장음표시 사용
251쪽
tamen eum olim, tum hoc etiam tempore ille traditiones a nouam Apo.
stoli eae ad stabiliendas superstitiosas eges de ieiuni j si de ciborum de-llectu obtruduntur Ecclesijs Ad quam dijudicationem utilis est haec hi istorica obseruatio lEiusdem generis sunt 3 Canones, qui Apostolis tribuuntur, quos res ipsari collatio ostendit, eis quasi a plioris mos constitutionum illarum adequibus iam diximus. Ex illis igitur Canonibus quinquagesimus ita
Siquis a carnibus&vino abstinuit, δε ασκησιν oemae M. ἔδελυσυ era , non propter exercitatiornem, ad cultum pietatis, sed propter abominationem, aut corrigitor,aut ex Ecclesia eij citor. Sexagesimus secundus dicit: Si quis comederit carnes in anguine animae eius, aut abestijs laceratum,aui suri catum, a communione excludi in η tor sexagesimus Octauus: Si quis lacram Quadrage limam, aut quartam crπbi. seriam, aut Parasceven non ieiunarit nisi i moecillitate corporis impediatur, communione priuator Haec Canones illi, qui Apostolici vocantur. Sed ne titulus nobis oculos perstringat hiltoria ostendunt, Canonum illorum auctoritatem non e Te certam&authenticam. Nam distinctio
ne 16 Isidorus ita dicit Canones qui dicuntur Apostolorum quia eos nec sedes Apostolica recepit uec sancti Patres illis assensu mir buerunt, pro eo, quod ab haereticis sub nomine Apostolorum compositi digno-kuntur, quamuis in eis utilia inuenianturi tamen ab auctoritate Canonicari Apostolica eorum gesta constat esse remota,atq; inter Apocrypha
Ita etiam distinctio is Gelasius Canones illos, qui Apostolorum di euntur inter Apocrypha ponit. Ali vero Canones illos probarunt, sed ex illis quidam agnoscunt tantum quinquaginta , quidam sexaginta, quidam octoginta quinq; capita sicut distinctio. I 6. Gratianus recitat. Sed quicquid sit de umilinus illis testi inoni j s. hoc constat ex illa varietate iudiciorum antiquitatis, Canones illos esse α φιλεκτω, sicut de constitutionibus Apostolicis Epiphanius loquitur, hoc est, auctoritatem illorum eme dubiam&incertam.
Et hoc nobis sui tuit qui certius: firmius habemus verbum in Canonica scilicet Scriptura comprehensu in ,cui,dum ut lucerna in loco obscuro apparenti attendimus, bene de recte facimus inquit Apostolus, priori Petri primo Et Paulus praemonet, ne turbemur, aut a sensu doctrinael quam certo constat Te Apostolicam dimoueamur, siue per sermonem,
sine per scriptum aliquod, tanquam ab Apostolis profectum posteriori
ad Thessalon. 2. Adde, qtiod Casiones illi non Ieruent characterem Apostolicae doctrinae, inde non obscure animaduertitur , quod sexagesimus secundus Ca-εβ,, i, is non dicit: Quia lex in veteri Testamento prohibuit sanguinem dc suiso surieatis catuin ideo in nouo Testamento sub poena excommunicationis ab illis esse abstinendum. Hoc enim pugni ucum doctrina Apostolorum deabrogatione veteris Testamenti, oc de libertate Euangeli j. Apostoli quidem Actorum is ob charitatem in causa scandali inffirmiorum fecerunt decret uir de sanguine sui locato, de Idolothrtis. Et qui ex Iudaismo erant, sicut &hodie Iudaei faciunt cideo ex macellis Gentium non emebant carnes, ncc quicquid agentibus apponebatur comedebant Gentium enim latriones quaeciam sui socabant, non emitio sanguine, re quando etiam mactabant tamen non tam diligenter sanguinem exprimebant, sicut Iudaei facere solebant. Illud vero decretum, Act. s. de cibis non fui se Legem uniuersalem
252쪽
ut perpetuam , sed tantum temporariam dispensationem propter infirmiores ramus ollendit, i. Cor. io ubi dicit: Quicquid in macello venditiar.ec qui ecfuid vobis apponitur. comedite non inquirentes propter co- scientiam. Ii hisce vero Cationibus Clemens post mortem Apostolorum iri de legem uniuersalem S perpetuam facit sub poena excommunica.
tionis qucili . . e contra norinam Scriptura Canonicae pugnat.
