장음표시 사용
71쪽
Et contra CollyridianosEpiphanius inquit: Diabolus mortalem natu ram in hominum oculis deificans, statuas imagines humanas praeserentes per artium varietatem expressi. Et Eliberianum Concilium in Hispani j state fecit Decretum Can. 36. placuit picturas in Ecclesia esse non debere ne quod colitur Madoratur. in parietibus depingatur. Et Can. 3 . Cereos per diem placuit in Coen te rijs non incendi. Augustinus de moribus Ecclesiae, lib. I. c. I . in luit: Nolite consectari turbas imperitorum , qui in ipsa vera religione luperstitiosi sunt Noui multo sese sepulchrorum depicturarum adoratores. Quos mores Ecclesia condemnat , quotidie corrigere studet. Item de fiderisimbolo cap. . Quod patet sedere dicitur .no putandum est flexis poplitibus fieri. Ta- feeium simulachrum Deo nefas est Christiano in templo collocare, multo magis in corde nefarium est, ubi verecti templum Dei. Et contra Adimantum Manichaeum cap. 3. Adimantus reprehendit Zelum Dei, quoacti lita iiiiii lacrorum prohibemur.Vult ergo videritaveresesiuiuia chris: Qu9d propterea faciunt, ut miserrimaei vesanae suae sectae etiam paganorum concilient beneuolentiam Apud Cyrillum lib. 6. Iulianus Christianis hoc obi j cit Vos ancylia, quae Iupiter demisit no adoratis nec colitis, Linterim lignum crucis adoratis Imagines illius in fronteriante domos pingentes. Cyrillus vero respondens. non concedit aut fatetur, tuin crucis a Christianis coli&adorari sed historicum sumi magiam eleganter describit. Enumeratis enim benefici js, quae Christus per crucem nobis praeititit, addit Haec omnia nos recordari facit salutare lignum , suadet ut cogitemus, quod nus pro omnibus mortuus est, ut viventes non sibi ipsis vivant, sed ei qui pro ipsis mortuus estri resurrexit. Et propterea ut dixi, pretiosi ligni crucem facimus in memoriam omnis boni& virtutis. Quoniam autem res illa Iuliano vituperatione non carere videtur dicat oro Vis optimum accersamus pictorem,cui dicamus Animus nobis est, o pictor, velle docere formosos pueros, intemperantiam damnum ipsis asterre Volumus' suadere mulieribus, oue in domo sunt, inhonestam vitam ipsis esse pernitiosam sed fortasse sermo docere volentium istis non sut licit, ut rectedinculpate vivere velint: ponatur eis&ob oculos pictura quaedam, adiuuans sermones docentium Pingatur ne Iupiter cum Ganymede'&c. Et tandem concludit: Vis igitur ut lignuir , quod nos ad recordationein omnis virtutis inducit, abiiciamus & relinquamus, puerisqueri mulierculis tua proponamusὶ Basilius historicum quidem picturarum usum in imaginibus politicis non damnat. Dicit enim in serm in o. artyres Quin etiam bellorum Trophaea desvictorias, & historici Scriptores&pictores demonstrant hi quidem oratione rem cXOrnantes: hi vero in tabulis depingentes,multos ad virtutem: ciuilitatem excitarunt: Siquidem quae historia oratione exprimit, haec tacens pictura per imitationem ostendit Nec tam eii Balilius vel aequat vel praefert imagines Scripturae. Eius enim sententia est: Maxima est adrecti inuestigationem meditatio Scripturarum diuino a Dflatu nobis datarum. In his enim ekrerum argumenta inueniuntur,&vitqbeatorum virorum praescriptae, veluti imagines quaedam animatae . secundum Deum politica imitatione operum exhibentur. Ex Chrysostomo in . Synodo citatur sentetia de pictura repraesentan te istoliam stragis Assyriacae. Ief. 37. Sed idem alibi inquit: Nos per scri- pta Sanctor tim fruimur praesentia, non salie corporum ipibrum, scdani, marum imagines habentes. Nam quae ipsis dicta sunt , animarum illo rum imagines sunt Amphilochii etiam , qui Iconii Episcopus fuit, haec sententia sertur: Nobis non sanctoru corporales vultus in talibus colori -'
72쪽
Suid quar rum secti lude imagia
busetis: glare cura est quoniam his opus non habemus, sed politi e vittii lium illor hirci linen . ore , cise debcinus. iterius otia in qui picturam bas. sionis beatae Euphamiae se cum admiratione spectat se sci ibit a Di sum ptuosa picturas reprehendit dicens: Ne pingas Chri turin in vestibus, edinagis sumi tu illo cimpensis pauperibus subueni. De aliis ictitent ijs, quae Titulo Patriim illius ieculi citantur post ea Vbii ad . Synodiam peruentum fuci it dice imis. Nunc tali una hoc ilendet lvolui illo ipso seculo, qua do hiiloticus imaginum usus a politici si tui
