장음표시 사용
101쪽
46 ιNFERNORUM XII. NEssi, inquit, qui olim pro AETOLlDE DEIANIRA Occubuit, cavitque idem, ne ita inullus obiret. 65 Atque hic, qui medius demisso ad pectus inhaeret obtutu, sese inspiciens, est magnus alumnus Pelidis, CH inore. Alter PHOLus ille, sub acri Irarum suctus tantos qui pectore volvit. Stant circum lassam innumeri, quascumque parati 70 Figere telo animas emersaS sanguine pluS, quam Sorte illis sua noxa dedit. Nos illa ferarum Agmina, veloci cursu pollentia, adimuS. Arma capit Cui nΟΝ et posteriore sagittae Crena usus, retro ad malas barbae sibi silvam
7b Dimovit; sed ubi os magno detexit hiatu, Edidit haec sociis: Numquid sensistis, ut ille Pone Sequens moveat quidquid pede tangit' at istud Haud solet accidere a pedibus jam luce carentum. Sed bonus huic contra dux, qui prope pectora stabat, 80 Qua duplex jungit natura hominemque seramque,
-- Tunc ait: Iste quidem vivit sic solus inopsque. Atque meus labor est huic tetram ostendere vallem. Nec jam sponte venit, Superum Sed lege coactus. Talis mota loco est, ubi concinit alleluia. 85 Hoc dignata novum nobis committere munus. Non hic praedator, neque ego sum crimine vitae Foeda anima impurae. Quare nunc te oro per illam Virtutem, per quam fas est mihi tendere gressus Tam durum per iter, de vestra cede cohorte 90 Notum aliquem, cujus vestigia certa Sequamur, Quique vadum monstret, detque huic insidere tergo, Huic, qui non umbra est assueta per aera ferri. Tum latus in dextrum convertit lumina CHIRON,
Et NEssuM appellans dixit: Vestigia retroso Tu relege, et sic hos duc, ut, si qua altera sistat
Contra adversa acies, nulla obstet caussa morandi.
Hoc duce sub fido sumantem legimus aestu
102쪽
INFERNORUM Xll. 4 0ram puniceo, plebes ubi cocta ciebat Immanes gemitus. Oculis tenus undique mersam I 00 Aspexi gentem; atque ingens haec edidit ore Centaurus: Sunt hi bacchati in caede tyranni, Inque latrocinio. Hic veniunt lugenda feroci Damna illata manu. Manet hic PELLAEus, et ille, uui Siculis tristes tribuit, DioNysius, annos; I05 Atque hic, sic nigris cui frons est horrida setis, AZZOLiNus habet nomen, qui vertice navam Alter caesariem diffundit, OBi ccius ille est Patria ATEsTirius, quem adsit reverentia vero)Mactatum superis privignus depulit oris. II 0 Tunc ego respexi vatem, atque ille ora resolvit: Hic tibi nunc ductor sit primus, me adde Secundum. At paullo ulterius CκNThunus lumina fixit In gentem. scatebris quae exire vomentibus aestum Visa tenus colli est. Hic solam in parte reducta Iib Ostendit nobis umbram, atque haec insuper addit:
Numinis in gremio cor discidit ille, quod isto
Tempore adhuc TAMEsis multo veneratur honore.
