장음표시 사용
51쪽
De cavenda nimia familiar tate. Cap. VIII. r Ton omni homini reveler. eor tuum: sed cum sa-Piente , & timente Deum age causam tuam. Cum iuvenibus, S extraneis rarus esto .
- ει coram magnatis non libenter appareas. Cum humilibus , S simplicibus, cum devotis, & morigeratis sociare, de quae aedificationis sunt , pertracta. Non sis familiaris alicui mulierit sed in communi , Omne Shonas mulieres Deo commenda. Soli Deo, & Angelis ejus opta familiaris esse , & hominum notitiam devita. a Charitas habenda est ad omnes, sed familiaritas non expedit.
Quandoque accidit , ut pelasona ignota, ex hona fama lucescat, cujus tamen presentia oculos Sintuentium offuscat.
52쪽
Putamus aliquando Mi β P hiere ex conjunctione nostx incipimus magis dispi=ςς
morum improbitate in nconsiderata . .
De obedientis ct subjι- ,r Ald magnum est, in 'be
'Murio tutius est, stare inlab lectione, quam 1n P AElMI Μulti sunt sub obedient- ν. magis ex necessitate , q
& leviter murmurant . hertatem mentis acqui ζ- οῦ ex toto corde propter Deum in
Currahis Vel ibi : non invenies
quietem , nisi in humili subi ctione. - Praelatii regiminς x Imagines locorum , & mutatque libenter agit pro sensu :re inclinatur ad eos m gi , qμ
53쪽
Sed si Deus est inter nos sheeesse est , ut relinquamus etiam quandoque nostrum sentire, piopter bonum pacis. 'Quis est ita sapiens , qui omnia plene scire potest Ergo noli nimis in sensu tuo confidere , sed velis etiam libenter aliorum sensum audire. Si bonum est tuum sentire ,
α hoc ipsum eropter Deum dimittis , & alium sequeris ἀmagis exinde proficies.s Audivi enim saepe, securius esse audire , accipere consilium, quam dare.' Potest etiam contingere,ut b num sit uniuscujusque sentire e sed nolle aliis aequiescere, cu id ratio, aut causa postulat, signum est superbiet, & pertinaciae.
I Aveas tumultum homi intrari, quantum potes, multum enim impedit tractatus iacularium gestorum , etiamsi G sim
54쪽
ci intentione proferantur.5 enim inquinamur vani& captivamur .
lena me pluries tacuisse , er homines non fuisse. quare tam libenter loqui& invicem fabulamur; cumi raro, sine laesione conscien- id silentium redimus 3 tam libenter loquimur s. er .mutuas locutiones, ab mcὀnsolari quaerimus e deversis cogitationibus fati- e, optamus relevate. 'nullum libenter de his, quςm diligimus, vel cupimus, rae nobis contraria sentilibet loqui & cogitare. ed proh dolori saepὸ in & frustra. Nam haec ex consolatio , interioris ,
inae consolationis ' nonum detrimentum est. vigilandum est, &orau- ne tempus otiosv tr,n-
,qui licet re expedit, quae ibilia sunt, loquere. is usuri S negligentia Pr
55쪽
fectus noliri, inultum facit ad incustodiam oris nostri. Juvat tamen non parum ad profectum sp i ritualem , devota. spiritualium rerum collatio: maxime ubi pares animo , & spiritu , in Deo sibi sociantur. Da pace aequirenda, ct αelo proficiendi. Cap. XL.
i RAEUltam possemus pacem ara habere , si non vellem
nos cum aliorum dictis &facitis, ct quae ad nostram curam non spectant, occupare.
Pace manere , qui alienis curisse intermiscet , qui occasiones forinseeus quaerit e qui parum vel raro se intrinsecus coIligit 3 Beati simplices, quoniam muI- tam pacem habebunt .
a Quare quidam Sanctorum tam perfecti , & contemplMivi fuerunt . Quia omnino seipscis mortificare ab omnibus terrenis desideriti studuerunt: di idea totis m.
