장음표시 사용
171쪽
mam imperator H a ictoritatem agno cunt, demi se accipiunt, nec aliud auidpiam conqueruntur quam quor utra Adam clericorum cupiditatem, qui in causa fuerant . ut lex illa sanciretur i). Si cuiusdam conditionis homines princi. pis edicto atque imperio admitti vetantur inter Clericos, nemo est qui repugnet sa . Si monasticam vitam amplecti vetantur milites idem D. Gregorius cognomento magnus, ad quem suam miserat legem Imperator, rem principi modeste retuli se satis habens legem ipsam proponit 3 et si quidquam in ea temperat , id ea re unice facit , quod et principis mentem esse arbitratur, cuius singularem pietatem cognitam satis ac perspectam habebat 43. Longe alias sequioribus sauculis, ut Supra demonstraatum est , disseminatas fuisse ductrinas nequaquam me latet. in dubium revocata est divina Regiae potestatis origo, Summumque Principum aullique obnoxium auctoritati humana oin usuryet. Cod ex Theodosianus lib. I 6. Tit. a. de Episc. Eccles. et Cler. lib. an. Vide lib. 2 . t) Nobis etiam privatae successionis assimenta recentibus legibus denegantur , et nemo conqueritur ; non enim piitamus inittriam, quia dispendium non dolemus D. Ambrosius Epist. ad Valentin. Ir. Et S. Hyeronimus Epist. ad Nepotianum: Pudet dicere: Sacerdotes Idolorum , mimi et aurigae et scorta haereditates capiunt; solis ci ricis et Monachis hoc lege Prohibetur, et prohibetur non a Persecutoribus , sed a Principibus Christianis . Nec taelege conqueror , sed doleo cur hanc legem meruerimus . . . Proυida ser=eraque legis cautio, et tamen nec sic refrae. natur avaritia .ca Vide Codicem Theodos. lib. I 6. tit. 2. l. 6. II.
uo iussioni subiectus eamdem legem per diversas Ter.
rarum partes transmitti feci. D. Gregorius M. Ep. ad mali rit. Imp. 4 , de re etiam christianissimus Imperator, mihi creadite, omnino placatur et libenter eorum conversionem suscipit quos in rationibus publicis implicatos non esse cognoscit. D. Gregorius M. lib. 8. Epist. a. ad Metro. polit.
172쪽
in civilibus administrandis rebus arbitrium. Ipsorum imperio
tubtrahere plerique conati bunt omnes tum fortunas cum peragonas suas, atque universas omni tui reε , quae aliquo pacto ad Ecclesias , sacrumque mini terium pertinent; eoque devenerunt nonnulli, ut promissis quae divinitus facta sunt, et tra.dita a Christo Iesu Ecclesiae potestate turpissime abutentes, D. Petrum tum sacra ture civili in universa terrarum orbis imperia auctoritate donatum fuisse contenderint, cum a
christo Domino Regni caelastis claves accepit s. . Νeque mirum, carissimi Fratres ac filii, huiusmodi doctrinas ad evicitandam lavendamqua vitiati culpa hominis arrogantiam aptissimas adeo penes vulgus invaluisse, iis praesertim temporibus , quibus irruentibus longe lateque barbaris , Imperii
maiestas imminuta est, universus rerum civilium ordo perturbatus .
Quidnam doctrinae illi, quam superioribus saeculis. quibus Ecclesia et Respublica maxime floruit, Christiani profitebantur , quidnam , inquam , obesse poterant pervulga-
1ὶ Hegesiae claves Reges Caelorum datae sunt cum Petroi datae sunt, et cum ei dicitur ad omnes dicitur: Amas me, PaSce Oves meas etc. D. Augustinus de Agone Chri sit 3o.; et in Tractatu so. in Ioan . Petrus quando claves accepit Ecclesiam ranctam significaυit. Non monstrabunt puto cui hoc dicerent, tibi cliquando quispiam Apostolorum tu ex sederit hominum, aut diviis ror terminorum, aut distributor terrarum . Stetisse lego ostolos iudicandos, sed ipsos iudicantes non lego . Erit illud, non fuit . . . . Ergo in criminibus non in possessio. nibus potestas vestra, quoniam propter isia et non propter hias accepistis claves Regni Caelorum , praeυaricat res utique exclusuri, non possessores . . . . Habent haec in . a et terrena iudices suos Reges et Principes Terrae .
uid fines alienos invaditis, quid falcem vestram in
alienam messem extendis D. Bernardus lib. I. de Constideratione cap. 6.
