장음표시 사용
251쪽
advertentiae. Caeterum si peccans ita indeter. minate advertat ad Deum, ut cognoscat quidem praedicatum re ipsa proprium Dei pro- habentis , non tamen determ uae an hoc praedicatum conveniat enti a se, vel Communitati , aut Conscientiae . tunc adhuc contra hanc advertentiam Operari, erit peccatum forma-Ie, cita peccans ostendet formaliter Deum quia tale praedicatum, quamvis nulli determinate applicatum, apprehendebatur aliquo modo a peccante esse unam aestimabile sit cui offenderetur formaliter hic numero Rex Io- innes, si quis titulum Serenissimi contemne-Tet, in determinate cognitum sub hoc conce-Ptu uicuns ille Serenissimus sit. Propositio III. Euodlibet peccatum formate, .esipumbiti a Deo. Haec propositio sequitur ex Primai, secunda propositione , jam proba, . Ratio est , quia omni offensa formalis. Dei est puni bilis a Deo, cum ipse sit supremaei testa S, cognoscens omnem suam offensam esse contra Bonum Commune, quod ipse
est , ideoq; justissimὶ puniens quamlibet suam,
offensam. sed omne peccatum formale est offensa formalis Dei, ut probatum est: Ergo est puni bile a Deo. Confirmatur. Ponamus de facto Atheum rudem qui in infalitia baptisatus , sed postea in sylvis enutritus, nihil audivit de Deo tamen contra dictamen rationis committit mul ea flagitia enormia is ita sine fide remuneratoris Dei. quam utiq, Deus propter tanta
flagitia ipsi non tenetur inspirare,o moriatur hic certe non salvabitur, quia fides De Re
252쪽
terrastro Philosophico. 2 6 mi eratoris, est iuxta omnes, in adultis a PQ lutem ieces laria necessitate medii, ita ut etiam inculpabiliter illa omissa, salus Obtineri: non possit x non etiam damnabitur ad Lym. bum puerorum, quia ad hunc Picum damnan, tu soli not.baptis alii propter peccatum diriginale . hic autem de quo agimus, est bapti' situs : Ergo cum rosias post mortem de- facto pro hominibus flagitiost non sit alius, ibit ad infernum , vel ad purgatorium is sic
peccata ipsius, quae tamen adversarii volunt esse pii re philosophici, non punibalia a Deo punientur a Deo, ut nos dicimus. Propositio IV. uodlibet peccatum formalci, en materia Confessionis Sacramentalis, Contritio nis Sequitur ex dictio: Quia ut vidimus, quodlibet peccatum formale est offensa formalis Dei, quae utiq; est materia Confessionis Sacramentalis, contritionis. Propositio .. mplicat peccatum formali pure Philo phicum,su qu)d non sit Theologicum.. Sequitur ex dictis , quia omne peccatu ira Or- male est formalis offensa Dei, est puni bile Deo , est materia Confessionis Saciam ei talis, quae Omnia sunt propria peccati Theologici. Ad primum quod conira obicitor, hegatur Λάιnor. Sicut enim Atlio mistia videns albedinem, cognoscit aliquod fraedicatum proprium , non solum generi cum albedini , tempe hoc quod sit En disgregativum visus tamen negat albedinem ui conceptu exprestola alitata , Eorn ae accident piis , sed potius illud Ens dis gregativum vibus, triai. 12JSo si co-MItem certam athom crum Wi ropterea est
253쪽
Αthom ista ita pariter Atheus, formalliis, *eccando, cogito scit aliquod praedicatum pro prium, .non mum geneticum Dei, ne pe Ens ratione mi obligans ad hoc, ut a nullo
nunquam , nullibi , propter nullum finem peccetur, quin tamen iegat Deum sub conceptu meis Dei, seu Fntis ais, .&ulum eo ἡ, im priorem a i , aut anticat princia
Pi Creato , seu h omm. Mutat , aut nulli apE plicat si ibjecto determittate , propterea estitieus Nempe Atheus ille est, qui Deum nees gat sub conceptu expresso Dei , seu Entis aci.
