장음표시 사용
231쪽
oanctuset III. Si eut Patres omnia illa , quae a Coua eis o Τridentitio definita sunt , Sacramenta non habent . ita et alia ab his recen ςent. Sie Augustinus I b. XIXe M. Faustum cast. XI signum Crucis Sacramentis
annumerat: alibi in eundem censum adscribit exorcismos. Insu Maliones, aliosque ritus circa Catechumenos fieri si is
Ilios. Sie Ambrositis Lib. III de Saeram. Bernar s
Serm. de Cama Domini J ut alios omittam, totionem pedum saeramentum appellant; nec immerito: nihil enim 3psi deest eorum, quae ad Sacramenti rationem sunt ne cessaria; non ritus externus, qui per se manifestus est: non promissio gratiae , quae his verbis continetur Ioan . XIII. ...is Nisi Moero te , non habebis Partem mecum :non demum Christi institutio: nam Christus ait ibi d. ad Apostolos ... Et oos debetis alter alteriss Dinare pedes. . . Ergo ete. ΒΕsp. NEGO A PIures sunt ritos saeri ab Eccles Iainstituit, qui Sacramenta aliquo modo imitantur, et hac de causa vocantur Iacramentalia. Si sorte Sacramenta nominantur a Patrihus, id sit latiore significato: ueque enim institutionem Christi habent , neque gratiae sanctificantis promissionem, quin etiam ante Baptismum pleraque coti inseruntur.
Maior est de solione pedum dissieu Iias. At illa Prσ-
testantes premit, non Catholicos. Si tam clara sunt Scri. Plurae verba, quibus Et mandatum Christi, et gratiae promissio exprimitur, respondeant illi, qui nullam praeter Scripturas fidei regulam admittunt. Nos dicimus lotionem pedum a Christo adhibitam tantum fuisse ad exemplum
humilitatis et charitatis, ei ut externa Iotione ostendere. ur , quae animi mundities nobis esset adhibenda , cum ad Sacramentum Eueharistiae accedimus; verba autem illa. . . Si non Iapers te ete. . . . comminationem lautumreene e liuere, si Petrus obedire recusaret. Unda cer-
232쪽
lum est , verba Scripturae nec gratiae Promissionem exprimere, nec itis ululiouem divinam. Nunquam enim verba illa.ita ivitellexit Ecclesia. quae est optima Scripturae interpretatrix. Hinc nulla Concilia, Dullae Ecclesiasticae ira fili tutiones. nullae Catecheses. Duil rilualia lotionem Pedum Sceramentis accensent , aut eam fidelibus observandam praecipiunt. Et S. Ambissius, qui Iolionem Pedum Mysterium vocat, late, sumpis Mysterii nomine. restatur eodem loco . Romanam Ecclesiam hanc consuetudinem nota hahere. At conflat , nuspiam antiquam et Apostolicam traditionem diligentius eustoditam fuisse . quam in hac Ecclesia. quae caeterarum mater et magi Straeia; Deque exprobrare illi unquam ausus est quisquam, quod Sacramen inrum numerum imminui Met. Nunc ad quaestiones quasdam breviter respondendum. I. Unde ordo illi Sacramentorum exortua sit, quela
Triden intim tu illis numerandis servat BrspONDEUR cum Bellarmino De Sacram. Lib. IIcV XXVIII. , ordinem illum non esse ordinem dignitatis, sed primo poni quinque Sacramenta, quae ad Omnes Pertinent, deinde duo, quae non pro omnibus . sed ad honum societatis in genere instituta sunt; et quidem in Primi quinque servari ordinem temporis. Primo Baptisma Ponitur, tum Confirmatio et Eucharistia, quia olim eum baptizabantur adulti , haec Sacramenta illis eodem die ministrata sunt. IIi De An 'hilogius in vita S. Basilii ita de illius Baptismo scribit . . . ., Baptigavit Episcopus m Maximinus Basilium et Eabulum , alque ungens eos m sancto Chrismate , tradidit eis vivi sicam communion Dem. . 33. Patet ergo, cur Eueharistia tertio loco ponatur. Sequitur quaris loco Poenitentia, pro iis, qui Post baptisma lapsi sunt: quinto Exirema Uncito in fine vitae.
