장음표시 사용
591쪽
duo c. 'radicentia concedentur, videlicet aliquod c non esta.& id , est a: nam ii non omne c est a, sit sane illud c,d:
tum sic inec est b, etiam derit b: xii omne best a. etiamd erua loqui non omne berita, nempe d : ita hoc derit a: in ipsum non erit a. lniis quae concludunt directe ex dictorio consequentis cum minore, intertur contret .cG assumptionis. Haec est via adiaci luis in- .dam ration. , a minandae bonae connexionis. Verum capiamus, quo re, fiat distinctior, S explanatior, noni iteras iam, sed voces significata es : Omnis virtus est bonii,
iustitia omnis est virtus, omnis igitur iustitia est bonum: non quin sine significatione res sit ex lola structura valida, sed minus perturbatur ingenium in significantibus, quam in literis propter minutiam earum. Quod si concluditu comnem iustitiam esse bonum. inseretur etiam aliquam iustitiam esse bonam: scilicet ad omne sequitur aliquod: etii aliquam iustitiam esse bonam, etiam aliquod bonum esse
iustitiam : nam hic tantum transponuntur verba , sensus restat idem. QSocirca de iis quae adaequantur, aut se sub - 1equuntur , rarius loquar: putabo enim dictum de alteris, ubi de alteris praecepero, Itaque prima haec forma vocetur a nobis, ut vulgo Barbara: ne in eo, quod nihil reseri, affe- Barbara.ctate videamur discedere a trita & vulgari via : in quo satis liquet ex uniuersalitate confici uniuersalitatem, ex particularitate no nili particularitatem: quoniam b quod erat particulare in ratione .tale est in iudicio illationis. Licebit omnes formulas regulare per normam illam, quam posuimus de congruentia duorum ad tertium. Sed ur apertius &compendi otius praeciniamus, omittetur deinceps . satis fuerit de principio attigisse, unusquilque per se examinet: nam haec 1eorsum melliis intelliguntur, quam in tumultu. Secunda coniunctio: Si omnis virtus est bonum, & aliqua iustitia est virtu , utique iustitia aliqua est bona : nam detur oppositum, nulla iustitia est bona: ergo neque haec iustitia, quae est virtus per assumptum : ergo aliqua virtus non est bona,& tamen omnis virtus est bona .haec dicitur Dari j ex parti- Dari: cularitatibus collecta est particularitas, id est, quae in praecedentibus luerant particularitates , manent in consequente. Tertia, Si nulla virtus est bonum, & omnis iustitia est virtus, nulla virtus est bonum: detur diuertum, aliqua iu-
592쪽
stitia est bona & eadem est virtu*,aliqua ergo virtus bo- Celarent. na: sit Celarent. Q uarta, Si nulla virtus est bona,s ctiqua iustitia est virtus, aliqua iustitia non est bona. Suia I ur oppositum , Omnis iustitia est bonum ergo haec iustitii. na, indico illam, Quae per secundam est virtus:ergo Ferio. tus-bona, & tamen nulla virtus est bona: sit FeC. ta, Si omnis virtus est bonum, & aliqua iusti: tus, nihil efficitur collatio est ut vocata' et, quipiceditur a non distributo ad distrabi .ia : bonum sit n. ius virtute,& iustitia aequalis,aut minor bono: omnis homo est
anima aliqua substantia sensibilis non est animal nisi quis sic colligat, ergo aliqua substantia sensibilis , aliquod animal non est : ut animal non distribuatur. Sed nemo sic loquitur. Ideo Petrus Mantuanus, & alii sophistae has vocant de inconsueto modo loquendi. Sexta, Omnis virtus est bonum, nulla iustitia est virtus, non potest haec nasci, nulla iustitia est virtus, nec aliqua iustitia non est virtus : nam bonum quod non erat prius uniuersalitas, nunc fit. Instaretur, si bonum superius esset ad iustitiam : animal , lapis, homo. Sed sic in directe, Aliquod bonum non est iustitia, tunc
omnia remanent, Vt oportet, cedo repugnans Onan bonum
est iustitia : lioc igitur bonum, quod etiam est virtus, secundum priorem assumptionem : quare haec iustitia est virtus, Fapesino. quod est contrarium secundae : F pesino vocatur. Iam veniamus ad sextam. Si omnis virtus est bonum,& omnis virtus est iustitia,aliqua iustitia est bona: detur aliud ,Nulla iustitia est bonum,crgo neque haec iustitia: ostensa illa, quae sit
virtus per minorem: itaque haec virtus non est bona, & tamen omnis virtus est bona : uniuersalis non potest inferri, omnis iustitia est bonum, sumamus virtutem minorem bono,& iustitiam maiore bono : Sic omnis homo est animal, omnis homo est corpus: nec contra: nam ite contra sumam.
