Comoediae sex;

발행: 1831년

분량: 690페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

531쪽

ACTUS I. SCENA I. 31Νec tibi ille 'st credere ausus quae S aequom Patri. Quod si esset factum, haec . numquam evenissent tibi. 105Me. Ita res est, lateor: leccatum a me maXimum St.

. Menedeme, at ore recte peror et illum tibi Salvom adfuturum esse hic confido ropediem.

Me Utinam Iia Di faxint Facient nunc, si Om

Dionysia hic sunt hodie apud me Is volo. 110

V. 109. si est commodum BeniI. e codd. suis, quod magis ex more Terentii esse dicit. iniam aes et Argentum pendebant. Inde pender poenas dicimus, id est, dare seu luere poenas. Nam antiquorum Poena erant peCuniariae. Inde ponderes dicimus aestimare seu liceri. Inde nihili pendere, id est, nihili facere. Inde parvi pendere flocci Pendere, magni pendere. - 104. Noc tibi credore auSus.' Adolescentibus gloriosum est, si modestia utuntur et Pietate in parentes, ut nihil dicant aut faciant nisi consilio parentum. - 107. Porro rectes per O. Pomm eiusdem significationis Cuius vero et autem Pro quibus tam ct ponere non possis. Significat etiam apud Poeta longe, certe, OStea, ultro. Sper pro Credo , usitatum est Sive de praesenti loquamur, sive de praeterito. Similiter Onyid pro Credo, tum ira praeterito, tum in praesenti, tum in futuro. - 109. Utinam Di faxintIFaxo futurum tempus tantum Vel, ut alii, promissivum modum ostendit. - 110. Dion Fata hic unt. HOC est Bacchanalia. Diony si autem, qui et Bacchus dicitur, Macra, a plerisque Graeciae 104. Neque ibi illa 'st crederes ausus. J Id in filio suo laudat Demaenetus, Plaut. Asin. I. 1. 65. Practsertim cum is es dignum, quo concrederet, Habuit, haber honorem eius ingenio decet. 106. Ita res est ' Vide ad And. III. 1. 1. - Peccatum m maxirnum es t. Vel iungenda sunt Re cca Dum a me pro, peccatum meum Vel maximum adverbialiter sumendum, pro maxime. Sed vide Periet ad Sanct Minerv. IV. 4. 86. Sed praestat a me accipere Pro a parte mea.J 107. Rectes vero . e. Spero Omnia tibi ex voto Cessura. Recta in omni gener dicitur de rebus ita comparatis ut debent et optamus. Adelph. III. 1. . recis edepol Syero.J

110. Dionysia hic sunt hodie. Emphasis est in vocibus hic et odi quod non in omnibus simul Atticae pagis hidi hi celebrarentur Videtur autem sermo esse de iis Liberalibus, quae tempore

532쪽

32 EAUTONTIMORUMENOS

quantulum

Tibi parce ridem absens facere te hoc vult filius. Me Non convenit, . qui illum ad Iaborem impulerim, Nunc me ipsum fugere hi m. Siccine est sententia pMe. Sic Bene Vale. . , Me Et tu h. Lacrumas excussit mihi, 115Μiseretque me eius. Sed ut diei tempus est, Ionere oportet me hunc Vicinum Phaniam,

V. 113. Faernus metri causa scripsit impollorim. Qua forma quum Terentius nusquam usus sit, mentieius m. hinc popuIsrim. V. 117. Benti. quia oportes in codd. omnibus deest, sic em. Sed ut diei icti us est, Tempus morieres in hunc et Ph. Sic tempuSES Concedere Hecyr. IV. 2 21.

