장음표시 사용
681쪽
Gottholdus LitigQuae praeter ista memorantur, aevi carmina, ex eis vix ad nostram opellam multum fructus percipere potui88emus,
eius αμεμφπωσεων ordo, qui sollemnis est et in scholio quoque illo intellegitur, cum Descensu eohaereat minime necesse est. Pythagoras enim ille. qui ιινημνὶν εἶχε των συμβαινοντων, ex quo Aethstlides fuerat i D. L. l. I. li 4 , animae suae sata elim, antequam ad inferos abreptus est. novisse putabatur. Quae cum ita sint, scholiastam temere Descensum et migrationes isto modo coniugasge dico. Alia ratione migrationes illas Descensus narrationi potuisse insertas esse non negaverim. Quod si conceditur. την γεγαφήν tD. L. l. l. de libro qui de Descensu erat fortasse cum Rohdio velis intelligere. Sed primum nihil impediti ne ad alium eorum qui Pythagorae nomino serebantur librorum illud spectare credamus: qui cuius indolis fuerint quoque tempore compositi, parum scimus. Dein postea quaae Dielesius nuperrime disputavit in Archiv f. Grach. d. Philos. IIIp. 451 sqq., fragmentum illud ionice conscriptum ad triplicem illum librum. quem Ionico sermone a falsario compositum ostendit ille, rettulerim. Atqui si non satia est, cur de Pythagorae καταβάσει librum fuisse peculiaerem credamus, nec inscriptionem libri, qualem Nietzschius ex corrupto Diogenis loco elicuit il. l. p. 17 , probare poterimus cf. Dicies. l. l. p. 4b4 sqqDielesius ipse totam fabulam Heraclidi Pontico tribuit, quem in libro περὶ τῶν ἐν 'Aιδου Pythagoram loquentem induxisse est. Ac primum non constat in libro περὶ των ἐν Αιδου eum Pythagorea tractavisse. vel meliore iure dixeris eum ἐν et ν περὶ των Πυθαγορεlων quode FH G II 19ri haec
exsecutum videri. Deinde Pythagoram loquentem fictum esse ab Heraclida nescio unde concludi possit. Quos quidem in adn. 44 asseri locos, eorum alterum Rchol. α 371 - arbitrio ad Heraclidem videtur referre; quod in altero - Diog. L. VIII 4 - est, illud φvσὶ λέγειν quantum perspicio nil signifieat nisi, quod Interpres vertit, refert hunc dicere solitum. Tum animae Pythagoreas migrationes a Descensu nequire secerni iam supra Dpgavi. Itaque Heraclidem vel invenisse fabulam vel litteris recepisse demonstratum non est. Facilius alio loco Heraclidem inferorum. quiaes ex Ρythagoras mente erant, exaggeratam ex more descriptionem exhibuisse credideris: narrat enim Diogenes in eis quae secundum Heraclidem Pythagoras solitua est dicere: ὁ δ' Ευφορβος ἔλεγεν . . . εἰς Oσα Fντα καὶ ς ῆα παρεγένετο καὶ Oσαη φυχνὶ ἐν ἐνδο υ ἔπαθε καὶ αὶ λοιπα ἐΤένα υπομένουσιν - quae apud Ponticum fortasse fusius enarrata erant. Fortassis iam Democritus se . Proclum in nostrae diss. adn. I p. 259 fabulam narraverat. - Num etiam in Aristophontis Pytha gor ista Descensus illo tactus sit i Rohd. fabb. Rom. 260 RG. 33, dubium manebit: quoniam in comoedia novos haud raro Descensus confictos postea videbimus.
682쪽
nisi ex Stesichori, quem multa in aliiη novasse eon8tat, κερ- quod tamen carmen Cimmeriis tenebris obrutum est. Primi e Pindari carminibus, qui in calce huius aetatis positus est, egregie Velut e speculo refulget et reperentitur tota ista, quam significavimus, opinionum conversio ingens.
