장음표시 사용
351쪽
dimato mendacio, pro semisse conveniam r. d. Lq. f. t. f. a. ῖ. σ seqq. h. r. quam poenam exolevisse, narrat Groene egius add. l. i. g.I. h. laudato etiam auetore Sandio L a. tu.st. de . E. qui
pro urbitrio quidem iudicis mutetiri pessurium refert; Sed hoc nihil prohibet. istam poenam.
si quando usus veniat, usurpati : Laeet exempla mihi non constent. rem tamen aequissiana in apud noes abolitam esse. adfirmare noullusit n. Nec tamen adeo peremptoriae sunt hae Cousessiones 4 quin iustus error excusetur, M. m. d. l. v. deturque sine captione regressiis ad poenitentiam ς quod maxime diceu-dum , si capti ola. aut obscura, vel Peregrina
fini verba; quomodo mulierem agri ai. in mini excusatam a Curia, quod interrosata. nutri
esset heres ab inrestato. haec ipsa verba latina fuerant in positione. responderat, eredit; etsi no- iniunt esset, eam se abstinuisse Patris heredit te. Adinissa est elus purgatio, quod putasset, ea verba adjus naturalis cognitionis pertinere. Denique, nunquam aliter . quam si juri atque na- Nirae negotii si consentanea responsio. fidem ei par est haberi, La . in M. h. t. I'ostreino sciendum, Interrogationes re responsiones hactenus sese ut quasi eontractus habere, quod Mec ad tertium , nec ad aliam quoque litem pertineant, LAst. h. t. nisi, ut aliquando fit, inter partes ita convenerit, ut responsiones in uno judicio sust valeant in alio simili, quatenus id natura negotiorum serre queati Nium quoque alii r spondendo non praejudicare , ne defensorem quidem ei, pro quo interve uit. aut filium Patri . Pro quo agit. habetur in I. s. s. es L 1
Io. Hactenus de interrogationibus partium inter se. Dantur etiam interrogationes Iudiacum, de rebus ad merita decisionum spectantibus, quibus partes iupersederunt, quatenus sepe fit, ut nec ipsi litigantes, nec advocati satis animum adverterinti in quibus articulis eardo negotii vertatur. Has interrogationes facere potest Iudex quovis tempore. etiam sane post conclusionem cauta. quo pertinet dictum. Judici nunquam in causa concludi, cap. X. sub M. Id de infrum. Ope quidem per modumeexa ininis ix colloquii, aliquando per interlocutionem solennem; qua Iudex declaret, seca iam nou invenire in eo statu, ut peremptorie
definiri possit , ideoque se litigantibus ex officio
praescripturum esse quasdam interr Rationes, ad quas & iem respondendum, & probationes fa ciendae sint . quae vulgo in Foro nostro puncta victi vocantur. de quibus Gail. I. observat. N. σys. Scholan. Exam ad h. t. &nos in Iurispr. ha- diem. Part. a. lib. a. cos. s. πύ. ζ eqsT 1 T. H.
De quibus rebus ad eundem Judicem eatur.
. tantinuatio, is quibus ex causis haec Rubrica committatur. II. De itis Reconventionis, Idisserentia a compensatione. III. Non habet locum in Executione, imploratione judicis o eis, nee in criminibus, quod tamen limitatur. IV. Reconventum non posse viri Privilegis Fori. Puatenus Tutores s Hocuratores reconveniri possint. V. Ous tempore facienda econventio. VI. In quibus rebus cesset Reconventio; cessare in posse rus Eoummariis Re eonventionem ordinariam. VII. Non e are in summariis c posessortia ejusdem generis Reeonventionem. VIII. Reum non F e apud alium couveniri, pondente priore judicio. IX. Regulariter ut amquo petitionem absolvi, non tamen semper. X. CONTINENTIA Cougae quomplex, ubi sunt eaedem actioneae. XL sitiam in diversis, sed quaesiparari neque- tint. XII. An mee tas veniendi ad eundem judicem ad exteros pertineat. XIII. uuis
sit Judex communiis an Judiri inferiori competat jus hujus Rubricae. XIV De adjuniactis alienarum litium. XV. De submissisus aliquor observationes G res judicatae. Idem
XII XVII. XVIII. XIX. XX. XXTSUb finem tituli de Iudiciis. aliquot numero
causas. e quibus sorum in inpetens fiat Com- Petens, Ut vocant. receu mus. Ulurre ad hujus rubricae enarrationem remisimus, quae proinde
Iidet paucis a Iustiniano transmittatur. nobis aruinptiorem dicendi materiam sippeditat: Agendum
enim de Reconventione, de connexione rerum,
diversitate Iurisdietionum, uec si quae res illuc praeterea spectant. Primo, per Reconveationem fit,
ut litigantes diversis durisdictionibus subjecti ab
352쪽
eodem Iudice tractentur,eoque nune instituto ni- vi e crimine mox accidetur, hic, prior ad re-h il est frequentius in omnibus foris Europae, ex- spondendum tenetur, LI. C. eod. til. ceptis Saxonicis. Carierum, Actor vice mutua conventus, a. Definiri potest RECONVENTIO, quod reum denuo convenire non potest, quia nec eo sit Reciproca Actio, perquam Reus actorem apud dein favore quo Reus excipitur,nec res abire de--1ιm Rciburirem de abacavsa convenire potest, bet in consulionem, Speculat. tu. de Reconv. g. contrahendi litergratia Genus est, Actio recσυ- nune. n. U. Ideo dicitur ACTOREM Qui meca. l. D. I. i. D. de Iurisdict. Mutuam petitionem convenit apud meum Judicem, lucii alia actione alii vocant, ex L ι. g. vlt. D. de Extraor i. cognit. mihi sit obnoxius, eundem judicem pati debet. eodem sensu; verum quia compensatio dicitur quem ipstinet eligendo agnovit & probavit,etiain mutua petitio, in I. 6. C. de Coni Vat. nos ideoque Vide mutua conventus, non hauet exce- reciprocam actionem appellare matutinus, quam Ptionem declinatoriam, nec iudicis suspeeti. videri confundere, quoia nimis in proclivi est, quamvis alioquin habiturus, i. aa. de Iudic. l. compensationem cum Reconventione. Quarin in . C. de sent. a qua generalitate non exciter haec est luinina diiserentia ' Compensatio fit piuntur Studiosi in Auth. Habita. C. NeFil pro ipse ure, non per actionem, vel exceptionem, ita Parrr. quin ipse conveniens oppidanum apud ut essechim habeat. antequam in judicio sit Oin suos