장음표시 사용
251쪽
Pars II. De Euch. inspecta , qualenus est Sacris 253gnus obtuli, tibi sit acceytabile , mihique, et Om. nibus , ym quibus illud obtuli, sit, te miseranis, Propitiabile. Ex quibus clare evincitur , quod solus Sacerdos conseiens est immediate , ac proprie dictus
3oa. Inspecia natura Sacrificii Eucharistici , quod a Sacerdotibus Christi vices gerentibus Deo offertur iugratiarum actionem , et pro bono totius Ecclesiae , nulla quidem Missa per se est privata. Sed quoniam Lutherus , qui negabat , Eucharistiam esse quoque Sacrificium vere dictum , librum edidit de abroganda Missa privata , in quo impiissime damnat Missas iIlus , in quibus solus Sacerdos communicat; idcirco adllunc errorem profligandum , sequimur consuetudinem distinguendi Missas solemnes, et priVataS. 3o3. Ab errore Lutheri non aliena suit Synodi Pistoriensis doctrina , scilicet pictimae partismationem esse partem Sacrificio essentialem , quam Pius VI in Constit. Auctorem idei proscripsit ut falsam , ut erroneam, et ut de haeresi Suspectam , et Sapientem. 3o4. Catholica autem doctrina patet ex cap. VI.sess. XXII. Conc. Trident. Optaret quidem Sacrosancta Synodus , ut in singulis Missis Meles adstantes non solam virituali aspectu , sed sacramentali etiam Eucharistiae participatione commu-
252쪽
256 But. TheoI. LO. VIII. de meramentis nicarens , quod ad eos sanctissimi hujus Sacrificu fructus uberior Pemeniret nec tamen , si id nousemper fiat, propterea Missus illas, in quibus sο- Ius Sacerdos Sis cramentaliter Communicat, vi priuatas, et illicitas damnat, sed probat , atque adeo commendat , siquiidem illas quoque Missas oere communes censeri debent; partim quod in eis populus spiritualiter commutricet; partim vero , qu da publico Ecclesias Ministro non Pro Se tantum ,
sed ρro omnibus 'sdelibus , qui ad Corpus Christi
Pertinent, celabrentur.3o5. In hoc capite expresse reprobatur error Lullieranorum , qui etiam Solemni anathemate percutitur i
storiensis , licet dicat, Victimas ParticiρationemW esse partem Sacriscio essentialem, non tamen dicit, se damnare ut illicitas Missas illas, in quibus adstantes sacramentaliter non communi ut, ideo quia isti participant , licet minus Perseele , deipsa victima spiritu illam recipiendo ; idcirco error iste damnatus suit eo modo , quo diximus S. 3οθ. Sit itaque de fide contra
Missae, in quibus./oius Sacerdos Sacramentaliter eominmunieat , non Funt . illicitiae , neque . propterea a brogandae. .
So6. Prob. Ubi ex Scripturis non constat de modo, et circumstautiis, quibus Sacra uta , et maxime ΕΘ
253쪽
charisticum quod est etiam Sacrificium , sunt pura genda, ad Ecclesium pertinet Ordinare CODSuleudo. . tra- ditionem. Sed nullibi praeceptum Domini habemus , ut astantes simul cum Sacerdote conficiente communi. cent. Etenim licet. Christus , consecrato pane dederit
discipulis, tamen cuivi dixit: Hoc facite, in meam Commemorationem , non praecepit , ut deinceps nouconficerent Eucharistiam neque hoc Sacrificium offerrent , nisi essent , qui simul cum Sacerdote communicarent. Ergo si ad naturam Sacriseii solum spectat, ut victima COBSummetur , nou Vero ut CouSummetur
ab omnibus adstantibus, sussicit ut solus Sacerdos con-
sciensi, et offerens communicei Et propterea staudum e t Ecclesiae .judicio , et traditioni , quae habetur ex antiqua consuetudine Ecclesiae , et doctrina SS. Patrum. Et quidem pro untigua Ecclesiae Consuetudine , . Prae- . termissis innumeris exeia i iis , Sussicit auctoritas Concilii Agalliensis , quod babitum au. 5osi can. . XVIII praecipit , ut quis communicet in diebus Nativitalis , Paschalis , et Pentecostes et can. XXI praecepit , ut
omnes Missue intersint die Dominico. Ergo consuetudo erat quotidie celebrandi Missam , quin adstantes communicarent. Pro Ρatribus aulem sit pro omnibus Λugustivus , qui , ut liubi mus ex Bellarm. lib. I deo Eucli. cap . lX u. 24, cum Saepe leStetur Missae Sacrificium quotidie osterri , iamen hortatur sideles , ut scillem in Dominicis communicent.