urbibus triennio quoque celebrabantur. - 111. Quasso I Primam personam indicativi habet duntaxat licet quaesores lectum sit apud Sallustium t Tullium. Tando m. Ita est, ' uno verbo, quod tan- tam vim apud te habere velim, quantam, si diu interrogassem, et ibi Iud foret ultimum, hoc est, quod postulat Chremes 115. Laia crimas excus it. J ad est,' lacrimas in sinu bus Culorum meorum johoriri fecit, ' qua ex oculis manarunt, in si forent XCussae aniexciatores significat Commovendo altiquid eligere Ut, excut is pulvsre, id est, te movendo vehementer delige a te pulverem ' 116. Us

diei tompus est. . Tempus supra horam significat Diei ar-: vindemiae agitabantur ruri Tum genio indulgebant. Intra IV. 4. I. Plautus. Pseud. I. 1. 56 prorima Dionysia. Cn. Cras a quidem sunt Poen. V. 3. 14. Aphrodisia hodies. Venoris es fessius dios Vide Christ. Falsterum. Noct. Ripens Vigil. I. c. XI. S. 3. Apud me si a Nolo. Eras apud aliquem, . et esses cum aliquo est Coenare Infra I. 2. 11. Adelph. v. 4. 19 si Plautus. Stich. IV. 1. 11. Cras apud me

eritis, et tu et illes, cum OStri uxoribuS.

114. Siccines si sint en si a 3 Ita AdeIph. III. 5. 5. Ηec. IV. 4. 15. Plautus, Trin. III. 2. 90. Sic ententia est. Eodem senSultare sententia dieitur Eun. II. 1. 18.115. Lacruma ex oua ait mihi. Ita Plautus, Capt. II. 3. 59 lacrumas excutiunt mihil 116. V diei tompus est. Ex formula dicitur, ut apud Ciceronem quomodo nunc st. armi ad Cic. ad Div. III. 1. In hae autem formula diei abundat ut apud Sallust Iug. c. 52. iam diei νθSper erat.

533쪽

ACTUS I. SCENA I. 331 coenam ut veniat. Ibo, visam si domi est. Vihil opus fuit monitore Iam dudiim domitiaesto apud Me esse aiunt egomet Convivas io

b ude hinc intro sed quid crepuerunt foresilinc a me quisnam egreditur tu concessero.

baismo abundat a19. Nihil opus fui monitores Hoc si vocatore. Nam vocatores proprie dicebantur, qui ad coenas voca-ant. - 120. Practat in sum. Idem est quod adsum: ne alteri lex verbo cohaeret, nisi verbo substantivo, et huic simplici. Nambaeat adSum magis poeticum est. Egomet con Nivas moror Ioc est, in mora detineo. A quibusdam morari pro expectare X- onitur, sed mea Sententia, magis poetice quam oratorie. 1I8. Visam, si domi est. Plautus, Bacchid. III. 5. 4. Ibo νιSam huc ad eum, si forte est domi. 119. Nihil opus fui monitore. Utebantur veteres servis nitoribus, qui Coena parata OCatos admonerent. Qui servi etiam ociatores dicti. Quo respexit Iuvenalis, Sat. X. 15. Clamor opusu, ut sentiat anus, Quem dicat eniSS puer, quot unciat horas. Et Iartialis, VIII. 7. 1. Hora quimque puer nondum tibi nunciat, et tuam Onνιυ mihi, Caeciliaris, ,eriis.120. Egomet convivas moror. J Qui tardo adventu suo mo-ahantur reliquos Convivas, peculiari nomine κωλυσιδείπνους dixerunt121. Quι crepus runt fores hinc a sy Η e fores 3dium mearum. And. IV. 1. 59 Eun. V. 8. 5.122. Num concessaro. Qui sermonem rumpentes e pulico abeunt m aedes, concodores intro dicuntur Eun. I. L 126 Sod qui Seorsum secedebant, con ero dicebantur Euti 4 49 delph. IV. 4 26 Phorm. v. 1. 14. Caecilius, Titheo me dum cibi

534쪽

ACTUS PRIMUS.

CL Niuiti adlinc est, quod vereare. Clinias haud

quaquam etiam Cessant:

Et illam . simul cum nuntio inibi hic ego adsuturam hodie scio: Proin tu solicitiidinem istam falsam, quae te excru

ciat, mittas.

