Ioannis Ludouici Viuis Valentini, De disciplinis libri 20. in tres tomos distincti, quorum ordinem versa pagella iudicabit. Cum indice copiosissimo

발행: 1551년

분량: 670페이지

출처: archive.org

분류: 철학

81쪽

Disputa

tiones.

33 DE CAV. CORRUP. ARTIUM

ligentior.totum protinus opus reiiciunt, & religio est a tingere, ne contaminentur. in quo & de se i es pessiime merentur, qui uberrimo te fraudant doctrinae tructu,& de artibus , quas praeiudicio suo iniquissimo illis orbant doctissimis scriptoribus, & tam bona peritiae parte.

Disputationes quoq; non leuiter exocularunt iudicium: fuerunt quidem olim. led inter iuuenes i nstitutae di l puxitiones, quo excitaretur vi or ille animi saepe torpens, & ala eriores essent ad studia, vel ut vincerent, vel ne vincerentur, tum ut altius infigerentur, quae a magistris accepi sient. lnter viros aut natu grandiores fuit quaedam opinionum ac rationum collatio, non ad victoriam intenta, sed ad enu cleandum verum.Nomen ipsum testatur dici dii putatio nes, Di pV od per eas veritas ceu putaretur ac purgaretur. Postea vexio ν0 φ ab iuditoribus prosina est laus S pretium ad eum

qui optime videretur sensisse, & ex laude saepenumero diui- Mae, ac opes, praua vel honoris, vel pecuniae cupiditas animos dii putantium inualit: ut tanquam in pugna sola spectaretur victoria, no elucidatio veritatis: ut & ipli qui co uidsemel dixissent, strenue tuerentur, & aduersarium proster-Nerent, ac conculcarent Humilibus & sordidis ingeniis, quiq: deiecto capite haec sola intuerentur, leuia & momentanea, parum est visum magnum pretium ab stud ris probitas, aut veri inteVigentia : quae duo illi quod non satis acute , cernerent, nec quantae essent aestimationis assequebantur praesentem mercedem quaesierunt pecuniae,vel aurae popularis. Ideo quo maius esset operaeoretium, populum ad tua certamina admiserunt, tanquam spectatores tabulae in theatra Productae: tum quod fieri ad concessum par erat, philoophus deposita illa tam graui Sc veneranda perlona, haltrIcam induit, ut commodius saltaret: factus est populus pC-ctator,arbiter,iudex.& quod non facit auloedus in scena, fecit philosophus in schola, ut tibias non sibi& musis aptant,q uod monet vetus magister, sed omnino coronae,ac multitudini, a quo rediturus erat ad actores honor & quaelius. Nihil opus fuit vera & solida doctrina non intellecturis, sed sucus &puluis ob oculos multitudinis obiectus. Ergo indagandi veri una & simplex via est relicta, faciendimici pert sexcentae, qua quisque vi commodum tibi ellet grat-s. Ni , praesertim cum nihil sit tam deforme, quin am-tD-

82쪽

rem inueniat. Nec solum in hanc opinionem populus cucurrit finem di scendi estidis putare, ut militiae confiicium, verum publicus consensus permultos veteranos & quasi triarios scholasticae militiae rapuit , sed qui ingenio & ii dicio non plus valent quam plebs infima : ut superuacaneum esse ac stultum censeant, si quis ad mentem,& mores, α quietum illud inquirendi genus philosophiam reuocet,

nullum esse alium studiorum fructum, quam praesenti animo non cedere adueriamo, intrepide eum vel aggredi, vel sustinere,& callere quo robore, qua arte, qua supplantatione sit subuertendus. Ergo in re pulcherrima, & omnium praestantissima consultum suit statim assuefacere puerum,

Meum perpetuo exercere, altercandi statim natis initium,

finis nullus nisi cum morte. Puer ad scholam deductus primo confestim die iubetur disputare,& docetur iam rixa xi, qui fari nondum potest. Idem iii grammatica, in poetis, in historicis. in dialectica, in rhetorica, in omni pro sum disciplina. Miretur aliquis, qui pol sint in rebus apertissimis, simplicissimis, primis Nihil est tam liquidum,

tam clarum, quod quaestiuncula aliqua velut vento excitato non perturbent. Inertissimae datur torpedini, nihil in . uenire, etiam sulgore solis, quod ob cures in rcbus explicatissimis, quod inuoluas in duriis imas, ac inflexibilibus,

