장음표시 사용
211쪽
bram, sed distinctam haberent significationem, quam verba . ipsa prae aliis omnihus signis ediciunt. INSTANT. I. φ Materia et forma non possunt totum aliis
quod . aut compositum incera. ami indivisa sint eou- iunctae, et simul existant: atqui res non ita se habet in Sacramentis; haec enim valent, quamvis inter larmRm et maseriam intervallum aliquod ioιercedat, ut eum iuBηptismo verba proseruntur post iaciam ablutionem. a.' In Eucharistiae Sacramento verha ratiouem Armae habere non possunt, quia Sacra meu tum permanet, verba
BESP. AD L Sacramentum est eompositum morale , non Pbysicum; materiam autem et sermam habere diuitur Propter aliquam tantum . quam cum compo ito pby.ico habet, uti alogiam. Unitas ergo et verilas Meramenti sibi conflat . cum rebus verba, aut vicissim res verbis ita succedunt, ut una sit actio non physice, sed morali ter. at ex communi hominum judicio aestimata. AD II. In Sacramentis. quae in usu posita sunt, Min Baptismo, vexba omo ius ra ionem .rmae bent, cumque verba rebus applicantur, si quaeda in non physica, Sed moralis compositio, quae in xativnsm sigui sussicit. Verum Eucharistiae Sacramentum positum est in re Per manenti. Unde materiam ei Mirmam habet cum p xMitur, vel , ut ιoquuutur, in sim. At in Dolo esse uerbo,
quae transeunt, non possunt una Cum rebus, quM ρον manent , unum uiucere Sacramqnlum.
DICUNT. II. t.' Christus ipse pro epit Aposs.lis, ut docerent, et bapti rarent . . , Dociae Omno Mntes . basti zantes eos. . . . Matth. XXV HI So. ione verbaricramentorum penitus sunt inutilia. Sin Am/ros. t Lib. M iis , qui initia Mur ea . .VI i. is Aqua illa, loqui. . . quae in Baptismo essinivitur, ad nullos usus suturae sa- is linis ebi sitie Dominicae erusis Pr.edieali g. ., M. Iu
212쪽
est dem sanientiam ei lari potest eεIebris ille s. Augiastini laeus f Trael. LXXX in Ioan. l. . . s. Unde lania vis
quae, ut corpus tangat, et cor abluat , . nisi laetente
re verbo , non quia dicitur , sed quia ereditur Ergo eie, . BEsp. AD I. Nemini dubium est, adultos instrui de
bere , Entequam Baptismum suscipiant, Idque Delesia nunquam omisi L Sed instructio illa etiam in mente Pro testantium Baptismi forma esse non potest, cum Prote . stantes ipsi insatilibus Baptisma conseratis. qui tamen d teri non possunt; et Baptisma Catholicorum non rejiciant, quamvis illud plerumque sitie eoncione Persiciatur. Quare . ridenda potἱus, quam refellenda est illa Calvini calum- .nia et o Incati talio ui similem esse quarundam vocum in peregrina ignotaqtie lingitu mussitationem Quis enim unquam ita desipuit, ut verborum sono aut litterarum apiei hus vim aliquam ines e mederet Nos totum Ner mentorum esseelum cli vinae virtuti adseribimus , nequis varbis vim alἰam tribuimus, quam quae a Christo ipsis indita est. Ut Deus verbo suo euncta condidit, sic redemptionis nostrae mystexta certis verborum formulis Per-sIei voluit. BEsP. AD IL Neque Ambrosius, neque Augustinus de .iIIa predicatione loquuntur ,' per quam fides in susci Piente excitatur, sed de verbia evangeli his, quibus Ba
Ptisma . consecratur, ei crucis daminicae merIta'nobis. a P Plicantur. . . . in Mara, inqui Ambros. .in eodem laeo,
m MDs amarissim .erair Misit in.evm Moyses signum. m et dulcis iactua est. Sic aqua si a dominicae cruein my-m flerio ad nullos usus suturae salutis est I cum Rutem
s. salutari fueril erucis mysterio consecrata, tum ad usumim Spiritalis lavacri temperatur . . . m. Sic et Augustiti loco ei lato metis a Ita non est , quam nullam vim natu- Iem verbis inesse, quatenus soni quidam suBl voce ex
213쪽
pressi: sed supernaturalem esse . quam continent. vir lulem. quia sensus verborum spiritu iis e η, ei mysterium Qxprimit, quod creditur. Ut de mox addit . . . m Nam itari ipso verbo aliud est nonus transiens, aliud pirius mariis uens. ... Et ibid. . . . HOC est verbum, sine quo proculis dubio coniserari non potest Baptismus . . . n.
