장음표시 사용
111쪽
II De compositione verborum 62-6sPeriodorum structum 62-54Ratio, qua Sententiae inter se conectuntur , 64-66 Cumulatio synonymorum 66-67 Argumentatio ex contrario 67-59 III De ornatu 70-81 Tropi 70-74 Figurae 74-8lverborum 74-II sententiarum 77-79 IV De virtutibus vitiisque Lysiae et scriptorum Or. XIV. et XV. Dionysio teste inter se comparatia . 81-96 Sinceritas Sermonis ΝΙ-82
112쪽
113쪽
CAPUT PRIMUM. De urbe Prienensium.
Ubi saltus Mycalensis meridiem versus abruptis rupibus ad oram maritimam descendit, e regione Mileti collis ab ipsis montis radicibus in planitiem procurrit leniter undique declivis, in quo antiquitus sita erat Priene una ex duodecim Ionum Gloniis. in Sed ex tota urbe nihil reliquit iniquitas temporum hominumque barbaries nisi Vastum fragmentorum acervum, prope quem hodie vicus quidam Turearum exstat cui nomen est Sampsun Kalest. ) Diu ille neglectus iacuit vix ab uno alterove eorum visitatus, qui antiquitatis studio commoti Asiam minorem peragrabant, quoad anno l76b primus Riccardus Chandier omnem hanc regionem diligentius pervestigavit et deseripsit. Opus a Chandiero intermissum plus saeculo post Pullan ad finem perduxit, eiusque non minus quam Myeti et
Thomae opera nunc laetum est, ut accuratiorem fingere liceat veteris urbis imaginem. δ)1ὶ Prienh is siluated on a loW spur of Mount Mycalli some tuo hundred festi above the levet os tho plain. . . Here iscit. in templi fundamentisi and in the Agora beneath it, are the only levet spora os ground rithin the ciu valis. The remaindor of the ciu Was bulli on the fido of the hill and approaehed by fligitis os steps cui in the solid roch. Pullan
Ion. Ant. IV, 28 b. 2 Ruinarum conspectum praebent Ion. ΑnLI. tab. 1. IV, labb. l l T. Raret labb. b-8. De situ urbis cf. Chandier, traveis in Asia Minor vers. Germ. p. 205. Choiseul-Gousiter, voyage pittoresque en Grhce I, 183. U. M. Leake, journal os a laur in Asia Minor p. 239. . the undoubindlandmarks afforded by the fine ruina os Prienh at Samgun. Rayeti
3ὶ Anno 1765 a societate Diletiantorum iTho Soeseu os Diletianti; quae Londinii habitat, missi sunt Chandier Reveti Pars ad explorandas
114쪽
Etenim Strabonis temporibus Priene ab ora maritima quadraginta stadiorum intervallo separabatur Strab. p. 579 . Hodie autem vicus ille Turearum, qui paene in ipsis urbis ruinis exstructus est, octoginta stadia a mari distat. Tantum spatii per undeviginti saecula littori addiderunt continuae Gaesonis et Maeandri fluminum alluviones. ) Unde sequitur
saeculo ante Christum undecimo vel decimo cum urbs conderetur, multo etiam propius quam Strabonis aetate oram maritimam ad montes accessisse portumque urbis tune ipsis moenibus suisse subiectum. Labentibus autem annis litus processit et paulatim portum alluvio explere coepit. Attamen initio etiam saeculi quinti in usu eum fuisse docet testimonium
Herodoti s VI 8), qui in elassi Ionica apud Laden coacta dum
decim Prienensium naves enumerat. Neque adsentior Myeto, qui sub finem eiusdem saeculi quinti portum iam repletum fuisse existimat. Cuius sententia eo potiSsimum argumento
nititur, quod Thucydides in deseribendis rebus belli eis anni
4l2, quae in sinu Latmico gerebantur, inter varias cla8sis Atheniensium stationes Laden Glaucen Samum enumerat, ne Verbo quidem commemorat Prienen, quae satis opportuna suit Atheniensibus. ) Sed Ionge aliter rem explicat NeWton Ion. Ant. IV p. 2l not. q), qui propterea portu Prienensium non usos esse censet Athenienses, quod erat statio male fida earinis et repentinis illis tempestatibus subiecta, quae eius regionis propriae sunt. Quae sententia Si cui probatur, ego non repugnaverim, etsi facilius mihi videtur rem inde explanare,
Asiae minoris regiones. Quae inventa sunt, Chandier descripsit in Antiquitatum Ionicarum volumino primo, quod 1769 prodiit. Eadem societas Pullanum delegavit, qui 2868 et 1869 ruinas Prienes pervestigabat unaque cum viris doctis NeWton et Fergusson quartum condidit Antiquitatum Ionicarum volumen, quod anno 1881 publici iuris factum est. Tertium vero omnes illius regiones accurate descriptas sunt a Rayeto et Thoma. qui annig 1872 et 1873 vallem Maeandri peragrabant, in opere quod inseribitur 'Milet et lo golfe Latmique' nondum absoluto. 1 De alluvionibus Maeandri et Gaesonis dixit Myeius I. p. 24-32. cf. inprimis p. 3l sq. et tabulam 2.