. Quicum loquitur filius Θα Pater adest, quem volui: adibo. Pater, ΡPOTi

Benti. 1. Nihil adhuc est, quod vereares. Hic Clinias, qui Asia redierat, ingon de amica Oliicitudo exprimitur. Accedat et odclis opitulator Clitipho, qui adνentum amici mira oluptate patri narra Nihil adhuc si, quod Nersare. Clinia miserat xCessitur Antiphilam discruciabatur quod non ediret. Haudquaquai etiam cossant. Id est, nondum differunt adventum. - . Sol Iicitudines m istam. Bene sollicitudinem dixit: nam Ollicitudo est quae inhaeret mentibus: otiicitatio, quae ab alio sit. 1. Nihil adhuc est, quod orea res. Haec Clitipho aedibus egressus dicit Cliniae, metu patris intus manenti. Plautu: Trin. III. 3.79. De signo, nihil est, quod vereare. Cicero ad Q. FlII. 14. Certi nihil si adhuc aes Neremur. - Cctas ant. Intelligi Dromonem, Cliniae servulum, Cum Antiphila. 2. Hodis., vi e continuo Eun. UL 2. 10.3. Sollicitudinem mittas. Virgilius, Aen. I. 85 Milthanc de pector curam. - Quae te excruciat. Ita Plautui in II. . . Haec ego doleo: haec unt, quae me XCTuCiant. 5. opportune Advenis. I locutio comica And. II. .

535쪽

nostrum viciniimp h. Probe. G. Huic filium scis esse Audivi esses in Asia. CL Non est, later: Apud nos est Quid ais Cl. Advenientem, navi egredientem, Ilico Abdiixi ad coenam . nam mihi sinagna cum io iam

Inde usque a pueritia

Fuit semper familiaritas Vol talem magnami sinitas a quam 'vellem enedemum invitatum, ut nobiscum esset hodie amplius:

U. 7. Benti post Audivi esses subdistinxit Vulgo AudiDi esse in

Asia.

V. . Benti cum quattuor codd. magna delevit, postulante metro V. 11. Benti hodi deIevit, quod et in codd. melioribus deest nec agnoscat Nonius v. Invitare. . Audi ν i, in Asia essed Recta eiuscemodi est oratio per infinium; nam non Latine dicitur, Aud ιν quod in Asia est. 8. pud O est. Recte, et non pene ΠOS. Nam penes os estiuidquid a nobis possidetur, et in nostra potestate est, ut penes prin Fem Salu nostra St, id est, in eius potestate. Quid ais 4 In errogat ad quod audivit admirabundus, neque facile credens. Non estnterrogantis, sed admirantis. - 10. Oluptatem mare nam

ivno ια s. J Ut Cicero in Epistolis Voluptatem habui nimiam.

. . es. OP rtune advenit. . Ita passim alibi.

8 Advenientem bduxi at coenam. I viaec dicebatur

oena adνentitia. Lucilius, Sat. 1. ad coenam abducam et primum luce abdomina thynni Advenientibu Priν dabo, Cephaleamnus carnem

xbdia aer, ut Eun. III. 1. 17.

etur ec. . . 17. Bene factum et Olup rat.1i Invitatum amplius. I Hae voces iungendae. Icilicet inuatus a Chremet' erat Μenedemus supra I. 1. MO Vellet vero undem amplius in Nitatum, atque adeo retentum.

536쪽

36 ΗΕ AUTONTIMORUMENOS Ut hanc laetitiam nec opinanti irimus ii obiicerem

domi. Atque etiam undi tempus est G. Cave faxis; monopu CSt, later.

. Quapropter Θ Cl. Quia enim incerium 'st etiam,

quid se faciat: modo Venit. Timet omnia, latris iram et animum amicae te erga ut sit suae: iEam misere amat: Propter iam maec turba atque abitio evenit Scio. o. unc servolum , ad iam 4n urbem misit, ,et ego

nostrum una Syrum.