ScaoLros. Quaerunt hoc loco Theologi , t.' An
Christus sacramentorum in teriam et sormam ipse determinaverit' di.' An materiae et formae Sacra is mentorum ita lixae sint, et determinatae, ut nulla' in illis immutatio fieri possit illaeso Sacramento
' Primam quaestionem hic praetermittimus; erit enim locu , de eo pauca disserendi. tum cap. lli hujus partis, tum postea, cum de Sacramentis in specie agetur. Secunda in multas iterum minutasque quae stiones diffunditur, quas solvere et elucidare aliarum magis disciplinarum, quam dogmaticae Theologiae opus est, quamvis non desint Theologi, qui in hoe quoque argumento diffusius versantur. Cis. Bella . cap. XXI- Natalem Alex. de Sacram
in genere, cap. III pro p.- lV- urn. de Sacra mentis eap. II art. II punct. III - Card. Gotti de
Ne ergo longiores simus, . unum hoc generatae principium statuimus: Mutatio substantialis tum m teriae tum formae veritatem Sacramenti omnino destruit, non item ea, quae est tantummodo acciden taria; quamvis et haee licita non sit, et peccet, qrai
ita immutat. Ratio hujus principii in promptu est; nam qui partem rei essentialem tollit, rem ipsam
214쪽
de .lmit. Deinde eoneedunt Protestantes, immulari non posse Sacramenti materiam: eur igitur non ait eadem ratio formae, quae in verbis eonsistiti Illudiatique non insciarentur adversarii, si nobiseum adis mitterent, verba Sacramentorum conleer torta Exlle.. et non Concionalia. Unde latet, hane eontroveo
giam totam ab ea pendere, quae supra propos. IIa nobis diiudieata esti
215쪽
I. J heologi quamplurimi antequam de Saer me
torum existentia sermonem instituant, quaedam Praemittunt de eorum necessitate: ' verum rem p Rulo
nitentius consideranti illico apparebit, tanti non esse hanc quaestionem i et Idaae de illa cum aliqua ratione dici possunt, ad ipsam etiam Sacramentorum is lentiam pertinere. Id enim diligenter observa dum est, hie non agi de illa necessitate, quae Dei institutionem consequitur, et ex sola Dei, qui Sis- . Cramentorum auctor est, voluntate fluit, quaequae vel necessitas medii dieitur, vel praecepti; sed de ipsa necessitate; institutionis et existentiae: desudae nullam admitti posse absolutam aecessitatem; cum. Deus gratiam nemini debeat, neque, si eum impertiri hominibus velit, Sacramentis indigeat. Liberum Deo est, sua dona eo quo vult inodo di-
216쪽
217spensandi; ideoque Sacramentorum ratio certa et deereloria praeter Dei voluptatem asserri nulla potest. Tota ergo quaestio . in rationibus congruentiae versatur, quas scire, atque si delibus exponere utialissimum est, non ut necessitas probetur Sacramentorum, sed ut nppareat, quam ea sint divinae sapientiae et humanae naturae Consentctnen, quantiam Deo debeamus laudis et amoris, cujus summa S Pientia, et divina prorsus in Psuperes et infirmos homines misericordia nusquam magis, quam in hac Sacramentorum institutione elueet. II. Iam causae, seu rationes convenientiae, cur Sacramenta institui oportuerit, Plures numerantur. 'Praecipuae sunt: r.' ut clarius B ppareret, gratiam, quae Per Sacramenta datur, a Deo es e 3 2.' ut notae quaedam essent et symbola, quibus fideles in. ernoscerentur, et Ecclesia visibilis per signa itidem . visibilia in unum eorpus adunaretur. . . aer In nullum is quippe Resigionis nomen seu verum, seu salsum, utis Augustinias docet, Lib. XIX coni. Fausitim caP. aLJ, eoagulari homines possunt, nisi aliquon signaculorum, vel Sacramentorum visihilium conis sortio colligentur. . . . v. 3. Ut sint totidem testimonia fidei nostrae; per Sucramenta nempe tanquam per voces' quasdam visibiles in hominum conspectu 1idem nostram prositemur. 4.' Ut ad humilitatem nos exerceant; aequum est enim, ut, qui rerum sensibilium principatum acceperat homo, cum obfi qui iam praestare Deo noluit, nunc mundi elementis servire quodammodo cragatur. 5. ' Ex ipsa hominis Duturaret conditione desumpta est; qui vix aliter
