장음표시 사용
291쪽
erat illud Pharisaeorum, qui cum in se convicti essent de Sanctitate, et Potestate divina , qua Christus miracula operabatur, et se coelestem medicum probabat mi sum pro salute hominum , eo magis illum calumnia-hantur , quasi esset ex patre diabolo. Si ergo respuebant medicum, et ad mortem illum quasebant, quO-
modo , via ordinaria , illos poenitere poterat , et sic illorum peccatum remitti Z Ita Augustinus lib. I. I tract. cap. XIX. Bonaveat. in V. distin. 43 dub. I.,
35o. Plura alia hic quaeri solent , praesertim uum
peccatorum circumstantiae aperiendae sint in consessione , et num utilis sit frequens venialium consessio 2 Ad primum asserimus verba Couc. Trident. Sem. XIV. cap. V. : Si erubescat Mulnus medico detegere , quod ignorat, medicina nota curata Colligitur Praeterea , etiam eas circumstantias in confessionee liciandas esss , quae speciem peccati mussant ;quod sine illis yeccata ipsa nee a Poenitentibus integre e Onantur , nec judicibus innotesciant , et sieri nequeat , ut de graoitate criminum recte cen- Sem Possint , et Poenam , quia1ry ποεως Pro ιllis Poenitentibus imρonere. Unde alienuis aratione est docere , circumstantias has ab hominilias Otios. . - guatas. fuisse ; ααι unam ιantuin circumstantiam
conssendam esse , nemm peccasse ira fratrem. Quod Si quaeratur , quaenam sint illae circumstantiae, quan peccati speciem mutant 8 Dicimus , quod sunt illae circumStantiae quibus precaminosi actus diversis virtutibus Opponuntur; et etiam illae , ex quibus uraxuoe augeturpe cati malitia.
292쪽
296 Inst. Theol. Lib. VIII. de Sacramentis
Ad alterum respondet ipsa Sancta Synodus ibi dem: Venialia , quibus gratia Dei non excludimur , et in quae frequentius labimur , quamquam recte, et titiliter , citraque omnem Praesumptionem in consese Sione dicantur , quod piorum hominiam usus demon-3trat , taceri tamen citra cu*am , multisque aliis remediis exmari Possunt. Ergo consessio venialium , licet necessaria non sit ad salutem , sed libera , ipsa tamen recta , et utilis est , et secundum hominum φiorum usum. Quinimo et opposita propositio synodi Ρi- Sloriensis , quae est XXXIX. ut temeraria damnata suila Pio VI. in Constit. Auctorem idei : Declaratio Θnodi Ρisloriensis de peccatorum oenicillum con-DSsine , quam OPtare se ait non tantopere frequentari , ne nimium contentibiles redduntur ejusmodi confessiones , temeraria , perniciosa , Sanctorum , ac piorum Praxi a S. Concilio Tridentino probatae contraria declaratur , et Proscribitur. De Satisfactione.
35 i. Nullam pro integritate Sacramenti Poenitentiae necessariam satisfactionem , quinimo injuriosam esse Christi meritis, error est Protestantium necessario fluens
ex erroneo ipsorum principio , quod per Sacramenta non Vere, et interius justificamur, sed tegimur tantum
justitia Christi , quam : per fidem fiduciam ) apprehendimus. Contra , cum Catholicae Ecclesiae doctrina sit , per Poenitentiae Sacramentum remitti quidem totum reatum culpae, ita ut homo redeat tu Dei gratiam ,
293쪽
Pura ΙΙ. De Euch. inspeela , qualenus est Sacri'. 297
sed non item saltem non semper , tota remittitur poena temporalis , Sed dumtaxat aeterna , idcirco si nouad essentiam , ad integritatem tamen Sacramenti Poenitentiae ipsa Catholica Ecclesia requirit satisfactionem , Veluti compensationem injuriae Duo pro nostris peccatis illatae. 352. Hunc Ecclesiae Calliolicae doctrinam explicat Concilium Tridentinum sess. VI. cap. XIV. dicenS :ec Unde docendum est , Christiani hominis poenitentiam M post lapsum multo aliam esse a bapti Simali eaque