Qu'dque vetus etiam Ecclesia Canonibus illis in materia Ieiunii u 'Patre, a tribuerit Apostolibam auctoritatem, inde manifestu est. Tempore Au - ne i is ini enim acris erat concertatio de ieiunio sabbati .Romanis praetenden pro vostο- ti bus traditioncm Petri hisce Canonibus coirariam quod sabbato esset lieti non a ieiunandum Asiaticis vero opponentibus aliorum Apostolorum tra A gnouera it. cionem sabbato non esse ieiunandum. Cumq; Vrbicus quidam egi eiunio sabbati faceret legem necessariam: Alij vero necessitatem inde face rena. quod fabbato non sit ieiunandum, Augustiuus respondet Intermi-Dabilis est ista concertatio generans lites, non finiens quaestiones. Et quia inquit Praecepto Domini aut Ayostolorum non inuenio desinatum,quibus diebus non Oporteat ieiunate 5c quibus oporteat:ideo dicit, Obl ruatioue illis diueri, P ibeias esse , de ad Obtinendam. quam fides obtinet, iustitiam non e se necessarias, Augustinus Epistola octua. restina sextari Vbi etiam docet, per se liberum cia Oii peccatum esse die Dominico ieiunare. atq; post Manichaeorum demum haeresin ieiunium diei Dominica factum esse horribileta scandalo sum. Ita Origenes in Leviticam etiam docet, liberum eme per omne tempus ieiunar &omne tempui totius anni aptum esse ieiunio Et Hieronymus ad Lucinium ostendit Paulum cum eo credentes ipsa die Dominica ieiuna me. Sicut Augustinus dicit, Christum, quia quadraginta contamios lies ieiunatiat,
etiam diebus Dominicis ieiunasse. Ergo Canones illos Apostolicos prohibentes eiurati sabbatia Dominicae diei Patres vel ignorarunt, vel pro
Apostolicis non agnouerunt Ii quod Canones illide ieiunio quadra ginta dierum statuunt, hoc Irenaeus, siciat mox Ostendemus, non agno .uit, legem esse Apostolicam: licitenuia, diti miles&liberas fuisse olaser Et ii ii iam Ponti cici sicut paulo ante ostendimus, docentieiuniuiti quartae' sextae seriae non eme pr. xcepti, sed tantum consilii, quod certe cum hisce Canonibus pugnat Socrates enim libro quinto cap. 22 expresse dicit de temporibus d ritibus ieiuniorum, neminem posse scriptum aliquod mandatum Apostolorum ostendere. Hosce ergo canones
non aguouit pro Apostolicis. Ipsi quoque Pontifici j prohibitionem ieiuni iii die Dominica tribuunt Melchiadi Pontisci circa annum Do
nini r . Posteriorum igitur decreta, ut maiorem haberentavcstoritatem. Apo stolicis adscribere voluerunt. v d vero quinquagesimus Canon dicita. oi a tet . a carnibus abstinendum, ex initi tuto Essaeorum, sicut paulo ante ostendimus, exposteriorum, ut Eustachii,disputationibus sum ptum est, in Attia vero acalandina mox dicemus, quomodo Deus orinionem illam refutarit.
Huc pertinent etiam Hermae scripta . cui fingunt Anselum inhabitu Hisma. d.
faitoris apparuis e dc multa mysteria reuelasse. Is igitur Hermas simili- iiiviii. . tudines. de iei iiiiij siluilia disputat diger usquod da ieiuni vocat stationem, de quo in Tertulliano dicemus. Ibi vero Angelus Hermae hoc sciandatum dat Die ieiunii nihil gustabis, nisi panem c aquam, de supputato sumptu, quem facturus eras illum da paupetibus. Cumque in Scriptura noui etia ti de prohibiti oti ciborum nullum extet mandat iam Dei, Angelus ite dicit ibi si mandata Domini custoci eris,scriberis cum electi
253쪽
ctis: si autem praeter ea, itia mandauit Dominus aliquid boni adichonoratior eris apud Deum,quam futurus eras. Idque probat hae itudine: Si seruus diligentius, melius&rectius aliquid quam ad cmandatum erat,esticiat, Dominus adeo hoc probat ut faciat cum
redem filio. Et hoc diligenter ob isti uetur, unde sumptum sit fundatum operum supererogationis in latrinio: alijs operibus ut scilieuus sit prudelior Domino, te qua materia in prima parte diximus. vero ad traditionem ieiuni j in panere aqua attinet consideret Leodem esse cum illis quae in Enaeorum instituto, de inconstituti
Pseudoapostolicis notauimus. Cum enim illa non latis per se auctoritatis habere viderentur isiones creuelationes stabiliri, perunt ideo enim fingviri. An Hermae talia mandata dedissic Sed Paulus praemonet, ne a Dio versensu dimoueamur per spiritum seu reuelationem, et . The Cal. sed Et de prohibitione cibo illan, a. a iiii Oth. qtlatto diter dicit oritari