Inter Reenum et Sacerdotium propria cuiusque distim euuntur incia, ut et Rex armis utatur Saeculi, et Sacem dos accingatur gladio spiritus qui est Verbum Dei . D. Petrus Damian. lib. 4. Epist. 9.
173쪽
de mi errimis ii et tumultus et ignorantiae temporibua op nione 'hi ilait pr/,fecto ; quin immo si excitati calamitosis temporibus
tum Litus sum ni .ique legum Ct Cuiusvis scientiae ignoratio quae inde non sine maximo dctrimento profluxit, licet non Onis nuro purgare , eorum culpam tamen saltem imminuere posis
sunt, qui se novis doctrinis decipi passi sunt, nullus nostris hisce temporibus purgationi locus esse potest , e X quo salsa atque inania esse dc monstratum est illa nomina, quibus inia istuntur quaecumque ii tam iniuste 'tque absurde contendunt et Sacerdotii atque imperii iura Derunt clari Limo in lumine colis locatu. ἰς unc enim quis nesciat Miluniud modum unius Sacerdotii est fidei se m a re depositum , et divini expositione verbi et Sacra. mentorum administratione ad aeternam in caelis vitam fideles ducere ; ita ad Re em pertinere civilium qitarum libet prosa narumque rerum tirocurationem , cuius uni Deo reddenda
ipsi ratio cst, qui huiusmodi Osiiciuna ciuem commisit Ne vos , Fratres carissimi , seu vera seu falsa decipiat quorum dum pietas ua doctrina , qui iura Principum angustioribus ausi sunt limitilius circumscribere . Haud nune Primum contingit, ut scientiis abutantur homines, et salis Sis rationibus vel eximia pietas inducatur in fraudem . At si rem introspicere velimuς attentius, numquam alias magis cum Evangelio pugnantia veluti certam disciplinae rationem fuisse posita reperiemus, quam ex quo novam Evangelio doctrinam Rubrogare cupientes summum ipsi Deo in mortalium animos imperium denegarunt. Nil mirum ergo, sic tim tam impiae ta inque absurdae doctrinae inanium Saeculi sapientum animis radices egerint, adeo ab ipsis omnia
corrupta fuerunt atque permixta , ut audaci SSi me asserere non dubitaverint, assentatoris esse praesentem et con Spicuam in tritiusce Terrae principibus agnoscete et fateri invi sibilis Dei potestatis imaginem . Duo haec veritatis praecepta adeo sunt inter se conitincta ut Alterum oppugnari nequeat, quin alterum simul omnino tollatur . Nullos reperietis tot excitantibus ad arma , ad tumultus, ad caedes doctrinis magis refertos libros , quam penes impiae illius Opinioni S auctores fautoresquc quae summam Dei in homi-nti in mentes ac voluntates potenti .im inficiatur. Longus nimium CSsem , si referre vobis vellem , quemadmodum id factum suerit , et falsas illas singillatim ratiocinationes dete-cere , quibus non sine incautorum hominum offensione ac periculo uti complura alia sanctis si inae nostrae Religioliis
174쪽
rso dogmata , ita hoc etc nati sunt obscurare. Unum illud ptIncipi lim , cui veluti firmissimo fundamento quibuslibet tem
poribus adhaeserunt contra profanas erroris novitates Religionis propugnatores, adversus in Sidias fraudesque, quae parari sortasse possent , satis vos instruent . Suam Christus caelestem doctrinum Apostolos docui eamque poSteris omnibus lier suos Successores ad finem usque saeculorum tradi iussit ; ut vero eam ah illis vicissi. tudinibus vindicaret, quibus humana quaeque subiiciuntur , suo omnipotenti praesidio Ecclesiae pollicitus est sese percpetuo adfuturum , quo praesidio munita et integriam illam servaret, Et constanter praedicaret . Ex quo fit , 'ut necessaria traditae ab Iesu Christo doctrinae nota sit vetustas ; ita ut ea vere Christi doctrina sit , quae singulas retro actas aetates relegens suam a Christo Iesu et ah Apostolis acceptam resert originem , hominumque commentis tribuendum
sit quidquid 'posterius traditum est. Illud verum, Tertu Dlianus aiebat quod priΠῖ , falsum quodcunt ite porreritis . Quod sane ellatum cum de fide agitur , nullam patitur exceptionem .
