Theologicae institutiones cum recta naturali ratione ut plurimum consociatae opera et studio A. Palma Cherubini

발행: 1842년

분량: 391페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

336 Inst. Theol. Lib. VIII. de Sacramentis

nihil inde deduci fas est pro vera gratia Sacramentali Ordinis. II. Et quidem gratia , de qua loquitur Apostolus, non est gratia gratiam faciens, sive Sacramentalis , sed potius gratia gratis data , ait enim: Quae data est tibi per Prophetiam. III. Sed conclusio Pauli prorsus excludit doctrinam Catholicorum : Etenim dicit , quod Τimoth. illum gratiam acceperat impositione manuum presbyterii, et Calliolici tenent, Ministrum Sucramenti Ordinis esse solum Episcopum. Ergo ex illo Pauli testimonio nihil pro sua causa deducere possunt Catholici. IV. Quinimo Scriptura manifeste adversatur doctrinae Catholicorum. Etestim S. Petrus in I. Epistola cap. II. v. s. omnibus fidelibus dicit convenire Sacer- dolium : Vos autem genus electum , regales Sacerdotium. Et clarius Ioannes in Apocalypsi cap. I. V. 5 de Christo ait r Qui dilexit nos . . . Et fecit nos regnum . et Sacerdotes Deo , et Patri suo. Ergo omnes fideles sunt Sacerdotes. v. Et ad primum , etsi concedatur , manuum impositionem fuisse familiarem apud Apostolos, non inde Sequitur, non potuisse quoque esse signum Veri Sacramenti , sicut revera fuit illa , de qua loquimur, quoniam Apostolus dicit, per impositionem suarum manuum gratiam Timotheo collatam suisse, quod est proprium veri Sacramenti : Admoneo te , ut resuscites gratiam Dei , quae est in te per impositionem ma

nuum mearum.

Ad II. dicimus , quod Sacra ordinatio conseri quΙ-dem , ut est Sacramentum , gratiam sanctificantem , SiVe gratum facientem, et etiam, gratiam gratis δε-

332쪽

De Sacramento ordinis 337 tarn, quia poterat etiam conferre gratium miraculorum,

et quia etiam ipsa gratia sanctificans datur suscipienti Sacramentum ordinis in bonum totius Ecclesiae sive omnium fidelium , quia in bonum commune est utraque Sacerdotalis potestas, super Ionicum scilicet , et super morale Christi Corpus. Ast Verba per ρrπhetiam nouita interpretanda sunt , quasi per impositionem manuum

Apostoli Timotheo data sit gratia prophetizandi, sed potius

de prophetia , sive revelatione sueta Paulo , ut manus imponeret Timotheo , et Episcopum consecraret , juxta quod in eadem Epist. Ι. cap. I. v. 13. ad eumdem di-Xerat : Hoc praeceptum commendo νbi , Filii Tmothee, secundum praecedentes in te Proρhetias, ut milites in illis bonam militiam. Iacob.Tirin. in hunc loc. Ad III. Timotheus per impositionem manuum , de qua loquitur Apostolus , non ordinutus suit simplex Sacerdos , sed Episcopus , et ad Episcopi ordinationem , ut habemus ex Apostolica truditione , ut minimum requiruntur tres Episcopi et Ergo nomine Presbyteri , seu Presbyterii intelligere debemus non simplices Sacerdotes sed Sacerdotes majores , sive Episcopos. Et quidem nonne illa manuum impositio iacta suerat ab Apostolo 3Nunquid simplex Sacerdos Paulus , aut mendaX , cu Iudixit r Per impositionem manuum. mearum p Optime ergo S. Chrysostomus Hom. in hunc locum : Non de

Presbteris , ait , hic loquitur , sed de Episcopis

neque enim Presbteri Discopum ordinabant. Tandem ad verba Apostoli Petri , et Ioannis dicimus, quod intelligenda sunt de regno, et Sacerdotio spirituali , et mystico, non vero de proprie dicto. Et quidem,

Tom. IV. 22

333쪽

338 Inst. Theol. Lib. VII. de Sacramentis .

Si sucus , quidam de populo non solum esset Sacerdos, sed cliam rex : Regale Sacerdotium. Fecit nos regnum , et Sacerdotes. Unde Ambrosius lib. IV. de Sacerd. cap. I ' Unusquisque , ait, ungitur Sacem dotio in regnum et Sed mirisuale regnum est Sace dotium. Et S. Augustinus lib. X. de Ciseit. cap. X. η Erunt , inquit , Sacerdotes Dei , et Christi, et re-ra gnubunt cum eo mille annis ; non utique de solis Epi- η Scopis , et Presbyteris dictum est, qui proprie jam n vocantur in Ecclesia Sacerdotes ; sod sicut omnes Cliri.

in stianos dicimus propter mysticum Chrisma , sic omnes D Sacerdotes, quoniam membra sunt hujus Sacerdotis, is de quibus Apostolus Petrus et Plebs sancta , regale Sa-

De multiplici ordiniam numero. sise demerarchia Melesiastica.