&picturas in ipsas etiatur celesia, quibἰ. uili transferri coepit et uiuos patres, partim nouo huic risui opposita primitiua Eccletia traditioste consuetudine, contia dixisse partim . licet nos damnarint hi iiiiii cum i lmaginum sum, non tamen valde maiii ieci: l Scriptur. vero nequa tquam adaequasse, nedum praetuli se: cultum vero S ad Orati Oriem inrag:- num impliciter reprobam da innas Q. Postea vero tempora sentim coeperi in imagines in Ecc estis multi ita j cari. Coeperunt etiam statua . tum Chri itid Sanctoria. tum Inipolat nimetiam in templis collocari Nysieni enim tempore&alii luam Oicili, si csturae tantum erant. Vulgi vero superiliti subinde tentabat ad ullum: ladorationem inaginibus: statui Sabisti sed relli terunt v igilatis iscopi, bc historicum sum imaginum ita probarunt quod simul cestiis i& adorationem earum prohibuerunt Adamnarunt. lGrec ius Magnus enim circa annum Domini ficio ad Serenum scopuli massilientem libr. 7. Epistola os scribit his verbis fir uenit ad nos, quod fraternitas vestra quosdam imaginum adoratores aspiciens leasdem inragines confrem atq; proiecit. Et quidem Zelum vos habuis se, ne quid manu iactum adorari pollit, laudauimus, sed frangere ea emimagines non debuitse iudicamus. Idcirco ei in pictura in Ecclelijs adhibetur, ut hi,qui literas nesciunt, saltem in parietil, videndo legat. qualegere in codicibus non valent. Tua igitur fraternitas &illas seruare Sabearuin adoratu prohibere debuit,quatenus iterarum nesci haberent, unde scientiam historia colligerent,o populus in pictu te adoratione Im ni ine peccaret. Eandem sentcntiam prolixius repcti ci explicat lib., ἱ-pist. 9. adeundem Serenum. Perlatum ad nos fuerat. quod inconsiderato zelo succensus, Sanctorum imagines, sub hae quasi accusatione ne adorari debuissent, confregeris. Et quide, quia casa dorari vetuill es, omnino laudaui inus: fregi issic vero reprehendimus. Aliud cnime it picturam ad0rate aliud per picturae historiam, qui dii adorandum,addiscere. Naciu0 legentibus scriptura, hoc idiotis praeitati ictu ira Frangi vero non debuit, quod non ad adorandii in Ecclesiis, sed ad institiendas solummodo melli lies fuit nescientium collocatum. Et quia in locis enerabilibus Sanctori depingi hiitorias non sine rationes ciuitas admisit hortamur,ut eorum animos, quos a tua disiunctos unitate cognoscis, reuocare festines. Conuocandi enim suntEcclesiae fili j er'; Scriptura teitimoniis ottendendii, quia omne manufactum adorare noliceat, qua scriptum est Dominuin Deum tuum adorabis, de illi soli seruies. Ac deinde subiungendum eli, quia pict iras imaginum quae ad aedificationem imperit populi a lesue rant, nescientes literas, ipsam historiam attendentes, quid actum it. disceret i, transi me in adoratione in videras, idcirco commotus es, ut eas imagines frangi praeciperes A tque eis dicendum: Si hanc ius tructio item, ad quam imagines antiqui tu, ractae sunt, habere vultis in Eccletia ea limodis omnibus ociterio haberi permitto. Atque iudica quod notrii hi ipsa visio historiar, quae pictura est pandebatur, his licuerit 1 a iii ad oraclo quae picturi, suerat incompetenter exhib ta. Et ii quis inimi lites facere voluerit minime prohibe Adorare vero imagines os
73쪽
modis de uita Sed hoc solicite admoneas, ut ex visione rei gestae ardorem compunctionis percipiant, dein adoratione solius Trinitatis humiliter
Ex his Gregori sententi j manifestum est, adorationem imaginum prohibitam di damnatam tunc fuit ne ab Episcopis, idq; ex scripturae seri Vulo istentia. Vulgus vero aegre passum fuisse. illam superstitionem sibi eripi. Et imacinibus, hi toricii qui de imaginum usum no male describit Gregoritis, nil lini d hoc consideradum est, ne existimetur, doctis proponenda cisse voce sacrae
