장음표시 사용
141쪽
23 ci Naari s Post v cardinem desiderii eius, no curasti,quoatunc petebat,ut in me faceres,quod semper petebati a fi . Flauit ventus, impleuit vela nc ora,& littus stabtraxit aspectibus nostris. In quo mane illa insaniebat dolores, querelis ac gemitu implebat aures tuas Coiaemnentes ista cum&me cupiditatibus meis raperes ad finienda plasi piditates: illius carnale desideresna,iusto dolorum flagello vapularet Amabat.
enim secum praesentiam mea more matri sed maestis multo amplius knesciebat, quid tu illi gaudiorum facturus esses de absentia mea. Nesciebat, ideo labat eiulabat , atque illis cruciatibus arguebatur rea reliquiarum Euae, cum gemitu
quaeren , quod cum gemitu pepererat.
Et tame post accusetionem fallaciarum crudelitatis meae , conuersa rursus adideprecandum te pro me, abit; ad solita,ia ego Romam.
QA PUT IX. . Tebri correptiu periculose laborat . r. τοῦ ecce, excipiori br flagello aegritudinis corporalis, 4bam iam ad in-Κros,portans omnia mala, Plae commi
142쪽
ει grauia super originalis peccati vinculum , quo omnes in Adam morimur. Non enim quicquaru mihi donaueras .cor is in Christo nec soluerat ille in cruce sua inimicitias, quas tecum contraxerari Ethes a. peccatis meis. Quomodo enim eas solueret in cruce phantasmatis , quod de il- Io credideram Quam ergo falsa mihi videbatur mors carnis eius, tam Vera erat animae meae: quam vera erat mors carnis eius, tanaes alia vita animae meae qum id non credebat. Et ingrauestentibus se-bribus,tam ibam,&peribam. Quo enim irem , si tunc hinc abirere, nisi in ignem atque tormenta digria factis meis, in v ritate ordinis tui Et illa hoc nesciebat,&tamen pro me orabat absens Tu autevbique praesens, ubi erat exaudiebas ear &vbieram, miserebaris mei, ut recupe rarem alatem corporis mei, adhuc infanus corde sacrilego Neque enim deside rubam in illo tanto periculo baptismum tuum:& melior eram puer, quado illum de materna pietate flagitaui, sicutiar cordatus atque consevus sum.1 Sed in dedecus meum reueram.&consilia medicinae tuae demens irridebam, qui me non sivisti talem bis mori Qgo vulnere si feriretur cor matris;nun-Ψiam sanaretur, No enim satis eloquor,
143쪽
quid erga me habebat animi: qua
tum maiore solicitudine me parturie bat spiritu , quam carne pepererat Novinaque video, quomodo sanaretur,si mea. talis illa mors transverberasset viseera, dilectionis eius. Et ubi essent tanta proces tam crebrae sine intermissione nusquam, nisi ad te. An vero tu Deus mi-o sericordiaruum sperneres cor contrituim. humiliatum viduae castae ac sobria stequentantis Seemosinas, obsequentis atque seruientis sanctis tuis, nullum diem iptaetermittentis Oblationem ad altare tuum: bis in die mane&veipere, ad ecclesiam tuam sine ulla intermistione e nientis , non ad vanas fabulas laniles loquacitates , sed ut te audiret in tuis. - sermonibus , tu illam in. suis oratio' nibus
3. Huius neo lachrymas , quibus
nos a te aurum is retentum petebat
nec aliauod mutabile alit volubile bonum , red falutem animae filii sui: Tu,
cuius munere talis erat contemne
rem repelleres ab auxilio tuo Nequaquam C inmine. Imo vero aderas , exaudiebas faciebas ordines, quo praedestinaueras esse faciendum . Absit . ut tu asseres eam in illis visionibus eras auis tuis quae iani commemoraui
144쪽
deli pectore tenebat .semper orans, tanquam chirographa tua ingerebat tibi Dignaris enim, quoniam in seculum misericordia tuae eis quibus omniad bita dimittis, etiam promissionibus tuis debitor fieri.