217쪽
quam par sensibilia ad insensibilia eluctari pultisti
Quo illud S. Chrysostomi periinet inom. XXIII
in Matin. . . . R R. incorporeus esses, nuda ipve . dona et ineorporea tradidisset tibia quoniam v aer animn eorpori ' conserta est. io rehus sensi
is bilibus intelligibilia tibi praebet. Niru
itaque videri non debet. tantam esse inter bumannm naturam et Sacramenta similitudinem, ut haec videantue ad homini si imaginem instituta. Quemadmodum in homine duo uniuntur natura disjunctissima, et ex eorpore et spiritu unus homo emtatur; ita et Sacramentum unum est, aliquid exdontina natura omnino diversis; habet enim aliquid quod sensibus percipitur. et quasi corpus est Sa- amenti, et aliud quod spirituale est. et latet sub visibili elemento. Quemadmodum in homise paraula, quae sensibus obiicitur, infima est et imb-eillis, spiritu et viis destituis; via autem omnis et vigor, aeo totius hominis dignitas ex anima oritur: iis tu Me metito quae externa sunt, sto corporis oeum tenent , ex se nihil prosunt, utpote omia opernaturaliivirtute destituta; at vim aequirunt Melestem, quando egeno elemento gratia, sicut anim j orpori in duum item stetit in homine illud Primum est, quod eat corporale. anima, utem no
Pus sequitur statuta . Creatore lege; iis primum Meromenti inua ponitue ab homine; ritui autem gratis Bedemptoria Mahili lege aucteelatur. Unde et illud eo equitur, quod, quemadmodum solus Deus res tam dispares, spiritum et materiam in unam hominis naturam eonjungere potuit; ita et solus
218쪽
in Deus auctor esse possit Sacramentorum; solus enim potest res diversissimas ritu tu externum et gratia in tam admirabili nexu copulare.
Ill. Haec generatim de Sacramentorum instituistione prae millenda duximus: nune ad diversos h minis status applicanda est quaestio. Novimus quantum sit inter innocentiae statum , et naturae lapsae
diserimen. Novimus triplicem iterum post peccatum hominis statiam distingui. Primus ab Adamo deducitur ad Abrahamum usque, qui Circumcisi nis legem a Deo accepit, imo usque ad Moysen, cui Deus legem suam dedit in tabulis lapideis exara in m. Secundus totum tempus Mosaicae Legis complectitur. Tertius a Christo fluit usque ad saeculi consummationem. Quaeritiar nune: An is statu innocentiae Saeramenta extiterint, aut an institui M. huissent, si is status perdurasseti Nobis vana videtur haec quaestio et nullius momenti; quis enim certi aliquid statuere audebit in iis, quae ab una Dei voluntate pendent, nequa ulla revelatione nobis sunt cognita Τ Quod autem quidam dicunt, rationem illam congruentiae, quae ex ipsa hominis natura petitur, ad 4 latum etiam integrae naturae pertinere, in quo homo utique unima et corpore constaret; id verum quidem est; a .vim probandi vix ullam habet argumentum istud, nisi ad statum illum attendatur, in quem homo per peccatues delapsus est. n. . . Eadem est hominis natura, inquito S. Thomas sParte III q. LXI art. Id, ante Pecca
re tum, et post peccatum; non lamen idem est naturae re status; nam post peccatum anima etiam quantum ad
219쪽
. superioram partem indiget acerpere aliquid a e . . poralibus rebus ud sui persectionem, quod is statuis innocentiae homini negessurium nora erat. . . δ m.
