장음표시 사용
281쪽
C A P V Τ X. 20barant,doctrinam amplexi sunt: ut tanto si dio, opera, diligentia in cam propagandam totoque orbe terrarum disseminandam ii Cumberent, quanto illam antiquam malo ruta religionem ac fidem,quae ab iis postulabat, hinc ut libidinum illecebris abdicatis, carnem suam cum vitiis δί concupiscentiis crucifigerent, inde ut austeriori vitae generi incumbentes,ieiuniis Vacarent, precibus dies ducerent, aliisque poenitentiae operibus ope ram darent, que isti iam pridem fastidiebant ac aspernabantur, semel improbauerant a que damnaucrant. Sed quoniam aliquanto iam tepore cUmista noua religione illis amica cosmotudinem habuerunt,suaeque ibidini & voluptati satisfecerunt; ab iis nunc peto, ne prioris sponse, quam iniuria reliquerunt,rationes dedignei tur audire, ut post iudicare possint, utra illis utilior ac salubrior sit . nec mihi dubium est, Mil. otia si illius pudorem, integritatem, Verecundi V, -
amque perspexmcnt,quin aliam quamcum', vi ad , que pollicem prompte desererent,ut ad illius prioris sponsae, nimirum incorruptae sanctorum patrum fidei, castos reuerterentur amplexus. Quod si in praesentia ab iis obtineri non potest,illud saltem,quoniam iudicis partes sibi vendicant, ab illis peto, Vt aequitatis in hac caussa aliquam rationem habentes,
282쪽
148 DEFENSIONIS FIDEI postquam illius amplexus experti sunt, hanc quoque audire & nosse dignentur. nam si nobis adeo obstinato animo reluctantur, ut neque nos audiendos, neque nostrae caussae bonitatem, nostrumque ius sibi intelligendum putent, ab illorum iniqua sententia appello. Aduersariorum enim consilio freti, fidem nostram, quam neque umquam intestia gendam duxerat,temere improbarunt atque damnarunt. Tanta cst istorum in nos iniquutaS,tanta iniuria.
elaborant, ut in eos qui maiorum suorιm fiam defendunt, iudices suos falsis inciunt oris flammentis de Ugorum iudicum impia temeritate, qua omnis aequitatis ac rationis immemores, sese contra veritatis patronos in ιm-
. placabile si ram abripi se inent. C A p vT XI. E Q V ITVR ut videamus, quomcc do sextam recte iudicandi regulam, quam supra posuimus, isti obseria Derint. Dicebamus iudici videndum csse, ne alterius partis accusatione sese ad iram alte riusve partis odium abripi sineret;hi enim aD
283쪽
CAPvT XI. a. 9sectus rectum animi iudicium mirabiliter impediunt. Consilio maxime,inquit Bias, O- Diotreatraria sunt festinantia & ira, quae hominem Lδρου cxtra se rapiens & abducens, omnis fani co-
Catonis sententiam ,im pedit ira animum,ne possit cernere verum. Et quemadmodum, Ut simili Aristoteles ait,fumus oculos laedit atque ossicit,ne ea quae ante pedes sunt, homo videre ratiοηis possit: ita ira mente concepta tantam rati ni nostrae caliginem offundit,ut nulla cogita tione nostrum intelligamus error m. Philo-valis. MaH. sophorum quorundam aequitatem animique lι - --- moderationem iure miratur antiquitas, qui
cum irati essent,ne de seruis quidem suis supplicium sumere sustinebant. Platonis sententia est, iracundos homines αρ η sic
non esse reipublicae gubernaculis admouen-eibu, elu mdos, maxime clim aliqua de caussa iudicandum est. nam si iudex in alterutram partem ira mouetur, recte iudicare nullo modo potest. Praeclare Aristides arbiter inter duos de- plis h. in lectus, cu alter, ut ipsum in aduersariu magis δ' ' μ ac magis assiceret,extra caussam pleraq. illius
in Aristidem maledicta recenseret; haec missa faciamus,ait; tu vero bone vir, si quid in te commisit,explica: quoniam in praesentia tibi non mihi iudicium exerceo. Quibus verbis iudice. admonebat, ne quem utrius'. partisina extra
284쪽
nimo nam et odium remoueri ope ret.
