D. Aurelii Augustini Hipponensis episcopi Libri tredecim confessionum. Ad tria M. S. exemplaria emendati. Opera ac studio R. P. Henrici Sommalii è Societate Iesu

발행: 1608년

분량: 562페이지

출처: archive.org

분류: 범죄와 처벌

461쪽

. Vnde si aliquid Genesis tacuit Deunx fecisse, quod tamen Deu fecisse,nec sanasides, nec certus ambigit intellectius. Nec ideo vlla sobria doctrina dicere audebit, istas aquas coaeternas Deo, quia in libro Genes eos commemoratas quidem audiuimus ubi aut factae sint, non inueni mus Cur non informem quoque illam materiem, quam scriptura haec terram inuisibilem in compositam, tenebro

samque abyssum appellat, doceate veritate intelligamus a Deo factam esse de adhilo ideoque illi non esse coaeternam; quamuis,ubi facta si omiserit enunciaret

asta narratio

CAPUT XII LA si scripturae aberra re leuix est, quam scripturam obcere falsam.

ET II ergo auditis atque perspectis, a pro captu infirmitatis meq,quam tibi confiteor scieti Deo meo, duo video dissensionum genera oboriri posse, cum aliquid a nuncij veracibus per signaenunciatur: num, si de veritate rerum; alterum, si de ipsius,qui annuciat volun late,diisensio est Aliter enim quaerimuς de creatua et coditione,quid veru sit;aliter autem.

462쪽

autem, quid in his verbis Moyses egre gius domesticus fidei tuae, intelligere te.

ci orem auditoremque voluerit. In illo primogenere discedant am omneS, qui ea, quae falsa sunt, se scire arbitrantur. In hoc item altero, discedant a me omnes, qui ea quae faIsa sunt, Moysen dixisse arbitrantur. Coniungar autem illis Dom ne in te,&delecter cum eis in te,qui veritate tu pascuntur in latitudine charitatis; accedamus simul ad verba libri tui,&.qucramus in eis voluntatem tuam,per voluntatem famuli tui, cuius calamo dispensasti ea.

CAPUT XXIIII. Verax ensiriptura, etiam si non

inestigatur. et C E quis nostrum sic inuenies ea inter tam multa verba, quoi illis verbis aliter atque aliter intellectis, oc-Currunt quaerentibus ut tam fidenter dicat hoc sensisse Moysen, atqueboc in illa narratione voluisse intelligi, quam fide- ter dicit hoc verum esse, siue ille hoc se serit, siue aliud 3 Ecce enim Deus meus, ego seruus tuus, qui vovi tibi sacrificium confessionis in his literis;& oro,ut e mist ordia

463쪽

Κricordia tua reddam tibi vota mea. a. Ecce ego quam fidenter diho, in tuo verbo incommutabili, omnia te fecisse,

inuisibilia& visibilia. Nunquid tam iacienter dico, non aliud quam hoc attendisse Moysen,cum scriberet: In principio sis

fecit Deus caelum & terram Z Quia non sicut in tua veritate hoc certum video,ita in eius mete video id eum cogitasse, cum haec scriberet. Potuit enim cogitare in ips faciendi exordio , cum diceret In principio potuitvi caelum terram hoc loco nullam iam formata persectamque naturam siue spiritualem siue corporalem, sed utramque inchoatam di adhuc insorinem velle intelligi.

3.Video quippe vere potuisse dies, quie- quid horum diceretur; sed quid horum in his verbis ille cogitauerit, non ita video. amuis siue aliquid horum siue aliquid aliud, quod a me comemoratum non est, tantus vir ille mente cospexerit, cum haec verba promeret,verum eum vi disse, apteque id enuciasse non dubitem. Nemo mihi iam molestus sit dicedo mi hi, non hoc sensit Moyses, quod tu dicis; sed hoc sensit, quod ego dico.S aim mihi diceret: unde scis hoc sensisse Moysen. quod de his verbis eius eloqueris, aequo animo ferre deberem; responderem

464쪽

fortasse, quae superius respondi vel alia

quanto uberius , si siem durior.

