장음표시 사용
301쪽
C Α Ρ V T XI. 267 id aliis tribunalibus reseruandum erat. nam si quid aduersus eos nouerant, iuxta Euange-Matin aris
iij praeceptum fraterne illos ac priuatim monere debebant. Quod si hac ratione nihil profecissent, tum demum ad iudices Ecclesiae Romanet illorum nomina deserenda erat. Hoc & Euageth praeceptum,& ipsa ratio postulabat.non, quemadmodum istis moris est, quotidianis criminationibus sese aliosque Vexare: quod prosecto non passim ac pessimo exemplo, sed apud legitimos eorum iudices . Ecclellae Romanae,qui & in peccantes se iero
animaduerterent, SI iudiciaria auctoritate defluentem restituerent disciplinam,faciundum erat. Atque ita qui sine p2ccato est pri '' 'mum in eos lapidem mittat,ut dicebat Christus redemptor noster. Quid igitur negamus multa in Ecclesiasticum ordinem vitia irrepsisse ξ minime v ro. immo haec ipsa sublata esse vellemus. illud tamen S: sentimus & dicimus, cum de fidei veritate agendum est,tum huiuscemodi criminationes , quae alium locum postillant, propterea quod neque ipsius Veritas, neque sacramentorum vis S energia ex illorum moribus pendet; missas esse faciendas. Vnde & Christus illos audire praecipienS, ne co-
rum vitia tequeremur, admonuit.
At vero Dominus inquient, cum de pseudopr
302쪽
doprophetis in mundum venturis dissereret, M-xin a fructibus,id est operibus corum noscendos csse praedixit. Recte igitur,cum de fide agendum est, ut de illius veritate iudicari possit, pastorum ac prςpositorum Ecclesiis vitia pro- femtur in medium. Ego vero ut dicam quodeuiaari sὰ sentio, locum hunc euangelicum de pseudo- miconma 'prophetis, non de quibus iis prophetarum ἡ. vitiis atque peccatis accipiendum csse respo- deo: sed de iis tantum, quae ipsa doctrina p perit, suaque sententia fouet atq. approbat. vicum, verbi caussa, docet alicuis propheta, licitum esse proximum occidere , rapere, furari, vota Deo nuncupata rescindere, iniusta bella inserre, suis principibus rebellare, huiuscemodi inquam operibus pseudopropheta agnosci potest, propterea quod ea ex Quudici ρο- illius doctrina nascuntur. Ceterum si pros sis,is h. phexa adulter quidem est, aut homicida, aut
M. simoniacus, haec tamen vitia sua voce doctrinaque condemnat, cum verum prophetam csse dico. talia siquidem opera non ex Cius doctrina nascuntur, sed cum ea pugnant, suntque contraria. Quae cum ita sint, ipsam doctrinam , quae illa opera condemnat, b nam ac salutarem potius quam malam esse Contrahoe- arguunt. Quaero igitur ex istis, cur Ecclesi sticos pseudoprophetas esse contendant Z nec
dubium cst, quia respondeant, quia dicut,S
303쪽
CApvΥ rei. 2 non faciunt. Illorum ergo doctrinam sanam ac bonam esse aduersarij confitentur nam si falsa esset ac mala, cam non obseruando, recte facerent. Si igitur eam minime seruando peccant ac scelerate vivunt, certe sequi tur eam esse bonam. Dicunt igitur isti, quoniam adulteri, simoniaci, ebriosi sunt Ecclesiastici, proinde eoru falsam esse doctrinam. Recte quidem dicerent, si talia opera illo-εὰ, aia rum etiam doctrinae genus comprobaret: sed tantum id abest a vero , ut huiusmodi facta, . i. 'quae quotidie pro concione Ecclesiastica disciplina condemnat, sugienda ac detestanda esse aduersarij a nobis didicerint. Non sunt igitur hi doctrinae nostrae, sed
imbecillitatis humanae atque concupiscentiς fructus, quam ab ineunte aetate ad malum quam ad bonum propensiorem esse constat.*ς' Versetur ante oculos Dauid regis exemplum, Dan d litet qui quam qum sese non solum adulterio, ve teri m
rum etiam neraria caecie polluerat, Vertas ta tamen
men propheta etiam tunc erat. Qui id fieri ' sibi ψs it. potest Z An verus ille propheta etiam tunc Crat, qui tam perditos fructus ex se protulerit, ta nefaria facinora designauitZ Quid ni Z nec enim illa peccata δί crimina ex illius doctrina tamquam ex sonte manabant, sed ex hu- imana imbecillitate veniebant. illa siquidem
huius odi peccata damnabat. Vnde δί ille
304쪽
27o DEFENs Io NIs FIDEI I g . cum a Nathan propheta reprehenderetur,
tales imbecillitatis suae fructus non modo non defendit,uerum etiam propter doctrinae genus, quod amplexus erat & sequebatur, statim propria consessione damnauit. Idem nostris doctoribus catholicisque pastoribus usu venire dico. neque enim illa pe Cata, quorum ab aduersariis accusantur, fructus sunt eorum doctrinae, sed imbecillitatis humanae. illa siquidem crimina atque peccata uniuersa condemnat, & si quod ab iis tale peccatum admissum cst, id antequam ad missae sacrificium veniatur, no solum pC nitentia, verum etiam exomologesi &ipsius peccati consessione damnatur. Ita quae in nostris vitia atque peccata aduersarij reprche dunt, canostri iponte condemnant. Quae cum ita sint,de huiusmodi operibus
condemnandis inter nos & aduersarios sublata videtur omnis controuersia. nam si ea
damnant aduersarij, idem &nostri, quamuis a seipsis admissa sunt,faciunt: neque quisquacx nostris umquam fuit,qui huiusmodi facta defenderet. Cum igitur de fidei veritate iudicandum est, ad huiu modi fructus achor m' minum vitia conuertenda non est Oratis .