Magistratus, apud eundem vicissitra conposita, I. 4. D. s C. de Compens. Reconventio est Ventus, respondere debeat, ut sblide probat Λctio quae non opposita nihil eli, nec antequam Thomasius ad Stratach. dissent. a th. Istpag gra. opponatur. quicquam operari potest. Inde est, De moribus in contrarium idem non liquere quod compensatio tantum fit ae rebus langibili- Probat: nec apud nos existimo secus esse recosus,quar tina prompte alterius vice fungi po- Ptum. In elericis idem juris cmoris esse , t test, absque inaequalitate vel assectione ficut et- flantur Mylasing. a. obf. 7ε Gai L i. obf37- Sed iam de liquidis non controversis debitis. Recon- ad Orem oportet esse, qui suo nomine eonveni uentiost de quibuslibet rebus, corponalibus, in- tur; alieno nomine agentes, de propria causa r corporalibus,liquidis aut controversis indistinete. conveniri non possimi, veluti Tutores, Curatos. Porro exinde,quod Reconventio est ACTIO res, Procuratores, aetores universitatum, & si inia reciproca, sequitur. Reeonventioni non esse lo- les, nomine suoru in pupillorum di mandaneum in executione, probante Sandio lib. I. tit. s. tium agentes, de suis debitis eodem judicio re-def. r. nee et i .ini in simplici imploratione Iudicis spondere non coguntur, ne causae eorum, quia officii, ut idem probat in de .Rq. modo non fiat bus praulint, retardentur, Rerlich. eoncl. pract. imploratio per modum actionis, ut in II. I. ult. pari. I. conia 22. n. a. N U. Carpta des fori fart. de Extraorae cognit. εχ saepe alias fit. t. cons. A des fi Sed eosdem pro suis pupillis &QUA REUA. Reum actore magis esse favora- mandatoribus reconventionem suscipere cogi,
bilem, docet regula juris in I. 1Π. de R. I. etiam res ipsa loquitur,& jaen diximus ad Tit. δε Proeu- hac in re, modo non sit reus criminis; nam hic rat. n.1. vers porro. ΛPUD SUUM JUDI. purgare se debet, nec ante potest accusare, quam CE sive ille judex sit Reo competens, lave et-
fuerit excusatus; nec enim relatione criminum, iam incompetens. cui se reus tacite submiserit. sed innocentia Reus sepultare debet, Q. in pr. .. non opponendo exceptionem declinatoriam;
de pubἱ jud. l. r. N L . C. de his, qui accus . nou sed adversarium illic vice munia conveniendo; p . ut interea tamen inscriptiones accusatr, ad- qua re facta,uterque se judicio submississe videtur. versus accii satores suos post absolutione in suam nec ulliam,actoris aut rei, privilegium ri impe- peragendas, deponere possint, I. N. C. de his, qui dit jurisdictionem, ut modo diximus, di probat aeriis non poss. Haelenus remectu criminis . aut Faber lib.I. C. tit. r. def. u. 15'. niti obi et Auth. minoris, aut paris, ae I s. Si vero qui prior in- EI Consequenteriae tit. C. de Sem. verbis. usi apud scripsit in crimen levius adversiis alterum, de gra- murim judicem, qui si dupliceat, intra dies XX.' Quod non ita abstisse intelligas, ae si Reeonventioni in nostris foris nullus sit locu , sed quod non sit ejus uius in iis causi ut noster infra I 6. ipse loquitur, quorum motus reciprocus judiciis confusionem inferre potest. Consex. Iata supra P. Zι' recus/
353쪽
recusari potest; Sed ex collatione Nov. ses c. a.
patet, haec verba tantum ad reum conventum, non ad actorem pertinere reconventum.
o Porro ita fit apud Rei iudicem Reconventio. ut non distinguatur in legibus, quo tempore sit instituenda. d. I si. V d L ιη. cursius tamen, AZo. Baldus. α Sichardus in d. suth. Consequenter. eam fieri debere statuunt aute, vel paulo post litem pontestatam, quos sequitur D. Matthaeus disp. I. de Junc. th. V.&ante litein contestatam praecile, Λ tata tio. 3. Cia. tu. a. def. 24. quod, nisi intelligat ante pro iuxta litem contestatam. quid sibi velit, nescio; nam qui excipis nec ad conventionem respondet. quod est litem contestari, vice mutua nequaquam convenire potest.Ideo veriorem puto Bar-toli in ead. Auth. sententiam,distinguentem luter effectus reconventionis; ut si Reconventio fiat iuxta litis contestationem, tum pari passi cum ipsa conventione procedat; si vero fiat aliquam. diu poli litis contestationem. tum Actoris conventio Reconventio m exspectare non debe. at ut tradit Christin. ad LL inchlin. lib. r. an. 24. n. a.d. q. σseqq. s Pol. . decis 2So. n. l. sseqq. Quam sententiam refert approbatam a
Curia nostra. Galus Nauta in Decis ΜΞ Reus in duplicatione Reconventionem instituexati posto in Actor in Replicatione jam eon. cluierat, nisi causam, sc. S. Reum semel jam de non facta duplicatione accusaverat; dixi se non teneri ad sustinendam reconventionem: sed rejecia est oppositio, hac lege, ne Conventio per Re.
aeriurisi Accursius suumpaulo post litem contesa. tam, ita interpretetur, anteProductiones testium vix est ut ea sententia discrepet a ratione Iuris &ab usu Forit quia vix est ut Reconventio post interlocutionem ad probandum, sine confusione possit admitti . nec eius ullum credo exemplum dari. Sed etiam Baldidc Iasonis sententia recte se habebit, qui post juramentum calumniae praesitum. negant Reconventioni esse locum di si modo juramentum illud eo tempore, quo apud mos in usu est, interponatur; scilicet, cum interrogationes in judicio fiunt a partibus. quae non nisi post interlocutionem probandi causa factam asurpantur. Nain etsi submissio tacita. quam Actor, eligendo iudicem. fecisse videtur. usque ad finem litis durat, Reconventio tamen post disceptationem partium x interlocutionem Iussi.
cis . vix civilem videtur habere saeuitatem A. Matili. d. Diis. 7. th. a
ne, qualis sit actio,in rem aut in Personam, Poe natis an rei persecutoria. bonae fidei an sirim juris ; non tamen. si eriminalis sit,ut modo diximus.& latius viori potest K Matthaeus de crimin. lib.
