장음표시 사용
331쪽
non quin & caeteri qui secuti deinceps sunt scriptores multa habeant apta , speciosa , exculta, atque exornata , quum
propriis in verbis, tum in transatis , & quibusdam ceu sormulis dicendi. Sed nescio quo pacto maxime videntur propria & naturalia quae sunt aevi Ciceronis, in eo ipso, in M. Varrone, C. Caelare, Sallustio, T. Liuio , Vitruvio : post
quos Latinus sermo ad luxum est&delitias cum moribus ciuitatis conuersus,ut fucata sint magis& adumbrata, q uana priora illa : & delecta m potius voluisse eos appareat,quam dicere, aut animi senldoquendo exprimere. Itaque quan tum fieri poterit dabitur opera ut illius sint seculi verba , de phrases: non tamen in hac egestate & difficultatibus Latinae linguae repudianda sunt, quae posteriores attulerunt, Sene intilianus, Plinius, Tacitus, & eorum aequales: nisi sorte stet sententia obmutescere In tanta multitudine ac
varietate rerum, de quibus est singulis horis loquendum in artibus & tota vita. Qui austores sunt Latinae linguae probi , hi non omnes idonei sunt grammatico : quippe qui de omni rerum ac disciplinarum genere disserunt, qud grammaticae vel studiosus, vel esse professor non aspirat: neque
enim cognitione artium omnium professor unius obruendus est. Qui vero in contemplatione eiuscemodi rerum versantur,ri grammatici illhinc annotent, & excerpant, quae ad illius inquisitionem pertineant. Ex quibus uniuersis consetur dictionarium Latinae linguae, quod nullii est plenum Dictis
satis & iustum. Istudque sit duplex, alterum enumeratione narium. tantum vocabulorum , breui interpretatione adiecta, alterum copiosius dictis authorum intermistis: quod faciet,non solum ut securus sit lector, de expositione acquiescat, verum ut sciat quoque quemadmodum usurus sit, quod sortὰ eum sine exemplo lateret. Expediet in quaque etiam vulgari lingua geminum pueris tradi, unum quo Latina verba reddantur vulgaribus, alterum quo vice versa vulgaria Latinis: quod in nostro sermone Antonius Nebrisiensis fecit: opus non satis exactum, tyronibus magis. quam prouectioribus utile. Ex dictionario absoluto, di tanquam suis omnibus partibus consecto iam & pleno decerpet magister,quae quo tidiano sint usui necessaria : ut appositas voces iis , quae
pueri velint eloqui colligat, quorum primordia erunt i l uibus, quaeque aetas illa facile sustineat , utpote a lusion
332쪽
bus: sensim ad maiora procedetur de domo. & tota supellectili de vestimentis de cibis, de tempore, de equo,& naui, de templis,de caelis, animantibus, stirpibus de ciuitate & republica Condiem haec iocis salsis,fabellis scitis, ac lepidis exemplis at q. historiolis iucudis, parcum iis, parabolis, apophthe-gmatis, lentetiolis acutis, argutis no nil unquam & grauibus ut sic libentius hauriantur,x magno cum fructu non linguet
tantum . sed etia prudentiae, atq; usus vitae. Sunt tamen 'uae dam artium propria .ea no curabit a rigere : ut de caulis rerum naturae, de medicamentis, de legibus,& iure ciuili, de quantitatibus mathematicis relinquet haec, atque eiusmodi1uis quaeq, artificibus,ma is vertabitur in iis, quae sunt vitae communia, quibus nulla aetas, nulla conditio, nulla professio eximitur: qualia sunt fere quae modo connumeraba. Interea vero dum dictionarium eius generis non habemus,