Qui et in unica illa Olympiaca II, qua vix antiquitatis pulchrius
quicquam cognoVi, pravorum απαλαμνους πονους dulciaque bonorum praemia magnificentissime celebrat et in threnis animarum purgationem et beatorum prata perspicue pinxit. )Iam patet florentissima Graecarum litterarum aetas, cuiu8 veluti ianuas ipsae omnes Musae aperiunt. - Ιncidimus pri-mnm in tragoedias. Quarum e fragmentis paululum tantum ad Oreum fructus redundat. Nec sorte fortuna tactum opinor. Non enim communis erat audaciae scaenam in horrendis regnis
illis ponere difficilisque inter ridiculum et sublime modum tenendi labor. Quam ob rem multo magis in deliciis poetarum
Atque in Aeschyli quidem 'μυχαγωγοὶς Ulixem, ut apud Homerum, descendisse Tiresiam de reditu consulturum praecipne ex illo vaticinio se. 275 N ) - quod ex male intelleeto ἐξ αλος illo λ 1343 originem duxit - paene certum est. Etiam D. 273 N ab Aristophane inrisum, si quidem adHμνην Acherusiam σταθερου χευι ατος γ D. 276) spectat, Sententiam fulcit. Accuratiora frustra quaeres. - De eiusdem iam Sisyphis impedita quaestio tangatur necesse est. Atque erat antiquissima de Aeoli filio fabula, qua inseros ipsos calliditate eum effugisse et in vincula Mortem iecisgo perhibebant, ut est etiam in notissimis nostratium sabulis. Quod argumentum haud dubio erat Σισυφου δραπέτου Aeschyleae. Nam ad emtigandam coniugem, quae ipsius iussu nec libarat mortuo nec tumulum congesserat, eum inseros Ζαγρέαὶ precatum
683쪽
rediisse ex Orco 'fugitivum' clamant fragmenta. Videtur etiam, ut est ap. schol. Ρind. Ol. I 97 cl. schol. Soph. Ρhil L 623, in fine fabulae a Mercurio arcessitus ad poenam fluam. Ac quem Welcher, Pherecydis sane nixus testimonio ), suspicatus est, festivus fabulae color nescio an ex reliquiis imis perspicue eluceat cl. D. 226. 227). Quod me retinet, quominus cum Wilamowitzio χὶ tragoediam es Aristi mei. 18ὶ eam suisse eenseam; satyrieam cum Welchero putaverim. - Utrum eadem cum ista sabula suerit Σίσυφος νεετροκυλιστής ) an diversa, non liquet. Suspicionem tantum, quae incidebat, prosero. Ut enim Weleher D. 227 iure ad Sisyphum videtur rettulisse e terra emergentem ), etiam stagmento apud Nauchium 233 Sisyphum crediderim indicari. Constat enim inter eos, qui naturalium rerum periti sunt, κανθαρους illog consue8se capite protrudentes volvere globulos stercoris vel terrae coactoη. En habes imaginem Sisyphi saxum volventisi Quid quod etiam eis qui de versu Aeschyleo vix quicquam notum haberent, huius generis scarabaei Sisypho non inepte conferri visi sunt 3 Genus quidem cantharorum Sisyphus Sehae rei nuncupatum est. Ais ναῖος autem propter magnitudinem cs schol. Ar. Ρae. 73)Vocabatur, cf. Ir. 227 υστερνῆς. Qui inde sequeretur satyrieus color, eum quo modo conciliem cum schol. illo Arist. Eth. Nic. III 2 apud Nauch. p. 28), ambigo valde. Manum mitto de tabula. ) - Nec de Ixione plura constant: Λαθαρμὰν illius qui primus hominem necavit complexus videtur D. 92).βὶ1ὶ Schol. Z 153 seoll. Hea. Theog. 701 . Do scholio cf. Wilam. l. l. 20l adn. 3. 2ὶ Ante Wil. it. l. iam Stanteius hoc dixit sWolcher Threre. Mn. 3ὶ Trilog. 558.4ὶ De Sophoclis et Euripidis Sisyphis quaestio ad noStram rem est infructuosR.5 Ixionis rotam infernam vel in hac vel sid quod Plutarchus da aud. poei. e. 4 obiter inspectus indicare videatur In cognomini Euripidis fabula in scaenam productam negabit, qui eius poenam hae Retate in caelo conlocatam meminerit. Cf. EM. H. l. 1297 sq.; sehol. Eur. Phoen. 118b; Tuπ- mann Annali deli' Inst. 1873 p. 93 sqq.
