장음표시 사용
81쪽
quique hqc nostra lecturi sunt. Alij siquidem
sulit Catholici in suscepta fide ac vera retiagione constantes Sc immobiles. alij vacillat, ac in fidei negotio dubitant: & quoniam animo fluctuant,neq. quam partem sequi debeant satis si iunt, ad omnem doctrinae ventum flecti facile possunt, parati tamen Veri,itatem amplecti, simul atque haec illis dem istrata fuerit. alij sunt prorsus haeretici, qui reiecta ecclesiae Catholicae fide, sesb capit
Iescius hostes reddiderunt; dc ut certos se-qUerentur erroris magistros,Ecclasiae bellum exitiale indixerunt. S ncquid ad impietatem deesse videatur, eos omnes qui illorum erroribus approbatis atque susceptis sitam fidem deserere nolunt, pro caque illorum opini nes amplecti, immortali odio prosequuntur.
Vltimi sunt Athei ac Libertini, qui quoniam& de sublimibus sdei nostrae mysteriis curiosius quam par erat disputantes , ea comprehendere lectis argumentis quae adue siis fidem haeretici excogitarunt, ex illarum disputationum labyrintho sese cxtricare mianime potuerunt , omnem Vpritatem ac religionem penitus abiecerunt: atque ita Epicurei , gastrolatrae, ventrisque mancipia iacti, humanam dignitatem brutorum animalium
pedibus substrauetunt. quibus . accidit id quod ait Publius in Mimis: Nimium alter-
82쪽
CAPUT I. Icando Veritas amittitur. His cum diuinitatis nulla sit cura, qua in parte sit veritas,non laborant. attamen eam sectam, quae ad Epicuri sententiam ac Volutabrum proximC a
cedit, libenter solent defendere. A quibus id unum peto,ut haec nostra patienter legant,6 argumenta quae certo in loco secundi libri contra saeculi nostri philosophos attulimus, diligenter expendant. Qui cum fidem nostram de Eucharistiae sacramento esse natura incredibilem ,nec philosophica ratione posse com prehendi vident, eam sitscipere nolunt. quod si nostra legere non grauabuntur, intelligent prosecto tantum abesse, Vt quae a natura proficisci videtur incredulitas , quaeque fidei nostrae de hoc augustissimo sacramento arcana illa mysteria penetrare non
potest, illis de ipsus fidei veritate dubitandi ansam praebeat, ut potius sit validissimum
argumentum, quo S totam fidem nostram, quae, ut Apostolus ait,est rerum inuisibilium Heb. r.
natura non apparentium ,& ipsius fidei non, minimam partem, quae de Eucharistiae sacramento agit, probare ac confirmare videatur.
Haec enim ut ita dixerim) incredibilitas cer- 'tum ac euidens fidei nostrae a Deo prosectae, nec ullis humanis viribus, sed tantum diuinitus orbi persuasae testimonium est. fieri siquidem nullo modo potuit, Vt alius quam
83쪽
8- DEFENs Io NIs FIDEI ipse Deus, aut certe homines Deo pleni, tot ieruditis viris, tot philosophis , tam incredi- , bilia persuaserint, qualia sunt ea quae in hoc admirabili mysterio fieri credimus. Quae nim tanta eruditio atque doctrina, quae tanta vis copiaque dicendi, quae talem fidem rerumque natura tam abstrusarum certam
pei suasionem, tantis ac tam subtilibus ingeniis ingenerare potuisset Quis autem nesciat quales ij suerint qui fidem ab ipsis Ap
stolis eorumque discipulis acceperunt Z qu les ij denique exstiterint, qui sibi a maioribus , quasi per manus traditam, in hodie
num usque diem eandem inconcussam tanto animi ardore , tanta constantia retinu
runt , Ut pro illius defensione sanguinem suu libenter effunderent Ex quo sequitur necessario fidem hanc mundo diuinitus fuisse persitasam, ac solius Dei virtute subnixam esse. Quis enim hominum adeo vafer & callidus , quis orator adeo facundus cxistet, qui res tam incredibiles atque incomprehensibiales, quales sunt hae quae in sacrosanctis mysteriis geruntur, hominibus valeat persuad re ρ Christi corpus uno eodemque temporct& in caelo esse 5 in terra. ubicumque iuxta ipsius institutionem Ecclesiae traditam consecratur Z Numquam igitur, mihi credito, numquam aliquis hominibus, quibus non facil*
84쪽
C A p v T r. facile a sentiri mos est, tam incredibilia persuasisset, nisi Deus ipse praedicatores suos adiuuans, in illorum doctrinae fideique rerum inuisibilium,quam hominibus inculcabant,
confirmationem, infinitis miraculis mundi incredulitatem domuisset ac perfregisset. Et haec quidem cogi alio non selum me in- suscepta fide retinet, meque de sacramenti Eucharistiae veritate dubitare non patitur, Verum etiam cogit credere, doctrinam hancc cano ab ipso Deo , qui eius auctor & propa- 'gator est, allatam esse diuinitus. Itaque cum .
