Institutiones theologicae auctore fr. Leop. Br. Liebermann ss. theolog. doct. et prof. dioecesis Argentinensis vicario generali. Tomus 1. 5.

발행: 1831년

분량: 308페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

Iansenius apud Batavos natus Ultrojecti Theologiae studuit sub Jansonio Buji acerrimo defensore. Idem Iansenius, cum Lovanti versareis tur, amicitiam cum Abbate San-Cyrano con-' traxit, quem postea Pariatis invisit. Lovanium redux Doctor creatus est; deinde regius saerarum Litterarum pro sessor institulus, ae deini 63o mum Yprensis Episcopus laetus, cum eam 1633 Ecclesiam per triennium rexisset, grassante in urhe lue extinetus est. Iam moribundus ul-

1638 timam manum operi addibuit, quod Augustinus inseripsit. Huic operi per viginti duos annos pertinaci labore incubuit, eique Augustini nomen praefixit: quia puram se Augustini doctrinam a quingentis, uti Bjebat, annis Escholis exulem, revocasse eontendebat. Ianse-nius librum suum, quem manuscriptum reliquit, et qui nonnisi biennio post ejus mortem typis evulgatus est, judicio Romanae Ecclesiae subjecit. m Si, inquit in testamento suo, Bo-m mana sedes aliquid mutari velit, sum obe- ω diens filius, et illius Ecclesiae, in qua semper . vixi, usque ad hune lectum mortis obe-

III. Vix ut lucem aspexit Iansenti liber, abi t Urbano VIII Biala, In eminenti proscriptus

suit. Sie damnatus, sed non extinctus est error; imo sopitis in Belgio turbis, multo grN-vius ineendium in Gallia exarsit; ei que eius in dies se nova haec secta erigeret,

isso LXXXV. Praesules Gallicani quinque Pro

62쪽

positiones ex Iangenii libro Innoeentio X denuntiarunt. Iste sunt lamosae illae Ian senii Propositiones:

. volentibus, et conatibus seeundum praesenis tes quas habent vires, sunt impossibiliaris deest quoque illis gratia, qua possibilia fiant. .

is nunquam resistitiar v.

a. naturae lapsae non requiritur in homine liis herias a neeessitate, sed sussicit libertas a

is coactione . .

4 ' is Semipelagiani admittebant praevenien- ω tis gratiae interioris necessitatem ad singulos m actus, etiam ad initium fidei: et in hocis erant haeretici, quod vellent eam gratiam is talem esse, eui posset humanam voluntas res sistere, vel obtemperare v. 5. . Semipelagianum est dicere, Christum . pro omnibus om ino hominibus mortuum. esse, aut sanguinem sudisse is, Innocentius acceptis Episcoporum litteris, jussit examini subjici delatas ad se propositiones , easque post longam et maturam discussionem , celebratis duorum annorum spatio 1653 triginta sex congregationibus solemni constitutione damnavit, propositionem quamlibet suis notis perstringens. Quatuor priores absolute tanquam haereticae damnatae sunt, quinta cum aliqua sensus divisione. Cf. Tournei. qui omnia

63쪽

quae ad causam Iuusenii pertinent luculentis. M me, et cum magna aecurationei exponit; auctor, nulli vel levissimae su Apicioni obnoxius; nam neque Iesulta erat, neque Jan senistarum

partibus serviens s urnel. de gratia quaest. III in edit. Paris. λ 8.'' a pag. 32o, usq. ad 69O.), IV. Innocentii X constitutio communi plau su in Galliis recepta est. Iansentani primum haerent atto uiti, mox collectis animis, et consiliis famosam excogitant sacti et juris distinctionem, ad quain deinceps plenis velis tanquam ad tutissimum portum se receperunt. Cum Ru i 6s4 tem Clerus Gallicanus post novum Examen declarasset, propositiones in libro Ian senii extare, et in proprio verborum sensu, atque eo ipso, quo a Ian senio asseruntur, esse dam. natas; Innocentius hune de larationem confirmavit, per Breve Apostolicum. Paulo post, ut i 656 omne effugium praecluderetur haeresi, Alexan- Her VII Innocentii successor novam constitu.

tionem edidit, iussitque , ut omnibus Cleri ergformula fidei subscribenda proponeretur, qua

iurarent, se adhaerere constitutionibus Inno-

oentii X et Alexandri VII et quinque pro

positiones ex libro Iangenii exeerptas in sensuati auetore intento sincero animo damnare. Verum nihil Dan gero potuit illorum, qui Ian- senio adhaerehant pertinaciam. Alii a porta front revia gnarunt, asserentes sermulare sine periurio su hscrihi non posς : inter hos praecipuus erat Amatatis, qui ob suam in errore obsti-

64쪽

nationem a lacullate Patisiensi e numero Do-etorum expunctus est. Alii qui molliores vocabantur, inscriptionem dederunt, non veritatem,

sed erroris latibula quaerentes. Miruis , quot sexus, et obliquos me alias invenerint rigidi illi restrictionum mentalium oppugnatorest Inter haec dissidia magis se in per apud eos invaluit illa sententia, quod in quaestione facti religio

sum silentium grassiceret.

