parentibus ab intestatu desertur ex cons- tatum est, sed quemadmodum id totum patristitutionibus Principum , novo quidem, sed mansit, ita potest filio id pater adimere : ita communi iure. Nam s jure peculii eo bona patre mortuo cum fratribus communican- adhuc ad patrem redire oporteret; nemo in dum : ita filius pati debet, ut id creditores iis patri praeponi possiet , ac nec cuiquam de- paterni sibi habeant. Nam quando ab Ulpia ferri possent jure haereditatio ; sed pater tam- traditum est l. 3. g. sed utrum. . in M. de mi- quam jam olim sua & a se profecta statim oc- norib. si patris bona a fisco propter debitum Cuparet: nisi quis putet cum Vigilo dici pon occupata sunt, peculium profectitium filio se , liberis aut fratribus superstitibus jus pa- ex constitutione Claudii separari, id specialiτtris quiescere i illis autem deficientibus , pri- humanitatis est. Princeps dum ius fisci minuit,stinum jus patri integrum relinqui. Sed hanc suum minuit: at alteri ius quaesitum auferre
interpretationem praedictae constitutiones nou non debet, I. 2. de bis qui sui Oel aI.jur. & sorserunt , quae omnes loquuntur de jure & or- lassis debitum κατὰ Iurisconsultus dine succe Isionis i add. quae scripsi ad s. ult. accepiti pro debito ex causa delicti damnato ν f. de leg. vn. suce. Plurimum vero interest, patre. Nullam certe rationem habet, quod
utrum dicamus , iure peculii, an haereditario D. Viglius putat, ex causa delicti peculium Bapud Patrem haec bona pertinere r quippe illo fisco occupari, at non ex causa debiti: longe casu, mortuo filio, ipso iure apud patrem re- enim ninior ratio est, ut teculium filii sepa- manent, quasi perpetuo ipsius fuerint 3 hoc retur patre damnato , quam clim fiscus venit
casu sine additione nec acquiri, nec transmit- ut verus creditor : quippe clim in poena necti possunt: illo casu , peculio tantum tenus privilegium habeat , sed creditoribus postpo-
Creditoribus filii respondere tenetur; hoc, in natur, ι. et r. I. insumma II. I. quod placuit solidum, nisi inventarium eonfecerint, s. I. 37. de jur. Ase. ι. Mn. C. de poen. Ascal. cred.
ins de baer. quai. illo denique casu matrem ex- praes lib. io. Ergo , inquis , non fiscus , sed Cludit, hoc casu non item. Hodie jus liqui- filius damnato patre actione de peculio condum est , atque haec disputatio penitus subla- veniendus est , contra quam respondet idemta. Constat enim ex μυ. 118. bona filii iam. Ulpian. I. r. f. q. quan. act. de pee. ann. Rens V e castrensia, sive pagana adventitia non am- pondeo, fit cum etiam ea actione teneri, sed
Plius jure peculii, sed haereditatis patri deser- eunc cum filius peculium repudiavit: alioqui
Te 3 nec jam ordine tertio , sed secundo , ita conventum exceptione se tueri, & creditores ut cum eo mater simul ερ fratres defuncti ad- ' ad filium remittere posse. mittantur. βaamquam jure eivili omnium, qui in potestate
Ex hoc intelligere possumus , σe. Subiiciun- Perplexe & salebrose haec traduntur. Jure citur hic quaedam alia jura, quae filiustam. in vili antiquo filiustam . omnia patri acquire- castrensi peculio habet, nimirum haec tria; pri- bat haud secus ac servus domino , uti dictummum , quod hoc peculium ita filii proprium est s. r. sup . per quas pers primus Augustus ex-
est , ut pater id ei adimere non possit: alte- cepit peculium castrente , aut potius milites um superiori consequens , quod creditores in causa hujus peculii ι Hadrianus etiam ve- Patris id vendere aliove modo inquietare ne- teranos : mox & quasi castrense peculium ex- queant: tertium , quod patre mortuo , id fi- ceptum : procedente rempore etiam adventilius praecipuum habeat, nee cum fiati ibus tium: & praecipue constitutionibus Justiniani: Communicare , aut his conferre cogatur. Quae non tamen ut per omnia eodem jure pecu Cuncta , aliaque plura etiam jure veteri obti- Iium adventitium apud filium esset, quo canuerunt. Nam, ut ante dictum est, filiussam. strense & quasi castrense , sed ut ille ejus proin castrensi peculio in omnibus jure patrisfam. prietatem , pater usumlauctum regulariter ha-
fungebatur, tantum intestatus tamquam filius- beret , d. f. r. l. eum pater. 6. C. de bon. quκfam. decedebat, I. a. de sen. Mae. I. . de judic. lib. 1 l. 4. de cape. pee. junct. l. a. eod. Quae autem Praeter bor igitur, qui eastrense pectilium vel
hic traduntur , olim erant castrenus peculii quasi Quamvis non tantum castrense & quasi Propria r hodie vero castrensi cum pagano ad- castrense peculium , sed quaedam etiam bona ventitio sunt communia : nam nee adventitia filii adventitia ex constitutionibus patri non bona pater filio nunc adimere potest: di quod acquirantur, atque a Justiniano in universum Tom. I. Ddd ad-