56쪽
s cordis Deo inhaerere, at ibere sibi vacare potuerunt .as nimium occupamur pro- passionibus, &ae traniato. limis sollicitamur. tro etiam unum vitium per vincimus: & ad quotidia- profectum non accendimur et frigidi,& tepidi remanemus,,i essemus nobis ipsis perfe-aortui, & interius minim cati, tunc possemus etiam a sapere, &de coelesti conlatione aliquid experiri. tum , & maximum impedium est, quia non sumus a γnibus , & concupiscentiisi, nec perfectam Sanctorum conamur ingredi. rando etiam modicum ad alis occurrit . nimis cito imur ,& ad humanas conse-3es convertimur .
ῆ, niteremur, sicut viri sor- stare in ptaelio. profecto au-n Domini super nos vide-
Ge enim certantes, & de gra- erantes, paratus est adjuva
57쪽
re, qui nobis certandi occasio
Si tantum in istis exterioribus observantiis, profectum religionis ponimus , cito finem habebit devotio nostra. Sed ad radicem securim pona mus; ut purgati a pallionibus,pacificam mentem possideamus. s Si omni anno unum vitium extirparemus , cito viri perfecti essiceremur. Sed modo e contrario saepe sentimus, ut meliores & puriores in initio conversionis nos fuisse inveniamus , quam post multos annos professionis.
Fervor & profectus quotidie deberet crescere: sed nunc pro magno videtur , si quis primi fervoris partem Posset retinere Si modicam violentiam faceremus in principio , Qtunc po stea cuncta postemus faeere cum lenitate , & gaudio. 6 Grave est , a Sela dimittere r. sed gravius est , contra propria rei voluntatem' ire . Sed si non vincis parva 8c te via, i qua
58쪽
O superabis dissiciliora plite in principio' inclina- tuae , & malam dedistetudinem ; ne forte Pau i ad majorem te ducat
i adverteres , quantam ii em, & aliis laetitiam fa- teipsum benὸ habendo , quod tot lieitior esses ad I
utilitate adversitatis . , Cap. XV.
onum nobis est , quod i aliquando habeamus ali-ravitates V dc contrarieta- ait saepe hominem ad corno, quatenus se in exiliognoscat, nec spem suam ua re mundis ponat. am est quod patiamur Ie clan tradictiones , renala & imperfecte de notiatur , etiam si bene agi-& intendimus: Ista saepe ad humilitatem , α Aloria nos defendunt. Tunc
59쪽
Tune enim melius interiorem testem Ceum quaerimus, quando foris vilipendimur. ab hominibus, &non bene nobis creditur ..α Ideo deberet se homo in
Deo taliter firmare , ut non esse dei necesse, multas humanas consolationes quaerere . . Quando homo bonae voluntatis tribulatur , vel tentatur, aut
malis cogitationibus asiligitur et tunc Deum sibi magis necessa rium intelligit , sine quo nihil boni se posse deprehendit .
Tunc etiam tristatur ,gemit, &orat pro miseriis, quas patitur. iTunc taedet eum diutius vive- reM mortem optat venire,ut POD sit dissolvi, cum Christo esse. Tunc etiam bene advertit, per fectam securitatem, S plenam pacem in mundo non posse constare iva tentationibus reprimendis . Gap. XIII.
a C Uamdiu in. mundo viviis . Lamus, sine tribulatione, detentatione esse non possumus.
60쪽
e in Iob scriptum est aio δε mita humana super, unusquisque sollicitus e Gret circa tentationes suas, are in orationibus: ne dia-ocum inveniret decipieni nunquam dormitat , sed quarens quem devoret . io tam perfectus est , &, qui non habeat aliqua nistatione si & plene eis ca-
nt tamen tentationes ho-rpe valde utiles , licet mont, & graves: quia in illis humiliatur , purgatur &:es Sancti, per multas tri
nes, & tentationes tranis, & profecerunt. qui tentationes sustinererunt, reprobi facti sunt, i est aliquis ordo tam saniniec locus tam secretus, ubiat tentationes vel adversion est homo securus a ten