115쪽
115quod Lacedaemonii totam oram oceupaverant eodemque arti-fieio Athenienses terra prohibebant, quo postea usus Alexander eum Miletum oppugnaret, Persarum classi terrae aditum ademit Arr. I 19, S). Ulut hoc est, medio saeculo quarto Priene duos habebat portus, quorum alter aggere clausus erat i) haud dubie, ni naves delenderet a repentinig illis procellis quarum vim Pullanus ipse cum Priene8 degeret, eXpertus est Ion. Ant. IV p. 28hfin.). Utrum vero Naulochum illud, quod in decreto quodam Alexandri IMB 400 et apud Plinium n. h. 5, 27 commemoratur, alter urbis portus suerit, ) incertum manet neque magis constat quid posterioribus saeculis de portubus factum
sit, eum magis magisque crescerent fluViorum alluviones.
Haec de portubus: alteri urbis parti, quae Reptentrionem spectat, mons imminet mille circiter pedes in altitudinem elatus tribusque ex partibus admodum abruptus. 3 In hac rupe posita erat arx Prienensium undique muris cincta. Inde urbis moenia exorsa et montis declivia secuta totum fere collem rupi subiectum includebant, in quo urbs collocata erati Quando haec moenia aedificata sint, accurate dici nequit. Nam quae Chand- Ieri etiam temporibus stabant murorum reliquiae, in eae nunc paene evanuerunt, neque quicquam de eorum structura vel de lapidum sorma et magnitudine adnotavit Chandier, unde aliquid de tempore coneludi possit. In universum tamen hoc dicere licet. Antiquissimis temporibus arces tantum urbium Ionicarum munitae erant, urbes ipsae moenibus carebant soliquel iSeylax peripi. I 8 l. Fabr. Ἐπι της Μυ λης έστι notac Πριν , Δμένυς εχουσn δio ιυν τὸν ἔνα κλειστόν. De tempore peripli Ungero adsentior Philol. 33, 29-4b, qui eam quam nunc habemus libri recensionem anno 347 tribuit. 2ὶ Naulochum prope ostium Maeandri situm fuisse dicit WaddingtonLeb. Asie mineure 186. Unde hoc habeat, nescio. 33 . . . . the DOrth, Where fi grand precipice riges to a height os athousand laet Pullan Ion. Ant. IV, 28h. cf. Chandier Trevela p. 228. AN duam montis naturam bone demonstrant Ion. Ant. I, tab. l. IV, lah. l. yet. tab. b. 4 ef. Chandier Ion. Ant. I p. l4. Tractum moenium urbisque ipsius fundamenta delineavit E. A. Falliener Ion. Ant. IV, tab. 2. 3.
