Scholica Hypomnemata scripsit John Bakius

111쪽

Fin. Ι. S 7 : si plane sic verterem Platonem aut ArisIotelem , male , credo, merctrer de meis cisibus: idemque scrvatur Pison. S 31 et Planc. S 72. Tum prave collocata est negatio Non, quam praemitti oportebat, in hac enuntiandi forma , et ipsi quod quis speraret aut exspectaret ; sicuti duo exempla confirmant quae Zumptius excitavit in Gramm. Lat. , 535. Sic quoque Agrar. I. S 25 , pertimescam, Cr

do , ne mihi non liceαι contra vos in contione consistere, non ne non mihi -. Verr. II.

3118, vereri non debeo, ris quis hoc, quod facio, non eoeistimet me summi ossicii rati

ne i titium suscepisse, non ne quia non hoc - . ad Div. II. 5. 2: Non quo Nerear, ne tua vir us opinioni hominum non respondeαι,

non ne non tua virtus -.

Ne reliquorum quidem huius sententiae verborum delectu magnopere delector, quum Pra sertim serius et crudelius inscite inter se opponuntur: quae ratio soleat intercedere inter huiusmodi comparativos, novit unusquisque Vel ex iis exemplis , quae apposuit Zumptius i. c. 6 690. Ipsum quoque serius vix eiusmodi comparativus est qui cum altero iungatur, siquidem propria significatione ponitur Drat. III. 375, ad m3steria biduo serius veneram.

112쪽

quod iam pridem factum esse oportui . Dubitare licet, an iampridem in illo brevi in. tervallo viginti dierum recte ponatur. Tum in vitio est-Oportuia, quod Persectum non nisi in eo, quod vere factum sit, usurpatur, itaque h. l. indicat fore tum esse id , quod tamen in reliquis perspicue dicitur non factum esse. Exemplum est hoc, Planc. 8 8: ει α po D pram teritus est, quem non OFOrtuit: refertur ad Laterensem, qui praeteritus erat. Sic explicandum est id, quod est Acad. ΙΙ. 3 10, totam enim rem Lucullo integram servatam sal. se art) oportuit: quibus verbis indicari puto ,

revera eam rem integram Lucullo servatam esse,

ita ut ex iis quae statim subiiciuntur, et ια-men fortasse servata est, abiiciendum sit ια-men; itaque occurrit Catula, qui modo dixerat, id quod quaereretur paens explicatum e3Se. Contra Imperfectum ponitur, oportebat, in ea re quae facta non erat, ut Rosc. Amer. 3 53,

enumerare cauScia omnea OFortebate eamque

rationem sequitur scriptor , 2 et insta 3 9. Νωque Zumptius i. c. , 518, nec Madvigius Gram Lat. 3 389 perspicue satis de hac lege tradunt. ιυm denique intersciere. Abutitur partio.

tum denique, quae post plurium rerum enumerationem vel ut in extremo , quod exspectaba-

113쪽

tur, usurpari solent. 0rat. II. 3515: hisce omnibus rebus consideratis tum denique id, quod primum est dicendum, postremum soleo costi are, quo u ar exordio. Pro Seauro S 22rdicam enim primum de ipso genere accuSα-tionis: postea de Sardis: tum etiam pauca de Scauro: quibtis rebus explicatis tum de . nique ad hoc horribile - crimen accedam. i id non iure factum esse fatea tir. Perinridiculo haec ita enuntiat, ut primum unus quisque lateatur iactum esse, dein id ipsum

. Prae3idiis oreressus. Quum satis constet praesidia ad defendendum valere, praestat aliquo modo altera lectio Obsessus , quod ipsum tamen vix defenditur loco Agrar. II. S 75 : ιο- tam Baliam suis praesidiis obsidere atque cupare, quod paulo post dicitur suis opibus obsidere , ibidemquo υestram libertatem suis praesidiis et coloniis interclusam tenere.

Idem alio modo dixerat 1grar. I. S 16: quam Italiam) praesidiis eo irmaretis, coloniis

Occuparetis, Omnibus vinclis deaeinctam eteonstrictam teneretis. Scilicet obsidere istic, ut in multis aliis exemplis , idem est quod Occupare, sicut Antonius dicitur senatum obsedisse , Philipp. VII. 9 15: unde apparet loca