Darapti, Sit haec Darapti. Septima, Omnis virtus est bonum, aliqua virtus est iustitia , aliqua iustitia est bona : repugnans enim est, nulla iustitia est bonu , ergo nec illa iustitia quae est virtus,iuxta secundat quare nonnulla virtus non est bona: &Datisi. tame omnis virtus est bona. Sit Datisi. Octaua, Omnis virtus est bonum, nulla virtus est iustitia,ergo aliquod bonum non est iustitia: reducitur ad Farismo conuersione minoris,
Nulla iustitia est virtus:& tunc facile probatur ad regulam,
593쪽
inest,ideo huic nomen ne imponamus, quandoqui-inino pendet ex alio : si quis tamen nomen requirit, te Fapello. Nona, Omnis virtus est bonum, aliqua Fapello. in est iustitia, non producun; hanc , aliqua iustitia ona di iustitia sit minor bono: omnis homo est ani- iis homo non est Hispanus,ergo Hispanus non est
anim iuistributo ad distributum concluditur, sed vel illa , - turri r insueto loquendi more, aliqua iustitiam ano est vel haec ai recte, Donum non est iustitia. nam si quis non acquieicit, transeat ad aduersum, omne bonum est iustitia, atqui virtus omnis est bonum, quare omnis Virtus est iustitia : quod est contradictorium assumpti. ted accipit vires a Barbara, ideo etiam relinquatur : sit tamen , si quis velit, Barboco. Decima, Nulla virtus est bonum, o- Barboco. innis virtus est iustitia, non potest inferri uniuersaliter, nulla iustitia est bonum, ii iustitia iit superior bono: nullus lapis est homo, omnis lapis est substantia,erae nulla substantia est homo: sed lic, Aliqua iustitia non est bonum. Detur Oppolitum , Omnis iustitia est bonum , ergo & illa iustitia,
quae est virtus: itaque aliqua virtus est bonum , & nulla virtus est bonuin .Felapion dicitur. Vndecima, Nulla virtus est Felapto. bonum, aliqua virtus est iustitia, aliqua iustitia non est bo- ina. Detur diuertum, Omnis iustitia est bonum,ergo & haec, ostensa illa quae est virtus :&tamen nulla virtus est bonum: . . dicitur Ferilon. Duodecima, Aliqua virtus est bona, omnis Ferison. virtus est iustitia , ergo aliqua iustitia est bona. Cedo oppositium, Nulla iustitia est bona, ergo nec illa , quae est virtus : quocirca aliqua virtus non est bona, de tamen omnis
virtus est bona: dicitur Di famis. Tertiadecima, Aliqua vir- Disamis. tus est bona. nulla virtus est iustitia, non inseri,aliqua iustitia non est bona nam ascenditur a non distributo ad distributum , sit apertum , si virtus iit amplior quam iustitia: Aliquis lapis est substantia, nullus lapis est animal. Sed sic
in directe concluditur , aliquod bonum non est iustitia. Detur aliud: Omne bonum est iustitia ergo & illud bonum quod est virtus. Itaque virtus cst iustitia , & tamen nulla virtus est iustitia: vocetur Ferisco, nam ad Ferio pertinet,ii Feriseo. quis assumptionem conuertat, R de maiore fiat minor. inrartadecima, Aliqua virtus est non bona, omnis virtus est iustitia, ergo aliqua iustitia no est bona. Concedatur Op-
594쪽
positum, Omnis iustitia est bonum, & omnis virtustitia, ergo omnis iustitia est bonum : quod cotradi propositionis ex R arbara su nait vires: sed forma pei poni, Bocardo dicta. Q uintadecima. Omne bonum tus, omnis iustitia est virtus, nihil efficitur ob mediicularitatem in utraque. Decima sexta, omne botus, nulla iustitia virtus, nulla iustitia aliqua iustitia est bonum, ergo aliquc ..um est tu. ostendo illud bonum, quod est virtus, per priorem, erilo tali q uod bon una est vi rius, quod est oppositum secundi assumpti: vocatur Camestres. Sextadecima, omne bonum est virtus, aliqua iustitia non est virtus,aliqua iustitia non est bona: nam ii omnis iustitia est bonit, ergo & ista iustitia, illam indico quae non est virtus utaq; & haec iustitia est bona quet non est virtus, aliquod igitur bonum no est virtus, quod est contradictorium maioris: licitur Baroco . Decima leptima, Nullum bonii est virtus, omnis iustitia est virtus,ergo nulla iustitia est bonum : nam si non acquiescis,sit ergo aliqua iustitia bona, & omnis iustitia est virtus: sumo hanc iustitiam, quae