quod plices& replices. Dicas vel hoc solum: scribe mihi,

hic quaestio: si non ex Grammatica,at ex Dialectica: Si non ex dialectica, at ex physicis. qui motus sit scribere : ex metaphysicis, substans an inhaerens. Atqui pueri isti nunc au- 'diunt prima dialecticae rudimeta, heri, aut nudiustertius in ludum admissi. Sic sunt tyrones isti alsuc faciendi, nunquam tacere, sortiter asseuerare quico uid in buccam, nequando videantur cessisse. Nec una disputatio uno sufficit die. aut gemina, sicut resectio. Sub prandium altercantur, pransi altercantur, sub coenam altercantur, coenati altercantur. Agunt haec , ut dilcant, an ut concoquant Domi altercantur, foris altercan ur. In conuiuio, in balneo, in vaporario, templo, urbe, agro, in publico, in priuato, omni loco, omni tepore altercantumno toties sub lenone rixatur meretriculς,aut i blanista dimicat zladiatores appetere munere,quoties isti sub magistro pinio ophi .

Populus non ille moderatus ta graius, sed leuis, barbarus,

83쪽

DE CAV. CORRUP. ARTIUM

bellax,hac velut pugnae specie mirifice delectatur. Ita vi sint imperitissimi homines permulti, & omnis literaturae penitus expertes, qui hanc spectaculi huius voluptatem reliquis

omnibus anteponant: dc quo magis pugnam reserant. dimicatione quadam utuntur agili, ac veloci, & quasi puncti in Q feriunt, quo citisis hostem suum conficiant: nec perpetua oratione aggrediuntur aduersarium, nec longiore eius sermonem possunt pati. Si quid paulo pluribus verbis dicat sui

explicandi gratia,clamant ilico ad rem, ad rem, cathegoricere spodeto. In quo ostendunt, quam inquietis sint animis, ae leuibus qui ferre verba aliquot non possunt. iii serrent quatuor, aut qΗinque horas perpetuas dicetem , interdit septem. ut olim in Graecia,& Romae. In quo iacile quiuis cognoscat patietiam & grauitatem illorum hominum, dc no-Mala ex strorum leuitatem .Quanta nascitur hinc corruptela&mo- disputa - ribus, & disciplinis, inflammatis animis, & ad pertinaciamtionibus. obfirmatis 3 Clamores primum ad rauim, hinc improbitas, sannae, minae, conuitia, dum luctantur, Ec uterque alterum tentat prosternere:consumptis verbis venitur ad pugnos, ad veram i uctam ex ficta & simulata inlinetiam quae contingunt in palaestra, ill hic non desunt, colaphi, alapae, consputio , calces, morsus, etiam quae iam supra leges palaestrae,su stes, serrum, saucii multi, nonnunquam occisi. E st ne haec exercitatio sapientiae ξ est haec piosessio venerandae disciplinae 3 egressi illhinc, quae scripta, maledicta, inuectivae mutuae 3 & odium inextinguibile. Victoris floria & arrogantia, tanquam in cruento bello,& vrista pudor atque inuidentia. Victor non se imperitum aliquem, de mucosum vicisse reputat, sed cunctam scholam: reliquos omnes tanquam C ' curru quodam triumphi despicit, vel maximos illos artium

parentes, atque educatores si reuiuiscant, non ausuros secum congredi arbitretur, a it indubie victum iri, si congrederentur. Et quoniam omnia ad pugnam hanc reserebantur, nihil cogit runt quam vera ectnt. quae asseuerarent, sed quam ipsi ea possent retinere ac tueri, quaecunque semel suscepissent: aut si qua premerentur, possent elabi quacunque pervicacia, improue pernegando , dc caece prosternendo omnia, quae obstent, etiam si rationis lux Vltro se in illorum oculos ingerat: ita ut pro solutione sortissimoru argumentorum, dc quae adigerent eos ad res absurdissimas, satis haberent

84쪽

berent respondere, admitto, nam sequitur ex conclusione mea:unde est illud: ego nego,proba tu, delendam cosequenter.Nam qui consequenter, ut ipsi dicunt, defenderit, quam Iibet absonis admissis & concelsis pro erudito habetur,&dinvitationi,hoc est,apici scientiae totius aptissimi Quippe luctae huius uniuersa ars in hoc est sita, si tueatur quisque quemcunque errorem susceperit sine contradictione sui- ipsius Ceu vero dissicile hoc sit factu ex eorum arte obiurgatoria permissis omnibus quae consequuntur, qualiacun- , que sint, sublatis quae aduersantur vel liquidissimo veris atque indubitatis o At vero qui error est in disputatione ita defensus , ut non tum potuerit conuelli propugnatori tanquam scelus suus, & multis spectantium tanquam nouum

inuentum arridet. Ita primum ex errore fit controuersia, ex controuersia opinio.