Iam aspiritibus impostoribus. Qualis is itur Angelus ille Hermae non obscurum eme poteli Pr terea libros illius Hermae ex e teribidam quia utilia aliqua continebant legerunt quidem c commeni Irenaeus praecipue dc Origenes Sed Eusebius, lib. . Hieronymus ilogo galeato: Tertullianus etiam in libro de pudicitia ibros illo apocrypha&adulterina ponunt. Et ex huiusmodi fontibus exorri uuli traditionum de ieiuni js, quos poster ipsis Apostoli is tri
De Abdia etiam Babylonico similis ratio et . Notum enim est caebio Gelatio distinct is sparsa olim fuisse alia scripta de actis
lorum Apostolorum, quae vetus Ecclesia habito diligenti examine apocrypha cicadulterina reiecit. Sed quia riundus vult decipi sicut prouerbium habet, ecpro eo, quod homi Res veritatis dilectionei accipiunt. solet piis Deus mittere estica ccm errorem Inde igitur 1 est, quod adulterinae illae fabulationes de vitis Apostolorum, quae initiua Ecclesia reiectae fuerui. pol ea in legenda quam auream tu carunt Ecclesij rursus obtrii fuerunt Seu quia legenda illa prnon aurea, sed ferrei oris&plumbei cordis, sicut Liuio uictis iue iudicauit, nostris temporibus foetere coepit hominibus, alio igitutu per nouum actorem, explosas illas fabulas in theatrum Pontici per reduxerunt, sub nomine scilicet Abdi .e Babylonici. Sed Ast ilbercsse videtur, cuius scripta inter apocrypha refert Genala sitis Ila Matthaeo fingitur institutum ieiunium quadragesimae,&alior uirrum temporum. Et prohibitio carnium certis diebus a Matthaeo it tuta legitur demeritis etiam ieiuni quaedam ibi traduntur. Et Andreaed Thomae,fingit Abdias iste, Apostolos delini jsse quibus sitieiunadum, quod Augustinus palam negat 5 Socrates prolixatatione falsum esse ostendit. Sed nos iuxta consilium Petri non se qarte compositas fabulas: habemus enim certum M irmum sermo Scriptura canonica, quaesit vera germana Apostolorum dotaria ita men inutile est nosse de aspicere, qualia fundamenta habeat cium ieiunium. Sed ne recentendis apocryphis fabulis nimium immoremur.
pauca quaedam de loco ignati in Epistola ad Philippenses di eam i sunt gnatis Epistolae Gracae,in quibus legas sanc dictio est ei muti iactatur piae ac illustres sentcirre. 'stendimus antein inprima te i. tias quasdam, ti: Vcte i se Ignata inruitolis citarimi, num Graeca ne in Latina editione legi, sic rit ei sciat tiade Euchartiti:
Theodoretus allevat. Et auci H Graeca editioni Si te ridit. ivvita
254쪽
aliter a veteribus citari. quam nunc ex Ignatiit pistolis legatur Poniniit etiam ostendi quaedam sententiae, quae de Fili diuinitate ita loquiin tur, ut non obscure ab haereticis iii sertae videantur. Ex constitutionibus vero, quas Apostolicas vocant, multa satis inepte alijs locis astutae si e manifestum est. Taleelletiam asstimentum in ne Epistolae gnati adlaebo ἡῖ Philippenses. uod ad verbuin e constitutionibu , qua Apollo licas, . . ia..t.sumptum,&Ignatio assutumeli. Quadragesimam, inquit, nolite in nere, imitationem enim continet potitiae Domini. Quartam feria 4 Parascevenieiunantes, reliquias pauperibus erogate. Quae plane totiu lenita iisdem verbis leguntur inconstitutionibus Clementis Asiumentum autem illud non esse Ignatianum aut Apostolicum , ex iis, quae secati uritur, inanifestum eZ nam ibidem dicitur: si quis cum Iudaeis quod scilicet ad tempus attinet Pascha celebrat, Qωνο conscius est eorum, qui Dominum occiderunt. Sumptum quidem c hoc est ex coni tutioni bus Clementis, sed non esse Apostolicum . prolixa oratione apud Eule-bium Polycrates ottendit libro 6. capite a 3. In illo etiam Ignatii loco di citur: Si quis diem Dominicam aut sabbatum ieiunaverit, is κsν iii terrector Chri lii eli. Sed hoc non esseApostolicum, Auguli inus prolixa illa ad Casulanu in Epistola ostendit, sicut iam exposuimus. Ita ergo non obscuris indiciis supposititia deprehenduntur. Et hec eo consilio hoc lo coannotauimus, ut conssideretur, cum doctrina de ieiunio in libris Cano inicis simplex plana occerta sit quomodo humanae traditiones nouas insuper leges: opiniones addere conatae sint, idq; sparsis apocryphis scri- is , ut viderentur illa ab Apostolis profecta. Ne igitur titulo traditionum de antiquitatis in iis , quae verbi Dei testimoniis deitituuntur,mouea inur indicatum talia eli unde originein sumpserint.
