Institutiones theologicae auctore fr. Leop. Br. Liebermann ss. theolog. doct. et prof. dioecesis Argentinensis vicario generali. Tomus 1. 5.

발행: 1831년

분량: 308페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

gratia, loquatur. Unde si inter tot errorum scopulos rectum iter servare, et incolumem deducere navem contigit, id utique Deo, et Patri luminum acceptum reserimus. At non propter nos tantum coeleste lumen essi agitavimus, dilectissimi Candidati , sed ut et vestrae possemus utilitati consulere, at ostendere vobis, ubi sit virtus et sussicientia nostra , quo confugiendum , si volumus curam gerere salutis nostrae, et aliorum. Itaque satagite, ut gratiae divinae pinrticipes effecti, quae sit vis ejus et ossicacitas in vo his ipsis experiamini. Ostendet autem Deus virtutem gratiae suae in vobis, si vestraeimheeillitatis conscii, humili mente ad eum necedatis, a quo omne datum optimum, et omne donum persectum descendit . . . M Ideo et nos nonas Cessamus pro vobis orantes, et postulantes, ut

m impleamini agnitione voluntatis ejus, in omni su-n Pientia, et intellectu spirituali r ut ambuletis diu gni Deo per omnia placentes; in omni opereri bono fructificantes, et erescentes in scientia

192쪽

DE SACRAMENTIS.

Ρost eam, quam superiore libro instituimus, de

gratia Christi tractationem contractam quidem, sed satis .pro institulo copiosam, nunc O prae prae 1ium est, ut, qua ratione. et quibus veluti cana. lihus haec ad nos Dei dona di manent, videamus. Voluit elementissimus Deus et Servator noster, Dein aliquo infirmitati nostrae deesset, sacros, pubibuosqne gratiarum sontes aperire, in Ecclesia sua jugiter manantes. Voluit, ut homines, qui corpore et anima constant, quique ad spiritualia vix aliten quam per corporalia possunt assurgere, per signa quaedam externa dona caelestia degusta revi ac perciperent. Id autem per iacit per Sacramentorum institutionem, quae totidem sunt divini in nos a moris monimenta perinanentia et sempiterna. Haec

merita in se continent Redemptoris, et sanguinis e si pretium, et inexhaustas divinae in nos Iargita tis opes, quihus abunde cumul sutur, quotquot Participes essiciuntur amicitiae Dei. Lina. Tou i V. i 3

193쪽

Dissieillima semper et maxime operosa Theo. logis visa est accurata de Sacramentis tractatio. utpote quae infinitam propemodum rerum tum veterum tum recentiorum notitiam postulat. Sunt enim multa omnibus Saer mentis Communia, quae eo maiori diligentia excipienda sunt, quo magis ad singulorum eognitionem sunt necessaria. Sunt

et alia cuilibet Sacramento propria, quae Plane

perspecta esse oportet viro ecclesiastico, cum haec

sint in quotidiano usu posita, et Purtem maximam efiiciant sacri, quod peragere debet, ministerii. Quis enim audebit incertis vestigiis incedere in re tam gravi, in qua nonnisi cum maximo et nostro et ali rum periculo erratur. Valde nos in hae discussione coarctant angusti, quibus circumscribimur, limites. Quod utique mullo magis dolendum esset, nisi sciremus, hane materiam in alias etiam saeras disciplinas late diffundi; nulla enim est, quae sibi non partem aliquam vindicat in huius argumenti expositione. Multa Theologia moralis tanquam sua occupat, multa sibi attribuunt iuris canonici tracta. lores, habet et Theologia pastoralis partem suam; habet et suam Liturgia non exiguam. Ergo ne, quod in hare materia saepe contingit, sa Icem mittamus in alienam messem, illa tantum nobi η sum a. avus Paulo accuratius exponenda, quae ad Theologiam dogmaticam pertinere dignoscuntur, caeternulat omnino Praeterire, aut levissimo tantum attingere propositum est. Vehementer autem S. Theo-,ogiae Candidatis ineuleamus, ut illi partem nullam Pr3etereant, sed quae unaqueque diseiplina habet ad