Et quod unusquisq; suis fauet immodice, odit contraria, Opinso-

fit acerrimus propugnator opinionis suae , impugnator Res erro- alienae.Vnde extiterunt initia sectarum, quae pertinacissimc rum. sunt di a sectatoribus propugnatae,& ab animicis oppugnatae: maia vinos velut per rimulam quandam verum procul positum aspicimus magis, quam discernimus: si & oppugnator ut suam opinione tueatur, & oppugnator ut aliena opinione expugnet , omnes ingemi vires intendant ad rimulam hanc oblim ndam, existiniates in hoc verti in agnum dccus, sed uterque ingeniosus credatur aduersus veritate, sacile est intelligere, quanto rimula eiusmodi fiet angustior, & malignius cernetur verum. Toties, tandiu altercari, omnia reuocare in dubium,& ad stultas quasdam subtilitates, ac minutias, hoc vero non est veritatem purgari, sed primum interteri,hinc deteri,postremo interire: no putant isti, sed scarificant,& scalpunt, & dulcedine scalpendi acti sanguinem quoque eliciunt:& hςc quidem non pro vero, sed contra verum , ut susceptum illis esse dicas bellum in veritatem: nam

pro ea dicere, cuiuslibet esse arbitrantur,cotra verum autem

ingeniosissimi & peritissimi, quod non magni est ingenii,

sed praui, quid autem proficient dementes 3 veritas in tuto se collocauit, nihil aduersus eam possunt suci, fraudes, callidi cates no si rorum ingeniorum: ingenia cum ingeniis conssi-runtur,& inter se certant puluere ac tenebr s mutuo o*undere. Q. uid non inueniam homines cctra homines,si in hoc

85쪽

penitus,& semper incumbant, si nihil relinquant intentatum,dum imponant,& fallant, praesertim cum vitio nostrorum oculorum quaedam aliter multo videntur, quam sunt:& ut Aristoteles ait, falsa quaedam maiorem habent similitudinem veri, quam vera ipla:ergo aliquas praestigias exco gitat, quae positae ob aciem nostrae mentis, illam ad veri lucem non sinunt penetrare. Quumq; minus multo potest dare operam Vt an tenebrae ac praestigiae sint, diiudicet intenta & occupata, vel dum alium ferit, vel dum se tuetur : non vacat in se redire,& lucem ingenii ac iudicii offusis bulis quiete admouere, plus nimio occupatae quaestiunculis ad disputationem armandis,atque exarmandis : semper in ag tatione Voluuntur ac motu, nunquam sinunt aquam fieri liquidam, quam sint bibituri Quo fit ut moderata quadam

collatione studiorum enitescat veritas, tanquam attritu: ni Inium autem altercando amittatur, ut Publius Mimographus dixit.tanto sapientius poeta in scena, quam philoio Craues phus in schola.Age vero,quemadmodum se parant huic pu autho res gnae primum graues omnes authores,& qui parum essenteae scholis altercationes adiuturi ex schola eiecerunt, tanquana lenes, eiecti. & imbellem multitudinem e castris, aut urbe oblina, Platonem dico, Ciceronem, Senecam, Plinium, Hieronymum, Ambrosium: retenti sunt modo, qui tela conflictatiunculis illis possent suggerere, Aristoteles,Augustinus, & iimiles ex quibus ea tantum decerpserunt, & quidem praue intellecta ac detorta, quae in aciem venirent non eruditam illam,& dignam inquisitione magnorum ingeniorum, sed circulatoriam, &diuinatricem, quam quiuis facile obeat sine libris, sine cognitione rerum. Imonaec inutilia sunt isti pugnae, cui satis sit unum quenque cogitasse, ac se muniisc, quem admodum absurdissimum inuentum possit retinere, veritati autem pedicam de cauillum obiicere. mmcirca ne- mo istorum libros Augustini,& Aristotelis attingit, quibus opus sit animi attentione. ac studio ad res cura & cognitione dignas: non libros de Ciuitate Dei, non de doctrina Christiana, non Aristotelis problemata , aut de animalibus, politica, reconomica, non eiusdem rhetorica, nec huius quidem artis nouerunt nomen, quod haec magnum studiu, variam rerum notitiam, perpetuam orationem, exactum iudicium requireret, mathematicas quoque artes deseruerunt

