장음표시 사용
361쪽
CAPUT XIII. 327 labiorum suorum protraxit illum. Statim sitim cana sequitur quasi bos ductus ad victimam,& ignorans quod ad vincula stultus trahatur,ncscies quod de periculo animae illius agitur. Ita omnis falsa doctrina blanditiis suis oc sua Sim uitate verborum improuidam ad se iuuentutem trahit; quae,quemadmodum bos ad victimam ducitur, ita periculi sui immemor, solam presentem considerat voluptatem. Sed viae inieri domus eius, penetrantes interiora' ' mortis. Quod illa vis S magnitudo amoris,
qua nouam hanc meretricem colunt, proseqquuntur, obseruant, neque Videre, neque
considerare, neque credere illos sinit, quid
quid iis dicatur aut fiat. Sunt enim illius phil-
tris capti, & noui cuiusdam multi, quod illa miseriasuaia.
istorum aifectibus ac desideriis plane conibN:zra:
me iis propinauit, misera S falsa suauitateboiar. adeo ebrij ivt neque videre possint quid ab illa dicatur, neque illius verbis fidem,neque imperiis atque praeceptis obedientiam denegare audeant, etiam si iis patrem aut fratrem necare imperaret nequc de impci ij qualitate quaerendum putent. Et sane illud decretum
quo huius sectae magistris quidquid illi dixerint fidem habendam putant,quam impote-ter in eius doctrinae atque in illorum magistrorum amorem abrepti sint,euidenter oste
362쪽
328 DEFENSIONI s FIDEI Η mi μρ, quibusdam frequenter utuntur, multa lua
a sua auctoritate confirmant. Tantus Dii ιί .. est autem illorum in magistros amor, tanta ρ Pgμημ obseruantia, ut quidquid ii dixerint . id isti pro oraculis habeant, do quibus dubitare fas
no sit. Vt verbi caussa, cum aduersari) nega maiores nostros diuinas intellexisse scripturas id isti statim credunt. sed cum ab iis quidi ritur, qui id fieri possit, pi sertim cum isti ipsi eas planas omnibus ac faciles csse dicant: Intellexerunt illi quidem, inquiunt, sed tam improbi ac impij fuerunt, ut verum dicCre noluerint. Quod cum aduersarij verbo posuerint, id isti statim verum esse credunt;nec tanti criminis , quod patribus maioribusque suis adscribitur, ullam probationem requi-- runt, sed iis satis est , quod eorum magistri id ita se habere dicant. Item cum dicentibus nobis, haec ipsius Christi de Eucharistiae s ci qmento loquentis esse verba; Hoc est compus meum, Hic est sanguis meus; contra illi magistri, Non est illius corpus inquiunt, sed corporis signum aut symbolum;credunt,nec ab iis quaerunt, a quo didicerint, Christi non corpus esse, sed signum. neque enim a Deo id Vmquam audierunt,sed ipsi hoc ita se habere; non verbi Dei,sed verbi sui auctoritate confirmant. Ita si corum discipulos urgeas,
363쪽
C A pu T XIII. 329 cur in hoc mysterio nihil aliud nisi symbolucsse credant, nullam rationem adserent, sed sola magistrorum suorum auctoritate niten tur. Quod profecto tale est, acti apertissime dicerent, nos in magistrorum nostrorum ver- 'taba iurauimus , quidquid ij dixerint, etiam ii nullo testimonio confirmetur, etiam si cum ipso Dei verbo pugnet i tamen fidem hab
re decrevimus. tantum Cnim illorum, qui nobis religionem tam grata atque iucundam excogitarunt, amori debemus, ut iis, nisi mnania quaecumque dixerint,pro Veris amplictamur,gratias nullo modo referre possimus. Tam ardens istoru erga aduersarios amor est.