V. tu. U. c. lo. Pag. I s. Nam debet etiam esse
talis actio, cujus motus reciprocus judiciis confusionem inserte queat; Quse res effecit, ut iure Saxoniae valde in arctum redacta sit Reconventio, qua de re Thomasius adpos'.
quae jure Saxonico recepta est reconventis. hoc peculiare habet, quod instituatur in causis saltem
connexis V ita demum conventione, Carpetov. Proc. tit. 6. art. 3.
Apud Saxones igitur sola spectatur tacita subis missio. per quam Λctoreum judicem. ad quem
Reum vocavit, elegisse videtur; at tum nullum
sit litigandi compendium, quod inprimis Legis.
lator Romanus spectavit. Nec tamen ita compendio studendum, ut confusio inde oriatur, quae lites intricaret, & longiores redderet: unde cessatin executione, quod diximus, cessat in appellatione. si omissa fit in prima instantia, Sanin lib. t. tit. 6. def. r. Cessat in judicio posse rio, nisi Re- eonventio sit ejusdem generis, & aeque summaria.
Textum hientissimum desidero. Iure Saxonico veroIomnino reconventio Petitoria in pse oririno olum potes institui sed etiam debet. Viiμ-
Argumentum, opinor, textuss est. Hoc aη- rem es,quora sisyoriae causa celeriter sunt ternis. nanda, l. un. C. si de moment. POT c. dispendia. de Reser. in 6. arg. L II. de reb. cred. iisque sua celaritas expeditionisper Reconventionem longioris processus adimi non ribeat, quod esset directe Re-
conventionis introducta rationi eontrarium. ALtera est ratio, quod possessorium praecedere debet Iudicium petitorium, l. 3. C. de Iudit. l.I3.C. de R. V. Conventio autem.Recomentio debent ita esse comparatae, ut pari passu procedere s terminaripo ut, nec stetitorium judicium rei vindicationis fundari potest, niside posse me constet. l. vit. de AU. Dix. ad tit. de Rei Vind. n. 3. in D.
N. ADDIT. Facile iam inter nos pax es, postquam Auror
354쪽
DE QVIBUS REBUS ΛD EUNDEM IUDICEM EATUR. ad
mentem Ham etiam per argumenta textuum exinplicauit. His rationibus in nostra Curia rectissime institutum est, ne contra possessorium judicium Re. eonventio Petitoria inllituatur, etsi directe contra praxia Saxonicam. Atque ita in eontradiisetorio placuit Senatui, in causa Anna Cath rina Gerardi eum sociis tacipientis, contra liberos Gheredes Iarichii Gerardi Excepta, r.Μhi ιDI. iterumque nostra memoria. inter s. L. N S. Asuper praedio insumano apud Doccumium.
rectionem, nisi sallor, quod vulgo negatur in possessoriis di summariis habere locum reconventio, Specul. a. pari. I. tit. de Reconv. g. nune Did amur. φ .F. G H. Λ. Matthae. dij. g. deIudic. th. 23. Non habet Iocu in in summariis Reconventio Processus ordinarii, vel talis, per quam summaria Conventio retardaretur; led quo minus atque
summaria pari passu admittatur, nihil impedimento, imo saepe necessarium est. Quid enim ali. ud estReduplicatio quam voca ut in Interdictis,nisi Reconventio ejusdem generis & aeque summaria 3 qui turbatur ab alio, se possidere contendii, &qui de turbatio no convenitur, se possidere adfir-Inat, idemque alter ab altero petit. Similiter. quando is, qui alterum primo dejecit, iterum de-jeelus agit unde vi, tum qui prius erat dejectus, vicissim de vi agere potest, in specie I. ι7 de vis viarm. quae revera nihil est quam Re conventio. Imo in Interdictis adipiscendae possessionis, quibus ordinario sere processu agitur, nihil vetat, ejusdem generis admitti Reconventionem, ut ante paucos anno1 memini inter partes Illustrer esse factum,in celebri causa Ameundica; Cum enim Heredes ultimi possessoris Insulae possessionem ingredi prohiberentur . agerentque adipiscendae possessionis causa, cessat enim apud nos regula fori Galliei, quod vivus mortuum in possessionein mittat Adversarius ad Re eonventionem adipiscendae possessionis, me Curiae in causa Commicsario, admissus est. Hoc etiam fundamento niti.
tur observatio, quod conventus ex causa mercium minutim venditarum, non possit recouveniri ex causa seu dati . similive magni momenti.
Zanger. tract. de Excepi. Part. a. c. . n. ID. Ber lich. l. concl. 22. n. N. Idemque adeo in omnibus
obtinet summariis, ne causae ordinarii processus per modum reconventionis illis objiciantur: ut dichim. Vide eitalos a Luisenio Prax. Best. tit.
8. Sequitur in definitione. CON VENIR EPOTEST. Non cogitur igitur reus actorein vice mutua convenire. quod id ejus favorein vi. detur introductum. Imo cogitur ex Nov. ys. e.