u. 3 sextasma item Paschale iraunium xpi causis seruarit. Luanaetica
Ostendemus iam porro, quoi nodo in primitiua Ecclesia quidam iuxta scripturae te itimonia di exempla,ici uitiorum exercitia instituerint: quidam vero ad traditionu opiniones inclinarint di quomodo superstitio ita illae opiniones tunc repressae tuerint. Paulo ante igitur, cum de Patrum sententiis tractarcinus, ottendimus ex Iustino .vstatum tunc fuisse, qualdo illi. qui in aetat adultae gentibus conuertebantur, baptigandi erant, quod docebantur de peccatis praeteritis poenitentiam agere, ac peterea Deo veniam. Utque in actione poenitentiae consideratio abominationis peccati ac irae diuinae in oratione vero fidei deuolso eo magis excitareturdi accenderetur, precibus iunxerunt ieiunia, non tantum poenitentes edicum ipsis reliqua etiam Ecclesia Ita in publica poenitentia post lapsus vlitatum uill precibus addere ieiunia, ex Tertulliano ostendimus Ide, in publicis precibus oc grauioribus supplicationibus statum fuisse, ex Ire n. aeo, Tertulliano de Cypriano docui: nus. Et hae causae ac tales lines ie- ii cum Scripturae et timoniis&exemplis Osentiunt. Tempus vero ta- tu vel Episcopi, incidente lolii iliqua Ecclesiastica
Tertulliano diximus, vel tunc obseruabantur, quandoclesia vel ad publicas 4blemnes preces , seu supplicationes, vel ad blicam poemitentie seu Baptismi actione eo ueniebat. Ita cum publici cllinarii Ecclesiae conuentus, ad auditum: medit itionem verbi ad n coenae Dominicae,&ad solemnes supplicationes,praeter Dominicam IV. Wreptimana retia quarta exin Plitiique locitati cretate ei nata illi, feriae . .
255쪽
diebus fuerunt etiam ieiunia ut ad auditum d meditationem verbi ma ior intentio atq; ad supplicationes publicas excitatio emet deuotio Vt que ostenderetur,ad huncinem directum debere se ieiunium, cinna in Dominicam illis diebus administrabant circa horam nonam licut ipsi horas, timerabant , postea luebant ieiunium bicut haec consuetudo describitur apud Epipha inium in coinpendiaria doctrina. Et contra Aerium Clemens etiam Alexandrinus quinto Strornatum meminit ieiuni die Mercurii de Veneris. Et rigenes in Leuiticum Quod scriptum ali Cyrillo, alij Hesychio tii buunt dicit: H.ibemus quartam culex tam septimanae dies c tribus solemniter ieiunamus. Et si in hanc 1en tetiam intelligatur.cquod extat inagnati Epistola ad Plia lippenses quartam feriam N paralce uela ieiunantes, reliquias pauperibus erogetis nimi habet in corti modii Illis vero diebus communionem celebratam adlio ram nonam vel vesperam Cassander multis exemplis ostendit de colli situr ex Chrysostomi primae ni tota ad Innocentium. Eadem de cauta, uuia ante sestum Paschatis publicam agebanti' aenitentia in . vel baptisan-m, vel lapsi, ut infesto absoluerenturi baptizarentur: dc quia tota Ecclesia ad seriam meditationem paulo itis: resurrectionis Christi.&ad coma munem ac solemne communionem cum reconciliati sic bapt)Zatis tune se praeparabat: obseruatum fuit ieiunium, quod Paschale tunc vocarunt. postea vero quadragesimato nominatum fuit sicut Irenaei hiltoria apud Eusebium testatur. Et Origene Setiam in hanc lententiam dicit: Habemus Quadragesimae dies ieiuniis consecratos Quod igitur ad causas seu fines ieiunii attinet haec Primitiuae Eccles aeexempla ad Scripturae normam non male conti Cniunt Tempus vero talium iei uniorum state supcrstitiosis legibus, ordinis gratia, libereri diis militer seruatum fui is historiae ostendunt. Qujdam enim non sexta feria sed die sabbati synaxes celebrabant ieiunabant. AEgyptii vero labbato participabant quidem mysteria, sed non ieiunabant sicut Socrates
Et ne opinio nece litatis inde oriretur, quasi auditus, meditatio verbi, oratio,&vsus coenae Dominicae, non possent absque ceremoniali illo te. iunio fieri noluerunt die Dominico, qui ad spiritualia illa exercitia ptir cipue destinatus erat ieiunare. Cumque reserente Hieronymo in multis Ecclesiis quotidie comm uaticarent, non tamen quot sic ieiuna rurar. Valde illustris vero exta locus in epistola Irenaei, quam describit Eu, sebius lib. q. cap. 23. Dicit c lim In forma siue in medio ieiunii Paschalis magnam esse diuersitatem,scii obseruationes dilli miles quidam citur . inquit, unum diem ante Pascha ieiunant quidam duos, alii vero plures dies,alij quadraginta,diurna Gnocturnas horas supputantes pro di . Et haec ποικιλια varietas seu diuersias ob Ieruationum ieiunii non iam
nostra, inquit, aetate primum ccepta d facta est γεγνυ icio sed longe ante illorum lcilicet tempor qui ante nos fuerunt. Et rationem illius diuersitatis reddit sententia Obscutiore quidem, sed quae diligenter ob
Hanc sententiam Rustinus suo more nulla fide ita reddidit : Coepit hac diuersitas ab illis copinor,qui non impliciter, quod ab initio traditum
est, tenentes, in atrum Orem, vel pest negligentiam, vel per imperitiam postmodum decidere. Musculus ita vertit Coepit per eos qui praeter ac curatam diligentiam rerum habenis potiti, simplicem de vulgatam con suetudinem posthabuerunt,ac mutarunt.