684쪽
Prima, cuius magis certa sit imago, Acherontica fabula est Περ έθους. ) Herculem in ea canem secum educturum de-gcendisse perspicue argumentum et fragmenta docent. Sermo inter Herculem erat et Aeacum, quo aperiebat heros, quiS e88et,
quorsum degressus Eur. h. bsi). Chorum secundum Kelcherum heminarum) equidem iam ante quam Wilamo inium inspexi, mystarum putabam ut in Ranis. Quod conlegi ex dei ) laudibus s*g. 593 sq. et inde quod secundum Euripidem H. f. 6l3)δὶ et Atticam omnino Herculeae fabulae speciem, quia
initiatus est, rem feliciter gessit heros. Ae gavi8us sum, quod vir clarissimus idem sensit. De Theseo et Perithoo quam ingenue rem solverit poeta, egregie primus idem ille exposuit t. l. 167 sqq. Non enim vi finxerat, sed inferorum gratia et dono liberari amicos, quorum Theseus non aeneis sed αἰδους ἀχαλκε1ποισιν vinctus πέδαις st. 59b) apud alterum fidus permanserat. - Critiae fabulam esse pulchre exsecutus est Nila- moniletius l. l. Euripideae disciplinae poetam etiam in eo agnogeis, quod audacissimus ut ille in novando primus videtur in inferorum regnis tragoediam conloca88e 'Hχαγ ποέ in faucibus tantum Orci); Minervae urbis gloriam, ut Semper Euripides, poeta et hac fabula celebrare voluit: quo pertinet, quod Theseum libero arbitrio remansisse finxit, quod utrumque
Servatum e88e Voluit. Saepius evocatis manibus tragicos usos G8e iam Supra
diximus: in quo etiam selicissimi erant. - Ρro poetis diversa est manium ratio qui appareant: Darei umbrae δὶ sublimisti Cf. Wilam. Anal. Euripidea p. 161 sqq. lde nominis forma eiusdem Hom. Unters. 3243.2ὶ Qui δίνω aeterno res circum se rotat νους Anaxagorae celebratur
cf. Wilam. I. l. et Valelienarii diau. 33 obvium apud inferos factum Hereulem mystis eum Wil. it. l. 171 ex Euripidis versu nequeo concludere: qui ad μυ σιν Eleusiniam optime refertur lolia eram quia mystarum Orgia vidi . 4 Fr. 592 quod ad mysteria spectat non recte capit Welcher Trag. Graec. II b9l cf. Bernus Theophrasis Schrin tiber Aommistisit p. 9b. Cul tributum fuerit, non satis perspicio: vix choro mystarum lorcino . b Quod super tumulo ipso apparet Dareus v. 656, ex populi
685쪽
ni ai Gias cs. praes. 685 sqq., 694 sqq. Κirchb. , Clytaemestra, Tantaleae domus velut αλάστωρ, matricidae odio ipsis Furiis magi8 ardem, cui animum non percutient γ Nee Achillis, opinor, apud Sophoclem umbra exsurgens Polyxenam flagitatura diversae erat indolis cs. h. 480 N. . ) nitiores fiunt mane8 Euripidei: sic certissime umbra coniugis amantissima Ρrotesilai, qui in guavissima, quam tener ille poeta primus colebat, frubula ex inseris in unum diem emissus apparuit ) concedentibas inferorum severis regibus cf. Nauch. 3 p. 563; nec ita tremendus est Polydorus, qui item exoratis inseris v. 49 sepulturam caprasiturus simulque enarraturus prologum Hecubae initio positus esti , Plerasque illarum quas quam brevissime simi-ficavi umbrarum, ut nodum quendam necterent dramatis, inductas esse vides: unus Dareus, ut θεος amo MVχανῆς, Albe niensium victoriam ut deis non invitis partam sancit coronam-