institutor ipse ex sua lectione haec, ut poterit, ad utilitatem discipulorum annotabit. Tum exhibebit faciles authores captui suorum aptos,ut apologos, quibus delectatur aetas illa & rebus lolidioribus paratur. Verticulos castos&simplices, ut Catonis, qui sunt elegantes,& cordatissimi, Michaelis etiam Varini, philosophorum item sententiolas, quς omnia ediscent. Sequentur epistolae Plinii Caecilii, quae flosculos, modosque dicendi habent,& conueniunt illi comitati scholastica iisque omnino rebus de quibus studioli homine q& colloqui inter se consueuerunt, & scribere: ita ut sint qui ea gratia multas earum ad verbum ediscant, quidam etiam eiusmodi dulcedine ac verborum delitiis capti Ciceronianis praetulerint, quod pene est nefas. Sunt & epistola: quaedam Aegidii Calentu mire festiuae, quibus pueri valde
oblectarentur. Ad varietatem & copiam verborum exponet librum Erasmi de copia priorem. Tum de recta pronuntiatione in genere, traditis summa quadam uniuertalibus normis. Hinc de figuris ex ini intiliano, aut Diomede, aut Mancinello aut Ioanne Delpa uterio: quem in usum tabula
ruandam Petrus Molellanus consecit, quiet parieti affigi post, videambulanti studioso occurrant, & quali ingerant se oculis. Incipiet his stylu mouere, ita ut alienus sit prorium,& magnam habeat licentiam ex alienis non verba tantum,
sed longas quoq; sententias,& periodos excerpendi: in quo spectabitur quam apte luis interterat. Sequitur alter liber
333쪽
te copra rerum Erasmi. Tradetur hic summatim cognitio Loca de rerum gestarum, temporibus per notas quasdam distinctis, tempora.& eo lignatis, sicut in viis solet fieri: ut ab Adam ad Fluvio nem, ab hac ad Abraam, unde ad Mosen. Tum ad bellii Troianum, ab hoc bello ad Romam conditam, hinc ad expulsos reges, inde ad Romam a Gallis captam. Tum ad Alexandrum Macedonem, deinde ad primum bellum Punicum,ad secundum, ad tertiΗm. lam ad Syllam & Marium, postea ad Christum natum, a mnino nostro ad c onstantinum, ad Gothos deinde, tum ad Hunnos, ad Carolum Magnum, ad electio non imperatorum, ad Gotis ridum Bylloniti, ad tran
situm Turcarum in Europam,ad captum ΕΥΣ antiu , ad re . Muperatam Granatam postremo ad imperauim Laroli quinti, iub quo agimus : generatim in singulis I patris exponet, quae bella insignia sint gesta, quae memorabiles sint urbes coestructς qui homines clari vixerunt. Addet his etiam breuem descriptionem orbis primum uniuersi,& maximarum partium,tum prouinciarum.& quid in quaque commendatum
samaei Vtilis ad hoc Pomponius Mela, L.
Iam hic accedet ad puriores illos lcriptores, Sc imitarion Lectio aune dignissimos: diu enim. sequendi sunt ii; qui sequentem thorum. non fallant,donec assuefacti horu ductui, sine periculo posia
simus Scalios audire. . Caesar quotidiano sermoni egregi d utilissimus,cui Cicero laudem tribuit puri & incorrupti sermonis Latini, & Quintilianus elegantiae, cui proprie studuisse illum testatur. tum Cauari ad n ct ς Ciceronis i ius epistolae lamiliares: simpliciores sunt tamen, &vsui magis congruentes, quas ad T. Atticum scriptit, nisi quod sunt in eis quaedam obscuriis ima. partim sic scripta a o ipso Cicerone de industria, partim vatio atque ignorantia temporum ita deprauata, ut restitui iam non queant. Terentii tabellae propter elegantiam sermonis scrIbi putabantur vel a Sci- pione Aemiliano, vel ab eius amico C. La lio. is qui sapiens usurpatur. C. Caesar Terentium puri sermonis amatorem
vocat. Minus multo est puritatis in Plauto, antiquarius est enim micentiose indu et sibi personis seruorum, quum risus,& exhilarationem thcatri,atque hinc multitudinis applausum peruersitate etiam loquendi captat, sed neque in 1ensis est lyncem . Ex utroque cuperem te secta, quae pueriles animo xii 3 vi us rosim Dilucis, ad qux naturae quasi .