A iudicibus, qui adeo fauent alteri parti, quid iuris, quid aequitatis ex spectari potest
certe illa altera pars ius suum apud tales iudices numquam obtinebit. Quare iure meritoque ab eorum sententia appellare potest. Vt enim si quis coloratum Vitrum ante Ocua Simile. los habeat, quidquid per illud aspexerit, codem colore tinctum videbitur: ita qui inter mentis oculos SI rem aliquam odi) aut amoris interponit affectum, ita Cam consideret inra Aiis necesse est,ut iuxta illius affectus qualitatem vel bona vel mala esse videatur. Ita qui amat, δ'' omnia laudat ;qui odit, omnia vituperat. Ex quo fit, ut isti quidquid huius nouae doctrinae , , genere continetur, non modo diligant, sed
364쪽
33o DEFENsIONI s FIDEI Ctiam ament, atque omnes qui hanc siue sequuntur siue defendunt, qualericumque tandem illi sint, tanti faciant, ut quidquid ij dixerint, etiam si pessimum sit , optimum iis esse videatur. Contra antiquam illam religionem ac fidem,quam semel abiecerunt, tanto odio prosequuntur, ut in ea nihil sit quod illi non reiiciant atque condemnent, antequam cuiusmodi illud sit, intelligant. Qui vero illam sequuntur atque defendunt, in eos omnes tametti virtute praestantes, tanto odij a dore inflammati aestuant,vi quidquid illi aut dic ant aut faciant, id istis impium ac nes rium esse videatur. QBare si ab eorum semientia prouocamus , praeter id quod mali Millegitimi iudices sunt, donec illa: amoris tenebrae, quae illorum animis adserunt caecita- tem,iudiciumque corrumpunt depulsie fu rint, num illis facere videmur iniuriam ξ Nihil profecto minus. Atque singularis fuit illa aduersariorum calliditas, qua doctrinae genus discipulorum suorum cupiditati ac libidini accomodatum cxcogitauerint, Vt δί eos in illius amore amplexibusque sopirent, de antiquae religionis ac fidei sanctitatem veritatis sociam & alumnam, atque illam honestam doctrinae,quam maiorcs corum coluerant, icueritatem , in tantum apud eos odium adducerent. Nec minor
365쪽
C A PUT X I I I I. 3 , iminor fuit istorum imprudentia, vel potius 'stultitia, qui eas insidias non cauerunt, quibus ita se circumueniri capique pascti sunt, ut in re tam graui tantique momenti tam ins1gnem in nos iniquitatem admitterent. Sed de his hactepus. Veniamus nunc ad nonum caput iniurie,quam isti nobis faciunt,quae r liquis non minor repericturi
IVDICVM INIQUITATE, MAmaiorum suorum fidem propter posteritatu
peccata condemnant, tum et si maiores in causea
non sint, cur eorum posteri peccent maleque
V o D ad iniquitatis, quam adue sarh hic in nos admiserunt,du Ira studiosissime agunt ut iudices sui Nareah inumaiores nostros stulte impie aueta condemnent, nonum caput spectat , illud in ira re M. primis dicendum est,hanc scripturae esse sentakς ς - ' tentiam : Iustitia iusti su per eum crit, Mimpietas impij super impium. Ita qui pecca- uit,ei peccati sui poena soluenda est,innocentiam autem omnia iura poena supplicioque eximunt. Ante omnia igitur quaerendum e- rat, quinam in hac caussa peccassent, ne sorte de aliquo
366쪽
332, DEFENs Io NIs FIDEI de aliquo temere iudicaretur. Aduersari
Iu in autem iudices cum sint falsi & illegitimi, nihil hic inquirendum putauerunt, sed
indifferenter, prout apud cos accusabamur aut nos aut maioresnostri, ita ad accusatoris arbitrium sententiam ferebant ; atque hos modo damnabant, illos absbluebant; contra ulis heri absoluerant, eos hodie condemn bant; SI quos codemnauerat, cosdem paullo post absoluebant: tantaque hic sentcntiarum Varietas erat, tam crebra mutatio, ut in quo tandem consisteren t, incertum esset. Nam patres suos modo con e nant, eosque Euangelium fidem corrupisse pronunciant; modo absoluunt. nunc enim eos Euangeliuintellexisse aiunt, paullo post ide negant illos fatuos de idiotas fuisse dicunt: nec tam acutorni ηἰ et' si ingenio praeditos, ut Euangeliu, quod omni- .seu lini bus planum & Iacile est, intelligere potu
tam i tata pro accusatorum libidine patres si iosi, aut. & nostros modo accusant, modo purgant, modo condemnant, modo absoluunt. quos
si aduersaris irriserint,isti quoque irrident; si
Vituperauerint,isti quoque vituperant; si con- uicia in eos dixerint, isti quoq. conuiciantur: nec sibi quaerendum putant, utrum id iure, an iniuria faciant. satis enim illis est ad condemnandum reum, accusatoris vocem audiare; nec quis sit iunoccm, quis nocens, m
367쪽
gnopere quaerendum existimant. In sacerdotes tamen 1 monachos seculi nostri, quibus Sc fidei adulterationem,& ho - minum seductionem adscribunt, totam accusationis linae vim impetum 4. conuertunt, i ' Sed initio demonstrauimus , si quid in fide nostra erroris esset quod non est id in maiores nostros recidere debere. hac cnim fidem,
antoquam nas remur, mundus acceperat,& tenebat. Iuxta scripturic vero sententiam: Ereciuae.
