장음표시 사용
281쪽
Pars D. De Euch. inspecta , quialentis est Sacris 285 in gehennam, ita dico oobis, timete. Et hunc ipsum enixe rogabat David Psal. CXVI v. Consige timore
tuo carnes meas, a judiciis enim ruis timiai. Ergo et c.
339. Prob. II. ex traditione , quae eSt altera nostrae fidei regula. Procul dubio vera Apostolica traditio habetur ex conflanti Ecclesiae doctrina , et auctoritate Sau-Ctorum Patrum. Sed bonum esse dolorem , de quo loquimur , constanter docuit Ecclesia , et uniformiter docuerunt Patres. Ergo etc. Prob. min. Et quidem quoad Ecclesiam , praeter Concilii Triduntini expositam doctrinam Sess. XIV. cap. IV. , et definitam ib. can. V.
9, 333 ct 335. , evincunt plures propositiones Quin
snelli damnatae a Clemente XI. , scilicet prop. LX. :
Si solus suntieti timor animat Poenitentiam , quo est magis Diolenta , eo magis ducit ad desperationem. LXI. t Timor nonnisi manum cohibeι , cor autem tamdiu peccato addicitiar , quamdiu ab amore justitiae non ducitur. LXII. Qui a malo non abstinet , nisi timore Poenae , illud committit in corde stio , et jam est reias coram Deo. LXIII. Timor serotiis non sibi repracsentat Deum, nisi tit Dominum durum, imperiosum , injustum , iutra etabilem. Item declarant duae propositiones damnatae ab Alexandro VIlI , scilicet XV. Tmor gehennae non est super naturalis. Et XVI. Attritio, quae gehennae , et poenarum metu concipitur sine dilectione benepotentiae pro- Pter se , non est bouia 3 motus , et stisternaturalis.
3 o. Quoad Patres vero susscit pro omnibus Augustinus , quo polissimum Protestantes abutuntur. Itaque S. Doctor Τract. in Joan. cap. XVII. sic scribit.
us est ergo , ut intret timor Primo , Per quem veniat Charitas. Timor medicamentum , charitas sanitas. Et
282쪽
286 Ins. The . IA . VIII. de Sacrametatis clarius enarr. in Psal. CXXVII n. 4. Ille timor, ait, nondum castus praesentiam Domini j, et poenas timet. Timore facit quidquid boni facit ; non timore amittendi bonum illud, sed timore ρatiendi illud malum. Non timet , ne Perdat amy exus pulcherrimi Fonsi, sed timet,
ne mittatur in gehennam. Bonus est iste timor, utilis est Solpuntur objectiones.
34 r. Multa opponunt adversarii , et quidem nonnulla ex Scripturis , et multa ex Sanctis Patribus. Ex Scri. plura praesertim opponunt verba Ioan . in I. Epist. cap. IV. V. I 8. Timor Non est in .charitate. Sed, inquiunt , quod non est in charilate , bonum eme non potest. Ergo timor gehennae malus est. Et quidem Apostolus in I. ad Corinth. cap. XIII. v. a. de se ait : Si charitatem non habuero, nihil sum. Ex Ss. Patribus multos adducunt , qui reprobant hunc servilem timorem poenarum , et maxime Augustinum , qui passim , sed praesertim in Epist. CXLV, alias CXLIV. n. 4. scribit et Inaniter putaι olatorem se esSe Peccati, Poenue timore non peccat et quia etsi non. impletur joris negotium malae cupiditatis , ipsa tamen mala cu piditas intus est hostis.
η . Et ad primum dicimus , quod Joannes loquitur de charitate persecta , quae quidem excludit timorem servilem , et solum agnoscit filialem , et benevolentiae, . quae nulli dubium , quod sit longissime melior , et a deo quidem ut cum Ecclesia Catholica Conc. Τrid. Sess. XIV. cap. IV dicamus , per ipsam , cum V. 0
283쪽
tamen Sacramenti , hominem statim iustificari etenim addit : Sed perfecta charitas foras mittit timorem , quoniam timor poenam habet: qui autem timet , non est perfectus in charitate. Apostolus vero loquitur . de merito pro Vila aeterna , non vero de dispositione ad justificationem per Poenitentiae Sacramentum , accipiendam: et propterea dicit, quod sine charitate nullum opus sibi prodesSet. . Ad Sanctos Patres dicimus , qu0d Saepe quidem reprobant timorem humanum , Sive se Militer fretalem , quo homines exterius tantum abstitient a culpa , sed non ita interiore voluntate e non vero loquuntur de timore supernaturali poenarum , quae a Deo justo judice infliguntur , quo timore homines non solum a culpa abstinent, sed etiam poenitet Se peccasse, et meliorem vitam ducere proponunt. Quod in hoc sensu loquutus sit Augustinus palet ex illius verbis a nobis a I-
latis S. 34o et item ex Sermone LXXVIII , alias
XIX n. Io , ubi accurate describit , et damnat limorem servilem; enarr. in psal. CXXIII n. Ia ingeniose repraesentat , et probat timorem supernaturalem , de
quo nos loquimur. μ . . PROPOSITIO XXXVI.
