장음표시 사용
291쪽
ratisfacere pro mortali, quod ei Ohil eon,
donari peccatum sine infusione gratiae, vel certe quod in negatione alicujus extrinseci consistat habitualitas peccati mortalis. 4 2 Confirmationem negatur Consequentia. Disparitas est, quia esse offensorem Regis, 3c similiteresste debitorem pro mutuo accepto, non facit hominem malum , quae denominatio impor Atat aliquam privationem intrinsecam, quan doquidem Offensor Regis similiter debi. tor pro mutuo potest esse amicus Dei: ideo in humanis , tam denominatio offensoris, quam debitoris , potest haberi per aliquid extrinsecum, nempe per actum condonantem. At vero esse offensorem Dei & debitorem pud ipsum pro peccato, facit hominem ma- Ium , ac proinde importat privationem alicujus boni intrinseci. Deinde Re offensus quand condonat offensam non mutat intrii sece offensorem, sed mutat seipsum peractum
condonationis,at Vero Deus condonans omensam, cum non mutet seipsum intrinsece, mu-
tare debet intrinsece offensarem , infundendo illi formam intrinsecam in cujus proin de privatione consistit offensa Dei habitualis. Adfptimum Sententia illius Recentioris eriim dicit, sed adhuc restat quaerere, in quo consistat hoc, quod est manere peccatum per
modum praesentis, vi causarum moraliter ipsa Conservantium. Deinde rei tat quaerere, Cur 'riunc maneat moraliter voluntas peccatoris inordinata conservans peccatum , cum tamen
nordinatio voluntatis jam physice praeterierit cur etiam nunc ante Iustificationem a
292쪽
de pereat habituali. 2 7 moraliter ius Divinum ad irasci, crati
post iustificationem non maneat, cum tame bo jus sit actus Dei secundum se inauferibilis Si tamen dicatur peccatum habituale esse pec. satum moraliter conservatum ratione privationis gratia ab eo inductae, conservariqatum a Voluiitate peccatoris , nunc inordinat' ratione ejusdem Privationis praesentis, tum jure divino, nunc privante peccatorem gra tia, in hoc sensu haec Sententia coincidi ci nostra I m paritas Causarum physii parum cli. servantium physice effectum, nobis potius a
vel Sicut enim effectus durat physice seu iri se, per aliquid praesens , nempe per duratio
rem praesentem, durat VI Causarum ma
nentium physice seu in se ita peccatum de bet durare moraliter , id est in aliquo suo effectu praesenti vi Causarum moraliter ne 'ue in suo effectu ciuis litium . id est in priva
tioue gratia . Ad ossi um Rationes illae contra nostram, Selaxentiam non convincunt. Noli prima. Neri Satur ei lina sequela, Qtii qualido ali ibis causae taliquani partem effectus, solum no impedi
enda ipsam, cum non teneatur impedire, im
cum habeat jus eam ponere, e supposivion positae ab alio compartis tunc is xmplicit ex non dicitui Causa esse tatis effectus tota tis . Sicut cum quis ignem Matio applicatum no extinguit . cum non teneatur extinguere, inticum habeat jus non extinguendi ob gravia In . commoda, is non dicitur esse stiripliciter cauri. ua actus prini proximi ad comburendum, cali
u hoc aps esset causa combusti Q nis, quaen
293쪽
essario sequitur ad illum actum primum pro
ricimum, is tam e in denominatione actus: Primi proximi , ad comburendum includit uni Partialiter intrinsece negatio eXtinctionis. Cue ergo peccatum habituale, ejusq; habituali. . tas, non sol una includat intranscce privatio-atiem gratiae, sed etiam acham malum praeteritum, cujus Deus pia est Causa, cum , alteram partem hujus denominationis, nempe privationem gratias, Deus solum causet, non mia pediendi. nec teneatur ad impediendum, sed potius habeat ju; ad eam inducendam ex o suppositione actus inali ab homine positi lio.
