장음표시 사용
41쪽
De origine e causis poeseos Hebraieae. 29itescunque in itinere ter dosorium Arabicum arca foederis promota fuerit Mosem haec verba pronuntiasse:
Exsurge, Iova ut dissipentur inimici tui;
Fugiantque osores tui a facie tua; subsistente autem arca dixisse : N au' 'Db In rari' ram: i. e. revertere, OVR ad myriades Israelis. Quae verba si vo I se ipso fuerint prosecta, sive o Psalnii LXVIII versu 2 o lita Mosi lii tributa, arguunt tamen jam ante Davidis aetatem carmina in os deris absernaculo pronuntiata, vel potius decantata fuisse. Ut primum autem cantus musicusque lusus ad numinis divini cultum applicati fuere, poetae haud poterant deesse quam provinciam sacerdotes maxime atque Levitas sibi vindicabant; quippe quibus et rerum sacrarum cura demandata, et scientiarum
artiumque cultura commiSS erat.
Memoratis hactenus poeseos Hebraicas causis d de denique et culturae semina, quae tum civilibus, tum sacris institutionibus magnus illo Hebraoorum egislator inter populares suo SpRrSit. Quamdiu omnis culturae expertes, et nonnisi venationi vel pecori pascendo intenti populi degunt, omni eorum cura, omnisque Iabor ad corporis solum pertinet necessita is , nsque illis studiis artibusque ullus Iocus, quae animum juvant atques delectant. Iam vero populus Hebraicus Ante Mosis aetatem praetor venationem pecoris quo curam vi ulli rei vacasse videtur. Namque quod
1 Mos XXVI, 12, de Laco traditur, culto in Philistaeorum
terra agro centuplicem ructum eum recepisse, neque homini, neque teniporibus putarim convenire. tenim sacus pastorali dedi ius vitae cum gregibus tentoriisque suis, nonandum more,
Palaestinam peragrabat At oro nomados haud in i solent in
42쪽
liuerere loco, neque duruin grorum culturno Opus tolerare, euintii ulto coinmodius e pecorum reditu vitam sustentare possint.
Accedit, quod neque filiorum faci, neque nepotum liquem
agrorum culturae deditum videamus. Nam quo savus venationi incubuit 'βὶ Iacobus vitam pastoralem Rinple Xus est, quam eandem et sani filii in monte ιιr, et Iacobi posteri in Aegypto
secuti Sunt. Quae cum ita sint, facile perspicias, ad Mosis usque Retatem neque poesi, neque cete iis artibus ingenuis locum apud Hebraeos fuisse. Ut primum autem Mosis os uaeque beneficio populus Hebraicus stabilem in Palaestina sedem consecutus eSt ut primum agrorum culturae quam in erit omnium sere ritum atque scientiarum matrem atquo altricem dixeris civilibusque coepit Rd Suescere institutionibus , saniori seni quo numinis divini cultu coerceri atque sormari haud potuit fieri, quin et ultra ea, quae ad corporis pertinebant necessitates, animus tenderet paulistimque cientiarum artiumque, proinde et poeseos, fundamenta jaceret.
