장음표시 사용
101쪽
Ut te arbitretur sibi aratum moechum, si illam duxerit. . abiis hinc in malam rem cum muspiciones Sthac,
Pu Charinum video salve salve, amphile.
Ad te advenio, spem, salutem, auxilium, MonSilium e
Via Neque ob consili locum habeo, meque auxili χό-
Sed istuc quidnam sic Hodie uxorem sicis. Pa. Aiunt Pamphile,
V. 19. Bentleius consilium, auxilium expetens qui ordo est in Proximo Versu 20. quem vir acutissimus sic refinxit Neques pol consili locum habeo neques ad auxilium copiam. POStremum habet Eugraphius, estque Plane neCessarium. 8. C har inum id so. Non imperite Pamphilum priorem Ioqui ferit, sed ut fiduciam et Charino loquendi quod et Virgil. eleganter,ueus, inquit, iuνenos, monStrate, mearum Vidistis si quam hic er- antem forte Sororum. - Charinum videso. Ad hoc prior inci-git Pamphilus, ut ad confessionem Charino minus Clausa prae pudore it via. - 19. Salut em aux Dium , Ora Silium expct ten S. JLI in petitionihil fieri solet, eneficium petens, utitur partibus deliberativae Clans ilium e Res tona. Eleganter quoniam demens et improbum est quod petit, novissimum posuit Consilium ut si non possit zoncedi, vel consilium expetat ad sanandam dementiam. Cicero. Tui alutem, sui cipem dediSti. - 20 No quo pol consilii lo-uum habeo, neque auae illi copiam. Apud amantem Neque Consilii facultas apud inopem neque copia auxilii. His duobus ostendit etiam sese maiorem. Neque pol consilii locum habeo, quia anao: eque ualli copiam, quia sum miser. - 2I. Ses istuc quid-etam 'at 3 Hoc si non adderet, locus confitendi amoris Charino nullus suisset. Hodie uxorem ducis p Vide miram interrogationem ante confessionem. iunt. De ea re dicimus, quam volumus esse 17. Cum suspiciones. Particula cum eleganter inservit ad denotandam causam. Infra V. 4. 38. Eun. II. 3. 66. Ubi vide Donatum. eaut IV. 6. 6. Adelph. IV. 6. 1. Phorm. V. 7. 37. Plautus, Epid. I. I. 72. Abi in malam rem marumam a s Cum Sta conquiora a 0. Neque pol, insili4 Iocum habeo, rictgus auxi 't copiam. Expressum e Plauto Cas. III 5.2 nescio, unda auxia , Prae3idiι, Perfugii mihi, aut opum copiam comparem aut cus 'Gm. Est Rutem copia . l. non abundantia, sed facultas. Vido Corium ad Sallust Catil. VIII 5.
102쪽
Vereor dicere huic dic, quaeso, 3 rrhia. m. Ego cam Pa. Quid est Θ Sponsam hic tuam amat Pa. ae iste haud mecum seniit Ehodum dic mihi,
Num quidnam amplius ibi cum illa fuit, Charine Θ Ah Pamphile, Nil Pu Quam vellem sinoe te per 'amicitiam
Principio, ut me ilicas. Pa. Dabo AEquidem 4 peram . Sed si id non DieS,
V. 27. Benti ex Donato Corr. potest, . . Ossibile est, ut assin probante Rulinherito. falsam. - 22. Si id facis. Nihil prius, quam se moriturui dixit, pudenda dicturus. Inde datum est, ut ille instantius quaereri Causam. Hodies piis Hesmum. Plus dixit, quam si dixisset, orichodies. Hodies 3 ostremum. A necessari qui vivere non potes Et postremum adverbium est. - 24. Sponsam hic suam J NullCuti Ctatione Byrrhia, sed facete , α ρησία servili paratissime narra Sponaam hic tuam amat. Callide et Rinnyam, et amara hoest, ne adhuc uxor tua est, neque aliquid admisit, quia amat tantum. Naes isto hau d. Nae, valde, ut Cicors, me illi Nehemense errant. Sensus hic est, Non id amat quod amo , nec id odio thet quod odi hoc est, valde iste , inquit, non mecum sentit id amiquod ego odi. Naes isto haud mecum Sentit. Nas, valde But ut ciuidam volunt, o quam Luc lius in X. inquit, aes in aro b Nem discorpsi magnisce. - 25. Num quidnam amplius siboum illa fuit. Artificiose personam expressit Terentias, nuptier
xecusantem, et simul τὸ πρεπον virgini servavit. - 26. Quam ellem. Utique ut esset causa regusandae. - Per amicitiam. Suar
tantum circa virginem. - 27 nes ducas. I Sufficeret dixissi
24. Haud mecum sensis. I Plautus Mosteli. III. . . , T
25. Num quidnam amplius sibi cum illa fuisῖJ i
ημισαδ est, ne diceret, num etiam rem cum illa habuisti Euri. I. 63. Ovidius, Heroid. XVII. 27. Oscula luctanti tantummodo pauca praternus Abstulit ulterius nil habes illes mei. Idem, Ont. I. 7. 2: Usque tibi fuerit ocum nihil amplius Moschus, Idyll. . . γυμνον et φίλαμα, τυ ὁ ξενε, καὶ πλέον ξεις. . . Non nud AGaDium, Sed tu, O Ospcti, amplius etiam habebis. Verha Veneris aeum , qui Cupidinem fugitivum investigasset.
