장음표시 사용
101쪽
. Postea h. I. ineptum et improprium est, quoniam hoc adverbium per se ad maius temporis intervallam pertinet. Quod consules tum perse-eerunt, non postere, sed continuo et statim sa
, L. Saturninum - mors et rei pNblicae poena remorata est. Supra iam significavi, prava ambitione omnia illa nomina propria et gnominis et dignitatis mentione ornari. Sed perversissime ita loquitur scriptor, quoniam remorreri idem sere est quod retardare, suspensum tenere , ita ut mora interiecta sit ne quid
fiat, aut ne quis quid persciat. Cicero Att. III. 14. I , Scio te me iis epistolis potius et meaS
vel solitum esse remorari, nempe , ne de
Uerem. Leg. Manil. S 40, de Pompeii in bello
gerendo celeritate , illum eae res , quae Cete-rοδ remorari solent, Non retardarunt. Salustius Iugurth. XXXVIII. S 8 : nox αtque prae
da eastrorum hostes, quo minus victoria uterentur, remorasa sunt: eodemque modo m
rari aliquem, aut aliquid, dici solet. Mora igitur Saturninum impedire potuit quo minus nesario sua consilia perficeret, sed nullo modo dici potest eum remorata esse, Siquidem mors non retardat, sed plane extinguit consilia eius qui moritur.
102쪽
Ne rei pusticae poena quidem in ea loquendi sorma ferendum est. Tum, Solet hoc in plurali enuntiari. Cicero Sest. 8140, omnes fers rei publicae poenas aut praesenti morte αυι turpi exsilio dependerunt. Hoc quoque vitiosum , quod rei publicae Genitivum cum poeria coniungit, quum perpetuo eius rei Genitivus addatur, propter quam quis puniatur. Nullae sunt poenas rei publicae: sod , ut in illo Sestianae loco, ot Lael. 3 37 , per Dativum dioitur rei publicae poenas dependere, aut sOLUere, quod ipse scriptor servavit recto IV. I 10. Dicuntur quoque legum iudiςiommyus poe-Nαe , i. e. quae legibus ac iudiciis definitae sunt,
Fin. I. I 47, id quod non cadit in rem publicam et itaque poenas legibus et iudicio dare dicitur, ut Brut. 824l, et Pison. 3 50 poenas
patriae diisque immortalibus pendero. νicesimum iam diem patimur fictescstre aciem horum auctoritatis. Sic hoo dictum est, vicesimum iam diemin , quasi quotidie he bescere potuerit: ita enim significatur continua tio per illud tempus , per Accusativum. Sine
vitio esset, Drios cunctando hebescere patian mur - Sed prorsus repugnat sermonis
ingenio , ut auctor itali tribuatur acies: quae figura probari potest in ingenio, nul in mente,
103쪽
quam acuere licet, in auctoritate non nisi vis, aut gravitas appellari. Igitur ad Div. VI.1.5, dolebam pilis et gladiis , non consiliis neque auctoritatibus nostris de iure publico disceptari. Igitur ne Seio quidem convenit , ut eius acies dicatur : quo ipso excluditur verbum hebescera , propterea quoque ineptum , quoniam hebescere et languere iis tantum tribuitur ut 4cad. II. g 6ὶ quae ipsa agendi potestatem habent. Postremo, Sctum non
erat homum t. e. senatorum , rauctoritαβ , sed
Senatus: ne patres quidem simpl. , pro Senatu, a Cicerone appellari memini, ut saepe apud Livium. Derumtamen inclusum in trebialia. Abutitur
scriptor coni. verumtamen, cuius vera haec
sententia est, ut significetur id , quod dicatur, fieri non obstante eo quod praecedat. Igitur horum verborum interpretatio erit, D quamquamn habemus Sctum , tamen est id inclusum inn tabulis satis ridiculum. Satis suisset sed inelusum - . Tum illud ipsum inclusum vitiose ponitur in Scio. - Multo melius Ciceronace. S 102, tu inclusam in literis rei m-blicas pestem deprehendisti, i. e. coniurationem, cuius manifestum indicium e literis illis prodibat, ante minus cognitam. Et omnino
104쪽
incla sum appellatur id, quod nondum palam prodiit, ut Pison. 3 16, Omne odium , inclusum nefariis sensibus impiorum, in me pro
fudistis. Philipp. X. S 7 , de Bruti laude ,
