Institutiones theologicae auctore fr. Leop. Br. Liebermann ss. theolog. doct. et prof. dioecesis Argentinensis vicario generali. Tomus 1. 5.

221쪽

Veteris Legia hoe ipso adstruunt, quod ea. dicant

dignitate et Meaeia mulium a Sacramentis N. L. 'distare. Idem argumentum ex celebri S. Augustiritaeo dedueitae lib. XIX contra Faustum cap. XIII. . .

. Moramenta veteria legis inlata sunt, quia impleta, is et alia instituta sunt virtute majora, utilitate in D liora, autu iacinora, numero pauciora. . . . Lm. et Saeramenta sua habuit lex vetus, et quidem pe innumera. . Atiundat enim lex illa ritibus fueris, quiabus nihil eorum deest, quae ad Saeramenta naturam requiruntur; erant enim signa gratiae a Deo stabili

lege instituta, quae quamvis gratiam dare non poterant , eam tamen promittebant, et per Christum dandam significabant. Vid. μι ἁ Canum, loc. ait. pari. V de discrimine inter vetera et nova Sacramenta; Beuarm. lib. II cap. MI ete. VI. Nucio ad eam quaestionem devolvimur, qua

ad nos propius pertinet, quia de illo, in quo nunc

vivimus, naturae statu usitur. Quaeritur autem. t.'

An in Lege nova necessaria suerint Sacramenta tia' An aliqua suerim revera institutat 3.' Quaenam illa sint, et quia eorum sit numerust Quod primum attinet, nihil addendum putamus ad ea, qua supra N.' I et II de Siseramentorum necessitate generatim dicta sunt. Secundum .discussione nouindiget, tum quia nulla est christianorum societas, quae non Sacramema aliqua admittat, quamvis in Numero dissentiat i tum quia haeo quaestio a tertia

necessario pendet, nam si numerem determinamus Saeramentorum, hoe ipso eorum existentiam adstruimus. Omnis ergo disquisitio lix eo versatur, ut

222쪽

quot, et quaenam sint N. Legis sacramenta uidea. mus; atque in hoe magnum nobi a certamen gustionendum est cum Novatorum Sectis, quae lieet intae 'se diseordes sint, omnes tamen ab antiqua et or lihodoxa fideireeedunt, in hoo uno Consentientas, quod omnes a veritate diasseciliant- Lutherias lib. de capti . Babyl. primum solum,Bsptismum videtur tanquam. Sacramentum habere. Postea tria ait pro tempore ponenda esse , Baptismum, CRnam, et nitentiam: Demum re sol a poenitentia duo tam tam eonfitetur; Baptismum iet' panem. Magistri inconstantiam imitati sunt distipuli. In opologia Comsess. Augustanae expressis verbis dicitur ... Vere . igitur sunt Sacramenta, Baptismus, Coena Do. . mini, Ahsolutio, quae est Saaramentum Poeni tem. tiae; nam hi ritus habent mandatum Dei, et proΦm missionem gratiae .. -- Haste communior olim

theranorum sententia fuit; quamvis ηb exordio statim non pauci fuerint, quibus duo tantum adinmittere placuit. Inter hos Bellarmin. Lib. II de S c am. e . XXIII. ultrieum peeenset et Chamnitium, quos non immerito parturii arguit, quod is doctrina Consessionis et 'Apologiae, in quam jura runt, defeeerint. Minglim lib. da vara et salsa Religione duo Sacramenta confitetur. Capo de Matrim. addit etiam Μatrimonium, at cunctanter ei timmido, metuens, ut ait, me voeabulo Sacramenti

Matrimonii digvitas inquinetur si . Calvis .ita

mentem suam explicat vh. IU..institi. p. XIV n.' ao. Duo tin lege Euangeliea in Sacramenta instin tuis . Baptismus, et Coena Domini. Loquor

223쪽

2aSis autem de illis, quae in usum totius Eeclesiae suntis instituta; nam impositionem manuum , qua EC- ω clesiae Ministri in suum munus initiantur, ut noum invitus patior vocari Sacramentum, ita inter Oris dinaria Sacramenta non numero n.