AEgyptiis magis licebit dicere digitum ac virtutem Dei esse, quae huiuscemodi fidem
in cordibus hominum plantauit atque defixit cum ipso Christo concludere: Si indi-iu. , .gito Dei errores huic fidei repugnantes CX Orbe eiecti sunt, ipsa vero in eorum locum successit ac radicata est; profecto peruenit in nos regnum Dei. sed quoniam de hoc argumen to in secundo libro ulterius disseremus, non agemus in praesentia pluribus.
Quantum igitur ad primos qui Catholici
sunt,non est mihi dubium,quin ubi testimonia& argumenta quae ad fidei nostrae c si matione producemuβ, legerint, pergratus iis labor noster futurus sit, cum sua fide cu sacris scripturis sanctorum l. Ecclesie patrii monumentis ad amussim conuenire intelligent.
85쪽
D DEFENsIONIS FIDEI Qui vero hactenus in fide vacillarunt , ij omnino in nostra castra transibunt, ubi sidenostram apertissimo Dei verbo ccclesiae totius'. antiquitatis generali consensu stibnixacsse cognoscent. Hae reticis autem ,quos tertio
in loco numerabimus , idem dicemus quod DQ. I. olim adolescens Propheta Daniel populo IGraelitico, qui pudicam illa Susannam ab ad
uersariis falso accusatam, testibus eorum lucti testimoniis no examinatis,temere S impr
uide condonarant, dixisse memoriae prodituest Reuertimini, inquit,ad iudiciti, quia fati
sum testimoniti locuti sunt aduersus ea. Itaq. ab iis pcto ut ad iudicium muci tantur. Nam illoru magistri aduersarij nostri aduersus nostram maiorumque fide falsiim testimonium locuti sunt. Species sorinaque virginu Chriana, fib si1 ς00ωςyax tum decepit cos, .& subuertit sales.tij . Corda illorum, Ut falsum doctrinae genus e cogitarent,quo suu incestu tegeret, dum casLTitabib.,. p OV Qribub habent,quae etiam sibi damna tionem acquirunt,quia primam fidem virgianitatis obseruando quam Christo deuouerat, irritam fecerunt. Sic olim Susannae pulcritudo ab illis iudicibus senibus appetita,in catis sa fuit, ut contra ipsius pudicitiam falsiim testimonium dicerent. Revertim iiij igitur ad iudicium o Christiani, sintque vobis suspecta talium hominum testimonia, Christoq. potiiss
86쪽
c A p v Υ I. I tbotius & verbo eius credite, quam cuiquam mortalium , quamuis ille doctus atque elo-RUCris Cise, ac verisimilia adferre videatur. Omnis siquidem homo mendax, Verbu au- 'toni Domini manet in aeternum. Nec quid- ι Pς .
qciam aliud a vobis petimus, nisi ut scripti raria tostimonia, quae ad fidei nostra: cofirm tionem proserimus,perlegatis,quae si suo sensit Exponantur,quod de hoc sacramenti mysterio credimus,luculeter ostendunt. Quod si aliqua vestrie salutis cura Vos tangit, nolito quaeso magistrorum vestronim sentcntiam tam pertinaciter lucri, quinctiam legatis,audiatis,cognoscatis, quaeratio Vettios maiores impulerit, ut vos ea fide, quam deseruistis, imbuerent. In negotio tanti poderis, in caussa tam graui ac sancta temere quidquam agere aut affectibus dare, extremae profecto ac si nimis perniciose dementiae est. Peto igitur a vobis, ut quemadmodu abhinc aliquot annis, cu esset is ex nostris, curiositate quadam adducti concionatorcs illos fidei nosti, inita 'micos libenter audiebatis, corumque Opus cula legebatis, quantumuis hoc prohiberet ecclesia cita nunc facere velitis nisi sorte illud metuitis, ne Veritatem inuestigando reperiatis. Revertimini igitur ad iudicium , Mouam impie nos fidem que nostram con
Getanaueritis, quam temere ac improuide
87쪽
yr. DEFENSIONIS p ID EI CAP. 1. eam abiuraueritis .in secundo examine sorsitan intelligetis. sed haec in praesentia hactenus vobis dicenda existimo. Quod ad omnes in uniuersum attinet, huius caussie dignitatem tantam mihi esse persuadeo, ut si apud ethnicos haec mihi habenda esset oratio, ipsius caussae status mihi
attentionem ac beneuolentiam compararet.