a. ubi Justinianus prohibet Reo convento, ne Λctorein alibi quam apud eundem Iudicem conveniat, quod si facere nolit, terminor litos bi illa. tae expectare ubetur; ut postquam hinnem aec pit, tunc suam causam apud alium. velit judicem proponat, quod etiam, sed obscurius, est in Auiti. Et consequenter. C. de Sent. Cuiae. ad d. Nov. ys. Nescio, ad hane Nov. in cons nectu habuerint, qui aliunde probant. Reum. et u paenite at ipse in mutuae petitionis, non posse cominatio judice convenire adversarium, nempe ex L 3o. D. deIud. I. 4. C. de Dri,d. omn. Jud. Λ. Matth. d. disp. g. thoi. cum multo liquidior sit probatio ex
q. Ultima definitionis verba sunt; liter eontrahendi gratia. Quem finem probavimus. & mois
mentum ejus aliquoties rerum argumentis ostendi inus. Eique consentaneutri est ut de utraque petitione inutua, de causa conventionis & reconventionis pariter sententia seratur, quod tamen semper fieri non posse, demonstratum est ex usu rerum, idemque patet ex L l. I. ult. D. siua sent. ne appessi rescind. ubi iudex in causa conventionis & Reeonventioni alterum priorem condemnavit : idque in nostra Curia ordinarium est admittere, si causa Conventionis sit iuris, di Re conventio facti, ut saepe meo tempore saetiim; aliquantoque facilius quam ut ejusdem judicii, citra reconvenistionem . instantiae ob hane caulam divellantur, imo dc lites ejusdem instantiae. cujus rei usum dc exemplum demonstravimus ad tu. deIudic. n. Z in D. Sed hoe tum auehoritate d. l. i. g. ult. ser-Vatur, ut executio. donee altera causa similiter finita fuerit, differatur: qu d dc in exemplo d. n. as rotato, is aliat semper esse decretum, memi
io. Hactenus de Reconventione: sequitur CONNEXIO RERUM, aqua licet divestas furisdictionum usu ct esseetii distingi ii possit. ut a nobis factum in y t. ad h. t. s yuris r. Hodiaern.part. t. lib. I. e. 23. seqv. sina plicius taliten dc compendiosius videtur, ambas conjungere. Nam quoties qni citandi sunt ob eandem causim, habitant in diversis jurisdictionibus, ratio vult, ut omnes ad eundem judicem veniant, I. l. 1 2. h. e. causa manifesta, scilicet lites ut contrahantur, dc
quod una disceptatione fieri potest, ne in plures V u distraha
355쪽
distrahatur. hoc est, Continentia Causae dividatur. I. Io. C. de Iudi c. Ista caiisae continent ia bi. fariam consideratur; vel enim eli Identitas, liceat ita loqui, vel Comunctio eausarum. Identilas heic intelligitur, quoties adversus plures personas diversis juris ilietioniblis 1libjectas, una competit actio. non modo si duplex sit . ut Familiae eiciscundae, Communi dividundo, Finium regundo.
Tuin, L . h. se. t etiam simplex, velut tutelae contra diversos Tutiare,. I. r. h. etiam empti ex eadem Tati 'ne, coi,tra plures emptores, Mutui contra
plures correos debend:, N v. n. α generaliter in oti nibus Judiciis; ut secundum rationes juris civilis cautum est Statutis Frisiae, lib.3. rit. S. art. a. his verbis: Si quando negotium adversus reos in diversis Jurisdictio uibus accidat, poterit illud prima inflantia ad Curiam vocari. Nam communis
Judex vix alius quam Curia suprema dari potest, ut & uostrae quidem coni mitio Reipiibicae.
i. conjunctio causarum non earundem intelligi debet, quando aetiones ita inter se ccinnexae ct colligatae sunt, ut sine magnia ineommodo se- Parari nequeant. ut tum de illis actionibus apud eundem judicem agatur. Hinc etsi judicium Petitorium & Possess ritim diversam habeant Oνiginem S sundamentum. I. a. s. t. D. de acquir. νέhss. quia tamen non inodo in rem eandem conincepta sunt, i. r. s. s. de Interd. sed etiam proba
tiones ita cohaerent. ut sere ab una ad alteram applicari possint, merito placuit . apud eundem judicem, qui de causa possessionis cognovit, etiam de proprietate agendum. I. Io. deIudie. Huc etiam pertinet usus quotidiani observatio ; Quod ubi debitor aliquis a Creditoribus invaditur, ejusque bona disti ahantur, pecuniaeque inter creditores ili videndae sunt, tu in Creditores alibi quoque domicilium habentes ad eundem judicem venare
debeant; cum aliter res sine conis sicine silmmO-que detrime lio adii inistrari nequeat arg. I. l. h t.
Habent revera diversas actiones singuli Credit res later se, de πρωτοπραξία sive praelati anis jure certantes; sed in hoc concursu res ad instar divi.
sorii iudicii redigitur. Ex his exemplis de similibus aliis judicari potest.
ia. Verum Quaestiones his de rebus duae tres. ve supersunt. Prima, an necessitas veniendi ad eundem iudicem. pertineat etiam ad cives alienae Reipublicae. Respondeo. Cum necessitas veniat ex lege Civili & potestate superiori. per se non ' is est dii ere siriectos alieni impetii: Sed sua lenita negotia sunt inseparabilia, lic etiam ad
hos, eodem modo pertinet haee miliandae jitris dictionis ratio, quam locus rei sitae saeit, ut alieni cives impet ii sese apud Judicem loci, ubi res lita est, defendere cogantur, ut diximus ad tit. GJudie. n. 43. G seqq. Quando igitur e duo biis
reis debendi. vel e pluribus ex quovis contra
elu debitoribus, unus aut aliqui habitant in vicunis provinciis, cum a singulis solidum, vel a sin gulis partes, sine consolit ne peti possunt, finistra id agitur, ut Reus diversi imperii ad nostra tribunalia citetur. Disputatum memini, an saltein correus heic habitans, prima instantia ad Curiam, quae hele est communis Iudex. voeari possit, ideo
quod alii essent correi in Hollandia . propter ver θa modo allegata Statuti, meritoque judicatum est, nonPosse, in ea a Advocatorum LIT H. contra Hisbetham Inui sche- haven. d. s. Nobemb. Μι. quia Statutum homines extra Frisiam degentes non potest obligare; secus ae necessitas. ubi res aliter explicari non possi int. Veluti cum hereditas aut aliae res hele sitae, sunt dividendae, vel bona debitoris inter Oeditores jure praelationis distribuenda sunt. Ejusmodi casibus non potest quidem directe cogi ei vis alieni imperii, sed magistratus ejus loel ossietum implorandum est; a quo si hoc negetur, & reus certior Reius ultro non veniat, Iudex loci, in quo res sitae sunt, tanquam adversus crintumacem procedere potest, ut
fit. deI2pra aliquoties diis him est. i3. Altera Quaellio est, quis sit Judex Communis, ad quem diversae partes venire debent; antantum is, qui omnium litigatorum communis est, quales Supremae Curiae, an vero etiam Judices inseriores. Distingitendum inter causas primitus instituendas adve sit; omnes, re incho tas ad vel sus aliquem. Si primitus instituendae sunt, fieri non potest, ut citatio aliter quam per Iudicem. qui in omnes habet imperiram, concedatur, Seste 'tim habeat, arg. I. uis. D. deIurise
dict. Sed qliandi i causa inseparabilis apud competentem judicem inchoata est; veluti, cum judicium familiae ercisei indae inter aliquos heredes inceptum est. quod fieri posse, diximus ad tit. Famil ercis. tum reliqui ad eundem iudicem venire debent, idque rescriptis Principum contineri, dicitur in I. a. h. t sine distinctione judicis. ideoque ad talem judicem hoc pertinet. apud quein lix ordine ecepta fuit disceptari : Apud nos ea de re saepe dubitatum est, inprimis, quando Credit res in bona debitoris alicujus missi, dejiu esto apud Iudicem inferiorem disputare coeperant Pro Pier
356쪽
DE Qv IBUS REBUS AD EUNDEM IUDICEM ΕΛ TUR.