priscis superetitionibus repetendum puto. Sic Achillis τάντασμα apud Eurip. Hec. 93 -ὲρ ἄκρας τυμβ ου χ ο ιγυφ α ς apparet icf. Pers. l. l. ελθ' ἐπ' ἄκρον κ δ ρυμβον oχθουὶ cl. 37 et 109; Sic Sthenelus ringor στροφάνης ἐπιδας σκοπιάζετο νῆα A. Rh. II 918 - Val. Fl. V 91 ab aggere consurgit busti s statim evanescens . sEt Sthenelus et Achilles Euripideus fulgentibus armis dicuntur ascendisse, qua re species heroum formidand augebatur, A. Rh. l. l. 920 ἐπελάμπετο πήληρ - V. Fl. 89 Rrmis et Eur. llo χρυσέοις ἐφάνv συν δπλοις cf. M . Tyr. XV I lAchillis Leucae visi ra ἄπλα χρυσῆ l et Philostr. her. p. 15b ΚΜη. fidem ἐν 'ulis apparens agn08'citur τῆ ἀστραποῦ τῶν δπλαυκJ . Similiter Iulia coniugi visa est accenso stare sepulcro sPhara. III 10ὶ caput per terras tollens sui tollit Tiresias in egregi pictura vasi inscripta, cf. Laumeister Ben malo p. i040 - Non. Inst. IV is . 1 Ascendentem Achillis umbram iam Noatorum poeta finxit lcf. Proel. arg. ; Polyxenam etiam poscentem primus videtur Sim. nides inερὶ Dip. XV T : quem Bader amicus scriptoris errore pro Ste' sichoro. quem Ilii excidium composuisse tabula Iliaca notissima, Xὀorovς docet Paus. X 26 1. Rfferri suspicatus est.23 De Phoenice res incertior est; es. tamen Nelcher Trag. I l M. 3, Do Protegi isti tabula es. Κiessi ing ind. sehol. Gryph. 1877 et Hirsch de animarum imaginibus p. 38 sqq. Et antiquorum testimonia et 8Miles Germanorum Praecipue opiniones composuit optimo Wackern et ultdeuιsche Blatter I p. l87 sq.; cf. praea. notationes. 4ὶ Ex quanam Euripidis fabula evocatio sumpta sit quam restituit Nauck in Eur. fr. 912 ies. Mesang. Graecin m. III p. 337 sq. . me latet
686쪽
que fabulae quandam imponit i) Iam vale dicamus tragoediae.
I Tenebo occasionem, ut quibus rationibus Ascensuum res Rdministrari possit, breviter brevique - quod me minime fugit - locorum quos praesto nunc habeo copia nixus adumbrare coner: I. QuI ultro ascendunt manes: 1. qui aliorum causa: aὶ ut vati- einentur quae vel laeta vel tristia futura sunt iMarius Val. Max. I I, 5:
Gracchus ibd. I I, 6 ; b ut moneant ne quid fiat s Achilles in Nostis cf. Procl. arg.; Hector Verg. Aen. II 268 et Sen. Troad. 440; Sychaeus Aen. I 352: Dido Ov. Fast. III 639; cf. via. Nax. I I Εxt. 2ὶ vel ut suadeant omnino aliis si x Isbi; Achilles Iliad. parv. arg. vestigia in Quint. Smyrn. XI vi 85-2083d; Anchises Aen. V 728; Scipionis parens Sil. It. XU 180; umbra
eius, quem Simonides RepeliverM, sepulturae gratiam referens Cic. de div. I 27 cf. Theopomp. D. 339ὶ; c ut omnino adiuvent alios imulta huius rei nunc exempla congessere Robdius Ps. l82 sqq. et praesertim Denoken In R scheri Lex. Myth. 2480 sq. . quibus plura non habeo icf. schol. Pyth. IX 137 eum Musileri Doriens. I b6 : quod in Conon. narrat. 18 ab heroe aliquis vulneratus ad Elysium, Leucium nimirum insulam, tacit, iter Descensui non dissimile est . 2. qui sua causa ascendunt, malo plerumque consilio:
εὶ ut terreant aliquem seleonica Plut. Cim. 6 cf. de heroibus qui torrent Macher l. I. 2477ὶ vel minis opprobriisque in aliquem invehantur sIulia Luc. Phara. III s; ex parte Cynthia Prop. V 7 12 huc pertinet et b, uleiscendi ergo, scelera saepe retegentes quod qui faciunt. asterisco signavi :αὶ solam capessentes ultionem 1 Clytaemestra in Eum .; Achilles Ptol. Heph. VI p. l95 W.J; cf. Hamleti parens ' ; β, simul sepulturam squodammodo Polydorus Uur. Heg. cf. o. 48 et 698; Deiphilus in Aeet Iliona :Arcas ille' apud Cic. de div. I 2I ; et ut quid auserant ipsis debitum: αὶ sepulturam iPatroclus in Cillus in Theopompi is 339ὶ; β saera Achillus Polyxenam poscens cf. supra et Foerater. Hermae XVII 193 γν adiud quid sDemaenete calceamentum non combustum flagitans Luc. Philops. 27 cf. Herod.
V 92 I; Cynthia Prop. l. l. di ut quid aspiciant i Sthenelus Ap. Rhod II si G- l. m. v 85; ab Amyco perempti Val. Fl. V 258; ' Ogygii' manes Stat. Theb.