quae apud Christianos peroranti mihi des
tura non arbitror, praesertim cum parentum
dc suoru δί meoru patrociniu susceperim. Filium accusatore patris detestatur ipsa natura,& quantacumq. crimina admiserit pater, t . men qui inter getiles illius patrociniu susceperat filius,summa cum attentione ac bene ZYod. io. uol Ctia auditus no sine laude discessit. Quid apud Christianos, quibus diuina voce praecipitur , honora patrem tuum & matre tua, Vt par nisi cos sis longaeuus super terram;nonne filius adu t ' catus patris gratior esse,sho l. ossicio praeclaro functus existimari debet 8 Est igitur mihi longe honestissimum facinus, parentu meoru dignitate nomenq. defendere, maxime cu Scab ingrata posteritate accusati,nullius ad huc criminis errorisve conuicti sint; & mihi satis costet eos calumnia pati, iisq. ta grauia nefariaq. haerescos ac idololatriae crimina, quod posteros suos eade impietate imbuerint, non absque sua summa iniuria falso in Uri.
88쪽
haereticorum causa, propterea quo uos patre maior erique nefarie Upugnant:
N ADvERsARIis multa sunt, quae illorum caussam iniquam ac turpem ossiciunt. illud in primis, quod parentibus, auis, abavis, tritavis, Cete- Isaretis mrisque maioribus suis, qui omnes eandem , si quam S nos religionem fidemque coluerunt , furiale bellum indicunt. Quamquam enim aiunt,se nisi nos,oppugnare neminem, si quid tamen erroris aut mali fidei nostrae esset admistum, reuera in maioribus nostris totum crimen haereret, iisque adscribendum esset. quis enim alius Lutherum, quis Caluinum, BeZam, aliosque eius sarinae nostram docuerat fidem nostram inquam: hanc siquidem illi nobiscum semel imbiberant. quod eos certe non fugit, si verum dicere non grauantur & corum condiscipuli hoc ita se habere testantur. Itaque si in hac caussa ipsius iuris natura spe flatur, accusandi erunt
maiores nostri qui posteros sitios tali doctrina fideque imbuerunt. qui tali doctrinae liquore ab infantia imbuti,flagris, Verberibus, mi-
89쪽
14 DEFENSIONIS FIDEInis hanc suscipere copulsi, eos qui cotrarium docere tentabant,tamqua hereticos igni cremari cosipicati,a quouis ςquo iudice absolu rentur. Hic igitur diligeter inquircndu esset, qui ex maioribus nostris primi fuerint fidei nostrae ac religionis auctores:quae si falsa est,hdemti accusandi sunt. Quod si quis in patrumeu agere velit, sat scio illii in auu meu crimen sui ita dixerim reiecturum.is siquidem, cum adhuc puerulus esset, ab hoc ita in priam is instituebatur, ut 3c mista sacrificio deuotus interesset, & Christum in eo cum post
consecrationem elevabatur hostia, religiose adoraret, Deumque suum in ea esse crede Iet, & beatam virginem Mariam aliosque sanctos in caeso cum Christo regnates pie V neraretur, S pro parentum suorum desui ctorum animabus preces funderet, aliaque huiuscemodi, quae ab illis nos quoque a pu ris accepimus, docebatur. Quod si in auum
meum egeris,is rem totam in abavum nacu,
ille in tritauum, atque ita ordine in maioressitos quisque reiiciet. Inter quos etsi a nostra aetate usque ad millesimum δί quingent
simum annum omnes enumeres, cui ho
posset adscribi, ut fidei nostrae prim is inuentor ac auctor esse Videatur, reperies neminem . Porro haereticorum, qui in ecclesiam Christianam superioribus taculis irrep-
90쪽
C A p V T II. Isserint, alia est caussa. nam qui illorumprii cipes , qui errorum auctores fuerint, quaago aut coeperint aut desierint, facile reperietur. Ex maioribus verb nostris qui fidei
nostreinuentor auctorve fuerit, neminem inuenes. cuius criminis si accusentur, toties illid in suos quisque maiores reiicient, ut ad Epostolos corumque discipulos tandem vertic necesse sit, in quos excogitatae fidei nolis sarcina deuoluetur, atque ita patres mathresque nostri tanto crimine, si tamen ipsan fidem retinere ac defendere crumen est , omnium suffragiis absoluentur.
Quidquidsit, ipsius fidei siue inuentio suo
Corruption bis monachis iure adscribi non potest. Iaan inter antiquos illos maiores nostros quaeiriadi sunt eius auctores. Christus denique redemptor noster firma petra tura primusque ecdesiae Apostolicae doctor esseta 'ρ'
inuenietur,in qio Onan dificatio costructa crescit intemptim sanctum in Domino ; in quo utinam ipsi Oaedificarent, ut no deciperentur:ab ipso aut tam qua C vcritatis fonte,
ab eiusque Apostois fides nostra derivata est. Est igitur haec procipua sui ante diceba- Ephest. mus controuersiae nistrae quaestio, fuerintne maiores nostri Christini an non. si Christia, ni fuerunt , num illoum exemplum filiis