I: Ecreasti ergo me ab illa gritudi-I ne, saluinu secisti filium ancillet tuae itinc interimi orpore ' esset, cui Glutem melioren atque certiorem res. Et iungebar etiam tunc Ronaci falsis illis atque tallentibus sanetis. Non en in
tantum auditoribus eorum, qltorum a mam ero erat titas,in cuiu&domo aegro laueram, ionual eram Eleis etiam . quos electos voean a huc enim mih videbatur noli esse nos, qui peccamus
eicio quam auam in nobi peccare
naturnina; delectabat superbia naeam, extra culpam esse: Et cum aliquid mali fecissem, non confiteri me fecisse, Es inares animam meam, quonia peccabam tibi; sed excusate eam amabam , acci sate nescio uitaliud, quod mecaestet,
145쪽
t Ii a m P s. I bus Manichaei libri pleni sunt Amicitiaramen eorum familiarius utebar, quam caeterorum hominum, qui in illa haereti non fuissent. Nec eam defendebam pri stina animositate sed tamen familiaritast eorum, plures enim eos Roma occis a Poem rati sigrius me faciebat aliud quaerere, laba praesertim desperantem in AEcclesia tua.
Domine coeli&terrae, creator omnium
visibilium Linuisibilium; posse inueniri,
verum, unde me illi averterat Multum que mihi turpe videbatur, credere te fi- euram habere humanae carnis,4 mem-rorum nostrorum lineamentis corporalibus terminari. Et quoniam cum de Deo meo cogitare vellem, cogitare ni moles corporum non noueram: Nequcieitim videbatur mihi esse quicqua, quoc tale non esset ea maxima, prope sola
causa erat ineuitabilis erroris mei. Hinc enim Stanali substantia quan idam credebam esse talem, labere sua molem tetra deformem siue crassam, quam terram dicebant siue tenuem ad que subtilem, sicuti est aeris corpus, qua malignam mentem pe Hlam terram at tetra irrepentem imaginantur. Et quia Deum tepen bbnum,nullam malam naturam creasse, qualiscitque pietas me credere cogebat;
costituebam.eaeadi se sibi duas moles,
146쪽
γη coarra Id Io VM tramque infinita, sed malam angustius, bbnaan grandius &ex hoc initio pesti lantioso, me caetera sacrilegia sequebantur. Cum enim conaretur animus meus recurrere in catholicam fidem, repercu-tiubar;quia no erat catholica fides, luanties arbitrabar. Et magis pius mihi vide bar, si te Deus meus, cui confitentur ex me miserationes tuae, vel ex caeterisi par tibiis infinitam crederem quamuis ex una, qua tibi moles mali opponebatur, cogerer finitum fateri, quam si ex omnibbus partibus in corporis humani formate opinare finiri s. Et melius mihi videbar credere nullum malu te creasse quod mi iri metienti, non selum aliqua substatia, sed etiam
corporea videbatur; quiari mentem com
tare non noueram, nisi eam subtile corpus esse, quod tamen per loci spacra diffunderetur, quam credere abs te est , qualem putabam naturam mali Ipsumque saluatorem nostrum ni enitum tuum, aquam de massa lucidissima molis tuae porrectum ad nostra salutem ita putabam, ut aliud de illo non crederem, nisi quod possem vanitate imaginari.Ta lem itaque naturam nasci non posse de Maria virgine arbitrabar, nisi carni constantaetur concerau autem δε non in
147쪽
qui ari non videbam, quod mihi tale figurabam Metuebam itaque credere in
carne natu, ne credere cogere ex carne
inquinatum. Nunc spirituales tui,blatae de amanter ridebunt me, si has consessiones meas legerint Sed tamen i
CAPUT XI. oranter e fugi Ictinus contuleris cum catholisis
