장음표시 사용
71쪽
36 DEFENSIONIS FIDEI illam ante intellexit, quam illius atrocissimis consiliis , SI arte Polasga adeo inflammata apparuit , ut tibi ipli suisque manibus ferro de igni ruinam minaretur. Scd quoniam huc delapsi est nostra oratio, Sinonis, Graec
rum & Troianorum historia uberius explica...
bimus: ut intelligatur Galliam Gebenensisssuique Sinonis Bezae artibus sui sic deceptam , quemadmodum quonda Troin nimis credula, Graecoru sitique Sinonis dolis capta S eueria est. Troiani igitur tantum fortit dine potentiaque Valcbant, ut eos Graeci id armis superare non possent. Cum ergo aperto Marte parum se proficere intelligerent, occultam fraudem tectosque dolos sibi qdhibendos putarunt. Itaque Sinonem insigi nem mendaciorum ac fraudis architectum, iqui Troianos suis artibus caperet, suborn runt. qui cum in Urbem esset adductus, ac populi sieuientis furorem lacrymis ac mulerabili voce fregi siet, impctrara audientia personam silam agere coepit; & ut sibi polleamentienti crederetur, in ipso suae orationis exordio ea dixit, quae omnes Vera S indubi tata esse censerent. deinde testatur Sinon se non esse mendacem ,nec ullo modo velle fallere. Primo igitur se Graecum esse confitetur,quod omnes Vcrum esse intelligebant. Id coniellus, tantam apud Troianos fidem obtinui
72쪽
tinuit ut quidquid postea ille dixisset id tamquam ab integerrimae fidei homine proscctu, omnes sibi credendum putarent. Itaque mβ-le credulis hominibus postea quaecumque Excogitauerat mendacia facile persuasis, eoq. iacto fundamento, ruinam illius ciuitatis ex struxit. Quamquam autem sapiens ille Laocoon S: Callandra vates Troianos instantis periculi δί Graecorum astutiae multis admonebant verbis, suspectum esse dicentes, quod Graeci agebant,quantumuis id bonu& egregium videretur; magisque metuendos & cauendos esse, dum amicitiam simulant, quam Vbi aperto Marte pugnates, se hostes csse demonstrant tamen illos bene monentes nemo
audiobat, plusque fidei uni Sinoni corum
Cuersionem machinanti omnes adhibebant, quam ulli alij cos, quanto in discrimine versarentur, admonenti. Sic euenit ut leuem illorum credulitatem miserabile eius Vrbis si queretur excidium. Nec umquam Troes Sinonis de Graecorum dolos ante senserunt, quam hostes suos equo ligneo egressos totam , urbem caedibus& incondiis complere vidc-runt . Γalibus artibus & dolis usi sunt aduem sat ij, ut Galliam euerterent: misso enim G
noua illorum spelunca, in qua huiusmodi homines delitescebant, Sinone quodam in Galliam, huius regni murum, id est nobilita-
73쪽
38 DEPENSIONI s FIDEItem, qua nullus minus cst firmior, per eum ita labefactarunt ac peruium reddiderunt,ut iis facile fuerit suum Germanicum equit tum immittere, qui omnia diriperet, Galliamque vastaret. Ingressus autem in Galliam Sinon, initio tam audacter in Ecclesiasticorum vitia, quae nemo non Videbat, inuehebatur, ut coram Gallicana simplicitate v
racis hominis opinionem sibi facile compararit. deinde ic status nihil aliud, nisi veri morem sibi esse propositum, nec aliud se vel le , nisi instrui ac doceri si sorte erraret: cum verborum lenitate ac pietatis imagine in gratiam Principum sese insinuasset, irrepsit in
Galliam, & a primaria nobilitate susceptus, ad ipsius regni eversionem reseruatus est , quemadmodum postea declarauit euentuS. Qui profecto talis fuit, ut Troiana illa cal
mitas nihil fuerit,ii cum hac conseratur,quae nostra memoria paene totam Galliam euertit. Licuit Sinoni dicere Troianis quidquid voluit,ubi semel admissi is est, eique Troiani plusquam alicui alteri adhibebant fidem ,
posteriora mendacia ex priorum Verborum Veritate metientes. Ita Galli ubi Geneuensem Sinonem in cleri vitia inuehentem Vera
dixisse senserunt,quidquid postea dixit facile
crediderunt: nec quibus artibus, ac dolis ci eumveniebantur, ante senseiunt,quam suas ciuitates
74쪽
C A p v T I. 3' ciuitates captas, templa direpta, exercitum hostium in suis agris ipso Sinoue duce & -- tetigia ino Vagantem,Germanum equitatum cuncta diripientem atque Vallantem, Veros Dei cultores , Ecclesae, regis, patriaeque mantes, passim atrocissime trucidari viderunt. Graecus ille Sinon opportunum quo proditionem expleret tempus exspectans,interim agebat pro arbitrio,ac versabat omnia: Principum consiliis intererat,quidquid dic bat aut consulebat, audiebatur,eique promptissime obtemperabatur. Hic autem alter Sinon ad eundem modum opportunitatem temporis, quo omnia caedibus incendiisque foedaret, exspectans , Principes interim regebat, immo fallebat: ubique imperabat, ab omnibus recipiebatur. Optimates intere