extra caussam aliquid in aduersarium dicere sustinerent, quod illum in inuidiam aut in A bidiris a- odium possit adducere. Quod cum in omni caussa,tum in hac maxime cauendum est,ne in animum iudicis aliquis obrepat affectus, qui illius iudicium conturbet atque peruem lat. Nihil autem fuit in quo aduersarh ab huius caussie exordio sibi tam studiose elaboradum putarent, quam ut in summum nostri odium iborum iudicu animos inccnderent. Quod vi essicerent, omnem lapidem adeo diligenter solliciteque mouerunt, nihil ut in hoc genere adhuc praetermiserint. Ita relicta quaesione, in qua controuersiae nostrae cardo vertitur,innumerabiles inuectivas me laciis, ironiis,sarcasmis, maledictis aliisque sexcentis eius generis criminibus, quaecumque immanis impietas excogitare potuit, resertissimas, in nos scriptas ediderunt: ut dum & iis legendis suorum iudicum ingenia occupantur , de isti in Pontificum, Cardinalium,Epi-
dies fastico si scoporum, Presbyterorum, Monachorum,' i m μ' η deritqtie Ecclesiasticorum omnium vitam in
nisis libat. quirunt, non solum huius controuertiae 1t
tum obliuiscerentur, verum etiam in illos, quos isti suis coloribus pingere videbantur, exitiale quoddam odium mete conciperent, quo caecati, in hac tota caussa verum videre
285쪽
Quid igitur isti sapientissmi iudices ' an
aduersariorum insidias technasque senserui an eorum calliditatem ac malitiam intellexerunt Θ nihil prosccto minus. Ita l. impium corum ac nefarium secuti cosilium, caussam ipsam, de qua agitur in istam faciunt, ut quid pontifex agat,quid reges moliantur, quibUS . in altarem studiis Episcopi aut monachi incumbant, dicis auctoritate cognoscant. Inter haec igi-ii nisu -.tur, num doctrinae nostrae ratio ac veritas,qua non ex hominu institutis aut moribus,sed ex. ipso Dei verbo pendet,aliquando istis in me tem Venit Z minimc Vcro. neque enim id a gitur. sed de socco vel crepida Pontificis disputatur,de qua,& magis quam de animaru suarum salute videntur esse solliciti plura quam de aliis rebus necessariis verba consumunt. Quam osculari sitne idololatria, tam longis orationibus disputant, ut quicumque sanus eos audit, insanos esse; elleboroque indigere non dubitet: attamen, ne nihil dixisse videantur sapietissimi scilicet theologi, huic socco osculum figere, idololatriae crimen et se pronunciant. Ita sumpta ccnsoria Virgula, regCS omnes ac monarchas,qui hunc ibccum osculati sunt, idololatras ; summum aurcia
Pontificem illorum idolum fuisse desiniunt: proinde eorum iudicio nihil sine idololatriae criminc possumus osculari.
286쪽
Quid deinceps facient ij, qui cercopithm
cos osculari solent, cum tantorum theologorum iudicio idololatriae conderientur Z quid Hispani, qui dominorum manus osculari co- siticuerunt Z quid Gallicana nobilitas,cui moris es: propinquas quasque& amnes osculo salutare ρ Qti id coniugati, nisi basiis abstin ant ρ Sed sorte dicturi sunt,idololatriam esse,
osculari alicuius hominis pedes, os aUt m nus non item. Quam autem rationem ads rent, cur hoc humani corporis membrum osculari idololatriae crimen sit,illud minime An non omnia ciusdem materiae sunt quibus autem argumentis aut scripturaet
stimoniis probant, hominis pedem aut so cum osculari, potius esse idololatriam, quam si quis epistolam , aut sertum, aut Cius g neris aliquod munusculum ab amico oblatulabris admoveat' Idololatria, quemadmodum Sc reliqua peccata, ex corde proficiscitur: osculum autem alicui rei figere, non est argumentum satis firmum, ut mente idololatriς dedita esse demonstret. Quis igitur huius nouae theologiae decreta non ad miretur e Sed ad rem veniamus. Oscula ergo ista, quae tanta cum istorum offensione summi
pontificis pedibus religiose figuntur, nihil , liud sibi volunt, nisi ut ex iis stimmum ac maximum Dei in nos beneficium, quo eandemν
287쪽
. CAP vae xi dem,quam ipse obtinet, peccata remittendi
potestatem penes illum reliquit, quem do P .