334쪽
nutu quodam vergimus. Poetarum lectio magis ad vegetandum ingenium pertinet, & ad stellas ill hinc quasdam, & velut insignia orationis peteda, quam ad alendum corpus sermonis Comici vero propinquiores sunt pedestri orationi,
quam versui. Tragici inter eos sunt medii,multa habet gradia turgidiora etia quam expediat comuni sermocination irrurima tamen, quae apte ad usum queant applicari. Latina inguae solus remasit Seneca tragicus credo priscos no conseruatos,quod rudes eos atque impcos este existimarent,
nec tanti esse illos describere. Simul cum poetis discet totam ratione prosodiae,&quantitatis syllabarii exactius iam &subtilius. Audiet Virgilii Bucolica: in quo opere est illud animaduertendum, quod in omnibus dragmaticis, id est in quibus loquetes per Ionae inducuntur,esse quaedam verba,&dicendi formas potius ex decoro personet,quam ex synceritate lingua ,ut authores aliter dicerent,si sua non aliena persona uteretur. Quod magis usu euenit comicis,& iis qui deIectationi seruiunt lectoris, quim seriis authoribuς: idque videmus quotidie in linguis vulgaribus fieri. QSocirca non semper ex Plauto argumenta sumenda sunt ad comprobatio uem Latinitatis,sed nequeex Tetentio, quan uis hic est
in eo parcior, neve ex Theocrito ad Doricam dialecton aut
ex Virgilio in Egloga. de quibus iactatuni est a quibusdam,
qui urbani videri assectabasti: MI li . Dic mihi Panaeta, cuium pecus an ne Latinum INon,verum Aegonis ostri sic rure loquuntur.
Ignari vel dissimulantes capta sie Virgilium S ratiam rusticitatis, quod & Theocritus seeerat indulgentius. Hinc odas Horatii explicabit aliquot. Adimiget Poetas Christianos, antiquum Prudentium, & qui aetate hac scripsit Baptistam
Mantuanum magis copiosum de facilem quina tersum, aut sublimitari argumento ru respondentem: et si in Prudetii cacmine sunt etiam quae de yderes. Post haec sequetur Georgica Virgilii,& PGlitiani rusticus.' Hic incipiet ipse carincia pangere. Enarrabit institutor ad cognitionem sabularu Metamorpholin Ouidii,& sex iis ros Fastorum, non enim venerunt ad nos plures. Seligentur Epigramata Martialis no milla. Addet Persium quem dignissimul egi antiquitas censuit, 'r Quintilianus. Martiali ι R D. Hieronymus testatur.
His succedet Aenςis Virgilii Stande opus, ct plenum graui
335쪽
tatis,ac rerum bonarum, & quod Iliadi non concedat. Lucani carmen plurimum habet virium, ut criam bellicis sint prope pares, nec praelia videatur canere, sed committere, dcantonare classicum, eodemq; ardore arma scrabere, quo Caesar tractauit: ita ut illum quorundam aures tanquisonum
vastum ac immodicum non ierant.
Illud tamen non ignorandum poesi operis succisi uis stu- Ingeniudendum, i umendam que eam non ut alimentum, sed ut con- poeticu
dimentum . ingeni ui ero poeticae appositum illud censemus, quod ingentes habet impetus, quibus interim l upra solitum & ordinarium naturae tuae modum assurgit, celibi que
ac pene caelestes spiritus elatione illa concipit ut non grandes tantummodo,vividasque sententias metis acies intueatur, &colligat, sed in numerum constringat ,harmoniam ex animo suo Muriens supra corpus concitato.
Ex historia libros aliquot degustabit Liuii. Praelegetur item ei Valerius Maximus, qui ad orationis pictura multa
ornamenta adferre verbora ac sententiaru poterit, quas habet initio &fine cuiusq; capitis torta Isis cocinniores quam interdum deceret gravitatem exemplora. Postremum locuobtinebunt orationes Ciceronis,in quibus lunt ornamera, lumina,& virtutes omnes dicedi: e quibus deliget magister, quas relit suis enarrare, ne q. enim persequi omnes cCUenit.