Sollicet homa ianoeens et integer viribus, et lumine divinae Sapientiae perfusus procul duhio non indiguisset pensuum adminiculo, ut ad invisibilia
e converteret: at nunc, eum incum mutabili veri. ista deserta in rea sensibiles delapsus est, per Ren. si hilla quo qua ad insensibilia eluctari debet. . . . .
m Ut, quemadmodum S. Gregori ait f Lib. XXVI
Morat. Co 8. , quo easu anima venit ad infima, , is eo gradu reveriatur ad stumm . . . . D. Inde est, quod Patres imaginum et signorum sensibi Ilum nea. Cessitatem pu sim peccato tribuant; et si de bomi. nis naturi loquuntur, eam tamen sti ea , in qua nune est , conditiona non separent. Prelare hoc eiprimit Nazianzenus Serm. de mytisὸ . . . m Mea is dicamentum partim corporalE partim spiritualen aperiissime eonvenit in eos aegrotos, quorum num tura corpore et spiritra Continetur. . . 1 IV. Ergo, sicut in statu innocentiae nihil est, quod Sacramentorsm institutionem probet, aut exigat; ita omnia persuadent vitiatam Per peccatum naturam Sacramentis numquam caruisse. Hie vim suam exerunt omnia, quae supim deduximus, argumenta ostendunt enim, quam multiplici ratione homo lapsus' et ' pristina nobilitate exutus Meramentorum corporalium adminiculo egeat, ut denuo possit ad Deum eontendere. Nunquam igitur illis curuit, cum Deus homini in necessaris non desit. Haec nos duin
vitore non sinuati jam ante liluvium, et revelati
220쪽
nem Abrahamo, et deitide Moysi . faciam, remed. v quaedam parata fuisse hominibus, tum ad abster. gendam originalem maculam, tum ad recuperandam sancti talem per propria peccata Rmissam ; haecque hominis conditioni suisse accommodata, ideoque externa et sensibilia. Neque obstat illud S. Gregorii et aliorum dictum Lib.hIV Mora , ωρ. a J, is idem apud veteres valuisse pro parvulis solam n fidem, quod apud nos valet aqua Baptismi . . Illi enim fidem interiorem a fidei professione non distinguunt, ac merito , intelliguntur de fide in su.
turum redemptorem signo aliquo sensibili mani stata . . . is Probabile est, ait S. Thomas Part. IIIn cy.'LXX ara. 4ὶ quod parentes sideles pro par
m vulis natis, et maxime in periculo existentibus
M aliquas preces Deo suaderunt, vel aliquam heu ne dictionem illia adhiberent, quod erat quoddam is signaculum fidei, sicut adulti pro seipsis preces
M et sacrificia offerebant Et S. Augustin. Lib. V contri Iulian. cv. XIJ . . . n Nee ideo cre. M dendum, ante Circumcisionem famulos Dei, quan-υ doquidem eis inerat mediatoris sides in carne ν venturi, nullo Sacramento ejus opitulatos fuisse 'bν Parvulis suis; quamvis quid illud esset, aliqua . necessaria causa Scriptura sacra latere voluerit. M Nam et Sacrificia eorum legimus, quibus uliqueis sanguis ille figurabatur, qui solus tollit peccatan mundi: apertius etiam Legis jam tempore na-- scentibus offerebantur sacrificia pro Peccutis ... n. Cf. Melch. Canum in relectione de Sacram. Part.