Scripturae: Idiotis vero loco auditus verbi statuas e , se propon edas. Apostoli .n. barbaris etia nationibus Euangelium an nunciarunt, non per ita tuas sed vitia Euangeli voce. Et quicquid deiti structione&cdmonefactione per picturas dicatur, nullo modo pictura verbo Dei scripto, praedicato lecto audito cogitato Oparanda, omniu vero minime praefere laest. Qis d. n. Iesu itae de Andradius ex naturas ratione signo Iu philoso Imatiis suis phantui. picti ira magis&fortius mouere animu ad deuotionem a Voce Seriptura verbi diuini audita mac cogitata. nullo modo admittendum est. Non .n .e eon ,- daphysica signorum ratione sed ex ordinatione&yromissione Dci, haec N iel astalli manda sunt. Et non de statuis aut i imaginibus sed de voce Euangelii Icta , praedicatari audita habemus expressiam ordinatione ει pro millione
Dei. r. Cor. r. Placuit Deo per stulta prς dicatione salvos facere credentes illo. Is . Ad nostra doctrinam scripta sunt ut per patientiam de consolatio
inem scripturarum spem habeamus. r. Tim. 3. Sacre itere poὲsunt te insti tuere ad lalutem per ridem Scriptura n utilis est ad docendum,arguendum, corrigendum, erudiendum in iustitia, ut perfectus sit homo Dei ad lo inne boni opus instructus. Ps. is Meditatio sermonii lucru illuminat. Rom. Ic. Fides exauditu verbi Dei. Rom. I. Euangelii ei potentia Dei. 2. Cor. s. est ministerili spiritus. Tales vero promi liones en cacis diuine de imaginibus oestatuis non habemus. Quando itaq; hil oricus imaginum ivsus adnuttitur necessiario taxad aestilla opinio, quae imaginu sum verboDei praedicato Naudito vel confert vel praefert. Inde . n. facta est quod
in pontificiis ecclesiis vox verbi diuini quae quidem intelligi a populo potuerit. ferme conticuerit, & vulgus ad mutas statuas deductilia fuerit, caopinione, quod emcaciores statuae ement ad instructione mi ad excitanaidam deuotionem, qua vox verbi diuini predicata&audita Diti eter ero
notandiim est, quod Gregorius dicit, vetustatem non praecepiste, sed adj misisse. historias Sanctorum in Ecclesiis depingi. Et quae vetustas illud admiserit, in praecedentibus ostensum est, scilicet non primitiuae Ecclesia vetuitas Athanasius enim di Eusebius illum praetextum paganorum, quod statuae essent quasi liter vulgi diserte reiecerunt refutarunt. Omnino tamen aetate Gregorii nimium imaginibus tribui, classemina ria secuturae superstitio uis spargi coeperiit, dum ante imagines prostrati, Christum ipsum adorare coeperunt. Gregorius enim ii. 7. Epist. 3 ad Se cundinum, cui petenti miselant imaginem Dei fatuatoris o sanctae Dei genitricis, atq, Petri: Pauli, inquit illum toto corde&tota intentione diligis, cuius imaginem prae oculis habere desideras. Non enim abs re facimus, si per visibilia in uili bilia demonstranius. Sic sponsam amans, lic Otigerit eam ad balneum ire,praeparat se, ut visione eius hilaris recedat. Scio quidem quod imaginem Saluatoris nostri non ideo petis, ut quasi Dcu colas sed ob recordatione Filii Dei in eius amore recalescas cuiuste imaginem videre consideras Et nos quidem non quasi ante diuinitatem a rite illam prosternimur sed illum adoramus, quem per imaginem aut natum aut passum, sed in Throno sedente recordamur. Et dum nobis ipsa pietura, quasi Scriptura ad memoriam Filium Dei reducit animum
74쪽
Addenda vero est&hata obseruatio, quod postea,cum adoratio magi num recepta di defensi .ius suscepta esset, quia videbat illam a tota an
liquitate per annos sexcentos conitanter reprobata iunxerunt vetusam haeresne fle. doceri quod Sanctorum imagines non sim adorandae. Ita Nicephorus Itb .c. 23. describens impietatem Xenaiae, qui Petri Gna phaei socius fuit:cui nondum baptizato Episcopatum mandarat asseres, susscere ei pro Baptismo consecratione. Iste,inet, Xenaia primus Oaudacem animum&os impudest Vocem illa euomuit ου μ προ mera , non debere adorari Christi: Sanctorum imagines. Vixit autem Xenaias iste et rca annum Dona in Soo. Sed Gregorius postea adhuc anno coo. ad orationem imaginum expresse prohibetin damnat. Idem etiam antea Augustinus de totius Ecclesiae sententia fecerat,&Lliberiana etiam re odo publice decretum factum fuerat contra adorationem imaginuuta, . sicut ostendimus. Imo Deus ipse longe ante legem tulerat: Non adorabis
nec coles imagines Vanum igitur Malsum e quod Nicephorus scribit, haresin esse Xenaiae, quasi ille primus docuerit anctorum imagines noule se adorandas.