propter verba Stasuli modo Latine relata, quae vernacul e sile habent; Mo iv anne er een sa e te-goni Geraesden in verschei dene Iurisdictisn υοοφυDI. salae helve ter esser instantie voor den Iove heroepen mogen hoorden. Ex liis verbis invaluerat praxi' neminem ad judicem non suum, qui inferior siit, vocari posse, Propter rerum connexionem . vel jurisdictionum diversitatem, sed tantum ad Supremam Curiam ; Imo cum res apud aliquem Judicem inferiorem inchoata est, si quis alibi habitans rem ad Curiam deserre velit, eum reliquos omnes ad supremam Curiam vocare posse: quia jus hoc, ut omnes ad eundem judicem ire cogantur, vi legis Statutariae ad solam Curiam pertineat. Potest tamen ex his,
quae dicta sunt. distingui; ut si res primum incipienda sit, actorque velit omnes ad eundein judicem vocare, non nili apud Curiam supremam id instituere postit. deque eo casu loqui Statutum: Si vero apud judicem competentem, licet in seriorem. legitime res inchoata sit, non esse in eam
partem capiendum Statutum, ut a Judice compe- lente res avocetur. Actum ea de re apud Curiam
in tali specie: Apud Iudices Sehoianae iurisdicti.
otiis facta erat derelictio bonorum, vulgo ab-don; Creditores coeperant concurrere; vocatus erat unus inter eos Leovardieu lis; qui Scholanis
iudicibus sistere se non cupiens, per libellum causam petierat avocari ad Curiana, Omnesque Creditores illuc citari. Impetraverat Rescriptum.
prohibens Scholanis ulterius procedere; sed per modum provisionis. Re deinde in pleuo Senatu disceptata, visum est. Creditorem Leo vardiensem contentum esse debere eo, quod reliqui obtulerant, ut ipsis se adiungeret. locumque sulimilite seeundum ordinem Praelationis obtineret, in causa Iacobi Horelander, contra Stephanum Johannis, ante masnas feriar ιGo.
nem, pertinet etiam haud dubie, quod omnes, qui se adjungere volunt processui litis alicubi inchoa. tae, ad eundem judieem, ubi causa vertitur, etsi non sini ei subjecti, venire cogantur, ut sunt auctores, ct omnes. qui de evictione tenentur, de quibus adiit. de Diction. agendum erit; tam si
plane pro illis interveniant, quam si liti solummodo adsistant eique se adjungant: Et hoe quidem casu, quia tu in pro accessoriis duntaxat hahentur, ut adjuvent reum Principalem adjuncti, neque pro se mutuam petitionem, neque exceptionem opponere possunt, ut apud Curiam nostram in notis meis judieatum reperio, die XV.
tue. Per subiriissioneni fit etiam ut plures ad eundem judicem venire cogantur. Sed de hac egimus adiit. de Iurisae Hete certas duntaxat obicru
tiones, apud Supremam Curiam olim collectae adjungemus. Submissio, sive prorogatio de perinsona ad personam, ut appellata est aditu. n. v. cum sit conventio expressa vel tacita . non potest ad alios, quam qui ad illam se Obligarunt. pertinere. Quare non fuit haec species valde dubia. de qua tamen aliquoties ut dubia, disceptatiim est apud Curiam. Debitor in instrumento mutui subinistrat se Curiae supremae, sub hypothecatct hujus hypothecae possessor, deinde conventullest a creditore prinia instantia ad Curiam. Opponebat declinatoriam. Actor urgere sibinis-lionein debitoris . per quam ipsa hypotheca in
eodein instrumento esset assecta. Iudicatum est. submissionem non adficere hypothetam, cum sit Conventio, qua personam obligari, non rem contingi, nota satis est doctrina; rectissime ita judicatum. teste D. Saehma in causa Cornelii Gellii contra Hesselum N. d. tr. Decembr. ιε . Rursiis ea de re tam speciose disputa luin est, ut paribus sententiis exceptio sori declinatoria rejecta sit, L tr. Februar. IOD. Sed deinde juris ratio sortius valuit, ut exceptio admitteretur in causa Doctorii L
i6. Ex eadem ratione, quod subinisso sit eon. ventio, sequitur, heredes ejus. qui prorogavit jurisdictionem incerto negotio, teneri sitiere se in eadem causa ei Foro, cui se defunctiis submisit. per Lyy. GR. I. ac ita judicatum refert Sandius lib. . tit. l. de si idemque de uxore ejus, qui submisit se, tradit ex Argentraeo. d. loco. quUd non habet dissicultatem, si una cum Viro citetur, quia non habet forum a Viro seorsim. Si vero sola. vel post mortem ejus vocetur, diverse, Opilior. est ratio: In casu mortis ideo non tenet uxorem Viri submissio, quia nec est heres Viri, nec iam communione Fori aut binorum involvitur: Nec quidem. vivo marito, sola si eonveniatur, inorem Viri submissione teneri, nee id actum esse in dubio, dixerim. Tu dices, recte ita ex Jure civili, ubi nulla est communio bonorum conjugali',
ubi vero haec oblinet. uxor tenetur ex obligatio.
ne principali; Proinde etiam ex submissione. quae est accessoria. Respondeo, dispar est ratio 3 De principali tenetur, ob societatem, quae est inter conjuge . Atqui Socium teneri ex submissione
357쪽
laeti alterius, eum pro sua parte seorsim convenitur, nemo dicet, opinor: Haec ratio igitur ne uxorem quidem tenet. An qualitas Curatoris idemciet Sane ita. quando maritus uxoris retrigerit, & in qualitate Curatoris: ni ,n, quando uXOr, re iocietatis pro parte convenitur. Denique ori Communio non potest huc applicari; quo niam hae. venit ex cohabitatione, cum qua nihil habet commune submissio. D sta sub Judice non proprio mariti. 7. Ex eadem natura Crinventionis, per quam
fit submissio. judicata fuit haec Quaestio; Duo Q.