XI 420ὶ; ei amoris ergo Protesilaus cf. p. 294 adn. 3; Philinnio ap. Phlegotii. in Mirab. initio cf. Procl. ad remp. p. 18 lin. 15 Piu. cf. Methii carmen . II. Qui evoeantur a ut vaticinentur sLaius Sen. Oedip. 626 sqq. , Stat. Theb. IV: Cretheus Val. Fl. I 74l; cf. Lucan. VI 570 sqq. Vide Saul Sam. I28ὶ; bi ut docendo iuvent i Dareus in Persis; Melissa apud Herod. V 92. 7: frequens hoc genus est in comoedia: Cratini Xειρωνες iet Noluto Z 33; eiusdem Aniaoχοι Τ; Eupolidis sῆμοι cf. etiam Homerus Ulixem euocausPhil. Her. p. 19b ΚΜs. et Apio Homerum Plin. N. H. XXX I, 18 . - Singularis partis erunt qui vel vi sAlcestis Hygin. fab. LI cf. Roscheri Lex. 234 vel magicis rebus iGlaucus Minois; Scylla Lycophr. 47 sqq. et Peliasi vel alio modo iveluti quos Asclepius dicitur vivos reddidisse cf. praes. Philodem.
687쪽
fieri non potuit quin in ridiculum converteretur a comici S. i)Sed duplex est comoediarum Acheronticarum genuS. In altero ) mitiores mysteriorum quae coeperunt vigere de Oreo opiniones poetae in immensum augentes et Orphicorum praesertim puerilia de beata pOSt mortem Vita Somnia, quae Vulgata tum erant δ), leviter sori se inridentes plenum
Zenob. V 56 p. 143, in novam vitam seu revocantur Seu remittuntur. Separatim tractandae erunt fabulae de nocturnis mauium inter se pugnisi velut Stat. Theb. IV 460; Ρaus. I 32: apud Marathonem ανα πασαν την νυκza .. ανδρῶν μαχομένων εστιν αἰσθέσθαι cf. Paus. VI 6, 7 et Rohd. PS. 180 Sq. quae multas apud noStrates feruntur; separatim Senecae et similis generis simulacra, quae paene non alio consilio producuntur nisi ut producantur; separatim illae Philostrati heroum vere umbrae praes. in Heroico . I In saty ri co Achaei Aethone des udisse Ulixem conligunt ex fr. 1l, quod loquuntur Satyri Ulixem ad inferos comitati, et et l83. fortasse recte quamquam nomine Aιθωνος, quod sibi certa in re indidit Ulixes, etiam praetereia eum omnino significatum esse nescimus iad τ I83 adludit Lycophr. 432; αιθων - volpes 31. Item videntur Herculem satyri ad Stygem secuti in Sophoclis No. ἐπἐ Ταιναρω cf. M . Ι.2 Cf. Graiium, qui in Stud. Lips. VIII de aurea aetate prudenter egit; praesertim p. 70 sqq. Vide etiam Joaunem Poeschel Das Marchen vom Schlaramenlande. Halia 1878.3J CL Grai. I. l. p. 80. De hac vulgi Superstitione, qualem praesertim Musaeus et Eumolpus excoluerant, gravissimum est Platonis testimonium iquod video etiam Graiium laudasse, rep. II 363 C: Μουσαῖος δε
ri ονον ἡδο διαγειν μεθυοντας ἡγησάμενοι κάλδεστον αρετῆς μσθον μίμνναέωνιον cl. Abel. D. 227 et Lobeck. Agl. 806'; de indole et promiscis άγυρτῶν istorum vide Plat. l. I. 364 CL coli. Aruob. II 62 . Sic vulgi cupiditatibus callide indulgendo multos illi prophetae ipsorum doctrinae conciliabant,
ut etiam aliarum gentium sacerdotes Reere cf. mae meller Essus vere. Germ. II 23ουὶ qui narrat: eos qui meridionalis Americae terrae ultimam partem incolant, deos credere, quos ipsorum maiores existiment; quorumquemque famam esse in specubus amplis sub terra positis vereari: ad hos Venire defunctos, ut aeterna ebrietate fruantur tum die Gluckselis eis
688쪽