Ex his quae posui, edi lcet ea discipulus, quae institutor praescripserit, sed quicula': autho res enarrabuntur, lemel atque iterum per hebdomades singulas de moribus audient nonnulla, quae vitiis auditorii medeantur, vel ut pellantur, vel ut ne invadant, atq; inualescant. H qc quidem magi ster enarra- Quibit: ipse per se discipulus post prima illa rudimeta ubi clarius Aulo seo ealiquid coeperit in literis cernere, priuato tuo studio bos lem tum liae Sel. In arte grammatica Thomam Linacrum, a quo multa seiunt Latinae linguet mysteria ostensa, ac sine impietate prodita.Tum duos Antonios, Nebrissentem,& Mancinethum. Ad elegantiam vocabulorum primum omnium Lauretium Vallam. Superstitiosus est ille quidem certe in quibusdam, sed discetibus perutilis. Q uum aliquid negat in author xbus haberi, sustinendum iudicium in praeuencia, nec utendum eo quoad apud scriptorem indubitatae fidei legeris. Addet huic aliquos ex iis, qui autho res illos interpretatur, quos magi ster enarrabit, ut Serum Honoratu, aut similes. Hadrianus
336쪽
Cardinalis collectione illa exemplorum non parum proderit:& si est in docendo parcior, quam oportebat: satis secisse se di ctis authorum congerendis ratus, ab enarratione difficilium caute manum continuit. Gu'ies mus Budaeus
utroque opere in pandectas,& quinque libris de asse, plurimum opitulatus est rei Lating. elaborata illa scrutatione rerum ac verborum linguae utriusque. Autho res Romani sermonis diligenter euoluendi: nam si id fieri iubebant prisci illi, quibus sermo hic, quem nos art u sectamur, haustus
erat cum lacte,ut ex illorum lectione excoleretur lingua, dccopia atq. ubertas proueniret, quid nobis censes faciendum,
quibus est ascititius, quique illum guttatim colligimus Z In
historia leget Liuium,eum certe, qui residuus est, integrum: cuius Patauinitate, quam gustabat Pollio Asinius, nos non gustamus: scilicet no habemus iam palatii usqueadeo eruditum, ut certe morosum. Hinc Corneliu Tacitum, qui habet quς da duriuscula&unitatu periculosa, sed est gradis, audax, multumque inest in eo spiritus. Hinc Sallustium, qiii multa est ab antiquis mutuatus, quemadmodum vulgato epigrammate incelsitur:& Atteius philologus admonebat Pollione: ut obscuritatem vitaret Sallustii: quo magis miror illum a quibusdam tradi pueris:est tamen iis qui intelligunt, iucundissimus,& cuius lectio minime ex aliet. Ad poetarum,fabularunique cognitionem dc si plurima ex Ouidio, atq; iis authoribus, quos recensui, desumpserit,habet tamen loannem Bocatium, qui deorum genealogias in corpus unum redegit selicius, quam illo erat leculo speranda:tametsi in interpretandis fabulis saepe est nimius,& frigidus. In Latinis verbis quos sequatur velut duces, deliget Catonem, Varrone, Columellam, Palladium de rebus rusticis, Vitruvium de architectura : in quibus permagna est ad res plurimas appellandas nominum purissimorum atque aptissimora copia. Antiquarius est Cato, sed ea in illo reperias, quae nusquam alibi. Durus Varro,& opificibus accommodatus. Columella elegantior,& tertior, item Palladius, nisi quod interdum habet vocabula, dcidio mata Latina utique, verum sui temporis, scripsit enim sub Hadriano. Vitruvius graecisat saepe, Scest ad intelligendum cum primis difficilis, ne cum pristuris quidem Iucundi Veronentis: propterea quod aedificandi vetus illa ratio ex γsu abiit:vt no iniuria de illo Budaeus dicat,
337쪽
non cuiusuis esse hominis Corinthii adire. His adii set Gra-paldum de domo, non ad phrasin, sed ad explicationem vocabulorum : qui plus habet conatus, quam rei, huic omnia
sere ex illis sunt, & Plinio desumpta. In quibusdam inccr-tus ipse incertum dimittit lectorem. Tum orationes omnes Ciceronis,declamationes Q intiliam. Sunt inter recentes
nonnulli qui momenti aliquid adferre ad sermone pollunt. Longolius simiolus est Ciceronis,& Iovinianus Pontanus: hic tame minus obtine ullianae vetustatis, quam Longo lius. Angelus Politian amagnas habet argutias. Eralmus admirabalem facilitatem ac lucem. Et est quum iuuat potius recentioribus applicari,tanquam similior bus,ac magis paribus, quam prascis illis,tam a nobis & moribus,& ratione erunt: Varronis de lingua Latina libri tres intricati ex tuo dicendi more ipsi peculiari, atque ea de causa mendis a libra- λοιuM riis inductis maculo fi ac deformes, Festi Pompeii decuratio.Non. Marcellus. Ex recentioribus Nicolai Ι'erotti Cornucopia: : quod si vacet legere, non poenitebit collocatae in eo operae. Nestor haud satis eruditus. Tortellius ad orthographiam diligens. Ex quibus dictionarium suum Ambrosius Calepinus congessit, homo congerendis quidem illis idoneus,explendis vero quae deerant, non idoneus . . Hic quidem Latinitatis cursus aeui aliquato post initium Graecita-