seu entis distincti ab omnibus creaturis, quantis vi affirmet aliquod praedicatum re ipsa com vertibile cuti Deo, ideoque sit stultus , idenn. aifirmando , uti negando sub diverso conceptu juxta illud dici ipturae: Dixis insipiens in evrde sua, m n est Deuta. At vero blasphemus ille est, qui assirmando Deum sub expresso, conceptu Dei, negat aliquod ejus attributum, dicendo esse aiijustiim , vel noci esse Omnipotenteu . . unde Ratet, quod in nostra Sententiruntvari optime posse, quod dentia . Athei di --stincti a Blasphemis. AE eundum. In suppositione illa chimerica, earentiae Dei , si ut tu ordine physis infini eae chimera nasterentur: ita etiam in ordino morali nasceretur hoc monstrum chimericum, quod parricidium, & similia mala , transirent ab ordine morali, ad ordinem phylacum, nec relucerent iii intellectu hujusmodi mala ue inhonesta, sed tantum ut noxia Communita' tu Quod quidem grande absurdum est , ea ηquiturina illii immani suppositione u in . .
254쪽
Ac Carentiae Dei, quae parens estin origo
ninium absurdorum. Ad tertium. Quando communiter Theolosi dicunt , ideo quaedam objecta, parrici
dia esse prohibita a Deo , quia sunt mala moraliter, id verum est de prohibitione Divina importante actum Dei liberum, virtualiter intrinsece posteriorem voluntate Dei necessaria. Omnipotentia uerae non est verum ita hoc sensu, quasi ante illam prohibitionem . Divinam, quae importat aliquem actum Vota luntatis Divinae simpliciter necessarium, rea probativum omni peccati, piaecedat a partexe aliqua malitia moralis objectiva , saltem formaliterin complet ei Ratio cst: tria sicut. ar. te Omnipotentiam divinam nihil est a parte rei possibile, ut alibi demonstratum est rita nec ante volitionem Diumam necessariam, quae virtualiter intrii, sece distincta non est ab Omnipotentia , nihil est possibile, adeoq; ante volitionem necessaria in Divinam reproba- intivam peccati , non praecedit in re ulla possibilitas malitiae moralis objectivae saltem completae. Ad quartum. Operans id quod dedecet naturam rationalem qua talam , vel aliquo modo apprehendi, hanc suam operationem, nunquam, nulli bi a nullo, ob nullum finem esse committendam, vel nullo modo apprehendit. Si primum triam haec dedecentia est relativa ad Deum , non quidem sub conceptu expressis Dei , sed sub conceptu entis obligan iis ad hoc, ut nunquam, a nullo, ob nullum finem peccetur secundiam e Dico , quo fini ita OP . .