ea , quorum & in Deum, S in Regem, dein Rempublicam spectata fides erat , non audiebantur: S cum Galliam impendentis
sibi discriminis, quod ipsi prospiciebant,admonerent, eorum consilia rciiciebantur. Ita
Sinoni; improbitati,ipsiusque Gallie fato c dere cogebantur,absentesque,quem exitum Sinonis consilia haberent, contemplari. qui qualis fuerit, nullus ignorat: certe Gallia suis cladibus nobilis, ac malorum, quς illius fraudes ac doli in eam inuexerunt, memor hodieque suspirat. Horum autem Omnium
75쪽
o DEFENSIONIS FIDEI praeter Sinonis dolos magnanimorum Garulorum leuitar, simplexque credulitas occasionem praebuit: qui cum haereticu in re cu- rissima semel verum dicentem audissent, citius quam par fuit,ei fidem adhibuerunt, existimantes cum etiam in reliquis Vera dicturu . Itaq. in vitia inuectus,ubi in ipsius C tholicae fidei veritate declamare coe pir, let stando proscindendo l. maiores,eosq. fatuos, deliros, leccptos,impostores fuisse dixit,ei t mere fide adhibentes, maioru stioru religi ne ac fidem improvide reiicere non dubit runt; nec . prius quaesierunt,utru id,quod ille dicebat,veru esset an falsiim. Ita cu ille nos monachos ac sacerdotes nihil aliud qua impostores ac populi seductores esse clamaret, ac ob turpe questu nos fide atque doctrinam quam aduersus illum aliosq. coniuratos de fendebamus,excogitasse diceret, ei crediderunt:nec sibi quaerendum aut cogitandu putarunt, quam grauem inimicum in illo qui huiuscemodi mendacia de nobis confingebat, suscineremus. Quodque deteriris atque
inc5modius est& illis & nobis hac siquide
de caussa δc miserabiles fratres nostros atrocissime trucidari, & illos detestabilis caedis ministros ac carnifices fuisse, tum vidimus, unde 1llos diuinam ultionem , iustamque
Dei iudicis, qui huiuscemodi particidas pu-
76쪽
C A P V T I. Inire consueuit, sentetiam exspectare necesse est cum ille Genetiensis Sinon nos morti ad iudicasset, nostrasque & domos euertendas,&aedes sacras diripiendas esse pronuntiasset, eius sententiam nimis leuiter& improvide Comprobantes, seipsos carnifices, crudelissimaeq. sententiae exsecutores esse voluerunt.
Itaque nimium leues ac creduli exstiterunt, cum in nos inauditos tam ut:cum id quod ab illo Sinone dicebatur, verumne esset an falsiim, examinandum non putarunt; cum ne id quidem sibi cogitandum existim runt, illos non esse nostros iudices aut superiores, sed sese ad illitis nutum, iniquitatem
malitiamque accommodanteS, Omne Crud litatis genus in insontes CXercuerunt. Erat
tamen intellectu facillimum, qu cumque in nos ille dicebat, esse falsa, ab coque conficta
mendacia. Nam cum sacerdotes ac mDn chos aliosque Ecclesiasticos nostram religionem ac fidem ob turpem qua bim excogiatasse diceret,cui erat obscurum, illum impudenter hoc .fingere turpissimeque mentiri Quis enim nesciat, antequam Pontificum Episcoporum , sacerdotum , monachorum quisquam talis existeret , immo Vero ant quam nasceretur, toto orbe Christiano nutilam aliam fidem nisi halac eandem, quam ab aduersariis temere reiectam nos constanter
77쪽
retinemus, promulgatam fuisse ρ quis ignoret nullam esse orbis Christiani partem in qua fides aut religio huic nouellae similis, quam iste Sinon cum suis pro Catholica reluctanti orbi vi, armis conatur obtrudere , praedicata fuerit Z Vnde perspicuum est, omnem dogmatum, quae ille praedicat, falsitatem illis solis, tamquam eius doctrinararchitectis S auctoribus, adscribendam esse. ii quid autem in nostra fide erroris esset admistum, id nobis iure adscribi non posse, sed
totam eam culpam in illorum nostrosque maiores, a quibus ea imbuti sumus, osse r torquendam. Quis igitur perspicue non via deat, calumniis mendaciisque nos appeti, cum illi de insontibus multa confingunt, Vt& nos iure videamur occidi, & Gallicae nobilitatis ac simplicis populi animos ita in
