장음표시 사용
281쪽
tinacia revocari non potui L Cui cum rex necem comminaretur, haec locutus est: decet me, mihique magiS honestum eSt, mortem pati, quam cultum deorum nostrorum abjicere. Rex, pertinacia ejus
cognita, alta eum cruce Rustigi jussit, taliquo mortis genere periit se Halmis. 34. Erant in Halogia tres viri amplo genere nati ac divites, unus I horer, cognomine Cervus, alter Harehus, tertius Εyvitidus Κinnriva. Hi cultus sacrificalis erant observantissimi, neque religionem majorum suorum deserere volebanti Qui, regem Olavunt in partes boreales
venturum certiores facti, magnis copiis multisque navibuS adversus eum contractis, quod aliam atque antea habuissent, religionem imperaret, ne fines suos ingrederetur, prohibere,' et cum eo confligere statuerunt. Quo cognito rex Olavus iter ad eos conveniendos Susceptum in praesens distulit, primumque orientem versus in Albim prosectuS eSt, quo loco, ut fert consuetudo, reges Daniae et Νοrvegiae aut Angliae et Saxο-niae conveniunL Hic Sigridam Gothiae reginam convenit; quibus inter Se colloquentibus, omnia ad concordiam spectabant; tandem eo deductus
est sermo, ut de matrimonio cum ea ineundo mentionem saceret; de omnibus inter eos bene convenit, una re excepta, quod illa se christianam religionem accepturam negareL ReX, cum eam diutius ad hanc acceptandam hortat IS OSSet, neque ea adsentire vellet, ira incenSuS, genam ejus
manica sua percuSsit, dicens: quid naene putas, vetula rugis obsita, uxorem ducere velle te, si in nomen Dei non credas 8 At regina hanc ob causam vehementer irata est, adeo ut, longinqua vereanS c Silia, crebro postea regi Olavo gra-
282쪽
ves insidias struereL Post haec Sigrida Suetui
Danorum regi nupsiti De reste Maso. 35. Eadem aestate Olavus ingentem et pulchram navem, Tranium nominatam, quae Omnes naves magnitudine, pulchritudine et celeritate praestabat, aedificandam curavit. Circa id tempus complureS Viri, magnitudine virium et artis naturaeque bonis praeStanteS, ad regem Olavum venerunt, quOR in aulicorum numerum recepit; et ubicunque famam accepi SSet de viris, robore aut sapientia ingenii excellentibuS, aut in aliqua re egregiis, hos omneS ad Se pertraxit, eorumque animos sibi conciliavit; et ut ipSe ceteros reges omnibus rebus antecedebat, ita eos sibi viros adjunxit, qui ceteris in omnibus antecellebant, hosque multo quam ceteri principeS melius et lautius habebati Uni ex intimis ejus nomen erat Λkio Dano, qui etiam genere Danus eraL IAregi significat, Sororem regis Sueinis Τhyriam
vocari, seminam non minuS VenuState quam potentia excellentem: hujus ego per aliquantum tempus tutor conStitutus, egregiam in ea indolem e B expertuS sum; ea amplas in Falstria possessiones habet. Quae cum ab Ahio magnopere laudaretur, regi bene placere coepit. Sunt autem, qui eam viro cuidam, nomine Rorni, nuptui collocatam eme, Seque loco Νοmegiae, qui Τhyrileiva dicitur, aliquantum temporis continuisse dicanti Quod si verum eSt, patet, non Virginem, sed nobilem viduam suisse. Partieuda de mandis. 36. Μemoriae proditum eSt, autumno quodam naves ex Isiandia in Νοrvegiam advenisse. Hae Agdanesum praetervectae NidarοSum appulerunt, quo loco oppidum aliquod et emporium positum erat; ibidem id temporis rex Olavus se
283쪽
continebat. Aderant nimirum aliquot lSlandi, qui pannos vulgares et pelles promercales venales
srodus. Τunc tres naves ad ponteS Stabant, quarum una erat Halsi odi, altera Brandi Liberalis
Vermundi filii et I hortet vi Brandi silii, qui patrueleK erant, tertia Nartanis ac I liorarinis. Hi ter discedere conati, quod Ventus SecunduS nunquam adSpirabat, ad pontes liae rebant. Vident aliquo die, cum laeta tempestius ESset, homines
animi causa Se natando exercentes, quorum uniIS
ceteros peritia antecellebat. Hic artan Hal-stodum hortatur, ut cum homine illo, qui ceteris natandi arte praestabat, contenderet. Minime, inquit ille, is enim est, quocum contendere non audeam. Quo modo igitur, inquit mari an, aemulationem tuam Ostendes 8 Ut se dabit, ait Hal-DOdus. Itaque ego cum eo contendam, inquiens artan, veStes deponit, in fluvium se dejicit, virum illum nandi peritissimum adpropinquat, pe- deque prehenSum undis Submergit. Cum aliquantum temporis sub aquis suisSent, rurSus emergunt; interea nihil inter Se colloquuntur. Mox iterum aquis se committunt, diuque Sub aqua urinantur, iterumque emergunt; dein tertio ima petunt, tumque multo diutissime Sub aquis morantur;
