De poeseos Hebraicae atque Arabicae origine, indole, mutuoque consensu. Atque discrimine commentatio a regia inscriptionum literarumque elegantiorum academia, quae Lutetiae Parisiorum floret, praemio ornata

61쪽

De origina e causis poeseos rabiecte. 49

incolis, cognita quidem, sed vix adeo usitata fuisse videtur, ut carmina longiora artificiose iteris aurois bysso potuissent inscribi. Sod si concedas etiam jam tum temporis adeo expeditum fuisse scribendi usum, ut longiora carmina bysso potuissent inscribi, haud tamen credihil est, omnia illa carni ina, quibus alnia ad-judicata osset, Gabae foribus astixa fuisse. Namque carminum illorum haud exiguus nutus rus esse debuit; quae Si cuncta in ab suspensa fuissent, sanctuarii illius parietes carminibus perinde ornati fuissent, ac nostris temporibus divitum conclavia

tapetis vestiri solent, quod quid om haud facile quisquam sibi

psersuadebit. Deniquo si carmina illa tanta cur literis consignata et sacrosancto illo loco adservata fuissent, qui facium est, ut multis Septem tantum ad nostra superaverint tempora Probabiliorem nominis Moulla a rationem reddit locus, quem e codice Moallularum Gothano depromtum exhibuit Kosegarte in Amrui ben Kelthum editione, p. 66, cujus verba ex Koyegarienti Versione tu hunc modum audiunt , , Dictae autem sunt Mocillatae, i. e. SumenSae, quia, quotiescunque recitabant carmen in eorum consessibus, dicebant seniores suspendite id ut significarent hoc esse ex iis, quae juVaret servare. Quod vero dixerunt, nempe ea suspensa fuisse in Gaba, hoc fundamento caret, Sicut tradit Eb Ennachas. - Quare rectius statuas, cognomentum Oalla a carminibus illis eam propter causam inditum, quod prRe ceteri S digna Viderentur, quae ad posteros adservarentur. Haud disSimilis et alterius illius cogno tuenti, quo carmina haec insigniuntur,

ratio fuisse videtur. Non quod litoris aureis bysso vel sindoni inscriberentur Modsahhabat dicta suere; sed quod praestantisSima

poeSeOS antiquae monimenta visa sint, aureorum cognomentum Receperunt quemadmodum si sententia illae, quae Pythogorcte nomine circumferuntur, simili ratione χρLσεα επη, aure carminas

adpellai fuere. Sed quaecunquo tandem utrius quo illius cognoment causa duerit, L is certe constat, po tica illa certamina, quae

62쪽

50 Pars Cap. II. Ohreni solebant institui, pliirimunt ad excitandam Bique promovendam inter Arabes poesin contulisse. equo id adeo mirum, cum tantus illis, qui primas referrent partes, honos habitus fuerit, quantus vi illis, qui generis nobilitate, vel fortitudino bellica praeceteris ominerent. Quare si quis se certanti ne illo palmam referret, beatissimos Sese ejus tribules praedicare, epulas instituere, multisque aliis modis gaudium suum significare solebant β- .

g. XXII.

His potissimum causis poeseos studium apud Arabes Xcitatum promotumque fuisse videtur. Ut primum autem jucundissimne artis primitias homines illi, ad quasvis ros egregias habilissimi, gu Sin Verunt, miruin qu nn tum po seos studium illos incesserit, quantumque nrs illa brevis Sinio te iii poris spatio provecta fuerit. Quicunque melioris indolis cultiorisque ingenii laudem adsectabant,pOosi pernin navabant ; et cum anteactis temporibus duabus niaximo rebus, sortitudine bellica et hospitali inio gloriarentur Arabes, jam et ursis poeticae peritia haud in inori laudi ducebatur. Quod poeseos studium adeo dissu sum fuit, ut non solum viri, Verum etiam mulieres carminibus componendis incumberent βδ).52 Pocockii liecini en ii si Arub. p. 159, 160. Eius lem oratio,

cum praelectiones in Togrni carinen auspicuretur, ui I 0. 53 IIaud exiguus se in inarum numerus, quae inter Arabes Se OS studio inclarueruiit. Maximo vero cantatrices et citi iuris triae pni si ii virilite opera in navaliunt. lii liis allamat Qui hass. i. e. Sulliamuh presbyteri, Medi ne iis is , . a Zidi et Abdiit male k, chali fue