114쪽

obsideri posse : sed quo modo , quaeso , lismo obsideatur Zita visis ne commovere te confra rempublicam possis. 'Falsa Untaxis, quoniam post ita necessario ut requiritur: et, in magno -- mero exemplorum, non nisi hunc unum locum

iungerentur. Ne hoe quidem probaretur, si iungere liceret obsessus Ne - possis. Inscitiam vitasset si scripsisset ut se commovere non POS- sis. Quis Latine dici hoc , verbi cansa , acciperet: iste tam multa de suo profudit, ne quisquam suis moriens relinqueret 7 Superest iblud , commovere Se contra patriam , ideo vitiosum , quoniam Cicero commovere SE perinpetuo absolute ponit, nullumque obiectum in ea loeutione intelligit: igitur tum loco Se com- . movere dicitur, tum de quocumque motu aut gestu , sicut 0rat. II. S 233 : quia sese commovere potest, cuius ille Roscius) vitia non Heseae 8 Sed neque istud dicere licebat, ne, que vivere conim rem publicam , nec qualhorum similia sunt. Rursus in idem vitium insecidit seriptor 8 7 fin.: mullorum te etiam oculi

et aurea non εentientem , sicut adhuc fec runt , speculobuntur atque custodient. Minrum verborum et singula exploranda sunt, et

115쪽

eorum compositio. Coniunctio etiam , verbi Dauis, Secundum perpetuum usum hoc indieare intelligitur , aliquanto maius esse multorum octitis speculari intilinam, quam ipsum constilis praesidiis obseasum esse. Non puto quemquam hoe defensurum esse. Multorum Oculi te speculabuntur atque custodient, imitari conatur Ciceronem, cuius haec sunt, Legg.

II. 8 37 , diligentissime sanciendum est νι

mulierum fam- multorum oculis lux clara Ostodiat; quum in ipsa lege praeceperat, nos ctuma mulierum saerificia ne essent, si 21.

Rursus , Philipp. XII. I 22: 9tium essem in

urbe ac domi, eamen miata saepe tensata fiunt, tibi me non solum amicorum s litas , sed etiam uniMersae cisitatis ociat crast

diunt. Perspicuum est , quod ratio ipsa postulabat , custodire quem ita dici, ut simul sit salvum velle et intactum d ideoque aliquoties stodia iungitur cum vigiliα et praesidis. quid igitur . est Catilinam custodire Z Et immane propemodum est hoc fingere, ut in ocu- ωS multorum tamquam in custodiam traditus togitetnr. Id, quod voluit scriptor, melius sine dubio Cicero dixit Verr. III. S 3 , vitam orempturissius quam Mellet observari o sis orbi. trabatur, scilieci , si quid minus honeste 38

116쪽

ret. Sed non contentus scriptor eo, quod oculi custodire dicuntur, adiunxit primum aures, tum spe lari. Si quodammodo concedatur, ut aures dicantur custodire , non certe poterunt speculari: et sublegisse hoc verbum vide.

tur Ciceroni, qui Flacc. 8 57 , Veculatur atque obsidet rostra vindex temeritatis et moderatrix ossicii curia. Sed ita illud spe lari tribuitur Senatui, ut simul coercendi potestas et moderandi significetur, si quid commissum esset in contione, cuius generis nihil est in illo oculi speculabuntur. Et ipsum verbum

patiebatur hoc, ut diceretur multos oculis spe culari, non item ipsos oculos speculari. non sentientem, sicut adhuc fecerunt. Pr va et inscita collocatio verborum. Oportebat enim arcte coniungi non sentientem cust dient. Hanc rationem perpetuo servat Cicero',

sicut in hoc simili intelligitur, Ἀriobarzanem praesentibus insidiis nec opinantem liberavi, ad Div. XV. 4. 6 : semperque verbum statim subiicitur ei ipsi, unde verbi maior vis intelligitur. Sic Verr. III. S 213, Antonium - in mediis iniuriis eius et cupiditatibus mors

oppressit, i. e. nihil exspectantem: nec ante duo postrema vocabula interposuit, ex sequentibus , quae tamen facta et consilia senatus

117쪽

popultisque Romanus numquam comprobat runt. Τiun illud non sentientem , quid vult ZΝam sentire aliorum Oculos cu8 Odientea, pr prie quidem nemo dixerit. Igitur hoc videtur dicere , Catilinam non attendere, non animadvertere multorum oculis se observari; quod tamen ipsum , nisi quid praeter oculorum coniectum accedat, dissicile est animadvertere. Postremo, si e adhuc fecerunt perperam illis,nom sentientem , subiicitur. In eiusmodi etiam explicatione idem servari oportet subiectum, quod est in antecedenti : contra h. l. non Sentientem ad catilinam , fecerunt ad oculos multorum pertinet. De innumerabilibus exemplis apud Ciceronem ponam hoc unum , Orat. I. 8 230, quamvis scelerati illi fuissent, ελ- uti fuertine. Haec quum descripta erant, tradidi Bootio ei Rinhesio , viris amicissimis , quorum hic totam

controversiam me auctore , ante aliquot annos , suo marte et singulari acumine exploraverat,

edita Disputatione de Oratione Prima in Catilinam a Cicernne abiudicanda , ille eius .ententiae acer adversarius prodierat , singulari