256쪽
Sed κραs-των non ponitur absolute, sed se Iertur ad s κρει . Et ε το αετία re ιειν, non est posthabete sed in futurum tu id sacere seu ordinare. Propius igitur ad veram sententiam accedit Christophor-lsomus Angelus interpres Varietas illa ieiunii coepit apud maiores nostros qui, ut coniectura a me liti licet, non accurate consuetudinem eo frum, qui et simplicitate quadam vel ptiuata auctoritate in posterum alliquid ita tu ilient, o seruarunt. . .
Multa autem me molabilia haec Irenae sententia docet. I. Te inpore ε virorum tolloicoruin qui proxii ne post mortem Apostolori im vixe ten runt, non utile certas, flatas, aut necessarias leges de ieiuniis sed diuer obblias 5 disti miles obseruationes.
uisa enim Irenaeus Epistolam illam scripsit ad Victorem circa annum
t Domini 1 s. ergo τους Mων, Maiores ante se ivtel ligit eos, qui Apolito lorum aetatem insecnti sunt: dici enitia πολύ ποτε e3 Ionge ante. II. Dicit fuisse rara/ηρ - consuetudinem vulgarern non mandatum, statutum, Praec CP tum praescriptum se ae naut traditionem poliolicam de icium tempor III. Consueti dii. en i illam ieiunii Paschalis seu uadragesima dicit. non ex traditione Apostolica nec ex publica Ecclesiae Apo-
istolicae scia primitiuae auctoritate ortam, sed eme idiotismam ab hominibu Si implicibus priuata quadam obseruatione introductum. IV. Significat suille quosdam, qui de te itinii forma in posterum etiam tempti alis quid statue iurat, sed κί' i , πο μον riuata sententia seu deuotione ,
non au oritate et Apostolica vel publica, talem enim antithesin voca lotilum ci τοῦ σμοῦ equirit. V Dicit, viros Apostolicos consuetudine sit Iasieiuniorum Paschalium utpote ex simplici idiotismo ortas et
V . hoc est, non accurate obserua me di inde ortam sui me illarii iulsor maieiunii diuersitatem Ex hac igitur Irenari sententia. qua tam certa dc authentica est quod tunc in e contradictione ad componendam gra uissimam de sto Paschatis controuersam opposita fuit inaniscstum est, apocrypha supposivitiari adulterina esse quae in constitutionibus, Callionibus Scalus scriptis sub nomine octitulo Apostolorum narrantur dernandato, statuto , aut traditione Apostolorum quod ad eiunium Pa-lschale seu quadragesimal attinet. Addit autem Irenaeus praeclaram sententiam. Ad unitatem verae afidei non opus esse similitudine rituum in ieiuniis. Illi, inquit,in tali diuersi late ieiunii pacem inter se colueriit ωνι τὸ ς νηςe, 'νοια τῆς ri ως et ι α E dis nantia ieiunii fidei consonantiam non turbat vel dei uit, sed magis commendat aut potius constabilit, quod scilicet regnum Dei non sit esca vel potus. Haec sententia ideo bene notam lacii posteri enim ex libera dedi iii mili illa consuetudine ieiunii paschalis secerunt legem adeo rigidam, ut ideo Aerius hae reticus iudicarus fuerit . sicut pollea Ambrosii&aliorum sententias de quadragesima ne
stac hoc diligenter obseruandum.quod vetus Ecclesia sicut ostendimus, habili causas ieiuniorum. IV. VI. feria atque etiam an re pascha, S cIii turae exemplis consentaneas. Postea Vero, cum auctillae est isthnt.
sublatae dc mutata e fient. hoc est cum IV. I. feria non amplius Synaxes celebrarentur nec ante pascha vel baptiZandi vel lapsi publicaria lici nitentiam agerent, ipsum tamen opus operaium ieiunii legerisidis lima de opinione necessitatis rerentulo uit. Cumq; lanesierutilorum illi quos veterem Ecclesiam iuxta Scripturae exempla respexisse ostendi
in iis an ex Oleuisse irria in erut Oriniones de merito ieconci lationi S,
257쪽
terna mae verae histi cxpiationis peccatorum,salmis uationes ad totam hanc de ieiunio controuersiam plclitam prolixa disputationes.