Quo posito . ut quaevis de principum potestate et de .
bita iisdem obedientia radicitus controversia tollatur, uni versos, qui illam imminuere , hanc veluti parvi momentirem traducere vellent, rogate , ut aliquod eorum , quae aSIerunt , petitum ex sacris literis, ex patribus , ex Conciliis, septem et octo primis Ecclesiae Saeculis habitis . afferant
testimonium , eosque rubore suffusos videbitis obmutescere . Vos interim iisdem ostendite , tantum abfuisse , Ut aliquem civilis iurisdictionis actum exerceret Christus Dominus ut suum de hoc mundo Regnum non esse declaraverit ri et cum pro salute nostra Patri se offerre vellet, dum
iniusto se iudici subiicit , Regiam potestatem e Caelo proficisci fateatur Σὶ ; Apostolos vero tum edoctos divini Magistri exemplo , tum singulari praecepto monitos cuiusque generis dominatu abstinuisse , parendumque G se Principibus
Regnum meum non est de hoc Mundo . D. Ioan . sti Non haberes potestatem adversum me ullam, nisi tibi
datum esset desuper. D. Ioannes C. I9. V. II. Disitired by
175쪽
I oherpetuo tradidisse 3 ; neque aliter ab eorum sueeessor,hus fuisse factum, uti ex allatis superius eorum, quos scri- 'pserunt, librorum locis, et ex aliis compluribus quae afferri possent apparet manifestissime ; denique iisdem illis , quI-hus alia sentiri vulgarique coepta sunt miserrimis sane temporibus concilia, Episcopos , praestantes pietate et doctrina Scriptores non defuisse , qui publicum Ecclesiasticae doctrinae perhibuerunt testimonium , camque continenter 'ad nos usque transmiserunt et . Ex quibus omnibus inferre vobis et quidem invictissime licet, ab iis veritatem stare , qui docent , parendum esse principibus, eorum in civilibus i administrandis rebus potestatem a Deo ipso proficisci. eam- ique exercentes uni Deo esse subiectos. Huiusmodi namque 'doctrina ex una in aliam aetatem regrediens ad Christum lipsum tandem pervenit et in eum desinit. Diud verum, iquod prius , iterum Tertulliani verbis utar , falsum quo scumque pOIterius . Res ita se habet: quicumque estis, carissimi Fratres ac Filii, sive summo Sive humili loco nati, sive ex populo homines, vestrum est Obedire principi et quidem propter conscientiam , illius nempe Dei gratia, qui id vobis praecepit,
sine disputationibus , sine querelis . Ipsi vos ab eorum S cietate se itingite, qui de eo audent parum reverenter loqui, a quo regimur et gubernamur. Si aeterna vobis saIus cordi est , ne eum adhibeatis vestrarum animarum ducem, qui vel minimum diversae doctrinae praebet indicium, licet Angelus e caelo delapsus appareret extrinsecus. Parcite metu, ne quid ita de Ecclesiae potestate detrahatur. Ne
quaquam id fiet, pius inquit et sapiens Scriptor, modo in quo Ecclesiae potestas posita sit, recte intelligatur . Virtute potens , fide sortis ac strenua, firmissima eorum, quae ipsi
H Scitis quia Principes et Reges gentium x dominantur
eorum , et qui maiores sunt potestatem exercent in eos Vos autem non sic . D. Matth. c. a . v. 2 q. '
Σ Vide Parisiense Concilium M. 29. habitu in , Conci-
lium Latiracense M. 843., Francorum Regure Capitul ria, Rhemensem Hincmarum, Attonem Verceliensem OL scopim , D. Bernarim, IIdebertum cenomani Episco
176쪽
Ecclesia est. νVera unice profert ac docet, iusta imperat, amore regnat, fiducia tantum ad obedientiam adducit; in eo eiusdem versatur maiestas et gloria, quod ea omnia contemptui habet, quae amittere vel inviti cogi possunt mortales , et illud omnium quidem maximum ac praestantissimum unice spectat, ut homines ad Deum tandem aliquando perducat. Quoscumque sibi subiectos habet, Altissimi filii sunt: eo redeunt universa elus erga ipsos officia, ut Dei nomine eisdem dux et magistra sit, eaque una re ipsis antecellit ac praestat, ut ipsis prosit et quodvis dominatus studium
et cupiditatem aversetur ac spernat . Summum illud atque ultimum, quod unice habet propositum , Vita aeterna est, cuius dum adventum expectat, eo Suas omnes cogitatione . curasque convertit, ut et homines , et ea omnia quae illost circumstant pacata servet, eosdem admonens , ut Religionis ergo Societatis ordinem revereantur, ac perturbare perhorreis scant , et Dei iussu eaque mente quae Christianum hominem decet constitutis hic ab eo potestatibus sese firmissime subiiciant, dum reliqui homines cupiditate vel metsvilissima veluti mancipia iisdem parent i) . Utinam quotquot sunt sacro ministerio addicti illius
tantum auctoritatis, atque racellentiae studiosi, quae eorum dignitati propria inest, tandem aliquando ea sibi desinant arrogare , quae ad ipsos minime pertinent, unde non sine gravi Religionis detrimento tot sunt exortae simultates, suspiciones, iurgia, disSidia. Vos autem, venerabiles Sacerdotes.
