장음표시 사용
71쪽
vocare, nisi ope Spiritua Sancti Τ Si Deus est, qui opus bonum incipit, et persicit; qui operatur velle et persicere ΤΡaos. II eae Conciliis et PP. Ex Conciliis unum
Amusicanum II citabimus; quod, quamvis particulare tantum fuerit, universalis tamen Synodi nu-ctoritatem consecutum est, quia universus orbis Catholicus ejus decretis subscripsit. Ila autem dein Eretum est, ab Arausicanis Patribus Ean. IV. . . .m Si quis, ut a peccato purgemur, voluntistem n
ἄν stram Deum expectare contendit; non autem ut
in etiam purgari velimus per Sancti Spiritus insinis sionem et operationem in nos fieri eonfitetur, is resistit Spiritui Sancto ... B. Et can. VII ... n Sp. quis per naturae vigorem bonum aliquid, quoam ad salutem pertinet vitae aeternae, cogitare, ut is expedit, aut eligere, sive salutari, id est Eva is gelicae predicationi consentire posse Eonfirmat , is absque illuminatione, et inspiratione Spiritus Sau, is eti . . . haeretico fallitur piritia ..... Ex Patribus Augustinns omnium maxime grativnecessitatem contra Pelagianos adstruxit. Lib. doegratia Christi cap. XXVII sie habet . . . . Gratia is Dei sio eonfiteatur, qui vult veraciter confiteri, is ut omnino nihil honi siue illa, quod ad pietate re pertinet, veramque justitiam, fieri posse non d o, bitet Et lib. de gratiis et lihero .rh. cain XVII n. 33. i. . . . Sine illo, vel operante, ut Vae M limus; vel cooperante cum volumos , ad bonism pietatis opera nihil valemus consimatur Promsuis. Quod universa Christa
72쪽
Εcclesia spem omnem salutis in gratIae adjutorio ponat, per Iesum Christum obtinendo, ex publicis
ejus precibus manifestum est, quae omnes hoc humilitatis , Et verae pietatis spiritu animantur. Ideo orat pia mater, ut Deus m actiones nostras Bspi-m rando praeveniat, et adjuvando Prosequatur is: ut non tantum stetentibus desiderata concedat; sed etiam
is iaciat nos, quae sibi sunt placita postularet ut is det nobisi spiritum cogitandi quae recta sunt, et M agendi; ut nos gratia ejus semper praeveniat et
Accedit et ea potissimum ratio, quod homo ad finem supernaturalem sit destinatus; ad finem autem supernaturalem, etiam media supernaturaliurequirantur . quod autem naturae viribus essicitur , ordinis supernaturalis esse non potest. CoaoL immo non potest a peccato resurgere sine meciali Matiae auxili . . .
Paon. I.' Si ad omne opus salutare requiritur gratiae interioris auxilium, tum certe ad illud, quo nullum magis ad veram justitiam, et salutem perotinet. . u.' Srnod. Arausicana II ean. XIX ait . . .m Natura humana, cum sine gratia Dei salutem , ae non Possit custodire, quam Bucepit; quomodo
ine gratia poterit reparare quod perdidit . . .
73쪽
Gratia actualis interior tum ad fidem, tum ad sidet
initium necessaria es Paoa. I. Ηoe Catholicum dogma multis aperiisque Scripturae locis adstruitur, et S. Augustin. lo Haest in iis explanandis, urgendisque contra Peta ianos, et Semipelagianos. Pleraque ex Apostolo desumpta sunt; alia ex ipso Christi Servaloris ore suxerunt. Utriusque generis unum aliudve pro ramos. Ioan. VI 29. Christus interrogatus a Iudaeis: quid faeiemus , ut operemur opera Dei Respondit: . . . Hoc est O us Dei, ut credatis in. eum, quem misit ille ... De hae autem lade loquens nit v. 37. . . . omne , quod dat mihi Pater, qd me Meniet. . . . Quid est: ad me ueniet, ait August. Lib. de praedestinat. . cap. VIII, nisi credet in mep. . . Pergit Chri-
lus eodem Ea P. V. 44. . . . Nemo Potest Menire ad me, nisi Pater, qui misti me, traxerit eum . . . et iterum v. 66.... Nemo potest Menire M me, nisi ei ferit datum a Patre meo. . . . Matth. XVI, eum Petrus fidem in Christum solemniter professus esset; subjungit Christus ... Beatias es Simon Ba Iona: quia caro et sanguis non reMelatae tibi, sed Pater meus, qui in coelis est. . . .
