Fidei maiorum nostrorum defensio; qua haereticorum saeculi nostri astus ac stratagemata deteguntur; ... Christophoro a Capite Fontium Ordinis fratrum Minorum Generali ministro auctore

331쪽

C A p v T X II. . 297 cium mutari posset, pendere persuaserint, iam exposuimus. Quod sane non modo ri- .diculum & absurdum , sed etiam velut fecuda mater multos alios errores ex Ie parit, in lucem que producit. Sed non minor est scptiri. 1 mi ma illorum iniquitas, inquam dolis suis at Aaque fallaciis nouos suos tuaiccS COmecerunt. O uis enim nesciat ad officium iudicis maxi-πι ,

me pertinere, ut vitaque parti liberam audi' itio, are iisentiam praebeat, neque reum Ciusve patro- 'qui terr

nos armis aut minas terreri pa atur Z Um Gim fis

Ciceroni pro Milone dicendum ciser, quam mi admirandu Romanis spectaculum fuit, curia ac forum militibus resertum videre ρ Silentenim ut ait ille) inter arma leges; nec ubi vis valet, iuri locus est. Ceterum aduersarij id effecere dicendo, ut suos iudicos in eam sententiam facile traxerint, Vt non magnopere laborarent, si in maiorum nostrorum fidei ac religionis defensione alicuius minis impediremur: neque id psohibendum putarent,

veru metiam ipsi arma caperent, quibus, nequis contra aduersarios maiorum suorum pietatem fidemque defenderet, impedirent. Quod ut iis facilius esset ac planius, prii ci' ua i spes quosdam ac pecuniosissimos negotiato- m nem

res sibi vcctigales cssiciunt, iisque persua- briati

dent, ut in communi quadam arca pecunia

332쪽

1s8 DEFENs Io NIs FIDEI esset audacia, qua summi magistratus iniu su arcam illam communem instituerant, quam ij,ut pie credere possumus ,& ut experientia ipsa postea euideter ostendit, propter' ea quod & ad opprimendos pauperes, & adequites Germanos,qui ad illam carnificinam exercedam, & ad illorum consilia exsequenda conducendi erant, alendos atque dilados excogitata fuerat, pauperum appellarunt. quam ego potius haereticorum marsirpium Contra insontes dicendam censeo, de quo Houesb.ε. scriptura sacra impiorum verba reserens, imquit: Marsupium sit unum omniu nostrum. His artibus ita quorundam potentissim rumprincipum simplicitati illuserunt, ut ditissimis egentissimos reddiderint, dum iis persuadent ut suos agros, praedia, villas, tota denique patrimonia venderent atque distraherent: ut esset unde & caussam suam copiose defenderent ac fouerent,& diabolicam illam pauperum arcam implerent. ex qua non

Herni βη solum centuriones ac tribunos complures quos alibrat. alebant, verum etiam eos omnes, qui maiorum suorum caussa abiurata in eorum castra

transissent, citisque factionis patroni, id est, ministri & concionatores esse, & hinc in in iorum religionem ac fidem inuehi, inde ist rum i mpietatem atque perfidiam laudare

tuerique voluissent, sibi amplis stipendiis obliga-

333쪽

obligabant. Quo artificio magnum perfugarum , religioni= vincula diripientium, Msancte disciplinae a seipsis iugum proiicientium, dc aduersus praesiuies suos dicentium:

dirumpamus vincula eorum, & proiiciam pia. , a nobis iugum ipsorum; quos apostatas iure dicimus,numerum e coenobiis illexerunt,iisque tamquam si seruos Vocarent ad pileum, -- libertatem polliciti, non solum omni libiduinoctabia ne inquinatum vitae genus permittunt, Verum etiam contra praepositos suos , atque

ipsum magistratum , si forte ab illis paene

aliquid criminibus eorum impendere videa- . tur, opem suam praesidiumque promittunt.

Ita aduersaris non quale hominum genus ἡ ι .in castris suis habeant magnopere sibi laborandum , sed ut satis multos habeant essicuendum existimant. Horum igitur transfugarum venenatis linguis, dc canina facundia, eos omnes, qui maiorum suom patrocinium susceperunt, tot contumeliis oenuiciisque Iacerarunt, tot in eos derisiones excogitarui, tot mendacia confinxerunt, tanto populi,id est, suorum iudicum animos,& tam incredibili in illos odio inflammarunt, immo rabie ac furore armarunt, ut illi sine certo vitae discrimine prodire, suamque de maiorum pi tate sententiam, quam tuentur, aperire vix audeant. Quis enim nostrorum hominum,

334쪽

facere non i ο- terant.