Filius no portabit iniquitatem patris,nec pater iniquitatem filij, cui peccandi alictor non fuit. Sed ut ad nostra veniamus, facile docere possum, fidei corruptionem, & populi Chri stiani seductionem, si quae est, nulli omnino ex nostris, id est, Franciscanis, non iis qui adhuc in nostio ordine vivunt, non deni l. cuiquam eorum, qui nos ab ipsius ordinis exo dio praecesserunt, iure attribui posse. nam ante sanctissimorum virorum Francisci δί . . Dominici tempora, antequam ullus Francis. canus natus esset, fides haec, quam adhuc re' rtia iis Hetinemus, sequimur, praedicamus, orbi Chri- ripit --stiano comunis crat. Igitur si errarunt squod est falsiim) una cum ceteris profecto in Crmum inducti fuerunt. nam cum talis esset totius mundi fides atque sententia, an illi omnium iudicio suu praetuli sent ρ Quid quod,
368쪽
334 DEFENSIONIS FIDEI Crat Oecumenicum Lateranense concilium, in cuius sententiam tota ecclesia, non solum Latina, Verumetiam Graeca consenserat Zyidri,inui Quo in concilio fides nostra uno codemque ημ - orbis Christiani consensi, nemine re clamante, comprobata atque suscepta est Quid,quod etiam ante eodem omni u Chri-. η γ stianorum consensii Berengarii impietas ita
muri damnata cit, Vt ne Vnus quidem existeret, rari ni rejrη- qui sacrilegum illum non condemnaret e
s. i. rorem, JUCm a suo auctore,totius mundi sei
tentia subs cribente,videret esse damnatum Z Quae cum ita sint, nonne catholica fides, i to orbe diffusa,cuiuscum q. hominis opinioni iure anteponcita est Z Quae aut nostra crit audacia,quata impudelia, si nosti hi iudiciu totius orbis iudicio prcseramus num Qua tantufacinus, ne tam impium scelus dixerim basegredi ausi sumus. Ex quo,nos seductores mi-S D'rqηMnime esse, facile intelligi potest. Seductor c-
nim est, qui alium leorsum ducit , Ut contra hominum communisatem priuata aliquam opinionem sequatur. Nos vero neminem seorsum abducimus, ut huiusmodi opinionem sequatur; sed potius omnes admonem VS, ne a catholica totius orbis consensione discedat.
Quod aduersari, profecto non faciunt, qui
homines seorsum trahunt, ut iuxta priuatam suam clectionem & arbitrium non solum a totius
369쪽
CAPUT NI 1 ir. totius orbis communione separatum stabulum habeant, verum etiam pro sua libidine pastores rectoresque constituant. Ipsi Crgo u. E; militat seductores. Quod si negant,doceant sa--ρm - quo Christiani orbis consensu, quo conci ' ' 'Iio fides eorum, quam nobis pro catholica, id in univcrsali,obtrudere conantur, approba ta fuerit; quae non nisi in quibusdam angulis recepta, certo temporis spatio viguit, in quiabus modo nata, paullo post exstinguituricc te doceri non potest , eam aut totum orbzm occupasse,aut omnia s cula esse compleXam.
Ista enim fides, immo perfidia, quam nobis aduersarij obtrudunt, nihil umquam aliud fuit, nisi quorundam hominum priuata falsaque opinio, quam Vt uniuersali totius Ec- . clesiae consensioni anteponamus ,illi praeciapiunt. Ridiculum autem esset ac stultum, primi mismos id facere, quos illi barbaros, fatuo
mant, hoc etiam cogitare deberent, barbaro- rum hominum atque fatuorum sententiainno esse totius orbis Christiani iudicio praes rendam. Quod si in fide nostra Sc religione aliquid erroris est, nonne aequum erat asinos istos & fatuos , cum ob suam imperitiam Mingenij tarditate acutius omnibus aliis vide re non possint, in primis excusatos habere Certe si erraremus, nos in errorem Ecclesia catholica
370쪽
. catholica induxisset s quod absit dicere) si
quidem ipsam errare, cum a Spiritu sancto regatur,est impossibile; cuius iudicio, proca
animi moderatione, quae in nobis aut est,aut esse debet, nostram non audemus,nec aliqua ratione possumus praeserre sentesitiam. Ad. G,i cum ita sint, nonne perspicuum est, quo, iudices aduersarios nobis iniuriam facere, cum in nos impetum faciunt, & iudicum suorum animos in nostri odium accendunt 8 Quid nim nostra innocentia clarius 8 quid manifesti Z nam si mundus in iis erraret, nos ibium saltem in errorem non induximus, scd ipsi una cum toto orbe Christiano eodem implicati errore teneremur. Quod si nostra miseriam & egestatem,li labores & qrUmnas,' quas pro huius fidei defensione suscipimus, si
mercedis, quam pro tantis laboribus recipum UL exiguitatem considerarent aduersarij, nos miseratione dignissimos iudicarent: nec dubium iis esset, quin rcligionem hanc& fidem, quam profitemur atque defendimus, nisi veram csse sciremus, celeriter abiicerC-μιὸ maxime hoc tempore, quo libertatis G tu mac licentiae edicto in Gallia promulgato, liberum est ibi unicuique sentire & credere qiuod videtur, siue Turcarum,sive Gentiliu, siue Iudaeorum , si1ue Haereticorum Atheo iii nive sectam amplecti velit. liberum est,