Verum enim vero durant Iudicum, 'Ut et , imperio popuIus Hebraicus, continuis ollis cum nitimis gentibus dotentus, neque in scientiis, neque in nrtibus multum proficere potuit; omnisque ut Samuelis usque aetatem poesis rudis et incomia fuisse videtur. Laetior indo a Samuelis io uapor populi Hobraici rebus in universum, inque pri in is poesi lux stulsit. Namque eximius' illo vir rem n f promovendam populi sui culturam utita ab I 0s XXV βT, Esuviis dicitur ne UNX, S,
i. P. Ni 1 eritus venasionis, vir campi. Fuere, qui virum cum pi unde in utilii e gricola in putarent Sed perperam Nainque tigri-CO in D N N, i terrae, dicitur; et vir cuinpi Hebraeis is fit, qui cu in liuin venundi causa peruti tiri solsti: bpri pz na; vir exiens in ratus, uui Sicuti Dii Lelias interprututur l
43쪽
De origine e causis seseos Hebraicae. 31
Iissima in prophetarum scholas, instituit quo instituto et poesisHebi aeorum mirum in moduni aucta atque provecta fuit Etsi scholarum illarum rationem haud penitus perSpectam habeamus, constat tamen, id maxime spectatum sui SSe ut earundem hinini, qui 'Mna, prophetae, dicebantur, numinis divini culium Salvum ab Omni corruptione Servarent, morum probitatem populo com mendarent, in ipsos reges atquct sacerdote monerentit tu corrigerent, si forte Osticio Suo minus satisfacerent, β). Quo autem populi regumque animos facilius regere possent, poesi arteque musicu imbuebantur; quas artes omnes fere antiqui teniporis Supientes ad frangendos formandosque rudium hontinum animos adhibebant. Inde factum , ut, quando coram populo verba Reerent prophetae, non pedestri uterentur oratione Sed poetico correpti estro carmina fundebant, quibus haud raro illusicus lusus tripudiumque accedebat. Cum Gibeam peteret Saulus, rex Samuel designatus, prophetarum chorum obviam habuit, qui inter nablii, tympani, tibiae citharaeque cantum Vaticinabuntur, i. e. prophetica fundebant carmina quibus conspectis atque auditis et ipse Saulus, poetico correptus est ro, Occurrent Chor Sese imuiiscuit atquo vaticinatus est τὶ In hunc modum comparatis prophetarum scholis, factit in est, ut brevi tempore Hebraeorum poesis laetissima caperet incro monta Cert illarum scholarum beneficio tribuendum, quod proxima post Samuelem ae in excBllentissimos viderit poetas, quales David freque fuere Nanique regium illum poetam psaltenque Samuelis ductu atque auspiciis institutum fuisse, non est, quod dubitemus. Haud quidem nos fugit, ex iis, qua 1 Sam XVI, - 13, traduntur, conjici posse, Davidem priusquam Samuele rex designaretur,' huic nequa-
44쪽
32 Pars I , cap. II. quam cognituri fuisse. At vero vix quisquam sibi persuad obit, Samuelem tantae fuisse temeritatis, ut juvenem obscurum, nequis antea sibi cognitum, populi sui regem designaret. Neque liquet, unde egregiam illam poeseos musicaeque artis peritiam David
hauserit, nisi e paScui gregibuSque Suis protractus in utraque arte institutus fuisset. Rectius igitur statuas, et Davide et Asofum et, quos praeterea aetas illa protulit, poetas tantum non omnes in prophetarum scholis poesi musicaquo arte imbutos fuisse. Hae ratione evenit, ut, quem libertas, bella, numinis divini cultus, Sparsaque per Mosem culturae semina excitaverunt apud Hebraeos spiritum poeticum, eum prophetarum cholae ad O- rem perducerent. ni. a .
De origine AEt causis poeseos Arabicae.
Quemadmodum poeseos obraica incunabula longe altius, quam par erat, a viris doctis repetita fuero ita etiam Arabum poesin nonnulli muliis seculis antiquiorem putarunt, quani Solidis urgumenti evinci potest. In quana sententiam nuciorum Arabicorum, Ab ulmedae mmetae Imahanensis, Nowatrii, ab aritae, Masudii aliorumque inducti fuere auctori into, in quorum Scriptis passim carni in citantur Arabica, quae, si laudatis nuctoribus sides , Mohammedis aetatem multis seculis Superare videntur. Cujus generis carmina vel carminum fragmenta haud pauca etiam habentur in antliologia poetica, quae Hamasae nomine vulgo insignitur, in istano Horia illiarum, in syntagmate carminum,
45쪽
De origine e causis poeseos arabicae. 33
tin alius ta 3 ζψa o. oculorum itinera in diversas Orbis terrarum regione δ'). Nonnulla id genus carmina collegit ediditque Albertus Schullensius in Monumentis Metustioribris Ara biae alia obviam sunt in ejusdem ciri doctissimi ιstoria imperii vetustissimi octanidarum in Arabia felice, nec non in excerptis ex diversis auctoribus Arabicis Persicisque, quae illustriss Silv. de ac commentationi sua de memorabilibus Arabum ante Molammedem rebus subjunxit ').