A ruri Desinant igitur aduersari) ecclesiae nostrae propter talia filiorum eius vitia atque pccc ta maledicere, quae dc ipsa condemnat,&quos
305쪽
quos quotidie quasi malos filios corrigere stu-
ciet. Ita Beatus Augustinus iis, qui ipsius sieculo matri Ecclesiae propter stiorum eius vitia detrahebant, resipondere consueuerat. Nunc, inquit,illud vos admoneo,Vt aliquando ecclesiae catholicae maledicere desinatis, vituperando mores hominum, quos & ipsa condemnat, & quos quotidie quasi malos filios corrigere studet. certe ob huiusmodi viatia iure vituperari mater ecclesia non potest
quam si homines audire vellent, nihil in iis reprehensione dignum esset; nec quidquam
obstaret,quo minus omnes sanctitatis laude florerent. Sed numquam adeo felix erit in
hoc taculo,nec ita bene agetur in rebus hu-Mitin. ii. manis, quin inter triticum ZiZania reperiantur, bonique cum malis permisti sint. Neque vero ea re illius doctrina mala est; quae quia
non obseritatur, tanta in omnibus Christiani orbis ordinibus vitiorum atque criminum seges ubique luxuriat. Quae vitia non ecclesiasticae doctrinae, sed imbecillitatis humanae . fructus sunt. Atque utinam haec operum stinctio omnibus cognita esset atque perspe-j, , - -cta. intelligeretur enim quae hinc ex na tantum imbecillitate nascuntur, quae in de ex vitioso fonte doctrinae manant & pro ' - 'fluunt. Ex quo sonte quae originem ducunt, suum auctorem pseudoprophetam esse arguunt,
306쪽
ara DEFENsIONIS FIDEIguunt; quae Vero contra doctrinam ex sola imbecillitate nascuntur, ca neque ad impr badum doctrinae genus atque damnandum, neque ad ipsius veritatem, aut sacrament rum vim & essicaciam metiendam valent. Spinosiora forte haec istis videbuntur,ati men ita nos clistinguere ratio ipsa compellit, non solum ut multa vitemus incommoda, verum etiam ut scriptum complures locos,
qui alioqui inter se pugnare viderentur, si indifferenter de fructibus & doctrinae S in)becillitatis humanae intelligerentur a nobis, conciliare possimus. Quale enim & quantum in primis esset incommodum , si fidei veritas imbecillitatis humanae fundamento LP .filia niti videretur, cum scriptu sit; Homo num-
2 quam in eodem statu permanet 8 Cum igitur
. h. tanta sit hominis instabilitas, fides modo ve- - ra, modo falsa haberetur, iuxta doctoris affectum,qui cum hodie probus sit, qualis crastina die futurus sit, incertum est. Quid ρ quod
rioue .it. iii ta scriptUraesententiam,cum quotidie septies iustus cadat, veritatem quoque in falsitatem atque mendacium mutari toties opo
terct ρ Quid opus cst multis'cum nullus hominum sit absque peccato : fidem proinde falsam esse arbitraremur, nisi sorte ab aliquo angelo praedicaretur. Nam si dixerimus sutiaoin. i. ait Ioannes Apostolus quod peccatum non habemus,
307쪽
C A p V T X r. habemus, nos ipsos decipimus, &veritas in nobis non est. Denique si hoc tempore hominum vita spectanda est,ut ex ea fidei veritas aestimetur, aduersariorum fidem aeque ac nostram damnari necesse est. nam in Viraq. parte magna sunt vitia,magna peccata. Immo vero omniuDei prophetarum atque Apostolorum damnanda doctrina est. Quotus quisque enim illorum ctiam post suam ad tam diuinum munus Vocationem non aliquando lapsus est Zquotus quisq. non acerbos peccatorum firminus attulit 3 testis ille praeclarus ac singularis . Dei amicus Moses, qui post tanta a se in mgypto patrata miracula, post illa in deserto prodigia, post familiare colloquium c a Deo, i .a Cui tamquam amicus facie ad faciem loquisblitus erat, tandem apud aquas contradictionis incredulitatis Vitio Deum ita graui-9.ώter offendit, ut illud peccatum vix postea
Quid dicam de illo maximo rege sanctitsimoque propheta David, quem ipse Deus naua
secundum cor suum inuenisse pronunciaue δ' rat Z hic tamen talis ac tantus turpi adulte- 1.Reg. .rio nefariaque cςde cum sese polluisset,etiam , kόi illud adiecit , ut populum sibi subiectum t
mere numerauerit,& tam acerbos vitiorum
fructus attulerit, ut illius peccata crudelibus
308쪽
a DEFENSIONIS FIDgrbellis & miseranda lue, quibus magna pars plebis attrita esst, seuerissime Vindicaretur.
