장음표시 사용
461쪽
ti novum dominum haeredem faciant , manumissi ipsi ad haereditatem admittantur , modo nihil in fraudem legis factum si , I. si sermur. 81. de acq. har. fac. i. si Titio. s s. g. I. de Ie
. Et unum hominem , tr plures , usque infinitum , quot quis baredeι velit , facere licet. NOTAE.
tentia est , certum numerum haeredum instituendorum nemini praetcriptum , ted totum hoc arbitrio testa ut is per mi. LI. COMMENTARI Us.
tum autem accipe Pro indefinito incertoque haeredita numero , non pro multitudine , quae extremis careat; quomodo di alibi laepe hoc verbum usurpatur , I. qui restituere. 6 8. f. i. de rei vind. l. 4. f. a. de init . Iur. Senius igitur hujus f. est , posse testatorem tot hane des instituere , quod ei Placuerit : nimirum certum numerum haeredumtultituendorum nemini lege praescriptum esse, sed totum hoc arbirrio testantis permitti. Ine P ti autem sunt , qui ex hoc loco colligunc, Posse quem instituere omnes homines, qui in mundo iunt. Talis enim institutio exitum reperire non potest, neque est hominis, qui suae mentis est compos. Vid. GomeZ l. var. refol. 2. n. 2. Plane illud crediderim defendi
osse cum D. Vigilo, rempub. institutam vieri , si quis sim oliciter eives universos instituerit , Se valere huiuimodi institutionem , quando permissum est rempub. aut civitatem haeredem instituere. Non enim idem hic semper jus obtinuit. Legimus , reges aliquot exteros populum Romanum sibi haeredem instituisse. Idem fecit & Flora meretrix. Plinius vero lib. s. epist. I. ad Calvistum scribie , palam este, ii ec haeredem institui , nec percipere Rempub. posse. Ab eo jure postea interdum
rucessum : confer Ulpian. tit. 22. f. s..trtit. 2Φ. g. 26. I. E. I. senatuι. 2 o. de reb. dub. I. omnibus. 26. ad fen. Teb. I. e vitaribus. I 22. de legat. I. ι. I 2. C. boc tit. vi NN. Poterat renpublica institui iure gentium. Et talis haereditas fuit Attali populo Romano relicta. Talis di Vocatii Moschi, exsulis relicta Massiliensibus. Tac. Ann. ι. 4. eap. 43. Pertinuit itaque haec prohibitio ad municipia , quae j re civili tenebantur , non ad civitates αιτε- νωους. Praeclara sunt quae in hanc rem disserit amicissimus olim collega Nic. Hier. Cund. Di de principe haerede cap. I. f. a. seq. HEIN. T E x T V s.
s. Hareditar pIerumque dividitαν in duodeei uncἰas , qua asir appellatione continentur. Habent autem in hae partes propria nomina ab uncian xe ad assem, ut puta bκc, sextam , quadranr, triem , quincunx, semis , septunx, ber, dodram, dextam , deunx. Non aurem utique semper duo dee m uncias esse oportet : nam tot unciae assem efficiunt , quot testator voluerit : T si unum fantum qui ex semisse verbi gratia baeredem scripserit, totus as in semisse erit. Neque enim idem ex parte restatur , σ ex parte intestatus decedere potest, nisisit miles , cujus sola voluntas in testamenrospectatur. Et ἡ contrario potest quis in quantasecumque voluerit plurimas uncias suam haeredit
s. In duodecim uncias Haec solemnis est haeredis distributio, t. II. g. I. h. t. quia per fectus est numerum duodenarius. Diod. Sic.
Cujac. ad d. ι. II. Duar. a. disp. 36. Fabrota ad Theopb. Non semper duodecim tineias Non est necesse ut semper distributio fiat in xx. uncias : sed potest testator vel in plures vel in pauciores uncias haereditatem dividere , d. ι. II. q. l. 2. 3. π ult. I. I 8. eod. I. 13. C. de lib. π p. Paul. 3. sent. 4. Potest Sc in partes naturales dividi , puta in duas dimidias , tres tertias,&c. t. t. a. s. 7. de collat. t. 7s. de acq. har.
Unum ex semisse Vel ex una aliqua alia parte haereditatis. Idemque est , si quis institutus ex re certa , veluti ex fundo : perinde enim habetur, ac si rei mentio facta non esset , l. I. 6. 4. ι. s. g. I I. h. t. l. I. in M. de vulg. in pup. in cohaeredem habeat indefinite aut ex parte haereditatis scriptum , tunc enim leuatarii loco est , I. I. C. hoc tit. Ex parte testatusὶ L. T. de ret ju . Ex postlaeti, tamen vi ipsa pro Darie quis intestatus fieri potest , reicisso vid. pro parte tegamento , ι. 1 F. in. I. 24. de inus test.
462쪽
DA HAEREDIBUS IGFH milei Miles etiam ab initio pro parte tantum testatus decedere potest , ι. pen. f.
a. de ea'. me. I. s. I. I9. de test. mil. I. 2. C.
eod. quippe qui hic duorum velut hominum Personam sustineat, I. 17. g. r. eod. Igitur similes unum tantum v. g. ex semisse haeredem scripserit , quantum ad alterum semissem ii testatus decessita intelligitur , & locus fiet legitimis haeredibus , i. I s. i. 37. de test. I. de ita etiam in specie , I. s. eod.
