Fidei maiorum nostrorum defensio; qua haereticorum saeculi nostri astus ac stratagemata deteguntur; ... Christophoro a Capite Fontium Ordinis fratrum Minorum Generali ministro auctore

발행: 1575년

분량: 436페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

sentiunt, infideles sint, ac proinde poenis a ternis obnoxij. Cum enim dicis, volo scire. Vtrum fides mea vera sit an non, quid aliud dicis, quam nescio utrum fides mea vera sit si nescis, dubitas: fides autem & dubitatio inter se pugnant.qui dubitat, fidem non habet. Nam dubius in fide infidelis est. ipsa e go rapiditas ac voluntas sciendi num Q deS tua vera sit an non, te iam infidelem ac incredulum esse declarat. & adhuc quaeris aedi.. ,.. quid in eo mali sit 8 Tantum certe mali, ut Dominus per Prophetam loquatur & dicat:

Apος In gente incredula exardescet ira mea. & Io-

Domini ira M . . in .

ta V . illorum erit in stagno ardenti igne & sulfure. Vides igitur, quam perniciosum tibi coimsilium aduersarij dabant Z Et sane, qui ita loquuntur Sc sentiunt, quanti sitam fidem aestimarent, luculenter ostendunt, quae primo haereticae docti inae vento tam facile concussa ac nutans, in illorum cordibus altas radices profecto non egerat.

Alterum crimen est superbia, de qua ductum est Superbo oculo non videtur Veritas. Deobi .. Deus cnim superbis resistit, humilibus aute Pς h dii gratiam. Quod crimen quemadmodum admittunt cum aduersariis credunt, expli- - ' candum est. Horret animus , cum cogito

quanta sit superbiae& arrogantiae vorago, inquam

162쪽

quam miseros a se deceptos aduersarij praecipitant , dum iis persuadent in illis syrtibus, in

quibus omnes maioros suos perisse contendunt , nihil esse discriminis, eosque ad traiiciendum absque periculo satis idoneos esse dicunt. Quod ubi semel persuasum est,tum

vero miseri se idoneos existimant, qui de co-trouersia,quaestione,materia iudicent,in qua omnes maiores suos esse submersos ac perisse dicunt. Qua in re, si eoru factu pressius consideremus,tum demum illos in incredibilem quanda arrogatia,at l. in tanta superbia, qu ta exprimi no potest,lapsos esse intelligemus. Primum enim sese adeo doctos ac sapien- v - . tes arbitrantur,ut officium iudicandi de con 'th V introuersiis Ecclesiasticis ad se solos pertinere existiment. de quibus qui recto iudicare pos .set,ante se idoneum putant fuisse neminem, nec ad hoc munus nisi de stio grege quemquam vitiorum admittunt. Ita in lumini iudicis Romani pontificis tribunal gloriose costendunt, immo impudenter irrumpunt, Qquo reliquam generis humani partem tamquam minus idoneam deturbarunt. Cum enim eos monebamus,Vt hanc controuersiam

vel sedis Apostolicae iudicio more maiorum, vel Oecumenico concilio, aut si haec illis for te suspecta essent, sanctorum patrum ac antiquorum ecclesie saucia doctorum 1ententa C 'tiae sub-

163쪽

Haeresinam impudentia ostencitur.

118 DEFENs Io NIs FIDEItiae submitterent, hos omnes tamquam minus idoneos iudices arrogantissime reieceruta Pontifex,inquiunt, noster inimicus est, concilia errare possunt, antiqui patres homines crant. Quod si ab iis quaeramus,quem in hac causia supremum iudicem,a quo non sit pro-UOcatio, velint, Unusquisque aiunt hoc oficio fungi potest; omnes enim suae salutis de bene habere rationem ; legemus inquiunt scripturam,quae plana ac faci lis est. Cum v iro concilia secundum scripturam diuinam, id est, pro nobis sententiam tulerint,tum de inum nos illorum iudicio sit mittemus; alitor nullo modo. Et quis tadem erit ille Rhadamanthus aut Minos, qui conciliorum amtiquorumque patrum sententiam retractet,& virum ea scripturae quadret ac conueniat an non, examinet ac iudicet Z unusquisque nostrum inquiunt.

Sed dic mihi, qui fieri potest, ut post tot

tantusq. viros eruditione praecipuos, Virtute praestantes, florem totius orbis tam recte ac

incorrupte iudicare possis ρ Incredibile enim est te ita existimare, ut in quo ta multi homines, qui te sapientia, virtute, doctrina longe superabant, lapsi sint,in eo tu solus labi,falli, errare non possis. Sed spiritum, inquiunt,

nescio quem inuenimus,immo dormientem cxcitauimus, qui suscitatus a nobis, ita nos statim

164쪽

statim amauit, ut scripturarum mare in quo omnes alij in modum Vlyssis errarunt, absq. vllo errore transire possimus. Osomnoletum .

iparitum, quota morem glirium mille annis ita alte dormiuit, ut eum a somno nemo CX-

Citare potuerit. Sed vereor sane, ne hic spiritus sit ipse Satanas , quem post mille annos solui oportet, ut de carcere suo egressus, seducat gentes, quae sunt super quatuor angu- los terrae; multis modis orbe Christianum affigat; quemadmodum in Apocalypsi a Io ρ' ' anne praedictum est. Mentior, nisi istorum patriarcha Lutherus quinque argumenta, quibus usus est in libro quem is contra missae sacrificium scripsit, sibi ab ipso daemone si inpeditata esse confitetur,quem regem esse su-ibb. . pcr omnes filios superbiae scriptura comme

morat.

