Scholica Hypomnemata scripsit John Bakius

발행: 1862년

분량: 396페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

sediarium esset, aut nude dicendum fuisse γραφόντων , ut in simili lege apud Demosth nem Macari. p. 1074 sin. quod interponitur, ἀδ&ημα, aut vitiosum est', si voluerit statim , in flagrante delicto, nam ha πα

εκατον αδἱκημ α dicendum erat, ut apud Demosthenem pro Coron. p. 229. 19 παρ' αυτα-Πικήματα ') aut otiosissimum , si singula delictorum genera intellexu , ' propter saepe interpositum disiunctivum ili in enumeratione quae prae edit. Νon minori offensioni sunt ea, quae statim sequuntur. 'Eαν πλέονος se , quaeri potest, quis Z Mira enim verborum compositio est, si τις , quod initio legis ponitur, 'huc revocandum est. Sed pro πλέονος , requirebatur, , nisi quis μων pro μγαλην probet. . Confictum hoc est exemplo eius. tum quod in Senatu circa - ε αγγελθέντα valebat,nr pilori daretur iuirum lmnlcta, irroganda , an causa δ κατηρIν tradenda esset, tum eius quod apud i Demosthenem Archonti permittitur, Macari. l. c. - Si, inquit, qui deliquerit graviorem poenam meruerit, Praedri ἔπιβαλόντες πεντήκοντα δραχμων εἰσφερέτωσαν ευ τψν dm1ν ἐκκυ'Iαν ἐν τῆ βουλευτηρhy. Quae tandem ista saevitiae libido est y Proedri. postquam mulatami irrogaverint ἐπιβαλώντες mulcta um' s

142쪽

ut tradant senatui graviore etiam poena assiciendum i Repugnare hoc existimo reliquis iudiciorum institutis, per quae ne litem quidem movere bis ex eadem causa adversus eundem licebati Tum, per compositionis formam, istud ε σφέρειν εla την nullum aliud obieetum hinere potest, nisi αυτον τὸν αδικουντα. Sed nemo umquam Athenis ita dixit. Legem εισφέρειν dicebatur , et causam dicuntur ε φερειν οἱ χοντες, sicut apud Demosthenem Aristocrat. p. 629. 22, quamquam tritius est ε ἀγειν τὸν δίκην tum Senatus dicitur causam παραδ ναιτν, kκ-ηρIφ. De re ipsa mox dicemus. Sed εἰ. την πρωτην propterea serendum uon 'st, quia vix cogitare licet de prima cuiusque putaniae legitima contione, quae certis negotiis destinata erat. Biei poterat εla τὴν ἐπιούσανἐκπια risu. In cc mentitia illa επινιροτονkν ν --ν, quae inserta est Demosthenis Timocrateae p. 706, appellatur sane ii τελευταIα των τριων ἐκνι σιωs, sed in eo negotio cui totidem contiones lege destinatae erant. De bella et paeo quoque duae eontinuo contiones haberi sole-hant: cons. I. g. Aeschines F. L. S 53 et 60 sq. Sed ut simpliciter prima queeque contio is armis appelletur, inauditum est. Postremo Editorum hoc iuventum esse videtur, ut interpungendo

143쪽

verba ἐν βουλευτηρω cum istius contionis mentione coniungerent, satis inepter aliquanto melius cum sequentibus copulari agnovit Schoe- mannus, quem tamen nihil offendere videtur inscitia compositionis , si huius postremi capitis praeceptum initium ducit a verbis is βω- λευπηρhy. Habebimus igitur haec: εν τιν βουλευ- τηρIty οταν διεξωσι κλήσεις κρινατωσαν. Voluit sine dubio istud κρήνειν Senatui tradere: sed ex serie compositionis nullum subiectum est Imperativi' ἀρινάτωσαν : praeter ipsos Proedros. Sed rem ipsam quae praescribitur respuit constansteivitatis disciplina. Proedri contionis erant, nec quidquam in Senatu reserre poterant. Multo

minus Senatus istiusmodi querelas, de quibus in hac lege sermo est, accipiebat, nec nisi privatorum' εὶσαγγελIας- ut loquitur Lysias Nicomach. p. 185. 2M poterat, si eae ad

reip. discrimen causamque pertinere viderentur, nec nisi in his causis mulctae irrogandae usque ad 'quingentarum drachmarum potestatem habe-y'hat, nisi rem tribunali tradere' mallet: cons. Demonii. Euerg. et Mnesib. p. 1152. Neque enim eiusmodi iuris dicundi potestate utebatur Sena- tus, ut alius poenae decemendae potestatem ha-

beret, nec quidquam aliud in hac lege nisi gravior aliquanto mulcta a Senatu exspectabatur.