Sed multae aliae fuerunt Protestantium opiniones. Alii quatuor Sacramenta admiserunt, tribus. quae Consessio Augustana habet, ordinationem addentes ex Calvino. Alii his Matrimonium adjecerunt ex Zwinglii doctrina, et quinque consessi sunt. Demum Theologi plures Wilenbergenses et Lipsiani in Coticilio An. i548 biennio post mortem Lullieri Lipsi te habito , septem admiserunt Sacramenta. Ideo molles dicti sunt, et graviter ah lilyrico reprehensi. Huic Concilio interfuit Melanchion vir hac in re, sicut in multis aliis incertae semper et mutantis fidei. Quae Protestantium recentio ruin senistentia sit, superfluum est dicere. Nihil illi Sacra. mentis attribuunt, nihil fidei. Sola apud ipsos r manserunt Baptismi, et Coenae uon tam Sacramenta, quam vocabula.

Septem sunt Legis novae Sacramenta, Mideli et r. Baptismus, Confirmatio, Eucharistia, Poenitentia, Extrema Unctio, ordo, et Matrimonium. Propositio fidem etprimit totius Ecclesiae Catholicae , quam ex sontibus Bevelationis haustam

224쪽

Cotiellium Tridentinum Sess. Vil contra Novato. rum errores solemni decreto sane ivit. Canota. I ita sonat: is Si quis dixerit, Saeramenta novae Legis nonis suisse omnia a Iesu Christo Domino nostro in- . stituta, nut esse plura, vel Pauciora, quam se-M ptem , videlicet: Baptismum , Confirmationem , is Eucharistiam , Poetii tentiam, Extremam Unctio- . nem, ordinem, et Matrimonium, aut etiam alim quod horum septem non esse vere, et Proprie

Haste Coneilii cocumenici declaratio iuxta strictas methodi leges sussiceret. Probavimus enim in D monstratione Catholica , unum tantum esse verum Christi Ecclesiam; eam scilicet, quae omnium CD sensu Catholica dicitur: hane spiritu Dei regi: huigeo creditum esse fidei depositum: hujus esse fidei controversias insallibili judicio dirimere. Verumtamen, ne aliqua Adversariis maneat criminandi o casio, ostendemus nota novam esse, quae a Concilio sancita est, doctrinam, sed partim ex Scripturis, partim ex antiqua, et apostolica traditione ad nos deductam. Pina. I. Primum quidem illud removendum est, quod satis inepte ab Adversariis objicitur, nusquam in Scripturis septenarium Sacramentorum Dum Ex in reperiri; nam etiam hi uarium aut ternarium

225쪽

mainerum Seripturae non habent. Neque de Sacramenti nomine disputandum, alias nec Baptismus, neque Coena ad Sacramenta pertinerent, sed soluui Matrimonium , quod tamen omnes fere Η aeretici negant esse verum Sacramentum. illud ergo inquirendum est, an septem ejusmodi ritus in Scriptu-Fis reperiantur, qui omnes Sacramenti characteres habeant, seu quibus veri Sacramenti definitio conveniat. Contendimus autem nullum esse ex septem Sacramentis, quod non in divinis Scripturis fundamentum habeat; quamvis non dissileamur haec testimonia relate ad pleraque Saeramenta non satis Elara esse et manifesta; ideoque . ad Traditionis 'seriem, Et Fadium sententias nitendendum esse, ut ex utroque Dei verbo scripto et tradito argumentum exurgni firmum et integrum. Scripturae et Patrum loca singillatim expendentur, quando de si mgulis Sacramentis sermo erit. CD. Belist . de Sa-

eram. lib. II cap. XXIV. Sumeiat hie unieum hoc generale Argumentum, quod libri rituales Latinorum, et Eucliologia Grae-

eorum antiquissima omnium septem Sacramentorum

mentionem iaciant, ac mia ratione administranda sint, exponant. Loquuntur autem de his Sacramentis tanquam de re omnibus nota , nullique dubio subjecta, quo perspicuum est, non fuisse a SS. Pontificibus confietam doctrinam hanc, ut calumniaritur haeretici, sed ad nos ex antiquissima omnium Ecclesiarum traditione fluxissae. uPao a. Il. Nullo argumento Iicius contra Nou in opes utitur Ecelesia Catholica, quam antiquae Pos-

226쪽

sessionis Praescriρtione. Negare utique non possunt adversalii saeculo XVI.' quo nova haeresia erupit, septenat tum Sacramentorum numerum agnitum suisse in universa Eeclesia. Eadem fides ubique viguit non modo Concilii Co tantiensis et Florentini , sed et Hugonis Victorini, et Magistri Sententiarum tem poribus. Porro illi Τheologi, cum septem Sacra menta numerant, non novum aliquid scrip smunt, sed quod invenerunt in usu Eeclesiae. Neque etiam seri potuit, ut post Apostolorum tempora consti tulis jam per orbem Ecclesiis, nova dogmata quasi

furtim, et nemine' reclamante totam Ecclesiam Per uderent, Bis omnes subito per orbem Christiani in eundem errorem conspirarent, quin aliquod factae innovationis vestigium occurrat. Crescit hujus Brgu menti robur, si attendatur, r.' nullam unquam Eeclesiam fuisse, quae noti crediderit, sacramenta sibi ab ipso Christo tradita fuisse , neque in Ecclesiae Potestate esse vel augere, vel minuere numerum. u.' Uie non agi de dogmate mere speculativo, Sed de re in quotidiano usu posita, et ad praxin Pertinente singulorum hominum.