O . Dari in Christi Ecclesia multiplicem numerum ordinum , et inde Ecclesiasticam Hiera hiam , communis doctrina est Occidentalis , et Orientalis Ecclesiae. Etenim quae mirifice in illa docuit Dionysius, eadem iradidit Chry stomus , . et Basyllus in suis liturgiis : Et quod Gregorius Magnus in suo Sacramentario, idipsum Concilium

m. , et IV. Carthaginense. Et id de fide tandem decrevit Concilium videntinum sess. III. can. VI.

S. 4oa , ubi tribus gradibus constare dicit , Episcopis , Presbyteris, et Ministris.

334쪽

4o3. De Episcopatu, qui est primus gradus, ita loquitur idem Concilium ib. cap. IV: ec Sancta Synodus

ae declarat , praeter caeteros Ecclesiastidos gradus, Epi-M scopos, qui in Apostolorum locum successerunt, ada liunc hierarchicum ordinem praecipue pertinere , et is positos , sicut idem Apostolus ait, a Spiritu Sanctois regere Ecclesiam Dei , eosque presbyteris superioresis esse , ac Sucramentum Confirmationis conferre, Mi-M nistros Ecclesiae ordinare , atque alia pleraque per gere ipsos posSe , quarum lanctionum potestatem reliqui inferioris ordinis nullam habent M. 4o9. Qui vis autem gradus suos pariter subordinatos gradus habet. Sic in primo Episcopatus gradu est Summus Pontifex , de quo suo loco in II. lib. diximus , quod ex jure divino est legitimus Petri successor , et idcirco primatum habet tu Ecclesiam universam , cujus est supremus Pastor. In IL reponuntur Patriarchae , qui praesunt Primatibus, et 'Metropolitanis. III. sequuntur Primates qui sunt Patriarchis inferiores, sed superiores ' Μhtropolitanis , habemus ex canone 'II. Conc. Constant. IV: succedunt Metropolitani, qui praesunt Episcopis. Et tandem Episcopi , qui praesunt Presbyteris alicujus Dioecesis. ' ' 4io. Secundus Hierarchiae gradus , qui est Presbyteratus , suos item habet eradus , qui sunt Chorepiscopi Episcoporum vicarii Generales , Canonici , et Pa

rochi. Chorepiscopi , alio nomine Discopi piliani , seu meani , aut Omidant' quia in villis , et oppidis vi

ces agebant Episcoporum , ut habemus ex can. XIII. Concilii Ancyrani, conserebant quatuor ordines miuores,

335쪽

340 Inst Theol. Lib. Vm de Sacramensis f

et licet modo Episcopali dignitate sueri ut insigniti , et

modo solo Presbyteratu ri certam tamen Videtur , quod ordinario non fuerint , i nisi Episcoporum adjutores , Ministri , ac Vicarii, uti sunt apud nos Vicarii Forane ι. Vicarii Generales munere Episcoporum languntur pro regimine Dioecesis. Cunonici inserviunt decantando Divino ossicio. Et Parochi dato numero fidelium praesunt , illisque Sacrament' ministrant , excepta tameu

Confirmatione , et ordine. .,

41 r. Tertius gradu8 est Ministrorum. Inter hos primum locum obtinent Diaconi. qui ex ossicio in Sacri- scio Missae immediate ministrant celebranti . et decanta ut Evangelium. Et inde sequuntur Subdiaconi , quisiiuul cum Diacono in Altare inserviunt Sacerdoti . et canunt Epistolam. Alii diculatur Miuistri minores. Et sunt Acolythi , qui ministrant Subdiacono urceolos cum vino , et aqua; Lectores , qui ex ossicio legunt Sacram Scripturam ; Exorcistae , qui saeuitute exorciZandi praediti sunt ; et tandem Ostiarii , quorum munus est claudere , et aperire Ianuas. Ecclesiae, et ab illa. ejicere Prophanos. Tonsura non est ordo , sed veluti dispositio

ad ordines. , . . c

ia. Plures de quovis gradu agitantur , quaestiones , et quidem inter Catholicos , et Haereticos, et inter ipsos quoque Catholicos. Nos , rejectis inutilibus , breviter agemus de illis, quae Vel ad sdem pertinent , vel ut ceriae habentur a nostris Theologis. Et quidem ut a primo Hierarchiae gradu incipiamus , magnam habemus

controversiam contra Presbyterianos , qui renovantes

liaeresim Aerii , Wiclessitarum , Waldensium dicunt , Ε-

336쪽

De Sacramento Ordinis 34l

Piscopos aequales esse presbyte in , praesertim in potestate ordinis. Adversus istos ergo sit

PROPOSITIO XLVIlI.