86쪽

xunt penitus,quoniam radio & puluere contentae non didia cerunt histrionicam: quod si res ante oculos non ponas, frustra in eis multa verba temere sunditaris: quaedam tamen ex illis surripuerunt vocabula, punctum,lineam, superficiem, corpus, triangulum , quadranguinin , circulum, centrum, haec quoque ad clamores ac rixas pertracta, liquando horum mentio in libris Aristotelis incidebat: caetera quae sit dium & tacitam cogitationem postulant, verecunde sunt

relicta. Iam si quid ex solidis attingerent scriptoribus, non alia mente percurrebant, quam gallus Aesopi scalpebat si- , mum, ut aliquid quod ederet inueniret : sic isti ut telum aliquod vel acciperent iam paratum atque expositum , vel sibi concinnarent hasta de serro ill hic repertis, caetera omnia suspesis legerunt animis,& ad curam certaminis properantibus. QSocirca quum disputandum csset, quum loquendum, & quidem promptissime, nam illis nihil turpius quam tacere, aut cunctari, S loquendum iis esset qui eo venerant ab omni lectione, ab omni cognitione ino .res,ac deserti .ini id fuit reliquum,nili ex cogitare sibi no

uas artes,noua dogmata, nouam rerum naturam , quam ut

impudenter assererent , disputationis ardor initio suasi εhinc quum viderent se defendere consequenter poste, tauquam vera receperunt: res enim & ab imperitis, & inter im peritos agebatur, id est, inter eos, qui irridere & refellere stulta inuenta nescirent Somniarunt mira dogmata, tanquam sormulas totius veritatis, talia, ut nulla iit plerunq: veritas certior,quam quae ad eiusmodi canones minime co-gruit:qualia sunt in dialectica, in physicis,in iis omnibus, in quibus multum & diu regnauit disputatio:& tamen ad has

regulas censeri veritatem volunt, ad quas quum v eniat illa inuita & repugnans, seu verius nunquam Veniat, mirum non est largissimam altercationibus materiam suppetere, dum ea via insistitur ad inueniendum verum, qua nunquam peruenias. Ita nihil tam videtur certum &statutum,& --ritati aptum, quod non ilico diuersissimum esse a vero appareat: unde contendendi & rixandi copia benignissima. Quid dicitis Aristololem vos disputando victuros 3 Neiuretis ipsi, ego, id pro vobis deierabo , & quidem per sancte:

nam quas artes vos modo ex omniasti , quas nugas, & quidem ex illius,ut rutatis,dogmatibus,ipse ii reuiuisceret, non

intes

87쪽

intelligeret,ac ne suos quidem libros,ut vos explicatis mec solum hoc Aristotcli contingeret, sed Platoni, & acumini illi tam celebrato Chrysippi, aut Carneadis, prudentem grauem senem si ad tutiones tuas & cauilla pueri pertrahant, haud aegre vincent. Et si ciuitatem legibus atque institutis ciuis alicuius bene constitutam ac ordinatam peruertas, is si redeat qui illam instituerat, nimirum peregrinus erit in sua republica. Si vestra ista est Dialectica, Dialecticam Aristoteles ignorauit. Si philosophia, philosophiam. Si ius ciuile, rudis est iures Vlpianus. Si medicina, DEsciuit medicinam Calenus. Iam nec Cicero quidem scit Latine,si Latine locutus est Scotus, aut Thomas: Nec Titus Liuius bonus author rerum Romanarum, si vera sunt gesta Romanorum moralizata. Quae spes est mutaturos istos suas glandes bonis frugibus, ii illas cuiuis siligini anteponunt Z Vos quidem Aristotelem vinceretis, si vestra somniata dogmata admitterentur , ted illis sepositis, & ex communi nominum intelligentia, & natura, vel vetulae vobis lacum sacerent, di istam vestram inuictam loquacitatem constringerent, ac cogerent obmutescere. Quanquam haec non tam senes iactant, quam iuuenes praeieruidi, & pugnaces: qui ut homines militares ingentem se ex bellicis facinoribus & multi si victoriis gloriam relaturos considunt Nam senes errorem suum taciti agnoscunt, sed partim piget consteri, quia seram esse poenitentiam credunt , quum nulla sit fera ad discendum aetas, ut Augustinus inquit. Fatum est enim