Ostol. Ubique fidem gratiae attribuit; ut ad
Ephes. II 8. . . . Gratia estis saloati per fidem , et hoc non ex νObis. . . . Ad Philipp. I 29. . . . Vobis a natum est a Christo, non solum, ut in eum cre-
74쪽
datia; verum ellam ut patiamini Pro en. . . . Et nequis existimaret, initium saltem fidei, aut pium credulitatis assectum a nobis esse, hoc quoque humanae superbiae perfugium praecludit; I ad Cor. IV. . . . Quis te discernis p Quid habes, quod non accepisti Si autem a misti, quid gloriaris , quasi non acceperis Ad Rom. XI 35 Quis yrior de uilli, et retribuetur ei8 Quoniam ex ψso, et Per ψsum, et in ipso sunt omnia. . . . Et iterum I Cor. III. . . . Non sumus suscientes aliquid cogitare ex nobis, quasi ex nobis, sed suscentia nostria ex Deo est.... Ex hoe loeo S. Augustin. Lib. de praedest. SS. ωρ. In invicte refellit Semipelagianos, qui fidem non ejus initium a Deo esse docebant. . . . . Unde, is inquit, i in omni opere bono, et incipiendo, et is perficiendo susscentia nostra ex Deo est. Ita is nemo sibi sufficit, vel ad ineipiendam vel ad ..perficiendam fidem; sed sufficentia nostra ex
PaOs. II. concit.i Amusicanum II can. V declarat, Apostolieis dogmatibus ad vereari eum qui ...u ocul nugmentum. lita etiam initium fidei, ipsum-- que credulitatis asseclum . . non per gratium dou num, id est,. per inspirationem Spiritus Sancti . . . M sed naturaliter nobis inesse dicit. . . . Vid. ejusd. Coneil. can. VII et Vul et Tridenti sess. VI can. III.
75쪽
Homo sine gratiar actuali interna neque Maolarestentationes superare; neque omnia Iegis naturalis praeceρω servare; neque omnia Peccata eriliare
Paon. I phas. Si homo gratiae adjutorio non indigeret ad superondas ientaliones saltem gravi inres; sine ratione Scriptura victoriam tentationum Deo adscriheret, nosque ad implorandum Dei contra tentationes auxilium adhortaretur. Ut I Corinth. X. . . Fidelis Detis, qui non atietur vos tentari sUra id, quod ρorestis; sed foti et etiam cum tentatione Pro. Mentum, ut Possitis sustinere. . . . Ad Epheg. VI. . . . Induite ma armamram fidei, ut Possitis stare a ematis insidias diaboli. v. I Petri v. . . . Ad mariti vesωr diabolus cirruit quaerens quem Goreet ι cui resistite fortes in fide. ...hΜa ih. XXVI 4r . . VAgilate et orate, ut non intretis in tentationem. . . . Et in oratione Dominica quotidie petimus: Ne nos im
In haec verba orationis Dominicae ita eommentatur S. Curian. . . . m Quando rogamus ne inas tentationem veniamus, admonemur infirmitatis, et . . imbecillitatis nostrae, dum aio rogamus; ne quisis se insolenter extollat; ne quis sibi superbe atque arroganter aliquid assumat. . . . . . Mittimus alia
76쪽
Paleum Ioea, imprimis S. Augustina, quem sciria ustolis viribus certas so, ne quid gratiae Christi vana hominum considentia , detraheret. Juvat tamen hienuotoritate uti Concilii Dios politani, quod quamvis nimiae erga Pelagium indulgentiam accusatum fuerit, tamen inter Orthodoxa doctrinae capita, quae Synodus voluit, ut Pelagius eonfiteretur, hoc recenset n.' X. . . . re Fateatur, qu undo contra tentationes, is concupiseentiasque dimicamus, non eX propria vo- is luntate, sed ex adjutorio Dei provenire victoriami υ non enim aliter verum est, quod Apostolus attiis non Molentis, non currentia, sed miserentia est
Ρao a. II phas. Si homo sine speciali gratiae auxilio tentationes saltem graviores superare non po test; sequitur, eum etiam praecepta moralia omnia adimplere non posse: tentationes enim a lege avo. cant, eaeque ut plurimum circa legis naturalis prae-eepta versantur. Lex sine gratia ostendit quidem, quae agenda sunt; non autem dat, ut agamus. . . .