255쪽
tentiae. unde solum erit, ituperabilis ex praesumptione, quatenu pi x em habuisse hanc advertentiani , quain ordinarae habet, qui operatur id, quod deoce naturam rationalem qua talem,
Ad quintum Qui opponereis bonis consemunibus naturae intellectualis creat ac incre--atae, sine advertentia ad primam regulamanorum, sub ullo conceptu ejus proprio, is peccare solum materialiter Qui aium cum hac advertentia opponere se bonis comm vibus natura intellectuatis creatae cincreatae, a sane peccaret formaliter, sed hoc ipso opponeret se etiam bono Dei proprio, nempe Praedicato ccvertibili cupeo toties explicato Adtexti m Patet ex dictis, quod cogniti Dei in peccante formaliter, nunquam est uae confusa, ut attii sat solum praedicatum Dei Seneracum, Commune ipsi cum creatura , qua sola cognitio consula Dei, aequi valet cognitioni esto possit in peccante toria later cognitio Dei ita esse confusa , ut non attingaqDeum sub conceptu expressi Dei, quamvis
sit convertibilis cum Deo. Veliam haec cognDra coci filia rei non aequivalat incognitioni
, Ad fptimum negatur Cosisquentiacis latissima est. Tum quia, ainan Deum non , cog noscit, se obligari ad hoc ab aliquo, quodve convertabile cuni Creatura; a; vero qui
256쪽
s cando formaliter, amae oram fmgnoscit nec ociis. . te bligari ab aliquo,
convertibili cum Deo ut probatum est. Tum uia, Creatura non est prima, universalis regula morum, unde non debet per cognitionem influere in omnem actum honestum, qualis est amor Dei a vero Deus est prima& universalis Regula morum, ideoq, ad omnem amorem honestum boni Credii, sub aliquo conceptu suo convertibili , concurrexe debet in directe prohibendo talem amore. Adori asum. Omne peccatu formale quod
est grave Philosophice , est etiam grave Theologice. Si enim est grave philosophice, eo ipso a peccante apprimenditur esse ita graviter distanum rect rationis, uti nunquam , a nullo , ob nullum finem sit eligendum ciam autem hoc ipso cognoscitur peccante esse graviter oppositum. alicui praedicato proprio Dei, ut dictum est in sic est contemptus gravis Dei,, di lyitq; cum Deo amicitiam,
meretur paenam internam, quae sunt praedicata
propria peccati Theologici graUis. Fateor tamen dari, peccata venialia. quae scilicet non sunt gravis contemptus mei . nec dissolvunt
amicitiam cum Deo, nec merentur paenam
aeternam, quale est V. g. jocosum mendaci um , Verum talia peccata etiam non fiunt sine
omni cognitione Dei, fiunt enim cum aliqua advertentia saltem imperfecta ad obligatio, Irem levem, provenientem ab aliquo, cui semper, ubiq; ab omnibus parendum est,
quocunq; alio bono postposito, qui conce-ytum est convertibilis cum meo , a
257쪽
stus Dei , dic habendinfinitudinem osse ae cundum quid ,. nec sunt πιε philoso reici peccata, sed etiam Theologica est paena te-Porali a Deo puniantur 1. Pr opter parVὲtatem Patet ex dictis,.repugnare pec, catum formale , quod non si punihil e a Deoia Arsums:ntur' igitur solum e vincit , posse darii eccatun materiat ei. g. proditionem rima commissium sit suffciem advertentia ad malitia ira moralem , quod fateor plectendum χμx a sola Republiς humana. Verum ita ope, retins pie --ἡ tanquam moraliter maslui , si, tanquam physice noxius Communij tati , eo modo, quo Occiduntur dracones,' duph, nec tortu a ut occisio talis homini haberet rati'nem paenae proprie dictati, cum haec sit correlativa culpae s aut certe. talis Pleneretur ob praesumptionem advertentiae in ntis . quam Potuit, de
tale in praesenti statu ellavationix
consistat mi maliter in privat, one gratia tinctificantis Rationes dubitandi. '
U'lamur quod non sed potita mirit r
258쪽
cat' praeterit , ut censuit Gregorius Arimi Mensis vel certe in qualitate odem relicta peccato praeterit , quae sit contraria raetionali naturae , per quam horrio reddatur eurpis & exosus Deo, at existimarunt aliqui antiquiores Scholasti cri Ratio est , quia sicut arati sinctincati, aest qukdsm qualitas per-- manens physica , juxta multos est habitus charitatis, estque pulchritudo aniniae, propter suam Deus hominem amat ita in liter esse
cendum est , peccatum ha bituale esse quam . clam qualitatem physicam , aut habitum vitio Uum , quae qualitas, aut habitus, sit turpitudo inritimae, ob quam Deus odit hominem.
oosse rue a Seme eam, Almaini, Bamolis, aliorumq, apud ovied tract 6 contro pun rc ub pecca--m habitu a te consistcit formaliter an deputati- one sordi inatione peccatoris libera Divina ad paenam propter culpam praeteritam, quae ordinario consistens in actu Divini intellaci s voluntatis, solet ab his Auctoribus vocari Reaeus paenae Pr ari potest haec Sententiae auctoritate Augusti hi lib: 6 contra Iulian unicap 8 ubi postquam S. Doctor retulit Seruientiani Iuliani merentis, re tum peccEti, id est suentis, ita illum impugnatis Moὰ oblisi, fatuo deliquisse , nec diu constentia, timuletur, rubi erit reatus iste, quem trans---m neruta Boedis P ecdici potest peccatorum.