Illa duo quae non sunt omnibus eommunia sunt ordo et Matrimonium. Prius potitiue ordo quam Matri mouium mira ordo est excellentior . . .
233쪽
definivit. . . . is Si quis dixerit , haee septem Sacramentam ita inter se paria esse. ut nulla ratione aliud sit alio.. dignius, anathema sit. . . . . D reele Catechis. Cone.
.. in Sacramentis spectetur, Eucharistia sanctitate et my. steriorum Dumero longe caeleris antecelli l. m.
BESP. In genere omnia necessaria sunt. quamvis non omnia eadem ratione. . . Siquis dixerit, ait Trident Sess.cit. Can. IV., M Sacra merita novae legis non Esse ad sam lutem necessaria , sed superflua. et sine eis, aut eo-- rura volo per solam si dem homines a Deo gratiam iuisis stificationis adipisci, licet omiala singulis necessaria non m Sint. Anathem .sit . . . m. Di, rimen autem in eo potissimmum siIum est, quod quaedam necessaria sint necessitale
medii.quia siue illis satu, oblineri nota potest: lalia sunt Baytismus pro omnibus. Pinnitentia vero pro illis. qui post Baptisma lapsi sunt. Reliqua necessaria dicuntur νγ necesSilate praecepit, ut, Confirmatio, Eucharistia n. el .
RESP. Dantur aliae, quas breviter indicasse suiueiat. Nonnulla mortuorum, at ia, Di orum dicuntur, Sacramenta; illa sunt BaAtismus, Et Prenuentia, quae mortuas Per Pec Calum nia ima nil vitam revocant : reliqua , a iustis tantum cum imacis, Peres piutitar, et mentem exigunt vitali gratia animatam. Sunt etiam inter Sacramenta, quae ite rari non possunt, quia charrecterem imprimunt, ut dantismus, Confirmatis , et ordo.
234쪽
DE CAUSIS SACRAMENTORUM EXTRINSECIS.
e causis sacramentorum intrinsecis jam diximus , cum de eorum natura et existentia agebamus. Quo hre*ior erit haec disputatio a neque euim de materia et forma, ex quibus constant Sacra. menta, neqtie quo fine instituta fuerint, hecesse erit plura disserere, cum ista iam sint a uobis
pertractata. pauca hutic de auctore Sacramen. torum, et causa eorum effectrice exponenda sunt, tum de ministro Sacramentorum, eorumque Su-
ARTICULUS Lm auctore Sacrammtorum.
I. Boe Argumentum dissiellem explicationem habere non potest. Nullum esse Sacramentorum
235쪽
auctorem praeter Deum ipsum, non tantum ortho. doxi omnes, sed et Protestantes Bgnos ut, nec
alio praetextu duo tantum admittunt Sacramenta, Baptismum et Eucharistiam, quam quod, ut ipsi dieunt, sola haec a Christo instituta legantur. Illud nunc paucis explicandum est, qua ratione Christus, qui Deus et homo est, auctor dicatur Sacramen. torum Τ Uiei scilicet naturis, a divinae, an humanae attribuenda sit haec institutior Dicunt Theologi, solius Dei esse vi et auctoritate propria i Sare menta instiluere ; Christo autem ut homini hane potestatem suisse communicatam specialis excellentiae praerogativa. Sed quorsum haec Τ Nobis videtur eadem hie reponi popse, quae alio loco dicta sunt, cum de Verbi ineartiatione ageretur Theri. Nec.