Iani vero quod ad carminum illorum aetatem adtinet, Schu tensius nullus dubitat ad illa tompora illosque auctores ea referre, quibus a scriptoribus Arabicis tribuuntur. Sic duo priora, qua in Monumentis vetuatioribus Arabiae habentur, carmina ad ultimum schoriamidarum principem Amru en areth, quem Salomonis nequalem xi Atimat Schullensius, reseruntur tertium
Nomani Almonfero. Ioclunidarum in ' Arabia felice aegi, qui 38 Amplum illud atque egregium chelii ibuddini opus XXVII omisabSolvitur, quorum decimus quintus, in bibliotheca scurialensi obvius, praestantissimorum poetarum Arabicorum historiam carminaque selecta exilibet. Ε quibus specimi uis instar iis trius Biblioth. Arab. Escurial. t. I, p. 68 ingenio Sum hocce deprom- sit distichon:
Nullus honos in mundo illi, cujus exiguae sunt opes, Nullae pes in mundo illi, cujus exiguus honos. Perperam apud Castrium in libri inscriptione L II xi pro t. a s AE ' legitur.39 Memo ire de litteratur do I Academi royale de inscript t.
46쪽
34 Pars I. . Cap. II. Mosis aetate vixisse putatur, tribuitur. At vero doctissimus vir nimio forsan in literas Arabicas studio imponi sibi passus est;
oioni in carmina illa vix Moham medis aetatem excedere, nedum Salodonis, vel Mosis tempora adtingere videntur. Quam Senientiam sequentes potissimum tuentur rationes:
I Scribendi artem proximis ante Mohammedem temporibus, medio sere Seculo sexto post Chr. n. ab Arabibus Hedschagi incolis receptam fuissct duumviri literarum Arabicarum peritissimi, eis ius et de Sacy, Iuculentis evicerunt testimoniis v). Apud Arabs Iemanenses atque Hirenses aliquanto quidem prius Scripturas usus invaluit Sed neque apud hos, neque illos ante sociali 0xti initium. Quod si vero seris adeo temporibus scribendi ars rabibus innotuit, qui lieri potuit, ut carmina illa, qua ad
Salomonis Iosiacitae referuntur aetatem, per tantum temporis spatium, mille quingentorum et ultra annorum, Solius memoriae atque traditionis beneficio conservarentur Objiciet fortasse ali quis, et Homerica carmina apud Graecos plurium Seeutor una per decursum Sola rhapsodorum memoria atque traditione fuisse conserunt a. Exstitisse autem etiam apud Arabes jam ante Moham medis tempora aliquod hominum senus, Graecorum rhapsodis haud dissimilium, qui in publicis tribitum conventibus vel Oriin majorum facia, vel fictas sabulas et solii in et liga in oratione narraverint. Ortim igitur hominum studio antiquissima Arabum carmina haud minus, quam Homerica poemata bapsOdorum beneficio, nil posteros potuisse conservari quin imo tanto lacilius, quo minor Arabicor uti illorum carminum, quam Homericorum, . Sit moles iqii longitudo , At vero diversa carminum 40 Reis ke in os, istolis de Arabia in re uniuria, insertis Pictilior-nii Repertorio litora turno biblicae , t v. i. 238. I e ac in
commetitutione de literatii ruo Arabicae Origine et antiquis monumentis, liue habetur in m moire de Acad. roy des inscrip t.