259쪽
Dei, quae confriptae f2nt quodammodo in meisi bus Angelorum , ut nuta fit iniquitas impunila, nisi quam Sanguis Mediat sex erit. Ubi expliacae Augustinus permanentiam peccati per te gem seu ordinationem Dbi. Pol imo hoc esum etiam,tione. Quia λςut potest esse aliquis digitus paria tela porali, absque malitia ulla praesenti intrinseca, De Dei desti irationem, ut patet in eo, cui rein imum est Peccatum mortale quoad culpam i qui tamen remanet dignus aena temporati, ita potest sesseritiis dignus paena aeterna, quod est esse habitualiter peccatorem , sine uua malitia de Praesenti intrinseca, per solam Dei deputatio nem extrinsecam.
Viatur,to esse vera sententia Altisiodo 'rensis , Durandi maliorum apud Salas quaest traist 13 se a Iue Rudd peccatum habitu ae mortale consistat formaliter in dignitate
poenae aeternaeis orta ex peccato, quam digni fratem vocant etiam reatum poenae. Probatur. 'Quia haec dignito poenae aeternae ex una parte
in post peccatum actuale, anquam effectus,aciteceditq; divinam destinationem hominis ad poenam 3 6 ex alia parte afficit intrinsece peccatorem. Sed hoc est esse peccatu in habituale Ergo asta dignitas poenae est peccatum habituale. Quod ipsum confirma ii potest auctoritate Augustini lib: de Nuptiis, p:46. ubi de peccaris ita dicit Manent nisi νὸmitiantur sed quomovi aruerit, si praeterim Mnt nisiqui praeterierunt actu, manent reatu. sem to Eile vera Sententia quam tem
260쪽
itum habituale consistat formaIiter in habituali privatioire conformationis ad legem. Proba tur. Via peccatuit habituale idem est cum peccato actitati, cui solam superaddit ha-
fit ualitatem. Ergo cum Peccatum actuale con
sulat formaliter in privatione actuali conso inationis ad legem, ut dictum est, peccatumniabituale consistet inimis attone habitualitatis conformationis hujusmodi. Videtur sto era esse Sententia aliquorum asserentium laeccatum habituale formaliter eonsistere in negatione retractatibnis,ita ut nihil liud sit, nisi pecaatum actuale praeteritu non retractatum etficaciter, ut putat VasqueZ,
Au ut loquitur Suarea, nihil aliud sit, nisi d nominatio quaedant Moralis, hontinis a Deo aversi, wnuia quam deinde convers. Ratio et si, Quia intentio habitualis est ipsa intentio actualis praeterita non retractata. Ergo in1- alter, peccatum habituale est peccatum actuale
Videtur est Esse Vera Sententia Cardinalis de Lugo, de Poenitentia disp.7 sto: s. Arria is hic disp. 40. sect. 4. Ovietio hic pun: . Hau noldi hic, 4. Peccatum habituale con stitui formaliter per ista tria, nempe Per pe catum praeteritum, per carentiam satisfacti'. nis aequalios, per negationem condonationis Divinae Ratio est. Quia ut arguit Haunol- dus, illis omnibus totis constituitur peccatum habituale, in quibus fundatur Moralis estimatio, qua homo post peccatum perinde habetur pro peccatore reo popuae, ac si actu se aret. Atqui hoc iundamentum ita est siud,