In O autem auset tum peccatum, tum privati
idnem gr tiae obligatus id impediendum uiarumq, , hinc fit quod non Deus, st homo sit Causa tum peccati habitualis, tum ipsius habitualitatis peccati . minc etiam negamus ' ipsam habitualitatem peccati placere Deo quia haec habitualitas dicit intrinsece tum privationem gratiae, quae secundiam se est paena, placetqi Deo ex suppositione peccati, tum ain: ctum malum pra teritum Deo displicentem jam vero saepe totum displicet, ratione unius Q. partis displiciniis, sic facies est deformis p Pter solum nasum impro portionatum,i tota rhusica est infrata, propter unam vocem dis sonam. escunda Ratio conpincit Fateor enim nullum peccatum constitui, quoad malitiam m. putabilem operanti, per uitam paenam Caeterum habitualitatem peccati illa solum poena non constituit, quae subjectum non facioso elum ad ultimum finem, qualis est .a:
294쪽
ione gratiae, quae ita est, nara Vertens a culpa per sui comminationem , ut per sui infli Oionem reddat subjectum ineptum ad ulti,
Nec tertia ratio eonfineit. Qitia esse peccato. rem, seu existere in peccato habituali, est est: indignum gratia, indignitate moraliter, ete, qui valenter , non vero physice existentes jam vero in illo prior natu vae signo ante privationem gratiae immo etiam in toto instarui tem . Poris , in quo quis mortaliter peccat, habet. privationem gratiae , h. omo est indignus gra eia, indignitate physic eXistente, ac proin
de pro tunc non est peccator, nec haben)peccatum habituale, sed potius est peccans Nec quartanettio conpincit. Solum enim pec catum actuale causat demeritorie, praeceditet; prioritate naturae privationem ratiae, tum
quoad ejus inceptionem, a qua distinSuitur Teati ter adaequate, tum quoad ejus perseveran iam moralem, a qua distinguitur realiter in adaequate, eo modo quo in physicis anim
rationalis causa partem aggeneratam, a qua
distinguitur realiter adaequale edidem anima causa denominationes videntis , o quentis, intelligentis c. a quibus distingui itur realiter inadaequate. Caeterum peccatum
habituales, si sumatur secundum id, quod su- 'peraddit peccato actuati , non causa demer - torie, nec prioritate naturae praecedit priva tionem gratiar, etiam quoad perseverantiam moralem ipsius , ac proinde peccatum abj-
295쪽
ali potest intrinsece constitui per privationena
gratia perseverantem Ratio est, quia cau1ali idem clitoria fundatur in libertates Sed peccatum habitualisecundum id quod superaddit 'Peccato actuali, nullam per se loquendo impori novam libertatem, supra illam quae est in peccato actuali ut videre est in illis pecca ..toribus,qui statam post peccatum actualem oris tale incidunt in somnum vel amentiam Eringo peccatum habituale, secundum id quod superaddit peccato actuali, nihil causa demeri. torie, sed ibi am exercet vim demeritoriam, secundum illam partem sui, qua dicit Peccatum actuale. Itaq; cum dicitur: Ideo in hominem priFat gratia, quiapeccat ly quia signifi- ilcat prioritatem naturae, iciat etiam significae in hac propositiones Ideo si lux, quia esis at vero cum dicitur , Ideo DEUS perseeserat pria lsare hominem mia, quia si peccatum habituale, ly quia lignificat conservationem parti S, eXissente toto, quo pacto dici potest , Ideo in confersat lucem, quia exini lucidiam. Ad illud quod Oppo uritur, idem esse peccatum habitu in alein actuale Respondeo idem esse inadaequate, non autem adaequate, ut patet ex dictis, proinda potest primum partialiter
constitui per secundum peccatum. ιAd ultimum Pico, Privationem gratiae acti v sumptam in re esse lesem DEI aeternam . seu dictamen Divinae Sapientiae is voluntatem Divinam privandi gratia peccatorem, donec se abluat Sanguine Redemptoris, sive per
solam contritionem , sive per attritionem ca l
296쪽
in D DI contra peccatorem. Et hoc videtve docere Augustinus supra laudatus, cum dici Peccatum manere in legibras aeternis , nisi istud exi Eiet Sanguu Mediatoris. Ratio en Quia talis Dari voluntas, cum sit essentialiter in frustrabilis , per seipsam praeci, nullo superaddito a parte ci Ente abusi. V seu Negativo, essentialiter excludit seu impedit gratiam in eo, qui mortaliter peccavit, nec fecit poenitentiam justificativam. Ergo talis DEI voluntas per seipsam praecise , adeoq; non solum fundamentaliter, sed etiam forati aliter est privatio gratiae active sumpta. Si autem sumatur haec privatio passive, in re est ipsa gratia, non secundum se, sed quatenus exclusa seu ir pedita in peccatore per illam DEI Voluntatem, a qua proinde Voluntate, Per denominationem ex lxinsecam gratia denominatur non esse Sic enim nos discurrinius de omnibus negationibus, juxta ea quae
diximus in principiis Philosophicis Dissutae
Nec obest quod ista lex DE si aeterii. , pri-Vatio vero gratiae incipiat S desinat in tem Pore et Respondeo eni in istam legem in I secundiam se aeternam esse, nec deficere posse, aut incipere, i)on tamen secundum id quod eXcludit. Hoc ipsum etiani dic1mus de privatione gratia active sumpta. Deinde casta Dei est conditio nata sub hac conditione defecti bali, nisi peccatori applicetur Sanguis Christi, ac proinde potest deficere non quidem secundum te, sed 1ccundum id quod dicit Pria
297쪽
Non obest item, quod haec voliintas D E II
si ex trinseca peccatori, secus autem privatio gratia: Respondeo enita tam privationein ratiae activam quam istam voluntatem D E Lςsὶ intrinsecam peccatori non secundum se,.sed secundum id quod ab eo excludit, seu est .antrinseca non ponendo aliquid intrinsecum Peccatori, sed auferendo quod cauit esse intrinsecum, nempe gratiam, quod sussicit. Non obest deniq; quod illa Dei voluntas si bona, privatio autem gratia sit, aetate
catori Respondeo enim istam voluntatem Dei esse bonam secundum se esse tamen tioci-Vam peccato , sic physice malam, secundum id quod ab eo culpa peccatoris excludit: quo pacto etiam privatio gratiae activa est
mala peccatori Si autem sermo sit de malitia moralis ego privationem gratiae secundum se esse malaira moraliter solum enim est ma- la moraliter ut est voluntaria peccatori, seu quatenus inducta est per actum malum praeteritum, in qua denominatione includitur par tialiter intrinsece a stus malus, cita denomi- 'atio mali convenit toti complexo ratione partis, sicut homo dicitur corruptibilis ratione solius Unionis corruptibilis,in facies turpis, propter solum nasum improportio-tiatum.