Praeterea plures rubicundo in gurgite lassae Aspexi capite exstantes et pectore toto; I 20 Atque nimis multos istorum ex ordine novi. Sic magis atque magis subsidens sanguinis ille Fons ibat, plantas ut vix obduceret humor: Iamque hic lassa viam ostendit transire paratis. Quanto ex parte vides hac plus decrescere semper,l25 NEssus ait, scatebram, tanto te credere oportet Et magis atque magis deorsum landi premere ima Lx alio, donec sese conjunxerit undae, Sub qua mersatur lugere coacta tyrannis. Hic justa spreti cruciantur numinis ira 30 ATTi L , qui fuit in terris satale flagellum PYRRHusque et SEx Tus, lacrimasque emungit in aevum Aeternum dolor, undanti quas landit in aestu,
103쪽
Nondum etiam NEssus ripae ulteriora lenebat, Cum sumus ingressi nullo tritam pede Silvam. Non frondes virides, susea at serrugine tinctae;
Non rami laeves, at nodosi inque plicati;
5 Non pomi stabant, Spineta at plena veneno. Non ita habent rigidas stirpes, passimque frequenteS. Quae fugiunt odio silvestria saecla ferarum, Inter Ca EciΝ1M et Coi ETLM culta locorum. Hic nidum obscoenae, strophadum piae littore Teucrosl0 Omine terrifico damni pepulere suturi,
HARPylAE ponunt. Latae alae, collaque et Ora Humana, atque pedes unci. Pluniosaque magni Ventris erat moles. ah norinthus insidentes
Plantis dant questus. Τum doctor talia sundit: Ib Interiora priusquam tu penetralia silvae
Isitus subeas, te devenisse secundum Circum, erraturumque isthic jam scito, iremendae Λd cumulos donec via te deducat arenae. Propterea inspecta penitus; namque ipse videbis 20 II is factura fidem, quae sum sermone locuti S. Undique ploratus veniebant, undique fletuS, Nec mihi cernere erat quemquam tam triste dolentem: Quare constiteram totus formidine torpens. Credo ego, MaNciangu tum me veniSSe putaSSe25 Mentis in hunc sensum, ut tot rerer sundere VoceSGentem, quae hos inter ramos obtecta lateret Nos propter. Uuare verbis est talibus usus: Unam si obtrunces quavis ex arbore virgam.
104쪽
uuae tu nunc animo reputas, mutilata labescent. 30 Tum patulum extendi dextram. magnoque revulsi Ex pruno exiguum ramum, et lacrimabile truncus
Clamavit: Cur me vellis' Sed sanguino ubi a ter' Factus erat, rursus: Cur me decerpere gestis' Nulla tuum pietas docuit miserescere pectus 35 Quondam homines fuimus, qui nunc sub cortice Stamus Mutati in stirpes . Certe exspectanda suisset Haec tua dextra magis necti pietate paraia Anguigenas animas si nos gestare putasseS. At veluti in ramo viridi, cui flammeus ardor 40 Summa urat capitis, tum pars extrema gementi Sibilat assimilis, vento exspiranteque Stridet: Sic simul ex illo erumpebant fragmine verba Et sanguis. Uuare labentem vertice prono Demisi virgam, atque steti, ut qui territus haeret. 45 Si prius ex nostris potuisset credere verbis, Respondit sopiens, quae oculis hic aspicit ipsis, Laesa anima, haud unquam foret ausus tendere dextram , In te. Incredibilis sed res me adducere suasit Hunc in opus, quod me pariter gravat. Λst age sare; 50 Qui sis huic memora, ut pro, quo tua damna rependat, Munere, apud Superos, ad quos remeare facultas Huic datur. ipse tuam jubeat revirescere famam. Et truncus: Τam dulce mihi sonat ista loquela, Ut tacitus nequeam vos miliere. Nec grave Vobis 55 Sit, si qua alliciat me, dicere pauca, cupido.