47쪽
De origine et eausis poeseos rabieae. 35
Homericoruin atquct Arabicorun , diversa ei iam rhapsodor uni Graecorum atque Arabicoria in ratio fuit; adeo qui dein, ut hisce vix convoniat, quod in illis locum habuit. Nunaque quod primuin est, carni in amo inerica, SiVe Brgumentu in ipsum, Sive ejusdem tractationem spectes, dignissima Videri debebant, quae me inoriae mandarentur. ingunt enim priscorum Graecorum fortia facta moresque; idque vividis adeo coloribus, ut nil pulchrius, nil jucundius cogitari possit. Quare haud miroris, si carni inibus Homericis memoriae mandandis Innein pernm RVRVerint rhBpsodi quippe quibus publice recitatis non potuere non Summa voluptate atqtie admiratione Graeci impleri. Quae cuIn ita sint, facillimo fieri potuit, ut carmina Homerica, quamvis in Iongiora, ad quadringentos Annos sola memoria atque traditione conservarentur. At longe aliter cum Arabicis illis carminibus ros sese habet Argumentum eorum ut plurimum adeo leve, ut haud verisimile videatur, ea multorum Seculorum per decursum in hominum ore viguisse. Quis exempli causa credat, tenus illos vorsiculos, quibus scho ima labrasch, secundus Hirensiumrox, sororem istasch ab Ad ben ara compressam perstrinxisse fertur, trecentorum et ultra annorum spatio in hominu in ore viguisset
Bosori vorsiculos illos Abu med in historia universali, ubi reges Hirenses recenset, et ex illo Schullensius in Monumentis elu-Hioribus Arabiae, p. 34, in hunc modum: dici, o la d. o. a Indica iiiihi, ikasch, neque mentiaris mihi: Cum nobili concubuisti, an cum ignobili ' γοῦ41 Doctiss. Εwul in libro, quem de metris carminum Arabicorum .
48쪽
36 Parso. Cap. II. An cum servol ut tu digna servo; Λ clini viliori at tu digna viliori.
Nonne tectius statuas, versiculos illos ab incerto quodani auctore Seriori tempore excusos , regique schoduimae tributos fuisset Haud aliter de illis quoque carminibus statuendum, quae laudatis hisce versiculis iii ulto antiqiliora , et ad Saunionis Morisque aetatem adscendere perhibentur. Nequaquam eniti liquet, qua
ratione per tot secutor uni decursum praeter Scriptura usuri conservari potuerint. Namque quod ni Arabinii rhapsodos dii net, qui in publicis conventibus populum narrationibus oblectare Solebant, illorum quoque a Graecorum rhapsodis diversa ratio.
Graecorum rhapsodi non nisi carmina recitabant, maxime HOmerica contra Arabum rhapsodi soluti ut plurimum oratione utebantur, carminibus rarius, et non nisi dat occasione intermixtis.
Νoque Arabum rhapsodi, ubi narrationes suas versiculis disi in guerent, ab aliis auctoribus illos ni uiuati esse, Verum quo ex tempor adflatus poeticus ipsis suggereret , profudisse videntur. Denique vix quisquam aud obit adsit ni aro, rhapsodo illos jam indo umosis se Sammonis teinporibus inter Arabes Obi inuisse
contra tutius negaveris, eam ninxime propter causam, quod rhopsodicae illi iis artis origo ni quo usiis litorsem ni mortim cui tum requirere videtur, quam priscorum illorum temporum Arabes, feram in desertis Suis litam degenies, consecutos fuisse credibilo St. conscripsit p. 84 loco flagitante iii et ro, Iegendum
censet quain lectionem etsi non in lirobemus, periculi Suin tu meuexistimamus, absque codicum praesidio metricis tantuin rntionibus carmina rubicu inendure. Confit ut ni in Arubii in uotus in metric: carminii in suoru in structii mi haud raro iugna licentiau So sitisse; de qui dein, ut in bigi possit, uti uni nil librarios, uti uis nuctorem ipsit in motri vitii referri debeant, nisi ea dubi- tutio codicum manu scriptorii in auctori tute tollutur.