Contritio eharitate perfecta cum Sacramenti νOto. quod in illa ineluditur , hominem Deo reconciliat, Priusquam Saeramentum ψSum Poenitentiae actu Suscipiatur.
Haec propositio ut dictum est S. 337 est fidei proxi
ma, et contra Iansenistas, Bajium, et etiam Estium r
284쪽
et sic probatur I. ex Scripturis. Prov. VIII. v. 17. scriptum est. Ego diligentes me diligo. Ergo qui contriti sunt charitate persecta, diliguntur a Deo; sed soli
justi vere diliguntur a Deo. Ergo elc. Item Lucae Cup. VII. v. 47. Christus de muliere peccatrice ait Pharisaeo Remittuntur ei peccata multa , quoniam dilexit mu tum. Et in I. Petri Epist. cap. IV. v. 8 bubemus: Charitas operit multitu inem Pec atorum. 343. Prob. II. ex Ss. Patribus, et ex Ecclesiae doctrina Ilaque communiter Ss. Patres hanc docent veri- tulem et nos duos seligimus , scilicet Chrysostomum , et Sanctum Leonem Magnum. Ille Ilo in. VII. in Epist. II. ad Timoth. n. 3. scribit : Sicut ignis in siluam ingreSsus Omnia purgare solet , sic dilectionis jem Mor, quocumque inciderit , omnia tollit, et excindit . . . ubi Charitas est , omnia sublata sunt mala:
et S. Leo in Epist. CVIII. al. LXXXIII cap. IV.
Nullas , ait , Patitur Meniae moras Meta Converam , dicente Diritu Dei per Prophetam : cum conuersus ingemueris , tunc Saluus eris. Doctrina autem Ecclesiae patet ex multis Baji propositionibus damnalis a S. Pio V. Gregorio XIII, et Urbano VIII. inter quas LXXI,
quae sic se habebat. -- Per contritionem etiam cum charitate perfecta , et cum podo susciρiendi Sacramentum conjunctam , non remittitur crimen extra casum necessitatis , aut martyrii , sine actuali susceptione Sacramenti. Sed rem absolvit Concilium Tridentinum in citato cap. IV. sess. XIV. S. 335 )Concludendum igitur elC.
285쪽
Pura. II. De Evch. Ossiecta , quatenus est Meris. 289
344. Ob. L Lucae cap. VII., ut in prob. dictum est , Christus in praesenti loquitur de remissione peccatorum , Remittuntur Peccata multa , et in praeterito de . contritione persecta Quoniam dilexit mustum. Ergo non statim mulier ex contritione persecla justificala suit, sid postquam absolutionem accepit a Christo. Domino. II. Et quidem ita allatum testimonium passim interpretantur Ss. Patres , praesertim Augustinus , qui serm. XCIX. de muliere ista scribit Accessit ad Dominum immunda , ut rediret munda ς accessit aegra , ut rediret sana. Sed III. id confirmatur a Concilio Trident. sess. XIII. can. XL in quo ait et Statuit , atque declarat 9sa Sancta Synodus , illis , quoseonscientia peccati mortalis gravat, quantumcumque etiam se contritos existiment, hubita costia Confessoris , neces- 'sario praemittendam esse Confessionem 'Sacramentalem. Ergo etc.... Et ad primum dicimus , quod Christus loquens de praesenti , remittuntur, locutus est de confirmatione remissionis coram hominibus , non vero coram Deo: et id confirmatur ex quo paulo post iterum Christus ait : Remittuntur tibi peccata tua. Nunquid non erant jam remissa Z Caeterum nos defendimus , quod contritio charitate persecta cum Sacramenti Voto , quod in illa includitur , illico hominem Deo reconciliat. Unde non impedit , quominus qui ila est Contritus , cum ρο- test , sua peccata legitimo Ministro consteatur , quinimo debet, contra doctrinam mclessi damnatam a Concilio m. o. I Q
286쪽
Constantiense Quia vero in hoc ipso sensu loculus sit Augustinus , et ita etiam multi alii Patres , palet ex ejus verbis , quae in tract. I. in primam Epiu. Ioan . n. 6., scilicet e Sola charitas extimyuit delicia. Quod vero ad Concilium Tridentinum spectat , dicimus , quod ejus doctrina contra Iansen istas , aliosque luculentissime patet ex pluries repetito Cap. IV. SeSS. XIV. Ergo in objecto can. XI. sum. XIII. ita loquitur ad evitandum periculum , ne decepti Circa veram contritionem ex charitate persecta , Cum mortali culpa accedamus ad Sanctissimam Euchuristiam. Unde prudemtissime sic egit , et jussit , ut habita copia Consessoris, praecedat Sacramentum Poeni lentiae , quod quidem iucharitate persecta jam supponitur in voto.