Vides igitur, amice lector, quod primo loco proposui mus, quata sit in hac parte istorum arrogantia, quam haud obscure prae se ferunt. vides quantum sibi ipsis tribuunt ac vindicat, cum se omnibus aliis anteponunt. Alterum in quo istorum arrogantia pomspicue cernitur, est illa tanta sui obliuio , ut quod genus animantis sint, num homines, an aliud quippiam , ipsi ignorare Videantur. quod ex eorum verbis facile doceri potest. Diximus stiperius, eos omnium antiquorumi patrum,

165쪽

13o BEpEN si ONIS FIDEI patrum, ecclesiaeque doctorum opinionens relicere, quia homines erant, omnium conciliorum sententiam improbare,quia ab hominibus concilia cogebantur. Iam ut huiuscemodi propositio caussalis vera probetur, illius quoque uniuersalis vera sit necesse est. Contrahoe- Quanam illa est ξ illa profecto: Nulli homi ni credendum Est. At qui reiectis aliis tam-rrvoniis . Quam suspectiS, propterea quod homines erant, aducit vij dicunt sibi esse credendum, voluntque sibi ab omnibus credi;im movero in eos qui sibi credere nolunt, excandescunt, irascuntur, insaniunt. Vides ut illorum sibi quadrat & consentit oratio ξ negant enim in primis cuiquam mortalium csse crededum, deinde dicunt sibi credendum csse.. nonne igitur consequens est, eos non esse homines ρAlij inquiunt, quia homines erant, errastant; nos vero no erramus. Quid igitur caussae adserent, cur non errent, nisi se homines esse negent cum enim hinc omnes homines e rare, nec cuiquam homini ea de caussa fidem habendam esse dixerint, inde vero suae sectae homines errare non posse,eorumque opiniones non modo recipiendas, sed etiam tuto

recipi dc credi; quid aliud restat nisi,ut aut in modum Stesichori palinodiam canant,aut se iii homines esse inficientur 3 tales ut En qualis δc quanta illoru est gloria, quata

166쪽

sui obliuio qui se homines esse iam nesciunt. αQuod igitur animantis genus est Z aut quod ri e nec M. nomen istis imponimus num vituli sunt, 'P' ' 'an asini ' negabunt. an sorte angeli Θ non

cre . ne dij quidem. Quid igitur Z Darmones ρ non fatebuntur , Ut equidem existimo. Ad haec videmus cos carnem, ossa, sanguinem habere, com esse, bibere, Ut reliqua pecora campi ; cornua tamen in iis non video, quemadmodum antiqui daemones vituli

gestant, nisi sortς ea spiritualia & inuisibilia

sint, quemadmodum se omnino spirituales esse dicunt. In quo igitur animalium genere istos numerabimus t equidem non dicam, sed tamen ex ipsis quaerendum et . Audiuimus,o boni viri,vos homines csse desiisse:vnde multum laboramus, dum quod genus animantis sitis , scire vellemus. Liberate nos quaeso ista sollicitudine, dicite quina estis,an non homines ρ Certe non dubito, si vos ipsos

circumspexeritis , si in aliquo speculo oris VC- Iacobi i. stri lineamenta videritis, quin Vos homines ' .esse fateamini ι ibi quarto vultum natiuita- tis vestrae aspicite & considerate. Quod si co-

ceditis, S illud obsecro concedite, errorem in vos quoque, quemadmodum de in alios homines , posse cadere. agnoscite conditi nem vestram,neque nobis s iaccenseatis,quod vestiae opiniones nobis suspectae sunt,cum δίI r. Vos

167쪽

i31 D E pE N s so 'NI h prDErvos homines sitis, & ea de caussa maiorum . nostrorum sententias vobis suspectas esse dia Exsuis vπ- catis. Patimini legem quam ipti tulistis, dicia

.m a ' tis errasse maiores nostros, quia homines hvidin . rant ita & vos homines esse,ac proinde quo

admodum ipsi vos errare posse dicimus. En quo pacto de aliis iudicantes seipsos condemnant. Quid opus est multis Z quis non videat verum esse quod paullo ante diceba, 'eorum arrogantiam ac superbiam in tantam

sui obliuicinem eos adduxisse, ut se iam homines,ac proinde errori & ignorantiς,quemadmodum & ceteri , subiectos esse nesciant. Maiores autem nostros homines fuisse

quis negat Z illud certe quidem credimusi duod istorum pace dixerimὶ nullum ex istis