27. . Principio. Valet Graecorum statioτα μέν Unde Vig
103쪽
tem aliquot dies 'roser, dum proficiscor aliquo, ne videam: ' Pa. audi
Igo, Charine, me sitiquam officium liberi esse hominis
V. 28. BeniL nuptiae haec, ut vitetur homoeoteIeuton. ducas , Dabo equidem p emam. Plia illo promisit,aam ille poposcit. Dabo quidem opes ram. Pronun Ciatione Ie- indum est. Ptiis enim dixit, dabo operam, quam si diceret, non acam. Non potest. Deest, feri, et o ad patrem retulit. - . Aut tibi nuptias aes sunt cordi. Ηo ad Pamphilum
Θrtinet. Non enim num et idem est. Nam si idem esset nuptiae hasin tibi cordi, supervaCuum esset additum, Cordi Cordi. Animo.:ute. Saltem aliquot dicta 'ofer. Primo quae maiora sunt, tit postremo quae ex his videntur minima et ho arte ut Incutes in Nentia, SubmersaSque Obrue puppeS. Et ad Ostremum, ut agesiversas, et diSii ct corpora ponto. - 29. Profer. Prolata, pro-
ac differ Aliquo no υῖSPSM. Aliquo dixit, ut exilium esseti certum. Audi nunc iam. cirreptio impatientis, qui non sustieat audire de exilio. - 30. ' Ego, Charine. Sententiae quae pronominibus incipiunt, seria semper, sed vera promittunt Vir
go, Charine, neutiquam officium. Sensus hic est, onato, inquit, hominem liberum, qui, cum nihil praestet haheri gra-am sibi poscat ergo cum tibi nihil praestem, nolo mihi gratias agas. on enim tui causa fugio, quod , prius quam me peteres, magis Oleam ducere, quam tu cupis Neutiquam. Una pars est orationis, a de Idiotismis, cap. VII. ecl. VIII. Reg. . integram Sententiam,rincipio ut es duca 3, reddit, μαλιστα μεν ου γημαι, quod vero equitur, sed si id non potest, εἰ ὁ μή, h. e. si minus. 28. Timi nuptia hae sint cordi. J Ita Phorm. U. 3. 17. lautus, Cistell. I. 1. 1. Vtut erga me est meritus, mihi ordi
29. Profer. Inde Res prolatas, et erum prolatio, pro iustio et vacationibus Plautus, Capt. d. 1. 10. Vbi res prolatas sunt, tuum rus homines eunt, Simul prolata res sunt nostris dentibus. v. l Ianut ad Cic. pro Mur. c. 13. - Ne ideam. J Videre enim ren , quam aegre nobis est, auget dolorem Cicero, Fam. VI. 1. ' Oculsugoni dolorem, qui ea, suas ceteri audiunt, intueri coguntur, neς
vertere a miseriis cogitationem inunt.
δ0. Liberi homini θ. H. e. Honesti et qui sit holiae existi-
104쪽
Cum is nil roiitereat, tostulares id gratiae aclpon sibi Nuptias effugere ego istas malo, quam tu adipiscier.
Ch. Reddidisti animum Pa. Nunc si quid potes aut aut hic Byrrhia, Facite, singite, invenite, efficite, qui deiii tibi.
V. 31. Iambicus hi inter tot trochaeos non satis hello incedere vlit est Benileio. Itaque corrigit, Cum is nil merctat, postulare et V. 33. Benti emendavit Nedduxti animum. Nunc a quid potes, artutes aut hic Byrria. V. 3i Benti qui mihi ne detur, ut mihi sub ictum veniat.