Porro historiciis imaginum sus post Gregorium etiam Synodorum C Vt Θηφ' ieieiis eoio probari confirmari coepit. Fit enim earum metio in sexta Nμ ivtuuersali Synodo circa annu Domini 68o.Et Pontificii quidem script gi'ψμ res dicunt, concilium illud sanxisse&mandasse cultuni, veneratione di adoratione imaginum. Sed res loge aliter se habet .ET Graeci . n. nono ca- non illius Synodi canones prolati iam eae tant,&octo elamu secundum de imaginibus Perionius Gracea legat, cuius haec est sententia. In qui buidam sacra ruini agini picturis agnus digito praecursoris monstra
exprimitur qui in Spum gratia receptus est adumbrans verum illum per Legem nobis demonstratum agnum Christum. Veteres igitur figuras Numbras, de veritatis symbola Scadumbrationes Ecclesiae traditas retinentes gratiam illis proponimus, claveritate . legis complementum, suscipimus. Vt igitur id, quod secundum legis umbras perfectum suer t. in Christo, etiam Ἀωματουργ.mς coloria picturis seu pictorum artibus,omnium Cculis V καφητου fiat': i.itur aut praescribatur definimus, illius agni licilii Dei nostri, qui tollit peccatus si ic N im pω νο γηροκτῆ lecundimi humanum characterem in imaginibu5 in posterum,pro veteri agno Ἀναθηλουα cligenda ua .rer qua 'νω ως ea' irae ad humiliationem Dei verbipertinet αλν ον τες contemplamur, oci et . N μη ad memoriam lseu recordationem conuersationis eius in carne rac passionis mortisque eius salutaris ac Quae inde in udo facta est, redeptionis Deo γα γουα ι. inuas manu ducimur. Haec verba Canonis nihil dicimide cultu adora tione imasium: sed historicum sum earum probantri decla rant. Quia scilicet et usTestamentum fuit tempus umbra minaciam sub nouo Testa. mento uo umbras esse proponendas sed praeter doctrina signis scia pictu lii etiam ostendendii figuras legis impletas esse in Christo. Ad historich. cc templatione. ac memoriam,seu commonefactionem, Opeium l is Cliristi imaginem ipsius specie humana pota proponi itidicarit. O lci xi qua b. uandum vero ei: maginem Christi crucifixicta oc est . sicut Cano n. tur,fgura seu specie humana repraesentant humiliationem pastiodi mort ipsius uis prianum temporibus circa annum Domitii 69piise feri,&in Ecclesia collocari hactenus. n. crucis tantum signutatu fuerat sicui supra ostedimus. Quod veroCanon ille nominat
75쪽
'ονο quod quidam interpretari conantur, imagines cultu&adoratione prole quendas, hoc nequaquam inde probatui. Vocantur enim dc ναοι ατ δι, ε μοχ ι απbi nec tarn en vel templa vel Sacerdotes colixe adorari debere inde sequitur sed quia erant loca prophana erant etiam imagines politica ad corum diri erentiam sacra loca, cu sacrae imagines Vocantur π ι. In Gratiano de consec. iiii. 3. cap. venerabilis,cita gratianitur Canon sub titulo sextae Synodi devenerandis P ad prandis imagini falsa actu bus1ed salsa est inscriptio. Verba enim, qua abicitantur, non sunt exta Do. synodi, sed extant in septima Pseudosinodo, Act. 6. Tom. 2.
nu imaginum in Ecclesia. . Et hactenus quidem usus imaginum in Ecclesialittoricus fuit Jctolς- rabilis:consideretur autem,quomodo ad cultu mi adorationem imagitium sensim facta fuerit inclinatio e progrestio Gregorius enim, sicut ostendimus,licet imagines ad ob ari nolit, tamen ante imagines illum ad orat, in cuius memoriam dc recordationem per coria monefactionem ii aginis deducitur. Ita postea etiam ad imagines ipsum Deum ubique praesciatem adorarunt, sicut Blondus scribit Hierosolumis in recitatione pallionis Chri ii, homines ad lignum Crucis ipsum Chri lium ad Ora me. Inde vero non multo post ipsarum imaginum cultu sin adolatio subse Progresso a cuta ei, Unde non dissensiones tantum, ted horribilia, dc quidem cruenta culis. ima- certamina orta sunt,quorum integram historiam persequi non eii nostri Inum. linuit uti ea vero tantum, allax ad illultrandam hanc de imaginibus con- trouersiam facere videbuntur. Xcerpemus. Sunt autem illorum certaminum hiltoriae non ubique bonaffide de
scripta . Hoc quidem scribunt omnes, Philippicum Imperatorem circa annum Domini i3 iuisisse abradii deleri imagines Patrum, qui in . uniuersali Synodo Mono theletas damnarunt. Alij dicunt Coni antino poli in templo Sophiae imagines omnium Patrum , qui sex illis via meria l libus Synodis interfuerant, depictas fuisse, quas Omnes Philippiciis delebri iusserit Causam vero non eodem modo omnes describunt Plerique reari phi narrant, Philippi cum Mono theletarum haeresi iniuctum, imagine pa- ua
triam sextae Synodi iuilisse deleri, ut emet indicati,dc testimonium,sed e ra erit i a creta sexta Synodii inprobare&lecti sententia in Onotheletarum siue , Ac Romanos cotra in signum proseitionis, quod: sextae, reliquarum i uis. generalium Synodorum doctrinam amplecteretur, curasse patrum imagines qui in Concilijs illis iliter fuerant in porticu S. Petri depingi. Sed hanc non esse veram causam inde certissime colligitur, quod in Synodo Constantiniana vitia imagines damnatae sunt, approbantur Omnium lex uniuersalium Synodorum decrcta in nominatim sexta Sinodi decreta contra Mon Otheletas approbantur, recipiunt m. Vera autem causa illor a certaminii de imaginibus,ex Damasceni scriptis qui circa illa tempora vixit cin Synodo Conuantiniana tanquam Icono latra, damnatus fuit recte colligi potest. Similiter etia ex contra rijs Romanori circa illa tempora Potificum decretis de Synodis, Dama-iscemis igitur lib. c. 17.diter te de aduersarijs suis dicit:exprobiu nobis,Z - κμγνου M.ωei quod adoramus&veneram ut Christi, auae, di reliqtiorum Sanctorum ima ines Constantinus etiam Papa Gregorius II. A XXXI. ac se a Rentes, inruis Synodis QEpiliolis, contra Graeci sim j dctatores decreuertit, imagines veneratione cultus&adorationis proseo quendas Graecorum etiam synodi pugnantes contra imagines, aduersa-
76쪽
ET EXAM DIC RE CO C. R ID PARS IV.