eii eum Terito contractum iniverant, partesque se Curiae supremae lubmiserant: accidit, ut illi duo inter se contenderent, ac alter alterum vi submissionis factae ad Curiam vocaret. Ciam alter se opponeret, eo quod contractus ille submis. sonis inter se ambos oc Vertium esset initus, alter clausulam sithm monis instrumento subjeelain ad otiane se personas in eo comprehensas pertinere diceret. Curia censuit, eos selos, qui se ut partes contraheo te, gesserant, submissione iacia teneri, non eos, qui nihil inter sese egissent, etsi in instrii.
mento commemoratos atque conjunctos. ad libelrum supplicem D. Domna Pastoris Rinpensis, die
8. Porro fit submissio vel eerto, vel quovis sub judice. Prior fit plerumque sub Curia supre-ina, quamvis etiam sub inferiore nihil vetet eam institui. sed accidit rarius, quia minorem usum praebet. Ea, quae sub omnibus si judicibus, pertinet ad eune a tribunalia. sub quorum iurisdictione pars adversa repet itur. Sed quaeritur, an haee ad Supremam quoque Curiam pertineat. Non video causa in, cur minus . nisi aliter Lege speciali sit cautum, ut apud Batavos art. s. Infriat. ampliat. Cur. Nostrates Notarii hae gratia verbis generalibus. Men Geraehien solebant addere, ter erester insantis 1 letabel; quibus Curiae. respectu civium & agricolarum satis exeluduntur.
I9. Habent in more positum nostrates, ut compendio verborum utendi studio, Clausulam submissionis ita exprimant . in fine instrumentorum, mei submi Ρο naer Rethte. id est, cum submissi ne ita ut juris es , idque admodum frequentatur. Qualem his vel his submissionein intelligemus; generalem insta omnes judices, an spe talem' Verba nihil prae se ferunt, quam suhi iussionem respectu omnium juris remediorum, quae adversus loquentem institui possint. Et quamvis hoc potius agendum sit, ut vel ha val snt, quam pereant, tamen & hoc certum. nihil in judiciis divinandum. Ac ideo Curia censuit, his verbis, nee insta ipsa imCuriam squam plerumque designari, verosimile est. nec ullum Indicem alienum. contineri submilonem: quod ad commonefactionem advel se, errorem popularem Valere debet. In causa Annes bust ridi. contra Annam Rinneri Grattinga. d. ag. Sept emb. Go. ao. Ad tit. de Iurisdict. n. ιa. Iubsin. a nobis Criptum est, non mulio perlitis contestationem
fieri submissionem talitam; sed etiam, quando quis citatus venit in jus. atidivitque petitionem fictoris, nec quicquam Reus opposuit qui dixit; sed rem totam actoris coiisensu dimilit in sequentem terminum. hoc ipso in iudicem conseisisse videri, eique se submisisse; nunc addo. ita judic tum esse, in praedicta causa Annei Sufidi adversiis Annam Grattinga. a . Postremo quaesitum memini; An Magistratus inferiores civibus aut ineolis prohibere possint. ne subinittant se prima instantia Curiae supremae, quod /liquando laetum, vel tentatum, eo quod omnia per hane viam fere ad Curiam
transmittantur. Sed cum hae e res a libero con- ω
sensu re arbitrio domini in re propria pendeat. eertum est. nihil hactenus a M/gi stratibus in praeiudicium hujus libertatis statui posse: nisi quod
Iloemini ne a ratione alienum videtur, Tabelli nibus injungere, ne quas submissiones Instrumentis rerum actarum, nisi sponte a partibus rogati. . subjiciant. quod ita vel solum has prorogationes non leviter imminueret. Sed manum de tabula.
I. Continuatio,Weoniectura, videri hane rem ad caput fleeundum L. Aquilia pertinui2He. II. M. gumentum tituli, eum limitatione ejur quod interes in hujur aetionis nominibus. III. De utili actione propter liberor eorruptor. IV. Proprietas Bujus actionis. IN duobus praecedentibus titulis expectatione statem doctrinae. sed ad usum quoque Fori maxi- prolixiores fuimus, quia non modo ad vetu- me pertinebant. In sequentibus huius libri tituli
358쪽
Iis, eum ad usum minus valide pertineant, brevioribus esse lieebit; Videlicet sequuntur nunc alia . quae tamen ad praecedentia pertinere videbantur. Sie actio servi corrupti est απ-πραματιον Legis Aquiliae, nec inepta conjectura est. Caput secundum Legis Λquiliae de servo corrupto fuisse conceptum.
Coercet enim lex Aquilia damnum datum. Datur vero damnum vel corrumpendo corpus, de quo est cap. r. ix 3. vel corrumpendo animum, de quo probabiliter fuit Cap. secundum. a. Qui servum alterius, corruptis moribus, dolo malo deterit rem fecit, in duplum tenetur, L . . I. pr. l. s. s. l. b. cui tamen ineli liinplum. I. q. s.f. h. nee tantum aestimatio fit ejub. quanto vilior scrvii, est saetiis, sed etiam rerum, quae hac ea illa perditae sunt, Ly. I. uis. V l. s. Vide tamen temperamentum in I. u. g. t. velut, si quis chir grapha debitorum, ab alio persuastis abraleverit, eorruptor in id, quod interest nomine chiro. graphorum, tenebatur; verum si consuetudine Peccandi postea rationes eae teraque limitia instru- merita subtr. xerit, in erleverit, dicendum erit,
Priri lim CorTuptorem posteriorum nomine non
teneri. Unde eo digi potest regula: utrimque te neri de damno, cui ipse causam, non occasioneine traiigitiq Ο, tibi ipse non erat innexus, dederit.
Quod compara sis, i uni eo, quod ad tu de Lege
Aquil. n. 1. ribservatum est, non videri aequum, ut
aliquis ded unno ab nimicis sui, alii dato, in re-hu', ui: as i ple non custodiebat, teneatur.
g. De liberis corrupti . qui non sunt in patrimonio. non datur haec actio: nisi quatenus damnum aut luerum cessan inde recipit aestimatio. nem; hactenus enim utilis actio competit, de eouod interest, ossici a judicis aestimando. I. ΦΑΙ.