116쪽
Phocaeenses Arganthonii regis muniscentia adiuti urbem quoque muro circumdederant. 3 Ceteros autem Iones periculum, quod post Sardium expugnationem a Persis minabatur, coegit urbes suas muris defendere; ) sed quae tunc exstructae sunt munitiones, eae rursus deletae esse videntur a Persis post Ionum seditionem repressam. Quo factum est, ut anno 42T Ionia
esset aetεέχιστος Τhuc. III 33, 2) ultimisque etiam belli Peloponnesiaci annis Chius Erythrae Clagomenae Phocaea muris carerent. ) Et omnino maius fuisse videtur opus illud, quam
quod Sustinere possent minores illarum regionum urbes velut Priene. Itaque Verisimile est moenia urbis non ante Alexandri aetatem aedificata esse et hoc unum constat medio sere altero ante Christum saeculo ea iam stetisse, quia tune urbs ipsa
acerrima petita est oppugnatione ses infra caput Sextum). Ceterum moenium tractus diligenter iam a Chandi ero detectus artem demonstrat architecti qui id semper egit, ut quam plurimos efficeret angulos murumque turribus defenderet. Portis murum tribus tantum locis interrumpi voluit, quarum prima ad occidentem seri, altera in ea parte urbis sita est, quae eStinfima et in orientem maxime et meridiem vergit. De tertiae portae situ dubitatur. 3 In medio sero moenium circuitu, ubi ex superioribus oppidi regionibus latissimus in omnes partes patet prospectus, templum surgebat Minervae Poliadis non tam magnitudine insigne quam pulchritudine structurae et singularum partium concinnitate praeclarum. ) Fundamenta eius in saxo per se declivi, sed
ditissimi murum exstruxeranti sed hieme 42b 4 iussu Atheniensium rursus deleverant. Thuc. IV 51, 1. 4ὶ cf. Fallieneri tabulam Ion. Ant. IV, tab. 2. Chandier, traV. P. 229. 5ὶ A peu pres exactement au milieu de l'eneeinto de Priene existo un ressaut de rocher doni te sommet affecte, malgre nombreuses irregula-
117쪽
variis artificiis aequato posita meridiem versus muro fugientabantur, cuius vestigia etiam hodie supersunt. ) Ipsa aedes hexastylus erat Ionico genere exstruetus a Pythio, secundum Vitruvinm eodem qui cum Satyro Mausoleum Halicarnassi aedificavit. ) Et omnino eosdem in utroque monumento elabori tes Ia forme generale d 'una ellipse tres allonge e de l'est k l'ouest Cetts siminence, visibio de totis lea potnis de la ville, reeonnaissable doloin. et de laquelle la vue 3 iten d fur un horizon immenso, a έtsi choisi par les Prisiniens pour devenir te sanctuaire de la divinitsi protectrice dola elia, Athena Polliae Raret. II, 1. cf. praescripta vitruvii I 7, quae bene adfert Chandier Ion. Αnt. I, 16. - De pulchritudine templi Vitr. I l, 12. qui Prienae aedem Minervae nobiliter est architectatus. cf. Pullan . Ion. Ant. IV, 30 a. Fergusson ib. p. 16. Malum artis antiquae arbitrum se praestat Pausanias, eum sic dicit VII b, 3. V αν καὶ τψ ἐν Ἐρυ-
actros ἔνεκεν . . . quod minoris pretii est Secundum Myet. II, 8. - Deaeagnitudino templi stylobaten eIus 37, 20 longum esse 19, 5b latum Thomas adnotat Rayet. II, 9 unde corrigendi sunt Hultachii calculi Areh. Zeit. 38, 93. M. etiam Uittich, Arch. Zeit. 20, 277 sq. I, En fermant par des mura de fouthnement les breches que lerocher pr&ente du cote Sud, en abattant quelques gaillies et remblayant quelques depressions iis formerent uno platesorm M8m vaste Rayet. II, 1. . . . a plat Orm os roch bo unded by terrace Walis. Pullan . Ant. Ion. IV, 28 b. eL Thomas Ray. II, 9. 2 De templo egerunt praeter Chandierum Ion. Ant. I, 16 sqq. Pullan. NeWton, Fergumon Ion. Ant. Ιv, passim, Thomam apud Myet. II, 9-24. 0t. Maeler. Archaeol. d. Κunst. ἔ 109, i 6. Overbeck, gri ech. Plasti k II. 10l ff. Jos. Dum, Isauhunal der Grieehen p. l9l. - De architecto vitruv. I l, 12. VII praef. 12. Nomen eius Incertum est, eodices enim Vitruvii, qui in censum euiunt, Gudianus et Harteianus diversas nominis formas praebent. Sic
I l. i 2 G habet Pithios H Pythios. I 1, 15 Pythius GH, IV 3, 1 Pytheus GH et mox phileus GH, VII praef. 12 Ρhil eos G Phyleos Η. Accedit Plin. J6, 31 ubi in R pytis F pilis legitur. Omnibus autem his locis et apud
Vitruvium et apud Plinium intellegendum esse artificem nemo negavit post Moul- Rochettium, Letire , M. Sehorn p. 38l n. 287. cf. Brunn, Grieehischo Κ an siler II, 377. Quaenam vera nominis forma sit, dietudisseile est. Certe cur Rosius Phyleos ubique restituerit, nemo intelleget. Reetius Haretus haud dubie sormam Pythius elegit, Myet. II, 7, cui ego M sentior maxime ea de re, quod sic etiam Plinianorum codicum scriptura Pythis bene explicatur. Nomina enim propria In -ιος et in - ις terminantia saepissime luxtim inveniri docet Lobeck pathol. serm. graec. Blem. P. 500 sqq.