est bonum. eadem est virtus,ergo aliqua virtus est bona, quod est contradictorium propositionis: vocatur Ce- Cesare. sare. Decima octaua,Nullum bonum est virtus, aliqua iustitia est virtus, aliqua iustitia non est bona: repugnat intentioni, omnis iustitia est bonum : in dico ergo illam iustitia, ruae est virtus ergo aliqua virtus est bona quod est contra-ictorium assumpti prioris: Festino dicitur. Sunt aliae collationes, quae tantum ab iis quae modo positae sunt, trania mutatione sumptionum distant: ut quum dicimus, Omnis virtus est bonum,& omnis iustitia est virtus, ii dicatur, Omnis iustitia est virtus,& omnis iustitia est bonum. in istis
eodem modo cocludetur, quo in aliis, sed in directe: ut apud illum, Omne peccatum est actio, omnis actio voluntaria,
ergo omne peccatum voluntarium. Et apud Ciceronem,
od est bonum omne, laudabile est: quod laudabile est omne, honestum est, bonum igitur quod cst, honestum est:
Si quis tamen velit directe concludere, hoc tantum deuitet , ne a particularitate ad uniuersalitatem transeat: O mni iustitia est virtus, omnis virtus est bonum,ergo aliquod bonum est iustitia. Quapropter collectiones sunt seriemdecim: quas licebit in tres ordines distribuere: ut quum
595쪽
edium in altera est obiectum .in altera dictum exius ordo: quum in utraque dictum, secundus: qu uiriue obiectum, tertius. in primo ordine sunt haec velut gradus, Barbara, Darii, Celarent, Ferio, Fa- In secundo, Camestres, Baroco, Celare, Festino. lnti, Datisi, Barboco, Felapion, Ferison, Disanais,
Neque hic spectauimus quae offata pota Miserri, reci mini comparationes, quae aliquid in-
Ferili IReliquaeia es siue collationes, siue coinsinationes aut sunt ex particularitatibus aut ex negantiis, aut V- niuersale ex particulari concludunt aut detortam aliquam intentionem ad inconsuetum loquendi morem. Nec comparationes attigi, quae non sunt in communi viti: Omnis
virtus est omne bonum, iustitia est omnis virtus: nihil sunt haec, nisi ad hoc reducantur, omnis virtus est iustitia: ut fiat secundi ordinis. Et illa, Omnis virtus est omne bonum, par est huic, Unaquaeque virtus est quodcunque bonum: nec a singulari di fieri, neque aliter potest esse vera : nam si duae lint virtutes, & duo bona, non potest ullo pacto vera esse. Caeterum formae illae primi ordinis esticiis imae sunt, propterea quod paratam ostendunt refutationem , si quis
non allentiatur, Sc maxime congruunt naturae: videmus enim rudes atque imperitos homines plurimum illis vii,&acquiei cereadcirco alios etiam ordines ad illum volunt reduci polle, hoc est illos per hunc examinari, probarique: quod sit vel sumptis pronuntiatis paribus , seruatis eisdem termini , vel minoribus , quae a maioribus deducuntur conuersis vel commutatis propo itis rationis, vel sumpto contra instorio illationis per aliquem illorum modorum, cum altera astumptionum inferre contradicentem enuntia Reductiotionem alterius. Et unaquaeque forma reducitur ad formam cum qua communem habet literam principalem sic, ut quam vocalem loquitur S, e lati eius sumatur aequi ualens: ubi p, sumatur quae astrictior elicitur: ubi m, commutentur sumpta: ubi c, ad contradictorium deducitur:vclut Celare, Nullum animal est lapis, omne saxum est lapis, crNo nullum saxum animat: primae aequi pollens, quae idcira retror--sunt valet,est haec, nullus lapis est animali sit in Celarent nullus lapis est animal omne laxum est lapis,er 'o nullum laxum antinat. In Baroco lic, omnis homo est animal aliquod candi
596쪽
candidum non est animal, ergo aliquod candidum re est homo. Sic , Omnis homo est animal, omne candidui stho Reductio mo,ergo omne candidum est animal, in Barbara .RI Oho-nu ratio. rum omnium est, quod ad paria idem sequitur : ut i od ad
bonum & iustitiam, idem ad iustitiam & Donum:& q,
minori exprim 'tur, mult5 facilius o maiori: turn adi istorio illati recurritur ad contradictori an uaquam colicula probae collectionis. b. Aimus
