Demetrii Zeni Paraphrasis Batrachomyomachiae : vulgari graecorum sermone scripta : quam collatis superioribus editionibus recensuit, interpretatione latina instruxit et commentariis illustravit

61쪽

LVII

eos in quibus nimis, barbare Ioeulus evet, denusue eos, in quibus vox paulo aptior ad graeci vocabuli potestatem reddendam, mihi in mentem veniret. Quae quum ita sint, longe elegantiorem hanc translationemessicere potuissem, si id unice mihi proposuissem. Verum ipsum elegantiae studium, quod si nimium erat, tironibus in hoc opere obsuisset potius quam profuisset, sinibus quibusdam circumscribendum putavi. Nam perspicuitatis causa quaedam minus Ia- tina reliqui, velut vocem rhythmus sensu barbaro in translatione dialogi. Quum autem ducentis sere docis in parvo hoc poemate Crusti interpretalionem mimiaverim, exstitit translatio, quaei jam non magis Cr Sit, quam mea est. Itaque in titulo hujus aibri. in

suspenso relinquendum esse ratus Sum, meanei Sit

interpretatio an Crusii. Quod reliquum est, ubicunque locorum Crusiana interpretandi ratio, a me improbata, ab aliis defendi posse videbatur, duos hu- jusmodi locos esse suspicor) aequum me praebui judicem, memoralis tu Commentario verbis Crusianis allatisque argumentis, quare illa rejecissem. Denique Commentarius quo hoc carmen illustravi duplicem

habet naturam. Est enim tam eorum usui accomm datus, qui nondum vulgarem sermonem graecum didicerunt, quam qui iam diu in eo discendo versali sun L lim quidem constitueram talem eruditis OL ferre Commentarium, qui quaecunque in Cumis de

recentiore lingua operibus vel omissa, i vel nun SaliS recte explicata essent sic complecteretur, ut Supplementum hes eri posset doctrinae igrammaticae . ab illo

. . . .

62쪽

iti vulgari lingua landatae. Quod si lacerem, sciebain fore, ut libri moles valde accresceret. Duae autem suerunt mutandi consilii causae. Altera, quod mihi bibliopolao, honestissimi viri, ratio habenda erat, qui librum exiguae molis esse volebat. Altera, quod quum pauci etiam nunc Stat, qui recenti graeci tali operam dent, plures intelligebam futuros, qui in hoe Commentario res notat et faciles, quam qui ignotas et dissiciles sibi exponi vellent. Quapropter Sic explanuvi carmen Zenianum, ut ea omnia in quibus antiqui Sermonis gnari, recentioris autem ignari haerere possent, breviter illustrarem. In quo negotio Supe sedere poteram vel Ducangit Glossarium, vel Corais opera, vel recentiorum quorundam grammaticorum libellos citaro. Quidquid enim dixi ita certum est, ut nullius testimonio egeat. Sed quum quam brevissime omnia tractare mihi propositum esset, necesse suit Saepenumero aliorum libros allegare, ut lectores admonerem, ubi plura de argumento, de quo sorte agitur, dicta essent. Quod non eo dico, quo Significem, Scriptoris a me excitati sententiam, ita mihi semper probari, ut nec quod addam, nec quod demam, neque omnino, quod corrigam esse mihi videam relictum. Immo plurima sunt illis ipsis Ducangii, Cο-rais aliorumque locis, ad quos lectores relegavi, quae eorrigere potuissem, si in hoc brevitatis studio refellendis aliorum erroribus vacare licuisset. Interdum enim ea, in quibus isti peccarunt, ejusmodi sunt, ut uberiore disputatione opus sit, qua lectoribus, Vulgaris linguae nondum peritis, illos lapsos esse persua-