Diseopi sunt Presbyteris su eriores ; et id quidem

r 3. Prima pars est de fide, quoniam praecisis Verbis definita fuit, a Concilio radentino sess. XXlII. can-VII. S: Os ). Et de altera nullimode potest dubi

tari. Et quidem praedictus eanon' i consequentia declarationis ejusdem Concilii ib. cap. IV. e G SacrOSanctara Synodus declarat, praeter caeteros EcclesiasticoS gra- η dus , Episcopos , qui, in Apostolorum locum sueCeS- is serunt ad hunc hierarchicum ordinem praecipue Per-υ tinere , et positos , sicut idem Apostolus ait, as Spiritu Sancto regere Ecclesiam Dei, eosque Presby- η teris superiores esseis. Si ergo Episcopi pertinent ad hierarchicum ordinem, et ex doctrina Apostoli a Spiritu Sancto positi sunt regere Ecclesiam , et propterea ex dicto Concilio , certo sunt superiores Presbyteris , quo modo superiores non sunt ex jure divino Τ i . Sed sic placet argumentari. Procul dubio, praeter duodecim Apostolos , mulli alii ad numerum septuaginta duorum secuti sunt Christum. Et nullus inficiari audebit non parem potestatem Christum secisse Apostolis , et his adjunctis Discipulis , et illis , non vero istis dixisse Mallh. cap. XIX. v. 23. : Sedebotis et uos super sedes duodecim , judicantes duodecim tribus

337쪽

342 Inst. Theol. Lib. VIII. de Socramentis.

Israel. Et quidem si par omnibus suisset potestas, cur prevaricato Iuda , Petrus ex Scripturis veteris testamenti docuit , et persuasit , alium in illius locum eligendum esse, Sicut de laeto i per portem electus suit Mallitas Τ Ortet , sic habemus Act.. cap. I. v. 2 l. , ex his viris , qui nobiscum sunt congregati in omni te o-m . . . testem fg si unum ex otris etc. Quis hic non videt , Petri sermonem suisse de eligendo uno ex Septuaginta duobus. ad . accipiendam majorem potestatem Sed in Petri successoribus jure Divino agnoscimus .Sum- mum Pontificem legitime electum. Ergo jure pariter dies vino in jApostolorum sucoessoribus debemus cognoscere. solos Episcopos. Sed jure . item Divino Apostoli erant superiores caeteris. discipulis I EI propterea cum Fest teri sint successores illorum di si lurum , 9su Vero Apostolorum , dicendum ,. Epjscopos es e presbyturis superiores jure Divino , non vero Ecclesiasileo. Sed et ill

PROPOSITIO XLIX.

- . i. l

. . . a

laevi habent Potestatem ordinandi , quae non est δε

illis eommunis cum neFbteriti . . . .

4i 5. Haec propositio tota ud fidem pertinet , quia uφ. ilraque pars expresse desinita suit a Conc. Trident. Stas. . XXIII. can. VII. S. 4oa. . Ipsa autem sic proba tur ex Scripturis. Et quidem I. legimus in cap. II. Act. Apost. quod Apostoli , quorum successores sunt Episcopi , et non alii, convocata multitudine , Ordina

338쪽

De Sacramento ordinis 343verunt septem Diaconos ab illa propositos : Hos statuerunt ante conisectum Ostolorum , et orantes imposuerunt eis manus. Et ibidem eap. XIV. V. 22. habemus , quod Paulus cum Barnaba constituerunt Pre-3byteros per singulas Ecclesias. Item in I. Epist. ad Timoth.. cap. III. Apostolus illum utique Episcopum cet , quibus debet imponere manus , Sive Ordinem conferre. Et ad Τitum cap. I. V. 5. scribit et Hujus rei gratis reliqui te Cretae , ut ea , quas desunt , corrigas , et constutias ' Per cινitates Presbyteros , sicut et ego diVOsui tibi.. . 416. Prob. II. Sed de hac re nullum dubiam relin-

quit traditio , et Ecclesiae praxis. Etenim constitutiones Apostolicae lib. VIII. cap. XIV. Praescribunt , ut Ε- piscopus a duobus , vel tribus Episcopis ordinetur , Presbyter vero ab uno tantum Episcopo sicut etiam Diaconus , et reliqui ordines.. Et haee etiam est communis doctrina. Sanctorum Patrum , et adeo quidem , ut S. Athanasius in Apol. contra Arian. n. ra probabat , Isebi-

ram suum accumlorem , non esse Sacerdotem , quia Or

dinatus pon fuerat ab Episcopo , sed a simplici Sacerdote Collulho. Et idipsum invictissime confirmatur a Perpetua , et nunquam tulerrupta praxi Ecclesiae tam La.

livae, quam Graecae. . . .