subiectis Sc dictis distributis, iden dic inium& sentien Amin omni particularitate,& uniuersalitate: ut, Cuiusq; docti libri sunt accurate perscripti, Budaeus est unus e doctis, illius ergo libri bene & diligenter sunt perscripti : Nullus superbus placet Deo, nun nulli hominum animi grati sunt Deo, aliqui ergo illorum non sunt superbi. Nullum ς quum iudicem video, Morus est et quus iudex, illum igitur non video: ad eundem modum in caeteris. Si quis sumat semper, nunquam,aliquando etiam, aliquando non, omnia illa genera
syllogismorum effinget, quae prius.Obseruabuntur qui modo diximus,ut omnia sint paria.Clarmodus semper aliquid meditatur de literis, heri couenisti Claymondum , er o heri conuenisti aliquid meditatem de literis. Eodem modo ubi uniuersalitas intelligitur:Virtus est bonu,iustitia est virtus,
ergo bona. Senec. Ebrio nemo committit secretum sermonem,atqui bono viro committit, ergo bonus vir non est ebrius: in Felapion, nam S ebrius uniuersaliter capitur,& bonus vir. iniod de affectis quaeritur pol sibile, impossibile,
necessarium, per regulas est censendum. Possibile particula Te est, particularius quam quodlibet tempus verbia impossibile uniuersale est negans: necessario uniuersale aiens: meminerimus, quid superius de uniuersalitate & particularitate admonuimus. Sunt quaedam verba, quae inuoluta rationem syllogismi perturbant, euoluta autem sunt facillima. Tota voluptas est in sensu,totus sensus in parte animae brutali, tota ergo voluptas in brutati animae portione: nam illud totum lignificat quicquid est eius. Similiter nullum animal praeter hominem est capax religionis, elephas non est homo quum sit animal ,ergo non est religionis capax. Sic enim explicatur,Nullum animal, quod non est homo ,habet religionem, nullus elephas habet religionem: nam solus uniuersalitate tu ad alterum extremum iacit, ut sit, omnes habentes
597쪽
relis: biem sunt homines,elephas non habet,& caetera. Sunt quiv it in certis vocibus, in aliis non : ut pauci homines sunt i ioc campo,exercitus non est pauci homines, ergo non in hoc campo mihil concludes, ii dicas, albi homines b hoc campo, Aethiopes non sunt albi,ergo non sunt Syllogi Dinh uiso, in quo sint ipli,&Germani. Singularitas pίr- mi inim- inde, .. aedaria uniuersalitas: ideoque in ea pro- gularib . . dogi inici ueris,& quidem in tribus ordinibus. in imo ex alentibita: Ioannius legit , C a paris filius est Ioannius tergo Gai paris filius legit. Si maior iit negans: Socrates non disputat, Sophronisci filius est Socrates , ergo nodisputat: non valet in minore, Socrates est philosophus, Plato non est Socrates,ergo non est Philosophus iam arguitura non distributosd distributu, niti dicatur, ut antea , aliquis philosophus non est. In secunda ex amrmantibus: Orator est Cicero phiosophus est Cicero,orator ergo aliquis philosophus est. Ex negativa. aliquis theologus non est Vergara, aliquis theologus est Vergara, non conficitur theologum non esse theologum, scd iseologum aliquem nonnullum theologum non este. Et ex minore negativa ad eundem modum. In tertio: Aristoteles est doctus,& ide est maritus, aliquis igitur maritus doctus. Et ex negati uis: Socrates non
fuit auri cupidus, Socrates fuit philosopsus,aliquis ergo philosophus auri cupiditate caruit at minore negativa, Socrates est homo, & non est Troianus, non sequitur aliquem Troianum non esse honainem:sed licut dictum est aliquem Troianum aliquem hominem non esse,
Sunt quidam syllogismi multiplices, qualis erat ille Soa syllogis
craticus: Amicorum omnia sunt communia, lii & homines multi boni sunt amici,deorum sunt omnia ergo & bonorum hoc plicς minum. Gradationem quidam vocant ego ut sic non appellem facit quod non semper posterius sequitur ex priore. Sed est geminus syllogiimus, ad hunc modum introrumcunque amacorum omnia sunt communia,dii & boni homines 1 unt amici,ergo eorum omnia communia. Rurium, inuecunque sunt deorum, lunt bonorum hominum, omnia quae sunt, deorum sunt, igitur & bonorum hominum. Si quis velit gradationem nominare, nihil impedio.