254쪽
258 Iam Thaeo . Lib. VIII. de Soommentis procul dubio nulluui , et vanum esset hoc Sacrificium, et consequenter illicitum , si adstantes non communicarent. Sed de fide est contra Lullieranos , quod Μissae istae , quae dicuntur privatae , non sunt illicitae .nique abrogandae. Ergo in contradictione est Synodus Ρistoriensis, dum docet, victimae participationem resede Sacrificii essentia , et tamen licitas concedit Missas privatas , in quibus adstantes non communicant.
De idiomate , Moce , eaeremoniis , altare , calice Patena, cor oratibias etc. , quibus missa celebranda est.
3o8. Hactenus de illis , quae ad Missae Sacrificii intrinsecam rationem pertinent, nunc aliqua dicamus oportet , quae exterius illud respiciunt. Sit itaque primo.
De idiomata, et Ooee. qna Missa celebranda est.
3oso Missae celebrationem in ignota lingua, et voce submissa reprobunt Novatores quorum errorem Secuta suit Synodus Pistoriensis sub praetextu revocandi antiquam disciplinam. Sed contra in Constitutioue Unigenitus damnata suit propositio LXXXVI. Quesnelli , quae, ita se habet. Er*ere simplici ' ρπulo hoc solatium Iungendi Mocem suam osci totius Ecclesiae, est usus contrarius Praxi vostolicae , et intentioni Dei. Item tu constitutione Auctorem Mei proscripta
255쪽
Pura. u. De Euch. iuveria. quatenus est Sacris. 259
suit doctrina Synodi Pistoriensis, quae his verbis ex
Pere se ostendit , ut causae tollerentur , Per quas ex parte inducta est oblisio princiρiorum laurgiae ordinem spectantium , reo ando illam , ad majorem rituum si licitatem, eam vulgari lingiaa -- Ponendo , et alia ooce proferendo. Sed rem expedivit Conestium Tridentinum sess. XXII, ubi posquam Catholicam doctrinam declaravit quoad linguam cap. Vt I. Est Missa etc., et quoad vocem Cap. V. Cumque natura hominum etc., Solemniter utrumque errO-
rem proscripsit ibidem can. IX. Si quis dixerit Ecclesias Romanae ritum etc. f. a34. Ex bis igitur patet , quod de fide sit sequens .
Non omnia in Missa sunt alια Doce recitanda , nec sola Dulgari tingua celebranda est.
