장음표시 사용
151쪽
De lylo arminum Hebraicorum. 139siguratam in locum propriae, omissa hac, substituat illa vero utruinque, et rei in Aginem, et rem ipsam componat. Comparationis iidem sontes atque dictionis figuratae in universum Saepissime tamen Hebraeorum poetae imagines, quas similitudinis gratia adhibent, a rebus naturalibus, vel e Vitae communi usu mutuantur. Sic Iova benignitas cum coeli altitudine, regis gratia cum nube tempore verno pluviam fundente, vitae fuga atque vanitas cum sumo, improbi sors cum gluma paleaque, a Ventis dissipanda, componuntur. Quod de poetica Hebraeorum oration in universum jam superius monitum fuit, brevibus Videlicet eam gaudero senissentiis, id ipsum et in comparationibus Obtinet. Rarissimo Hebraeorum poetae imagines, quas in comparatione adhibent, borius explicant, id quod Graecorum, OmRnorum Beentiorum qu populorum poetae solent saepius una alterave breviori sententia, uno altero vo hemistichio omnis absolvitur comparatio, ut videre
diamque evanuerunt, sumi instar, dies mei,
OSSA que mea, tanquam Sarmentum, combuSta sunt. Percussum est, instar herbae, exaruitque cor meum, Etenim oblitus sum panem meum Comedere.
Similis sum elocan, deserti, Factus sum instar bubonis in locis desolatis.
Insomnis sum, redditusque Sicut avis solitaria in tecto.
152쪽
Fratres naei perfido agunt. instar torrentis, Instar rivorum in convallibus dilabuntur, Qui turbidi sunt a glacie, Quibus abdidere so nives;
Tempore, quo conrctuntur, VaneScunt, Aestu exstinguuntur e loco Silo.
Dollectunt viatorum agmina iter suum, Adscondunt in dosorium et PerBunt; Prospiciunt agmina Themae, Commonius Sabae spem collocant in illis rivis . Erubescunt, quod considerint, Deveniunt illuc, et pudore Sus Iunduntur:
153쪽
Da stylo arminum Hebraicorum. 141 Sic vos nunc nihili estis, Videtis terrorem et timetis.
Etsi imagines, quas in comparatione adhibent Hebraeorum
poetae, ut plurimum rebus comparandis convenientissimae sint: tamen nonnunquRm, Saltem pro nostrorum temporum Sensu, justo humiliores videri possint. Certe haud quisquam poetarum recentiorum hominem miseriis exhaustum cum utre, in fumo ex Siccato,
Ps. XIX, 3, aut duciam in hontinem perfidum cum dento fracto, Et pede vacillante, Proverb. cap. XXV, 9, vel deniquo oppida, male munita, cum sicubus primitivis, quae concussa arbor ori conisedentis incidunt, alium III, 2, comparabit. Verum haec et similia sex priscorum temporum Simplicitate explicanda sunt; quibus, quae vera videbantur, Simul etiam convenientia atque decora putabantur. Certe pud Homerum, principem poetarum, quam plurima in Venie imagines, quae pro nostrorum temporum sensu humiles videntur; quae tamen res prisca illa simplicique aetate longe secus se habuit.
Sicuti imagines, ab Hebrasorum poeiis in comparatione adhibitas, interdum humiliores sunt, ita nonnunquam justum ni Odum Excedero videntur. Exempla obviam sunt in Cantico canticorum, ubi puellae caput cum monte Carmelo, cui cum piscinis my- bonis, nasus cum Libani turri, quae Damascum speciat, collum cum Davidis turri, in qua mille clypsi suspensi sunt con ponuntur. Neque tamen haec pro nostra sentiendi cogitandique ratione dijudicanda sunt. Qui orion iis oras inhabitant populi vividiori, quam occidentis incolas, gaudent imaginandi i , quae cuncta splendidiori luce collustrat mirumque in modum auget. Quare haud mirandum, Hobraeorum poetas in descriptionibus
154쪽
142 Pars III. Cap. I. et comparationibus suis nonnunquam ultra illos imites evagari, quos pro nostro recti pulchrique Sensu, transsiliro vetitum habetur. Ceterum in eodem illo Cantico canticorum elegantissimae occurrunt compRrationes, maxime in adolescentuli puellaeque, de quibus illic sermo, descriptione. En quibus imaginibus egregia adolescentuli forma exornetur cap. V, 1 - 15:
Caput ejus aurum Solidum, Cincinni ejus penduli, nigrique, instar corvi. Oculi ejus sicuti columbae ad rivos aquarum, Lotae acie, ad plena fluent, sedentes. Genae ejus tanquam areolae balsami, turres areolae herbarum
Labia rius lilia, stillantia myrrham redundantem. Manus ejus annuli aurei, implet chrysolithis, Venter ejus artificium eburneum, distinctum sapphiris.