V. 12 Bembinus ei omittit. menti cum aliis codd. post obiicei

colloCavit. V. 13. quia Atques etiam sine synaloepha esse non potest, quod pulivat Faernus, locum sic refingit Benileius Atques etiam nunc ιti temporist. Cavsidaeis, non os opus, patEr. Ita Sati tenpori est, Sati tempestive, mature, ut p. Plaut. Cap. I. 2, iot 88 Non est opus unus Od. Spt. V. 18. miserum Ss Ss Benil ex Codd. ut Verbum repetitum eoden quo prius, accentu feriatur Vulg. se miserum Sae.12. Nec opinanti. Jonsperatum enim gaudium maius esse sole iquemadmodum et dolor acerbior, si non opinanti obiicitur. - - 13. At quo. Hoc est ut aliquando prius diximus extra Donati sententian 13. Cases famis. Volebat Chremes nunciare enedemo Tediisti filium sed Clitipho prohibuit, quod Cliniae nondum patris volunt esset perspecta. - 15. Animum amicast. Id est, timet, amiCaeum OStergaverit, a ne ex eius animo effluxerit. - 16. Scio Scilicet, propter eam discessisse, et id patri molestum esse. - . 18. M12. obiicerem. Usurpatur haec vox de re, quae inopinalohvenit, seu illa bona sit, seu mala. Adelph. IV. 4. 1. Virgiliu 'Aen. ΙΙ. 199 Hic aliud maius miseris multoque tremendum Ohi1Citi magiS.

16. Eam miser amat. Vide ad And. ΙΙΙ. 2 40. 17. In urbem misit. Ergo scena fuit in agro. enedem

autem aedes suas in The elo CaVerat.

18. Crederi est.J Pro licet. . Ita Adelph. V. 3. 42 Plat

537쪽

mine dicuntur Onapparentes, latriam incolumem, ' amicos, genuS, Cognatos. divitias. 20 Itque haec perinde sunt, ut illius animus qui iapossidet:

l. Immo ille fuit senex importunus Somper: et nunc nil magis, ereor, quam ne quid in illum iratus plus satis faxit,

pater.

h. Illene' sed reprimam me: nam in is et ESSehunc, illi est titile. 25

que minus crederes sty Minus hoc Ioco pro ora ponitur. Non est, inquit, Credendum Cliniam esse miserum. o ad sequentia respicit, scilicet, Quid reliqui est, quin habeat, quasi Iden in homines Ss dicuntii bona Minus res des ro sep pro an Credendum est ' Virg. oc ait mihi croderes tantum. Huiusmodi Cutio parum Latinis usui est. - 19. Qua quidem in hominesi cuntur bona 3J Cilicet a vulgo. Quum tantum anima bona, Senidum philosophos, appellanda sint Etho Cilhid quod supra dixithremes, affirmat, scilicet Cliniam non esses miserum 23. Ἀρ- es importunuδ. Quod dici solet, male generosus, quasi non OP-3rtutius. - 24. Pater. Vellia pater est nominativi Casus, et refertur ad Menedemum, vel est vocativi casus, et refertur ad tremetem. - 25. Ille ne 3I Chremes sermonem, quem coeperat, S, TruC. II 6 20. an m maloscio vincere est Viroilius Ecl. X. i. nec sit mihi Credere. Ossius, de Arte Gramna. VII. 1. subaudit 'i'ultas it Sensus sit, Facultas est credere. Exempla congessitieinas ad Ovid. Art. Ana. II. 28.J21. Perindes sunt, ut illius animus, qui ea possiet. Ita Phorm. . 3 18. Cicero, Off. III. 33. Habes a Patra munus,arcs fili, mea quidem Sententia magnum Sed Perinde erι , ut acce- 'ris. SallusimS, Iug. 4. Proinde quasi praetura et OriSulatus, atquctri Omnia huiusmodi per es ipsa clara et magni fica Sint ac non Perinde ι beautur , ut eorum, qui a Sustinet , virtu est.24. In illum faxit. Ita supra I. 1. 7. - Pater. Hic Candi Casus est, quo Chremetem patrem Compellat Clitipho. Ita su

a, Versu 15.

25. I e primam me. I Impetum cloquendi continebo. Ita Hez.

538쪽

CI. Quid iiii tecum Dicam. ut ut erat, marI-

Sum tamen ῬPortuit.

dinem.