M COutineri non modo ceSSationem a peccatis . . . Ve v Tum etiam eorumdem sacramentalem conseSSionem ,
M Saltem in voto , et suo tempore faciendam , et Sarra cerdotalem absolutionem , itemque satisfactionem Per η jejuvia, eleemosynas , orationes , et alia pia Spiritua- is lis Vitae exercitia ; non quidem pro poena aeterna , υ quae Vel Sacramento , vel Sacramenti Volo una cum v culpa remittitur , . sed pro poena temporali , quae , n ut sacrae literae docent , non tota Semper , ut iu
is Baptismo sit , dimittitur illis , qui gratiae Dei , quam
n aeceperunt , ingrati Spiritum Sunctum contristaVerunt. 353. Duo autem , quae ad fide in pertinent , hic contra Protestantes dilucidanda , et propugnanda occurrunt. I. quod non semper in Sacramento Poenitentiae una cum culpa tota remittitur poena temporalis. II. , quod possunt , quinimo debent poenitentiae Ministri . . . Salutares satisfactioues poenitentibus imponere. Sit ergo
294쪽
ra' dici. Theol. Lib. VIII. de Saeniam tu
354. Hunc propositionem declarat Concilium Tr. utinum seSs. XIV. cap. VIII. et probat etiam ea Scripturis, et Theologica ratione, dicens: ec Sucra Sy- nodus declarat , Llsum omnino esse, et a verbo Dei lieuum , eulpam a Domino nunquam remitti , quin M universa etiam poenis condonetur οῦ perspicua enim , x et illustria in Sacris literis exempla reperiuntur, qui S , praeter divinam tradictionem, luc erroP quam nisestissime evi itur M. Hic procul dubio S. D- dos loquitur de Abnun , cui misericors Deus aete uum poenam remiSit , et cum illo omnibus posteris, Per Divini Verbi incuruationem, supernaturalem Statum xestituere dignatus est ; sed tamen temporalibus p uisonines addixit. Item de David , cui licet Deus omnem dimiserit culpam. ει Dominus quoque transtulit peccatum tuum s II. Reg. cap. XII. v. a 3 , tamen nou ab Omissius, exemit comminutis temporalibus poenis. Et etiam de Maria Num. cap XII. 3, cui licet Deus a Moγse r0galus pepercerit , tamen Septem diebus extraca tra eaclusa fuit. Et pergens Syuodus theologica ratione addit. Sane et Divinae justitiae ratio exigere
videtur , ut aliter ab eo in gratiam recipiantur qu M aute Baptismum per iguorauliam deliquerint et aliter
295쪽
a vero qui semel a peccatis , et daemovi, servitula a liberuti , et accepto Spiritus Sancti dono , sciuulars templum Dei violare , et Spiritum Sanctum e t D Stare non sermidaverint : Et Divinam eseruentiam a decet , ne ita nobis absque ulla satisfactioue P carais dimittantur , ut , occasioue accepta , peccatu levior M putantes , veluti injurii , et contumeliosi Spiritui
M Saucto , in graviora labamur . . . MaguOpere u me ra Cato reVocant, et quasi frueno quodam coercent haera SatiSsuctoriae poenae, cautioresque, et vigiluuii in iuis futurum Poeni tentes emciunt ; medelitur quoque Pec u calorum reliquiis M.
355. Sed clarius haec catholica thesis adstruitur eae unanimi doctrina Ss. Patrum. Nouu ullos asserimus. Itaque S. Cyprianus in lib. de Lρsis scribit. DominusnOStra satisfactione Placandus est. S. Augustiuus traci. CXXIV. iii Ioan . n. 5. Productior , inquit , e t Poena, quam culpa, ne parua Putatetur cu*ia, si cum illa finiretur et ρoena. bou plureS asserim , quoniam ipse Culvinus ultro satetur, Patres sibi adver-
sari, scribens Instit. lib. III. cap. Iv. S. 36. ει Dicam Simpliciter, Omnes sere Putres, quorum libri extaut, . aut hac iv parte lapsos etae , aut nimis aspere , sti. dure loculOS M. SolMuntur nonnullae di cultates.