aequari debet etiam Graecitatis,sicut dixi,ut ambo contician- tis stu-tur pariter. Ad prima rudimenta adhibebit tabellas aliquas dium. Graecas, Aleandri puta, aut eiusmodi, quo sonos, & vires literarum , syllabarumque pernoscat. Hinc ad declinanda nomina & verba primum librum Theodori Gazae, quem Erasmus vertit. Tum interpretabitur Aesopi fabellas, propterea quod & verbis sunt faciles , Ssensu ad aetatem illam apto. Graecorum quoque prouerbium de rudibus latis indicat solitos illos ab Aesopo auspicari. His addetur liber secundus Gazar, in quo illustrat coloribus , quae primo libro adumbrarat sol sim , ac deliniauerat, Aristotelem secutus, & naturam rerum. Tum oratio aliqua puri straptoris & facilis in manus dabitur, is cratis scilicet , aut Luciani, quod quidem sit certς sine corruptela: aut etiam
Ioannis ChrIsostomi, qui est tersus,&eximie dilucidissi-
338쪽
mus. Syntaxis parum est accurate a Graecis coscripta, quὁd populum habuerunt diutius bene loquentem quam Latini, ut minus fuerit opus obseruatione ac regulis:& alioqui Gret ca structura sussissima est, ut aegre in alueum possit cogi. Theodorus aliquid attigit in quarto volumine. Ioanes Lasia caris canones ad imitationem Latinorum est commentus: parum hic vere,Gaza autem parum ad docendum apposite. Illud esset potissimum annotandum, quibus in rebus Graeca dc Latina inter se structura dissideri r Iam hic transferre ad nos aliqua puer indipiet propter no icenda linguae utriusq; proprietatem,& copiam verborum parandam, tum ut ornamenta illa & cultum Graeci sermonis in Latinum eliciat. Discet pro sodiam & orthographiam, quae apud Graecos ut in quibusdam sunt apertissimae atque indubitatar,sic in mul. . tis usum modo sequuntur,vel quod v ni alicui placuit. Eas ad res facit tertius Gazae. Graeca lingua diutius est syncera&pura conseruata, quam nostra, quod illa Barbararum nationuincursus minus lensit, quam occidens. Sed vigor tamen eius quasi iuuenta tum fuit, quu maxime-Atheniensium opes, imo G rq ciae totius florerent: nempe a tyrannide Pisistrati ad exitum Demosthenis. Ante Pisistratum,atq: etiam Periclem nihil scriptum est legi dignum: post Demosthenem plurima quidem,caeterv integritate sermonis cum aetate illa minime coparanda. Itaq: enarrabit praeceptor epistolas aliquas Demosthenis, Platonis, Aristotelis. Orationem aliqua Demosthenis, & cuiusquam ex illis decem Rhetoribus, quos eodeseculo Athenae tulerunt. Lexicon Graecae linguae componendum, quale de Latina diximus copiosum,& plenu.Antequaattingat poetas, praecipienda nonnihil de dialectis:qua de re extat opusculum Ioannis Philoponi, & alterum Corinthi. . Tum audiet rhapsodi in aliquot parentis poetarum Omnia Homeri. Hinc Aristophanis primam, & alteram fab illam Euripidis aliquot: qui austores elegantes sane sunt, & inter paucos Attici.Aristophanes festivus, Euripides grauita te sententiarum etiam maximis philosophis par, ut Q uinti tilianus ait. Ad sententias boni sunt Theognis Doricus, . nempe Siculus,& Phocilides Ionicus. Post hos reliquus HoHomeri merus consequetur: qui attente ac diligenter est a discipu- virtutes. lo & audiendus de praeceptore,& leparatim relegendus,multis in locis ediscendus quoque. Magnae sunt huius viri virtutes
339쪽
tutes, quas persequi longum sane, atque operosum esset. Primum quae scriptit, non dicere videtur, ted ante oculos li-sere,ea est quasi depingendi vis & efficacia: qua vi rtute posteros omnes adhuc ii ne controuersia luperat: nec corpora expressit modo, sed animorum reconditos illos motus, qui sub sensus non veniunt: ut nihil videatur esse aliud eius poema, quam imago vitae humanae. Communis lenius adeo est callens,& ita sunt rerum naturae conformia, quae dicit, ut in post tot secula mutati A que eo moribus, institutis, tota vivendi ratione, tamen aetati etiamnum nostrae & cuicunque alii verba, sentetiae collocutiones,orationes illius co sentaneae sint: quibus de rebus facild tam longam diuturnitatem sustinuit,& per tot secula non ibium authoritatem ve- luctatis, sed nouitatis gratiam conseruauit, quum recens in unoquoque videretur. Sunt tamen sua & illi vitia, quae nost x0 Πς ut vitentur, indicabimus,sicut de virtutibus secimus ad imi δ tandum,sicui modo tantum est facultatis ac roboris. Hieronymus Vidas tanquam superuacaneum X redundantem Homerum incessit, luxuriantem in narrando,& admiscentem superfluam ec dubitat Virgilium illi,& c teros Latinorum anteferre, velut astrictiores δc sanctiores quum Graeci omnes vitio illi sint obnoxii, ut Homerum 1 ecuti nimii sint, atque etiam nonnunquam subputidi. Nec placent ad ei descriptiones medio praelio curruum , dc in iurgio Thersitae:
qua quam hoc posterius ad vim potest reserri.&exemplum,
ut videat lector,cui ut modi vir .heroibus tacentibus, regi maledixerit. Damnat etiam humiles similitudines, ac sordidas interdum: ut milites muscis assimilari in mulctra, Aiacem .