O Irenaei historii, quomodo primAit super iii a lege ct opinione de ieiunis. . mota, tali reis
fuerint. Pergamus iam ostendere, quomodo antiquissimis etiam primitii
Ecclesia temporibus simplices quidam intentione non mala ad superstiosas traditionum legesin opiniones inclinarint, o quomodo reptet opinionibus recte initituti fierint. Extat Ignat ij Epiliola adHeronem Draconum Antiochenum, unde itellis pote it,&quae fuerit Apostolica doctrina deiciunio ac temperati&quaena perstitio opiniones in exercitio ieiuniorum tunc coeperint ire pere Verba haec sunt . , αις χολα 5 , Μαμ λαιο παινα μη που πιν m. α ς,οι in ξ κρεων - αντη n ,ει i βουλυκb. Ieiuniis&oration ibiis vacato, seu operam dato, sed non immdice mmoderate aut nimium, ne te ipsum deiicias aut deliruas, a vino caritibus non pentius abstineto. neque enim abominabilia sunt. Et ad testimonia,quia irri it Scriptura dicit Bona terra comedetis, carne ut olera maducabitis. Item Vinum laeti licat cor hominis, Cleum exliiirat,&panis confirmat sed haec sumenda sunt, inquit, με αε η υως ευ κ: c ως si ' ρη γουντ ' moderate& sobrie tanquam Deo ea suministrante quis enim sine ipsi, et edit et bibit quicquid branu, qui quid egregium est, ipsius est. Et non multo potis dicit aliquid et γα praeterea,
fide si nus sit, ctiarii ieiunet, etiamsi irginitate data sunttiali pro DLt in Epistola ad Philat. lupus tibi habeatur sub ovis pelle, oui uexitiulphenses: Si quis in re 'iquis απνοὶ, τειν Se ω αγιτα ν, ex cibis autem quosdam vocet abomia γιμον instabitatorem habet diabolum aposioam. Fueri rari ton ore, circa annum Mo. qiua cibis quibu clam maxime ac subi pecie religionis abstinuerunt, acina modicis iei triuis corpIgnatius veroopponit fundamentum ex verbo Dei omneri Dcri esse bona nam nihil reiiciendum 1 cum gratiarum actio Illas vero Scripturae sententias praecipue allegat, quae docent se sumi etiam ea quae in cibis bona seu lautas int, quae corpua cor eonfirmantri laetificant, si sobrie de moderate hoe iat. iam, fui me tunc quosdam, qua inusitatis ieiuniis voluerint illic inconciliare tabiliendi ea quae a Domino mandata non sumemorabilis praeterea historia e X taeso: ud Euseb. lib. s. capEpistola Ecclesiarum Gallia descripsit. Vnde colligitur, trailam de ieiunio in pane aqua,&exemplum Illi rorum, de qante diximus. ccepi me etiam in Ecclesiam irrepere . non 'trinione quasi reliqui cibi vel a Diabolo essent, vel perta a bona - σιν sicut apocryphi an Ones loquunt ur, hoc eit, quirunt, se tali abstinentia certorum ciborum peculiarem culti exercere. Ita autem Eusebius historiam illam describit Cum
ta Llide iordide aride, seu vili cibo vita institui si
258쪽
DE IEIUNII ORIG. ET REIECTIONE. et
si omni a C aliud 'urna solum pauem in aquam in cibitin potum susci conar tui ctiam in carcere eod inodo vitana degere, Attalo qui ucst cap. r. , allica Epillo la dicit udicabatur columna&firmamentum Ecclesiarum esse poli Primum agona in amphitheatro confectui reuelatum eu Alcibia, leni αλ non bene seu redie acere, fit Od crea ruris Dei: iotari teretur &inde alijs in F excplaricandali relinque te sibiades vero ita persuasus, et , ντων si, in ετ λ. libere pro Cniciae, sine discrimine. abs ire dele uta sine prohibitione hac omnia d ilia significat omne genus ciboia capessebat,&Deo gratias a bat. Et additur hoc epiphonema: Non enim si istatione
rati aedita in aede ili tuti erant sed spiritus s. erat ipsis λ P, cosiliatus, consilitarie udator consili j. Haec Eusebius ex Epist. martyrum Virde . ni se eapparet quo clam tune circa annum Dominii o. ο ησιν, hoc st exercitium cultus diuini posui se in dura leuaustera vita, vel cibis viis ritriis id o tritone cultiis ab tinuisse a cibis melioribus Q vja vero inae reliqua miracula etiam prophetiae donum tunc adhuc in Ecclesia durabat, sicut Luseb. illo in loco indicat, responso spiritus sancti ex loco. I. Ti Opinio illa illa re ircta es refutata fuit. Et Alcibiades sententiam
scriptura edoctus, postea sine discrimine delec stu quibus iis cibis cum aliarum actiones sis filii. Et epiphonena epistolae dicit peculiare beneticium Dei fuisse,quod Ecclesia in illo errore non fuit relicta, sed a Spiti tu sancto edocta de libertate Christiana in quibusvis cibis. Hoc valde illuli re testimonium e si Consideretur autem, quomodo lusonet Pontifici illud eludere conentur: da die sint. Alcibiadem abi inutile Ponti Oa-
a reliquis cibi . ea opinione, quas abominabiles essent,&hanc opinarone rum. sitisse damnatam viis sitientiis huius h ltoriae sicut a non Clementis dicit: siquis non propter κυκησαν ,exercitium cultus sed propter abominationem abstinet a carnibus f smilibus cibis communione priuetur.