256. Ob. Isaiae cap. XLIII v. 25. Deus dicit r Ego sum ipse , qui deleo iniquitales tuas propter inuiu ut pucculorum tuorum usu recordabor. u Si ita du-
296쪽
300 Inst. Theo . Lib. VIII. de Mutio νυν lentur peccata , ut Deus illorum uon recordetur , qu0-
modo poena , licet temporalis , post illorum veniam 8 Sed si poena est effectus culpae , quomodo haec p0it illius veniam 8 Nunquid effectus sine causa 2 Ast nonne riuus suprabundanter pro vostris peccatis satisfecit
Divinae justitiae 8 Quod si plene satisfecit , unde hoc residuum debili 2 Nunquid qui solvit totam culpam ,
et poenam aeternam non potuit Solvere poenam tempo- ratem p
v. Et quidem ad primum dicimus , quod non aliud
in laudato cap. Isaiae Deus significare voluit , nisi quod cum Populo Israelitico non agebat juxta meritum illius, Deque Patrum ejusdem , sed favebat , commiserabatur, et parcebat ex sui propria bonitate , Deleo iniquitases tuas Propter me ; scilicet non ex justitia , Sed ex inea
vera misericordia : Et peccatorum tuorum Non recordabor Scilicet non sumam dignam vindictam. Id eviu-citur ex quo subdit : Reduc ma in memoria m , et judicemur simul : narra si quid habes , ut judiisceris. Ad quid ergo ista contra nostram catholicam thesim p Et eo vel magis ad rem non iaciunt , quod a dicit , num absolute, et in omnibus deleat iniquitates,au Vero quoad culpam , et ultimam poenam, Sed solum nou recordabitur , scilicet quod non propterea derelinquit , sed prosequitur habere ut populum suum , sleutut suos nos dicimus , quod Deus habet ponitentes absolutos , licet aliquam temporalem poenam si sui b0tium illi debeant expiare. Ad II. concedimus ulique , quod insiuila sunt Christi merita , ut plene satisfacere possi ut Divitiae justitiae
297쪽
pro peccatis hominum. Quod autem negamus est , quod absolute , et independenter a nostra cooperatione Christus operari voluerit hominum redemptionem , et salu-
tem. Repugnabat Omniuo , ut propriis Viribus delere potuissemus infinitam culpam peccati mortalis , ae aeternam poenam SolVeremus : Ergo satisfecit Christus , et poenam istam aeternam condonat per Poeni lentiae Sacramentum. Sed nihilominus sacere debemus quod est in nostra potestate' et solvere poenam , quam possumuS. Quippe , ut non Semel diximus , Deus Oeconomiam . nostrae aeternae salutis non absolute ordinavit , Red dependenter a nostra cooperatioue Et ex inde patet quoque responsio ad III. Scilicet : Christus solvit culpam, et poenam infinitam , quia repugnat omnino , ut id nosessicere possimus. Sed non relaxatur tota poena temporalis , quia id non excedit nostras vires.
Ministri Sacramenti Poenitentiae cum imponunt Poenitentibus salutares poenas non agunt Contra
em clavium , neque contra Christi institutionem. 35 . Haec propositio' est de fide, ut declaravit Concilium Tridentinum sess. XIV. cap. VIII. is Debentn Sacerdotes Domini , quantum spiritus , et prudentia D Suggesserit , pro qualitate criminum, et Poenitentium M sacultate , Salutares , et convenientes satisfactiones s injungereis. Et solemniter definivit ibidem can. XV. S. 3u6 Et haec veritas est veluti necessaria conSin
298쪽
202 Inst. TheoL Lib. I II. de Sacromenus
quentia ipsius clavium potestatis .. Etenim si ista Ecdie. siae , et ipsius Ministrorum sucullas est solvendi, atque
ligandi , proseclo nequit ipsa exerceri , nisi praevio judicio de statu Poenitentis ; et propterea poena illi innigenda est juxta numerum , et naturam deliciorum. Et si addatur , quod Sacerdos , dum judicis munus exercet , remoVere quoque debet , ut prudens medicus , causas iterum in sulurum in morbum incidendi quis inde non videt , quod imponere Salutares poenas in consessione sit juxta finem clavium , et Christi institutionem 7 Optime AErgo suo more scripsit Doctor An-ghlicus lib. IV. Cont. Genti cap. LXXII. r ec Quando-
is que per colatritionem amota culpa , et reatu poenaea aeternae soluto , remanet obligatio ad aliquam poe-M nam temporalem , ut justitia Dei salvetur , secundum is quam culpa ordinatur per poenam. Cum autem subiara re poenam pro culpa judicium quoddam requirat,n oportet quod poeniteus , qui se Christo sanandumis commisit, Christi judicium in taxatione poenae expera ciet et quod quidem per suos Ministros exhibet Cliri.