Pro nequaquam Audi alio modo dicitur. - . 31. . Cum nil promereat. ad est, praestet ut Virgilius: Quiques ui memo; alios fecer mesrendo Et, Nunquam, 'mina, negabes Promerita D contrario laedites suis commorui, aut peccaνi, iator u is nihil promereat. I Mereri, est aliquid mercedis pro labore sinere. Cum dicimus, Nihil merestur, hoc intelligitur, nihil merce dignus est accipere um 4m nihil promis res t. tali oret, mereatur, Vel mercedis petere debeat. 4 ut sui moret mchactra ititus in Pseudolo. ad gratia ada Mn ιbi.J Addi in gratiam sua id est, sibi gratiam merere G Nuptias effugere. Ianuposita distinctione, vultuose hoc dicitur, OC St, Cum gestu. - Noddidissi animum. I Plus dici non potuit ut tu, aut in BFrrhia. Hic δεικτικως quasi efficaciorem ostendit. ergo ad Omlxationem alterius refertur Q. Facite, fingite. invenit efficite. Fit quod verum est Fingitur quod falsum est DNe tur, ne temere fiat Invonis ergo, agite dicit post cogitatione Eae scites. Id est, in effectum perducite Sallustius, Nam et prius quo incipias, consulto: et ubi consulueris, matur facto opus est Facit fingite, in ν enite. ire expressit Pamphili animum nuptias
mationis Cicero. Ossio. I. 42 omnium tutem rerum, ex qialiquid adquiritur nihil est agricultura melius , nihil uberiuS, dulcitis , nihil homines, nihil libero dignius. 31 ad gratiam adponi sibi. Emphasis est in pronomid, quod Cum gestu pronunCiatum, et vel flocCo vestis difflato, digiti crΡpitu edito. Quomodo tanti vel huius non facio, dicebValet vero id gratia adponi tantillum beneficium imputari. 33. Roddidissi animum. L Horatius, Carm. I. 16 27. recantatis amici opprobriis, ' animumques reddas mi serri a Byrria, quem praesentem vides P nam pronomen hic nominibus prosndditum persoriam praesentem significat 'delph. III. 4. 33 an 'ad Cic. pro Ligar. o. 3.J
105쪽
Davum Optume 35i leo cuius consili fretus sum At tu hercle haud quidquam mihi,
v. 37. Benti. circentis, cui quicquid dixerit, parum est. - 35. Ego id agarn,ihi qui ne desur. Non dixit, ego non instabo, ut ducam: Sedio est amplius. Et recte utriusque opera opus. Non enim Contii ducet Charinus, si non dixerit Pamphilus. Qui destur. Qui quemadmodum. Nes mihi. Veteres frequenter nes pro ron dicent Sa habeo. J Sic aritiqui, pro sufficit, at habeo dicebant. - tu hercle. I Deest, adfers. dicis, nuntias. - 37 Nisi Tuae. 'Mo est, daturn illi hodio Pamphilo nuptum p By. est. h. Qui scis 3 By. Apud forum modo des Davo audibi. Quod emor est Charinus, se non libenter audisse. Fugin' hinc. Cominantis est, et abigentis a se. Ego vero, ac iubesns. Nemo lu-nter fugit, nisi coactus necessitate. Hi etiam Iubens dixit, quod lubenter. iid. IV. 4. 2. Compara, fabricare , friges quod Iubet , conglutina. icero, Fam XIII. 29. Enitares contendaS efficias. 35. Sat habeo. Qui contenti sunt, et adquiesCunt, sat habe i dicunt. Infra IV 2. 22. Eun. ΙΙΙ. 2 32. eaut IV. 3. 40. Iauis, Mosteli. III. 1. 125. Sat hahe , si cras fero. time, i. e. oportune, in tempore, ut IV. 2, 3. Hecyr. II. 2 4.37. Quas nihil opus sunt sciris. Cicero, Att. VII. 6. quid forte sit, quod opus sit sciri. Ego ero. Emphasis est in articula ero, quae usum ahe in affirmando et respondendo Euri. LI. 5. 43. Cicero, Fam. IV. 6. Ego vero, Servi, ellem, ut Scribis, et meo graνiδSimo casu adfui33es Ubi vide, quae notavit Cellarius.
106쪽
Isi Boni boni quid porto sed ubi inveniam Pamphilum ΘΓ t metum . in quo itinc est, s adimam: atque Xpleam animum gasidi O.