uod nesciant, flagitium , quod nolint scire: partim pu-

et, quod praxepta gloria spoliara iniquo animo capiant: atque hoc interdum impedimento est quominus iuuentutem suam admoneant,ut quae ipsis defuerunt, illi quaerant. Sed antequam de disputatio tribus finem dicendi facio;adiiciam illud quod ostendit, quam isti homines eruditionem& cognitionem veri parui secerint, quam se penitus conflictui dediderunt, & eum quibuscunque potuerunt rebus aluere etiam inter illa ipsa inepta, absurda, stulta dogmata,

si quod esset unde copiosum aliquod & fertile oriri posset

disputationi seminarium, tametsi falsum esse existimarent, inferebant nihilo minus in scholam,& statuebant tanquam positum & fixum, ne materia deesset rixandi: videlicet quod

ex illo quod verum esse non dubitarent pauciora existerent

88쪽

qua ex salso argumenta. Exempli gratia: Secta illa scholastica, quae a Gulielmo Occhamo defluxit,& nominalium 1e appellauit, ridet quae Ioannes Scotus,&H qui reales dicuntur, de punctis, de momentis,de interuallis,do indiuitibilibus affirmant,& tamen illi ipsi disputaturi,vel in logicis de incipit,& delinit, vel in phylicis de motu .dc tempore opinionem Scoti tanquam veram iubiiciut,ut sit dimicatio diuturnior. Sed quan uis illi altercandi nec finem nec nodum ullum nouerunt, nobis tamen aliquis est faciendus sinis, & transeundum ad reliquas corrumpendi artium causas, tametsi non minor suppetit nobis materia insectandi rixas illas, quam illisesamandi, dum rixantur. Sed nemo non videt quanta& moribus, dc iudiciis. ac proinde disciplinis quoque inter hasce pugnas plaga est inflicta. Diximus de ingeniorum tenebris, dicendum nunc est quantum negligentia nocue Nesti irit, per quam etiam tenebrae sunt in nostris pectoribus den tia' 'satae,&quasi per desidiam squalior & rubigo menti obductus. Olim veteres, qui se austudium veritatis ae sapientia: contulissent, omne perire tempus sunt rati, quod literis,

uod cognitioni non impenderetur. Nota est Plinii Secuni dissigentia quam Caecilius sororis eius .filius, in literas retulit :& idem ipse in praefatione naturalis historiae satis indicat de somno se,& rebus valetudini necessariis detrali re solitum,quod impenderet studiis mimirum quod tum demum se vivere censeret, dum illa commentaretur,vsusq; est

Narci Varronis testimonio, quod vita esset vigilia. Aristotelem quoque scribunt ita studere cosueuisse,ut globum aeneum teneret in manu subiectis pelvibus,in quos decideret si dormita siet,& excitaretur sonitu. Longum erit si exordiar historiam diligentiae antiquae,si peregrinationes literarum

gratia, si ampli suma patrimonia, opes, dignitates studiis posthabitas:facilia sunt cognitu si quis philosophorum acta velit inspicere.Habebant etiam proceres Romani in illis imperii occupationibus lectores , quos Graeca voce Graecν ar nominabant qui epulantibus, qui dormitantibus lauantibus,deambulantibus, iter facientibus legerent. Refrixit mirum in modum ardor ille in hominum animis, vel quia non liberet operam dare,vel quia non liceret: non

libuit propter socordiam,aut desidiam,quod graue cor hominis,α ad terram nutu ac pondere suo versens,nullis ad

diti

89쪽

diligentiam stimulis pungereturivel quὁd no putarent opus

esse in publicum sua diligentia, quum crederent satis multos in eam rem incubuisse, atque incumbere,& veritatem quantum in commune sufficeret productam esse. Nec ipsi se arbitrati sunt indigere, quod satis cognitione rerum viderentur instructi ad vitam: honorem autem vel opes, aut tenues, aut prosecto contemnendas ex literis atque ingenio prouenire, aut illis ita abundarent ipsi,ut ex literis non haberent quaerendas: postremo eas non tanti saceret,ut propterea laborem studiorum susciperent scribendi vel expoliendi, quae in uenissent homines pigri & impatientes curae ac laboris: quales fuere Lucillius poeta: ut Horatius eum taxat, MGalba multique oratorum de quibus in Bruto M. Tullius. Fuere qui det perarent se tam multa posse legere, quod erant Iegenda ei qui mediocrem in studiis operam vellet ponere.