lib. IV pari. III em. III f. III . Nam, quae
ad Madiatoris , et Sacerdotis ossicium pertinebant, procul dubio persecta sunt ab humana natura; sed a persona divina aestimationem habuerunt, et pretium infinitum, Sio judicium exercebit Christus ut homo at non humana sed divina potestate. Ila , eum de Sacramentorum institui ne agitur, non vi. deo , cur necesse sit ad potestatem aliquam confugere Christo homini ob singularem ejus Excellentiam communicatam, quae potestas esset a disina aue tori taleidistincta. Institutio ,sicramentorum est actio vere Theandrica. Christus ut homo Saeeamenta instituit, eorum quo conficiendorini 'normam
Apostolis tradidit; at vim inciendi gratiam illis. iribuit divina, quae ipsi ipso pria era , nucioritate Unde enim vis omnis Sacramentorum nisi ex mu-
236쪽
ritis Christit Unde autem haec tacitu, et inexhausta meritae, nisi, quia humanis actionibus i finitam di gnitatem eo ciliavit Verbi persona Τ. Unde et illiud
clarum est j quod i quamvis, gratia Per Sacramenta an q-m per alveos et eanalest in nost etandatur; Christus tamen signis ejusmodi non illigetur, gr tiamque , cujus ipse auctor est , solo timperi iv - unlatis hsquct Sacramento conferre possit.
H. Quaeri etiam hoo lo eo solet, an Deus p tuerit homi i puro , vel i Ecelesiae ipsi potestalent impertiri Sacramenta instituendi Verum non video, quid haec quaestio habere possit uti Iitatis. Illud
utique ut textum Et immotum tenendum est, s lum Deum eam vim certis signis impertiri posse, ut gratium essiciant. Unde tota controversia in eo sita esset, an Deus possit potestatem trihuere homini, signa aliqua pro temporum opportunitate instituendi, quibus ipse deinde gratiam annecteret: quis Butem , id fieri a Deo posse, negabit Τ Verum n o quid essicere Deus potuerit , sed quid sactum ab eo fuerit inquirimus. At nul libi potestatem ejusmodi
hominibus Eoncessam legimus, eamque se R Christo niti Reeepisse, Ecclesia semper et palam Pro-
III. Parum aut nihil ab hac eontro ersia distat, illa satis nota inter Theologos quaesno et an Christus omnia N. L. Sacramenta immeae te iustiluerit , an aliqua mediate tantum 7 mgs Victorinus, Magister sententiarum , aliique olim docuerunt, Sucr menta quaedam post Christi discessum ab Apostolis . aut ab Ecclesia instituta suisse , saeta ipsis ea insu-
237쪽
tuendi a Christo potestate Uaec, cum ex ea potestate nuant, quam Christus Ecclesiae tradidit, a Christo mediate instituta dicuntur. Contra sententiam ha o omnes nune pugnant Theologi. et merito quidem , si illa Ecclesiae collata potestas talis fuisse supponitur, ut Ecclesiae arbitrio relictum fuisset, quaret quot vellet, Sacramenta instituendi ; id est aut plura, quam septem, nut alia ab iis, quae perpetuo
Ecclesiae usu ad nos pervenerunt. Haec certe Chrisstianae aures non seruat, atque nihil magis eum eommuni totius Ecclesiae sensu pugnat. Sed sorsan tota controversia in verborum ambiguitate constituta est. Nam si id . tantum volunt auctores illi , Christum nota omnia Sacramenta celebrasse dum
viveret, sed quaedam Eelebranda demandasse Ap stolis ; atque ita aliqua post Christum tantum D quent ala suis se in Ecclesia , sed a Christo tamen promissa et praescripta , profecto nihil est , quod reprehendamus; sed tune non video, cur haec ga- gramenta dici possint mediate instituta a Christo siquidam homines ut ministri tantum agerent, ex Dei auctoritate et praescripta; totaque quaestio in illud recideret, quod supra monuimus , omnium Sacramentorum materiam et formam nota ita fuisse a Christo determinatas, et specie di finitas, ut in Ecclesiae potestate non reliquerit, eas ad certam speciem determinandi.