V. Id inter alios asseruerunt quatuor Episcopi, in suis pro subscriptione sorostralis publicis mandatis, quod eos apud Pontificem et Regem illi eo in magnam invidiam vocavit. Nihil

ergo omiserunt, ut fictis fraudolentisque obsequii testificationibus impendens sibi periculum declinarent; eoque tandem res pervenit ut Clemens IX, qui Alexandro successerat, illorum Episcoporum, eorumque qui pacis mediatores agebant, testimoniis fiden , he nevolentiam il- 1668lis, ac paternum affectum restituerit. Haec esteelebris illa pax Clementina qua mire gloriati

sunt Iansentani. Sed falso omnino; nam cum anno i7oa attrito fere religiosi silentii figmento i oasamosus casus conscietillae prodiret, in quo statuitur absolutionem denegandam non esse Clerico declaranti: ae damnare quinque Pro-Positiones quoad has, sed quantum ad tactum, seu auributionem illarum quinque propositi num libro Ian senii existimare se , religiosum sume era silentium: Clemens XI solemnem comstitutionem edidit, quae incipit: Vineam Do-D7os Lilla. To M. t V. s

65쪽

mini Sabaoth; in qua constitutiones Innocentii

X et Alexandri VII eonfirmat; Clementis IX,

sicut et Innocentii Braevia quaedam ad Episcopos Belgiae data a salsis interpretationibus vindicat; et doctrinam damnat in casu conscientiae expressam. Clerus Gallicanus Constitutionem Clementis Xl eodem quo data erat anno in comitiis generalibus solemniter recepit; eui suffragati sunt caeteri Ecclesiae universalis Episcopi. - Vid. Totime loco cit. a pag. 44susque ad 472. VI. Pascasius Quesnellus post Arnaldum

sectae Iansentanae dux fui L Hie adnotationes eomposuit in Novum Testamentum, quae Pri mum non Paucos pietatis specie deceperunt. At mox patuit, quo auctoris eonsilia tenderent, ut scilicet Baji et Iansenti errores additis quoque ex suo nonnullis incauto lectori sub pietatis lenociniis propinaret. Itaque Romae et Parisiis interdietum opus. Cum autem neces sarium videretur, solemni iudicio nova re er descentis haeresis pericula praevertere, Clemens 3XI constitutionem Unigenitus emisit, qua Cen

tum et una propositiones ex Quesnelli libro damnatae sunt. Haec BuIla in Galliis, regnante adhue Lodouieo X lv ab Episcopis et iacultate Theologica acceptata est, paucis exceptis, qui ad suturum Concilium appellarunt, et ideo Amellantes dicti sunt. Postea auctus est Arpellantium numerus, donec post multas mis randasque discordias Ρarisiensis Archiepisc

66쪽

pus Card. Noaillius Bullae absque limitatione ι 728

subseripsit. Facultas Theologica, quae pristinae digni latis oblita primam suam Edhaesionem resciderat, mox iterum ad saniora consilia rediit, et exemplum secuta est Parisiensis Praesulis. Praecipuum tune facultatis decus erat Doctiss. Nurnelius Professor Sorbonicus; cujus imprimis opera factum est, ut celebrati . sima per orhena schola excussa brevi vertigi. De , eriperetur factiosis, et redderetur sibi, ac veteri gloriae. i Eodem tempore edita est declaratio regia, quae Bullam Unigenitus legem Ecclesiae et status esse pronuntiat. Inter alia quae celebris hujus Bullae fata con-Cernunt, et quae ne strictim quidem indicare hie possumus, Commemorare sussiciat, qua

Benedicitis XIV ad Galliae Episcopos seri-i 56

Pgit. . . . . Tanta est Profecto in Ecelesia Dei is auctoritas Apostolicae eonstitutionis, quae in-M cipit: Unigenitus . . . ut nemo fidelium pos- is sit, absque salutis aeternae discrimine a deis is hila erga ipsam subjectione se se subduee.

ω re, aut eidem ullo modo resectgari . . . ιν.

Has litteras reverenter suscepit Clerus Gallueanus in Comitiis an o I7M. et r762. Cf. Op. M. D. Wieri T. VI pag. 57. Dobmajer Tom, VII pag. 352. - Utrumque auctorem Eum magna fidentia citavimus, quia illorum exquisitam rerum Theologicarum eognitionem inficiari nemo potest. Quare et illud lubentissimo aliai mus, hos ipsos docti Mimos Theoloso.