x Asir , eis ue partium usus , quam frequenιer quibus in νebus fuerit
a Licere testatori in quot voluerit partes haredita tem disiribuere. Ruod unus santum , vel ex eerta parte haeredi- tatis, vel ex certa re institutus , omnium bonorum bares flat , magis esse ex subtilitate Jurir , quam ex defuncti voluntate. aeream rationem habeat quod Ju; eivile non paratur eumdem restato ex intestato deeedere are te toν posit probibere jus acerescendi pa In militastibus restamentis regulae superiori non esse locum. I stuantum mores bodierni dissideant a jure civi-Ii Romanorum
SEquitur pars altera huius tit. in qua agitur
de eo , quod vel unus vel plures haeredes scripti ex ratione iuris & voluntate testatoris Consequantur e quae res ut commodius proponi, de persectius intelligi possit, ante docere voluit , in quot partes haereditas plerumque dividatur, civili scilicet, Se solemni distributione. earumque partium nomina indicare,
quo ea in numero haberent studiosi disciplinae juris ; idque iacit verbis Ulpiani in I. si
servum. so. g. ult. boc tit. In duodecim uncias , quae asis anellatione. in re numeraria est minimuῖ aeris num-mus. Hinc illa , ad assem reddere , ad assem Gmnia perdere. Cum sermo est de ponderibus , de divisione haereditatis aut fundi a solidum , id est, totum quid sive integrum significat , constans ex duodecim unciis , & nimirum idem , quod in ponderibus libra aut pondo. Unde illa , ex asse possidere , I. pen. qui satira. eun. in assem vindicare, I.ps emancipationem. 4o. g. I. de legat. I. Hae res ex an
se , pro quo etiam libella dixit Cicero lib. r. ad AttIe. epist. v. edit. Victor. & alia plura eiusdem generis. Scribit Volus. Metianus Iib. ae ponderib. in pr. necessariam cognitu esse ansis in suas partes distributionem , non solum
IN sTITUENDI S. 42 spropter institutionem plurium haeredum , se aetiam propter innumera alia. Etenim assis κ .ejusque partium Sc omnino numeri duodenarii frequentissimus apud Romanos usus suit . non tautlim in haerea itatibus, ponderibus aut mensura ; verum etiam in divisione corporum , veluti fundi , I. g. de rei vind. t. minoris. s. s. a. de evin. item rerum incorporalium, ut obligationum 3e actionum, s.si quiι una. 9- ins de Mete. baee. Usuras quoque Romani partibus assis distinguebant , easque partiebantur in uncias , sextantes , quadrantes , trientes, quincunces , semisses, besses , &c. ut videre est ι. I. g. quae aulam ro. in M. I. Titium. 476. 4. de adm. tui. I. liberto. 2I. g. 4. de annis legat. I. I. g. iat. ad leg. Fala. I. creditor. I 2.. f. ult. de solui. l. eor 26. g. r. C. de Uue. Sed& astrologi res omnes revocant ad duodecim Iartes , menses , horas, signa , latitudinem ignorum : quod notat Cujac. ad ι. I 3. bse titia Causam usus huius numeri, quae a Jurisperitis tradita non est , Duarenus lib. 2. diis. I s. ex Galeno profert, nimirum quia nullus alius
numerus in tot partes tam commode dividatur; καὶ γλο ἔ-συς. , - διαειρον καὶ τέταρτεν, εκτον τε καὶ δωδέκατον. Locus Galeni integer resertur a Duareno.
Habent ba partes propria nomina. Resere iam propria nomina partium assis , contentus initium fecisse ab uncia , eum Ulpiano a. L 1Ο. S. vlt. hoc tis. Iicet & ipsa uncia in partes minutiores dividi possie , veluti in duas semuncias , in tres duellas sive binas sextulas, in quatuor sic ilicos 3 in sex sextulas : in α scriptula ; de quibus idem Motian. d. loe. ubi cum vocabulis simul notas partium proponit, Varro lib. 4. de ling. Lat. sub M. nominum rationem reddit, originemque explicat Volus. Metian. de ponderib. sed melius Salmas. de mod. Uur. pag. etsi . illud sciendum est , h reditatem etiam dividi in partes naturales, veluti in duas dimidias, I. α. f. st duo I. de
eollat. in tres tertias , in quatuor quartas , g. videamus. 8. ins eod. in sex sextas, i. situ. 7
Ruos testatoe voluer i Licet solemnis & usi- εtata alsis distributio iii duodecim partes sive uncias, uti dictum est , fiat: potest tamen pateriam. eam distributionem non sequi , atque in tot partes unciasve haereῖitatem distribuere , in quot volucrit , sive in plures , sue in
inde si , verbi causa , tres haeredes scripserit
singulos ex quincunce, rata est patrisfam. voluntas , ut lubstantiam suam partiti in quindecim uncias. Et si duos tantum : unum ex
463쪽
triente , alterum ex quadrante, haeredes scripserit. Videbitur in- partes septem haereditatem
divisisse , d. l. t . f. uit. I. Sabinus. I 8. eod.
. II. In pr. de lib. mpsb. Atque hae eadem ratione defenditur quod rescriptum est in I. 3. C. de test. mii. militem , quia filiam ex unciis
duabus, uxorem ex una uncia instituisset, nec
de residuis portionibus quicquam sig'n is casset,
in tres partes videri voluisse haereditatem dividere : non autem pro parte testatum, pro parte intestatum decedere ι quamvis id militi concessum sit. Sive autem plures, sive pauciores partes testator secerit 3 tacito jure in duodecim semper haereditas resolvitur , d. I. in .
g. r. boc. tit. VINN. Non absona videtur viri
doctissimi A. A. Pagenstecheri conjectura in
bor. juν. bee tit. f. Ios . hanc assis distributionem arcessentis a ritu testandi per aes & Iibram : saltim a s videtur datus pro asse haere ditatis. Eo vero quum notus as haereditatis emeretur e posses inde & rationem reddere antiqui axiomatis: nemo potest pro parte testatus, pro parte intestatur decedere. HEIN.
Si unus ex semisse, totus as in semisse ando unus tantum haeres scriptus est , licet ex certa parte haereditatis , puta triente , semisse, vel etiam minima , is perinde ac si toto asse
institutus esset, omnium bonorum haereditatem consequitur. Caeterum magis , ut opinor,
3 ex subtilitate iuris & propter regulam , qua
nemini partim testato partim intestato decedere permittitur, quae etiam mox pro ratione subjicitur , quam ex voluntate deiuncti, quae non tam facile eiusmodi interpretationem admittit , ubi unus tantum non dato cohaerede
ex parte aliqua scripturus est , quam ubi plures ex pluribus. Nam si , verbi gratia , tres singuli ex uncia scripti sunt, commodissime
dicitur , arbitraria distributione testatorem usum , atque in tres partes aequales universam
haereditatem divisisse : quod secus est, si unum tantum institutum proponat in quadrante sive uaria haereditatis parte. Quamobrem licet lo casu propter libertatem distribuendi &communem voluntatem idem obtineat in tentamento militis, quod in testamentis paganorum , L 3. C. de test. mil. hoc tamen casu diversum ius esse propter de regulam , quae non militum , sed paganorum potestatem coercet,& uno tantum haerede in certa assis parte inntituto a pagano , hanc partem reliquas ad se trahere I s a milite , residuum haeredes ab intestato laturos, recte iudicavit D. Vi lius: quod & in Graecis Institutionibus diserte expressum est , & tantum non etiam in I. quaerebatur. 19. de test. mii. Quod si quis solus insti-I T. A L V . tutus fuerit, non ex parte aliqua haereditatis, sed ex re certa , puta ex fundo : perinde quasi simpliciter ac sine ulla rei mentione scriptus esset , & hic bonorum omnium haereditatem
obtinebit., I. Cohaeredi. 4 I. in M. de via . σpup. Nam cum harum rerum quaedam inter se
pugna sit 3 successionis universi iuris , cujusmodi est haereditas , N aequisitionis rei singularis, potestate juris detrahitur rei mentio, &haeredi sic , quasi universaliter institutus eget,
succurrit, i. r. f. 4. I. s. si duo , i 3. boc tis.