cumque Rartan respirandi necessitate coactus emergere cuperet, nulla dum facultas dabatur, ex quo apparebat, quantum concertator virium magnitudine praevaleret. Τandem, cum longe diutius, quam ei commodum eme videretur, Sub aqua urinati eSSet, emergunt et terrae adnatanti
Tum is, qui ex oppido advenerat, quaesivit, qui Suir ille esset; artane nomen Suum edente: tu natandi bene perituS es, inquit, an a ceteris artibus seque instructus es 8 Ille ceterarum quidem paene aequalem Sibi peritiam esse, atque hujus,
284쪽
significans, at vero in tali re pamini artificii ostenderam, inquit. Cur vero nihil vicisSi in percontaris' inquit oppidanus. Equidem mea nihil intereSSe existimo, qui Sis, ait Nartan. ille: at ego tibi dicam nihilominus, inquit, cum rege natando certasti. Jam regi de genere ejuS percontanti rem, ut erat, aperit. His dictis cum artan, qui amiculo carebat, digrederetur, rex eum Oravit, ut amiculum, quod ei muneri dare vellet, accipere non graveretur. Ille regi benigne gratias egit, atque dein ad naves regres-SuS, Sociis quae reS intervenisset demonstrat
Qua re illi gravissime indignati, eum regis potestati se ipsum subjecisse judicabant. Interea
mala tempestate coorta, cujus Similem raro extitisse homines meminerant, cauNam maXime ad
amiculum, rege donante ab Nartane acceptum, iramque deorum haud dubie ea re concitatam, vulgo reserebant Animadversum est, regi I a tanem, utpote virum inSignem ViXum, bene placuiesse. Istandi, hiemem in oppido trai Sigentes, Omnes una hospitabantur. Versa interim in melius tempestate, magna hominum multitudo ad
Oppidum confluebat, sesto jolensi adpetente. Quo
seSto cum rex ceremonias rituum majori Stilendore adornaturus vulgo speraretur, complures
magna videndi cupiditate serebantur. Rex Olavus sedem Sacram in oppido faciendam curaverat, atque nocte festum jolense proxime antecedenti regis omniumque chrifitianorum ratio se gerendi perquam honesta fuit, et cum rei divinae mode-Ste operam dedissent, in cubicula redierunt. Rex Olavus misit exploratum, quid Istandi de Sacris christianorum ritibus judicarent, aut quomodo eis probarentur. Horum Sermones miΝSi a rege captabant, dum alius alium interrogaret,
285쪽
variaque fierent judicia. Interrogant artanem, ut ei novi ritus placeanL Quibus ille: mirum quantum mihi quidem horum ratio placet; saepius quidem antea regis externam Speciem probavi, nunquam vero magis quam nunc; nunc enim longe maxima ejus admiratione captuS Sum; et,
ut Opinor, melius secerit, qui huic regi, et inprimis ei, cujuS religionem annuntiat, operam dederit. Finito dein colloquio digressi regii rem renuntiant. Secunda festi j olensis seria rex
misso nuntio Nartanem arcessit. Venit, regem honorifice salutat, rege comiter resalutante. Colloqui inter Se incipiunt; rex et veram religionem annuntiavit, qua in re cum artani singula bene probarentur, ipSe cum omnibus sociis navalibus secunda festi Jolensis seria baptigatus est. Etiam Halsrodus cum suiΗ sociis religionem christianam amplexus est; qui regi hanc conditionem proposuisse dicitur, ut ipse se sub aqua lustrali teneret, alias se baptismum non admissurum. Ad hanc conditionem multo magis descendere maluit rex, ille vero hac re poetae Dissicilis cognomen meritus esti artan et aliquot alii nobiles viri regis se ministeriis addixere. Ceterarum quoque navium sociles cum rex divinam religionem annuntiaret, saepeque ad fidem amplectendam hortaretur, multis recusantibus, interdixit, ne quid ab incolis mercarentur, neu quis ei S vendereL Qua iniquitate diutius male habiti, ad Sanam prudentemque rationem animos tandem inclinarunt, omnesque religionem sunt amplexi. artan vero apud
De reste Gavo et sawerdote navisam . 37. Antea aliquanto rex Olavus nuntium in Isiandiam miserat, sacerdotem nomine Thang-
286쪽
C. 3T. HISTORIA OLAVI TRYGGVII FILII. 2Dbrandum, genere Saxonem; is Istandis religionem christianam praedicavit, omneSque, quotquot eam amplexi essent, baptigavit. Hallus Sidensis, si ius Thorsteinis, filii Bodvaris Albi de Vorsia, qui landos in Alptas ordo meridiano Occupavorat,
mature baptismum admisit; item Ηjaltius Skeggiistius de I l orsardato, Gigur Albus Tetti filius,