. t. Certe quidem magis interest nostra. a. nimum libero Dina nostrorum non corrua yi,
Quam servorum; sed quoad actionem, hoe ais fert. quod servi pretium ecirrupti minuatur; filii nullum sit pretium. Sed damna Patri illata, per aleam, surta. scortatione , syrm Osia, filii per alios corruptis, omnino peti possunt. Si, inquam. aetatem adolescentum lubricani di obnoxiam. ab aliis callidioribus eorruptam esse constat. non si tantum socii nequitiae fuerint; plerumque vid mus, eorrumpere V corrumps seculum vocari, ut Tacitus ait, lib. de mori Germ. Praetor ealliditarem ejus, qui persuadet, notat, s. inpr. h. tit. IPrinceps delicti quaerendia, est. I. ro. in . h. t. Caeterum, dolor palentum, dignitas familiae, spes ingenii, quod, si corruptum ponesset, jam inforo conspiceretur, jam militarer, Iam ius uxorem quaereret Pater, ut est apud Fabium deriam. Iossunt res, quae aestimari nequeunt; ut nee virginitas sublata filiae, si quis ei, ut stuprum pateretur, persuaserit, quod in ancilla daret actionem, d. l. a. h. t. Tamen de libet is eorruptis pecuniariae actionis usum , mihi nullum videre eontigit; cum . quia dedecus familiarum Parentes celare conantur, tum quod Corruptores fere decocto. res, ct nequaquam inopes esse solent, aut socii potius quam duces flagitiorum. Denique, nulla major in liberis corruptelae causa, quam naturae Pra Vitas, quae Omnem parentum curam, severitatem,
diligentiamque fallit dc frustratur; cujus exemplum habet notabile M ornacius ad i. a. h. t. dc nintum est illud Augusti, cujus hae parte sollicitudinem nulla vicit unquam Patris indust ia; Tamen hune ipsum fidentem disiciplina domus,fortuna desituit, ait Suetonius. Nocet quidem in. dulgentia, sed natura metuenda est, ut Cicero de Quinto filio, de Hortensio. aliisque perditis imagnoitim hominum filiis, Λtileo. de indulgentia
notatus, Iespondet. Io. N. q. Soli Deo naturae Auctori, ut omnis laus honosque debeaturi Denique dc ad cor ruptiones uxorum famulorumque ingenuorum, qualenu, Patri familias damnum estillatum, locrumve interversum, utiliter agi posse. non abhoi rei ab argumento l. ιέ. g. l. h. t.
q. Quamvis aulem praetoria ct poenalis haec actio sit, tamen est perpetua, quae est exceptio a regula g. . Inst. deperpet. V temp. aes. lae redique datur, in herede in non datur. l. II. pr. h. t. At
qui, occupat Uissen b. A mixta est hae actio, ut
est revera, d. I. tψ. g. s. saltem quatenus est rei persecutoria, in heredem danda erat. Ego, inquit noster D. Wisseiab. Mihi του ἐπέχειν exigua apparet ratio. Dix. ad tit. Ins. de perpet. stemp. action. n. 6. Quippe. tametsi lota aliqua rei persecutoria sit actio, nihilominus ad heredem, quae ex delicto est, nequaquam transire potest, eo quod in maleficiis heres defunctum nullo modo repraesentet, aut in locum ejus subeat. ut d. locii demonstratum est. Adite quae dicta sunt ad tu. D. vi eo, per quem factum eris n. q.
359쪽
I. Continuatio. quinam Rugitivi. II. Paena celantium fugitivos. III. Modus illas inquireudi. T applicatio ad fures, desertorer, e famulo e operii subducentes. ΡOst generalem titulum, notantur duae species
corrumpendorum servorum, si quis suaserit sugere. .& alea ludere: ita Cujacius parat. h. Est autem fugitivus, qui ea mente fugit, ne ad do. minum redeat, I t7. I. l. de AEdil. D. a quo differt Erro, qui non fugit, sed frequenter vagatur. ditemporibus in res nugatorias consumptis. serius domum redit. ι. ι7. s. t4. de AEdu. G. 2. Qui servum alterius fugitivum celavit, furti tenetur, t. I. pr. b. secundum L 4. C. h. t. ipsum sugitivum cum alio simili. vel cum XX. solidis reddere debet; secunda tertiaque vice, poena dupli-eatur & triplicatur. Qui servum fisci celat, prete. ter ipsum in XII. Libras argenti condemnatur. I. pen. C. h. r. Caeterum . modus inquirendi fugi.tivos, est in I. a. h. t. nec sufficit non celata, sed αproducere alienos servos oportet,I. . II. D. idque in aliis rebus surtivis & suribus, usum habere potest. 3. Etiam militibus fugitivis ix desertoribus, haec
applicari possiunt, de quibus in loco. Λ liquomodo etiam famulis. quibus utimur, ingenuis pquatenus Lege eiijiisque civitatis. vetitum est famulis, intra tempus conductionis sese operis subducere. aut etiam, quando penitus venire re-eusant; quo utroque casu apud nos mulctantur XXV. florenis. S. si aliquoties idem fecerint. in opus publicum dantur. Eum in finem, aut administeriuin ut cogantur, inquisitio in illos fieri potest. Qui non exhibet, aut celat, erit obnoxius apud nos ei dein mulctae XX V. florenorum, qua tenentur, qui alienos famulos seducunt, ex Edicto Ordd. Frisiae d. a . Mart. IDI. TIT. V.
I. tantinuatio, is quid alea. II. Edicti de Aleatoribus Pars .s ejus defensis a Censiura. IIJ Pars altera Edicti, ubi de usis eoi citionis Praetoriae. IV. Poena aleatorum variae, O Uus iliarum. V. De ludis. II. Ad quam usquefiummam ludere liceat. QVanquam occasio hie agendi de alea, sit coris ruptio servorum filiorumque, Laes de iujur. locus tamen de Alea generaliter hic traetatur. uti mos est Iuris conditoribus. Alea est omnis ludus incerti eventus . sive ab sola pendeat sortuna, seu mixtus si industria, I. r. h. ET L r. c. h. t. cujus variae species non est quod heic recen
a. Edictum de Aleatoribus est in I. r. pr. ubi primo negat Praetor. se iudicium eme daturum de damno. furto, injuria, domi illorum, apud quos alea lusum esse dicetur. '' eommissis. Idqtie non modo de poena, sed & de rei persecutione intelligit. quo tamen non excluditur officium Praefecti Urb. eui hoc proprium est, ut in quotidiana maleficia animadvertat, I. t. Pr. delf Pr. Urb. Hine petitur responsio ad objestionem ; quod hoc praetoris Edie uni non modo sit πεια, δοξαν, sed etiam
' Jure Saxonico famuli, qui, nondum finito conductionis tempore, a Dominis discedunt, ne praeteriti quidem temporis mercedem potant petere. 8andes,Drbs . AE ann. Uso. tit. Eon Seiιnde robii und Exulli,
re n tu sieben fluidia sip. i. 8anda R. t. a. art. Ia. Carpet. P. a. C. s. def. II. Imo Sc arbitraria, e. g. carceris, poena coercentur. Ii vero, qui alienos famulos sollicitant, aut durante conductionis tempore, subducunt, eadem ordinatione multantur. f. taleaeo I mir bie alte 8anta Drbming Ferb. bep Etrasse. ha es ei.