Crura ejus columnae marmoreae, fundata basibus aureis, Forma ejus sicuti Libanua eximia instar cedrorum.
155쪽
De stylo carminum Hebraicorum. 143: nux 'Ind 7 pn 7 Σ ribi: Ecce pulchra es, amica ER, Bece Venusta, Oculi tui sunt columbae medio e velo tuo, Coma tua instar regis aprarum, Quae procumbunt in monte Gilead. Dentes tui, sicut grex ovium tonsarum, Quae adscendunt e otione, Quae omnes gemelliparae sunt, Et quarum nulla pullis Orbata est. Instar sili coccinoi Iabia tua, Et sermo tuus jucundus. Sicuti segmentum mali punici genae tuae medio e velo tuo, Duae mammae tuae ceu duo hinnuli,
Gemelli dorcadis, pascentes inter lilia. Etsi latendum sit, imagines in comparationibus hisco adhibitas
sensu nostro liquantum alienas esse: tamen haud quisquamn Pgabit, eas convenientissimas atque pulchserrimas esse quin imo adfirmare ausim, neque in Graecorum, neque in Romanorum Carminibus reperiri quidquam, quod plondidissimis illis adolescentuli puellaeque descriptionibus in Cantico canticorum obviis palmam praeripere OSSit.
156쪽
Comparationem Xcipiat prosopopoeia, ita figura in eo maximo conspicitur, quod rebus, ita sensu, ratione et oratione destitutis, ita, Sensus , ratio atque oratio tribuantur. Inter omnes dicondi figuras vix ulla vividiorem reddit orationem, quam prosopopoeia. ac figura requentissime utuntur Hebraeorum poetae; cujus rei ratio in vehementiori imaginandi vi quaerenda, qua orientis populi praediti esse solent. Vehementior illa imaginandi vis omnibus rebus, coelo, terrae, rari, montibus, fluviis, vitam atque actionem largitur, unde, de qua gimus, prosopopoein originem trahit. Cujus figura cum innumera in pronitu sint exempla, sufficiat, unum tantum herumve in medium protulisse. Coelo, terrae, mari, agris arboribusque sensus tribuitur, monenturque,
: Tns ut et bis 'dLaetetur coehim, et exsultet terra, Freniat mare et incolae ejus; Exsuli erit agri, et quidquid in illis, Jubilent omnes arbores Sylvn Coram Io va; ' numque venit, Vonit ad judicantinui terrum. Endo in prosopopoeia in plurimis aliis locis recurrit; sic salitio XIX, 2-7, quo in loco coelii in dies noctesque ova gloria itio narrare, lucidiim quo illiti solis sidus, heri is instar, in senio-tiendo cum iculo suo laetari dici iur. Si utiliter otiain Psalmis XCVIII, CXLVIII, 3 5 7 - 10, coeliani, Sol, luna, Atellae, terra, hontes mare. fluvii, onti, dulmina, grando,
157쪽
D stylo arminum ebraicorum. 145 nives, nebulae, animalia arboresque provocantur, ut nuntinis
divini majestatem atque potontiam laudibus efferant. Neque tamen corporeis tantum atque visibilibus rebus, verum etiΗm iis, quae non sub sensus cadunt, uti virtutibus, vitiis aliis quo abstractis notionibus vitam se sentiendi agendique facultatem et, raporum poetae tribuere solent. Exempla splendidissina obviam sunt Provprb. cap. VII et IX, 1 5, 13 - 17. ii priori illo loco sapientia mulieris specio inducitur, mortBles ad studium sui in- itans Commendat Sese ut vitae ducem, honorum, divitiarum omnisque felicitatis auctorpin, praedicatque Ee ante conditam rerum naturam numini dis in sociam, consiliorumque participomadfuissse. In altero loco eadem sapientia n agni sicam domum Sibi exstruxisse, convivium Ad parasse, puellRSque Suas emisisse dicitur, ut imperitos ad paratas epulas invitent. ertius denique locus stultitiam mulieri impudicae in Agine repraeSentat, uno ad domus sua ostium sedet, et praetereuntes invitat, ut domum Silam ingrediantur, furtivisque illic Voluptatibus fruantur. - Αudacissimam hujus generis prosopopoeiam exhibet Psalmus XLIX, 15, quo in loco nior improbos ovium instar pascere dicitur: b N mba n 'x ovium instar in orcum aguntur improbi),
Et calcabunt eos probi illico,
Speciem qu eorun Bbsum et OrcuS,Domicilio suo exuentur.