asino, qui nescite pastu discedere abactus sustibus. Virgilius decentius, qui sormicis&apibus exercitus facit similes tanto honestioribus, quam musce sint, rebus. Ad haec parum conuenit tam otiole Diomedem & Glaucum media pugna essecollocutos. Repetitiones possunt videri illius qui, sicut in sacris literis. Sed epitheta non decet esse ubique eadem:
tam nominat Paris Menelaum , quam Graeci:& um νιν Lee αγ aes persona Troianorum: & in media
monomachia persona Menelai , quum eum dicat maleficum, & violatorem hospitii bene meriti' ut solum videantur epitheta ad commissuram numeri quae- sita, non ad vim,aut gratiam.Λ quibus vitiis excusare cum
340쪽
possit aeditio operis non enim integrum illud dςdit in apertum , ut omnia exacto iudicio perpenderet atque elimaret 1 ed leparatim lingulas rhapsodias ad cantus & delectationem popularem : quae omnia longo post tempore collecta sunt, oc digesta per grammaticos iussu & procuratione Pisistrati Allieniensis: quae etiam suit causa cur nec patri , ac ne patriae quidem usquam meminerit. Iam vero illius duo iunt opera, alterum calidum alterum callidum. multa non satis probi exempli continente. quae de natura rerum,& humanis attingit moribus, torquentur, quocunque est visum iis, qui vati fauent immodice . Caeterum de Homero satis . Addentur huic reliqua , si videbitur , Aristophanis ,& Euripidis: tum .iα ἡμε/m Hesiodi, & Graeca aliquot epigrammata, quae argutias & salem hab ant non spurcum. Postrem 6 Pindarum obscurum in primis ,&reconditorum vocabulorum usurpatorem : quem tamen Academicus Archesilas idoneum in primis diccbat vocem iniplere, dc verborum magnam praebere copiam. Theocriti pastoricia multum habent Venerum in illa dialecto Dorica, sed quo i melligantur melius, explicandae sunt allegoriae , sicut in Bucolicis Virgilii, alioqui frigent pleraque omnia Ad historiam prael et Herodiana , ut cum versione conferat Angeli Polio ani. Est author ille cadidus ex se, i ac lacilis,ledea gratia Politiaians transtulit, ut non ab homine Graeco vjdeatur genitus, sed a Latino. T una Xenephontis ελλανηκα, quo nihil est purius, 3: in affectatius. Thu-cididis libros aliquot imperabimus disticilis licet scriptoris, duri ac plane terret.
insos di ipse vero studio per se suo hos leget: in arte grammatiscipul' le ca Oecolompadii dragmata. Ad insexiones verborum &get in Grς nominum Adrianum Amerotium. Ad poetarum & lingua-cis. rum cognitionem Urbanum. Interpretes eorum poetaru, quos modo nominaui, multa ex lingua arcanis patefaciet: quorum poetarum nullus est qui non aliquem habeat α -ου- Homerus principem omnium est nactus Eusthatium Constantinopolitanum . Addet Thomam magistrum de atticismis. Ad res ciuiles commentarios Graecae linguae Gulielmus Budaeus nuper conscripti I paris diligentiae , cuius sunt Latina eiusdem. Multa eruit abstrusa, compluribus tene bricolis locis atque ob curissimis luciem aduexit. Authores