장음표시 사용
211쪽
214 Inu. T M. Lib. VIII. da Sacramentis scha immolabant , dicunt ei disclyuli : Quo Ois eamus . et Paremus sibi, ut manduces Pascha p Ei v. 17. y emere autem iacto, uenit cum duod cim. Et v. . II. Et manducantibus illis , accepit Iesus panem, et benedicens fregit , dedit eis , ait Sumite, hoc est Corpus meum etc. Et Sic pariter Lucae cap. XXII. v. 7 : autem ies azymorum , in quo necesse erat occidi Pascha. Et misit Petrum , et . Joannent , dicens et Euntes Parate nobis Pascha , manducemus. Et V. I9: Et GCCePto Pane . gratias egit , et fregit, dedit eis , dicens r Hoc est COTPus meum. , quod pro νοbis datur IIbc facite
in meam commemorationem etc. Quibus positis , sie argumentamur. Nimis scandalosa temeritas est non solum asserere , Sed cogi iure tantum non aptum maleriam esse Sacramenti Encharistiae illum ipsum panem, quo Christus usus est in illius institutione. Sed Christus USus est Pane azymo. Ergo etc. Prob. min. Christus ex adductis testimonis Eucharistiam instituit prima die azymorum , cum Pascha celebravit eum Discipulis suis. Sed in illa die , quae erat solemnis , et otiam in Sexsequentibus , sub gravissima poena , nullibi apud Israelitas nec manducari , nec Servari poterat panis sermen-
tatus, ut legimus Exodi cap. XII. v. 35 : Septem diebus azyma comedetis : in die Primo hon erit fermentatum in domibus pestris: quicumque comederis fermentatum , Peribit anima illa. de Israel a ρrimo me usque ad diem septimum. Dies prima erit Sancta , atque Solemnis. Ergo etc. a48. Etsi clarissima sint Evangelistarum , et Ex0di
212쪽
μα ne Euch. inspecta vI est Sacramentum 2 i5 tintimonia pro azymo pane ad conficiendam Eucharistuam , nolumus tamen inde deducere , ut talis quoque non sit panis sermentalus. Etenim Catholici , dum panis sit triticeus , ut autem sit agimus , Vel fermentalus hanc circumstantiam dicunt non esse essentialem , sed tantum accidentalem et quinimo firmiter stantes decreto
clesia servare debet suam consuetudinem.
α 49. Plura objiciuulur a Graecis Schismaticis , sed pauca asteri mus. I. Christus non consecravit ex agymo, ut perperam Latini deducunt ex verbis Matth. , Myrci , et Lucae, sed ex sermentato. Ergo salsum hoc unum illorum momentum. Et quidem in Evangelio Ioannis cap. XIII. v. r. legimus: Ante diem festum Paschae. sciens Iesus. . . Et Coena facta etc. etc. Et cap. XIX. V. 14. et seq. habemus , quod in Parasceve Paschae , scilicet in vigilia Paschae, Pilatus morti tradidit Christum. Ergo . si Christus coenam , in qua instituit Eucharistiam celebravit ante diem Paschae , in qua non dum erant agyma dicendum , quod in sermentato, non tu vero azymo consecravit II. Et id confirmatur ex traditione. Εlenim juxta legem Iudaicam , nonnisi septem dumtaxat diebus erat usus azymorum, et ubique in aliis locis , et nationibus panis azymus erat ignotus. Sed Apostoli, et alii omni temptre , et apud plures nutiones Eucharistiam conficiebant. Ergo conficiebant in communi pane sermentato. III. Et id ea e
213쪽
2l6 Inst. Theol. Lib. VIII. de Sacramentis
Iam ratione , quia in lege evangelica cessare debebant legalia , ad quae panis azymus pertinebat. IV. Et pro- plerea Concilium Trullanum can. XI. praecepit , Ne clerici, aut laici comedant agyma Iudaeorum. Et quidem ad primam dissicultatem dicimus, quod sive Christus consecraverit in azymo , sive in sermentato , id non attingit essentiam Sacramenti Eucharistiae. sed solum disciplinam , sive accidentalem circumstantiam panis triticei , quae est sub Ecclesiae potestate. Unde Sicut nos dicimus validam consecrationem Graecorum iusermentalo, etsi probabilius videatur. Christum consecrasse in agymo ex triplici allato testimonio set r)Evangelistarum ; ita valida quoque dicenda est consecratio in azymo , etsi contrarium videatur testimonium Ioannis. Sed inter se contradicunt Evangelistae 7 Absit tanta blasphemial Ut igitur concilientur opposita verba Joannis cum illis , 'quae altulimus aliorum trium Evangelistarum , et etiam verba Levitici cap. XXIII. v. 5. Menso primo Nisan quartadecima die mensis ad MesPeram Phases Domini est: et quinta decima die mensis hujus solemnitas azymorum Domini est. Septem diebus azyma comedetis. Dies primus erit vo- . bis celeberrimus , cum verbis Exodi cap. XII. v. 38 :Primo mensas Nisan quartadecima die mensis ad Ves eram , . Comedetis azyma , usque ad diem pigesimam primam ejusdem mensis ad Meveram. Sestiemaeebus fermentum non inuenietur ire domibus oestris. Qui comederit Jermentatum , peribit anima ejus etc. Ut ista omnia , inquam, concilientur , Sciendum quod