Accedit et illud, quod maximi ponderis est in

hac controversia, quod orientales Ecclesiae omnestum Photiana, lum antiquiores haereticorum Sectae pre orientem disseminatae, quamvis a multis retro saeculis, tum ab Ecclesia Romana, tum a se invicem communione divisae , in i hoc tamen dogmale mire nobiscum consentiant. Nunquam Graeci, quamvis, rupto qnitalis vinculo, criminandi L nli nos DC-casionem avidius quaererent; circa Sacramentorum

227쪽

ndhm eontroversiam moverunt. Quando in Concilio Lugdtinensi II, et postea in Florentino de restitue n. da Ecclesiarum pace actum est, nullum hae de re vestigium occurrit alicujus dissidii, aut diversae do-etrinae. Imo exorta Lutheri et Calvini haeresi, cum Wittembergenses Consessionem Augustanam Cp. immisissent, respondit Ieremias Cp. Patriarcha sis M.

et novos errores gravi e ensura perstrinxit. Cap. VI lexpresse declarat, νε septen, esse Ecclesiae Sacra ἀω menta: Baptismum, S. unguenti Unctionem etc. v. v

Quum autem paulo post Cyrillus Lucaris, quem unum Cal inistae sibi devinxerunt, novellam doctrinam apud suos spurgeret, tota restitit Ecclesia Graeca, et praeter alia dogmata septem Sacramen. torum fidem in pluribus Conciliis solemnibus de-eretis eonfirmavit. Ita habet Synodus Cp. Anno I 638, cui tres Patriarchae et plurimi Episeopi intererant . . . v Anathema Cyrillo nova dogmala D. M hricanti, et credenti , non esse ex institutione Iesuis Christi, neque ex Apostolorum traditione, Prnxi-m que Perpetua septem Ecclesiae Sacramenta, Ba- . ptismum scilicet, Confirmationem etc.... n. An no i 642 Cp.li nova sub Parthenio Patriarcha Synodus habita suit, et alia anno 1672 Hierosolymis sub Dositheo. In utraque Calvini et Cyrilli Lucaris doctrina damnata fuit. . . . In Synodo Hieroso m. dicitur cap. XV . . . . Haereticorum dementia sa-

is eius est alius Sacramentorum numerus quam S.

' Plenarius. . . u. In eandem fidem conspirant

Cophiae, Jacobitae, Syri , Maronitae aliaeque orientalium sectae, quas constat tum a tredecim et B in

228쪽

23oplius saeculis n comm ani matre esse divulsas. Cl. Perpetuite δε- ω Foro. tom. V. liv. I. Vide ergo, quam insulsa sit illa Nouatorum criminatio, mutatam fuisse antiquam fidem, et nova Sacramenta a summis Pontifici hus Ecelesia obtrusa. Ostendant nobis, quis auctor suerit novi dogmatis,' quo tempore illud primum serpere cc perit, qua ratione in omnes Ecclesias tum occiden. tales Catholicas, tum orientales Schismaticus et haereticas irrepserit. Aut fateantur potius divinam esse. et ab Apostolis acceptam iidem illam, cujus Duulum post Apostolos initium deprehenditur. . . 4 4. Quod universa leuet Ecclesia, uit S. Ati stinua

is institutum, sed semper retentum est, Donnisi is auctoritate Apostolica traditum rectissime crediis M tur ... v. Cui mire consonat illud S. Hieron mi lib. contra Luciferianos, ubi de manus impositione disserens ait . . . . Exigis ubi scriptum sit . In acimus Apostolorum : et etiamsi Scripturastis auctoritas non subasset, totius orbis in hanc par-u tem ennsensus instar praecepti obtineret . - .