Sed di hoe secus se habet in testamento militis r quoniam & ipsum est ex subtilitate iuris,
atque ex vi superioris regulae , quae ad mi Iit
ria testamenta non pertinet, ι. ε. de res. mil.
Ex parte testatua , ex parte intestatur Jus 4 nostrum non patitur, inquit Pomponius eumdem in paganis testato & intestato decessisse, t. 7. de reg. Iur. quasi haec duo , testatus & intestatus, inter se naturaliter pugnent , tamquam aientia & negantia,& ideo eidem inesse, aut de eodem subjecto vere pronuntiari non possint, ex regula logicorum de oppostione. Et quidem sine manifesta & naturali rerum pugna dici non potest , unum atque eundem in totum aut secundum eamdem partem &testatum & intestatum decessisse: at nihil prohibet ex oppositionis quominus dicamus, evndem testatum N intestatum decessisse , non
secundum idem , sed secundum partes dive sas. Verum ut hic quoque pugna sit , et ix subtilitas juris civilis , per quam haeres fingiatur repraesentare Ze sustinere personam desuncti r quae repraesentatio, ut est totius personae, ita & totalis , atque ut est unius , ita & unia formis esse debet: hoc est , ut defunctus pro parte repraesentari non debet, ita nec debet per haeredes diversi generis partim ex testamento partim ab intestato et sed quisquis haeres est, debet in totum subire locum di vicem
demortui , eumque repraesentare uno ac fimplici successionis genere, vel in totum ex resitamento , vel in totum ab intestato. Et hoc est , quod scribit M. Tullius lib. 2. de invent.
cap. 2I. untur pecuniae plures dissimilibus de catim baeredes esse non posse; nec unquam factum esse,
ut ejusdem pecunia alius testamento , alitis lege hares esset. Cujus rei hanc rationem affert Go-
surdum sit, per qualitates contrarias , quae in uno & eodem homine natura esse non possunt, unum & eumdem per fictionem, quae naturam
imitatur , g. minorem. 4. Dp. de adopt. I. s. de acceptil. repraesentari, vid. & D. Hot m. bie. Ego autem arbitror, naturaliter in a. I. 7.
de reg. jur. Positum esse, pro eo quod recepti
464쪽
DE HIE REDIBUS i Passim moris erat, ut & alibi interdum, I. rc.
g. de minor. I. 22. f. ult. Ioeat. Et sic quoque capiendum Ulpiani illud , lex natura bae es , ut , qui nascitur sine legitimo matrimonio , matrem sequatur. Id est , lex consuetudinis generalis deducta ab aliqua ratione naturali , I. a 4. de flat. bom. Nam regula ista e solis Romanorum moribus pendet, neque apud alios Populos locum habet, ac ne apud ipsos quidem Romanos in testamentis militum. Ex hac Porro Regula descendit, quamquam non tam quam ex causa proxima aut adaequata, jus acini crescendi inter plures haeredes testamentarios, : videlicet ut uno deficiente , pars ejus accreni Cat caeteris , qui haeredes extiterunt, I. un. f., his ita. ro. C. de cad. toll. I. liber homo. s. f.
i I. boe tit. Plane illud fieri potest , ut qui abi initio in totum testatus decessit, cujusque hae, reditas semel ex testamento adita fuit, ex ac-
, cidenti & post facto pro parte intestatus vi ipsa efficiatur, haeredique scripto portio emo i lumenti auferatur, rescisso pro parte testamento per querelam inofficiosi , t. r3. in . ι. circa. 24. in I. seq. f. i. de inoff. test. Caeterum hoc regulam non subvertit: quippe cui satisfactum est, si eius, qui testamento iure ab initio facto decessit, haereditas ex testamento adita suerit; ad ea, quae postea fiunt, non pertinet , per ι. pen. f. a. de east . pee. Et igitur siquis solus ex certa parte institutus sit, is nihilominus in integrum assem potestate iuris vocatur. Sed quid si testator adscripserit, nolle se, ut haeres scriptus reliquas partes fe-s rat, de ius accrescendi expresse prohibuerit Et quidem quemadmodum nemo sine observatione legum testamentum condere potest, I. q. qui test. Dc. t. pen. g. t. de cast . pee. ita nemo quoque in suo testamento cavere potest , ne leges in eo locum habeant, I. nemo.s s. de legat. I. ut illud omnino manifestum sit, testatorem nulla cautione efficere posse,
ut contra regulam juris civilis dissimiliter ei succedatur, & ex testamento & simul ab intentato. Alterum ergo dicamus necesse est , vel cum Bart. in ι. s. g. si duo. ty. hoe tit. π in LA qui1. 29. ad SC. Treb. totum testamentum
ob eam prohibitionem collabi : utique tamen haeredes ab intestato teneri quasi ex fidei commisso partem testamento expressam restituere haeredi scripto , vid. GOmeg r. resol. Io. n. ro. σθε. vel, rato manente testamento, proinhibitionem insuper habendam , residuasque
Partes, quantumvis Velante testatore , accrencere haeredi instituto. Qine sententia rationi iuris magis consentanea est , ut ex iis, quae iam dicta sunt, perspicue patet , dc numero etiam ΙΗsTITUENDI s. qa suffragiorum vincit , testibus Uigi. bie Clar.
f. testamentum, q. 7 . Christin. vol. 4. deci . II. n. s. Non obstat huic sententiae, quod Ulpianus in I. s. s. si duo. r3. hae tit. scribit, &Vasquius ιib. r. de fuce. creat. g. I. rium. 6..
objicit, institutos ex certis rebus , quasi simplicitet instituti sint, haereditate potiri , nisi
voluntas patrisfam. manifestissime refragetur et quippe qua clausula non hoc Iurisconsultus significat, si testator prohibuerit reliquam haereditatem accrescere institutis , ob id aut vitiari institutionem, aut partes eas relinquendas legitimis successoribus: sed quod seripti ex inaequalibus partibus certae rei , qui
alioqui ex ratione iuris ex aequis partibus haeredes larent, perinde ac si nec res nec partes nominatae essent , d. i. s. f. si duo. I 3. ex L seq. in manifesta testatoris voluntate haeredes ex inaequalibus partibus fiant, atque ex iis proportionaliter , quas in rebus certis exprelsit,
veluti in specie ab Ulpiano proposita , unus
ex triente , alter ex besse , quae partes nominantur in lando : atque inducetur haec inaequalitas non tamen ipso iure, quam officio a bitri familiae erciscundae, ι. ex facto. 3 s. in pria eod. Est tamen & media sententia, quam proponit & tuetur Salicetus in ι. r3. C. de har. inst. & a qua non abhorret doctissimus Ba-chovius , nimirum prohibitionem supra dic-ctam non efficere quidem, quominus haeres scriptus ipso iure ex asse haeres fiat e caeterum hanc ejus vim esse , ut haeres ille partes reliquas , accrescere testator noluit , tamquam
ex fidei commisso teneantur restituere iis , qui ab intestato ad haereditatem eius venissent, ducto argumento a simili , quale proponitur I. I. I. IT. tr l. si quis. 29. Ad sen. Treb. g.