V. 2. Benti Corr. in metum quo in munc eat, ut metum thesi exi
Vi i. ' Haec stona consilium continest perSOΠarum , ad qua3 maximes pertinet argumentum. Et hic est locus, in quo, ut fieri Solet, fortuna mixta rebus dispositis, magnas turbas dat. - Di boni, boni quid portos Non mirum quod insolentius Davus exsultat, qui, ut Simo dicebat, timidus fuit, ut ipse Davus, etiam desperavite nuptiarum terrore, quas nune falsas Comperit. Di boni, boni quid portos Ex proximo repetivit his sed tam eri alterum nominativo plurali, alterum genitivo singulari dictum est. Quid portos JNon solum Corpore, sed etiam animo portamus tam Onct, quam mala. Sic alibi, Ne quid Andria adporto mali. - . Vt metum in quo nunC St, adimam atque E puctam animum a id io. O dine locutus est prius enim metum adimere, Sic demum gaudio e
1. Boni quid porto. Supra I. 1. 6. Plautus, Stich. III. 1.23. Tantum a portu adporto honum. Quid autem de re ingenti eleganter usurpatur infra I v. . . me aut II. 3. . et 13. Hez. III. 1.24 Phorm. . . . Plautus, Epid. II. 2. 26. Tum captiνorum quid ducunt secum Virgilius, Ecl. VIII. 107. bonum sit Nescio quid
2. Ut mestum, in quo nunc est, adimim. Supra II. 1.4. Heaut II 3 1OO. III. 1. 13. eo. V. 3. 19. Plautus, Cist. II. 1. 59. Et illud a Deso, et hoc formido ita tota sum misera in metu. Aliter Cicero, Fam. IX. 16. Volo enim abstergere animi tui metum Ez- Pleam animum gaudio. Virgilius, Aen. I. 13. Expleri mentem nequit. hi vide, quae notavit Cerda. seque aliter Scriptores sacri 2 Timoth. . . γνα χαρας πληρωθω. ut explea gaudio. Nihil est. Elegans formula de iis, quae contemnimus et quorum
nullam rationem habemus. eaut IV. . . Adelph. II. 2. 25. vid. Interpri ad Phaedr. III. 7. 17. J
107쪽
. Quem ego nunc credo, Si iam audierit sibi paratas
i. Audin tu illum Da. Tot me oppido exanimatum
ed ubi quaeram. aut quo nunc primum intendam Θ m. Cessas alloqui p a. Abeo. Dave: ades resiste Da. Quis homo 'St, qui mec o Pamphile, Pe ipsum quaero ' euge. Charine ambo iΡΡOrtune. VOS
volo. V. 6. Benti. Sed ubi quaeram quo nunc primum intendam 3 Char.
Ce33a alloqui: Da D. Habeo. dere. Hic ordo etiam in laude servatur. - 3. Vos esto quid. J est promer'. ut sit propter nescio quid. Quid. Adverbiale. . Exanimatum. Perterritum, perturbatum. - . Sod ubi uaeram 3 Nunc in omnes se partes versat, quaerens quo dirigat ursum. - . Abeso. Videtur quasi constitisse , deinde quasi ele- isse quo pergat. Habeo perra inveni legitur et ab eo: uti meritoli dicatur, Nessiste. Quis homo si qui me o Pamphilo. Jmte videt, quam compleat orationem. - 8. Euges, Charine. l .uge, modo pro interiectione positum est Opportune. I De est, 4. abi paratas nuptias. Bibe magna parar dicitur. Sura . . . L adparari. Infra IV. 1. 32. hi vide Donatum. Et IV. 7. Utrumque de nuptiis frequenter usurpatur. Horatius, Carm. 29. . acrem militiam paras Non antes θυictis Sabaea Regibus, homibιlique Medo Phaedr. II. . . pernicies, ait Iribi paratur, fordiam
6. Intendam J Intellige gradum vel cursum. Aliter Livius, V. 9. Quum ad impetum Tolumnii, quacunque se intendiSset, trepia ante Romanas videret turmas. Ita Tendere passim pro ire, Pergere. Quo intendam c. re vel iter vel cursum, quod alii addunt. Sallust Ug. - 07. ex tr. quo iura intenderant, peri entum ubi id Cortius. λrt B. h. c. 5. Dor in Hispaniam . intendobant. Absolute tit . I. .iu Cat. 1. 12. Si iras quo intendit, in ca3tra Manlιaria perνenerit. Id. Interpr ad Liv. X. 43. 13.J QMι homo est, qui cty Formula, qua utuntur vocati, e fastidiose respondontes. Infra . . 1. Phorm. II. 3. 28. Ubi homo leganter παρέλκει Ita Plautus, Amph. II. 1. 78.