rios suos, quosdamnant, nominant ει νολα etco . Et Zonaras apertussi line hoc tradit,dicit enim Copronymus cum Episcopis in forum progres-lsus coram omni populo venerabilium imaginum adorationem interdi xerunt, idololatras appellantes eos, qui imaginibus cultum praestarent. αἱ μαΠων κώνων προοπο-ηαν απη αρκων θιίDλολαποις του γυ siri ἔοεδρους καλεσαντες Et postea de Leone Isaurico inat, Asti λολοιπεια lao τω νειόνων περον προ- ωὐηm Adorationem imaginum vocabat idolo Iatriam. Et ad Germanum Patriarcham dicit Isauricus, M. ηο Arii: ἐιψονα τι non esse coledas imagines. De cultu igitur&adorascitet imaginu potissimum tunc certamen fuit. Et haec vera fuit causa illorum certaminii, ubi Graeci quide demolitione imaginum voluer ut adoratione earum abolere.Dixerunt enim,sicut sta pulensis etiam recitat se illud facere tollendae idololatriae causa. Romani vero Pontifices non ex verbo Dei disputarunt sed excomunicatione sua Gr cos Imperatores Irnperio deiecerunt ita Philippicum Imperio exuit Antonius, Antonium Theo dosius qui imagines conatus fuit restituere sed vix uno anno regnauit. Post hunc Leo Isauricus certamen contra imagines maiori vehementia instaurauit. Proposito enim publico edicto mandauit omnes imagines dei j ciendas kcofringendas . Ac ipse Constantinopoli omnes statuas ex templis congestas in medio urbis concremauit, picturas abrast.&parietes dealbavit, contradicentes .vero Vel capite truncauit,vel alia parte corporis mutilauit Ludi magistrum etiam cum discipulis aedibus inclusum combussit Gregorius III vero in Synodo Romana contrarium statuit, oc Leonem damnat sed Leoni patri succedens Constantinus ilius, Roman Synodo opponit aliam, quam circa armum Domini 7s s. in urbe
Constantinopolitana,vel, ut ali volunt, Ephelina couocat. Atq; ibi non tantum adorationem imaginum sed ipsa simpliciter imagines damna runt, ut quas nurio modo. Min nullum lum,etiam extra casunt cultus adorationis, vel facere vel habere liceat Ratione habent praecipue hanc, cum natura in Christo non possint separari,ac diuina non pollit pilisi, i ideo etiam humanam eius ei figiem non debere pingi ne putetur alia egel persona hutnanitatis quae pingatur, alia diuinitatis, 'uae pingi non post t. Cumque etiam corpus eius inestabili gloria iam sit illustratum . ideo illud pingi non posse. Et Sanctorum animae ac virtutes, quae verae sunt ipsorum imagines, cum coloribus exprimi non pollini, ideo sanctorum etiam imagines non debere pingi. Acta huius Synodi quam postea non Constantinopolitanam, sed Constantinianam vocari voluerunt, extam lin actione 6. secundi Niceni Concilij. Et Romae quidem Stephanus Tertius, cotraria Synodo Constantinia inam damnauit. In Graecia vero Constantiniane: Synodi decreta durarunt lapud illos,qui inde M 9νο κ P vocabantur, donec IreneLeonis IV. uxor
tutorio nomine , Constantini fili sui pupilli Imperium administrare coepimet Ilia enim spe retinendi vel recuperandi in Occidente Imperil,
quaesiuit reconcillationem cum Romanis Pontificibus,&anno Im iij iiiii 6. conuocauit Synodum Constantinopolim, quae per tumultum disturbata fuit. Altero anno conuocauit Patre SNicaeam rebus omnibus ita instructis, ut nemo contradicere vel disputare auderet. Scribit enim Albertus Pighius, Adrianum Pontifice Romanum scripsit me ad Graicos Imperatores se consensurum celebrando Concilio, non ut de controuer-isia illa disceptaretur, sed ut simpliciter Pontificia de adorandis imaginibus sentetia reciperetur. In illa synodo ex praescripta Romani Pontilicis sententia pronuntiatur destatuitur Sacras imagines non tantum haberi j
77쪽
posme ad usum historicum, sed illas ex mandato diuino in Ecclesiis necessarias esse:imo venerandas salutandas, Osculandas, colenda si adorandas, cereis etiam .suit tu, similibus honorandas. Factum hoc fuit circa 'Miuum annum Domini 738. Et intra dies admodum paucos, viginti scilicet, cum sine aduersariis agerent, debellatum fuit. Inchoata enim fuit Synodus illa et . Septembr. sub octauum Calendas Octobris. Et tertio Idus Octobris, hoc est, I 3. Octobris promulgata fuit definitio synodi. Mox vero Irene omnia rursus templa imaginibus4 statuis compleuit. Et eerisui Constatini V I. corpus et Fossum, publice cremari iussit,ac cineres in mare dispergi Constantinus vero filius adultus factus, matri Imperium abrogat, statuas rursus deiicit &exurit. Irene postea non mater, sed edea, tilio capto oculos eruit. in squalenti carcere variis excruciatum malis occidit. Hi fuerunt fructus certaminum de imaginibus , ad quorum vel cogitationem primitiuae Ecclesiae Patres cohorruissent , si praeuidere potuissent tam atroci ad cruenta fore certamina de tali re, de qua quae fuerit veteris Ecclesiae sententia, supra ostensium est.