quae grati8Sima memoria omnium civium inclusa nondum publica auctoritate festata est: ideoque abditias et iunguntur ibid.*21. Hinc intelligitur, quam impropria sit similitudo gladii in vagina reconditi, in quo
ipso peccatur, quoniam ςMdius tum in vas nam reconditur , si prius eductus est, ut est apud Ciceronem Invent. ΙΙ. 3 14. quo ex senatusconsulto confestim in erfectum te esse conτenit. Haec tum demum recte dicerentur, si Scti verbis caedes Catilinae imperata suisset. Igitur multo melius Cicero Pison. 3 77, consulibus ex Scio rem p oblicam defendentibus. Tum improprie ponitur conUenit , i. e. utile fuisset, pro Oportet, quo recte in hac re utitur scriptor , 5 et s. vivis non ad deponendam, sed ad confr- mandam audaciam. Non dicitur Nisere ad quid faciendum , sed vivere ita ut quid facias. Praep. ad cum eo verbo componitur intermino significando , ut, visere ad summam senectutem. Et omnino illa constructio sadfaciendum) in iis tantum serri potest, in qui-
105쪽
bus ipsis quaedam vis aut auctoritas insit, ut , homines comparare ad caedem faciendam. Porro , deponere audaciam , aut furorem , aut amentiam , quaeque sunt huius generis, minus proprie dicitur , quam consilia nefaria depo
FiO me esae clementem , cupio - me non dissolulum videri. Inepta primum est illa anaphora. Sed, me esse clementem cupio, vitiosissimum est, multoque melius alterum via deri. Nempe , cupio me esse tum ponitur , quam quis ipse se commendare , aut crimen a se avertere studet. Planc. S 80, quum omnibus virtutibus me assectum esse cupio, tum
nihil est quod malim, quαm me et esSe ymium et oide l. Legg. I. 3 4 , πο me cupio Mon mendacem putari, ad Div. V. 8. 3, is
nostrum laudi sperem fore. In his omnibus, quod in ea forma dicendi inesse ratio docet, apparet modesta prosessio suarum laudum . quid autem hic scriptor 3 Utitur ea larma in excusando , et Consulem sic loquentem inducit, quasi excusaret omissum ossicium, quum nondum fecisset quod fieri oportuisse ipse dixisset, itaque
excusaret eam naturae suae lenitatem et mire. Disit os by Corale
106쪽
94ricordiam , quam aliquoties Cicero in oratione. Pro Sulla v. c. statim initio , et passim) com
Miro nunc asyndeto subiicitur id, quod clementiae contrarium est, nec GSSOlulum , quod idem est atque satis severum, aut diligentem.
IV. fil5. V. 37. 19, ubi clementer et dissolute inter se opponuntur, et S 104 , ubi vehemens et dissolutus. sed iam me ipsum inertiae nequitiiseque condemno. Post illam severitatis professionem sequi Oportebat, et tamen me ipsum -. Ingenti errore autem usurpat inertiae et nequo
fiae vocabula, quibus sic delectari scriptor videtur , ut iis iterum, in eadem re, S 29 utatur , ubi ista opponuntur severitati et forti. tudini, quo adeo cumulatur peccatum , vitio Oppositionis. Etenim inertia , ' quae iungi potest cum segnitie sorat. I. 3 185 , deprehenditur in fuga laboris et itaque recte ad Blv. XII. 20, quod 3i, ut es, ze83αbis, Iacessam, nee ιυα ignavia etiam mihi inertiam asseret. Sed in Cicerone consule non industria et scientia postulabatur, sed promptus animus et vehemens in agendo ; cui non inertis, sed ignavia . ei mollities et lenitas opponitur, quas postremas
107쪽
appellat ipse Sull. 3 19. Minus etiam , si sieri potest , nequitis h. l. appellanda erat, qude primum frugalitati opponitur, tum in flagitio
et libidine cernebatur. Non opus esse arbitror illud exemplis demonstrare. 9 5. castra sunt in Balia -- molientem. 0ssendimur eo, quod haec neque cum superioribus iunguntur , neque ulla conclusione in sequentibus illustrantur, quo pertineant. Si modo addidisset post illa omnia , et tamen nihil a
me in te stisce pium est. Castra sane in hac re commemorantur Sull.