345. De consessione peccatorum facienda legitimo SD
cordoti modo agendo , tria nobis praestanda occurrunt. I. de fide propugnandum est praesertim contra Nova lores , qui non veriti sunt appellare Sacra mentalem Confessionem cruentissimam Carnificinam animarum, et ludimentum innocentianum , propugnandum est , inquam , quod Consessio Sacramentalis omnium , et singulorum Peccatorum mortalium, quae poSt Baptismum. Sunt commissa , est de institutione divina , et ad salutem necessaria. II. de fide pariter contra Montanistas , et Novatores vindicanda est illimitata Ecclesiae potestas remittendi quodvis peccatum rite dispositis , quam a Christo virtute clavium accepit. III. Ut certum conixa Ianseni
287쪽
Pars II. D E isch. ωρὸ Ma , quatenus est Soeris. 29l Sias propugnabimus , quod bonum , .et utile ost frequenter cosileri peccata venialia. Sit itaque de fide
Confessio Sacra mentalie omnium , et singulorum pereatoriam mortalium . quorum , Post diligentem ρmemeditationem , habetur memoria , est de jure dioino . et ad salutem necessaria. Nee modus secrete consitendi soli Sacerdoti . qtiem Ecclesia Catholica seu er obserναμit . tib ιnstitutione, et mandato Christi est tilienus.
346. Prob. Haec propositio , prout exposita est , tola ad fidem pertinet , quia tota continetur in VI., et VH. can. Concilii Tridsentini sess X lv. 3α6 . Ipsa autem probatur ex iisdem Scripturae trili montis , quae ullulimus S. 399 ; scilicet Ioannis cap. XX.
v. v I , Mailli. cap. XVI. v. 39., et cap. XVII l. v. i8. Quod autem haec sacerdotum iacultas exerceri. debeat , pracvia Poeni lentis manifestatione omnium , et Singulorum peccatorum mortalium , quae commisit , invictissime evincitur ex ratione, quam assent Conc. Trident. g ss. XIV. cap. V. : scilicet: Constat enim ,
Sacerdotes judicium hoc, incognita causa , exercere non Pottiisse , neque aequitatem quidem illos in ρoenis iniungendis serMare Potuisse , si in genere dumtaxat, et non Potius in specie , ac sigillatim sua ψri ρeecata declarassem. Ex his colligitur . oportere a Poenitentibus omnia Peccata mortalia, quorum post diligentem sui discussionem conscientiam habent . in eo essione recenseri , etiam si occultissima illa sint . et tantum adpersus duo ultima Decalogi Praeceρια , etc.