sed hi toria Alcibiadis no dicit ipsi in postea alia opinione scilicet pro- er ασκησιν acertis cibis abstinuissi sed diserte dicit psum postea sine Gil crimine: delectu quibusvis cibis cum gratiarum actione usum it hilominus cultum luinum exercuisse. Alii opponunt, quod in eadem Epitiola I, ibi is martyr ex Rut 'ini versione dicit: Vehem etcrerratis. quod sputatis intantium viscerib vesci Christianos, qui ne irrationalium qui-
dem animal tu carnibus vescuntur. Sed textus non loquitur de carnibiis sed de sanguine verba enim ita habent in Eriliola martyrum φὶς μηδ. ἁλο ν ἰωων 'κ φα AJξα quibus ne irrationalium quidem anima lium sanguinem comederesa eii Respiciat enim ad decreti m Apostolorurn A ct iri cuius obseruatio tum adhuc haesit in Ecclesia Adeo itaque veris antiquitati exemplis Pontilicior uin sententia de ieiuni j non eti
co inli ntanea ut ad ea eluded cogant ri quaeuisso vhismata con uirere,
ultra nequicquam. adeo mani se ita est veritas. uespertinet etiam locus Irenaei apud Eusebium, lib. s. cap. 2 . Cum Victor Romanus Potifex n Ecclesias Asiaticas propter dissimilem ruationem friti Paschatis, tanquam no Orthodoxas acriter inui hc
r.&casa coinmunione e Xc idere conaretur: ire natus scribit. non de
aschatis solum . sed etiam deiciunt ratione modo, iliam contro im coultitutam ese. Ergo de ieiunio Paschali, quod nunc uadraaale' ocmur, voluerunt unc quidam eum Romano Episcopo lev Oi,inione necessitatis subiccna exco in municationi quana . qucias, quam diu. qtio modo ieiunandum ester Sed Irenaeus respondis ltili miles esse illas ObleruatiUnes, ad quaru in IV ι ι tu diu ci
259쪽
os: EXAM DE CR CONC TRID PARS IV.
Ecclesiae non sint adigendae, nec propter dissimilitudinem , quasi infiετερ δεξιι damnandae Et ratioties adducit graui illinas, quia consuetudines illae non ex mandato Domini, vel ex praescripto Apostolorum, sed e idiotismo ortae sint, quibus viri Apostolici noluerint obligari opinioni necessitatis: Et talem liberam di limilitudinem rituum in adlaphoris, tantum non rumpere,sed magis comendare dc stabilire nitatem dc veri tate fidei, quod scilicet fide, regnum Dei non consistat in cibo & potu &similibus externis ritibus, sicut paulo ante sententiam Irenaei ex ipsius verbis exposuimus. Ita erg primis illis temporibus superstitiolae leges diopiniones de ieiuni js moueri quid eam coeperunt, sed graui auctoritate repressae, refutareae fueruiit, quae historiae ideo diligentius obseruandae sunt, posterioribus enim temporibus leges opiniones illae de ieiuniis tanquam Apostolicae sub specie magnae religionis recipi probari,ac magnis en comijs commendari coeperunt. In qua iudiciorum diuersitate optima est Tertulliani regulari u 'd primum verum, adulterinum vero quodcunque posterius.
In historia Ecclesiastica utiliter hoc bbseruari potest, quod Opinioni
quaedam superstitiosς miratis sanae,saepius ab hominibus nonia ali prinum sparsae cusurpatae, atq; in illis aliquandiu toleratae fuerunt. Potti
vero quando illς piae opiniones crassius proponi o rigidius defendi eopς iunt, tanquam haeretic , damnatae uer triar. Ita sententiae quaedam clibero arbitrio minus commodaeoc sanae, a patribus atrie surpatae e lillis toleratae, postea in Pelagio damnatae fuerunt. Eodem modo .quodi Therapeutis Philonis non toleratum tantum, verum etiam laudatu fuirat, potica in Encrati tis Seuerianis, crassius illud tradentibus Sc defendetibus, lamnatum fuit supra enim diximus, Therapeutas Philotiis utitulo oc nomine εγκροτεί- continentiae vel abstinentiae penitiis abstinuus a carnibus, Ica vino. Ex Tatiani vero schola, postea circiter annDominoso . progressi fuerunt,qui se appellauerunt εγκα ις sicut Irenaeus apuEusebiu loquitur: Vel εγκρατ;-ς, sicut Epiphanius loquitus
Illi iuxta Irenaei descriptione, M' - γησαν, ab itinetia a carnibus animantiu introduxerunt. Atqui e capocryphis ex Alcibiadis historia ostendimus abstinetiam illam etiam ante ab alijs usurpatam iuisse Epiphanius dicit. ιι υρο αγίου α παρ' Gου , animatiunmanducationem interdicunt seu prohibent. Et de Seuerianis idem dicit M a b οιγου, Παν ελιθ άπιχντα avino omnino ab itinent. Sed trumq, etiari Philonis eαπQuia fecerunt quid vini abstinetia hanc eddiderutra tione, quia vinum sit pharmacuαῖρο- ς, demetiae. Fande vero ratio ne Encratitae etiam dc Seueriani. sed crassius proposuerunt Vinia scilicea λουν, turbare mentem hominis ac iam ad libidines iam ad iram. iam ad