multique alii viri principes. Τamen plureS erant, qui contra dicebant. I hangbrandus, navi in Alpinsordiim appulsa, Thverae' hiemavit; cumque in hac insula unam hiemem aut duas transegisset, intersectis duobus tribusve hominibus, qui contra dixerant, discessit. Circa hoc tempus ab Istandia reversus regi renuntiat, negotium minus bene SuccessiASe, incolaS magnaS in se inimicitias exemcuisse: dixit se incolis Istandiae christianam religionem annuntiasse, Illi vero, inquit, mihi in vicem pugnam obtulerunt. OuibuS rebus gravi rex ira commotus, comprehensoS Istandos partim Spoliari, partim interfici, partim mutilari jussit. Hac eadem aestate I altius Sheggii filius et Gizur Albus advenerunt, regemque adeunteS causam Ιstandorum defendebant; ostenderunt, Si res cum consilio ageretur, incolas Istandiae religionem christianam accepturos; Τhangbrandum paucorum sibi hominum amicitiam in Isiandia conciliasse, demonstrarunti Τum rex Olavus: Si istis impunitatem concedi velitis, in Isiandiam revecti sanctam ibi religionem annuntiatote. Λnnuunt. Itaque rex horum precibus adductus omnes Istandos dimisit, ut quo vellent tuto discedere poSsent,
quatuor exceptis, Nartane olavi filio, Suertingo Runolvi pontificis silio, et duobus aliis; significanS, peneS horum cognatos Si tum lare, utrum proSpero Sint exitu negotiorum uSuri, an non:
287쪽
2m AisTOnIA OLAVI TRYGGVII FILII. C. 37. eos enim Se obsideS retenturum, donec nuntium
de rebus Istandicis accepisset. I altius ac Gigur, cum apud regem hiemasSent, peState proxime Sequenti in Isiandiam proficisci parabant, mandata regia exsecuturi; quibuS ille magnam pecuniae summam, ad amicitiam principum conciliandam, dedit; socius itineris additur sacerdos, nomine Τhor- modus. Hi in Isiandiam delati ad Vestinannoas appulerunt, elapsis decem hebdomadibus aestatis. Altera ante aestate lege receptum fuerat, ut hoc anni tempore ad comitia veniretur, cum ad id tempus una hebdomade priuR vulgo ventum fuisset. Extemplo ex inSulis in continentem tram- miserunt, et ad comitia contenderunt, I altio, qui proxima ante aestate propter irrisionem deorum relegationis damnatus suisset, in Logardalo cum undecim viris remanente. Quam poenam eo meruerat, quod hos versiculos ad juris dicundi rupem pronuntiaverat:
Nolo Deos irridere; canis mihi Freya videtur,
Sane ex . duobus alter eio, Odiu aut Freya, caniS. Gigur ac sui dein ire perrexerunt, donec ad Vel-lankatiam, qui locus prope lacum Olvusicum est, pervenerunt. Hinc nuntium in campum comitialem ad amicos suos miserunt, ut obviam sibi venirent, quod resciverant, inimicos constitui Sse, comitio armis eoS prohibere. Ante vero quam avecti inde essent, advenit I altius quique cum eo erant comites. Hic duas ingentes cruces, quarum altera Staturam regis Olavi repraeSentabat, peregre Secum advexerat, easdemque in comitia deportandas curavit. Jam, cognatis et amicis obviam
currunt ethnici, plena instructi armatura, prope-que factum est, ut armis inter se consigerenti
288쪽
Postridie concio ad juris dicundi rupem accedebat, item quoque Gigur et Imaltius, qui tum cruceA ad juris dicundi rupem deportandas curaviL Hi
causam adventus sui palam expoSuerunt, OmnibuS, quam diserte verba lacerent, demirantibus. Τum qui religionem christianam acceperant, in unum locum convenerunt, in alium ethnici; jam unus post alterum teStes adhibere, Seque communibus
legibus usuros negare; quo facto ethnici abjuris dicundi rupe discesserunt. Post haec christiani ab Hallo Sidensi petierunt, ut Ieges ferret,
quibus christianae religioni nomen dantes ulrrentur. Hic autem id negotium sic a se amovit,
ut Τliorgerem praetorem dimidia argenti selibra ad leges serendas conduceret; atque is, etiam tum ethnicus, legeη tulit. His actis in tabernacula itum. Tum Τhorger decumbens, pallio capite obvoluto, hunc diem totum noctentque insequentem jacuit, nullum verbum proferens. Po- Stero mane in tabernacula misit, ut ad juris dicundi rupem accederent. Quo cum ventum eS-Set, οΝtendit, rem in periculosum discrimen adductam sibi videri, si hujus terrae incolae eiSdem legibus non uterentur; inde multiS modiS cou-cionem oratione permovere conatus est, dicens, discordias inde extituras, terraeque vaStitatem inductum iri. Etiam commemoravit, reges Norve-giae et Daniae longo tempore bella inter se gessisse, ad eum finem dum utriusque regni populus, ipsis inviti S, pacem inter eos compoSutSSet;
quo facto alterum alteri munera miSiSSe, eamque pacem, quoad vixerint, manSisse: neque vero
mihi committendum videtur, ut praevaleant ii, qui
turbare pacem maxime cupiant, Sed cauSainter utrosque Sic accommodanda, ut pOStulatis utrorumque ex parte satisfiat, univerSi vero eisdem legibus, eadem religione utamur.