Syllogismi qui fiunt in comparamus & superlativis habent peculiarem quandam rationem:vt, Quisquis animum
598쪽
excolit, melior est eo, qui negligit, studioso sapienti adiitcst melius, animum ergo excolit .Quod optimum est deesse beato non potest dapicntia & virtute nihil melius, it igitur
vir beatus non caret. Et apud Ciceronem Secundo , egibus Quum omnia, quae rationem habent, praestent insunt rationis expertia, nefasqtie sit dicere vllam re sta
re naturae omnium rerum, rationem iren
dum est. In relatiuIs quae rcserunt . tamen .
antecedens cum rela rivo, aliter Ian. . . proficit conci ..io:
Omnis homo qui se s ummittit, extolletur, vir sapies est homo qui se summittit, ergo extolletur. Non tamen sic, Vir sapiens est homo ,ergo vir sapiens qui se summittit extolletur: nam in simili otaicitur, Vir stultus ac deploratus est homo crgo vir eiusmodi, qui se summittit , Ptolletur: quum nullus littatis. In iis quae referunt genus , satis est sumere antecedens,ut, Omnis sophista est rixolus, qui S cartillatur, Lucianus est sophista ergo rixosus, qui & cauillatur. Similiter omnis iustitia& fortitudo, Cato vel Cicero pro simplicibus sunt: coniunctio naturae est uniuersalitatis .ac proinde utrunque necesse est esse verum: quocirca ab illa ad utranque eius partem rite colligimus, non autem retro agimus.
Obediendum est & Deo & homini an potestate, ergo homini in potestate. A negatione partis contradici orium totius concluditur: nulla est in dissidio respublica ergo non & in dissidio est respublica,& magistratus auari recte administrant: quae est disiunctio, a qua ad nullam partem valet complexio, ted a parte ad illam. bimiliter a dii iunctiua ,si quis
tollat unam partem, ponet alteranV. Theologus vel curat animum suum, vel alienum, non curat suum ergo alienum: non reflectitur,nam potest utrunque lacere,. Sed qui dii iunctionis alteram partem veram volunt,alteram fallam, bene
putant argui a politione unius partis ad sublationem alterius: vel scdet, vel edit, sedet, non ergo edit. Sic Cicero pro Cluentio: Vnum quidem certe nemo erit tam iniquus Cluentio, qui mihi non concedat, si constet corruptum allud esse iudicium aut ab Habito . a ut ab Opianico esse corruptum. Si doceo non ab Habito,vinco ab Opianico : Si ostendo ab Opianico, purgo Habitum: non videtur in genere bene colligi, nam potuit corrumpi ab utroque etsi non in allis, certe in alias: quemadmodum supra demonstraui,
599쪽
artes omnes disiunctionis verae veras esse. Iam a coninui ponit conditionem, ponit sequens, qui tol
s,&Eonditionem, non vice ver a. Si est virtus, ana est virtus, ergo bonum non est bonum, ergo nec Si est virtus, non est bonum est virtus ergo non bo- Si non est virtus, est bo-irtus ergo bonum mon est bonum, ergo vir Mnc nec bonum: non est virtus , ergo nec
i sim, est bonian in o virtus. Hi quidem syllogismi,quae Reductio
est mensura& regula, qua alias argumentationes ceniemus. en ibimebam enthymema fiet uniuersaliter bonum ,sia euna redu- matis.catur. Sedenthymenaa est bifarium, aliud quod ex significationabus verborum vel et .vi homo currit, crgo animal mouetur: aliud quod quadan tenus ex verbis,ut quod habet ali- uid in utroque pronuntiato idem, obiectum videlicet auticium: sicut Socrates vere philosophatur, Socrates ergo contemnit opes & gloriam . Socrates nihil habet arrogantiae. ergo philosophus aliquis nihil habet arrogantiae:& hoet solum reducitur ad unum iyllogismum: illud prius ad mul- Inuentiota