in animarum cura ac regimine adiutores mei, vos , inquam, hoc rogo, et qua donatus a Deo Sum auctoritate etiam iubeo; saepe populos de officio illo monete quo revereri principem 1 ιιoniam dixit: necessitate a ubditi estote ; ne ovis non integro animo et pura dilectione stibditus fuerit nulti ο- di potestatibus . addidit dicens: non solum propter iram sed propter conscientiam , idest non solum ad iram evadendam i uod potest etiam simulate feri , sed ut in tua conscientia certus sis illius dilectione te facere cui subditus fueris, iussa Domini tui. D. Augustinus in Epist. ad Rom. Expl. n. 7 .
177쪽
νcipem ciciemque dicto audientes esse tenentur. De lauillis smodi officio ad aram , e suggestu , in Poenitentiae tribunali sermonem habetote , atque o Stendite, aeque hoc divinum esse praeceptum ac cetera, et cuiusque dicti, cuius oricverbi erga imperantes minus oniciosi eos rationem reddit ros . Gravissimum publica solvendi vectigalia debitum saepius ipsis commeriora te; eos denique ad Deum assiduis precibus exorandum hortemini, ut piissimi nostri sapienti,simique principis, qui totus in eo est ut quietam et tranquillam vitam nobis comparet . curas et consilia prosperare velit . Ipsi vero in primis huiusce rei praebeatis exemplum, ni iniquam in Missae Sacrificio aliisque publicis precationil uspraecipuam ipsius mentionem facere praetermittentes, utilum praescriptum a nobis fuit. Hoc si cuiusque Christiani hcna in s Osticium est, quo magis . carissimi Fratres ac Filii, ipsi nos codem obstringimur, etiam grati animi ergo Ob assidua quibus nos Cum utat beneficia , dies noctesque ad
nostram Salutem et incolumitatem excubans , Suas res com-
i, uni utilitati devovens. nihil habens antiquius, quam eos conte4tos ac felices reddere, quibus Contigit, ut eo modebitore ac duce uterentur . Nulla velo aptior hac mihi seo iserre poterat huiusce adhortationis occasio, cum univerSaquae montes incolit multitudo publica et solemnia grati animi erga antariti Ssimum Principem argumenta praebet, erogati,que in pauperes subsidiis ac precibus prospera cuncta ips, ct uni-iccsae cius Regiae familiae a Deo vehementer implorat. Hace persoluta iure meritoque vota verae humilitatis et Ohedientiae studio permoti universi piosequamur, illud nullo non tempore memoria repetentes quod d Timotheum scribens aiebat Apostolus: L epi Si I. cap. 2. V. I. et 2. Mbsecro primum omnium seri Obsec/iati es , Orationes , portulia trimes, gratiarum iactiones pro Negilvis et Omnibus, qui in sublimitate sunt, ut quietam et tranqti illam υitiam. amus in omni Pietate et castitate.
Idem iIIe Christus Iesus, qui humilitatis et obedientiae
tot nobis exempla praebuit, suo omnes divino spiritu repleat .
Dat. ab Oppido S. AIarcelli postrid. Non. Febr. I 84.
178쪽
Datae ab Episcopo litterae ctim propria Dioeceseos offficia
Scipio de Ricciis divina miseratione Episcopus pistoriensis
et pratensis universo clero Saeculari et Regulari suae Dio ces eos salutem in Christo sempiternam . Nihil adversus Ecclesiae votum susceptum suit, Venerabiles Fratres , cum superioribus annis Di Oeces eos Breviarium repurgari desideravimus nunc autem nonnulla resorismata atque ad pur orem formam re Stituta vobis offerimus.