Si durit in Serva, tune libriim cantilena ruit in Alii en Heschumus uni compoSuit Graib l: a dii densis, cognomento Almuinunianae in SigniS, quin imum iii , chillisa , uinu iaci per illi iis entiti dele

63쪽

De origine et eausis poeseos Arabicae. 5lΝotissim uin est illud poeia Farezdali dicteri una, quo carmen muliere compositum excepisse fortur uici IJ ID Ad, Ma J, i. o. galli cantum cum imitatur gallina, juguletur anta in io est ingeniorum propensione factum est,

serva, libri cantilenarum auctor Enan, em amensis, Annalesii Serva , quae eum clariSSimis suae aetatis poetis concertavit; Mahbubuli Basrensis, Almolawakkeli elialisae mancipium Aeschah, silia Alimedis, Cordubensis, iij iis carmina Saepissime in regia Academia Cordubensi, summo auditurum pluit Su, egebantur Laban ah, Cordubensis, Hispaniae regis Allia kem Almostanser Belial ab epistulis Sufejah, Hispalensis, praeter ingenium poeticum et in seribendi arte adeo exercitata, ut peritissimis scribendi magistris admirationi esset Moladah, Hispaniae regis Moliam medis Almos talis silia, quae cum doctissimis Academiae Cordubensis viris et soluta et numeris adstricta ratione concertavit, semperque Superior discessit. Hujus Sequente Sunt versiculi Academiae Cordubensis sodalibus inscripti:

quos Versiculo Joannes ri arte, bibliothecae regiae Matri tensis olim quinquevir, in huncce modum Latine expressit:

Vulnerat adspectus noster praecordia VeStra, Et feriunt nostras lumina vestra genaS. Mutua vulneribus miscentur vulnera. ut eheu l tu rubuere genae, plus grave Vulnu erit.

Cons Mosegarienti prooemium 4 Alii Issuhunensis librum nutilenarum, cap. I, p. 5 32 Castri biblioth. Arub. t. I, p. 106, t. Η, p. 149, 150. 5 Ροcockii oratio, cum praelecit. in Tograi carmen auspicare

64쪽

ut jam uni Mohum medem aurea Arabicae oes eos nefas exoriretur. Credibile est, proxiinis ante Mohammedem eniporibus magna in poetarum Arabicorum XStitisse turbanari quoruna tamen carmina maximam partem interciderunt. Neque id nitreris; namque cum ante Molam medem scribendi ars Arabibus nonduin adeo usitata fuerit, ut carmina illa omnia literis consignarentur, inde a Molummede nitiem ius urnis bellis Arabes a Iusis vocarentur, si eri non potuit, quin maxima antiquiorum illorum carminum par hontinum memoriae excideret, atque omnino interiret. Cnia. .

Comparatio.

q. XXIII.

Hactenus de origine causisque poeseos pud Hebraeos Arabesque actum; Sequitur ut videamus, quatenus uiri usque populi P00Sis, Si V originem, Sive causas pociemus, inter Se consentiat atque disserat. Si verum est, quod superius docui uius, poesin apud Hebraeos Mosis aetate, . . mille quingentis circiter ante Chr. n. annis, originem sumsisse, Apud Arabes vero Hirenses Seculo post Chr. n. tertio vel quarto, Hed schagique apud incolas quini demia in seculo naiam suisse ellicitur, poes in IIebraicani mille Septingeniis circiter annis antiquiorem esse Arabicit. Quae-Si veris, qui factum suerit, ut Arnbes, quamvis Ilebraeorum cognati vicinique oss0nt, tantis seculis serius ingenia excoler coeperinil Reciissimo Tychsenius si hujus se causam in eo positam X istimat, quod Iebraei a in antiquissimis temporibus magni illius legislatoris, Mosis, bono sicio ab insin bili in culin lite nonandum vita nil agrorum culturnin deducit, logibusque ii religione cir-5by De poeseos Arabum origine et indole antiquisfinia, p. 23β.