144쪽

Eventus igitur hic erit, ut . cui Proedri latre quinquaginta drachmarum poenam imposueritit, hunc nova drachmarum προσθηκη gravius mul tare potuerit Senatus. Credat qui velit. Quod interponitur, ρταν κλησεις. corrigendum sane erat αἱ aut τας κλή1σεις' nam quid, sit illud λεεIωσιν , inexplicabile est. Quod Br mius interpetatur DεξιέDαι κλησεις, ut sit D per quirere num rectae Sint,' quis, quaeso, -- quam ita locutus est y Ipsum illud κλήσεις alienissimum est ab ea delatione , qua Proedri di cnntur causam Senatui tradere . sed i proprium eorum qui suo nomine quem in ius vocabaut apud magistratum. Ne κρέγειν quidem suo loco. dicitur, quod omnino sane tribuitur tribunaliribus,: ita ut iuris dicundi omnis potestas significetur sui apud , Demosthenem pro Coron. p. 298 init. υφιας δει --iτας τε ἰδέας δίκας καὶ τας μοσέας κρίνειν. cons. Τimocrat. p. 747 med in sed ipsum pronuntiare , quod postremum est in eo munere , διαγιγνωσκειν dicebatur. In hoc verbo Praesentis Imperativum servat Aeschines Timarch.

Etiam si abiicimus των νόμων, nihil fere est in

145쪽

reliquis quod sanum sit. Quum dicitur εὰν καταγνωσθβ αυτου . quaeritur quis sit αυτος , quum nemo, certus in antecedit. indicatus sit. Oportebat hoc sic enuntiare , vel o τι δ' αν καταγνω. , ut in Timocrat. p. 721 init. , vel ου δ', αν καταγνωσθῆ, qui damnatus esset hunc ut Proe dri , inscriberent apud Practores : in quo tamen ipso diserta mentio requiritur eius poenae generis, quod unum in Senatus potestate i erat, neminpe ζημιουν ταῖς πεντακοσίαις , num hoc unum genus inscribi poterat apud Practores. Recte, contra, et diserte lex pronuntiat quam refert Aeschines Timarch. 21: ἐαν δε τις, ταυτα ποιρ ι καταγνωσθέντος αυτρυ εταιρεῖν, θανάτω Et in κρύβδην ψηφιζομενων των; βουλευτων hoc notandum est, et otiosum esse των βουλευτῶν ι et non τους βουλευτας , scd βουληνt in lege appellari solere: praeterea istud κρυβδην ζεσθαι non nisi in ea quaestione tribuitur Senatui, πὸτερον τιμ αλκεῖ, sicut apud Demosthenem Euerg. ' et Mnesib. loco supra indicato: sed poenao aestimulio τιμαν) respuebat illam sententiae serendae rationem. Si, ut spem et consido, satis probavi nihil sani esse in tota illa verborum sententiarumque turba , nihil opus esse existimo alios monere no istiusmodi commento in posterum utantur ad res

146쪽

rationesque civitatis Atheniensium explicandas. Non enim lare puto quemquam tam pertinacem, ut eius auctoritatem veneretur donec ostendero quis et unde eam legem consarcinaverit. Quam patienter tamen viri docti tralatitiam auctoritatem ferant, et quam sero meliora probentur,

agnovi, quod doleo , in Boeckhio, qui illam υβρεως legem, in eadem Timarchea 3 16, quam in prima editione Oeconomiae civilis Athenien

sium servarat, eandem tuetur et exornat in altera editione , I, p. 508 , quum aliquot annis ante, in Epistola ad Hermannum p. XLVII sqq.

ostendissem eam esse confictam, necdum a quο- quam rationes meas impugnatas esse vidissem. Sed nolo molestus esse , neque intercedo , quin

sua cuique placeant.

147쪽

post XXX Diros.