Estant autem acta septimae istius Synodi prolixe descripta &quia propter multas causas utile est nosse, considerare , qua fide causa illa ibi tractata,&ex quibus funda metis decreta illa de cultu Madoratione imaginum, facta tint,praecipua capita excerpemus, ea tanquam in tabella Lectori spectanda proponemus, ut inde aestimari possit, quantum isti synodo aut toritatis tribuendum sit. Primo igitur, quod attinet ad histoTicum sum imaginum , quod ille stric' non simpliciter ut damnatus, quodque non simpliciter sit prohibitum , ' P0
extra casum cultu sis adorationis imagines vel ad usum histori eum, vel V ornatus gratia facere labere, recte dicunt ipsam Scripturam interpretari legem,Exod .ro. de imaginibus. Constat enim in ipso tabernaculo.&intemplo Salomonis, historiae,commonefactionis, significationis &ornatus gratia fuisse imagines, EXOd.2s Hebrae. 6. Num. 2I. . Reg. 6. Et de medio Cherubim Deus solebat loqui, Num. 7. Cherubim vero habuisse faciem hominis constat,EZech. I. Et quae in hanc sententiam ex Patribus quibusdam,vel de Scripturae historiis, vel Martyrum passionibus per picturas ex prellis kr Uraesentatis, proferuntur, culpari a candide iudicantibus non debent,li intra historicas metas consistant ut quod actio. Gregorius dicit: Utinam fieri posset, ut& coelum terra laqua, omnia quoque animantia, plantae,& si quod aliud est, siue per colores, seu per
pictitras, aut voces,posset nos commonefacere de historia Christivisan reorum. Et Germanus inquit Quae quis antea legit vel audiuit, si iterum in pictura ista repraesentari viderit, in memoriam ea. quae antea audiui trilegit,reducit ignorantes vero, quando talia per picturas oculis ubiecta
viderint, arripiunt inde occasionem inquirendi&per uestigandi historias. Qu9d vero in actione quarta quidam dicit, in iorem esse vim imaginum, quam verbi Dei,falsum esse supra ostendimus. Disierim n ecundo, necessariam distinc tonem inter historicum imaginum usum mὸν histori &inter earum cultum &adorationem, confundunt. Atque ex testim, leum se iiijs si quae adducunt de historico imaginum su, statim et aperte, vel ob se Aia lique inserunt earum culatim adorationem. Agnouiste hoc'udam vi tib iis dentur in illa Synodoci sed reliquorum Oces praeualueriit. Nam acti ne quarta, Constantinus Cypri Episcopus dicit tui me quidem imagines
in tabernaculo. sed ne ad idololatriam conuerterentur, Dominum dixis
78쪽
tes symbola boni pastoris.&Danielem cum leonibus aere incisum posui Dse,&in ipso Palatii introitu signum crucis in tabula ex auro gemmis confectum, arfixisse legitur lib. 3. sed non in Ecclesias transtulisse statuam etiam suam cum signo crucis Romae&Conitantinopoli in plateis,non in Ecclesij collocasse legitur. In Tripartita quidem historia, Mapud Nicephorum videntur loca quaedam eo inclinare, quasi Constantini tempore coeperint statuae quaedam in templa collocari. Non admodum igitur hac de repugnabo, sed tamen Eusebi historia de Constantino, ut quidere praesenti scripsit, certioris est auctoritatis posteri enim ex rumori biis videntur quaedam addidisse. Ita Sozomentis, lib. I. c. . de cultu Madoratio PQ ne signi crucis quaedam addit. Sed Eusebius,qui ex ipsit Constantini narratione ea,quae de signo crucis scribit,accepit mihi tale habet. Et reliqui
etiam Scriptores illorum temporum cultum Madorationem crucis negarunt. Arnobius certe, qui vixit anno Domini 33o. lib. 8 contra gentes, calumniam illam refutans,quasi Christiani cruces colant,inquit Cruces nec colimus.nec Optamus. Vos plane, qui ligneos Deos consecratis , cruces ligneas, ut Deorum vestrorum partes, forsitan adoratis. Nam vexilla castrorum quid aliud sunt, quam inauratae cruces trophaea vero vestra. non tantum simplicis crucis faciem, verum &aflixi hominis imitantur.&c. Cyrillus etiam lib. 6. contra Iulianum negat , signum crucis a Chri- , ostianis: colim adorari. Quando vero lignum crucis in templis positum,&quando crucifixi estigies accesserit,insequentibus annotabimus. Hactenus enim ex certisvi veris historiis ostendimus, in primitiua Ecclesia. vltra trecentos annos imagines non fuisse ad cultum adhibitas,atq; ideo, ne ad cultum transferrentur . non receptas in oratoria seu templa. Qua vero ex scriptoribus recentioribus, vel ex dubiisvi supposititiis scriptis, quasi antiquitus facta proferuntur, merito non curamuS.
