장음표시 사용
131쪽
I Iando Iesus adest , to- tum bonum est , nec
quidquam dissicile videtur:quando vero Iesus non adest , totum durum est. Ruando Iesus intus non loquitur , omnis conseiatio vilis est: si autem Iesus unum tantum verbum loquitur, magna conscillatio sentitur.
Nonne Maria Magdalena st rim surrexit de loco , in quo stetit, quando Martha illi dixit: -gister adest, ct vocat te Felix hora , quando Iesus vocat de lacrymis ad gaudium spiritus Quam aridus &surdus es sine Iesu 3 Quam insipiens & vanus, si cupis aliquid extra Iesum:
Nonne hoe est majus da minnum, quam si totum perderes mundum δα Quid potest tibi mundus conferre sine Iesu
132쪽
Esse sine Iesu, gravis est in sernus, & esse eum Iesu dulcis
Si fuerit tecum Iesus nullus p terit nocere inimicus. Qui invenit Iesum , invenit thesaurum bonum , immis honum super omne honum.
Pauserrimus est , qui vivies ne Iesu : & ditissimus , qui
ne est cum Iesu. Magna ars est, stire cum Iesu eonversari & stire Iesum tenerre, magna prudentia. Esto humilis Si pacificus , & erit telum Iesus. Sis devotus , & quietus , de manebit tecum Iesus. Potes cito fugare Iesiam , &gratiam ejus perdere, si volueris ad . exteriora declinare . Et si illum effugaveris &per- dideris, ad quem fugies, &quem
turic quaeres amicumqSine amico, non potes bene
vivere &si Iesus non fuerit tibi
133쪽
prae omnibus amicus, eris nimis tristis, & desblatus. Fatue igitur agis, si in aliquo altero eonfidis, aut laetaris. Eligendum est magis, totum mundum habere contrarium , quam Iesum ostensum. Ex omnibus ergo charis , sit Iesiis solus dilectus specialis. 4 Diligantur omnes propter Iesum , Iesus aut e propter seipsum. Solus Iesus Christus singulariis ter est amandus; qui solus bo- inus, & fidelis, prae omnibus imvenitur amicis. Propter ipsum, &in ipso, tam amici, quam inimici, tibi sine chari: & pro omnibus his exorandus est, ut omnes ipsumcognoscant, & diligant. i. Numquam cupias singularitetrlaudari , vel amari r quia hoc
solius Dei est, qui similem sitia
non habet. Nec velis, quod aliquis tecum in corde suo occupetur, neque tu cum alicujus occuperis amo
re t sed sit Iesus in te , & in amni hono homine.
134쪽
s Esto purus, & liber ab inis . tus , sine alicujus creaturae implieamento . Oportet te esse nudum , &purum cor ad Deum gererer si vis vacare, & videre, quam suavis sit Dominus. Et revera ad hoc non perve
nies, nisi gratia ejus fueris prγventus, & attractus, ut omni-hus evacuatis, & licentiatis, soalus eum solo uniaris . .
Quando enim gratia Dei venit ad hominem , tunc potens fit ad omnia , & quando recedit, tunc pauper , & infirmus erit, & quasi tantum ad flagella relictus. In his non debet deiici, nee desperare I sed ad voluntatem Dei aequanimiter stare, Sicu
cta supervenientia sibi ad laudem Iesu Christi perpetri quia
post hyemem sequitur aestas: post noctem redit dies; & post tempestatem magnam serenitas. De
135쪽
De carentia omnis solatu . . Cop. IX.
Non grave humanum L contemnere solatium a
cum adest divinum. Magnum est , & valde magnum, tam humano, quam divino posse parere solatio : &pro honore Dei libenter exilium cordis velle sustinere: & in nullo seipsum quaerere , nec ad proprium meritum respicere. Quid magni est, si hilaris sis& devotus adveniente gratia poptabilis cunctis haec hora. Satis suaviter equitat, quem gratia Dei portat. Et quid mirum, si onus non sentit , qui portatur ab omnipotente , & ducitur a summo ductore
a Libenter habemus aliquid pro solatio, & difficulter homo
exuitur a seipso, Vicit sanctus martyr Lauren- 'eius faeculum, cum suo sacerdo- te: quia omne , quod in mundo
136쪽
delectabile videbatur , despexit σα summum Dei Sacerdotem Six-ἀum, quem maxime diligebat , Pro amore Christi, etiam a se tolli clementer ferebat.