65쪽

Comparatis. 3cumscripti , et ad humanitaieni in si is uii fuissonti ai abes contra vel niari, et deseriorum vastitato a culii Oribus populis discreti, in vitas pastoralis simplicitate mi quo feritate diutissinae perseverassent. di temporis discrimen, quod intor Mobraeorum ara bumque poesin intercedit, haud larum ad indolem itoque poe- se Os . imo et inguarum utriusque populi valuisse videtur Ne braeorum poesis et ipsa in universum lingua Simplicior posesi

Iinguaque Arabica id quod praeprimis a majori illius antiquitato

repetendum censeo. Namque e tempore, quo Hebraeorum poesis et lingua in universiani exculta fuit, minus frequens inter populos commercium; quare et ea, quae ad ingenii cultum pertinent, scientias artesque, dissicilius inter diversarum terrarum homines cona- mutabantur, adeo, ut Singuli quique populi, aliena ope destituti, proprio dabo re propriisque viribus ram scientias artesque is nitinocosso haberent. Quo factum, ut et lentius quaevis Studia procederent, et simpliciorem induerent formam, quod in Hebraeorum

poesi linguaque evenisso videmus Contra illo tempore, quo

Arabes poeseos linguaeque suae studio incumbere coeperunt, et frequentius inter populos commercium et populi, quibuscum Arabes sive pacis, sive belli commercium Xercebant, AEulliores fuere unde evenit, mi artium atque scientiarum semina et laci lius ab uno populo ad alterum iransire, et, ubi irata Sierint, citius

atque artificiosius excoli possent uuare vix fieri potuit, quinet poesis et lingua Arabum a poeseos linguaeque Hebraicae simplicitato descisceret, et artificiosiorem formam indueret.

q. XXIV.

Quod ad causas adtinet, quibus apud Hebraeos Arabesque

poeseos studium excitatum promotumque fuit, partim eaSdem, partim diversas deprehendes. Apud utrumque populum OiuSciviles, liberias bellaque spiritum poeticum excitaverunt; neque tumet illarum causarum ratio rapui utrumque populum prorSuS

66쪽

54 Purso. Cup. III. eaden fuit Arabes in otibus illis civilibus, quibus inde a celeborrima illa epocha --α sexagitati fuere, in populoruin cultior una, Syror una, Persarii in nique o in anoruni contactu in devenerunt qua re non poOseos tantii in studiuitici ei uiri Omnem in

universum ingenii tilium haud paruit juvaro debuit. Contra Hebraeis cum incultioribus populis, deserti scilico Arabici et

Palaesi inae incolis antiquis, belli maxilii commercium fuit, quo neque poeSeos studiuin, neque ingonii cultus in universum multum pro Inoveri potuit. Quare et poeseos et reliquarum artium atque scientiarum studia apud Hebraeos lentius , quam apud Arabes, processere. Adde, quod si libortalis bellorumque, quas itidem communes Oeseos causas Hebraei Arabes quo habuerunt, aliquanto diversa pud trianique populum fuserit ratio Arabibus indo ab antiquissimis temporibus ardentissimum libertatis studium, ingeniumque bellicosissimum , ad se ut ea gens vix ullo tempore penitus devicta atque subacta fuerit. Quod ii striatis studium ingeniumque bellicosum etiam in eorum poesi quam maxime conspicitur. Quinimo haud vereor contondero, o seos Arabicae Sumnium florem heroicis conii nori carminibus Hebras libertatis omnino etiam amantes, sed ingenio minus bellicoso fuere. Omnis eorum et publica et privata ros ita instituta suit, ut agro colendo vel pecori pascendo intenti, intra terrae uae fines se tenerent, et non nisi illata vi coacti urnin sumerent hostesque propulsarent. Quo sa-cium, ut plus simplici vice ab exieris populis debellarentur atque Subigerentur. Quare et in eoru in poesi nequaquam sero illo

bellicosus quo uni nius cernitur, quem ingran ni S cnrminum Arn- bicorum Alii rat. Haud quidem dissimulandum, ieroicam II ebraeorum pol mi maximam parte in se perditam esse verit in X nucis,

quae adhuc Supersunt, hujus generis carminibus et operilii Ortim in dolos diiudicari posso vi dolui . In illis nitioni carmini biis sorox bellatoris animus istini in Deum deprimitur, neque victoria de hostibus repor inta humanis viri biis, sed auxilio dii in tribuitur.