3oo DEFENSIONIS FIDEI

ius quis omnino sacerdotum aut monachorum abis, o sine certo vitae discrimine, nisi mutata veste, iter nunc facere potest. ' , Longe vero aliter coru ministri, qui cum iter faciunt,corum praesidio & armis ita septisunt, Vt tuta sint omnia. Qui cum iudicessitos illosque principes atque custodes corporum suorum,a quibus alebantur , ta magnos dum plus facere animaduerterent, illum quo communem fiscuim,quem pauperum nominabat,paullatim exhauriri intelligeret, rationnem plane Euangelicam, quae illis satellitia

bus suis S satisfacerent,& beneficia repen-y 'atiis derent, excogitauerunt. His ergo persuadet, ' ' ut aedes Deo sacras ac templa spolient, Om'

neque aurum dc argentum, quod in iis repositum maiores nostri Deo optimo maX. consecrarant, ut leuissime dixerim, auferre non dubitent. deinde eos omnes, qui contra sentirent, crudelissime occiderent, eorumque

bona dirip t. Nam isti seditiosi ministri, Quos Euangelicos nominant, callidissimi sculicet homines, maxime verebantur, ne illi nobiles, qui illos alendo sua omnia consumebant, ubi respexissent, seque ad inopiam redactos esse animaduertissent, tum demum eos detestari inciperent. Ita eos spoliorum& rapinarum totius orbis Christiani vana spe qtque exspectatione lactantes, facile per- suaserunt,

335쪽

CApvet Yfr. 3OIsuaserunt,non sblitin honeste, sed etiam Euangelice, si blatis ac mortuis propinquis suis, id est, ceteris Christianis corum fratribus &assinibus, eos ex mortuorum spoliis Euan lice posse ditari, ad eumque modum rei familiaris, quam illi Euangelicis praeconibus sequendis & alendis stu itissime cxhauserant, Minisi se . lacunas expleri posse monuerunt. Quod illi libenter sane fecerunt, facillimeque istorum Verbis, quae & suis cupiditatibus maxime co- ueniebant, & viam planam & honestam o- studebant , qua in pristinum restitui possent,

assensi sitiat. Neque id isti difficile e se dicebant,maxime cum in omnibus Christiani on. bis partibus atque prouinciis symmystas commilitones sibi esse gloriarentur, qui illis. . sacrilegam direptione aggressis statim opem ferrent. Ita isti suos ad diripiendum Orbem Hatitie mἴῆ- classico vocis animabant. Sed hi Dei optimi q-

comilitones

max. benignitate mundum neque adeo 1 habere thrispitum ac remissum inuenerunt, neque tam

facile spoliari posse senserunt, quam illi iis, quos fallere cupiebant,Vana oratione persit serant. Quod postea rei declarauit euentus, ex quo illi magno suo detrimento & incommodo,tum quidem se pretio spem emisse intellexerunt, nunc vero cos suae temeritatis &audaciae sero poenitet. cuius exitum cupidi

tati suae contrarium esse sentimi, sibi q. postili

336쪽

3o1 DEFENfro NIs prDEI mare ita illos labores, illos sumptus atque conatus ni aliud,nisi egestatem, relictum esse perspia. ciunt.Et sane nisi stulto perniciosoque pud re confitendi suum errorem, in quem ab illis inducti sunt, tenerentur; continuo ist o non sol um missos facerent, verum etia in malam rem praecipites agerent. Sed nihil co pudore, qui errantem in viam redire non sinit, perniaciosius, nihil stultius. Illud autem certum est,aduersarios dei ceps tot homines, qui tam stulte rem vitamque suam ad tam turpis atque impiae caussae

defensionem conserant, minime reperturos. multi enim oculos aperire coeperunt, Vt a

quibus prophetis in praeceps rapiantur intel- Mesa quis . liganti LX quo intelligi potest, verissima illa D inremii- esse Augustini sententiam : Nullum malum permittit Deus, cx quo non aliquid boni etiaciat. Magna certe mala suerunt , quae & atauersarij, & ij qui ab illis decepti sunt, toti ombi Christiano attulerunt. Sed hoc bonum ex

eorum nefaria crudelitate natum est,tame

si id illis minime debeamus ; nimirum quod quales h prophetae sint, & quam seuos immanesque lupos illa Ouina pelle celabant, ita orbi perspicue clareque monstrarunt, Vt neminem deinceps fallere queant, sitque is, qui istas non agnoscet,pigne caecus ac demes.

Certe, si illa irae & odij caeca caligo, quam

contra

337쪽

CAPUT XII. 3 3 contra nos maiorum suoru patronos in suo- mm animis excitarunt, discussa esset atque si ibmota, viderent meridiana luce clarius, istos omnes,qui specioso Euangelistarum nomine gloriantes, eos in talem factionem trahebant , nihil aliud nisi rapaces lupos fuisse. Sed ut perspicuum sit, a quo isti missirint,& cui militarent, animaduertendum,

est,Deum,& aemulum eius diabolum, que zzz

admodum in ceteris quoq. rebus inter se co- isis ' 'trarij sunt , ita cum aliquid noui moliuntur, atque in lucem edere volui, longe diuersam ingredi viam atque contrariam; hic in err

iis & haereseos spargendo semine, ille in fidei doctrinaeque caelestis veritate propagandae. Quod quam verum sit, si quis illam ratione, qua Christus in tradenda docendaque fide Christiana usus est, cum ista,qua in suis erroribus propagandis haeretici a diabolo missi& assiati abutuntur,conferre voluerit, statim intelliget. Christus ut orbem terrarum ca testi sitae legi subiugaret, idiotas, piscatoreS,M- . ac simplices homines non diuites, non potentes, non doctos, non eloquentes clegit ne

aliquis suspicari posset, Christianam religi nem ac fidem aut aliunde quam a Deo ali tam,aut mundo humani ingenij viribus, ii Dei ope & praesidiol, fuisse persitasam. Beth- ' λlehem enim tenue Opidu, Vel potius humi. e. s. lem