Haud minori audaci sit in Iob libro, cap. XLI, 14. in crocodili , collo robur pernoctare t terrorque ani eum MXSuliRrm per hibetur
158쪽
Ad prosopopoeiam referendum etiam tritissimum illud H braeorum poetis dicendi genus, quo rei alicujus ad alteram relatio ita exprimitur, ut illa hujus ilius, o flia dicatur. Sic lucisor ilius aurorae adpellatur, es. XIV, 2 sagittae ilia arctis vel pharetrae, Iob. XLI, 20 Thron. II, 3 iros illae in cauda ursae majoris stellae illi ursae, Iob. XXXVIII, 32 morbus lethiadis primogenitus mortis, ob XVIII, 13 incola urbis vel regionis cujusdam flin ejusdem, Jos XXXVII, 22, Jerem. XLVI, 19; aves iliae cant/ιs, Eccles XII, d pupilla lin oculi, Ps.
XVII, 8, etc. Simili ratione, quamvis rarius, etiam Pntris, a tris, fratris sororisque adhibentur vocabula, ut videre est obicap. XVII, 14, quo loco Iobus, atrocissimo morbo adflictus, mortique proximus. dicit:
Putredini acclamo, tu es Pater meus, Matrem Sororemque meam Θrmem appello, i. e. jamjam in Sepulchro prostratus jacere, it ideo lutredine vermibusque circumdatus . illisque consociatus esse mihi , ideor, ut proximi cognati, larentes et liberi. fratres mororesque con socinii esse Olent.
IIaud raro Iobraeorum o ia metaphoras, quibus utuntur, longius extendunt, undo nova dicendi igurii oritur, quam allegorium dicondi magistri appellant Allegorii nomen ra, ἄλλο
159쪽
De stylo earminum Hebraieorum. 147αγορεῖν, i. s. aliud dicere quam sentias traxit ex quo vocabuli etymo lacile perspicias, allegoriam non esse nisi plurium sententiarum in alium sensum, quam qui Verbi proprie indicatur, translatio. Cum in allegoria plures cum illentur in Agines, ea quo oorationis sensus facile obscurior reddatur, niSi imagines ipsao perspicua sint, rebusque deSignandi reppOSitne: RVendum erit, ns imagines, in allegoria adhibitae, Vel a rebus minus cognitis petitae, vel minus convenienter tran Statae sint. Quod ni fiat,
res por allegoriam illustrandae Rique exornRndae non tantum non illustrabuntur atque exornabuntur, Verum contra Obscuras
deformpsque reddentur Hebraeorum poetae imagines, quibus in allogoriis suis utuntur, maxime a rebuS ait cogniti petunt, eas quo haud inconvenienter tranSserunt; quRr quam plurimae, uno in carminibus Hsebraicis obviam sunt, Bllegorine et perspicuis aio et commoditate sese commendant. Exemplo Sit Pro Verb. V, 15 19, quo in loco marii monentur, legit in Re uxori Suae inhaereant, neve alienas sectentur mulieres quae Sententia per Allegoriam in
160쪽
148 Para II. . cap. 1. Por plateas rivi aquarunt.
Neque aliis tecum. Sit scaturigo tu benedicta, Et dolecteris i uxore juventutis tuae. Cerva inubilis, et rupicapra VenuSia uxor tun)Ubera ejus satient te omni tempore, In ejus amore Oberres perPetuo. Mirari subit, simplicissimae iij iis allegoria Sensum nonnullos interpretes adeo fugisse, ut vel legis Mosaica observationem, vel verae sapi sentiae studium, e denique rerum suarum eurnii commendari hoc loco existimaverint. At vero et Orationis nexus, et loquendi usus, et ipsa auctori verba pertissimo docent, nil nisi legitimus uxoris morem maritis commendnri. Namque cum inde a versi tertio ad decimum quartum usque amores meretricii improbentur, convenientissimum erat, amorem conjugalem in Sequentibus commendari. Accedit, quod Pro Verb. IX, 17, quarum surtivarum imagine amores illiciti designentur; unde conjicias, nostro in loco putei proprii imagine amores legitimos notari. Donique et ipsa versus X verba delectare Aore juventulis tuae, docent, neque de legis Mosaicae observantia, neqtie de vera Sapientiae studio, verum de amore conjugali
Νoquo tamen Hebraeorum carminibus desunt allegoriae, quarum imagines, Pisi a rebus cognitis petita sint, haud exiguuobscuritale laborant citius rei caiis in eo quaerenda, quod ceria desiderentur indicia, ilibus iiii aginum nil res designundas translatio innotescat. Exemplo sit colobratissima illa allegoria Eccles. Ni I, 2 6, qui senectutis incommoda sequentibus describuntur imaginibus , , obscurantur Sol, lux luna utque Sidera redeunt