67쪽

Hae lare cati sae alebraeo itini a rubuniqtie loesi coitin uiae, sit ore, etsi diversu liquuntum 1 Rtione; ut vero propriBni poeseos Hebraicam causati cultu ui divinia in cum ianiti musico quo lusu conjunctum existimes une causa plurinium nil posesso H0brai caes indolem valuit plurimumque disci inlinis inter Mobraicani Arabicamque Oes in intulit. Inde en in evenit, ut praestantissimi quique Hebraeorum poeine iudi Sua sacra poesi dicarent nani quo haud exiguo 10 nori esse debuit, ea pepigisse carminR, quae publico in numinis divini cultu decantanda sessont Hinc et celebratissimi illi Hebraeorum rege Davι 4 Salomo sacrum poesi

operam in 'abniat, quo ruin exemplo Optima quaeque cingenia ad idem poeseos genus trahebantur Quibus causis factum est, itin Hebraeorum poesi carmina Rcru primum locunt tenerent, reliqua vero OeSBO gen Bra minus uestimarentur, hi nusque X colerentur. - Longe aliter apud Arabes res sese habuit, Cum in eorum cultu divino loesi nullus 'ocus issset, faciles intelligas neque sacris carminibus tantam apud eos fuisse dignitat sem, quanta apud Hebrasos fuit Antiquior rabum to sis maxime in celebranda fortitudines Ἐμllica recentior in praedicandis virorum principum, quorum beneficiis poetae utebantur, claudibus versatur Haud quidem desunt Arabibus carinina sacra, pios in mutile di Vinum

sensus, rerumque mundan risum contemtum Messantia, quae tamen

neque numero, neque Spiritu poetico heroica illa at ius laudatoria carmina aequiparRnt.

Sod se Arabum poesi haud defuere pio priue uia cuus te, quae haud parum ad indolem ju valuerunt. In his antiquissima illa consuetudo in tribuum conventibus populum narrationibus oblectandi. Cuni narrationes illae se in exponendis Ajorum praeclaris facinoribus, i vel otium in fictis rebus versarentur. factum

68쪽

est, ut uirumqtie argumentum et ad poesi transiret quare haud ni inini pars antiquiorum carminum Arabicorum vel singulor una virorun praeci Rrorum, vel universae alicujus tribus laudes praedicat. x illis narrationibus et tabulae, quas Romanense vulgo dicunt, Originem traxere; quas elegantissimas Arabes habent, quod Ver poeseos genus pud Hebraeos desideratur. Fuere

quidem , qui et hujus genetis poemata inter Veteris es lamenti libros deprehendere sibi viderentur fuere, qui ullae et Estheraelibi uin in sabularum Romanensium numerum referrent; ni Vero

uterquo liber, sicuti inferius demonstrabitur, historicis potius libris

g. XXVII.

Inter causas, quibus apud Hebraeos Arabesque ooseos iu- dium t excitatum et promotum fuit, et prophetarum Schol IS, Sumuelis beneficio apud Hebraeos institutas , et convenius Ladlienses, ut Arabibus celsebratos, recensuimus. unm Vis utroque illo institui poseseos studium apud Hebraeos Arabesque egregie

promotiani uerit, lanien diversu rursus utriusque instituti ratio. In prophetarum scholis en maxini tradebantur, quae ad nuntinis divini cultu in inorumque institutionsem pertinerent; quare et Omne poese Os studium, cui scholarum illaruni lumni incumbebant, volad res divinas, vel nil illorum doctrinani reserebatur. Contra eum in Oli ad honsibus illis conventibus Arabum O tne concerin-ront, ens Oli SNilitum P cntati inibiis Suis celebrabant, quas popularibus Sui ncceptissimns esse scirent. Cum jam apud priscos

illos Arabes vix quid iunii tanti nosti mare iur, quanti larii itido bellica et hospitali in , in his iii aximo virtutibus celebrnndis Oo- in adhi concor innis desudabunt. si uod si ea, lino iacientis do poeso os IIobi nica ni quo Arabicae causis dispuinin Suni, colligiis, o pro hendes, pud Hebraeos omni fere eo specinSse, ut o sita nil re sacras diviniisque diri-

69쪽

Comparatio. 57 gerent apud Arabes contra eo ut eandem artem rebus unianis, maxime vero bellicis ud dicerent.