3io. Prob. Quae non spectant Sacramentorum, et Sacrisciorum essentiam , sed modum tantum , ut ritum , in Ecclesiae potestate est illa ordinare , et praecipere. Sed hujusmodi sunt , quae in nostra proposi-
tione asseruntur. Iure ergo Ecclesia oldinavit , et oppositam sententium damnavit, praesertim in Conc. Tri
3i i. Quod ad ritus , caeremonius , Vestra , et ex-
torva signa pertinet , praeter antiquos NOVatores , u-suui Cutholicae Ecclesiae reprobarunt Iausenistae, et
256쪽
Synodus Pistoriensis. Ast illorum errorem Concilium Triden linum declaravit sem. XXII cap. Vidicens. Cumque natura hominum ea sit , iat ncm facile queat sine adminiculis exterioribus ad rerum dioinariam meditationem sustolli; propterea pia Mater Ecclesia ritus quosdam . . . instituit. Caeremonias item:adhibuit, ut mFsticas benedictiones, lumina, thymiamata , uestes , aliaque id genus multa , ex Ostolica disciplina , et tria tiones, quo et Mojestas tanti Sacriscii commendaretur , et mentes Νι- delium per haec Oisibilia religionis , et pietatis signa, ad rerum altissimarum , quae in hoc Sacri- scio latent , contemplationem eaecitarentur. Et eumdem errorem Solemniter damnavit ibidem can. VIII.
S. s34. Ergo ad sidem pertinet Sequens
Caeremoniae , Destes , et caetera externa Srgna , quibus Ecelesia Catholica in Missarum celebratione utitur , . reProbanda non Sunt, religiose Semanda.
Si a. Haec propositio prob. eisdem rationibus , quas enumerat Conc. Trident. in cap. V exposito in S. sup . Scilicet ex Apostolica disciplina , quue constat ex antiquis liturgiis utriusque Ecclesiae tam orientalis , quam occidentalis I et ex doctrina vetustissimorum Patrum , qui tales ritus commemorant , uti Iustinus, Tertullianus , Cyprianus , Ambrosius , Cyrillus Hierosolimilanus , Hieronymus , Augustinus etc. Caelerum si ad Ecclesiam pertinet ordinare quae ad externum ri
257쪽
Pura. II. De Euch. ius eis, qualenus est Sacris 26ltiam, et caeremoniaS pertinent, nemo non Videt arro-' gantiam eorum, gae veluti superstitiosa illa existimant,
3I3. Superest nunc ', ut aliqua attingamus , quae pro Missis celebrandis ex iure Ecclesiastico sunt nece Saria. I. itaque requiritur Altare lapideum ab Episcopo consecratum , quam sicultatem nemo negabit posse a Summo Pontifice delegari Abbati , et etiam simplici Sacerdoli. In Altaris vero consecratione sit nec ne necessarium , ut ita eo recludantur Reliquiae Sanctorum , dicimus , quod non constat de hac necessitate inter Theologos. Usus tamen invaluit , ut recludantur , et quidem reclusas supponit Sacerdos celebrans , quapro- pter dicit: Quorum. Reliquiae hic sisnt. Ipsum autem Altare debet esse instructum Cruce , e qua ima
go Christi Crucifixi dependeat, luminibus eS cera , et
3i4 ΙL Necessarius est calix eum patena, quae
debent esse ex auro , vel Saltem argento; inaurato , licet quoad Calicem sussicit, ut talis sit sola euppa. Unde habemus cap. de cons. dist. I. om calix Domini Cum Patenai, si non ex auro , Omnino ex argento t. Si quis autem tam pauper est, saltem Semn- neu a calicom habeat. De in re , aut Orichalco. non ι calix , quia ob vini Mirtutem aeruginem starit, quae Momitum prouocat ; nullus autem in ligneo , aut oureo calice Praesumat Missam cantare. Posset tamen fori pes calicis ex CVm , Sise inre ;4ed cuna debet esse argentea intus inaurata , Simul cum Patena. Ipsorum autem conseeratio ex jure
258쪽
262 . Inst. TheoI. Lib. VIII. de Sacramentis.
Ecclesiastico perlinet ad Episcopos; et propterea ex dispensatione Summi Pontificis quivis Sacerdos potest con secrare. Hanc dispensatiouem habent multi Abbates, et Superiores Regularium , licet pro sui ordinis oratoriis tantum. Et hoc ipsum etiam dicendum est de cons crando Altare.