Nihil enim homini reliqioso suavius , nihil sanctius quam
psallere sapienter et adorate Deum in spiritu et Deritate, omniaque paulatim ita ad primaevum ordinem redigere, ut nihil supersit quod maiestati divinae rite collaudandae devoleque exorandae non conveniat, nihil quod summae reverentiae quae debetur divino officio non respondeat , nihil denique quod ad omnium aedificationem maxime idoneum non sit. Haec Concilia, haec complures viri pietate ac scientia praediti vehementer exoptarunt , haec Pontificcs nuiximi fieri debere non dubitarunt, et sanctissime aggredi multoties conati sunt. Ast, Venerabiles Fratres, praeter doctissimorum hominum curam et diligentiam sinceriori adhu C atque exactiori reformatione Breviarium quo utimit indiget, ut audientium et legentium animis aedificandis simul ac instruendis prodesse valeat. En quidquid in Antiphonis, Hymnis, ac praesertim in Lectionibus non sine opera
et consilio nonnullorum fratrum nostrorum in melius corrigerect commutare operae pretium in praesenti duximus. Cupientes sapere ad Sobrietatem , quae sub oscura erant vel incerta sive admixta falsis nova veritatis luce donare , qtiae sue superflua ac minus apta resecare curavimus . E purissimis fontibus hausimus quaecumque addenda iudicavimus colligentes gesta Sanctorum praecipua ad imitationem , et exhibentes Fidelium oculis ad excitandam fovendamque picta tem quaecunnyte P idica , Uttacot mitte iusta , qttirec ι vue amat, ilia , si Φια et irtus, si qMa laus disci liniae. Ex cipiatis igitur velim bono animo, Venerabiles Fratres, sacra
179쪽
v 4 antiquitatis studiosi, veritatis amore ineensi , saniorique doetrina imbuti huiusmodi speeimen , ea diligentia elabor
tum, ut pie et fructuose in memoriam inducat opera Patrum quae fecerunt in eenerationibus suis , nosque firmet adversus cupiditatum certamina exposita iustorum serie qui per sdem viceriant, et operati iustitiam ad*iti sunt restr miniones. Confectum vero erit a vobis ac suffragio vestro firmatum , eum in proxima Synodo ad integram Breviarii et missatis reformationem, hortante ipso religiosissimo princi ponostro , progrediemur . Interea omnibus et pingulis nostrae Dioecesis tam cleri Saecularis quam Regularis, qui, ad horas canonicas recitandas tenentur, mandamus, ut tam in choro quam extra hoc Lectionario nostra auctoritate edito utantur , ut sit una communis precatio, una mens , una Spes in charitate et fide inculpata in Christum Icsum . Exultemus autem in laudem gloriae gratiae Dei, et aspicientes in auctorem fidei et consummatorem Iesum crescamus in virtut Sanctorum, ac suspiremus continue ad eorum felicitatem Quorum una virtus in Caelo et tota est amare quod vident , et summa felicitas amare quod habent. Gratia Domi. ni nostri Iesu Christi sit cum omnibus vobis. Amen. Dat. pistorii die prima Ianuarii An. Dom. I 8 S cIPIO Episcopus PISTORIENs Is ET PRATEN inficarolus Mengoni a Secret is f
180쪽
Dalae ais Episcopo litterae ad Foraneos ricarios de M. υendiari ante Iesu Christi Domini Natalis diem supplicatione.
Cum Ecclesiasticus anni cursus suum ab Adventu iniistium sumat, aequissimum profecto est Fideles suam matrem Ecclesiam pietatis normam ac ducem sequi. Omni igitii estudio optimos alios tui Vicariatus p. ochos horteris atque . excites velim, ut hisce diebus qui Nativitatis Domini solemnia praecedunt commissos suae fidei populos ita animo affectos reddere studeant, ut ea digne sancteque valeant celebrare. Idem salutis nostrae, quae a Redemptoris nativitate exordium in terris habet, mysterium illud est, ad quod recolendum parare nos studet Ecclesia. Actum omnino de nobis fuerat, atque eramus prorsus indigni qui reconciliaremur cum Deo, cuius iustitiae εatis facere non poteramus. Aeternum Patris Verbum eidem plenissime satisfecit, cum nostram naturam suscipiens homo idemque Deus nobiscum commoraturus, passurus, et moriturus pro nobis advenit. Haec autem cum Deo reconciliatio peculiariter in uno. quoque nostrum perficitur, cum divinus noster Servator ac Dominus per suum spiritum nostris renascens in animis , ibi ipse se format atque in nobis manet. En quo pastoralis nostra sollicitudo nos vocat; nihil aliud laboribus nostris propositum esse debet, quam ut per nos in omnium fidelium mentibus Iesus Christus formetur.
Nihil mihi contingere iucundius poterit, quam si a cipiam. parochis omnibus Ecclesiae menti inhaerentibus, in dum proximo Dominico die Christum Iesum veluti sumn mum iudicem aliquando venturum populis in mentem reo vocant, curae esse , ut illorum animos ad eum tamquam Servatorem in eiusdem nativitatis mysterio recipiendum comparent. Nihil cogitari potest, quod nos a culpa deterrere facilius valeat, atque in dies magis nostri animi sordes eluere , quam extremi iudicii dies. Cum vero defixus atque