I. Euade, quae illi in scripturis tuis A reprehenderat, defendi posse non existimabam sed aliquando sane cupiebam, cum aliquo illorum librorum do ctissimo conterre singula; 'experisti, quid indesentiret. Iam enim Helpidij cuiusdam, aduersus eosdem Manichaeoς coram loquentisin disieret is sermones, etia apud Carthaginem mouere mecm perant, cum talia de scripturis proferret, quibus resisti non facile posset, imbe cilla mihi responsio videbatur istorum. a Quam quidem non facile palatii promebant, sed nobis secretius, cum dicerent scripturas noui testamenti sals tas fuistea nescio quibus , qui Iud eorum legem inserere christiante Iidei volueriit,
atque ipsi incorrupta exemplaria nulla
148쪽
Noferrent. Sed me maxime captum offocatum, qaodammodo deprimebant corporalia cogitantem moles illae, sub Cuibus anhelans in auram tuae veritatis
liquidam, simp icem respirare non
CAPUT XII. Traus discipulorum Roma iu
ue praceptor Aret Eo Lo ergo agere coepera, pro O ter quod veneram, ut docetem Romae artem rhetoriea; prius domi congregare aliquoS, quilius vi per quos ii notescere coeperam .ecce cognosco alia Romae fieri, quae non patiebar in Africa Nam reuera illas euersiones,aperditis adoleioentibus ibi non fieri, manifestatum est iiiiiii. Sed subito inquiunt, ne mercedem magistro reddant, consporant multi adolestentes, transserunt se ad alium defetiores fidei,&.quibus pretpecuniae charitate iustitia vilis est. Odem ris at etiam istos cormeum, quamuis non perfecto odio. Quod enim ab eis passu rus eram, magis oderam fortasse , quam eo quod cuilibet illie a faciebant. 2. Certe tam turpes sunt tales, Tornicantur abs te amado volatica ludibria
149쪽
NIL T V s. In temporum quorum luteum, quod cum appreheditur, manum inquinat;&lectendo mundum fugientem, cotemnendo te imanentem reuocantem dc ianosce. An redeunti ad temeretrici ammae humanae. Et nunciales odi prauos
udistortos, quamuis eos corrisendos diligam: ut pecuniae doctrinam ipsam, quam discunt, praeferant, ei vertate Deu
veritatem ibertatem ceIti boni &Ῥacem castissimam. Sed tunc eos magis ipati nolebam malos propter me, qua taliori bonos propter te volebam.
nocturus rhetorica it Mediolinum, atque ab Ambrosis sis i tur.
TAQUE, posteaquam missum est ait Mediolano Romam ad praesectu urbis, ut illi ciuitati rhetoricae magister Prouideretur, impertita etiam euectio .
De public ego ipse ambiu per eos des
ipsos Maniclia is vanitatibus ebrios,quitibus ut caterem,ibam. Sed utrique nesciebamus , ut dictione proposita me probadiam praesectus tunc Symmachus miti ret. Et veni Mediolanum ad Ambrosius Epis opum, in optimis notum orbi ter ῆ ,rium cultorem tuum , cuius tu elo-
150쪽
qui strenue ministrabant adipem frύ- menti tui, laetitiam olei, sobriam vi ni ebrietatem populo tuo. Ad euautem ducebar abs te nesciens, ut per eum ad te sciens ducere r. Suscepit mepi erne ille homo Dei, peregrinationem meam satis episcopaliter dilexit Et eum ania re coepi, primo quidem non tanquam doctorem veri, quod in Ecclesia tua prorsus desperabam e stan qua homine benignu in me. Et studioso audiebam dili utatuem in populo, non. intentione qua debui, sed quasi exploras
eius facundiam virum conueniret famae suae; an maior in bive profiteret, quam praedicabatur &verbis eius suspendebar intentus. Rerum autem incuriosus econtemptor astabam, d delectabar suauitate sermonis quanquam cruditioris minus tamen hilarescentis atque mulcentis, quam Fausti erat, quod attinet ad dicendi modum Caeterum rerum plarum nulla comparatio ille pex Manichaeas fallacitas aberrabat, iste au-Vitris tem saluberrime docebat salutem. Sed