Pars diffidit se intellecturos aliquot ingenii sui vitio, etsi hirari: sed plerique conscientia imperitiae earum rerum, quae essent ad intelligentiam necessariar,ut puta linguarum, aut philosophiae,aut verae alicuius eruditionis ac solidae, quibus non tam diligentia deerat, quam facultas. Q acritur Iusti. Caesar tot milia versuum este in libris veterum Iurisconsultorum, quos etiam maiores altero tanto iuvisset cognoscere, piguit illos legere ,piget etiam centones illorum in Pan dectis rite scrutarimon piget scrutari ac rimari Bartholos, Baldos Albericos, lasones, quos qui videat, exclamet protinus illud e satyra: iniis leget haec tQui plures habent & lonniores versus. quam non dico sex di triginta integri iuris scriptores, tot enim sunt in Pandectis eorum nomina, sed ctiam sexcenti tales. Qui a Liuio abhorret, ut diffuso, non dubitat se credere pelago Vincentii historialis. Vallam qui non legit leget Catholicum.Nuper causabatur quidam vitae breuitatem, quae non sufficeret euoluendis Hieronymis, Augustinis, Ambrosiis,Chrysostomis.& is tamen ad umbilicos percurrerat non paucos ex iis, qui summas aut commentarios in sententi as Theologicas conscripserunt , quibus omnibus legendis tres aetates hominum non sufficerent quan libet longet. Aristotelem grauamur inspicere non Paulum Venetum, aut Averrocm, bone Christe quantam

molestiam: videtur mihi istis contingere quod nostri homines prouerbio dicunt,urinam spargere, cinerem colligere.

90쪽

Vt diuites male profusi denarium pauperi datum dessent,

scurrae mille num os datos gloriantur: sic isti in rebus bonis praeparci sunt temporis: in malas largi & liberales. Non sunt visae illis obscurae tricae , & ex omniationes recentium in omni disciplina, in Dialectica, in Physicis, iure ciuili, medicina, Theologia, quoniam illis assueverunti ut vitiosi oculi tenebris:visa sunt eis obscurissima,& imp netrabilia,quae dilucide erant ab antiquis prodita quoniam insuerunta malunt ea qualiacunque ex interpretibus sui si- anilibus,hoc est,ex coenosis lacunis haurire, quam ex ipso puro sonte. At quod grauissimum est, negligentia haec indies

crescit, nam & in dies magis assuescunt commentis recentiu , minus veteres curant agnoscere,quos omnino vellent perditos, nisi conseruaret eos maiestas nominis,& reuerentia Vetustatis, nunquam tamen nec videntur nec audiuntur,tantum sentetiolae quetdam illorum sunt vulgares, quas passim iactant & ubique inculcant quantuncunque sint iis de quibus loquuntur alienae. Quaedam etiam a principibus suae sectae citata traduntur per manus, cum eo intellectu & interpretamento, ad quod tortit illa qui ad placiti stabilimentum inducebat, quo nihil putant esse certius ac exploratius. Et istis quidem non libet aliis non licet, non est commodum , non vacat . quod longe diuersis r bus sunt intentiatque occupati : ut qui vel parandis opibus dediti, aut ve- nandis voluptatibus,aut mala potentiae atque opum ambitione inflammantur , ea in illorum animis cura studium literarum blandum & mansuetum facile expellit, imo has esse nugas arbitratur, prae suis voluptatibus ac pecunia. ' . .

Sunt qui eruditionem suscipiunt, tanquam facultatem frudipio uandam numi aut honoris quaerendi, isti ad adipiscen- p Q Tum praestitutum animo finem intenti, id solum de studiis qVM μ'

desumunt, per quae breuissime, quo intendunt, perueniant. Nam qui propter mercedem operam sumunt, mallent si fieri posset mercedem citra operam omnem consequi: quod in istis est agnoscere, qui qua via ad honorem aut opes perueniant penti nihil habent, perueniant. modo. Quo ni ut illa consectentur sola, quae ad destinatum animo finem com Pendio perducunt, reliqua tanquam superuacanea sinunt valere: atque adeo, ut quisquilias reiiciunt,&purgamenta. bic medici quas practicas nominant solas legunt, illi qui

SEARCH

MENU NAVIGATION