3 5. Quaeritur , num , et quomodo calix , et pa
tena 'execrantur; et utrum non consecrata muSecratur per. celebrationem . .
Ad I. dicimus , quod pluribus de causis execrantur, et praesertim per notabilem fractionem , et novam interiorem inaurationem. Ad II. respondemus, quod non convenit inter Τhm- logos. Sed probabilius videtur, consecrari juxta sententiam Augustini conc. II. in Hal. CXIII : Pleraque instrumenta , eι Masa ex ejusmodi materia , Melmetallo habemus in usum celebrandorum Sacramentorum , quae ipso ministeris consecrata sancta
316. Multa alia praescribunt Rubricae Mimalis , et praesertim Corporale eum palla , quae , ut habemus ex cap. Consulso de Conseerat. dist. I. consecrari debent auctoritate Episcopi , ut dictum est de calice , et Patena, et tres mappae Super Altare, quaIum Superior debet esse integra , et altera potest duplicari. Nihil dicimus de vestibus.
259쪽
Pura II. De Euch. inspecta quatenas est Sacris ' 263
Num , et pro quibus .erendum sit Sueri tam Missae, et de stipendio pro Celebrante.
3II. Pro nulla particulari persona Missae Sacrificium applicari posse erronee docuit Synodus Pistoriensis , quae propCXX.: Profitetur credere, Sacrisii oblationem extendere se ad omnes , ita tamen , ut in liturgia feri possit specialis commemoratio aliq&D. rum tam Diporum , quam defunctorum , . Precando Deum Aeculiariter pro ipsis. Non tamen quod cre- domus , in arbitrio . esse Sacer ιis πρlicare fructus Sacriscit eui ouu : imo damnamus hunc Er
rem velut magnuere Oseendentem jura Dei, qui solus distribuat fructus Sacrificii . cui vult , et secundum mensuram , quae φsi placet ; uncis et consequenter traducit velut falsam vinionem inuectam in . Popiaum , quod illi, qui Eleemosy nam subministrant Sacerdoti sis conditisne q-d celebret unam Mis-
, mecialiter Irustum ex ea per miant. 3i8. Haec propositio proscripta suit in Dogmatica C stilutione Aucιorem Mei, et quidem ut falsa, temeraria , perniciosa , Ecclesiae injuriosa , inducens in errorem aliar damnatum in Umo. . Ergo pro-
260쪽
Potest Sacerdos specialiter applicare Missae Sacrifieium pro aliquibus Personis, ut illis , caeteris Paribus , ve-eialis Iructus Pro euiato
3is. Prob. Ecclesia damnavit oppositam propositi, nem Synodi Pistoriensis S. sup. ). Ergo probat , et docet nostram. Sed ut suo loco lib. II demonstratum est , do side tenendum est , quod Ecclesia errare non potest in iis, quae ad iidbm , et mores pertinent. Ergo etc. Quod autem haec sit Ecclesiae doctriua con-- firmatur, ex Encyclica Cum semper Benedicti XIV , in qua ex doctrina Concilii Tridentini intulit, Eos
quibus animarum cura demandata est, non modo Sueri tum Missae celebrare, sed illius etiam fructum me dium pro populo sibi commisso a relicare debere, nec . illum pro aliis anticare. Quod autem ex ista speciali
applicatione , caeteris paribus , Specialis Ductus proveniat illis , pro quibus fit applicatio , habemus ex damnato Wiclessi. errore tu concilio Costantiensi , scilicet:
Sρeciales orationes anIicatae tini personae ster Praela- . ros , Mel religiosos non Plus Prosunt eisdem , quam ge
32o. Sed et haec ipsa Veritas confirmatur ex veteri testamento , in quo fiebant Sacrificiu, et oblationes pro particularibus personis et in nostra lege Evangelica eg . antiquissima consuetudine offerendi Missae Sacrificium prodatis personis , ut habemus ex Tertulliano , qui in lib.