194쪽

ι9ν rem sacramentariam pertinentia, diligentissime evolvant, ut satant bene praeesse ministerio, et res famelissimas digne et salutariter impertiri fidelibus; his enim maxime pietas et Religio Christiana eontinentur. Non sussicit ut nos existimet homo ut mi nistros Chrixti , et in Pensa ores mysteriorum Dei. Sed quaeritiar etiam inter dispensatores , ut fides quis inMeniatur. I Corinth. IV r a. Ante Novatores vix aliqua de Saeramentis agitata suit controversia. Non, quod nerno antea hae de re perverse senserit, sed quod obscuri tantum nominis hostes surrexerint, aut ejusmodi, qui, aliunde deducta haeresi, reperti sunt quasi ea su in Sacramentorum doctrinam impegisse. Nam cum Saeramentorum fides tota sit in praecipuis Religioni a nostrae mysteriis landata; consequens est, haee impugnari et eonvelli non posse, quin illa quoque eorrumpatur, aut pereat omnino. Veteres errores, ut Bellarminus ohservat ide Sacram. in genere caP. I , ad quatuor capita revoeari possunt. Quidam Sacramenta omni R e medio . tollere conati sum, et spiritales se mentientes, cum tantum fanatici es.sent , nihil se egere contendebant exterioribus signis. Hae Fratricelli et Boetιini perlinent, et ex antiquis ii, quos S. Epiphanius Archonticos vocatimero. XL. Lem Theod. de meret. fab. t. D. Alii,

si non omnia ut aliqua tamen Sueramentis sustulerunt. sie Nouatiani Confirmationem, et Poenitentiam neo

195쪽

Poenitentiam, ordinem, et Extremam Unctionem

e te. Tertia classis eorum est, qui Sacramenta vir.

tute , et emolentia sua spoliabant Vid. EAψh. meres. LXXX August. Haeres. LVIII etc. . Quarta

demum eos complectitur, i qui certa Sacramenta non recie intelligebant, vel administrabant: ut qui Baptisma dicebant non esse in nomine SS. Trinj- talis conserendum heosioret. Ii c. lib. LI)οῦ Eueharistiam verum Christi corpus non continere

lanas. D. ad Smyrn. Theodo L Dialog. III Lan anc. lib. adu. Berengarium ): ordinos etiam sos minis conferri posse etc. s fuan. Haeres.

Verum.quid necess'. est antiquos errores reis censere, qui vel paucorum lanium sumunt, . aute erie ja in diu una cum laaeresibus, e I quibus progeniti suerant, interierunti Exigua haec videri Oossunt, si ad illa alte datur gravissima et atrocissima hella,

quae Novatorum secue in Ecclesiam intulerunt. Quamvis enim inter se acerrime Rugnaverint sectae istae, et mutuis odiis exarserint; Omnes, tymen tu id summa pertinaeia iocubuerunt, rit non ritus modo Ecalesiae, et universam ejus disciplinam, sed et Sacra menta ipsa, sed sacros illos, quos Servator noster in omnem suam Ecclesium emuere secerat, gratiarum, sontes, aut obiurarent, aut turbidos sacerent. . U Rutem hoc tantum malum latius propogaretur , ei sis Italis . remedia eriperentur Christianis, aut in venenum verteretur, quae corandis anim ubias data fuerat. .medi- Cina, mirum est,. qiant artes, dolos, machinationes, et violentos, ubi vires aderant, impeios adhibuo-

196쪽

dicendi occasio. IIaesit aliquamdiu animus, qua partitione in str-gumenti hujus tractatione uteremur. Strictior qui dem videtur ea tractandi ratio , quae duabus Partibus, primum de Sacramentis in universum, tum de iisdem specialim ageret. Sed mox apparuit, nullam esse inter duas has partes justam Proportionem , neque ordini et claritati salis consultum fore ejusmodi divisione accurata quidem, sed ni mis impari, propter rerum, quae ad secundam partem pertinent varietatem , et labundantiam. Salius

. . ' . . A

llaque visum est iu quinque partes secare totum opus: ' η ; I.' erit de Sacramentis in genere. - II.'3 De Baptismo et Confirmatione. il

197쪽

DE SACRAMENTIS GENERATI M.

De Saeramentis in universum acturi ab usitato

ordine et methodica ratione non recedemus. Itaque ordiemur ab iis, quae naturam Sacramentorum p etant ; tum de existentia et numero Sacramentorum a deinde de causis eorum extrinsecis; ae de

mum de eorum virtute et Essicacia, quae instituti nostri sunt, dicemus breviter.