nostri odium inflamment, ita furorem accC- dant, ut & in nos tantam ac tam immanem crudelitatem exerceant, quantam in rabidum canem , aut grassatorem lupum numquam exercerenti. dum nos contra fas,contra leges omnes exquisitissimis suppliciis excruciatos atrocissime occidunt. Quae cum ita sint, nonne omnis humanitatis obliti viden tur ρ an nos homines sui similes arbitrantur ean nos in Christi nomine quemadmodum α ipsi baptizatos existimant Fundamentu
78쪽
C A PVΥ I. ' 3 autem illorum nefariae crudelitatis est subdolum illud mendacium , quod in nos aduersarij confinxerunt;quod tam aperte Vanutic falsum est, ut nemo tam caecus existat, qui sine assectibus naturam dc qualitatem or tionis illorum considerans, hoc plane non videat. Cum igitur illi tam apertam calumniam impudensque mendacium ad situm facinus, quo pietati bellum indixerant, & ad
nos trucidandos furialia arma induerant,excusandum obtenderent, omni homini prudenti & cordato in ceteris debent esse sus .pecti; cum planum sit a quo spiritu illi ad talia de dicenda & facienda impellerentur. Quis enim alius spiritus ad talia audenda eos impulit, nisi Diabolus, qui ab initio h ibi cmicida est, paterque mendacij ξ Vnde etiam Omnes homicida: Sc mendaces illius filij appellantur , & quemadmodum a Christo Iu-Io-.daei propterea quod &in eum mentiebantur dc cum occidere cupiebant, Diaboli liiij dicebatur: ita seductores isti codem nomine
digni sunt, quia fingunt in Christianos suos.
que fratres iactantque mendacia, Ut eos Vita fortunisque sitis iure priuare videantur. Non est usque adeo crudele atque immanc Christi Euangelium , non vult mortem peccato ris, sed ut conuertatur SI vivat. Nec venit
Christus ut homines occidat M perdat, sed
79쪽
1 DEFENsIONIS FIDEI ut seruet. V nde etiam hortatur & monet ,Vt abs se humanitatem mansuetudinem qua discamus. Q id enim aliud docuit, cum ipse cum Apostolis suis in ciuitatem SamaritanorUm receptus non esset, quaesissentque ab eo Iacobus& Ioannes, Domine, vis dic mus ut ignis descedat de caelo, & costumat illosZnone couersus increpavit eos dicens: N scitis cuius spiritus cstis Z Filius hominis nono Venit animas perdere, scd saluare. Tantum
inter Christi & Antichristi spiritum interest. ille liquidem benignus, mitis, humilis, su uis cst,nihilque aliud , nisi hominum salute
desiderat: hic vero, nimirum Antichristus, crudelis, sarinis , immanis, homicida, mendax, superbus, nihil aliud nisi caedem, perditionemque hominum spirat. Quaecum ita sint, non est dubium, quin agere calumniis ac mendaciis, ut trucidandi homines anuam Ioperiat, quod in nos saeuatum moliebatur impietas,a mali spiritus nimiru Diaboli cosilio instinctu proficiscatur. Qui aut spiritus Christi participes sunt, ij tanta suti confido
erga nos humanitate utentur, ut nostra Apologiam patienter & attente legant, ut ex iis quae dictum stimus copiose ac plene, & fidei nostrae veritate, Sc caussae nostiae aequitatem,S ini uriae nobis facti, dum adco leuiter aCwmere molli di co: porali & aeterna Vnae
80쪽
C A p V T I. seum optimis sanctitanisque maioribus nostris adiudicamur, magnitudinem intelligant atque perspiciant. quibus nostrum studium, quo innocentiam nostram calamo, quando gladi) materialis usum sponte abiecimus, moderate defendi mus,ingratum esse non poterit. Et quoniam lex ipsa naturae omnibus arma defensiti a permittit , quisquis haec nostra lecturus cst, moleste non feret, si
gladio spiritus quod est verbum Dei) nos ab M
aduersariorum iniquitate defendimus. Quosa, .
satis Vlti erimus, ubi mundus intelliget illos iniuria Sc contra expressum Dei verbum dixisse, egi se, defendisse contra nos quidquid& dixerunt δc egerui,& defenderunt. Quod
ad reliquum ultionis attinet, Deus vivorum re mortuorum iustus iudex viderit, cui quod superest committimus, interim nihil aliud petimus niti ut Unusquisque de tota caussa recte iudicet, iuxta clamantis Prophetae prae-pal. ita ceptum : Recte iudicate si iij hominum . neque mihi cum est , in cuius lectoris manus haec nostra opera incident, modo in illo sit aliquis veritatis flectus, quae apud omnes bonos tanti esse debet, ut cum plillosopho dicere possit: Amicus Socrates, amicus Plato.
Quatuor autem sunt genera hominum, in quorum manus hi libri sorte peruenient, .