mus suae Ecclesiaeque sancise gubernatorem instituit, humilitet intelligatur. De qua humilitate pedumque osculo multis ante sinculis Esaias propheta vaticinatus est,id honoris ecclesiae in eius praάipuo membro des
rendum, cum imperatorum , regum, ac tyrannorum, qui amplius quam trecentis annis Ecclesiam persecuti fuerant, illius'. pon 'tifices ac summos pastores crudelissime trucidauerant, posteri in eodem dignitatis cui mine constituti, pedum eius vestigia adorarent. Sed ipsius prophetae verba pone da fiant. Et venient ad te, inquit, curui si iij eorum,quite humiliaverut, Λί adorabunt vestigia pedutuorum, omnes qui detrahebant tibi,& quae sequuntur. Et sicut Magdalena Christi pedi- Lue rubus oscula reuerenter humiliterque imprimebat; sic de catholici Christi vicariu ipsius
pedis osculo humiliter reuereri cosiueucrunt:& utinam ad eius pedes obuoluti ex vero com
dis affectu lacrymas funderemus, sicut ipsa ad Christi pedes fecit. Quid igitur de ecclesiae maiestate & gloria manifestius dici potuit Z quae autem sunt pedum ecclesiς vestigia ab ipiis regibus adoranda , nisi sandalia pontificis praecipui ecclesiae
membri, quae post dulcem illam Euangeli,
288쪽
2s DEFENsIONIS FIDEI Victoriam ac triumphum, regum & imper torum, qui antc non solum complures Christianos, sed etiam omnes summos Ecclesiae
pontifices crudelissime occiderant, filij ac posteri posito diademate humiliter osculantur; icoque humilitatis ossicio Christi S regnum
victoris, S victoriam regnantis agnoscunt eM; Iii A. Cuius hac in re Vehementer clucet summaria in suuinii illa&diuina victoria, qui superbissimorum
regum ac tyrannorum sublimitatem adeo si
qualiter ὐκ- dei suae humilitate deiecit, ut ij iam posito diademate, ad pedes piscatoris osculandos sese inclinare non dubitent. Quis Vmquam alius,nisi ipse Deus,regum ac principum huius saxuli spiritus, illumque superbissimum fastum usque adeo delicere ac humiliare potuisset ξ Qua de re exstat memorabilis beati . . Augustini sententia: Nunc videtis, inquit, ipsas huius saeculi potestates, quae aliquando prosimulacris populum Christianum persequebantur , victas&domitas, non a rCpUPnatibus, sed amorientibus Christianis,& co-tra eadem simulacra, pro quibus Christianos occidebant, impetus suos legesque Vcrtisse,&impcrij nobilissimi cminentisiimum cui . men ad sepulcrum piscatoris Petri submissota 2'diademate supplicare. Praeclara sane& Chri pyiηΠρ Τ stianorum sanguine parta victoria, qua ipsos
I s,culi principes sub iugo legis Christi adeo
289쪽
CAPUT XI. 2 is humiliatos videamus,ut ad sepulcrum pisca toris supplicent; & non solum ipsius ossa cineresque veneruntur, sed etiam silccessoru metus pedes ac sandalia exosculentur. An humanis viribus S armis existimabimus latam umquam parari potuisse victoriam 8 Sed istis acutissimis numquam in mutem venit,quam admirabilia sitiat ea, quae in mu-di conuersione , clim is victus Jc domitus Christi legem sponte complexus est, Deus edidit. Quae quoties mihi versabuntur ante
oculos, non mirabor leprosbs repente mun-- datos, non caecos subito illuminatos, no moria M W1 33
tuos excitatos: maior SI clarior meo quidem . iudicio in est huius miraculi gloria , cum ad fidei nostrae confirmationem ferocem imperatorum sublimitatem , ac superbam regum potentiam Deus ita fregit ac domuit, ut illos ad seruorum suorum ac ovilis siti pallorum pedes abiecerit, corumque sandalia religiosi, osculo venerari voluerit. Quod eo magis me in fidei veritate confirmat, cum multis tacti /' lis. video esse praedictum,& prophetiae fidem ipse rei exitus docet. De qua praeclara Eccle .sisae inclytaque victoria Esaias alibi multo an ηβ te vaticinatus est, dicens: Et erunt reges nutrich tui,& regi iaς nutrices tuς: vultu in terra
demista adorabunt te ,& puluerem pedum tuorum lingent. Quod in nulla alia nisi in
290쪽
ars DEpENs Io NIs FIDE 1 Romana ecclesia videmus impletum, cuius
summo pontifici id obsequb deferri solet:
quod cum a prophetis video esto p dictum,& in hac ecclesia clarisI1me exhibitum, me in illius ecclesiae fide magis magisque confir
Hoc autem sandalis osculum, quod istos miseros ac deceptos talopere offendit,& mihi S ceteris omnibus, qui admiranda opera, quae Deus potentissimos illos monarchas ad fidei suae ovile adducens, eosque pastorum sitorum obedictitiae subiugans,edidit,cotemplari scient, plurimum confert. In hoc igitur sublimia diuinitatis facta mirabor. Alterum cst admiratione dignissimum ,
ηο- ροπη- hoc loco minime praetereundum. Urbs illam, .no se quondam totius Orbis potentistima, quae dos Midit- minatu regio liberata, adeo regium nomen
horrebat, Vt neque ulli Regi colla submitteret , neque in ea quisquam regium nomen assumere auderet, nonne sese piscatori, & crucifixi seruo ex egentissimis totius orbis mendicantibus nonnumquam assumpto iuclecto, sua sponte subiecit. tantum autem abest, ut illam urbem huius seruitutis pudeat, ut hinc vel maxime glorietur. Quod ab Euangelico propheta videmus esse prς- dictum: Ciuitatem sublimem inquit) humiliabit, & conculcabit eam peS pauperis, gressus