Sol ntur nonnullae Objectiones.

i . Ob. Concilium Curthaginense IV. statuit . ut Cum Presbter ordinatur , . Discopo eum benedi

cente s. et manum Suer cum tenente , etiam omnes

339쪽

344 Inst. Theol. Lib. VIII. de Meramentis

Presbyteri, qui praesentes sunt , manus suas iuxta manum Discορi super caρut illius teneant. II. Et id quidem adhuc servatur apud nos. Ergo poteStaS Ordinandi communis est Episcopis , et Presbyteris. III. Et Theodoreius cum Socrate lib. I. cap. IX. testatur , Concilium Nicaenum potestatem secisse Presbyteris Catholicis manus imponendi , et proponendi nomina eorum, qui in clericos eligi meruerint... Impositio manuum Presbyterorum , de qua loquitur Concilium Carthaginense IV., et quue adhuc tu usu est , pertinet ad solam caeremoniam , non Vero ad rationem Sacrumenti. Et quidem presbyteri , qui cum Episcopo manus imponunt , nullam Brutum prouuntiant. Impositio autem manuum , quae , ut dicit Theodoretus, a Concilio Nicaeno conceditur Presbyteris Catholicis , non significabat consecrationem , sed electionem , unde subjungit, Proponendi nomina eorum. Semus ergo est: Presisteri proponebant idoneos, et E scopi ordina

4i8. Ex dictis apparet, quod convenit inter Catholicos omnes adversus Protestautes , Episcopalum iam di-gui late , quam munere differre a Presbyteratu , et adeo quidem ut ad diversum hierarchiae gradum pertineant. Ast distinguitur ni etiam ratione ordinis , et Sacramenti , an vero existimari debet veluti extensio unius oris dinis , et Sacramenti Presbyteratus 3419. Magna hac de re suit coutroversia. Docti Theologi propugnarunt , Episcopulum neque esse ordinem Proprie dictum , neque proinde Sacramentum ab Ordi-nc et Sucramento Presbyteratus distinctum , scd esse

340쪽

De Sacramento ordinis 345

tantum Presbyteratus extensiouem , et his adstipulati sunt Scotus , Estius etc. Quinimo et S. Thomas . et S. Bonaventura Ecclesiae Patres , et Doriores. Ille enim in IV. sent. dist. XXIV. quaest. I. ad quaeSt. utrum Discopatus sit ordo , respondet et Discopatus non est ordo. Et S. Bonaventura quaest. III. concludit :M Episcopatus proprie non est ordo. Et in corP. art. dicit et ii Episcopalus prout distinguitur contra SacerdOs tium , dicit dignitatem quandaui , vel ollicium Epi-υ κορο antiexum , et non est proprie nomen ordinis,M nec novus character imprimitur nec nova potestas

υ datur , sed potestas data ampliatur. M ' 4so. Ast contra eruditiss. , et doctiss. Joanu. Perr. in tract. de Ord. cap. II: de mulc. ord. veluti Communem nostri temporis oppositam sententiam tenet. Et hisce probat rationibus : e Si ad ordinem , inquit, et adis Sacramentum instituendum ritus externus requiritur,

n gratiae collatio , et ' divina institutio , cum haec ora mnia , ut ex dictis patet , in Episcopatum concuris rant , dubitari profecto nequit, quin Episcopatus sitis ordo , et Sacramentum. Rursum, si ubi distincta ha-M betur materia . sorma peculiaris , distincta item , aea peculiaris consertur potestas , distinctus habetur ordois Sacramentulis; cum Episcopulus distinctum liabeat ma-ο teriam , sermam ac potestatem a Presbyteratu , rectera colligitur se ipsum distinctum ordinem esse et Sacra-υ mentum. Hinc desiuiri potest Episcopalus : Ordo su- υ Premus , et Sacramentum, quo Presbytero potestas is tribuitur conserendi Sacramenta Confirmationis, et Or-

γ ν diuis, rigendique Ecclesiam sibi commissam. n

SEARCH

MENU NAVIGATION