108쪽
Pu Dave, perii. . ita. Quin tu hoc audi Pa. Interii.
Pa. ea quidem hercle certe in dubio vita 'st , Da. Ei quid tu, scio. 106. Nilatiae mi Da. Et id scio. Pu Hodie. Da Obtundis, tametsi intelligo.
v. 11. menti ex codd. et Donato Etsi acio. deStia non, opportuns os volo. - . Dave, perii. Proprium est dolentibus, praefestinare ad indicanda, quae dolent. Ἀπολουμεθα Habet nonnullum affectum, quod addidit, Dave. Quin ii. Quin modo pro imo alias, cur non. - 10. Mea quidsm et Cle.. Videtur Charinus plus dixisse, Perii, quam Pamphilus, Me qui dem horoles csrtes in dubio est ita. Sed non est hoc plui enim Pamphitiis dixit. Nam qui vivit, non potest interiisse : is autem qui vivit, vitam potest in dubio habere. Ideo et iuravit horoles ei affirmans iusiurandum cortes addidit Bene cortes quasi illud in torii salsum sit. Ita Pamphilus plus eoit, periturum Se esse di, Cendo, quam Charinus interiisae. Et tu quid scio. J ira Com Pendia, quae contrahit poeta longitudine fabulae nec tamen per dit affectus exsonarum. Et tu quid. J Deest timeas. 11. Ei id scio. Ἐν ποκρισει tanquam dicat, nihil est. Et id Scio.
Legitur et, Et si scio. Hodies. J Tempus addidit, tanquan Tem Ciens obtundis. Saepe repetendo dicere, obtundere es translatio a fabris, qui saepe repetunt tundendo aliquid malleo, eidem obtundunt et hebetant Obtundis samessi. J Potest ess,9. Quin tu hoc audi. Formula silentium iubentis, et aliut
magis Certum vel necessarium monere volentis. Est autem omnis em
Phasis in pronomine hoc. Ita infra IV. 1. 36. In eundem fere sensum dicebant, Boc age, et, Hoc agite. 10. In dubio is a s s. Ita Adelph. III. 2 42. Sallustius Catil. 52. Libortas et anima nostra in dubio est. Locutio a aegrotantibus petita, qui et ipsi dubii vocantur. Statius, Achil. I. 116 Nosses salutiferas dubiis animantibus herbas. 11. Obtundi P. Subaudi me, vel aures mihi. Ita Eun. III 5. 6. Heaut. V. 1. . eo. I. 2 48. Cicero, Fam. v. 14. Cupino obtundere te, si non delectar studio nostro. Locuti translata ea ictibus cestuum, quibus aures invicem obtundebant pugiles, unis Sosia Plautinus, Amph. II. 1. 59. ait: sum obtusus pugni PeSSime; ea fabris, ferrum tundendo hebetantihus. Gr. πωπιαζω vide Evang
109쪽
Pa. bsecro te,' quam rimum hoc me libera miserum metu. Da. Mem,
Libero uxorem tibi non dat iam Chremes Pa. sui scis L ia. Scio. 15
V. 15. lenti tibi uxorem non das . Chr. Deinde pro Scio ex cod. Scies scripsit. αναστροφή sed sincerius est et melius subdistinguere. - 12. Id να- , ea. Deest ob ut sit, ob id hoc autem Pamphilo dicit. Tu autem, ut ducas. J Pro ne non, ut posuit. HOC Charino. 13. Atque istuc ip sum. J ν υποκρισει. Ille enim hoc idem dixerat cum XClamatione quod quasi vanum Contemnit. Me ide. Utrum, laetus sum p an, mes specta fidei datorem 3 ut dici solet, mes habes; me revice. - 14 obsecro es, quam primum hoc mes ibo rami Serum metu. Cum precibus et tempus admiscuit. Et hene liber a. perfecta enim securitas liberati nominatur. - Ηem. Ecce. demonstratio est facti. - 15. Uxorem tibi non dat iam Chres- mea. Oratorie a summa Coepit Cuius partes multis dicentur. Iam