360쪽
παζανομον, ut Wissenbachius noster ad h. t. in pr. tur; etsi deformibus ganeonum, apud quos sere id est, non modi, videtur, ieii reucia est iniquum; luditur alea, rixis forum perstrepere, judiciorum Jo enim modo, pergit, invitantur homines adsum gravitas haud saepe permittat; nec adeo magnus ea, damna, injurias inferendas, promissa delicto- hujusmodi causarunt usus frequentetur. Secum
rum impunitate. lino etsi Praetori Dajest ite impe- da Pcella contra eos. qui alios alea ludere coege-
rii sui putat indignum, de data is re injuriis inter runt, quo minus hodieque 4,eum habe t, nihil
Aleatores cogia s ere, ταΓλοδοχους, receptatores impedimento est, ea lite tene itur S i , qui jactu- flagitiosii lusuq aversa quasi tella desiit uens, ideo rae tarciendae spe alium, qui enorme luerum tulit. tamen praesectus urbi. cujus est, quaelibet flagitia ad continuanduin adegit. Tertia de consistationere de tela coercere, ι. detis. pr.efir, non negli- domus, nusquam in usu. quod sciam. habetur. git i isticium situm; ut adeo de impunitate crimi. Quarta sanctio, quod actio negetur ad peten- num hae parte nihil sit quod aleatores sibi polli- duin, quod ex aleae lusu debetur, certi usus ct noceantur : non, irimum genus remedii civilis. quo tae Observantiae est. De quinta variant Interpp. patrimonio suo consulan fligitii auctores, nega. Plerique negant. citati ix laudati a Groene inegio tur, ideo criminum pubi icorum vindicia penitus sidPr. h. t. i 'erezius ad h. tit. C. n. 7. cemet, libe excluditur. rum esse Perdenti, iudicio adhue dum experιri. 3. Pars abera edicti, est in I. I. g. ult. adversus cum contraria confuetudo fit contra bonos mores. eos, qui per vim hon, nes ad aleain compellunt, Quam sententiam Gloene eguis concedit his qlios punit Praetor pro jure suo inodicae coercitio- calibus: I. Si victor dolo malo sit usus. a. Si nonnis, ut aut pecunia mulis et, aut in latumias, vel in tam pecunia,quam vesti aut suppellex, in sollitum vincula publici duci jubeat. d. l. r. g. vlt. h. t. ubi data sit, ut Antaeerstienset ιir.sη art. LI. Si quis lautumia, habet liber Flcirentinus, recte, ut Cu. in magnu in familiae suae dispendium, ingentem iacius proh it s. obf. 7. etsi etymologiae ratio, lato. Pecuniae vim perdiderit. Addendus est sine dubio nias exigere videatur. Sed locus hic notabilis Α, casus, si minor aut filiussam . notabilem alea ja- est ad probandum. Praetoris officium quoque in esuram secerit. quo casu pater, aut curator, sine malefietis quotidianis versari puniendis. quatenus dubio repetet, quod amissum, per d. I. ult. De re modicae ei rei ticinis rigor admittat. ejusque sp bu, tamen modicis luder non est vetitum,d. I. ult.
cies fuisse deductionem in vincula publica. ct in pr. b. I. I. C. h. t. quod argumento est, non prohi- lapicidinas, ad teinpias scilicet non longum: nam beri aleam ob religionem socii s ed ob incoin- alioqui ii oti leve supplicii genus illud esset, ut ad moda consequentiae: nam de sorte uidetur dicen-Tit. de Par ars videbimus, Lust. C. h. t. dum, eam per se non esse illicitam. si fiat animo 4. Caeterum, talos aleae prohibitus est, adeo ut indiiserenti, nee eum intentione nimis acti ad nec peti possit, quod hoc nomine debetur, Lult. casum determinandum. s. r. h. lino repeti quod soluturn est, eoque non SCHOLIUM. repetente. qui solvit. quivis alius id condictione, Unde nec ponsiones. quae sortis aliquid habenti maxime pater, vel defensor civitatis, exigere po- s cum ludis incerti eventus aliquatenus conventistest, I. r. I. a. c h. t. Igitur sanistio contra Aleatores uni, isticitae sunt. de quibus vide omnino Schntet. his gradibus constat t. Qui receperunt aleatores. in Comp. h. t P. 149. non habent actionem de damnis ix injuriis. a. Qui Aliter Wisseu bachius noster h. t. n. 13. I. 17. I. coegit alea ludere. mulctatur, ut dictu iri. 3. Do- ult. de Prahr. Derb. l. 6. de V. O. arg. I. ΠΙ. in pr. mus aleatoribus praebita, fisco cedit. l. uir. C. h. t. eod. & quos ille laudat; non valent, inquit, . 4. Qui vicit alea. non habet actionem ad peten- sponsionex vulgarer . quae fiunt in incertum reidum, quod ei hae causa debetur. q. Qui perdi. eventum, Si Gallus vicerit Hispanum, si Leo-dit, etiam repetere potest, quod solvit, 'ut di- poldur occupet albam Graecam . Si intra tres rectum, ciς annos quin aginta. dimidium annos cessat persecutio in Eeclesiam,
s. Ex his prima sancti Q non videtur hodierni si Rex Angliae Papatum in regno suo restituat. iuris esse; potius est, in sine discrimine ius dica- ct simi ita. Nullum in his . ait Wisse bachius
Apud nos, vi eonsuetudinis, condimonem Iussi perditi cessare, asserunt CarpZov. Lb. s. Re*. y . m. i . . ,
nem. cent. φ. Δαι. saltim limitationes, quas Autor 'f. I. b. t. subjicit, etiam apud nos admittendae vi