Demetrii Zeni Paraphrasis Batrachomyomachiae : vulgari graecorum sermone scripta : quam collatis superioribus editionibus recensuit, interpretatione latina instruxit et commentariis illustravit

71쪽

Ac, si te cognovero veracem: habebis amicitiam meam, et te introducam, ut videas omne domicilium meum. Etiam hospitalia munera tibi donabo; Αo me reducturam te esse promitto tibi rursus in Ioeum, ubi Paludi huic, quam vides, ego dominor; santea suisti, retro Ranis, quae sunt hic, eunctis impero. Physignathum me appellant. Quin dicam et patrem, quis sit, qui me genuit, et quae Sit mater. Peleum illum nominant, et hanc Hygrasiam. Ambo me educarunt, cum aliis suis liberis ad Eridanum flumen; illic invicem se cognoverunt,

mutuo se amaverunt, et luno inter se miscuerunt.

IIo tunc genuerunt ad suminis ripas. Dic etiam tu genus tuum, et flemus amici; propterea quod et tu mihi videris ex aspectu, o forma et viribus, obtinere regnum. Tune ei respondit mus ae dixit: Quid quaeris genus meum Nomen meum omitte. Omnibus est notum, Asiae et Europae, volucribus coeli, diis atque hominibus. Attamen, si vis et optas, in memoria ut habeas notnen generis mei, et ut id retineas, Iibonter tibi dicam. Audi, quomodo Voce micharpagem me dicunt, neque id nego. Filius magnanimi sum Troortae, mi est barba Ionga sicut hirci. Mater mea est nobilis, quam vocant Lichomyiam,

plerumque tempusὶ reperitur albissima labiis; .

Plernotrociae regis dicitur silia. Illa me tulit in lucem et in dulcem aerem;

73쪽

atque In tugurio me edidit, haud cum pareo labore; et cibariis me educavit, quae sunt hominum, seis, juglandibus, et avellanis, neo non bonis amygdalis, illis exquisitis;

nune quoque aliis abunde impleo ventrem meum. Quomodo vero tu, Physignathe, habeas amicitiam meam, cum non congruat natura nostra ullo modo Meus vietus similis est victui hominum. Tu aquam ineolis, et ibi est vita tua, ex aquae herbis sit alimonium tuum. Ego, quaecunque inveniuntur in domibus hominum, de his omnibus comedo fidenter sino ullo negotio. Non me Iatet panis bene sermentatus, Neo pulchrum libum, admixto melle factum, nec bonae placentae eX ovis compositae, multoque Sesamo paraneo illa alba frusta , quae sunt sacellaro condita, sine, nequo recens coagulatus caseus, quem laciunt e lacte, nee Laconici easei delicati et casei aliLNon me Iatet bellariorum genus, quod omnes appetunt, et coelites quoque omnes diSiderant, neque alia, quaecunque edulia bunt), quae eoquunt in ollis coci, qui tartem) sciunt parantque illa melius, et in iis ponunt optimos odores, quos asserunt ex India, et faciunt condimentis.

Ego praeliis intersui; haud sugi iniquam

mortem, quae limetur, ne veniat e bello. Et opus mea opera) si est uspiam, non eo ad scutellam, sed illis immiseoor, qui sunt in primo pugnantium ordine. Atque ut tibi dieam plura: hominem non metuo, hoc verum est, nee id lamon glorior.

75쪽

Vado in stratum ejus, illo, ubi cubat,

mordeo ipsum in digito, nec animadvertit. Mordeo et calcem ejus, nequaquam id eurat, sed dormit suaviter, ita ut stertat.

Quaecutique inveniuntur in terra, nequaquam ea Euro,

solem lantum in et accipitrem supra modum tremo; et illud notum) decipuIum cuneii nos odimus. Dolo dat mortem; ideo illud horreo. FeIem ubicunque video, et ubiubi animadverto,

prae metu meo abeo, sere ut eXauimer.