Ille ego sum, claveS qui quondam nactuS utra Sque Queis Fninn IcI animum noram me poSSe potiri, Nunc claudens, modo recludens ita suaviter ambas Verti, ut Submorim cunctos, cui sensa Solebat 69 Credere ; et explevi tam fidus nobile munuS, Ut me deficerent Somni, et vis vivida pulSUS. At meretrix, oculos avertere visa protervoSCaesaris hospitio nunquam, commune Sepulchrum,4
105쪽
iNFERN0RUM Xlli. Et vitia aularum, flammis ardentibus Onan Ps6b Accendit mentes in me, queis pectora naminis Incensa Augustum sic incendere, beatos Ut nulli conversos in tristia tempora honores Florem. Animusque avidus vesanam ulciscier iram, Atque hunc posse ratus praevertere morte furorem, 70 Contra me justum me injuste surgere jussit. Per ligni istius radices juro novellas, Me nunquam violasse fidem praeclara merenti Praemia tot laudum domino. Atque evadere ad auras Si cui fas vestrum est superas, det Surgere nomen, 7b Atque meam famam quoque nunc post illa jacentem Vulnera, quae innixit meritis turba invida nostris. Paullisper stetit attendens, deinde ora resolvit Sic doctor: Quoniam tacet is, ne labier horam Incassum Sine. Sed loquere et, quae scire laboras. 80 Ipse roga. Sed ego hunc contra Sum talibus orsus: Tu quoque lac rogites, si quid milii posse putabis Sat sacere; ipse etenim impedior, Sic opprimit angor Cor miserans. Iterum hic coepit: Sic iste capessat Ingenue, quae Verba orant tua, carcere in arcto M O anima inclusa, haud quaerenti taedeat unum Iloc pariter monstrare mihi, qui fiat, ut istis Vincta anima in nodis habitet, vel, si qua lacultas Est tibi, dic mihi, num ex membris Sese ulla resolvat Talibus: In isti ea magno conamine truncus 90 Εxspirare animam venti Se ertere in istas Vocesi Haec breviter vobis responsa dabuntur. Ut primum membris animae essera vita recedit Corporis, unde Suis se avulsit viribus usa Tartarei hanc barathri Minos in septima septa 95 Mittit, et haec cadit in Silvam, nec certa parata est Sedes; et quocumque illam sors projicit, illic Permanet, utque Zeae granum sua germina trudit. Deinde in virgultum plantamque assurgit agreStem.
106쪽
INFERNORUM XII l. ' 51Ρascunt II RPYIAE frondes, acremque dolorem I 00 Ingominant. latam huic dantes simul ore lenestram. Corporis exuvias nostri, ceu caetera turba
NOS quoque Sumpturi pariter veniemus; at illas Induere haud dabitur; nequo enim est res aequa tenere Quemquam, sponte sibi quae adimit. Raptabimus ipsas l05 Huc, et per moestam pendebunt corpora Silvam. Unumquodque illi pruno appendetur, ubi umbrae
Cogitur indoluisse Suae. - Nos Ora tenentes Intenti flabamus adhuc, utrique putantes Plura locuturum truncum, cum murmur ad aures
110 Attonitis venit, vehit illi, qui impetu magno
In Se conversum nemorosis vallibus aprum Erupisse audit, strepitumque extorritus haurit Latrantumque canum turbataeque undique Silvae. Atque ecce, ecce duo laevo descendere clivo.
II 5 Ambo nudati, laedatique unguibus artu S,Τam celeri elapsi cursu, ut ramalia silvae
Obvia dejicerent. I uni qui prior incitus ibat:
Mors, occurre mihi, mihi mors. occurret fremebat; Λtque alter nimium lente sibi currere visus: I 20 Non ita pernices plantae tibi, LANE, suerunt, Cum te in ΤΟΡΡi Acis agitarunt proelia campi S.