118쪽

eius orationis editione, a. 1857, ab iisque hoe impetravi ut mea illa considerarent, meque admonerent si quid minus recte a me doceri videretur. Ex hoc consilio fructum tuli non spernendum: partim enim mea confirmabantur, partim eorum oppugnabantur explicatis rationibus. Igitur decrevi, omissis illis, ea lamen quae mihi docte et acute obiicerentur, hic subiicere , singulasque dubitationes excutere.

Dixi de verbo eludere , pag. 50. Binhesius requirit interpretationem loci Pison. S 82: quod

quidem tu , qui bene nosses coniunctionem meam et Caesaris, eludebas. Ferratius sieexplicabat : D non serio me provoeabas ad ten accusandum , Sciebas enim id me non lacturum

D propter Caesarem. V Non patiuntur hanc interpretationem reliqua quae istic adduntur, in quibus satis apparet Pisonis impudentiam et iactantiam notari, quod istud a Cicerone requireret , tum in ipsa illa impudentia animadverti quod ei contrarium videbatur Pisonem hoc secisse trementibus omnino labris, sed famen -. Igitur, quod eludebaε i. q. in quo eludebas. Nocturnum prae3idium quum improbassem,

p. 53 duo exempla mihi obiicii diligentissimus binhesius, Bosc. Amer. 3 19 et Verr. IV. 395.

Sed, horae nocturnae appellantur, quae tuter-

119쪽

vallo quoque a diurnis diversae aunt, non quasi noctis tantum, non diei horae numerarentur: et in Verrina, Verris imperatoris noctua ni m lues satis acerbe in illo negotio appellantur , quasi fures nocturni. Notaveram pag. 58 , pron. hi a Cicerone usurpari solere de iudicibus, non item de Senatoribus in 'orationibus quas in senatu pronuntiret. Opponit mihi R. locum Pison. S 18 med. . ubi e Palimps. Taurin. edidit Oreuius his , pro

eo quod omnes reliqui libri habere videntur . iis. Minuta res est, nec tamen negligenda , si quis ad orationis proprietatem attendit. Ut non nulla alia, ita his, et iis, et hiis innumerabilibus locis in Codd. inter se permutantur, neque ulla in tam constanti perturbatio e codd. auctoritas est. Permutari autem ista temere non patitur singulorum propria vis. Et in Pisonia nae illo loco sermo est non de senatoribus qui tune aderant, sed de eo Senatu, qui tribus annis ante fuerat. Igitur, quum recte dixisset,

quis hoc fou ulla in Scythia tyrannuε , utS0S, quos luctu . ceret, lugere non sineret 8 subiicit, de istius anni senatoribus, quodsi Neatem patres conscripti - miseria oordia mulavissent, id IIs non licere - pote fatis erat non ferendae. omnia ista de ro

120쪽

praeterita dicuntur. Si nunc ipsum consul id vetaret, queri tamen oportuisset Ciceronem id ita non lacere, quoniam ii ad praeced. Patres conscripti refertur, hi eiusmodi relationem non admittit. In alia sententiae descriptione serri poterat illud pronomen, V. c. qui vestem mutarent misericordia , his id non licebat RReprehenderam usum verbi patere, pag. 58. Non concedo Binhesio, obstare mihi locum Milonianae 3 76 , ubi Lambinus iam sensit, propatent, legendum esse prerent, i. e. demon strata sunt, ut de iis ambigi amplius non possit. Iterum dubitat R. . an pag. 63 recte docuerim immo vero tum dici, quum eorrigitur et negatur id , quod praecesserat, propter hunc locum in Partit. 0rat. 3 8r omnibusne igitur ex his locis argumentα i sumemus p

mo vero scrutabimur et quaeremus' ea

omnibus , sed adhibebimus iudicium - . Si isto modo non corrigitur id quod praecessit, consequetur Scrutari et quaerere idem esse quod stimere: id quod non facile quis concessurus est. Sed una litora, per errorem iterata, si abiicitur, orietur et adhibebimus iudicium , quod

cum praecodd. coniunctum hanc praestat sententiam , ut dicat, D non ex omnibus locis sumen-Μ da sunt argumenta, sed contra , scrutari ne