338쪽

3 DEFENSIONIS F, ID EI lem Vicum, nasciturus patriam elegit.Hier N I h φ solymam,ssolentissimam ciuitatem,ignomi chris niae crucis suae tellem esse voluit. Nam si po- - tentissimam urbem Romanam,in qua nasce triretur elogiisci, quis mundi conuersionem

non illius ciuitatis potentiae adsti ipsisset ρ Si Caesaris filius suisset, quis non imperatoriae maiestati idem attribuisset ξ Sed ut humano generi perspicuum esset illud opus Dei, omnibusque notum esset, Christi diuinitatem esse,quae mundum ad veram Dei suaeque si

Iutis cognitionem reformaret,non solum hi mile opidum, ubi nasceretur, Clegit, Verum

etiam pauperes, & idiotas Apostolos atque discipulos habere voluit. Quibus nihilominus non solum ea quae natura aut ratione capi non poterant,praedicare mal dauit; Verum Ctiam imperatorcs & rcges, ac potentissimos principes, facundissi mos quoque oratores,&philosophos acutissimos , qui iis resisterent dc repugnarent, inimicos dedit. His tamen sii- peratis atque deuictis, suam doctrinam amplecti persitas erunt, & in Victoriae argumen

tum, in illa sibi inimicissima & superbissima

urbe victoriae suae trophaea po fuerunt , d musque Dei ecclesiae Rotnanae,contra quam . . .e portae inferi non praeualebunt, fundamenta ieceriint. Quod sane, cum illi nec cxercitu ducerent, nec opibus pollerent,nec eloquemtiae auc

339쪽

C A p V T XII. yostiae aut philosophiae praesidiis niterentur, sine diuinitatis arcana ope fieri non poterat. Ideo

Diuus Paullus inquit: Videte Vocationem VC- i.Corii. stram fratres; quia non multi sapientes secύ- dum carnem, non multi potentes, non multi nobiles , sed quae stulta sunt mundi elegit

Deus, ut confundat sapientes , & infirma mundi elegit Deus, ut costandat fortia; SI co- temptibilia elegit Deus & ea quς no sunt,ut ea quae sunt destrueret SI non gloriezur omnis caro in cospectu eius: Vt, quemadmodum

lcriptum est , qui gloriatur, in Domino glo

rietur.

: Contra diabolus , cum errores plantare vult,clarum aliquem & facudum oratorem, rei mini

aut certe philosophum acutissimum quaerit, qui principes & potentissimos quosque in suam factionem inducat: ut quod ratione no , potest, vi & armis eisciat. qui si nostra memoria principes quosdam ac nobiles homines,qui suos praecones fouerent atque defenderent, ab initio in suas partes non induxisset, nihil potuisset efficere. Neque quitquam adeo demens fuisset inuentus,qui illius caussam tueretur, si, quemadmodum Christus , fecerat, ita iste praecones Euangelsi sui inter regum ac iudicum tribunalia, & carnificum lictorumque manus, ut ab iis ultimo stipplicio assicerentur, quod Christi discipulis per, ' V trecentos

340쪽

3os DEFENsIONIS FIDEI trecetoS annos acciderat,inermes rcliquisset.

Quod cum diabolus intelligeret, id egit in primis, ut praeconibus suis principum, qui iu. los fouerent, fauorem & gratiam quaereret. nam si soli plebei; seducti fuissent, principes autem ita in fide constantes stabilesque ma-sissent, ut sunt hodie plebeij, illorum impunita non fuisset audacia. Quod cum diabolo non esset obscurum, nihil ci ab initio visum est antiquius, quam ut praeconibus suis principum aliquorum ac magistratuum co- Uliaret fauorem: ut hoc modo ultimi suppli ch animaduersionem , quam, antiquas haereses ab inferis excitantes, secundum omnia iura, omnesque leges, quae ante illorum ad-

. . Ventum scuere obseruabantur , commeritis ta a fuerant, effugere possent. Ita illorum fauore cis . xi ' subnixi, errores suos tuto seminarunt; & p ρ Τμ' animis in siuam factionem illectis atque pertractis, paullatim eo usque progressi sunt, ut quod astu non poterant, id vi dc armis se facile perfecturos putarent. Sic agere con sucuerunt ministri diaboli, qui nisi humani auxiliis niterentur, cum Deum secum minime facere sciant, studiorum suorum pros . ctum habere non possent. Quare nisi id in

primis orbi persuasissent, ut praeconibus suis

μη ρ φῖ ampla stipendia darentur, iam nullos,abe-- ψμπ μ' quibus si mendicato vivendum esser,