3. ins quib. mod. tes. ins. Et haec sententia mihi quoque non adeo displicet: quoniam
favet voluntati morientium, salva ratione juris r eoque accommodari potest clausula in a. I. s. f. si duo. 13. de qua paulo ante. Mediam sententiam excogitavit & Viglius noster : sed ille dum servare cupit voluntatem tςstatoris , manifeste facit adversus rationem juris, Comminiscendo tacitam legitimorum haeredum in artibus , quas testator scriptum haeredem haere noluit , institutionem : qualis institutio iure nostro penitus incognita est : quod cum nec ipse dissimulare audeat, mihi argumento est , eum quoque omnino & sine conctatione
in Saliceti opinionem transiturum fuisse , si quis modo ea proposuisset. si ' miles, eujus sola voluntas Quaecum
que subtilitatem magis , quam naturalem rationem habent, ea in militaribus testamentis Hhh 1 e O-
465쪽
42 ct L, I R. II.s eorumve interpretatione locum non habere ostendimus supra rit. de mil. test. Inter haec au-
tem est & regula proposita , quae prohibet, eumdem ex parte testato de intestato decederet& ideo de paganis tantum eam eoncepit Pompon. . . de reg.jur. Igitur si miles , verbi causa , unum ex fundo haeredem scripserit, non detrahitur potestate legis mentio fundi, sed uantum ad residuum patrimonium intestatus ecessisse intelligitur, & locus fit legitimis haeredibus , I. s. de test. mil. I. a. C. eod. Quod& tunc obtinere credimus , quando unum haeredem scripsit ex parte aliqua haereditatis , per I. qmerebatur. I s. d. tit. Sed etsi plures haeredes instituerit & unus omiserit haereditatem, pars omissa ad alios non redebit, sed deferetur haeredibus ab intestato , nisi contraria ontendatur militis voluntas , I. si duobus. 3 T. eod. Et quod iuris est in portione bonorum , hoc idem obtinet di in temporis spatio , ut usque, ad certum tempus vel ex certo tempore haeredem miles instituere possit , ut quo tempore haeres scriptus non est , intestati haereditas deferatur , I. I s. g. 4. I. miles ita I. in tr. eod. vid. Duar. ad tit. de test. mil. eap. 4. Sich. ad 7 I. r. 2. Er 3. C. eod. In Belgio generali consuetudine passim receptum est , ut unicuique liceat partim testato, partim intestato decedere contra dispositionem iuris Romani D. Grol.
Zypae . not. jur. Re . de testam. in pr. Unde quaestum est, an per hoc censeri debeat abolitum
quoque esse jus accrescendi Et quidem ubi
unus tantum ex re certa vel parte aliqua haereditatis institutus est , non magis hic mori-ribus nostris residuum accrescet haeredi scri to , quam jure civili Romane rum in eadem specie ex testamento militis , sed ad haeredes
ab intestato pertinebit, am. i. ε. i. quaerebatur. I s. de test. mil. I. 2. C. eod. idque etiam fatentur Christin. decis 3 it. & Gudeli n. d. loci
quoniam , aiunt , in huiusmodi casibus ius
accrescendi non conjunctione aut voluntate
testatoris , sed ex legis potestate proficiscitur. Idemque haud dubie censuerunt, si plures quidem seripti sint , sed ex partibus inaequalibus;
idque propter iciaequalitatem partium , quae etiam jure Rom. accretionem impedit inter collegatarios. De quo sub S. st eadem. 8. infde legat. Ego idem dixerim , etsi singulis sita- gulae partes aequales datae , & pars aliqua vacet , veluti si tres scripti singuli ex quarta bonorum par e 3 videlicet partem vacantem hic
non accrescere scriptis , sed jure intestati ad
legitimos haeredes pertinere. Sed & si , verbi gratia , plures simpliciter instituti iunt , aue
in eadem partem haereditatis vocati , & unus defecerit , adhuc dicendum videtur, non aliter partem deficientis iure consuetudinario caeteris accrescere debere , quam si ex verisimilibus saItem conjecturis appareat, eam suisse voluntatem defuncti a cuius rei probatio cohaeredibus incumbat, ne contra volunt tem defuncti pro parte omissa intestati , aut exitum intestati passi , plus ad eos redeat, quam eis datum est. Hanc enim interpretationem in eadem specie veteres secuti sunt intestatore milite , I. si duobus. 37. de test. militis cui non obstat I. I. C. eod. quia ibi ex parte haeres institutus proponitur, qui & ipsi militi ab intestato successurus erat 3 nimirum frater militis r & ideo nis alii haeredes ab intestato probent, militem noluisse ea bona, de quibus quaeritur , ad fratrem institutum pervenire , portio deficiens hac ipsa ratione ad fratrem pertinebit: quia pro ea parte miles intestatus decessit. Caeterum contraria sententia praevaluit hae ratione, quasi ius accrescendi proposito non descendat ex potestate juris , sed
ex voluntate testatoris , quae ex sola conjunctione aestimetur. D. Grol. 2. manu/ties. c. 13. Gudeli n. d. e. s. Christin. d. decis. I. n. 48. ac
plerisque persuasum fuit, etiam olim in t mento militum, quamvis hi pro parte restau& pro parte intestati decedere poterant , IK obtinuisse : nisi haeredes legitimi de contraria voluntate testantis docuissent, arg. I. I. C. detest. mi I. in dubio enim hanc praesumptionem fuisse; quod miles uti voluerit jure communi. Qui perspicuus error est : nec veterum hanc sententiam fuisse apparet ex d. I. 37. Nam posito , quod ius accrescendi ideo in militis tentamento cessat, quia militi concessum, ut ponsit pro parte tessato & pro parte intestato decedere 3 etiam ubi iure communi H permissum est, idem est dicendum , vid. Ant. Fab.