duplici modo numerabantur dies apud Israelitas , legali
214쪽
Pura L ne Eueh. inspecta ut est Sacramentum 2lT
scilicet, et naturali. Dies legalis' incipiebat a vespere diei praecedentis , et desinebat vespera diei subsequentis : Naturalis vero a media nocte ad aliam mediam noctem. Ergo in re nostra dies legatis azymorum incipiebat die decima quarta ad vesperam Primo mense, quiartadecima die mensis , ad . Ne eram comedetis
aarma Exodi cap. XII. Naturalis vero ordinis pri
mus dies agymorum incipiebat a media nocte post diem quartam decimam, Quintadecima die mensis hujus solemnitas azymorum Domini est Levit. cap. XXIII , et terminabat nocte sequenti. Ex his igitur patet, quod Persecte conveniunt inter se Evangelistae , quoniam Joannes Sequitur ordinem naturalem , et alii tres ordinem legalem. Sed verum est , quod in hoc ordine legali ad Vesperas adhibendus erat panis agymus et Quartadecima die mensis ad oemeram comedetis azyma Exodi XII. ). Ergo probabilius est , ut Christus iu azymo Consecraverit. Et baec quidem est doctrina multorum Pa trum, S. Hieronymi in caput XXVI. Matth.', S. Chry-SOStomi. etc. et praesertim Augustini, qui Epist. XXXVI. alias LXXXVI. cap.XIII. scribit: Traditus en Christus in ea, nocte, quae . . . ad sextaοι sabbati, quί dies passionis ejus manifestus est , pertinebat. Hic dies primus azymorum fuit a Despere incipiens. Sed
Matth. , Eoangelista quintam Sabbati dicit suisse
Primam . . . a morum : quia ejus M Pera sequente futura erat coena Paschalis, qua . . . incipiebat, azymum , et Oris immolatio manducari.
Quod si ratio quaeratur , cur tres Evangelistae ρο- tius secuti suerlut ordinem legalem , quam naturalem ,
215쪽
. 218 Inst. Theo . Lib. VIII. de Sacramentis quem Seeulus est Ioannes , dicimus , ideo hoc' suetum Se , quia cum incepissent enarreare , novum Passilia a Cliristo substitutum fuisse veteri , sive veritvlem figurae ., quod non secerat Ioannes , illorum. Ordo po-Fiulabat , ut diligenter indicar ni, verum Agnum Christum immolatum fuisse eodem tempore , et in iisdemeimumstantiis , in quibus , juxta praescriptum legis , β'gnus typus ejus mactabatur. ι ι
Ad alteram dissicultatem dicimus , quod licet Aouee datur , Apostolos deinceps consecrasse in sermentato , et 'li0s quoque post illos , praesertim sub persecutionibus, quod quidem non constat semper secisse nihil tamen inde concludi potest contra nostram thesim . Etenim Ecelesia Latina lenet , circumstantiam agymi, Vel fermentati non pertinere ad essentiam veri panis . triticei , et eo vel magis , quod nihil de hoc habemus ex Scripturis. Unde eum constet , saltem probabiliter , Chri-Sium Consecrasse in agymis nihil obstat usus , ut in datis circumstantiis consecratio facta sit in sermentato ,
etiam in tota Ecclesia. Ex hoc enim nequit haberi vera traditio pro solo paue serm-ntalo , sed potius pro uim que , quia tempore pacis Ecclesia Latina usum lenuit
consecrandi in azymo. a '. Ad tertiam respondemus , quod . non omnia legalia Iudaeorum necessario cessare debebant in nostra Gratiae
lege , sed illa dumtaxat , quae componi non poteraui eum lege Evangelica , ut eraut , quae significabaui Christum. Et merito quidem, quia adveniente figurato, Mare debebant figurae. Ast hujusmodi non est usus umori in , qui per se indifferens est , nisi adhibeatur
216쪽
Ars. I. De GH. saveris ut est Meramentum 2Is ex mala intentione. judaizandi , qui animus alienissimus est ab Ecclesia Latina.