M stus , Sicut et caelera Sacramenta. M353. Altera hic se offert examinanda quaestio coll-tra Jansen istas , Quaesnelium , et Synodum Pistoriensem , num scilicet satisfactio praecedere debeat Sacra. mentalem absolutionem , ut ipsi affirmant. Sed brevilerrem expedimus dicendo , quod licet nos antiquus fuerit ut praecederet poenae satisfactio , tamen cum id non pertineat ad essentiam , sed ad disciplinam , in Ecclesiae potestale est ordinare prout melius videbitur expedire. Hinc merito Syxtus IV. veluti haereticam damnavit d0-
299쪽
Pura. II. De Lach. dispecta , quatenus est Sacris. 203
tritiam Petri de osma , qui dicebat , Non peracta poenitentia , poenitentes absoloi non debere. Et mmdem damnarunt Alexander VIII. , Clemens XI. Contra Quesnelium , et Pius Sextus contra buodum Pistoriis,
3 Circa sacramenti Poenitentiae Ministrum primo errarunt Novatores , Waldenses , Wiclessitae , et IIussitae , qui ministros huius Sacramen i , aeque ac Sacer dotes , fecerunt etiam laicos probos , perinde ac Chrisius Cum in persona Apostolorum a Dau. cap. XX. v. 23. dixit: Quorum remiseritis peccata , remit untur eis etc, non solis illorum in Sacerdotio succpssoribus fuerit locutus , sed omnibus fidelibus. Et nostris temporibus , scilicet sub finem saeculi XVIII. suorunt Aloysius Lilla , et Ioannes Baptista Guadagnini , aliique qui dixerunt , Episcopalem approbationem non Conserne jurisdictionem , sed dumtaxat testificari Sacerdotum ido- Deitatem ; et item , omnes consessarios vi ordinis , si non licite, valide tamen semper ab8Olvere a quoVis ea su reservato. Τria ergo nobis praestanda erunt. I. quod soli Sacerdotes sunt Ministri hujus Sacramenti. II. quod ad validam absolutionem , praeter potestatem ordinis , requiritur in Ministro potestas jurisdictionis. III, quod Episcopi jus habent sibi reservandi aliquos casus a quibus , excepto mortis articulo , Sacerdotes non possunt valide absolvere. Sit ergo de fido
300쪽
Soli Sueerdotes sunt Sacramento Poenitentiae Ministri.
36o. Haec propositio declarata suit a Concilio Τridentino sess. XIV. cap. VI , ubi Patres sic loquuntur. Circa ministrum autem hujus Sacramenti Poen, is fentiae ) declarat S. 'Synodus, salsas esse, et a Veis ritate Evangelii penitus alienas doctrinas omnes, quae is ad alios quosvis homines, praeter Episcopos, et Sa-M cerdotes , claVium mi utSterium perniciose extendunt ris pulantes , verba illa domini Quaecumque alligaveis ritis super terram ,: erunt ligala et in Coelo et is quaecumque Solveritis Super terram , erunt soluta et D in Coelo ... ad omnes Christi fideles indifferenter, is et promiscue , contra institutionem hujus Sacramentia ita suisse dictas , ut quivis potestatem habeat remit-Μ tendi peccata etc. p. Et conformiter desinita fuit ibi-
36 a. Ipsa autem sic unico brevi ratiocinio demon. stratur. Soli Sacerdotes , et praeterea nullus ex laicis, sunt Sacramenti Poenitentiae ministri , si soli Sacerdotes sunt Apostolorum Succeswrra in potestate clavium, quam illis Christus tradidit , cum dixit Mailli. cap. XVI. Quaecumque alligaueritis S er terram etc. Et Ioan . cap. XX. Quorum remiseritis peccata eιc. Sed
ros 'ti se habeti Et quidem unicus , legitimus , et simul insallibilis Scripturarum interpres est Apostolica di.