49쪽
De origine e causis poeseos rabieae. 37ΙΙ Quod si carnain illa o aptat p. cui ab auctoribus Arabicis
Schullensιoqiu tribuuntur, fusa fuissent, procul dubio lingua eoruni Omneque in universiani dicendi genus haud paria in abhorrerset ab
illo dicondi genere quod in . iis carminibus locum habet . quasivo paulo ante Moham medem, vel insequentibus etiana temporibus prodiere Namque inter Mosis aetatem, ' cui versiculus Nomani Almo eri nomine insignitus tribuitur,' et Molammedia tempora duo millia annorum intercedunt; quo . temporis i spati, linguam Arabicam haud parum inani utari necesse erat , At ver carminum illorum dicendi genus mequaquam ab io dister sermone, 'uenii carminibus inde a Molammedis aetate compositis conspicimus. Accedit, quod carmina illa, quae ab Hewaritis concinnata feruntur, praeter Rntiquitatis colorem et mmjarilicae dialsecti propriotato a carminibus illis , quae . raisclitarum lingua . composita sunt, disterre deberent; quod tamen secus se habet. Unde conjicias, carmina illa nequaquam n se illud tempus, clia Koraisch tarum sermo prae ceteris linguae Arabicae dialectis invaluit quod domum .inde secuti quinti exitu Venit , quo tempore pulsis Choraitis Wora ischitae Meccae . principatum templique Meccani curam obtinuere composita fuisse, idque non veteri illa Hem-juriturum lingua, erunt recentiori mi aiachitarum dialecto. Quo majorem sententia nostrae fidem concilienius. juvabit fragmon tum carminis in medium proserre, quod Asad Ab Karb Hem jaritarum rex, quum abam VeStiisset, septingentis ante Moham medem annis AEdidisses dicitur Fragmonium Jocco sex
50쪽
38 Durso. Cap. II. 19'. - κ- ita Io. . - . ., Vestivimus domu in quam sacram reddidit Deus, Sindone subtilissima vestibusque triatis. Ibique commorati sumus decem menSes, Foribusque ejus addidimus clavem. Deinde egressi sumus illuc, ubi sedem habebamus, Vexillumque sustulimus On Volutum. Quod fragmentum cum septingsentis annis Iohammedis aetatem superare, dialectoque insuper Ηewarilica compositum esse dicatur: XSpectandum erat, ut se antiquitatis et peculiaris illius dia lecti colorem prae se ferret cujus tamen coloris neque in ipsis
voca hulis, neque in eorum Structura grammatica ullum vestigium conspicitur. Contra, en est sermonis ratio atque indoles, ut
fragmenti illius origo non nisi ad aetatem Molam med inferiorem sit reserenda φ). Ceterum si et concedatur, fragmentum illud aTobbao Asud Ab Kar prosectum esse, haud tamen Septingentis annis Moham medis tempora superabit. Namque rex illoneinaritarum, ut clariss de Saci docuit δ), indo ab anno 20 ait annum 3 post Chr. n. ergo ab anno 349 ad annunt 33142 De ac maxime in ultimis fragmenti liuiusce verbis Q. QR Serioris aevi vestigium delire liendere sibi visus fuit. Colligit enim ex loco libri di , Ibis . . legati divini Moliam me dis)vitu, more in vexilla nectendi, ubi in bellum eundum esset, demum a Cosui . qui pulsis Clio Euitis II eccae irinciliatum ad Korui scilitas detulit, introductum suisse. Vide Comment deliterii turne Arabicue origine, p. 364. 43 In commetitutione de memorabili lius rubum ante Molianimedem rebus, ut 593.