. Amore igitur creatoris amorem hominis superavit; & pro humano solatio, divinum beneplacitum magis elegit. Ita & tu aliquem necessarium, es dilectum amicum, pro amore Dei, disce relinquere, Nec graviter seras , cum ab amico derelictus fueris: sciens ,γquoniam oportet nos omnes . tandem ab invicem separari. is Multum & diu oportet h minem in seipso certare, ante
quam discat seipsum plene supe-- xare, & totum affectum suum in
Quando homo stat super se-. ipsum, facile labitur ad consem. lationes humanas, Sed verus amator Christi, Sstudiosus sectator virtutum, non cadit super consolationes, nec quaerit tales sensibiles dulcedines; sed magis sortes exercitatu
137쪽
r1o DE IMITATIONE sues, & pro Christo duros sus M
nere Iabores. 4 Cum igitur spiritualis a Deo consolatio datur, eum gratiarum actione accipe eam: sed Dei munus intellige esse , non tuum meritum . Noli extolli , noli nimium gaudere, nec inaniter praesumere , sed esto magis humilior ex dono; cautior quoque, & timoratior in cunctis actibus tuis rquoniam transibit hora illa, α sequetur tentatio. Cum ablata fuerit consitatio, non statim desperes: sed cum humilitate , & patientia , expectit celestem visitationem e quoniam potens est Deus ampliorem tibi redonare consolationem . Istud non est novum, nec alienum viam Dei expertis: quia in magnis Sanctis , & in antiquis Prophetis, fuit saepe talis alternationis modus.s Unde quidam , praesente iam gratia , dicebat : Ego dixi
in abuudantia mea : Non moυ bor in aternum.
138쪽
Absente vero gratia , quid in se fuerit expertus, adjungit dicens , Avertisti faelem euam ama , ct factus sum conturbatus . Inter haec tamen nequaquam desperat, sed instantius Dominum rogat, & dicit, Ad to D mina clamabo, ct ad Deum meum disprecabor . . Denique orationis suς fructum reportat, S se exauditum test tur dicens et Audivit Dominus,
O misertus ast mei: Dominus factus es adjutor meus . Sed in quo Convertisi , inquit , planctum meum in gaudium mihi, o cireumdedisti maiaritia. Si sic actum est eum magnis Sanctis , non est desperandum nobis infirmis, S pauperibus ssi interdum in fervore, & inteis dum frigiditate sumus s quoniam
spiritus venit, & recedit secun dum suae beneplacitum volunt
iis, Unde B.Iob ait: Visitas eum diluculo, ct subito probas illum . 6 Super quid igitur sperare Posium , aut in quo confideres dein
139쪽
x21 DE IMITATIONE debeo , nisi in sola magna misericordia Dei, & in sola spe
Sive enim adsint homines boni , sine devoti fratres, vel amici fideles; sive libri sancti, vel tractatus pulchri sive dulcis cantus , & hymni; omnia haec modicum juvant modicum sapiunt, suando desertus sum a gratia, Min propria paupertate relictus. .: Tunc non est melius remediu , quam patientia , & abnegatio mei in voluntate Dei. Numquam inveni aliquem tam religiosum , & devotum squi non habuerit interdum gra tiae subtractionem, aut non seri serit fervoris diminutionem. Nullus sanctus fuit tam altera ptus, & illuminatus , qui prius vel postea, non fuerit tentatus. Non enim dignus est alta Dei contemplatione , qui pro Deci
non est exercitatus aliqua tri-hulatione. Solet enim sequentis consislationis, tentatio praecedens esse signum. Nam
140쪽
Nam tentationibus probatis, coelestis promittitur consolatio. Κui vicerit, inquit, dabo ei edere da, Iigno vita. 8 Datur autem consolatio divina , ut Phomo fortior sit ad sustinendum adversa . Sequitur etiam tentatio , ne se elevet de bono. Non dormit diabolus , nec caro adhuc mortua est i ideo non cesses te praeparare ad certamen: qui3 a dextris, & a sinistris hostes sunt, qui numquam, quiescunt. De gratitudine pro gratia Dei. Cap. X. et Ur quaeris quietem, cum natus sis ad laborem Pone te ad patientiam magis, quam ad consolationes , & ad Crucem portandam magis, quam ad laetitiam. Quis enim sarcularium non libenter consolationem, & laetitiam, spiritualem acciperet , si semper obtinere posset λF Σ Ex