De portionibus singulorum haeredum.
Si testator assem non divit erit, aut partes in quorumdam persona non ultra assem expresserit.
6. Si plures instituantur haeredes , ita demum
in hoc easu partium distributio necessaria es , si
466쪽
M E HAEREDIS Usi nolit testator , eos ex aquἰs partibus baredes esse. Satis enim constat , nutris partibus nominatis , exl aquis partibus eos baredea esse. Partibus atitem in
quorumdam perseniι expressis , si quis alius sinei parte nominatus erit , siquidem aliqua pars asideerit, ex ea parte rares m. Et si plures sine paν-
te scripti sunt , omnes. in eandem partem concurrunt. Si vero totus a. completur sit, ii . qui nominatim expressas partes babent, in dimidiam partem vocantur, eτ illa , vel ilii omnes , in alteram dimidiam. Nec inter est , primus , an medius, anno infimus sine parte bares scriptus sit : ea enim pars data intelligitur , qua vacat. N o T AE . c. Nullis partibus nominatis , ex aequis t. s.
S. I 2. b. t. sac. I. I s. f. ult. de Ieg. i. Illud tamen tenendum, conjunctos unius tantum personae potestate fungi, v. g. si testator ita dixerit , Titius haerei esto , Sejus eT Maevius haeredes sunto. Aut si , Titii π fratris mei filii haeredes sunto. Hic conjuncti unum semissem , Τitius
alterum habebit I. I s. pr. i. s. f. a. boc tit. ι. 34. de leg. I. I. un. f. IO. C. de ead. toll. nisi
Celeritatis gratia conjunctio facta doceatur,
Si vero totus as eo Ietu3 L. IT. pr. S. I. σε. eod. Breviter , qui sile Parte scriptus est, Vacantem portionem vel alium assem occupat , ι. ult. sec. tab.
In dimidiam partem Id est , in semissem
reducta ratione ad solemnem assis distributionem : alius in alterum assem I eadem enim proportio est.
COMMENTARI Us..r Inteν Uitutos sine partibus pariter haeredit tem diυidi , etiamst te samento non facto in qualiter fuissent successuri. a Mantum , expleto dupondio , qui sine parte scriptus est , habere debeat λ3 Perperam Hotomannum in 1. II. f. est. hoc titi pro triente substituere tressem. in re error Hotomanni maxime conspicuus.
INtelleximus , quid iuris sit, si unus tantum
haeres scriptus proponatur : nim: rum eum de solum haeredem fore , atque ex toto asse, non tacitum si simpliciter aut sine parte scriptus sit, verum etiam si ex parte dumtaxat haereditatis , atque adeo , si ex czrta aliqua re. Pergit nunc hoc g. I. τ 2. seqq. docere Im-
Perator , quid fiat pluribus haeredibus institutis , quatque in eortiones singuli vocati in- INSTITUENDI S. 6 9tellistantur Distinguendi autem , ut ex progressu apparet, tres articuli. Primus est , si plures instituti sint sine definitione partium: alter , si quidam ex certis partibus haereditatis
instituti , si quidam indefinite seu sine parti
bus, tertius, si omnes partibus expressis. NulIis partibus nominatis ex aquis partibus. Hic primus articulus est, qui omni caret scrupulo propter evidentiam voluntatis testatoris, qui , si institutos voluisset impariter succedere , partes utique expressisset, I. s. s. haredes Ia. hoc tit. qua de causa idem quoque servatur in re pluribus non expressis partibus legata l. I s. f. MII. de legat. I. Quin etiam eam- Ldem voluntatis interpretationem , aequalemque partitionem sequimur, etsi qui si se partibus instituti sunt, non facto testamento in sti pes aut portionibus inaequalibus , ab intestato fuissent successuri: quia testamento facto, iam non jure proximitatis aut repraetentationis v niunt , sed titulo & iure institutionis ex judicio & voluntate defuncti, cui legitimae successioni per testamentum suum derogare voluisse credendus est, nisi ex conjecturis contrarium elici possit. Ita post alios Hesemb. hie,
tr in parat. eod. n. s. Manti c. de conjict. Misim. voI. lib. . tis. II. u. II. Ilud in univerium tenendum, si conjuncti & disjuncti commixti
sint , coniunctos unius personae potestate su gi , ι. plane sq. de legat. r. ι. un. f. his ita Iove s. sin veris, C. de ead. tolι. veluti in hac intati tutione : Titius bares esto: Sejus tr -υius ha- res sunto ; semissem Titius & tantum solus f ret , quantum duo conjuncti Seius de Maevius, ι. liber homo so. g. v. hoc tit. Coniuncti etiam,& vel maxime sunt , qui nomine collectivo insti tuuntur, ι. I 3. in pr. eod. I. iat. insin. C. de impub. ετ al. subst. de cuius coniunctionis
potestate Manti c. d. Ioe. num. Iz. T a. sellia Valq. lib. 3. de succ. prog. 6. II. num. 3. Partibus in quorumdam personis expressis. Hic articulus secundus est, & complectitur tres casus: nam partes adscriptae aut non exaequantassem, aut exaequant, aut superant: duo priores hic tractantur a tertius 6.8. Primum quod
attinet , ait, si partibus tu quorumdam personis expressis adhuc aliquid assi deerit , id quod superest , eum vel eos , quibus pars apposita non est, habituros , verbi causa, si duo scripti sint ex quadrantibus, tertium sine parte scriptum, quod ex asse reliquum est, & nimirum semissem , ablaturum. Hoc & Ulpian.