Et quia sorte, anima jam desciente, sesellit
Hunc vigor; ipse sui tum cespitis objice nodum Implicuit. Post hos resonabat plena nigrarum 125 Ore inhiante canum cupido, rapideque ruentum Silva. Illae, veluti demptis venatica vinclis
Turba furens, dentes misere latentis in artus. Cumque in frusta ipsum solvissent morsibuS aspris. Mox illos secum simul arripuere dolentes I30 Artus. - At dextra prensum me protinus egit Dux, ubi mittebat cespes per rupta cruentis Vimina vulneribus gemitus lamentaque Vana. O Jacon, toto dicebat pectore clama I S,
107쪽
De Sancto Andrea. quid te quaesi Sse Salutem l 35 Iuvit me opposito' Tibi si turpissima vita Acta suit, quodnam tantum mihi crimen in illa est Ipsum ubi praeceptor super adstitit, ora resolvit: Qui sueris, memora. o qui tot per vulnera sis susExspiras lugubre gemens cum Sanguine carmen. 140 Ille autem: O animae, quae t Stas venistis in Oras, Visurae nostras tam inhonestis undique sparsa SExcidiis frondes, vos illas cogite in unum Cespitis ante pedes tristis. Prognatus in illa Urbe fui, domino quae suffecisse priorit45 Baptistam sertur. Quare ipsam tempus in Omne Εssici et tristem arte sua, et nisi Signa manerent Nunc aliqua ex illo glaucus qua profluit Arnus, Uui supra cineres olim, quos Attila liquit, Hanc struxere iterum, vidissent ire laborest 50 Incassum. Ipse meis pro surca sum aedibus usus.
Patria me postquam pietas distrinxit, in unum Dispersas mihi cura fuit conjungere frondes, Reddere et huic jam tum fracto. Devenimus inde Ad sinem, unde orbis di Scindit septa secundi, 5 Horribiles justi qui ostendit vindicis artes Τertius. At nova sat claris ut pandere verbis
Copia sit, dicam nos descendisse patentem In campum, cui cuncta suo plantaria strato Amovet. Hunc tristi praecingit Silva corona, 10 Llt funesta palus ipsam, peSque unus et alter Aegre haesit stringens nemuS. Arida Spissaque arena Stratum erat, haud aliter quam quae pede preSSa CATONl S. Ultrix ira Dei, quam es formidanda legenti Haec oculis manifesta meis, quae mente notavit i5 Multos stare greges animarum veste videbam
108쪽
NudoS, atque omnes valdo miserabile stentos: Qui mihi sunt visi .diversa lege teneri. Nam resupina solo gens quaedam strata jacebat: Quaedam sede sedens, arcte contractaque stabat; 20 Altera continuo gens ibat concita motu . Quae circumit, major multo. minor altera poenae Subdila: at ista magis solvebat si aena dolori Allapsu lento flammarum expansa pluebant Vellera, arenoSuS campus quacumque patescit. 25 Nix alpina gelut, nullis spirantibus auris. Quales, assiduo qua torrida servet ab ases tu
India, militibus Pellaeis incidere ignes
Vidit ΛLEx ΝDEn, solidusque incumbere terrae; Quare provisens, juncto simul agmine, jussit 30 Conculcare solum pedibus . nam puSSe vaporem Noverat exstingui melius, dum solus adurit: Talis erat sine more furens delapsus ab alto Aeternus calor, unde omnis flagrabat arena, Supposita ut silici excussae succenditur esca, 35 Duplice ut excruciet poena. Pax nulla dabatur, Nulla quies misere compulsis ludere ludum Continuum manibus, nunc hinc nunc inde repulsa Ut vis usque recens ardoris longius iret. Tunc ego: Praeceptor, cui fas est vinchre cuncta. 40 Praeter durorum praecordia Daemoniorum, Surgere quae vidi nos contra in limine portae, Quisnam est ille ingens, qui non curare videtur Flo minas, et jacet insultans, transversa tuendo. Ut mihi sit visus nondum milescere ab imbre 45 Isque, ubi me sensit scitantem nomen, et ausa A doctore sua, exclamans haec pectore sudit: Qualis ego vixi, talis post funera Persio. Si fabrum ipse suum delasset JΠPPITER, a quo Ira excandescens accepit fulmen acutum, 50 Quo me percussit postremo tempore vitae;