118쪽
rasse artifices meling quam Vitruvii testimonium docet similitudo quae inter artis quaedam opera Prienes et Halicarnassi inventa intercedit. i) Hinc etiam verisimile si aedem Minervae vel eodem tempore aedificatam esse quo Mausoleum vel etiam paulo priore, si fidem Rayeto tribuere licet, qui hoc argumentis e structurae genere petitis probari posse dicit. ) Quod
si verum est recteque templi constructio annis 355 circiter et sequentibus tribuitur, sat multum temporis in ea consumptum est. Nam ab Alexandro demum aestate ut videtur anni 334 aedem consecratam esse tegiatur ingeriptio in summo antae lapide insculpta Βασιλευς Ἀλέξανδρος ανέθηγκε τον νaον Ἀθηναii ι IIoλιαδι. ) Cetera aedisseiorum quae prope templum inventa sunt fragmenta posterioris originis indicia prae se serunt. 3Ε regione templi orientem versus gymnasii fundamenta detecta sunt, supra quae ex8tant ruinae theatri radicibus montis qui urbi imminet inclinatae. Insta gymnasium meridiem versus urbis forum extendebatur compluribus monumentis ornatum, ex quibus quae restant non semper accuratam explicationem admittunt. Denique in ea oppidi parte quae maxime ad meridiem vergit, stadium intra ipsa urbis moenia situm erat, ex
quo undecim gradus adhuc servantur. βὶ Haec sunt aedificia, quorum etiamnunc manent vestigia. Praeterea apud Laertium Diogenem Teutameum commemoratur, in quo Bias, Teutamis filius, clarissimus urbis civis heroicis colebatur honoribus, idemque ut videtur in inscriptione
1 De similitudine, quae inter Mausoleum set templum Minervae intercedit s. Overbeck II, 101. Newton. Ion. Ant. IV, 34. Maxime apparet in duobus feminarum capitibus Ion. Ant. IV, tab. 20 et Neinon, a historyof Diseoveries etc. II l, 104 pl. 2.23 cf. quas de tempore exposuit Myet. II, 5-8.3ὶ titulum ediderunt Chandior Ion. Ant. I, lb. Choiseul-Goumer, voy. pitt. I, 183. Boeckh CIO. 2904. Lebas-Waddingi. pl. V, 187. Wiuich, Areh. Mit. 20, 27 T. Hicha, Greeh. hist. inscr. 124. Diuenb. syll. 117. cf. Ion. Ant. IV, 23. 4ὶ cf. Pussan Ion. Ant. IV, 30 b, Thomam apud Myot. II, 9. 53 do his omnibus conferendae sunt tabulas Falheneri Ion. Ant. Iv, 2 et 3; de stadio cf. tab. 4.