Gentium Idolis destrucriis,&paceEcclesijs reddita sub Constantino,&postea frequentior coepit inter Christianos usus esse historicarum inra sinum, sicut deMiletio Antiocheno qui in secunda Oecumenica Synodo Inortuus sucrat, Niceph. lib. I 2. cap. I . scribit Tantum viri huius desiderium in animis hominum relictum, ut illius formam Merrigiem in parietibus& tabulis depingi in poculis di in annulis exsculpi curarint , sicut etiam Chrysostomus narrat. Cum vero Panegyricae solennitates de mar- tyrum passionibus magno studio frequentarciatur, templa quoq; splen .ildide&magnitice exornarentur, coepit in ipsis etiam templis usus esse imaginum . non sane ad cultum&adorationem, sed partim ad histori. cana commonefactionem, partim Ornatus gratia. Et coeptum hoc fuit potitiimum circa anai uia Dominias o. Et reliqui sane Patres istius seculi mutuantur quidem aliquando similitudines a picturis politicis. Et de Imperatorum quidem latuis . ac de aliis imaginibus, quae in locis priuatis 1eu prophanis fuerunt,aliquando mentionem faciunt. Sed imagines seu pictitras in ipsis templis tunc fuisse, ex certis ac genuinis ipsorum scriptis ostendi non potest, supposititia enim merito repudiamus. Et et . pictura in calice apud crtullianum iupra diximuS. Apud Gregorium Nyssenum vero primum, quod obseruare potui, inter Gr ecos rc periuntur descriptiones picturarum in ipsis templis, ut Oratione in Theodorum Martyrem describens memoria Martyrum, diciti aedem
79쪽
aedem, ut Dei templum, structurae cum amplitudine, tum pulchritudine, splendide exornatam fabrum in animalium figuram signum formasse, iLatomum ad argenti laeuitatem crustas lapideas expoliuisse. Et pictor etiam,inquit,artis suae flores induxit, in imaginibus exprimens res martyris praeclare euas, labores, cruciatus,immanes Tyrannorum aspectiis, impetus ardentem illam ecflammas euomentem fornacem, beatissimuAthletae finem Chrimque certam mi praesidentis humanae serinae en giem. Haec pictior tanquam in libro loquente,artiriciose depingens, Mar- tyris certamina nobis exposuit, cinitar prati amoenui floridum tem plum exornauit. Solet enirn etiam pictura tacens in pariete loqui, maximeque prodesse,ic. Ex codem Nysieno citatur etiam haec sententia de historia Abrahae. Vidi pius inscriptionis imaginem, aine lachrymis transire non potui, cum tam et Ecaciter pictura ob oculos poneret histo-triam Procu in bit enim ante aram Isiac genibus innixus circumdu.tas ferens in tergo manus Abraham vero a tergo pueri innixus pedum cur Damine sinittram comam pueri apprehendit, ad se trahens, declinat autem faciem ad puerum, miserabiliter illum intuens, dexteram aut cui gladio obarmatam gestat, quam etiam ad caedem dirigit. Iamque gladij acies ipsum corpus propemodum attigit cum illum diuina vox a facto deterret: Haec Nysenus apud Graecos. Apud Latinos vero de Pontio Paulino, qui post annum Domini oo. vixit, scribitur: Cum populus, qui ad Natalem diui Felicis conueniebat, in templo epulari soleret, Paulinum parietes templi pictitris, ex veteri ocnouo Testamento desumptis, ornandos curasse, ut accumbentes spectandis illis occupati, temperantius conuiuium exigerent Et Epist. ia. picturas versus, quibus duas Basilicas, Nolanam&Fundanam,CXornarat, transmittit se uero petenti versus Paulini sub imagine Martini, ubi delinagine Trinitatis hi extant versus.
Plens coruscat Trinita. mysterio. Stat christus no voxpatria cαὶ tonat. Elpercolumbam Spiritimsano uouit.
Et in Natali Felicis s. scribit:
Nunc Olo, picturasfucatas agmine tori.