Itaque huc et illuc respecto, quonam modo eam effugiam, et inveniam soramen illic in propinquo, ut eo properem, et mo Ne qua comprehendat me, invadat, et me suffocet, condam, et in hoc pulchro corpore ungues suos defigati Haec tria inveniuntur in plano et in montibus mihi et generi meo inimici capitales. Sed tu formidas universa, tum parVa, tum misgna, reptilia, volueria, homines et caetera; atque ut dicit proverbium, umbram tuam metuis. Sola vox tua aspera te indicat esse) aliquid. Ego non vescor oleribus, caut) palustribus herbis, nec brassica, nec apio, nec porro, aut raphanis. His omnibus vescimini vos, et iis delectamini,

quicunque in paludo manetis, et inibi habitatis. Tum Physignathus subridens pulchro ipsius modo Psicharpagem aspexit, dicensque ita respondit: Multum gloriaris, amice mi, tu de gula, duleibus scilicet) rebus te replere ventrem tuum .

Etiam apud nos inveniuntur cibaria, ad vitam nostram Sus- et in aquis et in terra nascitur victus noster. stentandaru);

77쪽

Bonoficium iduplex nobis dedit Iuppiter, ut gaudeamus; super: terram ut saltemus, et cinὶ aquam ut nos abscondamus.

Intus et extra halismus domos, ubi habitamus. Si vis et tu venire, ut una intremus: ascende dorsum meum, et facile te introducam. Veruntamen lene me Atricte, ne decidas neve te amittam.

Postquam intraverimus, mihi crede, gaudebis, supra modum; ot in exitu habebis donum et puIchra munera. Verba haee finivit: dorsum illi obvertit.

Tune mus libere super eam considit, et audacter manus suas collumque extendit. Tunc rana coepit se extendere et contrahere.

Mus principio laetari, cum videret, quam nataret pulchre, mirari, Stupere. Verum ubi coeperunt a terra Iongius recedere,ol in aquas profundissimas laeus ingredi, ac veniebant nigri fluctus, eumque inundabant: tunc tremere coepit, oculi ejus humescebant.

Poenitens saeti) erat, quia) non habebat, quid faceret,

quia fieri non poterat, retro ut rediret. Tantum pedes stringebat ad ranas latera; ereberrimo ingemiscebat, nee videbat, quo iret. Natrix apparuit horrendus in numine. Rana contremiscebat, non habebat, quid ageret. In aquam se deritersit, ut evitaret iram illius, Psicharpagem dimisit, ut nataret solus. Statim, ut eum dimisit, in aqua expansus est, et prae metu ingenti totus exanimatus. Manus eonstringebat, stridebat dentibus, vires suas perdidit, tremuero pedes ejus. Diuitia oste

79쪽

Saepenumero in profundum deserebatur, undo rursus viriliter

calcitrans, quantum poterat, et sursum redibat. eluctabatur, Fieri non poterat, ut, redimeret corpus suum,nsique ut effugeret mortem, ut conservaret vitam suam. Tanquam remum in aqua trahebat caudam suam et deos precabatur, ut eslugeret mortem.

Verba haec proferebat labiis dolentibus: Tali modo posuit rana me in tergo suo, quemadmodum imposuit Iuppiter, quando laetus ostia arus, et onus suscepit in humeros suos illam Europam, quam rapuerat e Sidonia, et maria trajecit magna, per vim,ntquo in insulam eduxit Cretae continuo,

quoniam Iuppiter ille admirabilis in ea habitabat. Huno sermonem induxit; et quod incepit inelinaro

caput suum deorsum, et ex aqua bibere,

pili ejus madefacti sunt, et gravitatem ei secerunt, deorsum eum trahebant, in prolando ponebant. Vocem parvam voluit vi emittere, paulatim ac tractim dicebat, et submisse loquebatur. Ranam insectabatur, quae erat causa uo ipsum conjiceret insperato in talem interitum. Haud effugies, inquit, neque ullo modo evades Pessimo Physignathe, neque vitam retinebis, sed lues mortem male et acerbe, eo quod me necasti malitiose. In humero tuo me posuisti, et in aquam intravisti, atque deinde mo deseruisti, et ut suffocarer dimisisti. Non eras melior me unquam, in terra ut bellares, et ut luetareris, sicut ego, et in pugna ut Vinceres.