Q uod fici primum medii inuentione, proposito thema - medii. te quod velis probare, aut improbare: ut homo est albus non est nomo albus. Videndum primum quid superius, qui inserius, quid oppolitum, aut alienum ab iis terminis, qui in ar- Sumentatione sunt politi: ut quum sumo homo & album, homini superius est animal corpus, substantia inferius Troianus, R omanus: nihil est aduertum: auerta aut separata sunt ea Omnia , quae non sunt homo puta leo, lapis,odor, sapor: albor,coloratum superius, hoc album inferius : candidum par nigrum contrarium, separatum,viride, laetitia. odor, la-ror. Ad concludendum affirmanter aliquid, oportet id pro medio sumere, quod utrique terminorum competat. Ad colludendum neganter, non quod ab utroque di: crepet, Γ que enim ex negantiis quicquam conficitur,led quod uni conueniat,alteri non. Ad uniuersalem affirmativam medium oportet esse maius, aut par eo, quod distribuitur: minus, eo quod non distribuitur,si utrique sit aequale, omnia erunt in confecto aequalia. ut omne risibile est corpus: medium erit homo , vel animal, ad hunc modum : Omne animal est corpus, omne rili bile animal, itaque S corpus colli-Situr lolu in primo ordine, ideo in altera oportet distribui,
600쪽
,co DE CENSUR A VERI ET FAL 'I
tunc erit minus,aut par. Ad particularem annuenter nihil impedit medium minus esse utroque: omnis homo lanimal, omnis homo est substantia, aliqua substantis st animal :haec insertur in primo & tertio ordine in prini fic,omnis homo est substantia,aliquod animal est homo
substantia. Ad uniuersalem abnuente medium umodo congruat,atque in hoc incumbat ne a j it maius,aut par,&hoc affirmabitur : iuri 2 iaptas, - istud erit medium: nullum bonum L. Voluptas, omU .austitia est bonum, nulla ergo voluptas bona : haec infertur in primo & secundo ordine : ideo in uniuersali non distribuitur affirmativa, tunc erit maius aut par: nam ea est assumptio. Ad particularem negantiae ut mediu abeo, in quod incumbit negatio,tollatur, vel totum a toto, vel totum a Parte, alteri congruat quomodocunque: sit in trabus ordinibus: si totum omnino a toto tollitur, fit in Ferio Festino, Fela-pton Ferisco,Fapello : in quibus prior est uniuersalis abnuens:si a parte ni in Baroco,& Bocardo,& Barboco, in uibus altera est particularis negantia. Proprius iam de en-aymemate. In omni enthymemate,aut est maior cu illatio. ne,aut minor cum illatione: hic deest maior, ill hic minor Sermo communis, & oratores , qui sermoni communi se accomodant,enthymematis ad persuadendum magis utuntur, quam eX pressis ac perlectis syllogismis:& omittunt eapoliis imum partem argumentationis, quae adeo est facilis ex se,& cuiuis exposita,ut sorderet si explicaretur, ac generaret fastidum, tanquam diffideret auditori, qui dicit . eodem modo in epagogis duo aut tria exempla pro omnibus putat susticere. Solent reduci enthymemata ad primum aut tertium ordinem : ad secundum veri, perraro. Quum obieci una est idem, non potcst reduci ad tertium ordinem : nam medium ingrederetur consectionem, reducitur ad primum.
Si dictum est idem, potest ad utranque: nam si eius quod illi additur pro supplemento, obiectum congruit obie dio, existit in tertio: si obiectum dicto in primo: qua do dictum dicto , in secundo. inuando vero desit propositio , quando assumptio,hoc est eius cognoscere, qui vaderit, quid desideretur ad perfectam probationem. Reliqua enthb memata, quae nihil habet commune,ad plures syllogismos reducun