aso. Circa alteram partem materiae Sacramenti Eucharistiae primo errarunt veteres Ebionitae , qui praetextu sobrietatis , teste August. haeres. LXIV. non vino , sed aqua utebantur in consecratione Eucharistica. Hos secuti sunt Hydroparastatue , seu Aquarii. Item non pauci NOVatores Protestantes docebant , in casu necessitatis omnem polum esse materiam nplam Euchari stiae. Ast Ecclesia Catholica innixa decreto Eugenii IV. pro Armenis , scilicet e T lium est Eucharistiae Sacramentum , ctjus materia est panis triticeus , et pinum de Oite , de fide tenet , et propugnat, non a liam potabilem materiam aptam esse pro consecratione Eucharistica , quam vinum vere dictum , scilicet exuvis vitis.
Solum Dinum de tiois Mitis est materia via Proconsecratione Eucharistica.
ngr. Prob. Μatth. cap. XXVI. Christus postquam v. 23. calicem discipulis porrexit . bibendum , statim subjunxit: Dico autem Oobis , non bibam amodo δε hoc genimine Mitis, usque in diem illum cum illud bibam Oobiscum in regno Patris mes. cum
217쪽
220 Inst. Theol. Lib. VIII. do Sacramentis.
I murrectionem discipulis apparuit , et ecum illis manducavit , et bibit . Et item Lucae cap. XXII. v. 18. Dico Unim νοbis , quod non bibam de generatioris
vitis , donec regnum Dei Veniat Ergo in calice, quem ConSecravit , non aliud vinum erat, quam illud ex vilis uvis expressum. Sed nihil contra habemus ex traditione. Ergo dicendum quod solum vinum elC. 252. Cons. ex traditione. Ab ipso Ecclesiae Exordio Usus Semper obtinuit , nec ullum contrarium exemplum habemus , ut semper in vino de uvis vitis Eucharistiae consecratio sacta sit. Quinimo Concilium Carthaginense
III. can. XXV. decrevit: ta nihil amplius ineratur , quam imo Dominus Dadiit , hoc est Panis , Et Minum aqua mixtum. Ergo dicendum , quod ab Apostolis id Eccles,a accepit , et eo vel magis , quod haec est doctrina ss. Patrum , praesertim S. Cypriani Epist. LXIII. ad Concilium , et Augustini , qui lib. de Haeresibus haeres. LXIV. de Aquariis scripsit raquam osserunt in ρoculo Sacramenti , non illud , quod Omnιs Ecclesia.
Soloiantur nonnullae objectiones.
253. I. In prioribus Ecclesiae Saeculis tempore S.Cypriani suerunt Episcopi , qui . solam aquam Osserebant , ne ex odore Vini. detegerentur Christi sectatores et morte damnarentur a Gentilibus: et tamen nec Ecclesia , nec)Cyprianus ipse vetuli haereticos tr3duxit. Ergo Vinum non est altera essentialis materia Eucharissiae. II. Protestantes addunt decretum Innocentii VIII.