67쪽

aliosque passim solidioris doctrinae viros palam

edicere: is Ian senis mum Deutiquam ut phantas.. ma haberi posse M. Id quidem jam diu persua.dere voluissent Iansenti assectae, rati se facilius nocituros, si possint inter Catholicos, ejurato sectae suae nominae, latere. Verum iam anuo I oo Clerus Gallican. in comitiis generalibus congregatos . rem prae caeteris promovente Illu.stris a. bosa uetis, hanc propositionem damnavit: . Phantasma Ian senis mi , quaesitum ubique . sed nusquam repertum, praeterquam in ta . boranti quorundam Phantasia . .

. Unde vide quid de iis censendum sit, qui

nostra adhuc aetate, apertissima historiae monumenta spernentes, aut sors au iguorantes, omnia ut ut putida Janseuistarum commenta illoto saepe, et rustico ore deblaterant. Innu. mera sunt, quae haeo secta tum Galliae, tum

Germaniae intulit mala, imprimis quando, d pulsa in Religionis damnum celeberrima societate , non partim animi illi accessit, ac vi rium. Nam, cum omnes, quos innovandi lihido adusit, libenter in socios et amicos adscribe ret; cum fidos e gremio suo discipulos, aut

alios partium suarum fautores in Magnatum et Principum aulas, in Eruditorum aoademias induceret; et per Monaehorum claustra libros suos, doctrinamque diffunderet ; - eo tandam res pervenit, ut multos, quos moderna Philosophia non penitus a fide dejecerat, hos ipsa in trun, verbum egerii. Neque dubium est, noviS.

68쪽

ιimas rerum publicarum perturbationes, sicut modernae Philosophiae, sic et Ian senis mi opus suisse.

Haec praemittenda censuimus antequam eorum , quae de gratia dicenda supersunt, defensionem suscipiamus. Et quoniam de gratiae necessitate nune Egendum est, dispulabimus: I.' contra eos, qui gratiae necessitatem destruunt, cum nimium attollunt liberi arbitrii vires; II.' eontra eos, qui liberi a hitrii vires destruunt, eum nimium urgent gratiae necessitatem.

69쪽

CAPUT PRIMUM.

AGIΤUR CONTRA EOS, QUI GRATIE NECESSlΤΑΤΕΜ DESTRUUNT, DUM NIMIUM ATTOLLUNT ARBITRII VIRES.

Cum Pelagianis et semipelagianis hic nobi di

micandum est, aut certe cum illis, qui eorum e roribus implicantur. Pelagiani hominem sine gratia honum quodcunque essicere , et salutem operari posse contendebant. Semipelagiani honam saltem voluntatem, et si dei initium homini attribuerunt. Utriusque sectae discipulos damnavit Ecclesia tan quam ingratos et, superbos homines, qui crucia beneficium evacuant, spiritui gratiae contumeliam faciunt, et seipsos a salute excludunt, dum ad eam suis viribus enituntur. Quo periculosius autem iri hae materia erratur, eo diligentius curandum , ut veram et genuinam Ecclesiae doctrinam ab Haereticorum erroribus secernamus , et qua fieri potest , elaritate et accuratione' exponamus. - Itaque Primum de gratiae actualis necessitate dicemus in gEnere; deinde, qua ratione justi praeter sanctificantem, aliam actuali gratia indigeant , examinabimus.

70쪽

f. I. De necessitate patim in genere. PROPOSITIO I.

Homo in Praesenti statu nulliam Uur salutare rella aut efficere Potest sine gratiae suρematuralis auxilio. Paos. I ex Seri t. Ioan . . Christus ad Diseipulos ait. . . Ego sum Mitis, Nos Palmites . . . sine me nihil potestis facere . . . Ex Apostolo, qui justo titulo Apostolus gratiae appellatur, multa testimonia offerri possent, quae supernaturalis auxilii necessitatem commendant. Sussiciant haec pauca I ad Coe. XII. . . . Nemo Potest dicere Dominus Jestis, nisi in

Spiritu Sancto ... Et ad Philipp. Ι6. . . Qui eo itin rebis mus bonum, moiciet usque in diem Christi

Iesia ... Et cap. II 23. . . . Deus est, qui operatur in oobis et velle, et perficere Pro bona Potantate . . .

CL Roman. IX 16 - Ephes. II to- I Cor. XVI o. Non potest gratiae tum adjuvantis tum praevenientis necessitas clarius exprimi, quam his simili-husque sententiis. Quid enim habere potest hom n semetipso, quid essicere potest saluti proficuum, si sine Christo nihil potest Si necesse est, ut Christus in eum, sicut vitis in palmites influat Τ Si no a potest nomen Domini Iesu utiliter ad salutem in.

SEARCH

MENU NAVIGATION