V 27. codd. fere omnes aliquanto. Sed aliquantum si positum Eun. Ι. 2, 5 l. Rationem huius usus Benti in eo quaerit, quod in huiusmodi formula Comparativus non auget, sed minuit. repressit ut exemplo Cliniae filius terreretur. III ney Hoc clara voce pronun Ciandum. Iono 3 Id est, dicis, te timere, ne ille senex faciat aliquid in illum 3 Deinde Chremes se repressit per ἀποσιωπησιν, ne Onfirmaret Cliniam, videns honum esse , ut in timore foveatur. Sed reprimam me. Scili: Cet, non ostendendo eius patris teneritudinem in eum. Sed mep rimam se. Hae submissa voce

protulit, ne audiret filius. - 26. Quid tuto J Quia dixerat ChrsmeS, res primam ct Suhmissa voce et apud se interrogat filius. Vt ut rat. Quam bene tuetur patrum partes, qui omnino a filiis tolerandi sunt an um. Mansum pro infinitivo. Ut, curaboiadductum Pamphilum, pro adducere, Ut Pili visum est. -- 27. Praeter eius imidinem. Vult causam Cliniae videri deteriorem ut ostendat parentes filiis, o vitia eorum, asperiores esse. - 28. Pateretur. Id est, pati debebat, vel pati debuisset. Ut faceres saepe pro faceres desbutSSES. Nisi mavis ad patrem referre q. d. debellat pater eius pati libidinem Sed superior sententia melior propter id, quod sequitur, Nam quem Jerrest, Si parentes non ferret suum pJ Talae est illud. Cuius saluti consulet, sui Suam negligit 3 V. 1. 38. -- In motu fas hunc illi si uti Io. Sensus est: I; metu esses Cliniam, Clitiphoni est utiles. Atque eo mox respicit Chremes, diCens filio Scitum os , oriculum ex allis faceres, ibi quod exuSu tot Plautus, Asin. I. 1. 69. Sum in metu. 26. Vt ut crat. Sensus est, vel ut ut erat ress. Ita Phorm. III. l. 4. et III. 2. 46. Plautus, Bacchid. U. 2. 73. Ag iam id, utut est, etsi ea desdescorum, patiar vel ut ut erat pator , h. e. qualis-Cunque erat. Certe adverbium loco adiectivi positum. Ita And. I. 1.36. Si vita orat Eun. III. 1. 18. Si homo ost Phorm. III. 1. 15 Si Sum, . . talis U. 4. 16. Sic. Crito, est hic. 27. Pater estur Iubendi vim habet. Ita Cicero, Sext. 2έ. Quod i meis incommodis laetabantur, urbis tamsn Pericula CommoVe

ventur f Libido, voluntas Hecγx. IV. l. 19.J

539쪽

A l. A II. 39hunccine erat aequum ex illius more, ancillum ex huius vivere Θῆ quod illum insimulat durum, Id non est nam Parentum iniuriae 30 Iniusmodi sunt ferme: laullo qui est homo tolerabiliS.

V. O. Benti ex Cod. Bemh. insimulant. Non entiri Clinia solus, sed etiam Clitipho v. 23. Ergo inδime Iant, homines C. ado

29. Huno. Scilicet Cliniam. Erat equum. Ab aequo susci- sit paternam defensionem. - 30. Quod illum insimulas du- um, id non st. Aliud obiectum refellit et a statu definitivo cen- et patrem non esse appellandum durum, qui filios a vitiis sua severiat deterret. In si nutat. In simulare significat incusare, id 'st, mores malos reprehendere Ut, Sitnulo illum verbiae. id est, 29. Hura cines erat aequum x illius more, an I- tim ex huius ibere pJ And. I. 1. 125. Plautus, Cas. II. 3. 47. date de filio unico Illum mihi aequiuS St, quam me illi, qua Nolo,