218쪽
quo dispensavit Norvegis , ut sine calice offerrent Sa
. Ideo nec Ecclesia P nec Cyprianus laudatos Episcopos haereticos traduxit , quia id fecerunt ex solo timore persecutionis , non vero quia sic fieri posse contendebant. Caeterum multo, gelo Cyprianus illos inse-Ctaius-est. Ad calterum. Attalum, privilegium , fuit efficium a Dominico Vilerbiensi , et Francisco Maldense , qua de causa , ut scribit Ratualdus ad an . I O. n. 22. Capite damnati suerunt.. 254. Alia quaestio . hic pertractanda. occurrit , num scilicet. in Consecratione. Eucharistica vino admiscenda sit aqua. Ut habemus ex can. XXII. Coucilii Trullavian. 69I. Armeni. ex eo quod Eutychiana haeresi conspersi duarum naturarum uniouem in .Christo non agnoscebant , nonnisi purum vinum Sine aqua jn consecratione adhibebant. Lutherus , etsi ali es de Causa , hanc aquae cum vino admixtionem reprobavit vel uli contra Christi institutionem. Et Κemnitius , et Lutherani cum
Calvinistis , veluti rem indifferentem . in nostro arbitrio
255. Coatra , nou desuerunt ,, qui, hanc aquae admixtionem essentialem dixerunt , adeo. ut Secus . nulla esset consecratio. Et Alexander Halensis in IV. parte quaest. XII. scripsit , hanc ipsam , admixtionem esse necessariam necessitale Divini praecepti. 256. Sed doctrina Catholicae Ecelesiae est , aquam vino esse admiscendam sed minime ut partem essentialem , ita ut aliter non fieret consecratio : Elenim ex
219쪽
222 Inu. TheoI. Lib. VIII. de Sacramentis
Catech. ROm. parto II. u. 32. babemus. Sed quamvis aquae admiscendae rationeS itu graues sint , ut eam sine mortali peccato Praetermitte/ e non liceat; ea tamen si desit , Siacramentiam constare PoteSt.
Sed unde necessitas isthaec γ Ex praecepto ne divino, an vero EcclesiaStico 3 Saue ex pr iecepto Ecclesiastico , quia ex solo facto Christi , qui admiScuit aquam , non insertur illius praeceptum , Sicuti nou tulertur ex quo consecravit in azymo : Et ralioueS, quaS Catech. Rom. ib. n i 6. adducit , eiSi graves sint , non evincunt tumen praeceptum Divinum. Et id monet Concilium Tridentinum Sess. XXII., cap. VII. Moneti Sancta ΘnO S , Priae πtum esse ab Ecclesia Sacerdotiabus , ut aquam vino in calice osserendo nMscerent, tum quod Christum Dominum ita fecisse credatur, tum etiam , quia elatere ejus aqua simul ciam Sanguine exierit , quod Sacramentum hac mixtione recolitur ; et cum aquae in hocairasi B. Ioannis
populi dicantur , Usius Populi Idelis cum culle
Ex dictis putet , quod ex sui natura praeSens quaestio potius ad disciplin0m , quam ad sidem pertinet. Verum quia disciplina sub Ecclesiae potestule est , et qui aquae admixtionem rejiciunt, Ecclesiae' potestalemitificiantur ; idcirco Concilium Tridentinum sess. XXII.
can. IX. sancivit: Si quis uixerit . . . aquam Non miscendam esse pino in Calice Osserendo , eo quod sit contra Christi institutionem ', anathema S t. Proinpterea sit sequens '
220쪽
am. Prob. eo sensu , quem diatinus , scilicet non quatenus aqua ex praecepto diVino ad ementialem calicis materium pertineat, sed potius , quod aquae iii ixtio non est Muti a Christi institutionem , et propterea rat Sub potestate Ecclesiae. Sancti Ρatres , plura Concilia , et ii turgiae antiquissimve praescribunt aquae admixtionem cum vino in culice osserendo. Ergo eic. Prob. crint. quoad singulas partes. I. Concilium Carthaginense III. habituman. 397. C. XXIV. ait: In Sacramento Corporis , et Stinguinis. Domini nihil amplius o rutur , quam ipse Dominus tradidit , hoc esι panis , et innum aqua ιuria sum. Trullaiium habitum au. 692. in ean. XXXII. contra Armenos inquit et Si qu/s Discopus Mel Presbyter non secundum Ordinem ab ostolιstriaditiam jacit , et aqυam Mino non misceras si immacudiatum ossuri Sucrificium , di Ponatur , ut imperfecte mysterium enuntians , et quiae tradita sunt , innovuns. Eigo Concilia praeseribunt, vino
ΙΙ. Sanctus Iustinus Apolog. II. docet , hanc suisse suo tempore consuetudinem. S. Irenaeus in principio tertii saeculi lib. IV. cap. LVIII. scribit r Accipiens Dominus panem , suum COγMS eSSO constetur, et temperamentum calicis suum Sanguinem cor mavit.