288쪽
292 Inst. Theod. LV. VII. de Socramen is
347. Cons. ex doctrina consormi SS. Patrum tam ex Graecis , quam ex Latinis , et antiquissima Eccle- Siae praxi , quae cum necessario darivari debeat ex traditione, et auctoritale ipsiusmet Ecclesiae, est legitima interpres Scripturarnm . itaque.hrevitatis causa , duos ex Patribus seligimus , Augustinum ex Latinis , et ex Graecis S. Basilium. Itaque Augustinus saeculo V. et en dissipata calumnia Novatorum , qui ConseMionem peccatorum invectam dicunt ab Innocentio III. saec. XIII. , serin. CCCXCIIL ul. Hom. XLI. de poenitentibus ait: Quia si ad ultimum pilae steteνιt, nescit si ipsam Poenitentiam ac mere , ac Deo , et Sacerdoti peccata sua confieri possit. Basilius vero saeculo IV istlib. Moralium ad interrogationem 288. Quibus peccata sint aperienda 8 respondet : Peccata iis consteri ne Sse est, quibus credita est dispensatis dio, norum mysteriorum. Et en iterum explosa calumnia Novatorum . Praxis autem Ecclesiae, praeter testimonia antiquissimorum Patrum, patet ex can. II. Concilii
Laodiceni , ubi praecipitur , ut Ροenitentibus perseverantibus in humilitate consessionis tempus poenitentiae statuatur pro qualitate peccati. Et ex Trullano , seu Quini-sexto , quod can. CII. praecipit Sacerdotibus,
peccati qualitatem considerare , et Uias , qui ρeccaVit, ad confessionem Promytiam studium , et morbo conpenientem osterre medicinam. Quomodo ista sine consessione in specie peccatorum p
289쪽
Pars II. De H. intulo, quatenus est Sacris 293
Nullum ρeecarum est , quod Eeclesia Mirtute claMium remittere non possit iis , qui rite sunt dispositi.
348. Haec propositio de fide est contra Montanistas, et Novat ianos , quos Ecclesia habuit haereticos ex eo quod, licet non eodem modo , hunc Ecclesiae negubunt facultatem. Ipsa vero sic breviter evincitur. Christus lacteus Ecclesiae in persona Petri potestatem remittendi peccata , sic Sine ulla exceptione ait Maith. cap. XVII.
V. I9. Tibi dabo elasees regni Coelorum; et quodcumque ligaWeris super terram, erit ligatum et in coelis, et quodcumque solMeris super terram, erit solutum et in eoelis. Et sic pariter confirmavit , cum post reSurrectionem Ioan . cap. XX v. aa dixit Discipulis. Aeeψite viritum Sanctum. Qtiorum remiseritis Peccata , remittuntur etc.
Ergo sine exceptione pariter illam Ecclesia possidet , quoniam favores potius sunt ampliandi , quam restrin- geudi. Et accedit Ecclesiae possessio , a sui usque initio , et semper conflans doctrina SS. Patrum, inter quos S. Ambrosius in lib. I. de Poenit. cap. III. n.
ιο scribit: Deus distinetionem non fecit, qui misericordiam suam promisit omnibus , et relaxandi licentiain Saeerdotibus suis sine ulla eacesttione concessit. Solountur objectiones.
349. Multa opponi solent ab adversariis contra hanc catholicam thesim, praesertim ex Scripturis. Et I. Curi
290쪽
294 Iast. TMοι. Lib. VIII. de Sagramen Astus ipse Malib. cap. XIII. v. 3 a. sic loquitur Phurisaeis: Dico Dorus: Omne Peecatum, et blasρhemia remi ιetur hominibus , Spiritus autem blasphemia non re ivitreturis Et quicuinctiae dixerit Merbum contra Filium homι- is , remittetur ei et qtii autem dixerit contra Spirituri Sanctum , non remitιetiar et , Meque in hoc saecαlo, neque in futuro. Ergo non ad Oninia peccata extendi potest Ecclesiae facultas. II. Et id confirmatur ab Apostolo ad Hebraeos cap. VI v. 4. In ossibile eu , eo ,
qui semel sunt illumιniati, gustaverunt etiam donum coeleSte . . . Et P lώρsi Sunt , rursus renouari ad Poenitentiam. Ergo peccatum apostasiae est irremisibile.
IlI. Et adeo quideui , ut IoanneS in Epist. l. cap. V. V. I 6 distinguens peccatum non ad mortem ab illo , quod est ad mo tem , dicit , pro illo rogandum rase, non vero pro isto. Qui Scu f iatrem ouum Peccare ρα . Catiam non ad mollem , peιαι , et dialitur ei uisu Peccanti non ad mortem. t Peccatum iad mortem:
non pro illo dico in roget quis. Ergo dautur peccata , de quibus non sit misericordia , et remissio. Is . Baec , et alia similia testimonia non intelligenda sunt de desectu potestatis in Ecclesia , aut etiam in ipso Deo remittendi aliqua graviora peccata , Sed tantum respectu hominum , qui illa committunt , propterea quod talis est illorum malitia , ut impossibile sit , ast non absolute , et physice , sed secundum Ordinariam gratiae legem , et iuclinationem hominum , ut resipi-Scaut , et rite disponantur ad Poeniteutiae Sacra meu-ium. Et inter caetera ejusmodi est peccatum . Cotill a