I. item quod I7. in pr. eod. atque omni dubio hic item casus caret. Secundus est , si partes nominatae assem exaequent sive expleant ; de quo fie breviter hic Imperator: Si totuι as com-
467쪽
Α o La I s. II. pletur sit , ii qui nominatim expressas partes habent , in dimidiam partem voeantur , in lite vel illi omnes in alteram dimidiam. Nimirum cum
asse expleto alius sine parte haeres scriptus est, hic, quia ad nullam residuam assis partem restringi potest indefinite scripti institutio, verisimile est, testatorem ad novum assem sive ad dupondium transire voluisse, atque in uncias 24. haereditatem distribuere. Et consequenter ergo qui sine parte icriptus est, in alium illum assem veniet aut si plures omnes in eumdem, d. I. IT. 6. 3. vel si dupondius ad assem revocetur , quo respexit Iustinianus , venient
indefinite scripti in semissem; eadem enim utrobique proportio est. Similiter si quis du- et pondium distribuerit , & tertium sine parte haeredem scripserit; ad tripondium transitum fecisse intelligitur: & ideo qui sine parte inntitutus est a in tertium assem veniet , sive re ad unum assem revocata in trientem, g. 8. infeod. eaque mens est Iurisconsulti in d. I. II. f. MD. cum ait , distributo dupondio sine parte scriptum non in alium assem , sed in trientem venire , non in alium assem oppositum du-ondio ad assem prius revocato , sive qui di-ributione testatoris ad solemnem unius assis rationem redacta efficiat semissem totius haereditatis, ut ille solus tantum capiat, quantum alii omnes, uti fit , cum quis sine parte scribitur expleto asse , de qua specie tractaverat, g. 3. σε. sed in eam partem dumtaxat, qua ratione ad unum assem revocata , efficiat illius assis trientem, atque in distributione testatoris sive in tripondio uni assi sive let. tantum unciis respondeat. Non est igitur ferenda Francisci Hotomanni confidentia, qui locum istum Jurisconsulti mendosum esse contendens pro trientem reponi vult tressem, vel tripondium 3 quasi Iurisconsultus ita scripsisset: Aut dupondio distributa sine parte institutus est, non in alium assem , sed in tressem venit. Quae oratio manifeste aut in totum falsa est, aut implicat contradictionem. Falsa , si tressem accipimus pro tribus assibus coniunctim sve pro unciis 3 s. in quas tota haereditas divi si proponitur : se enim foret, ut totum semret solus , qui sine parte scriptus est. ContIadictionem habet, si eadem vox accipiatur dincretim pro asse tertio aut uno ex tribus. Nam huic enuntiationi: aut dupondio distributo sine parte scribitur , non venit in alium assem , aperte contraria est illa: stui dupondio diWributo sine parte scribitur , venit in trusem , si hoc in trensem venire , in novum, in alium , in tertium assem venire. Quid est vero, quod Holoman num impulit, ut textum hoc modo mutaret I I T. A IV . Nimirum ut iuvaret abnormen quamdam sententiam , cujus junior adhuc auctor fuit, &luam refricuit iam senior , suamque ope de-endere conatus est , lib. 8. obf. c. h. Putavit Hotomannus, quemadmodum asse completo, is, qui sne parte nominatus est , in alterum esse venit, reque ad unum assem revocata aufert semissem , simili modo, impleto dupondio , eum, qui sine parte scriptus est, timon-dio ad assem revocato semissem ferre debere:
nec rationem pati, ut hic tantum trientem, ille semissem ferat. Igitur' Hotomannus cum huic opinioni suae videret obstare d. locum Ulpiani scriptum manifestissime in contrarium , lectionem Ioci ex cerebro suo muta-Vit , ut pro in trientem venit , iustituerit is trusem venit. Quae verba, si Hotomanno credimus , significabunt, ausere proportione sua indefinita ex tresse r8. uncias. Sed nihil est, quod cum ratione aut proportione magis pugnet , quam haec Hotomanni opinio : nec nihilum proficit mutata Iectione : quippe climin trestem venire duobus tantum modis quis
dici possit, & iis , quos paulo ante indicavi;
miror , virum alias acutissimum non potuitu Videre harum rerum minime obscuram dissimilitudinem. Quo plures in partes res qualita discerpitur, eo minus singuli ex toto serant necesse est. Accidit hoc item in distributione haereditatis : ac proinde si haereditas distributa fuerit in uncias sive partes 36. ut in quaestiuae proposita , cum exhausto dupondio aliquis D ne parte haeres scribitur , non potest nec debet , is , cui pars adscripta non est , tantam ex toto , hoc est , ex haereditate consequi, quantum is, qui asse sollim exhausto similitersne parte scriptus est, ubi haereditas divisa est
solummodo in uncias et . Quid enim tam manifestum est, quam minores esse uncias in tri-pondio , quam in dupondio atque in hoc iterum minores , quam in asse, omninoque ratione ad assem solemnem reducta , unam οπ
ciam proportione respondere duabus in ea-pondio , tribus in tripondio sive trosse Sumamus exempla facillima , & prope puerili
cum Hotomanno. Primus ex rh. unciis haeret
esto. Secundus haeres esto. Hic secundus fine parte institutus habebit duodecim uncias. Pri
mus ex duodecim unetis. Secundus item ex I 2. vn
ciis haeredes sunto. Tertius quoque haeres eso. Hic tertius itidem habebit 11. uncias, sed quae iaasse iuris non tantum efficiant, quantum calapriori: illic enim fingulae semunciam, hic binas sollim sextulas sive tertiam unciae Partem valent. Error Hotomanni in reductione &detractionibus faciendis maxime conlpicuus
468쪽
est. Is in proposita specie Tertio sine parte sclipio initio nihil, Primo & Secundo ungulis partis suae dimidiam detrahit, id est , uncias sex de duodecim , quot singulis adscriptae, ut efficiat dupondium I in quo cum Tertius in . Primus ti Secundus singuli f. tantum uncias habere reperiantur, ita dupondium deinde ad assem revocat, ut Primo item &Secundo singulis.partis suae, quam in dupondio iis reliquerat, dimidia, id est , ternae unciae detrahantur , Tertio senae , ut unum hic seimssem solus 1 alterum illi duo conjunctim Consequantur. Quod minime serendum est. Nam cum Tertius interpretatione juris non minus in certam partem vocetur , quam duo illi, in quorum Persona partes expressae sunt, di vocetur in partem partibus expressis aequa- Iem , aequalem quoque detractionem cum caeteris eati debet : ideoque in proposito si tres asses distributos ad unum redigere volumus, binae reductiones, totidemque gradatim dc pares in singularum portionibus detractiones fiant. Prima si tripondii ad dupondium , in qua singulis detrahenda pars tertia, id est, unciae 4. altera dupondii ad assem, in qua singulis , ut aes relinquatur, detrahenda est dimidia. Denique eadem ἀναλόγως ratio est , cum dupondio superato, aliquis sne parte scribitur, ει cum dupondio non superato , sed expleto tantum : itaque ut illic in id , quod tertio asside est , sine parte scriptus vocatur , I. Sabinus I 8. eod. ita hic integrum quidem assem tertium , at nihil amplius capere debet: add.
. Videamur, si par; aliqua valet, nee tamen
quisquam sine parte fit baerσι institutus , quid j
ris sit , veluti si tres ex quartis partibua baredes feripti sunt. Et constat, vacantem partem gu- Iis tacite pro haereditaria parte accedere, Ur perinde Baberi , ae si ex tertiis partibus haeredes scripti essent. Et ex diveris , si plures haeredes scripti portionibus sint , tacitὸ singulis decrescere, ut si
verbi gratia quatuor ex tertiis partibus haeredes
feripti sint , perinde babeatur , ae si unusquisque ex quarta parte bares scriptus fuisset.