opum ac voluptatis Plutonis, quem cum Pluto confuderet , regnum pingebant. Colores autem suos ab aurea inprimis Saturni aetate mutuabantur, ita quidem ut dimesso saepe sit discernere, fragmenta utrum ad Orcum reserenda sint an ad auream aetatem Gras. l. I. 64). Istam vero in aurea aetate similique felicitate pingendis voluptatem inde potimimum repeto, quod sic fert hominum natura, ut quae quondam beati possedimus - veri enim vestigia in aureae aetatis tabula adgnosco ) - semper denuo vivide animis depingamus depictisque delectemur. Dein hine istae comoediae sunt natae, quod ex tempore mi8eriae, periculi, belli pleno poetae et cum eis spectatores lubenti8sime ad beata tempora animo saltem et fingendo paulisper quasi effugerent. Etiam poetarum voluptati, qua in ignotis beatisque terris frui solent describendis, haud ultimas partes tribuerim. Ao qui primus aureae vitae imaginem contexuit, ut λαμπαδιον κατασείσας turbam imitatorum excitans, Cratinum
Inoυτοι sabulae 8caenam iam in Oreo posuisse nihil est quo
emer emisten Trunk heu tu stentosen . Et Indorum Yama cum deis et patribus sub pulcherrimae frondis arboribus potana fingebatur Rigv. 10.i 3b, i inmmer Altinductes Leben 412 . Walhallas nostrae conviviorum vix opus erit monere sdo huius opinionis per medium aevum vestigiis c . I. Enyel Betrachiungen uber das ritenreich ete. Prostr. Strati. 1882 P. 143.1 Graiii locis ip. 63 sq. addas nonnulla: Strabo III 2, 9 ex Posid nio : καὶ παρ' ἐ-νοις sTurdetanis , inquit, ως αDμως τον μοχθονιοντοπον Ουχ ὁ Αιδης. αδε' ὁ Πλο υν κατοικει sΡraeripuit hunc quidem locum Roscher Lex. Myth. p. l786 . CL Preller Myth. Graec. I 658 adn. l. Romanorum Dis item eum divitiarum nomine cohaeret sΡrellor-Jordan Μyth. Rom. II 65 adn. et derivatur inde. Sunt vero et Ditem et Plutonem a divitiis derivandi has rationes: l. a mortuorum copia. Luc. de luctu 2 δια ro πλουτεῖν τοις νεκροῖς; eadem est cogitandi ratio in Naevii opi .i Uell. I 24, 23: Orcinus tensaurus; in Ennii la. Iphig. 9: mortis tonsauros; Ovid. Met. XIV 117 Orci opos sspeetat Aeneasi 2. a frumenti eopia ex terra efflorescents Orph. hymn. XVIII 5 et Roscher l. l. 1786 3. quia ad veras naturas divitias remittit. Dia nomen accepit, Macr. Somn. Scip. I ll,2 4. δια τὸ πολυ τῆς -οκειμένης ous lac πυῆθος ' Pluto' nuncupata est infima Orphicorum ovi paera fr. 38 Abeli. 2 Cf. p. 277 adn. 3.
689쪽
probabile fiat. In cuius Trophonio primam tenemu8 Hς Te
φωνέου καταβaσιν ), quarum in alias postea incidemus. Certiora de Ρherecratia 'τοῖ αττια ματου ' Κραπα-ταλοις sabula statui possunt: quae ex parte iam Graiius et Kockius statuere - sed quivis videL Initium simile suisse videtur ac Ranarum. Vult descendere genex ir. 82ὶ aliquis. Quem, sicut in Ranis Baccho Hercules varias quibus ad Oreum recta veniri possit per iocum proponit mortes ), iubet alius ventre ficis repleto meridie conquiescere, ut labri contractus et convulsus diem obeat se. 80). Eiusdem sermonis videtur fuisse D. 81, quo de nummis Orci nimirum κρcirca-ταλοις Hesych. ἰχθυες τινές) et φυνθίοις framenta panis sunt docetur deseensurus: nihilo omnia in Orco stant. Eidem porro adscripserim tr. 83: sportis δ) vel aliis vasi8 ait bona illa manium beatorum conligati ) Servum senex, ut cultrum Secum gerat,
monet, quo Plutonis boves Φ) dissecenti De taedis sive per Orci tenebra8 gerendis sive per Orcum flagrantibus φὶ fortasse