De argumento diversisque generibus arminum Hebraicorum usque Irabicorum.

De argumento diversisque generibus carminum Hebraicorum.

q. XXVIII.

Cum omnis Hsbraeorum res iterari , in quo primis poesis, sicuti superius demonstratuita, cum religione conjunctissima esSet, haud mirandum, maximam carminum Hebraicorum partem ad res Sacras morumque institutionem pertinere. Quare optimo jure id quod Roberius Lowt aliique fecere, Hebraeorum poesin Sacram dixeris. Cujus cum pauca tantum supersint monimenta, juvabit ad penitiorem rei cognitionem singulorum librorum argumentum recensere. Initium a salmorum authologi faciemus, quae quinque libris centum quinquaginta continet carmina. Orum nrminum diversa argumenta. Sunt, quae numinis divini laudes celebrent, ejusque majestatem, sapientiam atque benignitatem vel e uni Versa rerum natura, vel ex beneficiis in populum Hebraicum collatis, vel ex auxilio singulis hominibus, probis maxime, improborum violenti Oppressis, praestito, praedicent. Sunt, URBanimi pii sensus, amorem, poni atquct fiduciam in Deum exprimant vel etiam do robus divinis, iisque, quae ad morum integritatem atque probitatem pertinent, praecipiant. Neque deSunt,

in quibus montis Io vae dicati, Zionis, templique, vel regis Israelitici dignitas esseratur, vel populi Hebraici res memorabiles X-

70쪽

58 Pars II Cap. Iponantur, doceaturque, quantis boneficiis inde ab antiquissiniis

temporibus Deus populum suum sibi obstrinxerit. Pervi agnudeinde psalmorum pars in deploranda fortuna duersa VerSntur, qu i vel populus IIebraicus in universum, vel singuli Jovno cultores laborabant; quibus querelis preces accedunt, ut udflictis auxilio suo adsit Deus, gratiarumque acii pro praestando Vel praestito jam auxilio. Quaesiveris foliasso, qui tactum Sit, utio querula carmina Hebraeorum οὐ tae fuderint Haud longe rius rei causa repetenda. Namque si iniquam perpendamus Ortoni , quam Hebraei inde a diviso post Salomonis decessum regno, maxime vero exilii Λssyriaci atquo Babylonici temporibus, subierunt, lateamur necesse est, uberrimam Hebraeorum poetis suisse materiam, it populi sui, et suam ipsorum fortunam seplorandi.

g. XXIX.

Psalmos excipiat proverbiorum liber , qui tribus partibus duplicique adpendice absolvi iur Librum iunc non in uno O-

donaque Versari argumento, Sed diversissima re iraciare, ipsaro natura docet. In priori libri parte cap. L IX sapientiae

studium commendatur, ejusque Studii exponuntur emolumen in . Sapientiae quisquis deditus St, potiorem argento nuroque thesaurunt inveniet, seliconaque et ab omni sollicitudine in otiique securam deget vitam. Vitanda improborum gendi ratio, sinceritati in omnibus rebus studendum. Vitandum cum impudicis mulieribus commercium, quod certa manet pernicios legitimae inlinerendum uxori, cujus dulcissima est amiliaritas. Abstinendum sponsionibus inconsul iis desidia, fraudulentia, superbia, injustitia, salsa testimonia, jurgiorum sit irritam eii in sugi Pnda. Allera proverbiorum pars cap. X - XXIV nmplam praeceptorum xhibet

copium, Ploruin pleri quo nil vitae morti in qu pertinent in si itutionem. Commendatur justitiae studium, ojusque ruci iis utque Pruem tu proponuntur. Iustitiam qui colunt, ii durunio vi in et