non dat. Bene iam quod si non dixisset, intelligeret Pamphilus, vel postea Chremetem filiam esse daturum. Sed addito iam , plena securitas est. Iam enim renuntiatio est perpetuitatis. Scio. Praeparatio est auditoris ad eam narrationem, quae Ostendit argumenta faI-12. Id paves e. Sallustius, Catil. 31. Omnia paυere. Claudianus, Rapt. III. 141. Cuncta pavet, veratque nihiL12. Rem senes. Ita Eun. III. 1. 16. Plautus, Mil. IV. 4 27. Idem Merc. ΙΙ. 4. 10. omnem rem ENES. 13. Nihil porteli est. Ita Heaut III. 1. 6. Adelph. II. 1. 3. Hez. V. 1. 9 Phorm. V. 1. 36. Plautus,mosteli. III. 2. 164. Πihι pericli est, ago. Mes ide. Formula fideiubendi, et eius qui liberat alterum metu et sollicitudine. Phorm. IV. 4. 31 Plautus, Merc. V. 4 53. Trin. ΙΙΙ. 3. 79. Rud ΙΙΙ. 3 18. Graeci βλεπειν iij τινα et προς τινα dicunt. Et est locutio sacra vide Ies XXXI. 1. Adde Brissonium de FormuliS. ΙΑ. Quamprimum hoc me libera miserum metu. Ita Attiu Epigonis L Eloquere propere, ac Pavorem huno mctum XPectora. 15. Iam. J Videtur expletiva esse particula et πλεοναζουσα. Ita Heaut. Iv. 3. 1. I. π
110쪽
Titus pater modo me rehendit ait tibi uxorem dare sese Hodie item alia multa, quae nunc non St narrandi locus. Continuo ad te roΡerans percurro ad forum, ut dicam tibi haec.
Ubi te non invenio, cibi adscendo In quendam excel
V. 16. sese in fine versu quia in uno Cod omissum est a redundat, Benileius umorem dari scripsit. Principium versus idem sic ex codd. refingit, Tuus pater me modo prehendit. V. 19. BeniI bici non invenio, escendo in quendam ibi excolaum Iocum Nam ibi quidam Codd. omittunt: EScendo autem codex vetus Guyeti. Sarum nuptiaxum. -- 16. M prehendit. Pro prondit. Addita adspiratione geminavit syllabam ut pro hondit dixit, quasi vitantem a fugientem Ait tibi. Ait proprie di quia Contemnenda dicuntur. Ait ibi uxorem dares se. Coniecturam facit ex malis quae praeCesserunt. Ait sibi uxor Em dare es. J Dicit Cur primo Crediderit veras, dicturus subinde, Cur falsas. 17. t em alia multad Bens distulit narrationem, ne si audirent Charinus et Byrrhia, desinant idolos struere adversum Vigilantissimum senem. ates in alia mulsa.L
'Commoda narratio a neCessariis tantum. inas autem senis praetermisit, ne Corrumperet Ona, quae nuntiabat. - Quae nunc non
est narrandi locu δ. Non vult dicere, quam minaciter secum egerit senex, quamque instet nuptiis, ne Charinum Byrrhiamque de spe deiiciat, quos vult seCum adniti, ne Xorem Pamphilus dii Cat. Qua nunc. Argumentum est, quaerere potuisse eum qui sit territus; nam timor Curam parit. Narrandi locus. J odo tempus, spatium. - 18. Properan Spercurro. Vide quantum dixerit,
Properari S et per Curro, ut Continuationem Cursus Ostenderet.
19. Ubi eo non in Denio. Ubi, modo non est advexhium loci, 16. M p res h ndit. Ita solent de servis Currentibus et an-holantibus. eaut III. 1. 89 Phorm. IV. 3. 15. Plautus, Epid. I. 1. 1. Qui properantem mes prehendit palliop - Tibi uxorem
dare sese. J Non tantum soceri, sed et patres dicebantur uxores
dare filiis. Supra I. 5. 3. Infra II 6 21. III. 3. 28. Phorm. I. 2. 70. Plautus, TruC. IV. 3. 69. Haud mansisti, dum V darem illam tute sumsisti sibi. Idem de matrihus dieitur Heaut V. 5. 16.17. Hodio. I Recte meminit servus. Supra I. 5. 3. Infra III. . .
18. Prope ans percurro. Vera narrat. Vide supra I. 3. l. Vim verborum XpitCat Donatus.19. Adscendo in quondam excelsum ocunt. Id proclive erat in clivosa urbe Athenarum. Infra III. 4 27. Adelph. ΙU. 2.25.