1 In hae eomoedia ritus quos εἰς Τροφωνlου descensuris obgervandos fuisse accepimus praesertim a Paus. IX 39ὶ accuratius licet indagare: fr. 221 ad id spectat quod Paus. dicit: τα τε ἄλλα καλχ- ρευει io καταυν , ad certorum ciborum abstinentiam sesserta apud Para. mentio fit carnis sacrificiorum, quia ea licebat vesci . Plaeis autem sacer erat non modo mullus scf. Kock. et Roscheri Lex. Myth. p. 1888 ,
sed et μελονοπος iv. 2 cf. Goetilino Ges. Abh. I 298 sqq. et praesertim Rohdium Mus. Rhen. XXV 560, XXVI 561 adn. l. Fr. 225 de Rerpentibus dicitur, quos Trophonio sacros fuisse scimus. Quod vel melius quam Berghiano loco iap. Kock. inlustratur Ap. Τyan. Vii. HII 19. De serpentium cum inferis ratione cf. praes. Lipperi Die Religionen etc. p. 4 let 300 sq. - Cephisodori Alexidis Menandri cognominibus fabulis tale quid ostendero non contigit. 2ὶ Ran. 120 sqq. Cf. infra ad Apuleium. 33 Tαὐτ' ἔχων temptari sKockius σπυρίδ' εχευνὶ non videtur oportere, si quidem vel plura fiscinorum genera vel κανα in eis quae antecedebant, memorata esse licebit statuere. 43 Huic Orci adumbrationi etiam viae deseripilo, opinor, Iuncta erat ut in Raniat quam ad ipsum usque Homerum redire vides Circo κ .
bi Plutonis boves et apud Apollodorum II 5 12 in Orco pascuntur. Cf. Simrockii Enchirid. Μyth. 471 sq. 63 Sie fingit Timario nobiliores in Oreo taedis uti Timario ed. El-Disiti ou by Cooste
690쪽
299 intellegendum est st. 85. Incidunt apud inseros etiam in veteres, velut Aeschylum D. 94 , sortasse in Ioeastam si .
Vividissimis vero coloribus aureae istius vitae imago picta exstat in eiusdem Phereeratis Μεταλλῆς sabula: ubi muliercula quaedam, quae modo se metallis fortasse Laureis k), secundum Meinehium) ascendit, felicitates tenebrarum beatarum large describit D. 108: fluvios illic pultis et iuris nigri 'per arta' v. 4) Orci ebullientes currere ipsis cochlearibus innatantibus; servere non Phlegethontem, sed) sarcimenta concharum instar
iuxta ripas eorum strata; in lancibus esse expositos trunculos dulei88ime olentes, porcina latera, alia; circum os volitare turdos
tostos sol. Gras. 6b. 79); super caput undique mala dependere; scyphos vini plenos a puellis lepidis porrigi, quin etiam
duplicia edenti pro eis sucerescere, quae deVorasseti Initiatorum condicio tangitur tr. 109: qui sub vitibus ambulant per pratum non asphodeli, sed loti ferax, violis et cypero insigne φοινικοDodo ις ἐνὶ λειμονεσσι Pind. D. l29 Bgh. . )Iam ad alterum comoediarum transeamus genus. Quibus
lissen. c. 16 . - Bonis apud Valerium iI481 'Iampada' praesert descensuris Mercurius ses etiam Senec. H. f. 855 sq., Culic. 262 Ri. .lὶ cf. Crustum in aetis conventus philologorum Gorlic. 1889 p. 36 et 45 et Zielinavi die Maerehenkomoedis adn. 23. Per specum forte ingressos ad beatam ventro terram in Germanorum etiam fabulis invenis. 2 Aristophanis e Tagenistis cum sermo servatus Sit, quo quis ad Descensum sophisticis argumentis Impelli possit videri fr. 488 , deinde ad degredientes apto reseratur fr. 493 coli. Luc. Menipp. e. ll in. cf. eum Timarionia c. 14 Ell. , ad degressos fortasse spectet Empusa fragmenti 500 et sq., deniquo do cena Lueulliana compluriens in lata. i506, 492 al. tradatur: Grastus et in eis Descensum, specloge prosecto, Statuit sp. 74sqq. ; certa res non est. Fortasse etiam Aristophontia Py thagorista huc laeti se . p. 289 adn. 3 f. , in qua alabat aliquis IHowτωνα συσσιτεῖν se vidisse solis Pythagoristis, licet ceterorum nemo sordes eorum malinere potuisset. De aliis huius modi Deseensuum vestigiis