298쪽
Vtrum gratia actualis physice ess
ctive, Mimmediate concurrat adactus Supernaturales, etiam in praesentia habituum sa-
'VIdetur sed non, ut censent, SuareZ, Granadus, Tannerus, quos citat mequitur Ovie-do Trachatus conir I puncto T. consentie
ctualia nonnisi moraliter se directive, Win geriere Causae Drmalis concurrere ad actus salutares. Probatur id primo Auctoritate Au- sustini, aliorum Patrum, qui ad hoc solum requirunt gratiam auxiliantem , ut 'pareat quod latebatis uassat quod non delectabat hoc autem significat causalitatem gratiae in actus salutares solum moralem. Elgo sine fundamen isto tribuitur illi essicientia physica actuum
Secundo Probatur specialiter, quod illustratio intellectus non conconcurrat Phylace, effective adlachum fallatarem. Tum quia, si cudVisio beata non produci effective amorem beatificum , ne a Ius Fidei actium Charitatis in via, ne frustra detur habitus Charitatis et is nec illustratio producit effecti v actum s lutarem. Tum quia, cum intellectio teneat is ex parte objecti, non videtur posse tenere se ex parte potentiae Volitivae, tanquam ipsius. mPrincipium activum respectu obitionis.
299쪽
πum deniq, qtii intellectioidesvolitio sunt
ersi ordinii: Ergo sicut volitici non concum xit per modum causa activae ad intellectionem. sed tantiam per modum applicationisin imperii , ita etiam intellectio concurrit ad voliti onem sol iam per modum applicationis objecti. Tertiδ. Probatur specialiter, quod alieni inspiratio seu affectus voluntatis indeliberatus. Iton concurrat phylice effective ad actum salutarem, ut vult Bellarminus Neriae, quo refert Ripalda mox citandus. Tum quia, actui in deliberatu est imperfectior deliberato: Causa vero physica essiciens nequit esse imperfectio suo erfectu. Tum qu labi voluntas cun quibus principiis potest essicere actum indeli. beratum, cum iisdem potest immediate essi
cere actum deliberatum, ac proinde efficit m mediate actum deliberatum non concurrente
essicienter actu deliberato Tum deniq; qui ai: in aliis, sine physico activo influxu, agnosci. mus causalitatem intentionis in electionemachiis imperantis in imperatum, praemissarun in Conclusionem, apprehensionis in judicium. Ergo in praesenti idem dicendunt es
Auarto. Gratia actualis auxilians vel m. Iuni, absentia habituum supernatui alium es ficit actu salutares, vel etiam inpIaesentia eo,
Tundem. Neutrum dici potest : Ergo nunqua. illos cilicit Probatur Minor quoad primam Partem, quia communiter dicunt Theclogi, quod achii supernaturalis, disponens peccatorem ad habitus supernaturales , procedit adiau X tro extrinse co seu ab omnipotentia
3m ictite: Exso non euicitur a fratia actuali
300쪽
es instea homini. Secunda pars etiam ejundem Minoris probatur. Qui ccmmuniter do. xent Theologi, quod habitu supernaturales dant potentiae naturali simpliciter pos te ope aeari, per hoc differunt ab habitibus naturalibus, qui solum dant facilius posse. Ergo in
Praesentia habituum supernaturalium otiose Concurrerent sicienter auxilia actualia ada ictus salutares. Quod ipsum etiam confirmatur. Quia principium superna rate ideo requiritur ad actum supernaturalem ut det actui ni- pernaturalitatem: Atqui hanc potes dare a. ciui solus habitus supernaturaliS, quando adest, sine consortio alterius principii supernaturalis, multo magis quam eam det actu auxilium actuale, ante habitum supernaturalem itum sit major virtus activa habitus supernatua alis quam auxilii actualis. Ergo quando adest habitu supernaturalis, non requiritur aliud
Principium supernaturale physice influens in
umto. Si concursus gratiar actualis est solum moralis is in genere causae formali S non subditur arbitrio creato quoad usum hic e nim concursus nihil aliud est, nisi existentia, Unio gratiae actualis cum potentia vitali, quae existentiari unio non subditur arbitrio creato, cum detur in nobis sine nobis libere operan tibus. Si autem concursus iste gratiae actualis est physicus de in genere causae essicientis,pe- rinde erit subditus concursus gratiae etiam etficacis arbitrio creato quoad usum, sicut eidem subditur habitus supernaturalis. At haec sequela est inconveniens, ut pluribus contendit Al-