119쪽
De rebus Prienentium.119 quadam serioris aetatis Bianteum vel Biantis sacrum appellatur. ) Difficilior quaestio est de templo Apollinis, quod Prienes fuisse Mech hius ex inscriptione leporis aenei conclusit, qui Sami emptus est; in quo haec leguntur Mot 'Auoia νι τωι mi H et μ' ανι ρ κεν Ηφαιστέ ον. in Quartum enim vocabulum Πριηνε ι legebat Boeehhius, cum su8picaretur in ipso monumento δε et H litteras fuisse coniunetas. Sed quod Boeckhio tunc putare licebat, qui malo ectypo usus est, id nobis non sieet Mehlii testimonio edoctis, qui perspicue Πριηλῆι exaratum
esse confirmat. Aut igitur Πριηλευς Dei cognomen a nomine substantivo Velut αγρευς αγεμυς vel ab urbis nomine ut Γρυ- νας derivandum est, - sed neque sub8tantivum neque urbis nomen cognoscitur. Aut cum Roehlio error lapicidae
statuendus est, qui unam hastam omisit et o pro N exaravit; et re vera Apollinem Prienes celebratum esse nummi docent, in quibus tripus invenitur. in Haec de ipsa urbe sufficiunt. Ab orientali parte Ρrienen praeterfluit Gaeson vel Gessus amnis ) qui ex Mycale monte ortus non multum ab urbe distans in sinum Latmicum es unditur. Ephori iam temporibus fluvius, haud dubie quia ostium
It Heraclitus apud Diog. Laert. I 88. 'Eν Πριηνη Βίης θένετο δ
VI . 307 ultima verba ab Heraclito abiudicaverunt Sehuster Herakl. v. Ephesos. Aeta soc. phil. Lipa. III, p. 45 not. et ByWater recentissimus Heraeliti editor D. 112, sed causam non addiderunt. Ultima verba nπε- φθεγξατο o. πλεῖστοι κακοι Diogenis non sunt, qui idem dictum iam supra rettulit ira. 22 Cob , itaque fortasso a lectore addita, sed recte. Aliterrenaei Schuster l. l. - Ceterum Bin- ει- vel Βίαντος Deo, haud dubio recte supplevit Cumanudes in titulo Prienenal, quem edidit Ephem. Arch. m. 1886. p. 222 vs. I.
2 CIO. 2247 - IOA. 38b. Da tempore inscriptionis, qnod a Boockhio et Broendatestio non recta definitum ost, cf. Κirchhoss, Alphabet' p. 30 sq. 33 cf. Mionn. Ionie 895. Suppi sim. sVI 1380. Sestini leuero idi continuagione 3, 28, 10 et Ii. 4 De nomine fluminis es. Her. IX 97 et Athenaei codices VII 3ii , qui
formam Γαίσων exhibent. minos invenitur apud Hesych. s. v., Gaesus apud
120쪽
et suis et Maeandri alluvionibus clausum erat, paludem in litoro effecerat, quae angusto introitu cum mari coniuncta fuit. x Haec palus piscium quodam genere satis celebris erat, de quibus multa apud Archestratum. 3 Ceterum haec ipsa regio notissima erat clarissima illa victoria, quam anno 479 Graecidueo Leotychide de Persis reportaverunt. Hic Recundum Herodoti deseriptionem situm erat templum Cereris Eleusiniae Persarumque munimentum Σκολο εὐεις vocatum, quod nomen etiamnunc conservatur in vi ei cuiusdam Τurearum Kelebese hdenominatione. Contra dominarum sacrum, quod et ipsum ab Herodoto nominatur, ubi fuerit non constat. ) Ceterum finium urbis ambitus accurate definiri nequit nee semper idem suisso videtur. Prienes territorium num a Maeandri ostio inceperit, incertum manet ) solumque id Strabonis ex verbis discimus Panionium antiquitus suisse Prienensium, penes quos Neptuni Heliconii sacerdotium erat. Atqui Panionium in septentrionali Mycales latere erat, tria stadia a litore remotum, ) undeli es. Ephorum apud Ath. VII 311' ιν τῆ π non ποταμον εἶναί φησι
minarum sacrum facile quis concludere possit, hoc templum a Gaesone occidentem versus collocatum fuisse. Ceterum Graecos ab oriente impetum in Persas secisse, ut eos intra Mycalen et mare coactos intercluderent, puto cum Steinio fad cap. 102 . Tres δωδους igitur τὰς ἐς ταῶ κοί φας τῆς πικώης aesti σας quae Milesiis custodiendae traduntur Her. IX 99 a Gaesone et planitie, in qua dimicatum est, occidentem versus fuisse necesSe efit. cf. caput IV. 43 Strab. p. 636. μετα δῶ τας ἐκ, 3ολας του Μαιανδο- ὁ κατα Ποιννην
b Her. I l48. Strab. p. 639. πρῶτον δ' ἐστὶν ἐν τῆ παραλάα τὰ