insaniam excitare atque hoc probarunt exemplis Noe, Loth, c. Dixerunt autem, inde hoc fieri, ilia serpens seu Diabolus terra commixtus Vitem produxerit,dc venenum illud draconis in vino ita turba re metem, atq, ideo vinii esse diabolicum, ac propterea tentes vino esse αν M E L μαρταλις peccatores: praeuaricatores. Et sancti Vinum per se esset causa dementiae et carnes causa prauae Ocupiscenti nati: n sequeretur, non est bonas Dei creaturas. Sed Epiphanius recte responde non
260쪽
DE EIVNII ORIG. ET REIECTIONE. ir
vini, sed intemperantiae culpam esse, quae in alijs etiam rebus recte pro Therapeutae Philonis, alij dixerunt, a carnibus ideo abstinendum . Uinentia
quia prauasco cupiscentias prouocenti inflaminent. Quia vero praua carri illas concupis entias prouocare&augere peccatum est Encratii ratio cati a.
nem illam cra ilius aliquanto exposuerunt: dixerunt enim, sicut Epipha Ditis scribit, δελυ M, α α ei υ , abominari&prohibere mandia. cationem animantium, 'i, λιλ propter metum&iuaa - natiuum quasi spectrum, ne damnarentur ob perceptionem carnium a- nimantium. Ita superstitiosae illae opiniones, quando in errores nimium crassio Ser perunt, tanqualia reses, damnatae iunt. Et hoc quidem modo ἀliquantum repressae fuerunt superstitiones sed taliten ex illis alio prae te Atri, alia specie de opinione semper aliquid etiam postea adhaesit. Esumi enim carnium tempore ei viiij, postea etiam prohibuerit te hoc capite, i quod vitiosas concupiscentias prouocet&inti animet, quod cum pecca- tiim sit, ideo dixerunt poenam damnationis incurrere eos,qui prohibitis j temporibus carnibus etiam moderate vescerentur Et CarthusiensiumrCgulaesum carnium per totam vitam subpcena aeterii damnationis, pxohibe . Hoc certe est illud ipsum. λia. imaginarium illud spectru, metus damnationis propter sum carnium Iicut Encratitarum opinio apud Epiphanium describitur. Ita quod in Encrati tis damnatur, hoc iri a- lijs laudatur, modo aliam speciem induat Epiphanius,qui ipse alibi prohibitionem carnium laudat hoc loco dicit Tatianum interdixisse sumlς rnium, ενεκεν γυί - , non continentie temperantis,aut mode- lxationis causa, cum ipse scribat, quod Tatiani vocarint se εγκνατότι quodque toto suo instituto νῆρ itiis praedicarint, adeo ut ne in mysteriis quide vino voluerint uti ted aqua, unde dicti suetut Oet Morat sed temperantiam&sobrietatem quam Scriptura praecipit,exinimarunt, sta inesse in prohibitione vitii&carnium, d non aliter posse praestari, nisi per abstinentiam a vino ec carnibus. Debuisset igitur Epiphanius de carnibus dicere, sicut de vino dixerat, Non in cartubus, sed in ii tempe- rantia vitium eis A in esu carnium sicut in alijs etiam cibis adhibe iam sesse temperantiam, atque hoc modo moderate vesci carnibus non esset peccatum sed errores non recte possunt renatari ab illis, qui aliquae parte in eodem luto haerent Clemens libr. 3 stromatum dicit, librum a Tatiano fuisse compositum hoc titulo De perfectione secundum Salua-ltorem. Vnde colligi potest, quod opinione perfectionis abstinentiam a vino e carnibus indixerit. Et tales historicae obseruationes de multis re-
hus commonefactiones praebent.
- , quas historia a Montano haeretico lata ab Eccle-l Ilai ius tempor reiecta I ut se rei ferunt. In hoc Historici con sentiunt, non diu post Tatianum coepis Montanum phanatica sua dogmata, subpraetextu nouae prophetiae,quam ingebat Paracleti reuelationem esse .lpargere. Inter errores vero, de damnata Montani dogmata, unum etiam caput de ieiunij fuisse,inter omnes conuelait. Qualis vero fuerit Montanistarum de ieiuni j sopinio, alia iudicio Eccleua catholicae explosa tunc damnata fuit, nisii satis perspisue cdiligenter ab illis. qui catalogos haeseticorum descripso uti annotatum est. Multos quidem illis temporibus scriensi cret utationes dogmatum