OBIIcIUΝT I. Nulla potest assignari ratio , cur Sacramenta septenario numero definita si ut, et ne quePlura, neque pauciora Numerentur. Ergo etc. RES P. NEGO ANT. Optima ratio est Christi voluntas At Christum septem Sacramenta, et nee Plura neC Pauci tira instituisse, ex Scriptura, et traditione, et communi Teclesiarum eonsensione di se innis. Caeter um non desunt Diuiti oti by Coosl

229쪽

vationes congruentiae , quibus auctores Catholi et eoiis anare solent numerum istum se Plenarium. Illa minime est Contemnenda , quae ex similitudine vitae spiritualis eum corporali ducitur . et quam post S. Thomam, ei Patres Florentinos in Decreto ad Armenos, eleganter exponunt

muctores Catechismi Tridentini parte II cap. I quaesti II his verbis: in Homini ad vivendum. vita inque ton-

ν' Serva udam, et ex sua, reique publicae latilitate tradu -- Cendam , haec septem necessaria videntur et ut sciliceto, ita lucem edatur ; augeatur ; alatur I si in morbumine id al, sanetur; imbecillitas virium reficiatur: deinde. - quod ad rempublicam alii Dei, ut magistratus nutiquam M deSint, quorum auctoritate et imperio regatur; ne P m Stretro legitima sobolis propagatione se ipsam et hu-- manum genus conservet. Quae . omnia , quoniam vitae M illi . .qua anima Deo vivit , respondere salis apparet, - ex iis facile Sacramentorum numerus colligetur. Primus σε enim est Baptismus, vel uli caeterorum janua, quos, Christo renascimur. Deinde Confirmnlio, cujus viri uteiit, ut divina gratia augeamur, et roboremur . . . TUmo Eucharistia . qua tanquam cibo vere coelesti spiritus m noster alitur, et sustinetur. Sm itur quarto loco Poeni-- tentia , cujus ope sanitas amissa restituitur, Postquam Peccati Vulnera accepimus. Postea vero Extrema Unctio, qu. Peccatorum reliquias tolluntur, et animi virtutes v recreantur. Sequitur Ordo , quo publica Sacramento. u rum ministeria perpetuo in Ecclesia exercendi, Sam crasque omnes iunctione exequendi potestas traditur

m Postremo additur Matrimonium, ut ex maris et flaminaess legitima et saneta conjunctione filii ad Dei cullum, et is humani generis conservationem procreentur . et re-

., Iigiose educentur M. Usa ICIUNT. II. Septenarius Sacramentorum numerus

Musquam apud Veteres invenitur; imo, eum de Sacra-

230쪽

mentis proprie loquuntur, duobus i sila , Baptismo . et Eucharistia contenti su fit. Haec Calvin. Insiit. lib. IV cap. XIX. - Alii tamen Ghrismatis eos meminisse, imI et

Poenitentiae constentur: sed et haec septenarium numerum non essiciunt. Ergo et C. BESP. Necessarium non erat ut Patres septenarium numerum adstruerent: cum nulla hae de re mota suerat Controversia. Unde cum ad suum propositum aIi quorum tantum Sacramen lorum mentionem suciunt, non pugnant eum TheoIogis, qui septem asserunt: nu Ili hi enim d eunt non e Se septem , aut esse tantum duo aut via. sat sigitur esse debet, quod nullum sit ex septem Sacramentis, quod non ab antiquissimis temporibus reperial nr in ominoibus Ecclesiis suisse usurpatum . alque rPSO USu , et continua praxi omnium per o rhem Ch Astianorum multo utius, quam Scripto legii monio conservatum. Quamvis erhaec testimonia non Hesitit nobis, ut de Sacram . singita Ialim ostendemus. Praeterea observandum est, veteres Pae- tres caute admodum , ac vix aliter, quam necessitate compulsos de Sacramentis tractasse: limebant ensm, n Sin Gentilium notitiam perduel a , despectui essent. Vis. Emmun. a Schelestrato eruditam clisserti de diseiplinat

arcani.

At enim, in qu sunt. S. Augustin. Baptismir lanium modo et Eucharistina meminit etiam in iis lacis, ubi de Sacramentis N. L. gemet alta sequitur , eaque cum Sacramentis V. L. comparat; ut Ith. III de doctr. Christi p. IX item in m. CIII eone. u. et: RESPOND. Auguttinus cluo illa Saeramenta exempl7 loco ad hi het ut notiora , at simul et alia esse insinuas. ut enim: Sicati' est Baptismi Saeramentum, et celebratio Corporis, et Sanguinis Domini Et apertius et t. l . in Psalti VII. . . m Sic ut in Baptismo et Eucharistia, et i