I. Ex quartis partibus Id est , singuli ex
quadrante, seu tribus unciis. Et ita quoque, INSTITUENDI S. 6 1 quod mox sequitur , ex tertiis partibus id est, ex trientibus sive unciis quatuor.
ΗIe locus pertinet ad articulum tertium,
cum haeredes omnes instituti sunt exceristias partibus. In hoc articulo si testator solemnem assis distributionem secutus, non pauciores , neque plures partes sive uncias secerit , quam duodecim : nihil est , de quo dubitari possit. Tantum si pauciores vel plures fecerit, & juxta rationem iuris ad duodecim
distributionem revocare volumus , quaeri potest, quantum cuique adiici vel detrahi oporteat Placuit autem , adjectionem vel detractionem non aequaliter & in partes viriles fieri, sed pro rata ejus partis , quae cuique adscripta est. ι. II. g. a. σ seqq. hoetit. Si tres ex quartis partibus , ere. Hoc est , si tres instituti fiat singuli ex quadrante sive ex tribus unciis. Ait , vacantem partem. Id est, quadrantem reliquum , sive tres uncias , quae assi desunt. Pro haereditatis parte. Hoc clarius apparet, cum adscriptae sunt partes inaequales a veluti si testator ita dixerit, πιιius ex quadrante, Maeviaer ex semisse haeres sunto. Hic enim ex tribus unciis, quae assi explendo Osunt, una Titio, duae accrescunt Maevio , d. LII. g. . perinde ac si ille ex triente i hic ex besse scriptus esset. Aecrescunt autem partes re duae singulis necessario & eadem ratione, 'ua uni haeredi ex parte scripto reliqua haereditas accrescit; quia scilicet juris ratio non patitur, ut eidem partim ex testamento, partim ab intestato succedatur. Si quatuor ex tertiis partibus , t e. Hoc est, s quatuor instituti sint, singuli ex triente sive ex unciis quatuor. Taeitὸ singulis decrescere. Pro parte item haereditaria, ut quadrantem
singuli in asse serant. Et igitur si duo scripti
sint, Primus ex ra. Secundus ex s. unciis, Primus ex sententia veterum habebit haereditatis bessem , Secundus trientem , d. t. a I. g.
sed si . boeiit. Et αγαλογωs, si primus ex Iz. Secundus ex 8. aut s. scripti sint ι portio Primi major erit sesquuplo vel epitrito, quam
Secundi: a qua tamen Veterum sententia videtur recessisse Iustinianus, I. cum qu stio 23. C. de legat. nisi dicamus cum Donet t. lib. s. comm. c. 22. interesse , utrum asse sive duodecim unciis Primo relictis , mox semis aut sex unciae Secundo relinquantur simpliciter , an sex unciae aut dimidia nominatim ejusdem rei aut totius quod relictum est. Et hoc posteriore casu locum dumtaxat esse constitutioni Ju-
469쪽
stiniani, qui & initio speciem ita proponit;
priore non item. In quo Donello assentior: nam prior casus, de quo nulla inter veteres dissensio, Justiniani decisione non indigebat. Illud addo, posse de aliam rationem in re proposita iniri, ut progressus fiat ad dupondium,& singulis pro portione haereditaria accres cat , quod dupondio deest. Sed & tot partes, quot a testatore laetae sunt, in divisione servari possunt, ut singuli suas serant, L I s. f. nit. I. si ita 4. . f. I. ieg. ex uncii3 87. hoe tit. VINN. Constitutio Justiniani binas tractat species : Priore ponitur , Titium fundum Coc-nelianum uni legasse in solidum , deinde alteri partem ejusdem dimidiam. Hic Sabini ni sequendam putabant proportionem geometricam, I. 8 o. f. de leg. I. I. i 3. f. de lib. πρσbum. ι. 47. f. de bar. instituend. Proculiani autem praeserebant proportionem arithmeticam. Hi ne illi priori legatario bessem, alteri trientem; hi utrique partes aequales adjudicabant. Quorum sententiam probat Justinianus. Posterior species ponit, Titium fundum Cornelianum bis legasse uni, deinde femel alteri, vel eumdem fundum primum Maevio separatim , deinde Maevio & Sempronio conjunctim legasse; hic denuo quidam priori bessem , posteriori trientem I alii utrique partes aequales adiudicabant, ob easdem rationes. Horum sententiam Justinianus confirmat. Merii l. in I. Decis. c. 29. p. I Tx. Nullo modo ergo haec constitutio advertatur doctrinae hujus
f. in quo non de legato , sed de asse haereditario quaestio est. HMN. TEx mus.
sed plures unciae, quam duodecim, distributae sunt.
g. Et si pIurei uncia, quam duodecim distribu. M sint , is, qui sine parte institutus est , quod dupondio des , habebit. Idemque erit, si duponditis
expletur sit. aua omnes partes ad assem postea revoca ur , quamvis sint plurium unciarum. COMMENTARI Us. et Casus aliquot hie omisi recensentur.
REctius hic s. subjectus foret g. s. prop
ter convenientiam propositorum in utroque casuum , qui ad eumdem articulum , atque ex tribus , in quos praesens disputatio di- vita est , ad secundum pertinent, nempe cum quidam desinite , quidam indefinite scripti IIT. XIV. sunt , ut in explicatione nostra illle videre
aeuod dupondio deest Eadem ratio est in secundo asse , quae in primo : & ideo quemadmodum asse , non expleto , is , qui sine Pa te scriptus est, vocatur in id , quod deest assi, ita si testator superato asse , dupondio tamen non expleto, sine parte haeredem scripseris,
is quod ex dupondio deest , habebit, ad quem
testator assem excedens transire intelligitur. 1. I 8. Me tu. Quamobrem si ita scripserit , Pri
mus ex unciis v I Ir. Secundus item ex v I I l. ba-
redes sunto. Tertius haeres esto. Hic tertius item octo uncias , quot dupondio desunt , feret. Eadem ratione, si ita scripserit, Primus exfex;
secundias ex octo haeredes sunto. Tertius haeres esto.