Littera Occidit, miritus aurem Misiscat. . . . II Corinth. III. Neo est in hominis natura post lapsum sussi ciens potentia ad singula, atque etiam dissieilia prast. cepta adimplenda . . o. Scio , ait Apostol. ad Rotu. II, quia non habitat in me, hoc est in carne mea
bonum .... Deinde secundum Scripturas integra oh- servatio mandatorum signum est certissimum verae persectaeque charitatis: charitas autem ex viribus
naturae acquiri non potest, sed infunditur a Deo, Per Spiritum Sanctum. Adde, quae Sapiens de continentia,. quae utiqua
77쪽
ad legem moralem perticiet. ait Sap. VIII. . . . Misi, quia aliter non Possum esse continens, nisi Deus det. . . . Fateor equideto, haec verba commode de ipsa Sapientia intelligi posse, ita, ut sensus siti Scivi, quia non possum compos fieri hujus Sapientiae eamque propriam possidere, nisi Deus eam donet. Verum , quae textum hunc praecedunt, clare indicant, Salomonem de continentia loqui, quam individuam Sapientiae comitem esse optirne noverat. Quidquid sit; eertum est, quod Sapiens ibi aut diserte loquatur de virtute continentiae, aut de illa eoelesti Sapientia, quae mater est castitatis, et qua adjuvante et animam posset servare bonam, et corpus incoinquinatum; certum quoque, S. August. pluribus in lo- eis illv verba de virtute continentiae interpretari. I ter alia Epist. 89. Quaest. 2 haec habet. ...is Iubetis ergo Deus continentiam, et dat continentiam: iu-
. het per legem , et dat per gratiam; jubet per
is litteram, dat Per Piritum . . . n. Paoa. III Mas. Cum militia sit vita hominis super terram; et homo sine gratia tentationes saItem graviores evitara non possit: cumque impossi-hile sit omnia praecepta etiam legis naturalis aedivare sine gratia: manifestum est, hominem absque gratia non posse esse ab omni peccato immunem.
om cITua I. Scripturis pluribus in i is deeIarant .im nestalio salutis hominis voluntatem Praeire gratiae Dei.
78쪽
PROB. AN. Psal. IX . . . Non dereliquisti qumrentes le
Domine . . . Proverti. XV1 I. . . . Hominis est, P Eρα rare animam, et Domini gubernare tinguam ... et v. 9. . .
Cor hominis disponit inam mam; seu Domini est dirigeregressias eius. . .. Zachar. I. . . . Comertimini ad me , e ego COnoertar ad νss. . . . Lucae XI. . . . Petite, es dabiis
tur Oobis, quoerite et in nietis. . . . Rom. VII 18. . . . Velle adjecet mihi, perficere autem bonum non in ui ... Ergo et . RESP. NEG. CONSEQ. Illis Scripturae testimoniis comis mendatur quidem liberum arbitrium , et ii hera voluti tatis cum gratia cooperatio 3 at non excluditur gratiae praevenientis necessitas: quemadmodum, cum gratiae necessitas commendatur, non excluditur, imo suppouitur
libera voluntatis cooperatio. Ita S. Augustinus lib. II ad Bonifaelum eap. VIII ; et lib. de grat. et lib. arbitriora P. V. onfirmatur hare respousio ex verbis Trident. Synodi, ses S. VI rap. V. . . . s. Cum dicitur: Conoertiam mini ad me. et ego consertar ad inu libertatis nostrae M admonemur: eum respondemus: Con-rte nos, Dominε, - aia te, et conoeriemur Ierem. XXXI orat. Ierem. ν. II. . re Dei gratia nos praeveniri admonemur. . . . m. Utique in oblinendam uberiorem gratiam necessarium est, ut homo aut mam praeparet, ae viam suam disponat; utique potendum est, quaerendum est, pulsandum est; sed nahoc quidem sine gratiae auxilio fieri potest. . . . S iritus aluoat infirmitatem notiram, ait Apostol. Rom. VIII. nam quid Oremus, sicut o ortet nescimus; sed i se SN- ritus Postulat yro nobis gemitibus inenarrabilibus. . . . Atque idem Apostol. qui ad Rom. ait e Velle ad cet mi M. . . . ad Philipp. II ait. . . . Deus e l. gui Ueratur in nobis pelle et 'erficere Bona Doluntate. . . . OBIIcIusT Il. Multi velerum Patrum in ea sententi. fueruui; quod voluntas gratiam Praeveniat. Duos tauium