Nondum satis explicita esse videntur quae a Lysia accepimus in oratione Pro Mantitheo. Dicta est haec oratio in Senatu, ipsiusque Mantithei δοκιμαζομενου apologiam continet. Valebat autem hoe in omnibus, qui quemcumque demum honorem in sequentem annum nacti essent , sive sortitione , sive suffragiis , ut eorum δόκιμασIα in Senatu provocaretur. quod non attinet pluribus demonstrare post Helerum Lit. Ait. p. 202. sqq. : qui quod suspicatur in ver-

his I siae Contr. Philon. S 2. ubi e Senatorio

iureiurando excitantur haec verba , ει τις τινα

148쪽

iati των λαχόντων ἀνεπιτήδειον οντα βουλι ιν praeter istud βουλευειν intelligendum quoque eis se ἄρχειν , quo tamen actor in ista actione non indigebat, confirmari credo iis, quae Mantitheus S 8. pronuntiat: ομ δε καὶ ὐμας Senatum alloquitur) ταυπη-χρωμενους , καὶ πολ

λους iis των τοτε ιππευσαντων βουλευοντας , πολλους δε αυτων τρατηγους καὶ ἱππαρχους κεχειροτονημένους. Et consentaneum erat ut ista

probatio, cuius causa vix quodquam certum d licti nomen postularet, quaeque mallimam Pa tem niteretur criminibus vel a moribus, vel ex animo in rem publicam του δοκιμα μενου petistis , primum apud Senatum institueretur , nimiamquam ἐν λκαςηρIον , sed eum ad . finem ut istic vel tolleretur, vel probata reiiceretur ad Thesmothetas, qui eam publice ad tribunal deferrent , eodem instituto quo ε αγγελιων iudicium erat penes Senatum: neque fieri potest ut os κεχειροτονηυιένοι non eidem periculo, cui οἱ λαχόντες, si iecti fuerint, siquidem in aliis multo etiam gravioribus negotiis comitiorum codirectores esse poterant τα δ κατηρια. Mantitheus igitur accusationi ita respondendum esse dicit, ut demonstret se ευνρυν λαιτοῖς καθες όσι πραγμασι nempe post marminiam restitutis), tum περὶ τα μετρίως

149쪽

βιακένοιι. Sed animus cius in praesentem flainium rei publicae ab inimicis hac acies . in suspicionem vocatus erat, εις' ιππευεν κα ἐπεδημει ἐπι των τριακοντα καὶ ριε-χε τῆς τω πολι-

τεἱας i,5 . Nulla sane hinc oriri poterat actio perduellionis , propterea quod μη μνησικακησειν iuraverant Athenienses tyrannide sublata , sed comparabatur istiusmodi criminatio ad alienandos civium animos. Respondet Mantitheus eo usus defendendi genere, quo apud Lysiam actor in Nicomachum S Ir sq. , et absuisse se in Pontoperi illud temporis spatium , nec domum rediis se nisi quinque diebus antequam οἱ απο

Piraeeum i occupavissent. tum autem neque periculorum , neque rerum publicarum socium

aut participem . suisse' S 4 et 5. Quod autem

ei τὸ ἱππευσαι ἐπι , των τριάκοντα OTprobrabatur, hoc ita refutat , ut dicat, stultum esse εκ του σανιδIου 'τούς larπευσαντας σκοπεῖν , in quo ritum i multi eorum qui confiterentur ἱππευσαι

quomodo corrigendum puto id quod edi solet,

Iππευεινὶ non commemorentur. tum inscripti sint nonnulli eorum qui absentes essent. duo - igitur argumento dirimetur hoc 7 Ηοc, inquit: ἐπείδη γαρ κατιελιτε , Akηφίσασθε τους φυλάρ-

150쪽

ουδευ αν αποδεέξειεν ουτ απενεχθεντα υπὸ των φυλαρχων, ουτε παραδοθεντα τοῖς συνδIκοις, ουτε καταςασιν παραλαβόντα, καίτοι πασι ρφ λον του-το γρῶναι. διότι ἀναγκαιον ην τοις φυλαρχοις, ει μη αποδείξαιεν τους επιγντας τας κατατάσεις.

νεχθῆναι, S 6 et 7.ὶ quorum, et cuius aucto ritatis suerit istud σανιδιον, tabellia lignea, non est facile dictur hoc novimus, in eiusmodi αναγραφαῖς nominum propriorum . crebro inti. cari et salsas inscriptiones et lituras sψευδῶς ἐγγραφεσθαι et ἐξαλεIφεσθαι): tum hoc apparet , si qua istius σανιδέου . suisset auctoritas, non publico decreto Λthenienses imposituros

fuisse των ιππευσαντων αποδειξιν Phylarchis.

Sed hi ipsi quaeri potest qui suerint, οἱ 1ἐπὶ

των τριακοντα , an quos civitas post constituisset y Quum , concordia restituta, eredibile sit auctore ThrasIbulo novos magistratus , constit tos esse και τότε μν αρχας καταςησάμενοι ἐπομυτευοντο, Hellen. II. 4. 43.) , necesse est ut sumamus negotium istud mandatum fuisse novis

creatis Phylarchis, qui tamen suae quisque φυμ

SEARCH

MENU NAVIGATION