30. Quod illum insimulat durum, id non est, Est Jurus proprie, qui nec precibus, ne lacrumis flectitur. Sed et pa-ber iniquior in filium durus dicitur. Ita infra III. 1. 30. Adelph. I. 1.39. Huc respexit Ovidius, Amor. I. 15. 17. Dum fallax servus, durus pater, inmroba lena Vitent, dum meretri blanda, Menandros erit. 31. Uniusmodi Lucilius apud Non. V. Passum Rugos passique senes Ead Π Omnia quaerunt. - Paullo qui si homo ti-lerabilis. Hae varie eXplicantur. Ut autem Pluscula adiectiva inmitis exeuntia, ita et tolerabilis active et passive sumitur, Proleo, tu tolerat, et qui tolerari potest. Unde illa, paullo qui st homo sol orabilis, possunt referri ad parentes, . . Qui sunt ho- uines pauu tolerabiles, Vel, certe quidem illius parentiS, qui Si paullo tolerabilis h. e. qui non imis est durus, sed ferri potest. Vide Comnae iii NaaiOrena. Ci Cero, Catil. IV. 8. Serυus Si nemo, qui modo tolertibili sit conditiones sorνittitis. De Oratore, I. 2. Vix autem singulis otiatibus singuli tolerabiles Oratores in νenirentur. Paulo qui ctSehomo tolerabilis.i. e. qui os ex illo hora linum genere, qui Don durissimi sunt et intractabiles. Singularem uim posuit pro plurali. Vid. Cholion cod. Bemhiui quod Faurtius protulit. Paulo tolerabilι pro paulo

tolerabilior Sic paulo cum positivo . est apud Cic. ad Attic. VIII. 12.

540쪽

40 ΗΕ AUTONTIMORUMENOS

Scortari crebro moliant; molunt crebro convivarier: Praebent exigue 'linatum. atque haec sunt tamen ad

virtutem Omnin.

Verum ibi animus semel se cupiditate devinxit mala, Necesse 'est,' Clitipho, consilii consequi . consimilia. hoc 35

ussi siet.

V. 34. Benti ex codd. Verin nimus ubi semel. V. 36. Benti quid ex cod. Reg. Nam quod modo ad ipsum pericu- ancuso. - 2. Scortari J Est frequenter scorta ductitare. Scor-tarr. Id est, ductitare Scortari enim , ut Varro inquit, est sae-I ἰu mstetriculam ducerct, quae meretrix a pelle cortum appellatur, quod ut pellicula subigatur Scortos enim pelles sunt arietinae et si Ortea, ut Festus inquit, et similiter Varro, appellantur omnia ex pellibus DCta seu Coriis. Con Dimarior. Convivo deponeri Verbum aut significat celebrare convivium, aut ad Convivium invitare, aut etiam frequentare convivia. Nonius etiam dicit inveniri convivo pro COΠνινο , Pro eo, quod est ad Convivium invito Pompo in unda: S Calendis convisant, dibus coenant foris. - 35. CONSEqui OΠ-Nim ιIι a. Nam cuius animus in re mala semel Corruptus est, in dies

sit peior 36. Periculum es aliis faceres. , Aliquando vim non Solum gloriosis consiliis utamur, sed etiam paulo alubribus ubi vid. Interpretes.J32. Scortari, convivarior. J Utrumque iunxit etiam Sallu-εtius, Catal. 7. Magisques in docoris armis et militaribu equis, quam in scortis et conviviis libidinem habesbas. Est porro Onνiν arier Proprie praebere Convivia.

33. Sunt ad Nireus o m. Similis Iocutio est And. I. 5.66. et III. 2. 2. Phorm. V. 6. 22.d4. Ne me a cupiditas des Dinaei mala. Emphasis est

in Q Ue smet q. d. Ita se devinxit, ut semel et in perpetuum de-Vii Ctu maneat. Ita infra II. 4. 12. Cicero, Fam. III. 13. Praesertim - ιβ tudiιδ, quibus terques nostrum devinctus est. Animu Ss Cupiditat etC. i. e. animus captus est et deditus pravae cupiditati Cic. in Drut C. 12. Nec in impoditis ac rogum dominationes devinclis nasci cui d/ta dicendi solos ad Div. XV. 4. In omnibus saeculis auctore viri VCP Ut Sunt qu Suas cupiditates quant qui hostium copias inc rent.J36 Periculum ex ili is a morie. Ita infra II. 1. 9. AdelΡb.

SEARCH

MENU NAVIGATION