289쪽
Finem dicendi sic fecit, ut omnes annuerent, Soeisdem legibus, quas rogaturuS QSSet, uSurOS; ethnici enim rem ex sua sententia dijudicatum iri Sperabant, eo quod ethnicus erat is, qui leges laturus erat; christiani vero eundem pacta cum Itallio conventa Servaturum putabant. Tandem Thorger: primum omnium omnes incolas ChristianoK eSse, quique non antea sint baptigati,
veram amplecti religionem jubeo; de expositione insantum et esu carnis equinae pristinae leges valeant; clam Deos colere, cui libuerit licitum esto, Si quis testibuS convictus fuerit, relegationi8 poena multator. Sed hae quoque paganismi reliquiae paucis Sunt interjectis hiemibus abolitae. His rationibus christianam religionem in Isiandia
introductam Esse, Tellus Isi ei vi filius demonstravit, atque eadem aestate tota insula, auctore rege Olavo I ryggvii silio, ad christianismum converSRest: cujuS regis ea in Isiandia exstant rerumgBStarum monumenta, quod hanc insulam ad christianam religionem perduxerit. De reste Olavo.
38. Aliquo tempore duo Νοrvegi, quorum alteri Haiaho nomen, alteri Sigurdo, ex Λnglia
ad regem Olavum venerunt. HOS rex Veram rΘ-ligionem et ritus christianorum ObServare jusSit, eoSque crebro hac de re compellavit. Cum vero Suae Sententiae pertinaces eSsent, regisque adhortationes nihil valerent, eos in vincula conjici jussit, et tamen blandis verbis oravit, ut in rectam viam se perduci paterentur. Neque vero eo minus pravae religioni tantopere adhaerebant, ut reduci ab errore non possenti Sed tribus noctibus intermissis accidit, ut aufugerent, omnibus
quo profugiSSent ignaris; nec quaesiti inveniri potuerunt. Interim omissa hujus rei cura tempus labitur; paucisque interjectis menSibus ru-
290쪽
mor pervaSit, Visos in Halogia cum Hareho, ibidemque magno in honore haberi; qui rumor ad aures regis Olavi pervenit. De reste Olawo. 39. Jam ipse diabolus, totius humani generis hostis, cum intellexiSSet, quantopere auctoritas Sua, humanae naturae Semper contraria, deminueretur, quantasque vires et incrementa caperet Dei auctoritas, magna inflatus invidia, humanam induit speciem, quo facilius Sub humana specie homines decipere posset. Accidit, cum rex Olavus, sesto natali domini nostri Jesu Christi, O aliisnesi convivio exciperetur, convivaeque per sedilia dispositi, potatione jam praeparata, exspectarent, dum mensa regia Statueretur, ut vir quidam senoX unoculuS, demisSum pileum capite gerenS, aulam intraret; is erat admodum loquax multaSque res narrare novit. Adductus ad regem, cum ab eo, quid novi apportaret, interrogaretur, multa Se de prificis regibus horumque proeliis narrare posSe ostendit. Regi quaerenti, an Sciret, quiS Ogualdus ille suisset, ex quo OSSet promontorium iStud denominatum, respondit: in hoc promontorio domicilium habuit,
et vaccam quandam tanto amore proSecutuS St, ut eam, quocunque iter saceret, Secum duceret,
ejusque lac in deliciis habereti Unde illi, qui
pecudibus delectantur, dicere solent: perpetui comiteS vir vaccaque sunto. Idem rex multa proelia fecit, cumque aliquando proelium committeret cum rege Varine, Shorustrandae imperanti, in quo prcelio magna edita Νtrages est, cecidit rex Ogvaldus atque in hoc ipso promontorio tumulatus est; cujus tumulus prope ab hac villa reperiri poterit, et in alio tumulo vacca eSt. Dein compotatio more solito agitata, omneSque praeparati convivii deliciae: . quo