S 33, sed in iis Catilina esse dicitur ad occasum interitumque rei publicae , non con rarem publicam ipsa castra locata esse. Poterat exercitus comparari contra rem publicam , aut quidvis aliud suscipi: sed castra habere, aut secare , non attingit talia consilia: multumque diversum est quod de Catulo dicitur, Brut. 8 222 , quem in praesidiis rei νιblicae collacemus. - Quum porro dicitur in Baliα -- in Etriarias faucibus , manifestum est non tantum abundare verba in Italia, sed inepta esse, et hoc tantum historiae eonvenire, quod dicitur in Etruriae faucibus: apud Ciceronem quidem , Sull. 6 53 , non nisi si ruriae Occupandae mentio fit. Fauces Etruriae h. l. Perpe
108쪽
ra in appellari, demonstravit Binhes. crescit in dies singul- hostium numerus.
Aliquid interesse inter quotidie et in dies sim stilos . intelligitur ex Att. V. 7, quotidie, ωel potius in dies singulos breviores litoras ad te millo: nam quotidie idem fieri dicitur , in dies singulos literae breviores erant ita , ut deinceps quae hodie darentur breviores essent, quam quae heri. Et omnino singuli ubi dicuntur , ratio habetur eius Sive momenti, sive numeri, qui alius alii de singulis illis tribuendus sit. Hoc modo intelligenda sunt haec, Muren. 925, de Cn. Flavio, qui singulis di bus ediscendos fastos pinolo prποεuerit, i. e. non quotidie proposuit, sed fastos, o singulis diebus alii essent. Sic quoque intelligo Att. ΙΙ. 22. 3, ita nos gerimus, ut in dies
singulos et studia in nos hominum et opes NOStrae augeantur , i. e. ut quovis die maior
quam priori accessio fiat. Vix in credibile est scriptorem huiusmodi quid voluisse, ut quovis die maior quam praecedenti die accederet. h minum numerus ad illum Catilinae exercitum; quod tamen significare ita licebat, quotidie
maior sit hostium numerus. imperatorem castrorum vitiose appellat scriptor , quum non nisi exercisus imp. dientur.
109쪽
Nec omnino decebat in catilina imperatoris nomine abuti, quem satis erat aeucem appellare,
4 intra moenia atqMe adeo. in senatu vide mus. Recte editores haec a seqq. distinxerunt, quippe vix probari poterat si dixisset. videmus Catilinam molientem. Sed non liberatur oratio alio vitio , quippe non intra moenia videmus, sed insσα moenia versari videmus di-
intestinam aliquam quGidie perniciem rei publicae molientem. Dicitur malum intest num , quod domi nascitur, et bellum intestianum , quod opponitur eXterno: sed neque Perinicies rei oblicae , neque interitus , neque ca3MS , neque pestia inteatina cogitari potest, quippe ista omnia universam rem publicam attingunt. Tum, satis ridiculum est aliquam perniciem rei publicae appellari, tamquam Si pernicies, aut interitus diversa genera aut modos pateretur: igitur in simili vitio est ΙΙ. , i, nulla pernicies. Postremo, quotidie per niciem moliri ideo repudiandum, quoniam mOriendi perniciem una et continuata actio est , unum idemque consilium , ut ipsa coniuratio , in qua nullo modo . quis dicat, quotidie con
110쪽
si te iam comprehenaei , si infersci iussero. Reliqua recte Latine dicta, vitiantur addito iam , i. e. nunc, statim: quoniam si ivsae 'O, ut constans est sententia istius suturi exacti, nullam praeterea temporis definitionem Q.
mittit , nihilque aliud addi, nisi quod dein statim suturum est: et melius illud adverbium omittitur infra S 12. Apponam unum de multis exemplum, in primis huic loco aptum. Agrar. I. S 24: tuum vero scelera consiliorum
vestrorum -- Ostendero , ve 'endum, credo ,
nobis erit, ne vestra ista praeclara leaevr aris magis popularia eSSe videaturr cons Planc. S 64. Nunc, quandoquidem istud iussu. rus consul non erat, oportebat eum dicere, si ruberem, esset mihi verendum. credo, erit verendum mihi, ne non hoe potius Omnes boni aerius a me, quam Fui3- quam crudelitis Detum esse dicat. In usit
tissima , quam scriptor Ciceroni sublegit. dicendi forma duplici modo peccatur. Primum. θο-niae indicium illud , credo, si in sententiae apodosi usurpatur, non initio poni solet, sed altero aut tertio loco, ut modo vidimus in Agrar. I, tum 0rat Ι. S 250: si iam ait camsa aliquci ad nos delata obscurior, disscite,