CAPUT XXV. Obscuritas cycnestos. v NM uero dicit Non hoc ille sen- sit, quod tu dicis, sed quod ego:

dico neque tamen negat, quod terque nostrum dicit, utrumque crum csse. O Vita pauperum Deus meus, in cuius sinu non est contradictio; plue mihi mitigariones in cor; ut patieter tales feram, quin naihi hoc dicut, quia diuini sunt &in corde famuli tui viderut,quod dic ut: Seleluia superbi sunt , nec nouerunt Moysi sententiam , sed amant suam, non quiΘvera est, sed quia sua est. Alioquin, Maliaveram paritcr amarent, sicut Meg amo, quod dicunt, quatio verum dicunt non quia ipsorum est, sed quia verum est Mideo iam nec ipsorum est, quia veru est. Si autem ideo amant illud, quia veru est; iam ipsorum est,&meum est;quoniam in commune omnium est veritatis ama

rorum.

T. Illud autem, quod contendunt non

hoc sensisse Moysen, quod ego dico, sed quo dissidicular, nolo non amo quia

465쪽

irgget ri VoDῖCIMVs. si ita est, tamen ista temeritas non scientiar, sed audaciae est nec visas, sed typhus eam peperit. Ideoque Domine,tremenda flant iudicia tua, quoniam veritas tua nec mea est, nec illius aut illius; sed omnium nostrum quos ad eius communionem publice vocas terribiliter admones nos,ut nolimus eam habere priuatam,neptiuemur ea. Nam quisquis id, quod taomnibus ad fruedum proponis, sibi proprie vindicat;&suum, albes se, quod omnia est; ac5muni propellitur ad sua, hoc est a veritate ad mendacium. Qui enim M. R. loquitur mendacium, de su loquitur.3 Attende iudex bptime Deus, ipse veritas attende, quid dicam contradictore

huic attende, coram te enim dico,&coxam fratribus meis,qui legitisne utunt lege usque ad finem charitatis attende, vide, quid ei dicam, si placet tibi. Hac enim vocem huic refero staternam, pyciticam: Si ambo videmus verum esse, quod dicis Mambo videmus verum esse,. quod dicis, ubi quaes id videmus Nec ego utique in te, ac tu ita me, sed ambo in ipsa, quae supra mentes nostras est, incommutabili veritate. Cum ergo de ipsa Domini Dei nostri luce non contenis

damus, cur de proximi cogitatione tendimus: ibam sic viciere nore

466쪽

4 4 CONFESSIONUM possiimus,ut videtur incommutabilis,

ritas, quando si ipse Moyses apparuisset

nobis, atque dixisset, hoc cogitaui nec sic eam videremus, sed crederemus.

4. Non itaque supra,quam scriptu est,

s. - . Vnus pro alter,infletur aduersus alterv. πι- ο Diligamus Dominum Deum nostrum, ex toto corde, ex tota anima,&ex tota me te nostra, proximum sicut nosmetipsos. Propter quae duo praecepta charitatis, sensisse Moysen, quicquid in illis li-hrisiensit nisi crediderimus,mendacem faciemus Deum, cum de animo coserui, aliter quam ille docuit, opinamur Iam, vide, quam stultum sit, in tanta copia, rissimarum sententiarum, quae de illis verbis erui positat, temere affirmare, quam earum Moyses potissimia senserit:&perniciosis contentionibus ipsam oLsendere charitatem, propter quam dixie omnia, cuius dicta conamur exponerα

CAPUT XXVI.

Im sermo deceat siripturam

et. T tamen ego, Deus meus, celsi- A ludo humilitatis meae, crequies laboris mei, qui audis cofessiones meas, αdimittis peccata mea; quoniam tu mi-

467쪽

hi praecipis, ut diligam proximum sicue meipsum, non possim minus credere de Moyse fidelissimo famulo tuo, quam mihi optarem ac desiderarem abs te dari aliquid muneris, si tempore illo natus Lsem, quo ille, eoque loci me costituisses,

ut per seruitutem cordis ac linguae meae, literae illae dispensarentur quae lato post essent omnibus gentibus profuturae; pς uniuersum orbem, tanto autoritatis culmine omnium falsitrua saperbarumque doctrinarum verba superaturae.