Omnia namque tenerserie icctura eli, e-asenis I ripsisper quinque volumneta Moses. Et Natalicio. Miremursu sacras veterum monumentariurn , Et trum in paei duo restamenta legam m.
Prudentius etiam in pallione Cassiani Martyris narrat, se vidisse pictu Prodreliuram Martyri ipsius:
Erexi ad editum faciem stetit obuia contra pum dolorum picta imago Marum.
Tlagas millegerens, toros lacera raper artus, Ruptam minutu aferent puM A cntem.
Innumeri circum pueri, miserabile, seu, confusa paruo membra gebantlia. Editum consulimatri. Suodprospici hospes, Non sinanu aut anita fabula. Hi loriam; lotura refert qua tradita libro, eram Petusti tempor monstrat em cic.
Idem in Hymno de beato Hippolyto, inquit:
80쪽
IEt contra CollyridianosEpiphanius inquit: Diabolus mortalem naturam in hominum oculis deificans, statuas imagines humanas praeserentes per artium varietatem e Xpressat. Et Eliberianum Concilium in Hispani js tale fecit Decretum Can. 36. placuit picturas in Ecclesia esse non debere ne quod colitur Madoratur. in parietibus depingatur. Et Can. 3 . Cereos per diem placuit in Coemi-terijs non incendi. Augustinus de moribus Ecclesiae, lib. I. c. 3 .inquit Nolite conlectari turbas imperitorum, qui in is lavera religione superstitiosi sunt Noui multos elie sepulchrorum picturarum adoratores. Quos mores Eccle-sa condemnat di quotidie corrigere studet. Item de fide&simbolo cap.
.Qu frater sedere dicitur,no putandum est flexis poplitibus fieri. Tala enim si inulachrum Deo nefas est, Christiano in templo collocare, multo magis in corde nefarium est ubi verecti templum Dei. Et contra Adimantum Manichaeum, cap. 3. Adimantus reprehendit Zelum Dei, quo a cultu simulacrorum prohibemur. Vult ergo videri fauere se simulachris: Quod propterea faciunt, ut miserrimaei vesanae suae sectae etiam paganorum concilient beneuolentiam. ApudCyrillum lib. 6. Iulianus Christialias hoc obi j cit Vos ancylia, quae Iupiter demisit no adoratis nec colitis, interim lignum crucis adoratis, Imagines illius in fronte Nante domos
pingentos. Cyrillus vero rei pondens, non concedit aut fatetur, num
crucis . Guistianis coli&adorari sed historicum sumi magi iam eleganter describit.Enumeratis enim benefici js, quae Christus per crucem nobis praestitit, addit Haec omnia nos recordari facit salutare lignum , suadet ut cogitemus, quod nus pro omnibus mortuus est, ut viventes non sibi ipsis vivant, sed ei qui pro ipsis mortuus estri resurrexit. Et propterea, ut dixi, pretiosi ligni crucem facimus in memoriam omnis boni& virtutis. Quoniam autem res illa Iuliano vituperatione non carere videt tu dicat oro: Vis optimum accersamus pictorem,cui dicamus Animus nobis est, o pictor, velle docere formolos pueros, intemperantiam damnum ipsis arterre Volumus' suadere mulieribus, que in domo sunt. inhonestam vitam ipsis esse pernitiosam sed fortalse sermo docere volentium illis non surpidit, virecte&inculpate vivere velint: ponatur eis&ob oculos pictura quaedam, adiuuans sermones docentium Pingatur ne Iupiter cum Ganymed &c. Et tandem concludit: Vis igitur ut lignum , quod nos ad recordatione in omnis virtutis inducit, abiiciamus: relinquamus, puerisqueri mulierculis tua proponamus λBasilius historicum quidem picturarum usum in imaginibus politicis non damnat. Dicit enim in serna. in o. artyres Quin etiam bellorum Trophaeam victorias, & historici Scriptores lictores demonstrant hi quidem oratione rem exornantes:hi vero in tabulis depingentes,multos ad virtutem: ciuilitatem excitarunt: siquidem quae historia oratione exprimit, haec tacens pictitra per imitationem Ollendit Nec tamen Basiliu suci aequat vel praefert imagines Scripturae. Eius enim sententia est: Maxima est ad recti in uestigationem meditatio Scripturarum diuino a Dflatu nobis datarum. In his enim &rerum argumenta inueniuntur,&vite beatorum virorum praescriptae,veluti imagines quaedam animatae .secundum Deum politica imitatione operum exhibentur. Ex Chrysostomo in . Synodo citatur sentetia de pictura repraesentan tes istoriam stragis Assyriacae Iessa . Sed idem alibi inquit: Nos per scri- pta Sanctorum fruimur praesentia, non sane corporum ipsorum, sed ani-lmarum imagines habcntes. Nam quae ipsis diei usunt . animarum illo rum imasines sunt. Amplii lochii etia iii, qui Iconii Episcopus fuit, haec sententia semir: Nobis non sanctoru corporales vultus in talibus colori-