198쪽

DE NATURA SACRAMENTORUM.

Duo nobia hie Oeeurrunt indaganda: primum est: Quae sit notio, et definitio Sacramenti: seeundum: Quibus partibus constet, seu quae sit ejus veluti

physica naturna γ

Notio, et demitto Sacramenti. OBSERVANDA.

I. Saeramenti nomen aliter a profanis, quam ah eeelesiastieis Scriptoribus aceeptum esti Veteres Latini, ut Varro auetor est, Sacramentum voca runt, pecuniam illam, quae a litigatoribus depone-hatur in sacrum usum, si causa caderent; tum et

199쪽

lusjurandum hoc nomen accepit, aut quidquid tu rejurando agebatur: inde usi lata apud profanos vox Sacramenti militaris. Apud Christianos sacramentino meu vocabulorum inopia peperit. Graeci valde Proprie μυς τηριον appellaver utit, quidquid ejusmodi est, ut prima specie commune quies iuua et vulgare esse videatur, intus nutem aliuti id sanctum et di-

inum contineat, quod non licet in vulgus indicare. Quod autem Graeci mysteritim dicunt, hoc Latini Sacramentum nominant. Unde nihil potest ineptius cogitari, quam quod Nova lores sacramenti nomen repudient ea de eau,a, quod in sacris Illi eris non extaret; latinum enim nomen est, quod in primi genio Scripturae textu insulse quaereretur: at Sae Pein latina .interpretatione legitur, et si e ut graeca vox M-ηριπ, passi in pro re sah li, sed oeculta, aut illius

Signo usurpatur. . . . Noscieriant Sacra neutri Dcti. . . A

SAE P. II. ... Magnum ρietatis sacramentum. I Timoth. III. . . . Sacramentum smiant stellarum. . . . APO c. I et C. II. Ut autem ad nostrum argumentum propius

accedamus ,' videndum nunc est, quid p prie illud sit, quod nos peculiari quodam modo Sacrumentum appellamus. Hae elici varios excogitaruiat sacramenti desinitiones; nec miro , cum a veritate

Catholicae doctri hae moltiplici rutione recesserint. Id enim solemno ipsis est, ut primum si hi dogmata singant pre libilu=ι dei nde definitiones ad praeconceptam opinion misceomm dedit. Socinianis Sacra mentum est is nudum het 'simi ex signum, quo Chri is stlantis a Iudaeo, et Gentiri sti tingi,ituris. λ πινει-

vitini deficiitur et M op pigneratio , in qua se hominaes

200쪽

m obligant Christo, ejusque Religioni dant nomen m. Lutherias ait tDe cuti Mit. Babylon. cv. ult. J Sacramentum esse M promissionem Dei, signo externo M annexam . . Huio definitioni consentiunt Lutherani omnes, sed eam paulo magis explicant; sic enim

definivit Apologia Coti sessionis Augustanae Art. Xlli: M Sacramentum est ritus, qui habet mandatam Dei; M et eui addita est promissio gratiae. . . . is Caminus aliam protulit Sacramenti definitionem ex Zwinglii

et Luthera noruin , ut videtur, sententiis Compositam is Sacramentum , ait, externum est si inholum , - quo benevolentiae erga nos suae promissiones eoidiis seientiis nostris Dominus obsignat ad . sustine nisis clani fidei nostrae imbecillitatem, et quo nosm vicissim pietatem erga eum nostrnm tam coram

n eo et Angelis, quam apud homines testamur M. Hanc desinitionem propius examinat et excutit Malis donatus Dimutat. generali de Sacr. Pag. IIJ , Enrnque in omni hus suis partibus captiosam esse osten4oit, in multis falsum. Fatendum tamen, ipsa Calvini verba ut sonant, et a totius Calvinianae doctrinae complexu praecisa nihil habere a dogmate Catholico alienum: similia de Sacramentis in Catechismo Conc. Trid. legimus; et saepe protestantes in suis definitionibus non tam peccant in iis, quae di eunt, quam in iis, quae non dicunt. Sacramenta id qui-ciem sunt, quod illi volunt, sed non id solum ;Omnes siquidem hoc capitali errore laborant, quod Sacramentis signistractici rationem adimant, et vim nul- Iam ipsis teibuant essiciendi sanctitatem, sive gratium. III. Etiam apud Catholicos auctores variae legun-

SEARCH

MENU NAVIGATION