Thrasenibus cum nostris maioribus,siue pietatem, siue eruditionem atque doctrinam stiue virtutem spectes,posse conferri. quae cum

ita sint, libentius iis quam istis nouatoribus credimus. Quod si aduersarij negent se usque adeo insolescere, ut in hac caussa iudicis partes sibi sumendas putent , sed se unam inuestigare & inquirere veritatem,quod ad tegendam suam insbletiam singularem squam superilis ostendimus 'eos dicturos esse non dubium est, prompta responsito est, mihi facillimum esse probare quod dico, ex iis quae ipsi vel dicunt, vel faciunt. Adhibeant illi

168쪽

sine quoslibet fucos ad obscuraudam veritatem, eum tamen in hac caussa procedendi modum obseritant, qui ad alium neminem, nisi ad summum eius iudice, pertinet. , nam cum aliquis opinionem Suiuscumque, haere- itici eligit, eamque contra totius orbis iudicium defendit, Sc hinc ecclesiam cum omnibus suis magistris errasse inde illum nescio. quem Verum inuenisse contendit,quid aliud facit, quam quod iudici propriu est Θ nonne seipsi ina inter ecclesiam,& illum alterum,ambitrum iudicemque constituit Z Cum enim Isai fili Aa hinc illius sentetia cligit ac probat, inde alios

Omnes, qui ei contradicunt, damnat ac reH- .cit, illumque unum veritatem clarius quam δεφ'- t

reliquos omnes doctores perspexisse asseuerat ; quid nonne iudicis officio ac munere sungitur

Cum igitur iste dicat, ille quidem recte , alij autem crrarunt; quid aliud restat, quam

inter cos ferre sententiam , qua illo recte scimtire, alio uero pro veritate mendacium amplecti iudicenturΘ quod sane usu venit in hac controuersia, quam de intelligentia verborum Christi, hoc est corpus nacti, contra Eu charistia: sacramentum noui sacramentarbsuscitarunt. Omnis antiquitas & veterum conciliorum auctoritas, in quibus ipsc Berengarius conuictus fuit, ea Christi verba ita ui 3 in suo

169쪽

r3 D EFENSIONIS FIDEI in suo sensu litterati accipienda duxerunt, ut verum Christi corpus ab illo Apostolis in cena realiter datum esse intelligeretur, cum iulis a domino dictum est: accipite & mand cate, hoc est corpus meum. Berengarius autem, Sc ii, qui nostro saeculo illius insanum cororem ab inferis excitarunt Christum de aliare quam ipsius Verba sonant, loqui voluisse contendunt. Quid autem illud sit,in tanta Opinionum varietate nondum explicam po-

- xuerunt.

Hic ergo bina castra videre est, hii canti- A. - quos omnes ecclesiae magistros, Cyprianum, Iustinum,Ireneum, Dionysium, Clemeleni, Martialem, Ambrosium,Hieronymum,Augustinum, Hilarium, Gregorium Chresostomum, Cyrillum, Basilium, Bernardum &cc-ν xcros: inde Berengarium ,qui tamen recantauit,Lutherum, Oecolampadium,Caluinum Suencseldium, eorum l. discipulos, qui praedicta Christi verba non solum contra Vet rum sententiam , sed etiam contrarie inter sai ςxponunt singuli quemadmodum sibi visum

est. Cum ergo venator aliquis, miles, CentUrio, negotiator,naedicus, pharmacopola, c*mentarius, sistor quispiam , aut certe aliqua, istorum muliercula audit vel legit, quid Lu- . therus, quid Caluinus,aut Zuinglius de hoc rticulo senserint, reiectaq. fide, quam a maioribus

170쪽

C A P v T V. I 33 ioribus acceperant, alicuius istorum opini6nem eligit & amplectitur, hunc in isto negotio iudicis partes inter omnes istos doctores sibi vindicare dico; ita ut Vnius probata sententia alios omnes illi repugnantes condemnet. visi Caluini opinionem probet, non sblum veterum fidem tamquam falsam improbant atque condemnant, sed etiam Lutherum&.Oecolampadiu; qui quamquam& contra ipsam fidem , & inter se ipsi S aduersus Caluinum pugnant; tamen haud aliter ac Calia inusse vetitatem inuenisse singuli gloriantur. Itaque perspicuum est,qualem de seipsis opinionem isti conceperint. nauicum inter tam multos viros eruditione praestantes iudicare non dubitant, sese sapientissimosae doctissimos omnium, qUOS Vmquam orbis viderit, haberi velle, planum omnibus faciunt. In quo tertium incredibilis illorum arrogantiar,stilporis,superbie docurnent hiria luco lenter apparet. non solum enim sese om ni-

nus antiquis ecclesiae patribtis anteponunt, doctioira eorsud etiam ipso Caluino, cuius opinionem k π πω amplectuntur, probant,eligunt, se doctiores arbitrantur. Sed tamen qui sint, memoria

retinete. semper enim caementariuS est ca metarius. Ita pharmacopolae, statores,mulier

SEARCH

MENU NAVIGATION