Quid de Apostolo Petro Z quid de ceteris Apostolis dica 3 qui postquam ad diuinu illud '
Mis s. ij. ministeriti a Christo Vocati sunt, ipsum Do- Luc. a. minu ac Deu stati, a quo in tantum dignitatis culmen evecti erant,impio deserentes, in coomnes scandalu passi sunt 8 si ergo imbecillu tatis humanae fructus pseudoprophetam arguunt SI Ostedunt,hos omnes,de quibus diximus, inter salibs prophetas numerari nos tramentor cesse est. praeterea si sacram ctoru vis,essicacia,
veritas ex ministroru vita moribusq. pende-- i in Q - ret quid iis vanius,quid instabilius, quid im
certiuss quod si ita se haberet, an non iure dubitares,vtru baptiZatus sis nec neξ utru a peccatis absolutus sis nec neξvtru corporis Christi veru sacramentum acceperis nec ne ρ quis
enim nostru scirepotest nu sacramenti minister peccatis implicatus sit, an non 8 Fit enim nonumqua, Vtis quem omnixi integerrimuatque sanctissimu homines putant,CO, quem nequissimum ac perditissimum omnes exi- ' stimant, nequior cora Deo reperiatur. Quid dii quod hic Vera nunc sanctitatis atque iustitiae laude praecipuus, cras in peccata sorte lab tur; ille autem contra multis hodie vitiis peccatisque coopertus, cras abiecta peccatorum sarcina,innocentiam atque iustitiam Dei beneficio
309쪽
ilescio consequetur'& quoniam nemo praeter Deum nouit quid sit in homine, nemo praeterea scire potes: quis sit iustus. Proinde 3ληι α quando s acramenti minister verum, quando falsum diceret; ite quando secrameta vina sitam S: efficaciam obtinerent, quando non; csset incertum. Ad haec omnia nostrae fidei, religionis, salutis fundamenta dubia essent& incerta, si rei tam instabili ac lubricat, qualis est hominis vita, per singula horarum
Quaero autem quid hoc sibi Velit, qUOd - hhis lueretici,qui opera meritaque sanctorum ni-Σ'n hili aestimare solent, nunc ministrorumctitati meritisque rem tam siublimem atque diuinam, quanta est fidei veritas &sacramelorum vis & cssicacia,attribuant 'an non his suis verbis sese condemnant SC iugulant,clini
adeo pugnantia dc dicunt sentiunt 3 sed qui fieri potest, ut ministrorum suorum
meritis, quae quanta sint, Dcus nouit,res tan tas, tamque diuinas attribuant & adseribat; quae iuxta catholicorum omniu sententiam, non aliunde quam a passionis Christi meriatis, S verborum eius ac promissioniam veritate, ecclesiaeque catholicae ossicio Sc ministerio dependcnt Zquibus sane non Qtum cerrutius, veru metiam stabilius ac firmius fidei nostrae & sacramentorum nititur fundamen-b Σ tum,
310쪽
276 DEFENSIONI s FIDEI tum, quam quod isti, sine verbi Dei auctoritate, super hominum vita moribusque pro sua libidine arbitrioque confingunt. Quae nim humana virtus ac sanctitas tanta umquam esse possit, ut tantorum sacramentorum efficaciam, Spiritus sancti gratiam, peccatorum remissionem , SI corporis Christi praesentiam mereatur ξ Gratia iam non est gratia,sed merces, si pro humanorum meritorum qualitate rependitur. Ad haec neque humana infidelitas atque peccata diuinas promissiones evacuare , neque mendacia Deum mendacem efficere possunt. Sint l, mines quamuis magni peccatores,sint omni--ax bus vitiis flagitiisque cooperti ; Deus tamen risis is semper Sc in Verbis suis verax, & in promissis ius i. sid i est- Vnde ipse Christus redemptor no
ster ait: Caelum & terra transibunt,Verba a tem mea non praeteribunt.
Sed dic mihi obsecro, qualem isti homunes Deum faciunt, quem iuxta humanam instabilitatem fingunt esse mutabilem nimirum si homines probi fuerint, tum Dei Verba esse vera; sin vero improbi, tum falsa existiment. Ita 1i Christiani ph fuerint, Deus crit verax; si impij, mendax. En quam opinionem de Deo, aeterno, v rinis . m, incommutabili, qui,iuxta poetae sententiam, idem manens dat cuncta moueri; isti homines