r. Vellem quippe, si tunc ego essem Moyses, ex eadem namque massa omnes venimus; quid est homo, nisi quia me P .R: mor es clusa Vellem ergo, si tunc ego es sem, quod ille;&mihi abs te Geneseos liber scribendus iniungeretur, talem miti illi eloquendi facultatem dari, &eum t xendi sermonis modum,ut neque illi,qui nodum queunt intelligere, quemadmo

dum creat Deus, tanquam excedentia vires suas, dicta recusarent Lilli, qui hoc iam ossi int, in quamlibet veram sententiam cogitando venissent, eam non prae

termissam in paucis verbis tui famuli re- perirent:&si alius aliam vidisset in luce veritatis, nec ipsa in eisdem verbis intelligenda deesset.

468쪽

CAPUT XIlva L

Icv enim sens in paruo loco vin Iberior est, pluribusque riuis in am hora spacia fluxu ministrat, quam qui-ibet corum riuorum, qui per multa locorum spacia ab eodem fote deducitur: ita narratio dispes atoris tui, sermocinaturis pluribus profutura,paruo sermonis modulo caret fluenta liquidae veritatis:

nde sibi quisque veru, quod de his rebus potest, hic illud, ille illud, per longiorestesquelarum anfractus trahat. a. Alij enim, cum haec verba Iegut vel audiunt, cogitant Deum quasi hominem, aur quasi aliquam molem immense praeditam potestate, nouo quodami repentino placito, extra seipsam tanqua Iocis distantibus, secisse caelui terram: duo magna corpora supra Linfra, qui

bus omnia continerentur. Et cum au

diunt. Dixit Deus,fiat illud,sifactum est illud cogitant verba coepta inita. nantia teporibus atque transeuntia,post quorum transitum statim existeret, quod iussum est , ut existeret; si quid forte adiud hoc nodo ex familiaritate carisis

469쪽

borum, tanquam materno unu eorum 'gestatur infirmitas, salubriter aedificatur fides, qua certum habeant & teneant Deum fecisse omnes naturas, quas corivsensus mirabili varietate circumspicit. orum si quispiam quasv vilitatem dictorum aspernatus, extra utritorias ct nas superba imbecillit esse extenderit; Leucadet misere. Domine Deus misere re, ne implumem pullum conculcent, qui transeunt viam: amitte angelum tuum, qui eum reponat in nido,ut vivat, donec volet.

CAPUT XXVIII Vane intelligitur a diuersisscriptura.

L A Lo vero, quibus haec verba non via nidius, sed opaca frutecta lint,

vident in eis latentes fiuctus, volitant Lotantes,4 garriunt scrutantes, 4a Pu IH COS. Videte nam, cum luae verbale gunt vel audiunt, tua Deus aeterna&st bili permansione cucta praeteritari futura tempora superari ; nec tamen quicquacis: temporalis creaturae, quod tu non feceris. Cuius voluntas, quiaidem est,

470쪽

- co NpassIONVM quod tu,nullo modo mutata;vel quian Ha non fuisset exorta voluntate, fecisti omnia;non de te similitudinem tua r- mam omnium sed de nihilo dissimilitudine informemus, quς formaretur per similitudinem tuam,recurrens in te num

P 'captu ordinato,quantum cuique re- auri in suo genere datum est;&fieret omnia bona valde,sue mancant circite, siue gradatim remotiorem distantia per tempora doca pulchras narrationes taciant aut patiantur. Vident haec, gaudent in luce veritatis tuae , quantulum hinc valent. 2. Et alius eommintendit in id,quod

M. . r. dictum est:In principio fecit Deus serespicit sepientiam principium, quiari loquitur ipse nobis. Alius itidem intendit in eademicrba, principium intelligit

exordium rerum conditarum xsic accipit,In principio fecit ac si diceretur, primo fecit atque in eis,qui intelligunt, In principio quod in sapietia fecisti canum aeterram Alius eorum, ipsum caelum

terram, creabilem materiem caeli &ter-xae, sic esse credit cognominatam: Alius iam formatas distincta' naturas Alius unam sermatam eademque spiritualem, cani nominet aliam insermem corpora D materiae, terrae nomine. Qui autem

SEARCH

MENU NAVIGATION