79쪽
ex Graecis cita himus, et ex Latinis duos.-clemens Alex. lib. I Siromatum docet. Graecos ad Christum vynisse per Philosophiam. et lib. VII. . . . . Philosophia Graeca velutis Praepurgat unimam ad fidem aecipiendam. Cisostom. ho m. XII au Eptu. ad Hebraeos ait. . O . re Non m praevenil Deus .nostras voluntates, ne perdat nostrum is liberum arbitrium: quando nos elegerimus, tunc mulis tum nobis assert auxilium . . . m. Inter Latinos S. Hialaritia lib. VII de Trinit. N φ Iu declarat, Deum . . . His nobis non dare voluntatem, quae si data esset, non
m haberet fides praemium. . . . m Et ipse August. in Expositione quarundam propositionum Epistolae ad Rom. haec hahet. - . i. m Quod credimus , nostrum est; quod is autem honum operamur, illius est . qui credentibus iciis sis dat Spiritum Sanetum BraPONDEMUS cum S. August. lib. de Praedest. M. ea P. XIV. . . . o Quid igitur opus est, ut eorum opusculam scrutemur qui priusquam ista haeresis oriretur , nonis hahuerunt necessitatem in hae dissicili ad solvendum is quaestion a versari; quod procul dubio sacerent, si reis spondere talibus cogerentur . . . m. Unde leviter tantum
materiam de geatia alligerunt. Imo ad hoc potissimum intenti fuerunt Graeci Patras, ut contra Marcionitas, Manichumos aliosque huius generis Haereti eos lihevum a rhi trium vindiearent: et cum aliis in locis omnia gratiis tribuant, hane certe cum de libero arbitrio loquuntur . excludere non voluerunt. Si e Clemens Alex. lib. VI. Stromati, Dei notitiam, quanta ad justificationem necessaria ast, asserit sine gratia haberi non possa. C sOst. loco ei lato addit. . . . D Nisi a Superis opem adipiscaris, Dii-ri Stra erunt Omnia ... non enim suum esse totum voluitis Deus, ne videratur nos temera eoronare; neque rursus
is nostrum Da ineidamus in arrogantiam. Nam si, cum ν, mitiorum Lahemus partem, esserimur, et praeclare de Diuit trochy Cooste
80쪽
is nobis sentimus: quid lateremus, si totum esset in nostra potestate λ ... -S Hilarius hoe lanium cavere voluit . ne cum Manichaeis liberum arbitrium destruere existimaretur: hinc addit, quod si des non haberet prae inium. si illam uobis inferret necessitas assixae voluntatis. Quod S. Augustinum attinet, nemo nescit, eum ante Episcopatum Serni pel gianorum errore suisse implicatum, aepostmodum expresse hunc errorem revocasse.
OBIIciureT. III. Illa Apostoli verba ad Corinth. Non
sumus sufficientes cogitare aliquid a nobis etc. et alia hujus generis nihil aliud probant , quam necessitalem ad tutorii alicujus ex lerui , quod Pelagiani omnes admiserunt. Susseentia sane omnium Christianorum ad cogitandum aliquid Evangelib consentaneum est a Deo, quia Evangelium ipsum non ingenio hominum, sed soli Deo debetur. Ei etc. RESP. Nm ANT. Sensus, quem Pelagii defensores Apostoli verbis a iungunt , coutextui . et scopo. Apostoli , et communi Patrum inter prelationi repugnat. Dixerat eo loco Paulus ad Corinthios epistolam esse vivam , epistolam fieri Ptam nota al ramento . sed spiritu Dei vivi a non ita tabulis lapideis, sed in labulis cordis: quod ilicere uti in quo non potuisset, si Coriniit Evangelium audissent tantum; eum constet multis aliis praedicatum fuisse Eeaia gelium, qui tamen idcirco neque crediderunt Evangelio, neque consentanee ad Evaugelium vixeruut. Igitur Corinthii eo sensu eogitarunt consentanea Evangelio, quod non intellectu tantum , sed et voluntate amplexi fuerint
eum fidem Christi, tum Charitatem. Hoc idem Apostolus denuntiarat in priora Epistola ad eosdem Corinth. III . . . Ego Plantavi, Apollo rimoit, sed Deus inor mentum dedit. Itaque neqiae qui ρlantat est aliquid, neque qui rigat, sed qui incrementum dat Deus. . . . Ilis est: Ego quidem praedicavi vobis, Apollo vos baptizavit. Lina. Τοιε. t V. 6