63쪽

deas. Proinde quando breviter fieri poterat, Corais, Busiadae, Ducangit aliorumque errata in transcursu refutavi. Cf. adnot. ad uv. 158, 240, 103 et do D cangit erroribus Indicem scriptorum. Crustum et Iugenium nusquam consutavi. Sed ut ostenderem qu modo in toto Commentario scribendo Versatus esSem,

si pristinum consilium sequi mihi concessum fuisset. longiores etiam adnotationes velut ad 6. Di3, 263, 464, 468 adjeci. Caelerum per totum Commentarium

demonstrare nisus sum, quomodo recentiorum I

quendi consuetudo paulatim oria sit. Idcirco et antiqui et medii aevi auctores laudavi. Qua in re non tam id egi, ut singularum dicendi formarum antiquissimos, sed certissimos auctores citarem. Fit enim nonnunquam ut quae nobis probabilia videntur, de iis alii valde dubitent, nisi nostram sententiam

multis argumentis tueamur. Quod ne nobis, unice brevitatis studiosis, faciendum esset, antiquiorum B ctorum loco posteriores quandoque laudavimus. Porro quoniam evidens est, eos qui novam aliquam linguam addiscunt saepius iisdem de rebus monendos eSse, quia licet sollertissimi ingenii et tenacissimae mem riae Sint, tamen non omnia semel audita vel lecta sic percipiunt, ut non obliviscantur: amicorum rogatu commoVeri me passus sum, ut ad priores Commemtarii adnotationes in sequentibus, lectores, ubi opus videretur, rejicerem. Iam ut iniqua quorundam judicia non metuo, ita persuasum habeo, peritos et aequos judices in hoc Commentario reperturOS ESSe, quae et nova sint, et certiora ac Veriora quam quae

64쪽

a quoquam alio iisdem de rebus dispulata sint. Pra

terea multis exemplis me οStendi SSe, quam necessaria sit perpetua recentioris et Veleris linguae comparatio, nemo non concedet. Denique certissimum est, omnes, etiamsi grammatica et lexico vulgaris sermonis careant, lioc Commentario adjutos, totum carmen

intelligere posse. Id ubi legerint, sine ulla sere dis mcultate nostrae aetatis Graecorum Scripta pervolvent. Quae quum ita se habeant, hoc qualecunque est Opi sculum, litterarum graecarum studiosis utile fore ratus, prelo subjeci, ut hoc libello recentioris Graecorum linguae studium plii lologis commendarem. Qui libellus si eruditorum tulerit plausum, ad majores in hoc genere labores me conseram. Scr. Berotini a. d. III. Non. Sept. a. 1837.

67쪽

Studiosus et bibliopola.

Stii l. Ilabosito aliquid libolli novi, ut mihi vendas Bibliop. Ita, habeo quenduin pulchrum: inspice, Si vis. Stud. Dic milii, quomodo eum appellenti quia nunc non

in est mihi otium. Habeo negotium serium, festinatione indigens: non maneo, ut legam.

Bibliop. Est Homori sapientis mi Ranarum et Murium pugna. Stiid. Non saeit is ad meum usum, quia loquitur alte. Bibliop. Iino loquitur simplicissime, quia est in nostram linguam translatus, Et o versu artificioso nunc ad Rhy thmos collatus. Stud. Iii Rhythmis est 3 Ergo da mihi ipsum, neve cunctaro: Et accipe a me pro eo quodcunque pretium tu constitueris. Verum hoc te interrogo, oro te, dic hoc, Quis ad Rh ulmos illum contulorit et interpretatus sit Bibliop. Scis ipsum, nosti ipsum: amicus tuus est ille. Est o Zac milio, Demetrius ZeI M.

68쪽

ΓΙαράφρασις

τῆς Βατραχορουομαχίας.

69쪽

Antequam incipiam, precor summum Iovem, ut mihi mittat adjutrices ad hane historiam Musas, quae Iiabitant in monte Helicone, propterea quod ego non possum recensere solus pugnam turbulentam sortis Martis, qui deus censetur et divinus juvenis. Omnes proinde rogo ita habeatis sanitatem vostram Animo probe ut mandetis, ut aperiatis aures v iras, ut audiatis, ob quam causam mures secerint ranis pugnam magnam, et in bellum ingressi sint; et homines imitati sint, priscon illos viros, sicut id dieunt et canitur formidabiles illos gigantes. Quodam tempore mus inventus est sudore siuens, eo quod selem fugerat; et erat sitibundus. Atque ad paludem deseendit, sitim suam ut depelleret, et mentum rigavit cupiditate magna. Rana eum interrogat: hospes mi, quis es Unde venisti huel Meeum amicitiam sac. Dic mihi veritatem: qui sunt parentes tui

FGe me ceIa quicquam eorum quae secerunt tui. Duiligod by Cooste