238쪽
Christus omnia nouae legis Sacramenta immediate eι Per sepsiam instituit. Propositio duo complectitur. Primum est, Chri,
tum omnium Sacramentorum auctorem esse, quod
ad fidem pertinere nemo dubitat. Secundum e St, Sacramenta omnia fuisse a Christo immediate instituta , quod certum quidem est, ad fidem tamenstricte mon pertinet. PROBAT. I. Paas. Expressa est Concilii Trident. desiuitio Sess. VII. Can. I. . . . is Si quis dixerit Sa
is cramenta novae legis non fuissa omnia n Iesuis Christo Domino nostro instituta . . . Rnathema is sit M. Concilii Decreto suffragantur:
I.' Scriρωrae. Id enim palam profitetur Apostolus, cum ad Corinth. ita scribit Ep. I cap. IV. . . . Sic nos existimet homo , ut ministros Christi, et di- PenSalores mysterioriam Dei. . . Ergo non instituendi Sacramenta , sed ministrandi et dispensandi potestatem acceperunt Apostoli. a' Traditio. Constans enim haec Ecclesiae persuasio fuit; omnia Sacramenta sibi a Christo tradita fuisse, neque posse aliquid circa numerum
aut substantiam Sacramentorum immutari . . M Au-n clor Sacramentorum quis est, is ait S. Ambros.
I b. IV. de Sacram.), is nisi Dominus Iesus v. . . et S. August. de vera Religione cap. XVII. . . . Atiis ipsa Dei Sapientia, homine assumpto, Pauca
239쪽
. Sacri me illa saluberrimis Eonstituta esse is dicit.
Item Epist. io 8. Alias 54. ad Janu Brium . . . . Tenere te volo Dominum Iesum leni jugo suo is nos subdidisse, et sarcinae levi: unde Sacramentis is numero paucissimis, observatione facillimis , si-n gnificalione praestantissimis societatem novi po-- puli colligavit . . . n.
3.' BArio; quae, ubi semel naturam Sacramentorum , definitionemque cognoverit, facili negotio intelliget, nullum sine divina ordinatione Sacramentum esse novae legis; quoniam cum exlerno illo signo, quod Sacramentum dicitur, conjuncta debet esse gratiae promissio, cujus certam fidem facere humana Buctoritas non potest; neque Pro BPhitrio quibus volet caeremoniis eam alligare, ac Veislut obsignare, quod unius est Christi. Pasahτ. II PAns. 3.' omnibus iis rationibus, quibus priorem propositionis partem probavimus. Quamvis enim haeresis notam inurere non possimus contraria sentientibus, eum Tridentina Synodus aperin non declaraverit, Sacramenta omnia esse a
Christo immediate instituta; non est tamen dubitandi locus, hanc fuisse Copcilii sententiam; id enim fundatur in communi 'asu loquendii nam ea instituere quis dicitur, quae per se ac immediate instituit. Nec alia mens esse potuit Apostoli, qui ad Corinthios seribens id variis modis inculcat, non auctores, sed ministros sacramentorum esse Apostolos ... Quid est Apollop Quid Mero Paulus I Miu
stri eseo, cui credidistis . . . Neque aliter, nisi vim Liva. To M. IV. a 6
240쪽
2 ia verbis taciamus, Patrum testimonia interpretari licet. u.' Si qua essent Sacramenta a Christo mediate tantum, ut ajunt, instituta, id ulique de Extrema Unctione affirmari posset, de qua major videtur esse dissieultas: sed Concilium Trident. de hoe Sacramento agens Sess. XIV cap. I desinit. . illudis esse vere et Proprie Sacramentum a Christo Do- is mino nostro institutum, et a Beato Iacobo Apo. M stolo Promulgatum . . . . . Clare ergo distinguit Coneilium inter Christum, qui instituit, et Apostolos, qui promulgarunt Sacramenta. Deinde optime obserinuat Bella in. De Sacrana. lib. I cap. XXIIIJ, Tridentinum Sess. XXI cap. II magnum discrimen
ponere inter Sacramenta, et Caeremonias Sacramentorum ; cum has instituendi, mutaudique potesta-tθm Ecclesiae attribuit, salva Sacramentorum sub stantia: at, si Christus mediate tantum Sacramenta instituit, eadem est Sacramentorum, caerem Diarum ratio; nam et haec mediate a Christo sunt,
quia eas instituendi, mutandique potestatem a Christo habet Ecclesia.
. Quam via Deus Sacramentorum Buctor. Et is dispensator sit, verba sunt Cathechismi C. T. P., II cap. I quaest. XV ; ea tamen non per An- gelos, verum per homines ministrari in Eeclesias, voluit. Non minus enim ministrorum officio, quam