109쪽
lNFERNORUM X lv Per lite vicem in nigris reliquos fornacibus Aetna o Ipso satigaret, fer opem. laber optime. opem fer. Vul caXE, exclamans, veluti in certamine Phlegrae. Inque caput totis jaculetur viribus ignes,
55 Post poenas ultor sane non laetus abiret. Tales flammato tum rupit pectoro VOcPSDux meus, ut nunquam verbis sic acribus usum Audierim: Quoniam mentis suror iste superbae Non deflagrat adhuc, ideo majore gravaris, 60 O C1P1NEu, poena. Poenarum copia nulla 4 Tanta, tuam praeter rabiem, sorΡt apta dolorem
Incussisse, tuo qui det completa furori Vulnera. Dein placide vultu nreliore loquelam In me convertens dixit: Fuit ille tyrannis 65 Unus de septem Thebas obsidere adortis, Atque odio hic habuit Suporos, et habere videtur, Et curare parum. Verum ut me dicere dudum Audieras, isti, quos nunc fovet ipse, sui orysornamenta animae nimium sunt debita atroci. 70 Nunc Sequere, atque cave arenti vestigia arenao Desigas, sed Stringe nemus.. - Devenimus illuc,
Parvus ubi silva decurrens labitur amnis, Cuius adhuc horret mea mens meminisse ruborem. Qualis de scatebra Viterbi rivulus exit 75 Quem sibi scorta solent partiri; talis arena IIac unda emergens ibat. Sinus illius imus Τum geminae ripae, tum marginis utraque labra diaturam induerant lapidis; quare esse putavi Hac iter. Ex cunctis. quae ostendi plurima, postquam 80 Nos sumus ingressi portam, quae limina nulli 0bserat, haud ulla est unquam sic digna notari Res oculis inspocla tuis. ut rivulus iste, Qui super allapsas quas cuinque exstinguere flammas I sl potis. Ista meus fundebat ah ore magister.
85 Tum prece persuasi largiri pabula, amorem
110쪽
lNFERN0RUM XIV. 55 Qui largitus erat. Dedit haec responsa rogatus: In medio vastata mari sedet insula, CRETAM Appellant, cujus sub rege luisSe pudicus Narratur Inundus. Vi quondam laetus aquarum,m Frondibus et patulis mons surgit, et ΙD1Los isti
Nomen erat, nunc Stat, ceu reS Corrupta Senecta
Desertus, quem nuEA Sibi cunabula nati Fida sui legit. Melius rata condere surtum Posse ibi, cum flebat, cava tympana, et aera iubebat 9b Edere tinnitus. Manet intra viseera montis
ingens, arrectus, Da MikTa E immania tollens Τerga adversa Senex, prospectanS moenia Romae, Ut speculum. Vertex ex auro divite, pectus
Brachiaque argerno ex puro, deinde aere rigenti 100 Cuncta ipsi constant tenus inguinis; omnia ferro Electo inferius, praeter pedis inlima dextri, Qui terra conflatus erat, quam coxerat ignis. Plus huic insistit, quam laevo erectuS, et ejuSParS quaeViS, auro excepto, disrupta satiscit Iob Rima, quae exstillat lacrimis. Iunguntur in unum Ηae guttae, atque illud vis harum perfodit a uirum. Quarum decursus vallem se immittit in illam, Unde Λcu ERON, PHLEGETuοNque oritur, STYGia Eque paludi SLenta Vada, atque eadem hoc arcto ruit unda canalillo Usque illuc, unde ulterius descendere nou est; CocYTvM et facit, et quae sint ea Stagna videbis; Propterea ulteriora tibi nunc dicere parco. Illi ego: Si, modicis qui nunc it rivulus undis, Nostro ita ab orbe oritur, cur solum apparet in ista, i 16 Quam sumus aggressi, ripa Is mihi talia reddit: Tu scis hoc spatium gyro ConStare rotundo. Et quamvis longo processeris intervallo Semper descendens laevus, loca cum iussima adimus, Nondum circuitum totum pes uoster obivit; i 20 Hinc, si qua apparet novitaS, abSiste moveri.