Tertius decem quae superlunt in dupondio habebit, L ex unciis 87. hoc tit. Quod si Partes, uti fit, ad unum assem revocamus, in priori specie, singuli trientem , in posteriore Primus quadrantem , Secundus trientem , Tertius sine parte scriptus quicuncem feret. Idemque erit , si dupondiui expletus sit Expletus videtur dixisse pro superatur: neque enim hic de expleto asse aut dupondio quaeritur , sed de superato ; qui casus ab illo diversus est : quamquam utriusque eadem ratio, ι. II. g. ult. eod. M tam is , qui , asse aut dupondio expleto et alium sine parte haeredem tacit, ad dupondium vel tripondium credit transiisse, quam is, qui id secit asse aut lupondio jam superato ; ut quemadmodum hic fine parte scriptus in id , quod dupondio aut tri-Pondio deest , vocatus intelligitur, ita illic in
novum, hoc est, secundum aut tertium assem. Sunt & alii casus, qui ad institutam disputationem pertinent, a Triboniano omissi , &fortalsis de industria : velut i. si quis soIus institutus sit , non simpliciter aut ex parte haereditatis, sed ex re certa , puta ex lando: quam institutionem valere placet, quasi mentio fundi laeta non esset, & institutum bonorum omnium haereditatem consequi , I. i. g. . hoc tis. I. cohaeredi v. in M. de vulg. tr pup. de quo dixi f. s. sv. eod. a. Si plures instituti omnes
item ex re certa: atque hoc casu similiter mentio rei & partium quoque nominatarum Potestate legis detrahitur, etiam tunc cum ex
partibus rei inaequalibus instituti sunt , iiis aliud suadeat manifesta voluntas testatoris: tunc enim Partium expressio valebit ad rerum divisionem , ut officio judicis familiae ercincundae pro rata portionis , quam Cui quC in rebus a Isignavit testator, haereditas singulis ad-judicetur , i. s. g. si duo I. ro. junct. f. ex facta I s. in pr. eod. I. Si plures instituti , eo
470쪽
DΕ ΗΑ REDIBUS rumque quidam ex re certa , quidam simpliciter aut ex parte haereditatis. Hoc casu placuit, solos haeredes fieri, qui simpliciter aut ex quota , uti loquuntur , scripti sunt, ex re singulari scriptos legatariorum loco esse , I. II. C. eod. Cur vero tam varie Nimirum ideo, quia ubi soli sunt instituti ex re certa , hic si testamentum subsistere volumus, atque ex eo, quod utique testator voluit , deserti haereditatem, necessario detrahenda est rei mentio, cum haec simul stare non possint, haeredem esse , hoc est , universi iuris succe rem , & rem tantum
obtinere singularem. At vero cum concurrunt cum his alii recte haeredes scripti vel indefinite , vel ex certa parte haereditatis , nul-Ia necessitas cogit, ut mentionem rei , ex qua unus aut plures scripti sunt, detrahamus, cum rem illam habere possint , tamquam ex legato , idque salva ratione iuris & desuncti oluntate , quae per cohaeredes simpliciter vel ex parte scriptos sustinetur. Plane si haeredes universitatis defecerint, quod adire haereditatem noluerint, aut ante mortui sint a tunc excommuni opinione Doctorum in d. I. r 3. idem per omnia erit, ac si instituti ex re singulari ab initio soli suissent: quamvis nonnulli hanc
sententiam non aliter admittant, quam si co haeredes defecerunt vivo adhuc testatore, quos sequitur Bacho vius hic , vid. Gom eZ I. resol. Io. num. I I. Grass. s. institutio l. 22. n. .
test : ex certo tempore , aut ad certum tempus non
potest a veluti, post quinquennium, quam moriar ; ies, ex Calendis illis , vel usque ad Calentas illas haeres esto. Denique diem adjectum haberi pro supervacuo plaeet , U perinde esse : aefl pure haeres institutus esset.
v. Sub eonditione j V. C. Titius barei esto , si -υIam uxorem duxerit Hio institutio in pendenti est, & si quidem extiterit conditio, vires capit, ac conditionis eventus retrotrahitur ad tempus mortis , ut perinde habeatur,
ac si pure facta esset institutio : si conditio defecerit , institutio evanescit, deserturque haereditas ab intestato, I. et s. de cond. inst. fac. I. 8. de per. . com. rei vend. I. II. g. I. qui pol.
in pign. Ex eerto tempore, tyc. Ratio est , quia re-
INITITUENDI s. 43ῖ gula , quae vetat, eumdem in paganis testat ci& intestato decedere , etiam in spatio temporis locum habet, I. 4r. de test. mil. l. 8. C. eod. ubi quod traditur , est ex praerogativa privile- pii militaris. Cessat autem in conditione, cu-Jus eventus retrotrahitur. Conditionem iacit etiam dies incertus, ι. 7s. de eond. Ur dem. Usque ad Calendas occurrit hic etiam specialis ratio, quia juri nostro non convenit temporalem haeredem habere, I. I. g. Io. de mi
nor. I. 88. hoe tit. COMMENTARIUS.r captatoria institutio qua vereribus dicta a Suos haeredes omnes sub alia conditione institui non posse , quam quae in eorum sit potesate. 3 Diem rarium institutioni an tum, sive ut terminum a quo , sive ut terminum ad quem, pro supervacuo haberi. Cur dies certus institutioni adjectus ut terminus a quo non suspendat institutionem , si milite ut adjecta conditio.s Moribus hodiernis hujusmodi subtilitates insti-
per baberi. 6 In testamentis diem omnem incertum eonditionem facere.
7 An si cui bonorum omnium usu fructus legatus sit , in post mortem ejus alius bares institurus , legarum valeat
IlIc se nunc offert tituli huius pars tertia,
in qua tractatur de forma & modo hae-rcdes instituendi, deque iis , quae institutioni utiliter vel inutiliter adjiciuntur : sed non omnia quae eo pertinent Imp. tangit, contentus, quae praecipua sunt, de conditione & die adiectis quaedam indicasse. Ante quorum explicationem monendi sumus, ad formam institutionis omnino pertinere, ut ea verbis fiat, isque idoneis, ut ex iis liquere possit voluntatis intentio 3 quamvis quibus verbis fiat, imperativis sue directis , an inflexis , nihil referat , ι. I s. C. de tes. ex ibi DD. Deinde ita fieri debere , ut de persona haeredis certo constare possit, vel ex nomine , vel ex indubitabili signo : alioqui vitiari institutionem, ι. 9. in pr. junct. s. si quis. 8. τ seq. in tempus. 62.
f. I. boc tit. I. q. e. eod. Item inutilem esse
institutionem , si testator non certo consilio haeredem scribat , aut quid alienum captet. Unde improbata veteribus tum institutio , quae tin alienam voluntatem consertur , veluti siquis dixerit, avos Titius voluerit , haeredes funto. I. iIla institutio. 4α. I. si quis. 6 8. eod. tum captatoria, quae fit captandae alienae haeredita-